ကွေ့ကောက်သော မြစ်အလယ် – ၂ (အခန်း ၉)

ဒီတော့ ယမင်းမှာ တကိုယ်လုံး တရှိန်ရှိန်နဲ့ အဖျားတက်သလို ခံစားနေရပါတယ်။ လီးနဲ့ အဖုတ်အပေါ် ဖိပွတ်လိုက်တိုင်း မျက်လုံးထဲ ဖြိုးခနဲ ဖျက်ခနဲဖြစ်သွားရတယ်။ အဖုတ်လေးကလည်း တဆစ်ဆစ်နဲ့ ယားတက်လာပါတယ်။ အရည်များလည်း စိမ့်ထွက်နေမှာပါ။ ဒီလို အရသာပေါင်းစုံကြောင့် ငြင်းဆန်ဖယ်ချဖို့လည်း အားမရှိတော့ပါဘူး။

သူမ အသိစိတ် ခပ်ပါးပါးက အခုအခြေအနေကို လက် မခံနိုင် ဖြစ်နေရပေမယ့် ခန္ဓာကိုယ်ကတော့ ရှေ့ဆက်ဖြစ်ပေါ်လာမယ့် အဆုံးစွန်ခံစားချက် များအပေါ် မျှော်လင့်စောင့်စားနေမိပါပြီ။ အလိုက်သင့် မျောပါရင်း ကာမရေစီးကြောင်းထဲ နစ်မြှုပ်ဖို့သာ ရှိပါတော့တယ်။

သူမရဲ့ အခြေအနေကို သိရှိနေတဲ့ ခေတ်အဖို့ကတော့ ကာမစိတ်တွေ ပိုမိုထက်သန် အားပြင်းနေပါပြီ။ ဒါကြောင့်ပဲ သူ့လက်တစ်ဖက်ကို အဖုတ်ပေါ်ပြောင်းကာ ရွရွလေး ပွတ်ပေးနေပါပြီ။ သူပွတ်ပေးလိုက်တိုင်း ယမင်းမှာ မျက်လုံးအစုံ မှိတ်ပြီး ညည်းသံတိုးတိုးလေးများ ထွက်ပေါ်နေရပါတယ်။ ထူးကဲတဲ့ ကာမအရသာအပေါ် နှစ်ယောက်လုံး လိုချင်တောင့်တနေကြပါပြီ။

ခေတ်ရဲ့အနမ်းများဟာ တဖြည်းဖြည်း အောက်ဆင်းလာပါတယ်။ သူ့လက် များကလည်း ဝမ်းပြင်သားလေးတွေကို ပွတ်နေရာကနေ ဆီးခုံ၊ အဖုတ်ဝန်းကျင်နဲ့ ပေါက်တွင်းသားလေးများအပေါ် ရောက်ရှိလာပါပြီ။ အထိအတွေ့အပေါ်မှာသာ စိတ်အာရုံရှိတော့တဲ့ ယမင်းအဖို့ ခေတ်အကိုင်အတွယ်အနမ်းများက အောက်ဘက်ရောက်လာလေ၊ အခံရခက်လေပါပဲ။

ပြီးတော့ သူမအဖုတ်ဝန်းကျင်မှာ စောက်ရည်တွေ ပေပွနေတော့မှာပါ။ ဒါတွေကို ခေတ် တွေ့ရှိသွားမှာကို တွေးမိပြီး ရှက် မိပါတယ်။ ကိုယ့်တူသားလို လူငယ်လေးအရှေ့မှာ အခုလို ကာမစိတ်တွေ တောက်လောင်နေတာကို ဖော်ပြနေမိတာလေ။ ရှက်ဖို့ကောင်းလွန်းပါတယ်။ ဒါပေမယ့် တဖက် မှာလည်း သူမခန္ဓာကိုယ်နဲ့ ရမ္မက်စိတ်တွေကိုလည်း ထိန်းသိမ်းနိုင်မှု မရှိတော့ပါဘူး။

တနည်းအားဖြင့် ထိန်းချုပ်ထားတာမျိုး မလုပ်ချင်တော့တာပါ။ အနှစ်နှစ်အလလ ရင်ထဲမှာ သိုဝှက်ထားခဲ့ရတဲ့ စိတ်ဆန္ဒတွေကို တခဏဖြစ်ဖြစ် လွတ်လပ်မှု ပေးချင်မိပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ဆင့်ကာ ထပ်ကာ တိုးလာတဲ့ ကာမဒီရေအတိုင်း မျောပါနေမိတာပါ။

အလိုရမ္မက်ကြီးပြီး ကြမ်းတမ်းတတ်တဲ့ ကိုသန့်စင်နဲ့ မတူတဲ့ လူငယ်လေးတစ်ယောက်ရဲ့ အထိအတွေ့ အကိုင်အတွယ်တွေကလည်း နူးညံ့ရင်ခုန်ချင်စရာ ကောင်းလွန်းနေတယ် မဟုတ်ပါလား။ ဒါပေမယ့် ခေတ်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းအစုံက သူမဆီးခုံ အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းအပေါ် ကျရောက်လာချိန်မှာတော့ သူမလန့်ကာ …….

“ခေတ်…….. အဲဒါတော့ မလုပ်နဲ့နော်။
ခေတ်… ဘုန်းနိမ့်လိမ့်မယ်၊ ဒီလောက်ဆိုရင် ကျေနပ်တော့နော်”

“ဟင့်အင်း၊ ကျနော်က အန်တီကို အဆုံးစွန် ချစ်ချင်တာ။
အကောင်းဆုံး ပြုစုပေးချင်တာ။ အန်တီ အရသာရှိနေတာကို တွေ့ချင်တာပါ။
ကျနော့် စိတ်ကြိုက် ချစ်ပါရစေနော်”

“အိုကွာ….. အဲဒါက ညစ်ပတ်တယ်လေ။ အန်တီ ရှက်တယ်ကွာ။
မလုပ်နဲ့ ခေတ်ရယ်နော်….”

အို….. ပျွတ်….. အို့….. ရွှတ်….. ရှူး….. ပျွတ်…. ပျွတ်….. ပလွတ်…. အီး…… အာ့… ခေတ်…. အ….

သူမ စကားဆက် မပြောနိုင်သေးခင် ခေတ်က အဖုတ်ဝကို နှုတ်ခမ်းနဲ့ တေ့ပြီး စုပ်လိုက်ပါတော့တယ်။ မျက်နှာရဲ့ ပါးပြင်နဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကို စုပ်နမ်းသလို အဖုတ်တပြင်လုံးကို မက္မက္မောမော စုပ်နမ်း ရှိုက်သွင်းနေတာပါ။

အဲဒီတော့ ခေါင်းထောင်ကာ တားမြစ်နေတဲ့ သူမမှာ ဓာတ်လိုက်သလို တစ်ကိုယ်လုံး တုန်ကာ ကျဥ္တက်သွားရပါတယ်။ အိပ်ရာပေါ် ခေါင်းပြန်ကျပြီး တအီးအီးနဲ့ ညည်းညူနေရပါပြီ။

ခေတ်က စုပ်နမ်းရုံတင်မကဘဲ လျှာအပြားလိုက်ထုတ်ကာ လျက်သလို လျှာထိပ်လေးနဲ့ပါ အဖုတ်အကွဲကြောင်းတလျောက် အစုန်အဆန် ထိုးသွင်းကစားပေးနေတာပါ။ အဲဒီတော့ ယမင်းခမျာ အငြိမ်မနေနိုင်တော့ဘဲ ပေါင်များစုလိုက်ကားလိုက်နဲ့ ဖြစ်နေပါတယ်။

အသားလေးများ တဆက်ဆက်တုန်ခါရင်း အကြောလိုက်သလို တုန်ခါနေရတဲ့ အထိပါ။ ခေတ် စုပ်လျက်ချက်နဲ့အပြိုင် ခါးကော့လိုက်၊ ရင်ကြွလိုက်၊ ဖင်မြှောက်လိုက်နဲ့ အငြိမ်မနေနိုင်တော့ပါဘူး။ ခေတ်ခေါင်းကို စုံကိုင်ရင်း တက်လာသမျှ ခံစားချက် များကို ကြိတ်မှိတ် ခံနေရပါတယ်။

အခုချိန်မှာတော့ ခေတ် အဖုတ်လျက်ပေးတာကို တားဆီးဖို့ ဆန္ဒမရှိတော့ပါဘူး။ ဒီအရသာရဲ့ ထူးကဲကောင်းမွန်မှုကို ကိုသန့်စင်နဲ့ စညားကတည်းက သူမကောင်းကောင်း သိပြီးသားပါ။ ကိုသန့်စင်က အဖုတ်လျက်စုပ်နမ်းရတာ ကြိုက်တဲ့သူလေ။ သူ့ကြောင့်ပဲ အဖုတ်လျက်ခံရတာကို ကြိုက်နှစ်သက်ခဲ့ရတာပါ။

ဒါပေမယ့် အခု ခေတ်လျက်ပေးတာကိုတော့ တကယ်ကို အားနာပြီး ရှက်ရွံ့မိပါတယ်။ ဘုန်းနိမ့်မှာ စိုးတာထက် ခေတ်လေးလုပ်ပေးတာကို ခံရမှာ အားနာတာပါ။ ခေတ်က ကိုယ့်တူ၊ သားလို ချစ်ခင်ပြီး ထိန်းလာခဲ့တဲ့ ကလေးလေ။ အခု အဲဒီကလေးက သူမရဲ့ အဖုတ်ကို မရွံမရှာ လျက်စုပ်နမ်းပေးနေပါပြီ။

တားမရလို့ ငြိမ်ခံလိုက်ရပေမယ့် အခုအခါမှာတော့ ကျေနပ်အားရနေမိပြန်ပါတယ်။ ခေတ်အတွက် အားနာသလို ကြည်နူးမိတာလည်း အမှန်ပါ။ ခေတ်လို လူပျိုပေါက်လေးက သူမအဖုတ်ကို နှာခေါင်းမြှုပ်အောင် နမ်းသွင်းပြီး လျှာနဲ့ လျက်နေသလို၊ ထွက်လာသမျှ စောက်ရည်တွေကိုပါ မျိုချနေပါသေးတယ်။

ကိုသန့်စင်ရဲ့ အဖုတ်လျက်ခံရတာထက် ပိုအရသာရှိသလို ပိုကြည်နူးမိပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ သူမအဖုတ်လေးကလည်း ပေါက်ကွဲမတတ် ဖူးယောင်ယားတက်နေပါပြီ။ စောက်ရည်များလည်း တဆစ်ဆစ်နဲ့ ယိုစီးကျနေတာ မနည်းပါဘူး။

ခေတ်ကလည်း ထွက်လာသမျှ စောက်ရည်တွေကို လျှာနဲ့ သိမ်းလျက်ပြီး မျိုချပေးနေတော့ သူမခံစားရတာတွေဟာ အရသာပေါ် အရသာဆင့်နေရပါတယ်။ ခေတ်ရဲ့မျက်နှာမှာလည်း စောက်ရည်တွေ ရွှဲစိုညစ်ပေနေတော့မှာပါ။ ခေါင်းထောင်မကြည့်ဘဲ ခန့်မှန်းမိပါတယ်။

သူမကတော့ တစ်ကိုယ်လုံး ယားယံပြီး လူးလွန့်ကော့ပြန်နေလို့ မျက်လုံးတောင် ဖွင့်မကြည့်နိုင်ပါဘူး။ တဆက်တည်းမှာပဲ ခေတ်က သူမအဖုတ်ထဲကို လက်ချောင်း ထိုးထည့်ပြီး အစိကို စုပ်ပေးနေပါတယ်။ ဆက်တိုက် အစုပ်ကြမ်းကြမ်းနဲ့ လက်နဲ့ လိုးပေးနေတော့ သူမဖင်မှာ အိပ်ရာပေါ်က မြောက်ကြွပေးပြီး ပေါင်ကို ကားပေးထားမိပါတယ်။

ခေတ်လုပ်ပေးသမျှကို စိတ်ကြိုက်ခံစားရင်း တစ်ကိုယ်လုံးမှာလည်း ပေါက်ကွဲတော့မတတ် ဖြစ်နေပါတယ်။ တစ်ကိုယ်လုံး ဖြိုးဖြိုးဖျဥ္းဖျဥ္းနဲ့ အကြောများ ဆွဲကာ တွန့်ကန်နေရင်း ကာမအထွဋ်အထိပ်ရောက်ဖို့ နီးကပ်နေပါပြီ။

ပလပ်…ပလပ်…ပျွတ်..ပျွတ်…ရှလွတ်…. အာ့…ဟင့်…အဟင့်…..အာ့…

ပျွတ်..ပျွတ်…ရှလွတ်…. အာ့…ဟင့်…အဟင့်…..အာ့…… ခေတ်…… အဟင့်….ပျွတ်…… ပလပ်…

“ခေတ်….အန်တီ မရတော့ဘူး….. အဟင့်…… အီး…….အ”

ပျွတ်…..ပလပ်….အာ့…..အင့်…..ပျွတ်….ပလပ်….အ…..အ…..အမလေး……… အီး…. အင်း…..

ယမင်းမှာ ဘယ်လိုမှ မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ ပြီးခါနီးပြီမို့ ခေတ်ခေါင်းကို အတင်းဆွဲမပါသေးတယ်။ ဒါပေမယ့် ခေတ်ကတော့ သူ့ခေါင်းကို အဖုတ်ဝကနေ အရွေ့မခံဘဲ လျက်ပေးနေခဲ့တာပါ။ ဒါကြောင့်ပဲ သူမမှာ ခါးကိုကော့ ဖင်ကိုကြွပြီး အကြောများ တုန့်ဆွဲတွန့်ကန်ကာ အကောင်းကြီးကောင်းကာ ပြီးသွားရပါတော့တယ်။

ယမင်းမှာ အချိန်အတန်ကြာအောင် ဖင်ကြီးကို ကြွပြီး တဆက်ဆက်တုန်ခါရမ်းကာ ပြီးနေမိပါတယ်။ ထိုတဒင်္ဂအချိန်လေးမှာ ဒီပုံစံကြီး ဖြစ်နေရတာ ရှက်ရမှန်းလည်း မသိတော့ပါဘူး။ အသိမဲ့ ရမ္မက်လွန် ကာမကောင်းခြင်းမျိုးကို စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် ခံစားနေမိခြင်း ဖြစ်ပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ခေတ်ခေါင်းကို သူမပေါင်နှစ်ဖက်နဲ့ ဆွဲညှစ်ထားသလို ဖြစ်နေရပါတယ်။

ခေတ်ကလည်း အန်တီယမင်းရဲ့ ပြီးဆုံးခြင်းကို ကျေနပ်အားရစွာ ကြည့်နေရင်း ကျေနပ်နေမိပါတယ်။ ဒါကြောင့် အဖုတ်ဝမှာ ပါးစပ်တေ့ပေးထားရင်း ထွက်လာသမျှ စောက်ရည်တွေကို မျိုချနေမိပါတယ်။ သူ့အတွက် စတုတ္တမြောက် အမျိုးသမီးရဲ့ စောက်ရည်ကို သောက် မျိုရခြင်းဖြစ်ပေမယ့် အရင်အခါတွေထက် စိတ်ထဲ ပိုပြီး ကြည်နူးကျေနပ်နေမိပါတယ်။

ယမင်းခမျာမှာတော့ စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် ပြီးခဲ့ပြီးနောက် မြောက်ကြွနေတဲ့ သူမဖင်မှာ အိပ်ရာပေါ်ကို ပြန်ကျလာခဲ့ပါတယ်။ ပြီးတော့ တစ်ကိုယ်လုံး တဆက်ဆက်တုန်ခါရင်း ကာမယစ်မူးနေတုန်းပါပဲ။ လူမှာလည်း ချွေးတွေပြန်ပြီး အသက်ကို မနည်းရှူနေရပါတယ်။

သူမအတွက် အနှစ်နှစ်အလလ လိုလားတောင့်တနေတဲ့ ရမ္မက်ဆန္ဒတွေ တစ်ခါတည်း ပြည့်ဝသွားသလို ခံစားလိုက်ရတာပါ။ ခေတ်မှာလည်း အခုမှ သူမကိုယ်ပေါ် ပြန်တက်လာပြီး အပေါ်က မိုးလို့ သူမကို ရင်ခွင်ထဲထားကာ အမောဖြေနေပါတယ်။

သူမအနေနဲ့ မင်္ဂလာဦးညမှာ ကိုသန့်စင်ရဲ့ အဖုတ်လျက်ပေးမှုကြောင့် အခုလို ကောင်းခဲ့ရတာကို ပြန်သတိရမိပါသေးတယ်။ ဒါပေမယ့် အဲဒီတုန်းက အခုလိုမျိုး အထွဋ်အထိပ်ရောက်ခဲ့ရတာတော့ မရှိခဲ့ပါဘူး။ ဒါကလည်း သူမ ပြီးခါနီးမှာ ကိုသန့်စင်က ရပ်ပစ်လိုက်ပြီး လိုးဖို့ လုပ်ခဲ့တာကြောင့်ပါ။

ဒါကြောင့်ပဲ အခု ခေတ်လုပ်ပေးတာက သူမအတွက် ကျေနပ်အားရမှု ပိုဖြစ်ရတယ်လို့ သတ်မှတ်မိပါတယ်။ ဒါကြောင့် ခေတ်ကို အားနာသလို ကျေးဇူးလည်း တင်မိပါတယ်။ သူမလိုအပ်နေတဲ့ ဆန္ဒတွေကို မရွံမရှာ လုပ်ပေးရင်း ဖြည့်ဆည်းပေးခဲ့တာလေ။

ဒါပေမယ့် အခုချိန်မှာ ကာမယစ်မူးပြီး မောပန်းနေတာမို့ ဖြစ်သင့်၊ မဖြစ်သင့်တာတွေ၊ ရှက်စိတ်တွေလည်း ခေါင်းထဲ မရှိနိုင်သေးပါဘူး။ ခေတ်ရင်ခွင်အောက် မှာ အသက်ကို အနိုင်နိုင်လုရှူရင်း အမောဖြေနေမိပါတယ်။

ဒီအချိန်မှာပဲ ခေတ်ဘက်က စတင်ပြီး လှုပ်ရှားလာပါတယ်။ သူ့ရင်ခွင်အောက် မှာ ရင်ဘက်နိမ့်ချီမြင့်ချီနဲ့ အသက်လုရှူနေရတဲ့ အန်တီယမင်းကိုကြည့်ကာ ကာမစိတ်တွေ ပိုထန်လာပါတယ်။ သူ အဖုတ်လျက်ပေးလို့ အကောင်းကြီးကောင်းကာ ပြီးသွားရတဲ့ အန်တီကိုကြည့်ပြီး လိုးချင်စိတ်တွေ ထိန်းမရတော့ပါဘူး။

ဒါကြောင့် နိမ့်ချီမြင့်ချီ ဖြစ်နေတဲ့ ရင်သားအစုံကို စုပ်ယူနမ်းရင်း လက်နဲ့ ဖျစ်ညှစ်ကိုင်တွယ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ လိုးချင်လွန်းလို့ တဆက်ဆက်တုန်ခါနေတဲ့ သူ့လီးကြီးကို အန်တီရဲ့ စောက်ဖုတ်ဝမှာ တေ့ကာ အထက်အောက် ပွတ်ဆွဲပေးလိုက်ပါတော့တယ်။

အဖုတ်ဝကို လီးနဲ့တေ့ပြီး အထက်အောက်ကို ခပ်ဖိဖိလေး ပွတ်ဆွဲပေးလိုက် မှ ယမင်းမှာ ကြက်သီးလေးများ ထသွားရကာ သတိပြန်ဝင်လာပါတယ်။ ဒီအပြုအမူက ခေတ်လေးက သူမကို လိုးတော့မယ်ဆိုတာ သိပါတယ်။ ဒီအခြေအနေအထိ ရောက် မှ မထူးတော့ပေမယ့် သူမအနေနဲ့ ရှေ့ဆက်ဖို့ရာကို စိုးရွံ့စိတ် ပေါ်လာခဲ့ပါတယ်။

ဒါကလည်း တစ်ခါပြီးသွားတော့ ကာမဒီရေ အတန်ငယ် ငြိမ်သက်သွားတာကြောင့်လည်း ပါပါတယ်။ အရှက်ကုန်သလောက် ဖြစ်ခဲ့ရပေမယ့် ခေတ်လေးနဲ့ အဆုံးစွန်သွားဖို့ရာမှာတော့ စိုးထိတ်နေမိရပြန်ပါတယ်။ အကြောင်းကြောင်းတွေကို ပြန်တွေးမိတော့ သူမစိတ်တွေ ပြန်ပြီး လွန်ဆွဲရတာ မဆန်းပါဘူး။ ဒါကြောင့်ပဲ သူမနို့တွေကို ဖျစ်ညှစ်ကာ စို့နေတဲ့ ခေတ် ပုခုံးကို ကိုင်ကာ ဆွဲမရင်း …….

“ခေတ်…… ဟိုဟာ လုပ်မလို့လား။ အန်တီတို့ မသင့်တော်ဘူးလေ…. နော်….
တော်ကြရအောင်………”

ခေတ်ရဲ့ ပခုံးကို ဆွဲမရင်း ဖျောင်းဖျစကားဆိုမိတဲ့ သူမမှာ မော့ကြည့်လာတဲ့ ခေတ်မျက်ဝန်းတွေကို တွေ့ပြီး စကားဆက် မပြောနိုင် ဖြစ်သွားရပါတယ်။ ရမ္မက်ကို ဆာလောင်မွတ်သိပ်ပြီး စိတ်အားထက်သန်နေတဲ့ ခေတ်မျက်ဝန်းများကို တွေ့လိုက်ရတော့ သူမရဲ့ ဖျောင်းဖျစကားတွေ ဆွံ့အသွားစေခဲ့ပါတယ်။

ကာမစိတ်ရိုင်များ စိုးမိုးချုပ်ကိုင်ထားပြီး ဖြစ်တဲ့ ခေတ်ကို သူမ ဖျောင်းဖျလို့လည်း အရာထင်တော့မှာ မဟုတ်ပါ။ သူမလို ကလေးအမေတောင် အထိအတွေ့အာရုံနောက် ကောက်ကောက်ပါပြီး ကျေနပ်အားရခဲ့ပြီးပြီလေ။ ခေတ်လို မိန်းမအတွေ့အကြုံမရှိတဲ့ လူပျိုလေးက ဒီအထိအတွေ့တွေလောက်နဲ့ ဘယ်ကျေနပ် တင်းတိမ်ပါ့မလဲ။

သူမကို အကောင်းကြီးကောင်းအောင် ပြုစုပေးခဲ့သလို သူ့လိုအင်ပြည့်ဖို့အတွက်လည်း လိုးအုံးမှာ သေချာပါတယ်။ သူမလည်း ခေတ်ကို ကာမအရသာ ကောင်းကောင်းကြီး ရစေချင်ပါသေးတယ်။ ဒါပေမယ့် လက်ခံခွင့်ပြုပေးရမှာလည်း ခက်နေပါတယ်။ မော့ကြည့်လာတဲ့ ခေတ်မျက်ဝန်းတွေကို ကြည့်မိတဲ့ အချိန်ခဏလေးမှာပဲ သူမစိတ်တွေ တွေဝေ ရှုပ်ထွေးသွားရပါတယ်။ ဒီအချိန်မှာပဲ ခေတ်က မော့ကြည့်နေရင်း…….

“အန်တီ၊ ကျနော့်ကို ခွင့်လွှတ်ပါနော်။
ကျနော့်စိတ်တွေ မထိန်းနိုင်တော့ဘူး။
အန်တီ့ကို ချစ်ပါရစေ။ ကျနော့်ကို ခွင့်ပြုပါနော်…..”

“အိုကွယ်….. အန်တီ ဘယ်လိုပြောရမလဲ ခေတ်ရယ်။
အရှက်တွေလည်း ကွဲကုန်ပါပြီ။
ဒီထက် ဆက် မှားဖို့ အန်တီ ဘယ်လို ခွင့်ပြုနိုင်ပါ့မလဲ”

“ဒါဆို အန်တီ ခွင့်မပြုပါနဲ့…..
ကျနော့်စိတ်နဲ့ ကျနော်ပဲ မှားပါရစေ။
ကျနော်ကတော့ အန်တီ့ကို မရရအောင် လိုးတော့မယ်ဗျာ”

“အို…….”

ခေတ်ရဲ့ လိုးတော့မယ်ဆိုတဲ့ စကားဟာ သူမမျက်နှာကို ရဲသွားအောင် ရှက်သွားရပါတယ်။ ဒီကလေးက သူမကို လိုးချင်နေတာကို တစ်တစ်ခွခွ အပြောခံလိုက်ရတာလေ။ အဲဒီတော့ တစ်ကိုယ်လုံး ရှိန်းခနဲ ဖြစ်သွားပြီး စကားလည်း ထပ်မပြောနိုင်တော့ပါဘူး။ ပြီးတော့ ခေတ်မျက်နှာကိုတောင် ရဲရဲမကြည့်ရဲတော့အောင် ဖြစ်သွားရပါတယ်။

သူမ ရှက်သွားတဲ့ အချိန်မှာပဲ ခေတ်က ခပ်မြန်မြန် လှုပ်ရှားလိုက်ပါတယ်။ လက်တစ်ဖက်က နို့တစ်ဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်ဆွဲလိုက်ပါတယ်။ ကျန်တစ်ဖက်က သူ့လီးကိုကိုင်ကာ အဖုတ်ဝမှာတေ့ပြီး အားနဲ့ ခပ်ဖိဖိလေး ထိုးသွင်းလိုက်ပါတယ်။

ပလွတ်…… ပျွတ်….. အာ့…… ခေတ်…..

အကြိုက် လျက်စုပ်၊ နှူးနှက်ခံထားရတဲ့ အဖုတ်လေးကတော့ စောက်ရည်တွေ စိုရွှဲနေတာမို့ လီးထိပ်ခေါင်းက ပျွတ်ခနဲမြည်ကာ အသာလေး တိုးဝင်သွားပါတယ်။ လိုးစကားကြောင့် ရှက်ပြီး မျက်နှာလွှဲထားမိတဲ့ ယမင်းမှာ သူမအဖုတ်ထဲ လီးကြီးတိုးဝင်လာတော့ ခေတ်အမည်ကို ခေါ်ရင်း မျက်လုံးအပြူးသားနဲ့ လှမ်းကြည့်လိုက်ပါတယ်။

ရမ္မက်ခိုးများ ဝေနေပြီး သူမကို အသနားခံတဲ့ မျက်လုံးများနဲ့ ကြည့်နေတဲ့ ခေတ်ကို တွေ့လိုက်ရပါတယ်။ ဒီအကြည့်တွေမှာ သူမခန္ဓာကိုယ်အပေါ် လိုချင်တပ်မက္မှုတွေလည်း ပါဝင်နေပါတယ်။ သူမကိုယ်တိုင်လည်း ခေတ်ရဲ့ မျက်နှာကို တွေ့လိုက်ရချိန်မှာ ရင်ထဲ တသိမ့်သိမ့်နဲ့ ခံစားလိုက်ရပါတယ်။

အခုအခြေအနေ အပေါ်မှာလည်း ကြည်နူးနေမိပါတယ်။ ပြီးတော့ ရင်ထဲမှာ စိုးတထိတ်ထိတ်နဲ့ ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားနေမိပြန်ပါတယ်။ သူမရဲ့ လင်ယောက်ျားမဟုတ်တဲ့ တခြားယောက်ျားပျို တစ်ဦးက သူမကို စိတ်တိုင်းကျ ဆက်ဆံတော့မှာပါလားဆိုတဲ့ အသိက အခုလို အစွန်းနှစ်ဖက် ခံစားချက် မျိုးစုံကို တပြိုင်တည်း ခံစားရစေပါတယ်။

(ဆက်ရန်…..)

ကိုသန့်စင်ရဲ့ အိမ်ထောင်ရေး ဖောက်ပြန်မှုကို နှစ်ပေါင်းများစွာ ကြုံတွေ့ သိရှိခဲ့ရပေမယ့် သူမကိုယ်တိုင်ကတော့ အိမ်ထောင်ရေး ဖော်ပြန်မှုမျိုးကို ကာယကံမြောက် ကျူးလွန်ဖို့ စိုးစဥ္းမျှ စိတ်ကူးမရှိခဲ့ဖူးပါ။ သမီးတစ်ယောက်အမေ အိမ်ထောင်ရှင် အမျိုးသမီးတစ်ယောက်အနေနဲ့ လင်ယောက်ျားရဲ့ မှားယွင်းမှုကို ရင်နှင့်အမျှ ကြိတ်ကာခံစားရင်း ဖြေသိမ့်ခဲ့သူပါ။

သူ ဖောက်ပြန်လို့ ကိုယ်လည်း ဖောက်ပြန်မယ်ဆိုတဲ့ အတွေးဆိုးမျိုးလည်း မရှိခဲ့ဖူးပါ။ တစ်သတ်လုံး တိတ်တခိုး ချစ်ခင်တွယ်တာရတဲ့ ကိုကြီးကို ယနေ့အချိန်အထိ မေ့ဖျောက် မရနိုင်တာကိုပဲ အိမ်ထောင်ရေးမှာ အပြစ်ကြီးတစ်ခုလို့ သတ်မှတ်ကာ စိတ်မကောင်း ဖြစ်နေရသူပါ။ ဒီစိတ်ခံစားချက် တစ်ခုမှ လွဲပြီး ကာယကံမြောက် အိမ်ထောင်ရေး ဖောက်ပြန်ပြီး အပျော်ရှာဖို့ကို ယောင်လို့တောင် စိတ်ကူးမရှိခဲ့ပါဘူး။

အခုတော့ လင်မယားအိပ်ရာထက်မှာ ကိုယ့်တူ၊ ကိုယ့်သားလို သဘောထားရသူက အဖုတ်ထဲ လီးသွင်းထားတာကို ခံနေရပါပြီ။ သူမအနေနဲ့ ဒီအခြေအနေမျိုးကို တစ်သက်လုံး မစဥ္းစား မကြံရွယ်ဖူးပါ။ ဒါကြောင့်ပဲ အခုဒီလို ဖြစ်ရတာကို လက်ခံဖို့ ခက်နေတာပါ။ ဒါပေမယ့် သူမရင်ထဲမှာ ကျေနပ်ကြည်နူးသလို ခံစားနေရတာ မခက်ပါလား။ သူမကိုယ်တိုင် လိုလားတောင့်တနေမိတာကိုလည်း ဝန်ခံပါတယ်။

ပြီးတော့ ခေတ်ရဲ့ ဆန္ဒပြင်းပြနေပြီး အသနားခံနေတဲ့ မျက်ဝန်း၊ ငယ်ရွယ်နုငယ်ချောမောလှတဲ့ မျက်နှာချောချောလေးက သူမကို ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားစေကာ ရှေ့ဆက်ဖို့ ခွင့်ပြုပေးချင်မိပါတယ်။ ခေတ်နဲ့ ပတ်သတ်ရင်လည်း တစ်သတ်လုံး အလိုလိုက်ကာ ခွင့်ပြုလိုက်လျောချင်တဲ့ စိတ်အခံကလည်း ရှိနေခဲ့ပါတယ်။ ခေတ်လေးရဲ့ အရွယ်နဲ့ မမျှအောင် နာကျင်ခံစားခဲ့ရတဲ့ စိတ်ကိုလည်း စာနာသနားခဲ့ရသူ မဟုတ်ပါလား။

ပြီးတော့ ခေတ်ကလည်း နောက်ဆုတ်တော့မှာ မဟုတ်တာကို သူမသိပါတယ်။ အခုတောင် အဆုံးထိ လိုးသွင်းချင်လွန်းလို့ တဆက်ဆက်တုန်ခါနေတဲ့ လီးထိပ်ခေါင်းရဲ့ အထိအတွေ့ကို အဖုတ်ဝက ခံစားသိရှိနေရပါတယ်။ ဒီအထိအတွေ့ကပဲ သူမရင်ထဲကို တလှပ်လှပ်နဲ့ ဖြစ်ကာ မောပန်းလာစေပါတယ်။

ဒါကြောင့်ပဲ ဘာမှ မစဥ္းစားတော့ဘဲ တစ်ကြိမ်တစ်ခါလောက်ပဲ ဖြစ်ဖြစ် ခေတ်ရဲ့အလိုကို လိုက်လျောဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်။ ဒီတော့ ခေတ်ကို လှမ်းကြည့်နေတာကို အကြည့်လွှဲ မျက်လုံးမှိတ်ကာ အသာပြန်အိပ်နေလိုက်ပါတော့တယ်။ ဒါဟာ သူမရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကို ခေတ် စိတ်ရှိသလို လုပ်ဖို့ ခွင့်ပြုပေးလိုက်တာကို အမူအရာနဲ့ ပြသလိုက်တာပါပဲ။

ခေါင်းထောင်ကြည့်နေရာကနေ ဘာမှ ဆက် မပြောဘဲ ခေါင်းပြန်ချ၊ မျက်စိမှိတ်ကာ အကြည့်လွှဲသွားတဲ့ ယမင်းကို ကြည့်ပြ ခေတ်ရင်ထဲ တော်တော်ပျော်သွားပါတယ်။ ဒါက သူလုပ်သမျှကို သူမဘက်က မငြင်းဆန်တော့ဘူးဆိုတာ အသိသာကြီးလေ။ အဲဒီတော့ ခေတ်လည်း ထိပ်ခေါင်းသွင်းထားပြီး ရပ်နားထားတဲ့ လီးကို အားစိုက်ထည့်ကာ တစ်ရစ်ချင်း အဖုတ်ထဲ ထိုးသွင်းလိုက်ပါတော့တယ်။

ပျွတ်….. ပျစ်….. ပျွတ်…. အာ့….. ဖြည်းဖြည်း ခေတ်…..

“ဟုတ်….. အန်တီ ရရဲ့လား”

“ခဏလေး နေအုံးနော်၊ ခေတ် အရမ်းမလုပ်နဲ့နော်”

“ဟုတ်၊ ကျနော် ဖြည်းဖြည်းပဲ လုပ်မယ်နော်။
အန်တီ အဖုတ်က စီးနေတာပဲ။ ကျနော် အရမ်းအရသာရှိတာပဲ”

“အင်းပါကွယ်၊ ခေတ် က လူကြီးဖြစ်နေပြီပဲ။
ခေတ်ဟာက မယုံနိုင်စရာကွာ။ အန်တီ အောင့်နေတယ်”

“ကျနော် ဖြည်းဖြည်းချင်း လိုးပေးမယ်နော်။
စပြီ၊ ကောင်းလိုက်တာ အန်တီရယ်။ အရမ်းကောင်းတယ်”

ဟင့်…. ပျွတ်…. ဘွတ်…. အာ့…. ပျွတ်…. ဘွတ်…. အီး….. ပျွတ်….. အင့်….. ဘွတ်…. အို့…. ဖြည်း… ဖြည်း….

ပျွတ်…. ဘွတ်…. အိ…. အား… အန်တီရယ် ကောင်းလိုက်တာ၊ လိုးလို့ အရမ်းကောင်းတယ်… ပျွတ်… ဘွတ်…. အာ့… ဖြည်းဖြည်းကွာ…. အင့်….

ခေတ်က လီးကို တစ်ရစ်ချင်း ဖြည်းဖြည်း ထိုးသွင်းပေမယ့် လီးတဆုံး ဝင်ခါနီးမှာတော့ အားနည်းနည်းစိုက်ကာ ဆောင့်သွင်းလိုက်ပါတယ်။ ဒီတော့ သားအိမ်ထိပ်ကို အားပါပါလေး ထိခတ်ကျော်ဖြတ်သွားတဲ့ လီးခေါင်းကြောင့် ယမင်းမှာ အသဲခိုက်အောင် ထိထိမိမိခံစားလိုက်ရပါတယ်။

ဒါကြောင့်ပင် ရှက်လို့ မျက်စိမှိတ်ကာ အကြည့်လွှဲနေတာကနေ ခေတ်မျက်နှာကို အလန့်တကြား မော့ကြည့်ရင် ဖြည်းဖြည်းလုပ်ဖို့ တောင်းဆိုရပါတယ်။ ခေတ်ကလည်း သူမခံသာအောင် စကားအပြန်အလှန်ပြောရင်း ခပ်ငြိမ့်ငြိမ့်လေး အသွင်းအထုတ်လုပ်ပေးနေလိုက်ပါတယ်။

ဒီလို မှန်မှန်လေး လိုးပေးနေတော့လည်း သူမအဖုတ်လေးဟာ ကိုသန့်စင်ရဲ့ လီးကြီး အဝင်အထွက် ရှိပြီးသားမို့ အခံရအရမ်းခက်တာမျိုးတော့ မရှိတော့ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ခေတ် လီးကလည်း သူမ မထင်မှတ်လောက်အောင်ကို အရွယ်ရောက် ဖွံ့ထွားနေတာပါ။ ဒါကိုတော့ တကယ်အံ့ဩမိပါတယ်။

သူမ အမြင်မှာ ခေတ်ဟာ ကလေးသာသာပဲလေ။ အခုတော့ ခေတ်လီးကြီးက သူမကို တနင့်တပိုး အရသာကောင်းတွေ ပေးစွမ်းနိုင်နေပါပြီ။ ဒါကြောင့်ပဲ ခေတ်မျက်နှာကို ကြည်ကြည်နူးနူးကြည့်ပြီး အလိုးခံပေးနေမိပါတယ်။

သူမကိုယ်ပေါ်ကို တက်ပြီး အကောင်းဆုံးအရသာတွေ ပေးစွမ်းနေတဲ့ ခေတ်အပေါ် ကာမကြည်နူးမှုစိတ်အခံကြောင့် ကြင်နာစိတ်တွေ ဖြစ်ပေါ်လာရပါတယ်။ သူမခန္ဓာကိုယ်အပေါ် တပ်မက္ပြီး ကျေနပ်အားရနေတဲ့ ခေတ်ရဲ့မျက်ဝန်းများကို ကြည့်ပြီး သူမရဲ့ ကာမစိတ်တွေကလည်း တဟုန်းဟုန်း တောက်လောင်လာရပါတယ်။

ခေတ်မှာလည်း အန်တီယမင်းရဲ့ ပခုံးသား အိထွေးထွေးလေးတွေကို အားယူဆွဲကိုင်ရင်း ရင်ဘက်ချင်းအပ်ကာ တစ်ချက်ချင်း လိုးပေးနေမိပါတယ်။ နူးညံ့အိထွေးလှတဲ့ ရင်သားများရဲ့ အထိအတွေ့၊ စီးပိုင်ထိမိလှတဲ့ အဖုတ်အတွင်းသားများရဲ့ အထိအတွေ့တွေနဲ့အတူ ကြည်လင်ရွှင်ပြပြီး ရွှမ်းစိုတောက်ပနေတဲ့ အန်တီမျက်ဝန်းများဟာ သူ့ရဲ့ ကိုယ်ခန္ဓာနဲ့ စိတ်ခံစားချက်ကို အရသာအရှိကြီး ရှိစေပါတော့တယ်။

ဒါကြောင့်ပဲ သာသာလေး အသွင်းအထုတ်လုပ်ကာ လိုးနေရာကနေ အန်တီ့ိနှုတ်ခမ်းများကို စုပ်ယူဖိနမ်းရင်း ခပ်ဆက်ဆက်လေး လိုးပေးလာပါတယ်။ လီးတစ်ဝက်လောက် ဆွဲထုတ်ပြီး အားပါပါလေး ဖိဆောင့်လိုးပေးတော့ နှစ်ဦးလုံး အရသာ ပိုရှိလာပါတယ်။ အန်တီကလည်း သူ့ကျောပြင်ကို သိုင်းဖက်ရင်း အနမ်းများကို ရမ္မက်ပါပါ တုန့်ပြန်နမ်းရှိုက်လာခဲ့ပါတယ်။

ဖွတ်…. ပျွတ်….. ဘွတ်…. အာ့…. ဖွပ်…. ဖွပ်…. ဗြွတ်….. အု့….. ဖွပ်…. ဗြွတ်…. အင့်….

“ကောင်းလား အန်တီ၊ ကျနော် လိုးပေးတာ ကောင်းရဲ့လားဟင်…. အာ့”

“ကောင်းတယ် ခေတ်ရယ်….  အင့်…. အို့….ဒီလို လုပ်ပေးတာ အရမ်းကောင်းတယ်….. ဟင့်….
ခေတ်ရော…. အာ့…. ကောင်းရဲ့လား…..”

“ကောင်းတယ်၊ အန်တီ့ကို လိုးရတာ အရမ်းကောင်းတယ်….. ကျနော် ဆက်လိုးမယ်နော်….”

“လုပ်တော့ ခေတ်ရယ်၊ အခုအခြေအနေ… အာ့…. ရောက် မှတော့ ခေတ် သဘောအတိုင်းသာ…. အာ့…. ဟင့်…. လုပ်တော့ကွာ….. ခေတ်…. ”

ဖွပ်….ဗြွတ်….. ဘွတ်….ကောင်းရင်….. အူး…. လိုးပြီနော်…..အင့်…..ဗြွတ်…. ဖေါင်း…… အာ့…. ကောင်းတယ်….. အာ့…. ခေတ်… ကောင်း….အ… တယ်…..

ဗြစ်….. ဘွတ်….. အာ့ ….. ဗြွတ်….. ဘွတ်…..ဖေါင်း….. အွတ်

တစ်ဦးကို တစ်ဦး ပိုမိုကောင်းမွန်စေချင်တဲ့ နူးညံ့သော ကြင်နာစိတ်များနဲ့ အပေးအယူမျှမျှ လိုးနေ ခံနေခဲ့ကြပါပြီ။ ကိုယ့်ကြောင့် သူကောင်းနေပါလားဆိုတဲ့ အသိစိတ်ကပင် ပိုမိုအရသာရှိစေကာ စိတ်ထဲ တငြိမ့်ငြိမ့်နဲ့ ကြည်နူးနေမိကြတာပါ။

ဒါကြောင့်ပဲ တစ်ဦးကို တစ်ဦး တင်းကျပ်အောင် ထွေးပွေးဖက်ထားရင်း အလိုးစိတ်စိတ်များနဲ့ စိတ်တူကိုယ်တူ ဖြစ်နေကြပါတယ်။ တစ်ဦးနဲ့တစ်ဦး မက္မက္မောမော နမ်းလိုက်၊ အပေးအယူမျှစေလိုတဲ့ တဏှာဆန် စကားများ အပြန်အလှန်ပြောလိုက်နဲ့ ရင်ခုန်ကြည်နူးဖွယ် လိုးပွဲကြီး ကျင်းပနေဖြစ်ပါပြီ။

ခေတ်မှာလည်း အန်တီအဖုတ်လေးနဲ့ ခန္ဓာကိုယ် အထိအတွေ့များက အလွန် အရသာရှိသလို အားရကျေနပ်နေမိပါတယ်။ အန်တီအဖုတ်လေးဟာ စီးပိုင်ပြီး နူးညံ့နေပါတယ်။ သူပတ်သတ်ဖူးတဲ့ အမျိုးသမီး သုံးယောက် မှာ အန်တီယမင်းက တစ်မူထူးတယ်လို့ ခံစားရပါတယ်။

အဖုတ်ကို လိုးရတာချင်း အတူတူ အန်တီ အဖုတ်လေးက ပိုအရသာ ရှိနေသလိုပါပဲ။ ကျဥ္းကျပ်တာမျိုးကို ဆိုလိုတာ မဟုတ်ပါဘူး။ အန်တီခင်နဲ့ မကြီး၊ မလတ်တို့တွင် မလတ်အဖုတ်က အကျပ်ဆုံးပါပဲ။ သူမကတော့ လီးမဝင်ဖူးသေးတဲ့ အဖုတ်လေးကိုး။ အန်တီခင်နဲ့ မကြီးတို့ကတော့ သိပ်မထူးဘူးလို့ အခုချိန်မှာ ထင်နေမိပါတယ်။

အန်တီယမင်းကတော့ အရမ်းကြီး တင်းကျပ်တာမျိုး မဟုတ်ဘဲ စီးပိုင်ပြီး လိုးလို့ ကောင်းလွန်းတာပါ။ တစ်ခုရှိတာက အန်တီအဖုတ်လေးက အရည်အများကြီးထွက်တာ မဟုတ်ဘဲ လိုးကောင်းရုံ စီးပိုင်နေတာမျိုးပါ။ အဲဒီတော့ အချက်တိုင်း ထိမိစီးပိုင်နေတာပေါ့။ ပြီးတော့ အန်တီ အဖုတ်အတွင်းသားလေးတွေက နူးညံ့ပြီး သူ့လီးကို ဆွဲဆုပ်ညှစ်ထားပေးသလို ခံစားရပါတယ်။

ဒါကြောင့်ပဲ အန်တီယမင်း အဖုတ်လေးက သူ့ဘဝမှာ လိုးလို့ အကောင်းဆုံးနဲ့ အရသာအရှိဆုံးလို့ ထင်နေမိတာပါ။ ဒါကလည်း အန်တီနဲ့ ပတ်သတ်ပြီး သူ့ စိတ်ခံစားချက်ကြောင့်လည်း ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။ အန်တီခင်နဲ့ မကြီးတို့နဲ့ ပတ်သတ်မှုဟာ ကာမဆန္ဒသတ်သတ်အပေါ် တွေ့ဆုံ ပေါက်ကွဲပြီး ပွဲကြမ်းခဲ့ကြတာလေ။ လိုးချင်၊ ခံချင်တဲ့ စိတ်အခံကြောင့် တွေ့ဆုံပျော်ပါးခဲ့ကြတာ မဟုတ်ပါလား။

အန်တီယမင်းနဲ့ အခြေအနေကတော့ ဘယ်တူပါ့မလဲ။ နှစ်ဦးလုံးရဲ့ နှစ်ပေါင်းများစွာ ကြင်နာနွေးထွေးမှု သံယောဇဥ္များကနေ မမျှော်လင့်တဲ့ အထိအတွေ့တွေအောက် မှာ ကာမရေယာဥ္ကျော မြောဖို့အထိ ဖြစ်ခဲ့ရတာလေ။ အဲဒီတော့ နှစ်ဦးလုံးရဲ့ အထိအတွေ့၊ အပြောအဆို တစ်ခုဆီတိုင်းမှာ ရင်လိှိုက်ခုန်ခံစားချက် များ ပါဝင်နေခဲ့ကြပါတယ်။

ဒါကြောင့်ပဲ တစ်ဦးအပေါ် တစ်ဦး ပိုမို ကောင်းမွန်ပြီး အရသာရှိစေချင်တဲ့ စိတ်ခံစားချက် များနဲ့ အကောင်းဆုံး တုန့်ပြန်ပေးဆပ်ရင်း ကျေနပ်နေကြတာပါ။ သူတို့နှစ်ဦးရဲ့ လိုလားတောင့်တနေတဲ့ ရမ္မက်ဆန္ဒ၊ ကြင်နာနွေးထွေးတဲ့ အနမ်းနဲ့ အပြန်အလှန် ပြောစကားများ၊ ထိမိလွန်းတဲ့ အထိအတွေ့များ၊ ပြင်းပြလောင်မြိှုက်နေတဲ့ ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားခြင်း အစရှိသည်တို့က ကာမမှော်ရုံတောနက်ကြီးထဲ တိုးဝင်ရောက်ရှိသွားစေခဲ့တာပါ။

ဖလွပ်…ဗြွတ်….ဖေါင်း….အာ့…. ဘွတ် …အင့်….. ပလွပ်….ဗြွတ်….အ…..
ဗြစ်….ဘွတ်…… အု့ ….အင်းဟင်းဟင်း…… ဘွတ်…ဗြွတ်….အာ့ …..ဖေါင်း….ဖေါင်း….အု့

ဖွက်…ပလွတ်…ဗြွတ်….အာ့….ဖွပ်…. အင့်…ဗြွတ် …အွန့်…. လိုးလို့ ကောင်းလိုက်တာ… အင့်…
ဖွပ်…ဖွပ်…ဖပ်…အာ့..အင့်…ဖွပ်…ဖေါင်း…အင့်…ဖေါင်း…အား …အ….. လုပ်…. ခေတ်…..

“အန်တီ၊ ကောင်းရဲ့လား။ ကျနော်လိုးပေးတာ ကောင်းရဲ့လား….အင့်”

“အွန့်….ကောင်းတယ်….ခေတ်လေး၊ အာ့…. လုပ်…သဘောကျ လုပ်နော်….
အန်တီ့ကို ….အာ့…..လုပ်ရတာ….ကောင်းရဲ့လားဟင်”

“အင့်…. ကောင်းတယ် အန်တီ …. အန်တီ့စောက်ဖုတ်က လိုးရတာ စီးပိုင်နေတာပဲ….
ကျနော် လုပ်ရတာ…ကောင်းလွန်းလို့…..ပြီးချင်နေပြီ”

“ပြီးချင် ပြီးလိုက်လေ…. အု့….. အန်တီလည်း အရမ်းကောင်းနေပြီ….. အ…. ဟင်း… ဟင်း….
လုပ်တတ်လိုက်တာ ခေတ်ရယ်….. အ…..”

နှစ်ဦးစလုံး စိတ်တွေလွတ်ထွက်ကာ အကောင်းဆုံး အရသာတွေ ရရှိနေပါပြီ။ ဒါကြောင့် ခေတ်ကလည်း အန်တီနဲ့ ရင်ဘတ်ချင်း အပ်ကာ ဖိမှောက်ရင်း ပုခုံးကို တင်းတင်းဖက်ကာ ခပ်သွက်သွက် လိုးနေပါတယ်။

အန်တီမျက်နှာဘေးနား သူ့မျက်နှာကပ်ပြီး လည်ပင်းဘေးသား၊ ပါး၊ နားရွက်ဖျားလေးတွေကို နမ်းရှိုက်ကစားပေးကာ ရမ္မက်ထန်ထန် စကားများကပ်ပြောရင်း လိုးနေခဲ့တာပါ။ လီးကို တဆုံးနားထိ ဆွဲထုတ်ပြီး ခပ်ဆက်ဆက် ဆောင့်လိုးပေးရင်း တစ်ကိုယ်လုံး ကျဥ္တက်ကာ ပြီးချင်နေပါပြီ။

ယမင်းမှာလည်း ခေတ်ကျောပြင်ကို အားရှိသမျှ သိုင်းဖက်ထားမိပါတယ်။ ခေတ် လိုးကောင်းစေဖို့ ပေါင်ကို ကားလို့ ဖင်ကို ကြွပေးထားမိပါတယ်။ ခေတ် အလိုးနဲ့ အံကျအောင် ဖင်ကို မြှောက်ကြွပေးရင်း လီးကြီးဝင်လာတိုင်း အဖုတ်က ဆီးကြိုထွေးပွေ့ရင်း ညှစ်ဆွဲပေးနေခဲ့ပါတယ်။

သူမ တစ်ကိုယ်လုံးမှာလည်း တရှိန်ရှိန်နဲ့ ကာမဆိပ်များ တက်နေရပါပြီ။ ခေတ်လီး ဝင်လာတိုင်း အဖုတ်အတွင်းထဲကနေ စပြီး တစ်ကိုယ်လုံးကို ဖျဥ္းခနဲ၊ ဖြန်းခနဲ ဖြစ်သွားရအောင် အရသာ ရှိလွန်းလှပါတယ်။

တစ်ကိုယ်လုံးမှာရှိတဲ့ အကြောတွေ ပေါက်ကွဲပြတ်ထွက်တော့မလား ထင်ရအောင်ကို တုန့်ပြန် လူးလွန့်ရင်း ခေတ်အလိုးကို စိတ်လွတ်လက်လွတ် ခံပေးနေမိပါတော့တယ်။ အသိစိတ်တွေ လွတ်ကာ ကာမအထွဋ်အထိပ်ဆီ ရောက်ဖို့ တာဆူနေပါပြီ။

အခုချိန်မှာ သူမယောက်ျား ကိုသန့်စင်ကိုလည်း စိတ်ထဲ မရှိတော့တာ အမှန်ပါ။ သူမကို အကောင်းဆုံး အရသာတွေပေးပြီး စိတ်မာန်ပြင်းပြင်းနဲ့ လိုးဆောင့်နေတဲ့ ခေတ်လေးရဲ့ အထိအတွေ့ ထွေးပွေ့မှုများကိုသာ နှစ်သက် ကြည်နူးနေမိပါတော့တယ်။

ဒီလို စိတ်တွင်း ကာမအရှိန်အဟုန်တွေကြောင့် ခေတ် လည်ပင်းနဲ့ ပခုံးတွေကို တုန့်ပြန် နမ်းရှိုက်ရင်း အားပေးတုန့်ပြန် စကားများပြောကာ ခံပေးနေမိတာပါ။ ယောက်ျားပျိုတစ်ယောက်ရဲ့ ကိုယ်သင်းနံ့ဟာ သူမရဲ့ ကာမစိတ်တွေ ပိုမိုထက်သန်သောင်းကြမ်းလာစေပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ခေတ် ပခုံးသားနဲ့ လည်တိုင်များကို တစိုက် မက္မက္ နမ်းနေရင်း နှစ်ဦးအတူ ကာမပန်းတိုင်ဆီ အတူတူတက်လှမ်းဖို့ စိတ်ဆန္ဒပြင်းပြနေခဲ့ပါပြီ။

ဖွက်…ပလွတ်…ဗြွတ်….အာ့….ဖွပ်…. အင့်…ဗြွတ်…အွန့်…. ကောင်းတယ်…..
ဖွပ်…ဖွပ်…ဖပ်…အာ့..အင့်….. ခံထား အန်တီ …ဖွပ်…ဖေါင်း…. အင့်…. ကျနော် လိုးတာ ခံထား……
ဖေါင်း… အား … လိုး…. ခေတ်…. အဟင့်….

“အူး…. အန်တီ ကျနော် ပြီးတော့မယ်။ အန်တီအဖုတ်ထဲမှာ ကျနော် ပြီးချင်တယ်…..အင့်….
ကျနော် လရည်တွေ လိုချင်ရဲ့လား…”

“အမလေး…လေး….. ထိတယ်… ဟင့် …. ပြီးလိုက် ခေတ်…. အု့….. အန်တီ့ အထဲမှာပဲ ပြီးလိုက်တော့…. အ….
အန်တီလည်း ခေတ် အထဲမှာ ပြီးတာ လိုချင်တယ်…. အာ့….. ကောင်းလိုက်တာ….”

“ဒါဆို ဒီအဖုတ်ထဲ ကျနော် လရည်တွေ အပြည့် ပန်းထည့်ပြီး ပြီးလိုက် မယ်နော်။
အား… လိုးလို့ကောင်းလိုက်တဲ့ အန်တီရယ်၊
ကဲ….ကျနော့် လရည်တွေ အပန်းခံဖို့ ပြင်ထားနော်။ အင့်….. အင့်……”

“အာ့….ဖွပ်….ဖွပ်….ဗြွတ်….အင့်….ပန်းထည့်လိုက်ကွာ၊
အန်တီအထဲ ပန်းထည့်ပေးပြီး ခေတ် ကောင်းလိုက်တော့ကွာ….. ဖွပ်….ဖပ်….အာ့”

ဖွပ်…ဖွပ်….အွတ်….ဗြွတ်…..အား….ဗြစ်…ဗြစ်…. အမလေး….အာ့….ကောင်း…..အာ့

“အား…. ကောင်းတာ…. အန်တီ အဖုတ်ထဲ ပန်းတာ…. ကောင်းလိုက်တာ…. အာ့….အ…..
အပြည့် ပန်းထည့်ရတာ ကောင်းလိုက်တာ….”

“အီး….. အန်တီလည်း…. ကောင်း….. အာ့…. အ….
ခေတ် ပြီး…. ပြီး….. အန်တီ့အထဲမှာ…. ပြီး….. အမလေး….. အီး….. အ…… ဟင့်…. ဟင့်…..”

ကာမပန်းတိုင်ကို နှစ်ဦးလုံး တပြိုင်တည်း ရောက်ရှိသွားကြပါတယ်။ တစ်ဦးကို တစ်ဦး တင်းကျပ်အောင် ဖက်ကာ ဆုပ်ကိုင်ဖျစ်ညှစ်ထားကြပါတယ်။ နှစ်ဦးလုံးမှာ ကာမစည်းစိမ်ကို အပြည့်အဝခံယူရင်း သာယာနေမိကြပါတော့တယ်။

ယမင်းအနေနဲ့ မိမိရဲ့ လင်ယောက်ျားမဟုတ်ဘဲ အခြားယောက်ျားပျိုတစ်ဦးနဲ့အတူ စိတ်ပါလက်ပါ အလိုးခံပေးရင်း ရရှိခဲ့တဲ့ ကာမအရသာက ပိုမိုကောင်းမွန်ပြီး စွဲမက္ဖွယ်ကောင်းသလို ခံစားနေရပါတယ်။

မတူညီတဲ့ အထိအတွေ့၊ အကိုင်အတွယ်၊ အလိုးအဆောင့်တွေကြားမှာ စိတ်ခံစားချက်တွေကလည်း ကွဲပြားခြားနားပြီး အရသာအသစ်အဆန်းတွေ ဖြစ်ပေါ်ခံစားခဲ့ရပါတယ်။ အပေးအယူမျှတဲ့ စကားတွေ ပြောရင်း ခေတ်ကို သူမချစ်သူကောင်လေးတစ်ယောက်လို သဘောထားမိပြီး အကောင်းဆုံး ဖြည့်ဆည်း အလိုးခံပေးလိုက် မိတာပါ။

ဒီတော့လည်း ရရှိလိုက်တဲ့ အရသာက တနင့်တပိုးနဲ့ ထူးခြားကောင်းမွန်ရတာပေါ့။ ဒါကြောင့်ပဲ ခေတ်လီးကို သူမအဖုတ် အတွင်းသားများနဲ့ ဆုပ်ယူဆွဲညှစ်ကစားပေးရင်း ပြီးခဲ့ရခြင်းဖြစ်ပါတယ်။ ခေတ်ကို အားရှိသမျှ ကျုံးဖက်ရင်း ဖင်ကိုမြှောက်၊ ခြေကို မိုးပေါ်ဆန့်တန်းလို့ အကြောများ တုန့်ဆွဲကာ တဆက်ဆက်တုန်ခါလို့ ပြီးနေရပါတယ်။

ခေတ် လီးက သုတ်ရည်တွေကလည်း သူမအဖုတ်လေးထဲကို အရှိန်နဲ့ ပန်းကာ ဝင်ရောက်လာတာပါ။ နွေးခနဲ ခံစားလိုက်ရပြီး အဖုတ်အပြည့် ပန်းထည့်ခံရတာဟာ ဘာအရသာနဲ့မှ မလဲနိုင်ပါဘူး။ သူမအဖုတ်ထဲကို ခေတ်လို လူငယ်ချောချောလေးရဲ့ သုတ်ရည်တွေ ပန်းထည့်ခံနေရပါလား ဆိုတဲ့အသိက ကာမအရသာကို ပိုပြီး ပြည့်စုံ ကောင်းမွန်လာစေပါတယ်။

သူမအနေနဲ့ ဒီလိုအရသာနဲ့ အဆုံးမဲ့ ပြီးခြင်းမျိုး အရင်က ရခဲ့ဖူးသလားဆိုတာတောင် မမှတ်မိတော့ပါဘူး။ ကိုသန့်စင်နဲ့ အိပ်ရာထက် ကိစ္စတွေမှာ ခံစားမှုမဲ့နေခဲ့ရတာ ကြာခဲ့ပြီလေ။ ကိုသန့်စင်အပေါ် စိတ်နာကျည်းမိပေမယ့် တစ်ခါတလေမှာ အိမ်ထောင်သည်အမျိုးသမီးမို့ မိမိလင်ယောက်ျား ဖြစ်သူရဲ့ အလိုအတိုင်း ဖြည့်ဆည်းပြီး ခံပေးခဲ့ရတာတွေ ရှိပါတယ်။

ဒီအခါမျိုးမှာ မိန်းမသားတစ်ယောက်ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်က အလိုလို တုန့်ပြန်လို့ ပြီးခဲ့ရပေမယ့် ခံစားချက်တွေ၊ ရင်ခုန်ကြည်နူးမှုတွေ ဆိတ်သုဥ္းနေခဲ့ရတာ ကြာခဲ့ပြီလေ။ အဲဒီတော့ ဆားမပါတဲ့ ဟင်းလိုပေါ့။ ခေတ်နဲ့မှာတော့ မဖြစ်သင့်ဘူးဆိုတာ သိနေရဲ့နဲ့ ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားမှု အမျိုးမျိုးကြားမှာ ကြည်နူးသာယာသွားမိတာ မဆန်းပါဘူး။

အရသာအရှိဆုံး အရာတွေကို ဆက်တိုက် မနားတမ်းခံစားလိုက်ရတာမို့ ကျေနပ်အားရသွားပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ခေတ်ကို တင်းတင်းဖက်ရင်း အသက်ကို မျှင်းရှူကာ မျက်လုံးအစုံ မှိတ်လို့ ကာမအရသာခံစားနေမိပါတော့တယ်။

(ဆက်ရန်……)

ခေတ်လည်း အန်တီယမင်းရဲ့ အဖုတ်ထဲ လက်ကျန်လရည်တွေကို အဖုတ်ပြည့်အောင် ပျစ်ခနဲ ပျစ်ခနဲ ထုတ်ပန်းရင်း ကောင်းနေမိပါတယ်။ ညှစ်ဆွဲပေးနေတဲ့ အဖုတ်လေးထဲ လရည်တွေ တစ်စက် မကျန် ထုတ်ပန်းရတာဟာ အရသာ ထူးကဲလွန်းလှပါတယ်။

အခု သူ့လရည်တွေ ပန်းထည့်နေရတဲ့သူဟာ တစ်သတ်လုံး အဒေါ်တစ်ယောက်လို ချစ်ခင်တွယ်တာခဲ့ရတဲ့ အန်တီယမင်းပါလားဆိုတဲ့ အသိက သူ့စိတ်တွေ ပိုမိုလှုပ်ရှားရပါတယ်။ အရသာလည်း ပိုရှိနေမိပါတယ်။ အန်တီက သူလိုးသမျှကို ဖြည့်ဆည်းပေးရင်း သူ့လရည်တွေပါ အထည့်ခံပေးနေတာလေ။ ဒီအသိက သူ့ရင်ထဲ ပိုမိုနွေးထွေးပြီး အားရကျေနပ်နေမိတာပါ။

ဒါကြောင့်ပဲ အန်တီရဲ့ ကိုယ်ပေါ်မှာ ဆက် မှိန်းနေမိပါတယ်။ ပြီးတော့ အန်တီးပါးပြင်နုနုကို နှာခေါင်းနဲ့ ကပ်ပြီး နမ်းရှိုက်ပေးမိပါတယ်။ တစ်ချီပြီးသွားရပေမယ့် အန်တီနဲ့ အခုလို နေရတာကို ကျေနပ်အားရလို့ မဆုံးပါဘူး။ အန်တီအပေါ် စိတ်ရိုင်း၊ စိတ်မိုက်တွေနဲ့ လွန်းကျူးမိခဲ့တာကို အပြစ်တစ်ခုလို မခံစားရတော့ပါဘူး။

ပြီးတော့ ရင်ခုန်ကြည်နူးဖွယ်ကောင်းလွန်းတဲ့ အခုအခြေအနေကိုလည်း ထပ်မံရချင်ပါသေးတယ်။ ရိုင်းရိုင်းပြောရရင် အန်တီကို လိုးရတာ မဝသေးပါဘူး။ ထပ်လိုးချင်ပါသေးတယ်။ အခုလို နေရင်းနဲ့ပင် သူ့လီးက အန်တီအဖုတ်ထဲမှာ ပျော့ကျမသွားဘဲ ထပ်မာနေစဲပါ။

ဒီလို တစ်ဦးနဲ့တစ်ဦး ဖက်လို့ ကာမစည်းစိမ် ခံယူရင်း အမောဖြေနေကြတာ ငါးမိနစ်လောက် ကြာသွားပါတယ်။ ယမင်းမှာ အချိန်နည်းနည်း ကြာလာတာနဲ့အမျှ လက်ရှိအခြေအနေကိုလည်း သတိပြန်ဝင်လာခဲ့ပါတယ်။ ခေတ်က သူမရင်ခွင်ပေါ် မှောက်အိပ်ပြီး အနားယူနေချိန်မှာပဲ ရှေ့ဆက်ရင်ဆိုင်ရမှာကို တွေးနေမိပါတယ်။

ဘယ်လိုပင် ဖြစ်ဖြစ် အခုအ​�ဖြစ်အပျက်ကို သူမအနေနဲ့ လက် မခံလို့ မရတော့ပါ။ ခေတ်က လွန်ကျူးတယ်ဆိုရင်တောင် သူမကိုယ်တိုင်က လက်ခံခွင့်ပြုမိခဲ့တာ မဟုတ်ပါလား။ တကယ်ဆိုရင် သူမက ပိုမှားတာပါ။ ဒီအမှားကလည်း ကျေကျေနပ်နပ်နဲ့ မှားဖြစ်ခဲ့တာမို့ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုလည်း အပြစ်မတင်ချင်တော့ပါဘူး။

ဒါပေမယ့် ရှေ့ဆက်ရမယ့် အရေးအတွက်ကတော့ သူမမှာ စဥ္းစားစရာတွေ များရပါပြီ။ ခေတ်နဲ့ သူမကြားမှာ နှစ်ပေါင်းများစွာ ရှိခဲ့တဲ့ သံယောဇဥ္ဟာ အခုချိန်မှာ ပုံစံတစ်မျိုး ပြောင်းလဲသွားခဲ့ရပါပြီ။ တနည်းပြောရရင် ကိုယ့်သားတစ်ယောက်လို ချစ်ခဲ့ရတဲ့ ခေတ်လေးဟာ အခုဆိုရင် သူမလင်ငယ် ဖြစ်သွားရပြီ မဟုတ်ပါလား။

ဒီလိုအတွေး ဝင်လာတဲ့အခါ သူမ အရမ်းကို ထိတ်လန့်သွားရပါတယ်။ ဒါကို လုံးဝ လက် မခံနိုင်ပါဘူး။ သူမရဲ့ ဖောက်ပြန်ဖြစ်ခဲ့မှုကို ရှာကြံပြီး စိတ်ဖြေမယ်ဆိုရင် ဖြေနိုင်ပါသေးတယ်။ ဒီအပြစ်ကိုလည်း ခံယူရဲပါတယ်။ သူမဘက်က အိမ်ထောင်ရေးကို ဖောက်ပြန်ခဲ့မိတာကိုး။

ဒါပေမယ့် သူမနဲ့ ပတ်သတ်ပြီး ခေတ်လေးရဲ့ဘဝ အညွန့်ချိုးသလို ဖြစ်သွားရတာကိုတော့ အပြစ်ကြီးတစ်ခုလို ခံစားရပါတယ်။ အခုဆိုရင် ခေတ်နဲ့ သူမကြားက ဖြူစင်တဲ့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတွေ၊ သံယောဇဥ္ တွယ်တာမှုတွေ၊ ဒါတွေအကုန်လုံး အရောင်ဆိုးသွားရပါပြီ။ ခေတ်ရဲ့ ငယ်ရွယ်နုပျိုမှုဟာ သူမကြောင့် ညစ်စွန်းသွားရပါလားဆိုတဲ့ အသိဟာ ဝမ်းနည်းလာစေပါတယ်။

ပြီးတော့ ကိုကြီးနဲ့ မမမျက်နှာကို ပြန်မြင်ယောင်မိပါတယ်။ မမက ကိုသန့်စင်နဲ့ ဖောက်ပြန်တာက တစ်ပိုင်းပါ။ မမနဲ့ ကိုသန့်စင်အကြားမှာ သူမ မသိတဲ့ အကြောင်းအချက်တွေ ရှိနေမှာပါ။ ဘယ်လိုပဲ ဖြစ်နေပါစေ၊ ကိုကြီးနဲ့ မမဟာ သူမရဲ့ ကျေးဇူးရှင်တွေ မဟုတ်ပါလား။ ငယ်စဥ္ကတည်းက ညီမတစ်ဦးလို စောင့်ရှောက်ကူညီပေးခဲ့တဲ့ ကိုကြီးအပေါ်မှာ ပြစ်မှားမိသလို ဖြစ်ရတာ ရင်ထဲ အထိခိုက်ဆုံးပါပဲ။

ဒါပေမယ့် အခုအချိန်ကျမှ ဘာတတ်နိုင်တော့မှာလဲ။ ဖြစ်ခဲ့ပြီးတာတွေကို ပြန်ပြင်လို့ မရတော့တာလည်း သိပါတယ်။ ရှေ့ဆက် အမှားနွံထဲ တဝဲလည်လည် မဖြစ်ဖို့ဘဲ ကြိုးစားရပါမယ်။ ဒါကလည်း သူမ တစ်ယောက်တည်း မပြီးပါ။ လူငယ်ဖြစ်တဲ့ ခေတ်ကရော ရုန်းထွက်ဖို့ ခက်တဲ့ ရမ္မက်နွံထဲက ထွက်နိုင်ပါ့မလား။

ခေတ်ဘက်ကတော့ ရှေ့ဆက် မမှားဖို့ဆိုတာ မလွယ်တော့ပါဘူး။ အခုတောင် သူမရင်ခွင်ပေါ် မှောက်အိပ်ရင်း ဇိမ်ယူကာ သာယာနေတယ် မဟုတ်လား။ ပြီးတော့ အဖုတ်ထဲက လီးနွေးနွေးကြီးကလည်း ပြန်မကျသေးပါဘူး။ ခေတ် အသက်ရှူလိုက်တိုင်း လီးကြီးကပါ လိုက်ပါလို့ တုန်ခါနေပါသေးတယ်။

ဒါပေမယ့် ငယ်ငယ်ကတည်းက သူမစကားကို နားထောင်တတ်တဲ့ ခေတ်ကို အတတ်နိုင်ဆုံး ဖျောင်းဖျဖို့ ကြိုးစားရပါမယ်။ ပြောမယ့်သာ ပြောရတာပါ။ ခေတ်နဲ့ ပုံမှန်စကားပြန်ပြောဖို့ ခက်နေပါတယ်။

ဒါပေမယ့် သူမက အကြီးဖြစ်တာမို့ ဒီအခြေအနေကို အကောင်းဆုံး ရင်ဆိုင်ဖြေရှင်းရပါမယ်။ ခေတ်ရှေ့မှာ ပုံမှန်အတိုင်း စကားပြောနိုင်ဖို့ ကြိုးစားရပါမယ်။ အခုလို ထပ်လျက်ကြီး နေတာ ကြာရင် နောက်ထပ်မှားဖို့ များပါတယ်။

ဒီအကြောင်းတွေ စဥ္းစားနေရင်းပင် သူမရင်ထဲ ကတုန်ကရင် ဖြစ်လာရပါတယ်။ ဒါကလည်း ခေတ်ရဲ့ ရင်ခွင်အောက် မှာနေနေရတာ ဖြစ်သလို သူမပါးကို ကပ်ပြီး နမ်းကာ အမောဖြေနေတာကိုး။ ပြီးတော့ သူမအဖုတ်ထဲက လီးကြီးရဲ့ တစ်ဆက်ဆက် တုန်ခါနေမှုကြောင့်လည်း ပါပါတယ်။

ခေတ် လီးကြီး တုန်ခါလိုက်တိုင်း သူမရင်ထဲ အေးခနဲ နွေးခနဲနဲ့ ဖြစ်နေရပါတယ်။ ဒါကြောင့် ရပ်သင့်တာကို အချိန်မှီရပ်ရအောင်လို့ သူမဘက်ကပဲ စကာ…….

“ခေတ်၊ ထတော့ကွာ။ အန်တီ ရင်ဘက်တွေ နာလာပြီ။
ခေတ်လည်း ကျေနပ်ပြီ မဟုတ်လား။
တော်ပြီနော်၊ ထတော့…..”

သူမ စကားသံကြားမှ ခေတ်က အမောဖြေနေရာကနေ ရင်ဘက်ချင်းခွာကာ လက်ထောက်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ သူမမျက်နှာကို ရီဝေဝေလေး စိုက်ကြည့်လာပါတယ်။ ဒီအကြည့်မှာ အပြစ်လုပ်ထားမိလို့ စိုးရွံ့နေတဲ့ အရိပ်အယောင်လေးတွေလည်း ပါနေပါတယ်။ ဒီလို သူမကို ကြည့်နေရင်းမှ…..

“Sorry နော် အန်တီ။ ကျနော် ဖိအိပ်ထားမိတယ်……….
……. အန်တီ…….ဟို……..”

“ဘာလဲ ခေတ်ရ၊
လုပ်ချင်တာ လုပ်ပြီးတော့ အခုမှ တဟိုဟိုနဲ့……”

“ဟုတ်ပါတယ်။ ကျနော် မှားသွားပါတယ်။
အန်တီ…. ကျနော့်ကို စိတ်ဆိုးလားဟင်”

“အွန်း…… ဘယ်လိုပြောရမလဲ ခေတ်ရယ်။
အန်တီ စိတ်ဆိုးလို့ရော ဘာထူးတော့မှာလဲ။
ခေတ်အပေါ် အန်တီ စိတ်မဆိုးပါဘူး။ ဒါပေမယ့် …..”

“ဒါပေမယ့် ဘာဖြစ်လဲဟင်……. ”

“ထ အုံးကွာ။ အရည်တွေနဲ့ နှစ်ယောက်လုံး ညစ်ပတ်နေပြီ။
ထ ပြီးမှ အန်တီ ပြောပြမယ်”

“ဟုတ်ကဲ့….. ”

ယမင်းဘက်က ထကြဖို့ လောဆော်လိုက်ပါတယ်။ မပြောလို့လည်း မဖြစ်။ ခေတ် လီးကြီးက စကားပြောရင်း ပိုကြီးလာသလိုပဲ။ အဖုတ်ထဲမှာ ဟိုထိုး ဒီထိုးနဲ့။ ဒီလို ထိုးပွတ် လှုပ်ရှားလိုက်တိုင်း ယမင်းမှာ အသဲတွေယားပြီး အဖုတ်ထဲ ဆစ်ခနဲ ဖြစ်ဖြစ်သွားရပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ လူချင်း ခွာကာ ထထိုင်ခိုင်းရခြင်းပါ။

ခေတ်က ထထိုင်လိုက်ရင်း သူ့လီးကို အဖုတ်ထဲက ထုတ်လိုက်ပါတယ်။ လီးကျွတ်သွားလို့ ပျွတ်ခနဲ မြည်သံနဲ့အတူ စောက်ရည်၊ လရည်တွေက အဖုတ်ထဲကနေ တလဟော အန်ကျလာပါတော့တယ်။ ကျဆင်းလာတဲ့ အရည်တွေကလည်း မနည်းပါဘူး။ အိပ်ရာခင်းပေါ်မှာ အိုင်ထွန်းနေပါပြီ။

ယမင်းက ထထိုင်လိုက်ရင်း ညစ်ပတ်ပေပွနေတဲ့ သူမကိုယ်အောက်ပိုင်းကို ကြည့်ရင်း ရှက်ရပါတယ်။ ဆီးခုံ၊ ပေါင်ခြံတစ်ဝိုက် မှာ နှစ်ယောက်သား အရည်တွေက မနည်းမနော ပေပွနေတာပါ။ ခေတ်ကို ကြည့်လိုက် မိတော့လည်း အရည်တရွှဲရွှဲ ပြောင်လက်နေတဲ့ လီးကြီးကို တွေ့ကာ ရင်ဖိုရပြန်ပါတယ်။

လိုးနေကတည်းက ခေတ် လီး ကြီးမှန်း ခံစားသိပေမယ့် သေချာ မကြည့်ဖြစ်ဘူးလေ။ အခု အရည်တွေ ပြောင်လက်နေတဲ့ လီးတန်ကြီးကို အနီးကပ် မြင်ရတော့ အသဲတွေပါ ယားလာပါတယ်။ ခေတ်လီးကြီးက အရွယ်နဲ့ မမျှအောင် ထွားတယ်လို့ ထင်မိပါတယ်။ ကိုသန့်စင်လို လူကြီးဆိုဒ်မျိုးပါ။

ဒီလီးကြီးက သူမအဖုတ်ထဲ ဝင်ခဲ့သလို သုတ်ရည်တွေ ပတ်ဖြန်းထည့်သွင်းသွားပါလားလို့ တွေးမိပြန်တော့ ရင်တွေ ဖိုလာရပြန်ပါတယ်။ ဒီလို ရင်ဖို စိတ်လှုပ်ရှားနေတာတွေကြောင့်ပဲ မူရင်း ရည်ရွယ်ချက်ကို မေ့နေမိပါတယ်။ ခေတ်ကို ဖျောင်းဖျပြောရအုံးမယ်လေ။ အခုတော့ သူမကိုယ်တိုင်က ရင်တွေဖို၊ စိတ်တွေလှုပ်ရှားနဲ့ ခက်နေပြန်ပါပြီ။

ပြီးတော့ ခေတ်ရှေ့မှာ ကိုယ်တုံးလုံးကြီး ဖြစ်နေရတာကို ရှက်ရပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ခါးပေါ်မှာ လုံးတင်နေတဲ့ ရေလဲထမိန်ကို ပြန်ဆွဲချဖုံးရင်း ထိုင်ရက်လေးပဲ ကပိုကရို ရင်လျားလိုက်ရပါတယ်။ ခေတ်ကတော့ သူမ လုပ်နေပုံတွေကို ပြုံးပြီး စိုက်ကြည့်နေပါတယ်။ ဒီက ရှက်နေတာကို ပြုံးကြည့်နေတဲ့ ခေတ်ကို ထုရိုက်ချင်လောက်အောင် အသဲတွေ ယားမိပါတယ်။ တကယ့်လူဆိုးလေး။ ဒါကြောင့်ပဲ ……..

“ဘာကြည့်နေတာလဲ။ တော်တော် ကြည့်ကောင်းနေလား။
အန်တီကတော့ ခေတ်ကို ကလေးထင်နေတာ…. ဟွန့်….လူဆိုးလေး”

“ဟီး…… အန်တီက လှတော့ ကြည့်မိတာပေါ့။
ပြီးတော့ အန်တီ ရှက်နေပုံလေးက ချစ်စရာလေး…. ဟီး…..”

“ဟင်…… ဒီစကားက ကိုယ့်အန်တီကို ပြောစရာလား….
ခေတ်နော်…… အန်တီက အလိုလိုက်တာကို ထပ်မဆိုးတော့နဲ့။
ကဲ…. မကြည့်ပါတော့နဲ့ ဆိုတာကိုကွာ…..”

“ဟင်…. အန်တီကလည်း….. ကျနော်တို့က တစ်ကိုယ်လုံး မြင်ပြီးသားတွေပဲဟာ…..
ခုနလေးတင် အန်တီကို ကျနော် လိုးထားတာလေ။ မရှက်ပါတော့နဲ့….. ”

“ဟိတ်….. ဟာကွာ….. ခေတ်…. ဘယ်လိုတွေ ပြောနေတာလဲ”

“ဟီး…. ဟီး….. sorry…. sorry…..
ဒါပေမယ့် အဲဒါက အမှန်ပဲဟာကို”

“ဟိတ်….. တော်ပြီ၊ တော်ပြီ….. ဆက် မပြောတော့နဲ့”

အရင်တည်းက ရှက်လို့ အနေခက်နေရတဲ့ဟာကို၊ ခေတ်ရဲ့ တစ်တစ်ခွခွ ပြောစကားတွေ ကြားပြီး နားတွေရော၊ မျက်နှာတွေရော ထူပူသွားရပါတယ်။ မှန်တော့မှန်တယ်လေ။ လုပ်နေကြတုန်းကတော့ ခေတ် နှုတ်က လိုးဆိုတဲ့ စကားလုံးတွေ အကြိမ်ကြိမ် ပြောခဲ့တာပါ။

အဲဒီတုန်းကတော့ သူမကိုယ်တိုင် စိတ်တွေ ကြွနေတာမို့ ရှက်စိတ်တွေ သိပ်မဖြစ်ခဲ့ပါဘူး။ အဲဒီလို ကြားရတာကိုတောင် သဘောကျပြီး စိတ်ပိုထန်ခဲ့ရပါတယ်။ ဒါလည်း ကိုသန့်စင်နဲ့ လုပ်ကြတိုင်း သူ့ပါးစပ်က ခပ်ကြမ်းကြမ်း အပြောတွေ ကြိမ်ဖန်များစွာ အပြောခံလာရလို့ ဖြစ်ပါမယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ အဲဒီစကားတွေအပေါ်မှာ သာယာတတ်လာပါတယ်။

ဒါကတော့ ကိုယ့်လင်က ပြောတဲ့ ရမ္မက်သံတွေကိုး။ အခုဟာကတော့ ကိုယ့်သားအရွယ်လေးက ပြောတာ ကြားနေရတာလေ။ ပြီးတော့ ခေတ် နှုတ်က လိုးတဲ့အကြောင်း အစဖေါ်လိုက်တာနဲ့ ခုနက နှစ်ကိုယ်တူ ဖြစ်ခဲ့ကြပုံတွေကို မျက်လုံးထဲ ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်း ပြန်မြင်လာမိပါတယ်။

တစ်ယောက်အလိုကို တစ်ယောက်ဖြည့်ပြီး တက်ညီလက်ညီ လိုးခဲ့၊ ခံခဲ့ပုံတွေကို ပြန်မြင်ယောင်ရင်း စိတ်ထဲ တစ်မျိုးကြီး ဖြစ်လာရပြန်ပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ခေတ် အပြောတွေကို တားဆီးရတာပါ။ ခေတ် မျက်နှာကိုလည်း မကြည့်ရဲတော့ပါဘူး။ ခေါင်းကိုငုံ့လို့ ကိုယ့်စိတ်ကို ကိုယ်ပြန်ထိန်းနေရပါတယ်။ ဒီလိုပုံနဲ့ ခက်ရပါအုံးမယ်။

“ဟင်…. အန်တီ၊ ကျနော့်ကို စိတ်ဆိုးသွားတာလား။
ခေါင်းကြီး ငုံ့လို့။ ကျနော် တောင်းပန်ပါတယ်နော်။
တကယ်တော့ အခုလို ဖြစ်ကြတာ အန်တီ့ အပြစ် မဟုတ်ပါဘူး။
ကျနော့် အပြစ်တွေချည်းပါ”

ခေတ်ရဲ့ စိုးရိမ်တကြီး တောင်းပန်သံ ကြားတော့ ရင်ထဲ မကောင်းရပြန်ပါဘူး။ ခေတ်လေးကို ငယ်ငယ်ကတည်းက စိတ်ဆင်းရဲ မခံစေချင်ခဲ့ဘူးလေ။ ခေတ်နဲ့ ပတ်သတ်ရင် သူမစိတ်တွေ အမြဲနူးညံ့ကြင်နာသွားတတ်ပါတယ်။ အခုလည်း ဝမ်းနည်းစိုးရိမ်သံနဲ့ တောင်းပန်နေတဲ့ ခေတ်ကို မမြင်ရက်တာနဲ့ …..

“ခေတ်ကို အပြစ်မတင်ပါဘူး။ တကယ်တော့ အန်တီက အကြီးလေ။
မဖြစ်သင့်တာက အန်တီပါ။ အဲဒါကြောင့် ခေတ် ကိုယ့်ကိုယ်ကို အပြစ်တင်မနေပါနဲ့။
အန်တီ မှားတာပါ။ မမကို ဘယ်လို မျက်နှာပြရမလဲ မသိတော့ဘူး”

“အန်တီကလည်း….. ဒီကိစ္စက အမေ မသိနိုင်ပါဘူး။
ကျနော်နဲ့ အန်တီပဲ သိကြမှာလေ”

“ဒါတော့ ဒါပေါ့။ ဒါပေမယ့် မကောင်းမှုဆိုတာ ဆိတ်ကွယ်ရာ မရှိဘူးလေ။
ခေတ်အနေနဲ့က လူငယ်မို့ မှားတတ်တာ အကြောင်းမဟုတ်ဘူး။
အန်တီက ကိုယ့်တူ၊ ကိုယ့်သားနဲ့ ဖောက်ပြန်မိတာလေ။
အန်တီမှာ အပြစ်ပိုကြီးတယ် မဟုတ်လား”

“ဟို….. ကျနော် ဘယ်လို ပြောရမလဲ မသိတော့ဘူး။
ကျနော့်ကြောင့် အန်တီ အရမ်းခံစားနေရတာပါ”

“ခေတ်အပြစ် မဟုတ်ဘူးလို့ ပြောပြီးသားလေ။
ဒါပေမယ့် နှစ်ယောက်လုံးက နောက်ဆက် မမှားဖို့တော့ အရေးကြီးတယ်။
အန်တီတို့ ဒီနေ့ ဖြစ်ခဲ့ကြတာတွေကို မေ့ပစ်လိုက်ရအောင်နော်….. ခေတ်…..
အန်တီ ပြောတာ ကြားလား…..”

ယမင်းဆီက ဒီစကားကြားရတော့ ခေတ်မှာ ဝမ်းနည်းတဲ့ မျက်နှာလေးနဲ့ လှမ်းကြည့်လာပါတယ်။ သူ့အနေနဲ့ အန်တီစကားကို နားလည်လက်ခံပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အခုမှ ရထားတာ မကြာသေးတဲ့ အရသာကောင်းကိုလည်း လက်လွတ်ဆုံးရှုံးရတော့မှာကို မလိုလားသေးပါဘူး။ အခုချိန်ထိ သူ့စိတ်တွေက ထကြွသောင်းကြမ်းစဲ ရှိသေးတာလေ။

ဖြစ်ခဲ့တဲ့ အရာတွေကို ချက်ချင်းကြီး မေ့ပစ်ဖို့ကတော့ ဘယ်လွယ်ပါ့မလဲ။ တဖက်က ယမင်းမှာလည်း ခေတ် ဝမ်းနည်းစိတ်မကောင်း ဖြစ်သွားတာကို တွေ့တော့ ရင်ထဲ မကောင်းရပါဘူး။ ဒါကြောင့်ပဲ ခေတ်ကို အသေအချာ ဖျောင်းဖျနားချဖို့ တွေးလိုက်ပါတယ်။

“ဒီမယ် ခေတ်၊ အန်တီတို့ မဖြစ်သင့်တာ ဖြစ်ခဲကြတာ မှန်တယ်။ ဒါကို ဘာမှ မပြောလိုတော့ဘူး။
ဒါပေမယ့် အန်တီတို့က လုံးဝမသိကြတဲ့ သူတွေ မဟုတ်ဘူးလေ။
မိသားစုချင်းက ဒီလောက်ရင်းနှီးချစ်ခင်ခဲ့ကြတာ။
ရှေ့လျောက်လည်း တစ်သတ်လုံး ပတ်သတ်နေကြရအုံးမှာလေ။
ဆက် မှားနေကြရင် ဘယ်သူမှ မသိရင်တောင် အများရှေ့မှာ လိပ်ပြာလုံလုံနဲ့ မျက်နှာချင်း ဆိုင်နိုင်ပါ့မလား။
ပြီးတော့ မမကို အန်တီက ဘယ်လိုမျက်နှာပြရမလဲ။
ဒီကိစ္စမျိုးက ဆက်ဖြစ်နေကြရင် တစ်နေ့မဟုတ် တစ်နေ့ အရှက်တကွဲ ဖြစ်ကြရမှာပဲ။
ဘေးလူက မသိရင်တောင် မိသားစုဝင်တွေက ရိပ်မိလာကြမှာပဲလေ။
အန်တီဘက်က ကိုသန့်စင်ကို ထားလိုက်အုံး။
ခေတ်ရဲ့ ညီမလေးကို ထည့်ပြီး စဥ္းစားအုံးလေ။
သူ့အမေက သူအကိုလို ချစ်ရတဲ့သူနဲ့ အခုလို ဖြစ်နေတာ သိရင် ခေတ် ညီမလေး ဘယ်လောက်ခံစားရမလဲဆိုတာ စဥ္းစားကြည့်ပါနော်”

ညီမလေးဆိုတဲ့ အသံကြားမှ ခေတ် ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်သွားမိတယ်။ ဒီနေ့ အန်တီ့အပေါ် စိတ်ရိုင်း၊ စိတ်မိုက်တွေ စဝင်ကတည်းက ငုဝါကို သူမေ့နေမိပါတယ်။ တဏှာရာဂ ကြီးစိုးသွားတော့ ဆင်ခြင်အသိတွေ လျော့ပါးပျောက်ကွယ်ရတာ မဆန်းပါဘူး။

အခု အန်တီက သတိပေးတော့မှ ငုဝါမျက်နှာလေးကို မြင်ယောင်ကာ သူ့ကိုယ်သူ ခွင့်မလွှတ်ချင်တော့ပါဘူး။ သူနဲ့ အန်တီတို့ ဖြစ်နေကြတာကို ငုဝါသိသွားရင် ဘယ်လောက်တောင် ခံစားနာကျင်ရမလဲ။ ဒီစိတ်ဒဏ်ရာတွေကို သူကောင်းကောင်းကြီး ကြုံတွေခံစားခဲ့ရပြီးပြီလေ။ သူ့လို ယောက်ျားလေးကတောင် ရင်နှင့်အမျှ နာကျင်ကြေကွဲခဲ့ရရင် မိန်းကလေးဖြစ်တဲ့ ငုဝါသာဆိုရင်…… သူဆက် မတွေးရဲတော့ပါဘူး။

ငုဝါလေးကို ဒီလိုစိတ်ဒဏ်ရာတွေ သူ့ကြောင့် မခံစားရစေချင်ပါဘူး။ ပြီးတော့ ရှေ့လျောက် ဖြတ်သန်းရမယ့် ဘဝမှာလည်း အန်တီနဲ့ ငုဝါလေးတို့ရဲ့ ကြင်နာနွေးထွေးတဲ့ မေတ္တာတရားကို ဆက်ပြီးရချင်ပါသေးတယ်။ ဒီလိုသာ ဆက် မှားနေကြရင် အန်တီ့ရဲ့ နွေးထွေးတဲ့ မေတ္တာတရားဟာ အရင်လို ပြန်မဖြစ်နိုင်တော့ပါဘူး။

ဆက်ဆံရေးတွေမှာ အရောင်တွေ စွန်းပြီး ညစ်နွမ်းနေတော့မှာလေ။ သူ့ တစ်ဘဝလုံး ရခဲ့တဲ့ ဖြူစင်သန့်ရှင်းသော မေတ္တာတရားကို လိင်စိတ် သာယာမှုသတ်သတ်အတွက်နဲ့တော့ မလဲနိုင်တာ အမှန်ပါ။ ဒါကြောင့်ပဲ အန်တီ့စကားကို နားထောင်ဖို့ သူဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်။

တစ်ဖက် မှာလည်း လက်ရှိရထားတဲ့ သာယာမှုတွေ အပြီးတိုင် ပျောက်ဆုံးရတော့မှာကို မလိုလားတဲ့ စိတ်ကရှိနေပြန်ပါသေးတယ်။ တပ်မက္မှုပြင်းလွန်းတဲ့ ရမ္မက်တဏှာကလည်း လွယ်လွယ်နဲ့ ဘယ်စွန့်လွှတ်နိုင်ပါ့မလဲ။ သူ့စိတ်တွေ ဝေဝါးနေမိပါတယ်။

ယမင်းမှာလည်း ဝမ်းနည်းစိတ်မကောင်း ဖြစ်ကာ မှိုင်ကျသွားတဲ့ ခေတ်မျက်နှာချောချောလေးကို ကြည့်ကာ ခံစားနာကျင်ရပါတယ်။ သမီးလေး ငုဝါကို ထည့်ပြောလိုက် မှ ခေတ်ပုံစံက နောင်တရတဲ့ပုံ ဖြစ်သွားရတာပါ။ ငုဝါလေးအပေါ် ခေတ်ရဲ့ ကြင်နာဂရုစိုက် မှု ဘယ်လောက်ကြီးသလဲဆိုတာ သူမအသိဆုံးပါပဲ။

အခုတော့ ဒီလိုလူငယ်တစ်ယောက်ကို နာကျင်ခံစားရအောင် သူမ လုပ်ခဲ့မိပါပြီ။ အစကတည်းက သူမကသာ ပြတ်ပြတ်သားသား ငြင်းဆန်ဆူပူခဲ့ရင် ခေတ်က ရှေ့ဆက် တိုးရဲမယ် မထင်ပါ။ အခုတော့ ခေတ်ရဲ့ ရယူလိုမှုနဲ့ သူမရဲ့ တောင့်တလိုလားမှုတို့ ထိတ်တိုက်တွေ့မှုက ခံစားနာကျင်စရာတွေ ဖြစ်ခဲ့ရပါပြီ။

ဒါကြောင့်ပဲ ခေတ်လေးကို အပြစ်မမြင်ရက်ဘဲ ခံစားနာကျင်နေရတာတွေကို ပြေပျောက်စေချင်ပါတယ်။ ကိုသန့်စင်ကြောင့် စိတ်ဒဏ်ရာတွေ တစ်သတ်လုံး ရခဲ့တဲ့ ကလေးကို သူမကြောင့် ထပ်ပြီး ဝေဒနာဆိုးတွေ မခံစားစေချင်ပါဘူး။ ဒါကြောင့်ပဲ ခေတ် ခေါင်းကို ပွေ့ဖက်ပြီး ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းလိုက်ရင်း ……

“ခေတ်၊ အန်တီပြောတာကို အရမ်းခံစားသွားရလား”

“အန်တီပြောတာကို ကျနော် လက်ခံပါတယ်။
နောက်ဆိုရင် အန်တီ့အပေါ် စိတ်ရိုင်းတွေ မဝင်ရအောင် ထိန်းသိမ်းပါ့မယ်။
ဒါပေမယ့် အခုတော့……”

“အခုတော့ ဘာဖြစ်လဲ ခေတ်ရ….. ဟင် …… အို”

စကားပြောနေရင်းမှ လက်ရှိဖြစ်နေပုံ အနေအထားကို တွေးမိကာ ယမင်း ရှက်အန်းအန်း ဖြစ်သွားရပါတော့တယ်။ ခေတ်လေး ခံစားနေရတာတွေကို နှစ်သိမ့်ပေးချင်တဲ့ ဇောကြီးနေတာနဲ့ ခေတ်ခေါင်းကို ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်း ဖက်ထားခဲ့တာလေ။ ဒီအပြုအမူက ဟိုးအရင်တည်းက လုပ်နေမြဲပါ။ ခေတ်လေး အားငယ်ဝမ်းနည်းတိုင်း ထွေးပွေးနှစ်သိမ့်နေကျလေ။

အခုအခြေအနေကတော့ တစ်မျိုးဖြစ်နေပါတယ်။ သူမခန္ဓာကိုယ်ပေါ်မှာ ကပိုကရို ရင်လျားထားတဲ့ ထမိန်ပဲ ရှိနေတာလေ။ ခေတ်ဆိုရင် ကိုယ်တုံးလုံးနဲ့။ ဒီတော့ အသားချင်း ထိနေတာပေါ့။ သူမရင်ခွင်ထဲ ထွေးပိုက်ထားတဲ့ ခေတ်ခေါင်းကလည်း အငြိမ်မနေပါဘူး။ တိုးဝှေ့နေတာပါ။

ဒီတော့ မခိုင်တခိုင် ထမိန်လေးက ပြေလျော့သွားရပြီပေါ့။ ခေတ်ရဲ့ ဝင်သက်၊ ထွက်သက် လေတွေက သူမရင်ညွှန့်ကြားကို တိုးဝင်ထိခတ်နေပါတယ်။ ဒီအခါမှာ အသဲတွေ ယားပြီး လူက ဖျဥ္းခနဲ၊ ဖြန်းခနဲ ဖြစ်နေရပါတယ်။ ခေတ်နှာခေါင်းနဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးက သူမရင်သားနှစ်ဖက်ကြားကို ဆော့မြှူကစားနေသလို ခံစားနေရပါတယ်။

သူမ အမှတ်တမဲ့ လုပ်မိတာဟာ မီးပုံကို ဓာတ်ဆီလောင်းလိုက်သလို ဖြစ်သွားရပါတယ်။ ပြီးတော့ ခေတ်လေးက ငယ်ငယ်ကလို သူမကို ချွဲနွဲ့နေတဲ့ အရွယ်မဟုတ်တော့ဘူးလေ။ မကြာသေးခင်ကပဲ သူမခန္ဓာကိုယ်ပေါ် တက်ပြီး အကောင်းဆုံး အရသာတွေ ပေးစွမ်းခဲ့တဲ့ လူပျိုလေး ဖြစ်နေခဲ့ပြီ မဟုတ်ပါလား။

လက်ရှိ အနေအထားကို ဆက်စပ်တွေးမိပြီး သူမ အမှားကို သိမြင်လိုက်ရပါတယ်။ ဝမ်းနည်းနေတဲ့ပုံ ဖြစ်နေလို့ ရင်ခွင်ထဲ ထွေးပိုက်ကာ နှစ်သိမ့်ပေးနေတာကို အငြိမ်မနေတဲ့ ခေတ်ကို အူတွေယားပြီး ထုရိုက်ချင်မိပါတယ်။

“ဟိတ်….. ဟာကွာ၊ ခေတ်….. အန်တီက အကောင်းနဲ့ နှစ်သိမ့်ပေးတဲ့ဟာကို…..
ခေါင်းက အငြိမ်မနေဘူး…….
တော်တော်ဆိုးတဲ့ ကောင်လေးပဲ….. ထတော့….”

“ဟီး….. မထသေးပါဘူး။ ဒီလိုလေး နေရတာ ဝမ်းနည်းနေတာတွေပါ ပျောက်သွားတယ်။
ခဏလေးပါ အန်တီရယ်….. နော်”

“အို့…… အိုကွာ…. ခေတ်ရာ”

ခေတ်လည်း ဒီလို ဖြစ်ဖို့ ရည်ရွယ်ခဲ့တာ မဟုတ်ပါဘူး။ အန်တီကလည်း သူဝမ်းနည်းနေလို့ အရင်လို နှစ်သိမ့်ချော့မြှူပေးတာကို သိပါတယ်။ သူကလည်း အန်တီရင်ခွင်ထဲ ဝင်ပြီးနေရရင် သူ့နားကျည်း ခံပြင်းမှုတွေ တဒင်္ဂ ငြိမ်းအေးမေ့ပျောက်တတ်တယ် မဟုတ်ပါလား။

ဒါကြောင့်ပဲ ရင်ခွင်ထဲ ဝင်ကာ မျက်လုံးမှိတ်လို့ နေမိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အထိအတွေ့က သူ့စိတ်ကို မနေနိုင်အောင် ဖြစ်စေရပါတယ်။ သူ့ထွက်သက်လေများဟာ အန်တီ့ရင်သားလေးများနဲ့ ထိခတ်ပြီး သူ့ဆီ ပြန်ရိုက်ခတ်နေတယ်လေ။ သူ ရှူသွင်းတဲ့ လေထဲမှာလည်း အန်တီရဲ့ ကိုယ်သင်းနံ့တွေ ပါဝင်နေတယ်လေ။

အဲဒီတော့ သူ့စိတ်တွေ ပြန်လည်လှုပ်ရှူးပြီး ကြည်နူးရတာပေါ့။ ပြီးတော့ သူ့ပါးနဲ့ ထိနေတဲ့ အန်တီရင်သား ဖွေးအိအိလေးတွေဟာ ရင်ထဲ ဗလောင်ဆူအောင် ဖြစ်လာစေရပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ အန်တီ ရင်ညွှန့်နဲ့ ရင်သားများအပေါ် ခေါင်းကို တိုးဝှေ့လို့ မထိတထိ နမ်းရှိုက်အရသာခံနေခြင်း ဖြစ်ပါတယ်။

(ဆက်ရန်……)

ဒီလိုနေမိတော့လည်း သူ့ကာမစိတ်တွေ ပြန်လည်ပြီး ထန်လာရပြန်ပါတယ်။ ပထမတစ်ခါပြီးကတည်းက အားမရသေးတာမို့ သူ့လီးကလည်း ထိုးထိုးထောင်ထောင်နဲ့ ပြန်ဖြစ်လာရပါတယ်။ သူ့အပြုအမူတွေကို အန်တီက သတိထားမိလာလို့ သူ့ကို လူချင်းခွာခိုင်းနေပါပြီ။

ဒါပေမယ့် သူ့စိတ်တွေ ထန်ပြီး မနေနိုင်တော့တာမို့ ရသလောက် ရှေ့ဆက်တိုးဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ အန်တီ့နို့အုံဖွေးဖွေးကို လက်နဲ့ပွတ်သပ်ကာ ခပ်ဆက်ဆက်လေး ညှစ်လိုက်ပါတယ်။ တဆက်တည်း နို့သီးထိပ်ခေါင်းကို လျှာနဲ့ သိမ်းလျက်ပြီး နှုတ်ခမ်းနဲ့ ငုံကာ စုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။

ရှလွတ်….. ပျွတ်….. ပလွပ်….. ပျွတ်….

“အာ့….. အို့….ခေတ်…… အင်း……
အသဲတွေ ယားတယ်ကွာ…. ကလေးကျနေတာပဲ….. အဟင့်……”

နို့သီးခေါင်းကို ခပ်မျှင်းမျှင်းလေး စို့ပေး၊ စုပ်ပေးလိုက်တော့ ယမင်းမှာ မခံနိုင်အောင် အသဲတွေ ယားလာရပါတယ်။ ပြီးတော့ ခေတ်က ရင်သားတွေကို လက်ဝါးနဲ့ ဆုပ်ကိုင်ကာ သာသာလေး ဖျစ်ညှစ်ပေးနေသေးတာလေ။

ဒါကြောင့်ပဲ ခေတ်ခေါင်းကို လက်နဲ့ ပွေ့ကိုင်ရင်း ရင်ဘက်က အလိုလို ကြွတက်လာရပါတယ်။ ခါးကော့ ရင်ကြွပြီး ခေတ်ရဲ့ အဆက် မပြတ် တိုက်စစ်ဆင်မှုတွေကို တအီးအီး ညည်းညူနေရပါတော့တယ်။

ပျွတ်…. ပျွတ်…. အီး…… ရှလွတ်…. ရွှတ်…. ဟင့်….. ပျွတ်…. အ…..

“ခေတ်…. ဟင့်….. တော်ပြီလေ….. အန်တီတို့….
အင်း… ဆက် မမှားတော့ဘူးလေ…. အာ့…. ခေတ်……”

“အန်တီပြောတာကို ကျနော် လက်ခံပါတယ်။
နောက်ဆို အန်တီအပေါ်မှာ ရိုးရိုးသားသား နေပါမယ့်။
ဒါပေမယ့် ဒီတစ်ရက်တော့ ကျနော့်ကို အားရအောင် ချစ်ခွင့်ပေးပါနော်။
ကျနော် အားမရသေးလို့ပါ….. နော်”

ပျွတ်…. အာ့….. အိုကွာ….

ခေတ်ရဲ့ အငမ်းမရ နို့စို့ချက်တွေ၊ ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်မှုတွေအကြား အားတင်းရင်း စိတ်တွေ ထိန်းဖို့ ပြောလိုက်ရတာပါ။ ဒါပေမယ့် ခေတ်ကတော့ သူမကို ဒီနေ့တစ်ရက်လောက် ဆက်ချစ်ခွင့်ပေးဖို့ တောင်းဆိုနေပြန်ပါပြီ။

ခေတ်က ပါးစပ်ကသာ တောင်းဆိုနေပေမယ့် လက်ကတော့ အနားမပေးပါဘူ။ သူမရင်တွေ ကြွတက်သွားရအောင်ကို ဆုပ်ကိုင်ဖျစ်ညှစ်ရင်း ခွင့်တောင်းနေတာပါ။ သူပြောချင်ရာ ပြောပြီးတော့လည်း နို့တွေကို လျက်စို့ရင်း လျှာနဲ့ သိမ်းလျက်ကာ ကစားနေပါတော့တယ်။

ဒီတော့ သူမ တစ်ကိုယ်လုံးရှိ အကြောအချဥ္ တွေဟာ ဖြိုးခနဲ၊ ဖျဥ္းခနဲနဲ့ မရိုးမရွ ဖြစ်လာရပါတယ်။ တစ်ကိုယ်လုံး ပုရွက်ဆိတ်တက်သလို ရွစိရွစိနဲ့ အနေရခက်လာရပါတယ်။ ခေတ်နှုတ်ခမ်းဖျားမှာ အသဲ၊ အူတွေ ပြုတ်ပါသွားသလား ထင်ရတဲ့အထိပါပဲ။

ခေတ်ရဲ့ နှုတ်ခမ်း၊ လက်ချောင်းလေးတွေရဲ့ အထိအတွေ့အောက် မှာ ကော့ပျံလူးလွန့်ရင်း ဆောက်တည်ရာမရ ဖြစ်လာရပြန်ပါပြီ။ တစ်ခါပြီးထားလို့ ကျေနပ်အားရပြီ ထင်နေတဲ့ အဖုတ်လေးကလည်း ဆစ်ခနဲ၊ ဆစ်ခနဲ နဲ့ လှိုက်ကာ ယားတက်လာရပါတယ်။

သေချာတာကတော့ သူမခန္ဓာကိုယ်ဟာ သူမရဲ့ထိန်းချုပ်မှုအောက်ကနေ ရုန်းထွက် လွတ်မြောက်ဖို့ စိုင်းပြင်းနေပါပြီ။ တဖက် မှာလည်း ဒီလို ဖြစ်နေရတာကိုပဲ စိုးရိမ်ကြောက်လန့်နေမိတာပါ။ ခေတ်ရဲ့လမ်းပြခေါ်ဆောင်မှု နောက်ကို လိုက်ပါဖို့ရာ အသိစိတ် ခပ်ပါးပါးသာ ကျန်ရှိပါတော့တယ်။

နောင်အခါတွေမှာလည်း သူမတို့ နှစ်ယောက် ဒီလို အထိအတွေ့တွေအောက် မှာ ထပ်မှားဖြစ်ကြမှာကို ကြောက်နေမိပါတယ်။ တက်လာတဲ့ ကာမစိတ်အဟုန်ကလည်း ခေတ် ရှေ့ဆောင်သမျှ လိုက်ပါရင်း အသိမဲ့ကာမဘုံထဲမှာ ပျော်ပျော်ကြီး စံမြန်းချင်ပါသေးတယ်။

အခု လက်ရှိ ဖြစ်ပေါ်နေတဲ့ ရမ္မက်ဆန္ဒ အရှိန်အဟုန်နဲ့ နောင်အရှည်ကို မျှော်တွေးပြီး ဖြစ်ပေါ်နေတဲ့ စိုးရိမ်စိတ်တို့ကြားမှာ ချောင်ပိတ်မိနေပါတယ်။ သူမ တစ်ခုခုကို ယတိပြတ် ဆုံးဖြတ်ရပါမယ်။ လက်ရှိ ဖြစ်ပေါ်နေတဲ့ ကာမစိတ်အဟုန်ကလည်း ကြီးလွန်းနေပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ…….

“ခေတ်၊ ခဏလေး….. အန်တီပြောတာ နားထောင်အုံး။
ခဏရပ်အုံးနော်….”

“ပျွတ်…. ရွှတ်…… အန်တီ ဘာပြောမလို့လဲ”

“ဒီနေ့တစ်ရက်ပြီးရင် အန်တီတို့ ဆက် မမှားတော့ဘူးလို့ ခေတ် ဂတိပေးမလား။
အန်တီတို့ အရင်လို ဖြူဖြူစင်စင် ပြန်နေပါ့မယ်လို့ စိတ်ပိုင်းဖြတ်နိုင်ပါ့မလား”

“စိတ်ချပါ အန်တီရယ်။ ကျနော်လည်း အန်တီ​ဆုံးမတာ ကြားကတည်းက နောင်တရနေတာပါ။
ဒါပေမယ့် ဒီတစ်ရက်တော့ ကျနော့်စိတ်တွေ လွတ်လပ်ခွင့်ပြုပါ။
ကျနော့် စိတ်ကြိုက် ချစ်ပြီးသွားရင် မနက်ဖြန်ကစပြီး အန်တီ့အပေါ် ကိုယ့်အဒေါ်ရင်းလို သဘောထားပါ့မယ်။
ဒီနေ့တော့ ကျနော့်ကို ရိုင်းစိုင်းခွင့် ပေးပါနော်။
အန်တီ့ကို ကျနော် ချစ်ရတာ မဝသေးဘူး။ ဒီလိုနဲ့ ရပ်လိုက်ရရင် ကျနော် ရူးရလိမ့်မယ်”

“အို….. ဘယ်လို ပြောလိုက်တာလဲ။
ခေတ်လေး လိမ္မာတာ အန်တီသိတာပေါ့။
ပြီးတော့ ခေတ်က အန်တီ့စကားကို တစ်သတ်လုံး နားထောင်လာတာပဲ။
ခေတ်ကို အန်တီ ယုံပါတယ်။ ခေတ်က လူငယ်ဆိုတော့ အခုအထိအတွေ့ကို အားမရနိုင်သေးတာလည်း အန်တီ နားလည်ပါတယ်။
အတွေ့အကြုံမှ မရှိသေးတာကိုး။ ဒီကိစ္စတွေက အမြဲတမ်း အားကြီးပြီး ရှာကြံနေရင် မှားလိမ့်မယ်။
အရွယ်မတိုင်ခင်မှာ လိင်ကိစ္စကို အရမ်းကြီး ရူးသွပ်စွဲလမ်းနေရင် အမှားတွေ ကြုံရလိမ့်မယ်။
ခေတ်ကို အဲလိုလူမျိုး အန်တီ မဖြစ်စေချင်ဘူး။
နောက်ဆိုရင် ဘယ်အမျိုးသမီးနဲ့ဖြစ်ဖြစ် ဒီကိစ္စမျိုးတွေကို ထိန်းသိမ်းပါ့မယ်လို့ အန်တီ့ကို ဂတိပေးမလား”

ယမင်း အမြင်မှာ ခေတ်ဟာ မိန်းမကိစ္စ အတွေ့အကြုံ မရှိတဲ့ လူပျိုပေါက်လေးပေါ့။ ဒါကြောင့်ပဲ ခေတ်ကို စိုးရိမ်ပြီး၊ မမှားသင့်တာ မမှားအောင် ဆုံးမနေမိပါတယ်။ လိင်စိတ် သာယာမှုကို ရှာကြံရင်း မကောင်းတဲ့ မိန်းမတွေနဲ့ သွားပျော်ပါးမှာကို တကယ်စိုးရိမ်သွားမိတာပါ။

လိင်ကိစ္စကို လိုအပ်တာထက် ပိုစွဲလမ်းပြီး ရယူလိုမှု ကြီးလွန်းတဲ့ ကိုသန့်စင်ကြောင့် ကျန်တဲ့ မိသားစုတွေ ဘယ်လောက်တောင် ခံစားနာကျင်ရသလဲဆိုတာ သူမအသိဆုံးပါပဲ။ တည်ငြိမ်အေးချမ်းပြီး ပျော်စရာကောင်းတဲ့ မိသားစုဘဝတွေဟာ မရောင့်ရဲနိုင်တဲ့ ကာမလွန်ကျူး ဖောက်ပြန်မှုတွေကြောင့် ပြိုကွဲပျက်စီးကြရပါတယ်။

ဘဝနဲ့ ရင်းပြီး သိခဲ့ ခံစားခဲ့ရသူမို့ ဒီလို အဖြစ်မျိုးတွေ ဆက် မမြင်တွေ့ချင်တော့ပါဘူး။ ခေတ်ကိုလည်း ဒီလို ရူးသွပ် မိုက် မဲတဲ့သူမျိုး မဖြစ်စေချင်ပါ။ သူမရဲ့ မထိန်းသိမ်းနိုင်မှုကြောင့် ဖြစ်ပေါ်ခဲ့ရတဲ့ မိုက် မှားမှုကို သူမပဲ တာဝန်ယူ ဖြေရှင်းသင့်တယ်လေ။

ဒါကြောင့် သူမနဲ့ စခဲ့တဲ့ ဇာတ်လမ်းကို သူမနဲ့ပဲ အဆုံးသတ်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်။ ခေတ်ကလည်း သူမစိတ်အနေအထားကို သိပါတယ်။ သူ့အနေနဲ့ အန်တီနဲ့ နောက်ထပ် ဆက် မှားနေတာမျိုး မဖြစ်စေချင်ပါဘူး။ သူ့အမေနဲ့ ညီမလေး ငုဝါတို့ကို ထည့်တွက်နေမိပါတယ်။

ဒါပေမယ့် အန်တီနဲ့ အခုလို နေရတဲ့ ကျေနပ်မှုမျိုးကိုလည်း မပျောက်ပျက်ချင်သေးတာ အမှန်ပါ။ သူ့စိတ်တွေလည်း ယတိပြတ် ဆုံးဖြတ်ချက် ချမရသေးပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ဒီတစ်ရက်လောက်တော့ အန်တီ့ကို အဆုံးစွန် ချစ်ခြင်းတွေနဲ့ မြိုင်ဆိုင်တဲ့ ကာမပွဲတွေ ဆက်ဖြစ်ချင်ပါသေးတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ…..

“စိတ်ချပါ အန်တီ၊ အန်တီ စိုးရိမ်သလို ကျနော် မဖြစ်စေရပါဘူး။
ဒီနေ့ တစ်ရက်ပြီးရင် ကျနော့် စိတ်ကို ကျနော် ရအောင် ထိန်းပါ့မယ်။
ဒါပေမယ့် ဒီနေ့တစ်ရက်တော့ ကျနော့် စိတ်ကြိုက် လုပ်ခွင့် ပေးပါနော်
ကျနော်….. အန်တီကို အားရပါးရ ထပ်လိုးချင်သေးတယ်”

“အိုကွယ်…..”

“နော်….. အန်တီ……
ကျနော့်ကို လိုးခွင့် ပေးပါနော်……”

“အာကွာ….. ဘယ်လိုတွေ ပြောတာလဲ ခေတ်ရာ။
လူဆိုးလေးပဲ။ ကိုယ့်အန်တီကို အဲလို တစ်တစ်ခွခွ ပြောစရာလား”

“အန်တီကလည်း…… လိုးပဲ လိုးပြီးနေတဲ့ဟာကို။
ရှက် မနေပါတော့နဲ့။ ခွင့်ပြုမယ် မဟုတ်လား”

“ပြီးရောကွာ။ ဒီနေ့တစ်ရက်တော့ အန်တီခွင့်ပြုမယ်နော်။
နောက်ရက်တွေတော့ မရဘူး။ သဘောတူလား”

“တူ..တူတာပေါ့ အန်တီရယ်။ ကျနော် ဝမ်းသာလိုက်တာ။
ဒါပေမယ့် ဒီတစ်နေ့လုံးတော့ အန်တီနဲ့ အစွမ်းကုန် ချစ်ပါရစေနော်…..
အန်တီကလည်း ကျနော့်အကြိုက်တွေကို လိုက်လျောပေးရမယ်နော်….. နော်လို့….”

“အံမယ်….. မဟုတ်တာ လုပ်ဖို့ကို လာပြီး ချွဲနေသေးတယ်။
ခေတ်လေးက ကလေး မဟုတ်တော့ဘူး။ အဲဒါလည်း သတိထားအုံး…. ဟွန့်….
လုပ်… လုပ်…. ဒီနေ့တော့ ရှင့်စိတ်ကြိုက် ကျမကို အကုန်လုပ်…… ဟုတ်ပြီလား…… ဟွန့်….”

သူ့စိတ်ကြိုက် လိုးဖို့အတွက်ကို ကလေးလို ချွဲနွဲ့ပူဆာနေတဲ့ ခေတ်ကို ကြည့်ကာ သူမ ရယ်ချင်လာမိပါတယ်။ အမြင်လည်း ကပ်တယ်။ ပြီးတော့ ဒီလိုချွဲပုံလေးက ချစ်စရာလည်း ကောင်းလွန်းနေပြန်ပါတယ်။

သူမကိုယ်တိုင်လည်း ဒီတစ်နေ့တော့ ခေတ် စိတ်ကြိုက် အကုန်လိုက်လျောကာ ဖြည့်ဆည်းပေးချင်နေမိပါတယ်။ သူမဆီက ကြည်ကြည်သာသာ ခွင့်ပြုတာ ကြားရတော့ ခေတ်မျက်နှာက ဝင်းလက်တောက်ပသွားရပါတော့တယ်။

“ဟီး….. အန်တီ တကယ်ပြောတာနော်။
ကျနော် ဝမ်းသာလိုက်တာ။ ဒီနေ့တော့ အန်တီက ကျနော့် ချစ်သူပေါ့။
အရမ်းချစ်တယ် အန်တီရယ်…. ရွှတ်”

“အိုကွာ….. လက်တွေကလည်း ငြိမ်ငြိမ်မနေဘူး….. ဟွန့်…..
ဒီက ခေတ်ကို ကလေးမှတ်နေတာ…..
သူက ကိုယ့်အန်တီကို မဟုတ်တာ လုပ်ဖို့ ကြံနေတယ်ပေါ့….. ဟုတ်လား”

“မဟုတ်ပါဘူး အန်တီရယ်၊ အရင်က အန်တီ့အပေါ် ဒီလိုစိတ်တွေ မရှိပါဘူး”

“ဟင်….. ဒါဆို ဘယ်အချိန်က ရှိလိုက်တာလဲ”

“အန်တီ ရေချိုးနေတာကို မမျှော်လင့်ဘဲ တွေ့လိုက်ရပြီးတော့ ကျနော့်စိတ်တွေ ထိန်းမရတော့တာ။
ကျောပေးထားတဲ့ အန်တီ ဖင်ဝိုင်းဝိုင်းလေးတွေကို တွေ့ပြီး ကျနော် အရမ်းလိုးချင်သွားတာ….. ဟီး….. ”

“အံမယ်…… အနေအထိုင် မတတ်တဲ့ ကျမက အပြစ်ဖြစ်ရတယ်ပေါ့…. ဟုတ်လား…… ဟွန့်….
နေပါအုံး….. ခေတ်လေး ဒီလောက် လက်သွက်ပြီး အန်တီ့ကိုတောင် မျောသွားအောင် လုပ်နိုင်တာ… အရင်က အတွေ့အကြုံ ရှိလို့လား”

“မရှိပါဘူး အန်တီရဲ့။ အန်တီက ကျနော့် ပထမဆုံးပါ”

“ဟုတ်ရဲ့လား ခေတ်ရယ်၊ အန်တီတော့ မယုံရဲဘူး။
ပြီးတော့ ခေတ်ဟာကြီးက လူကြီးဟာကြီး ကျနေတာပဲ။
အန်တီတောင် လန့်တယ်”

“ဟင်…. ဘယ်ဟာကြီးကို ပြောတာလဲ”

“လူဆိုးလေး….. ရှင့်ဟာကြီးကို ပြောတာ။ ရှင့်ပစ္စည်းကြီး…..
အံမယ်….. မသိသလိုနဲ့….. ဖွားဖက်တော် လီးထွားထွားကြီးကို ပြောတာ ရှင်းပြီလား။
အမြင်ကပ်လာပြီနော်……. ခေတ်……”

“ဟဲ…. ဒါကို ပြောတာလား။ ကျနော့် လီးက အရွယ်ရောက် ကတည်းက ဒီလိုပါပဲ။
ဂွင်းထု များလို့လား မသိပါဘူး အန်တီရယ်။
လိုးမှ မလိုးဘူးတာ။ ကျနော်က အပြာဗွီဒီယိုတွေထဲမှာပဲ တွေ့ဘူးတာ”

“မလုပ်ဖူးပေလို့ပဲနော်။ ဒီမှာ မျော့သွားတာပဲ”

“ဒီနေ့ အန်တီ့ကို ကျနော် ကြည်ဖူးတဲ့ ကားတွေထဲကလို လိုးချင်တယ်။
ခွင့်ပြုပါနော်”

“သဘော…. သဘော…. ဒီနေ့တော့ ခေတ်လေး ကြည့်ဖူးတဲ့ မဟုတ်ကဟုတ်က ကားတွေထဲကလို ကျမကို လက်တွေ့စမ်းလိုက်ပါတော့။
ဟုတ်ပြီလား။ ဒါပေမယ့် ဒီနေ့က လွဲပြီး အိမ်ထောင်မကျခင်အထိတော့ ဘယ်သူ့ကိုမှ ထပ်သွားမစမ်းတော့နဲ့နော်”

“ဟုတ်ကဲ့ပါ။ ချစ်လိုက်တာ အန်တီရာ…… ”

ရွှတ်…. ပျွတ်….. အု့…. ပျွတ်…. ပျွတ်….. ပလပ်… ပလပ်….. ပျွတ်….. အု့….. ပျွတ်…..

စကားပြောနေရင်းပဲ ခေတ်က ယမင်းရဲ့ ပါးကို တစ်ချက်နမ်းပြီး နှုတ်ခမ်းကို ငုံကာ စုပ်နမ်းပေးလိုက်ပါတော့တယ်။ နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကြား လျှာနဲ့ ကစားပေးရင်း အပေါ်၊ အောက် နှုတ်ခမ်းလေးများကို အားပါပါ စုပ်နမ်းပေးနေလိုက်ပါတယ်။

လက်ကလည်း အငြိမ်မနေပါဘူး။ ယမင်း လည်ပင်းကို ထိန်းကိုင်ရင်း ခန္ဓာကိုယ် အနှံ့ကို ပွတ်သပ်ပေးနေပါတယ်။ ဒီလို အနမ်း၊ အစုပ်၊ အလျက်နဲ့ အကိုင်အတွယ်၊ အပွတ်အသပ်တွေ ဆက်တိုက်သုံးရင်း နှစ်ယောက်သား ထိုင်နေရာကနေ အိပ်ရာထက်ကို ပြန်လဲကျသွားပါတော့တယ်။

ယမင်းအနေနဲ့ ခေတ်ရဲ့တိုက်စစ်ဆင်မှုတွေ အောက် မှာ အလဲလဲအပြိုပြိုနဲ့ ကျရှုံးရပြန်ပါပြီ။ သူမကိုယ်တိုင်က ခံစစ်ဆင်မှု မလုပ်တော့ဘဲ စိတ်တူကိုယ်တူ အချစ်ပွဲ ကစားဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တာကိုး။ ဒီတော့ ခေတ်ရဲ့ စိုးမိုးပိုင်နိုင်လွန်းတဲ့ အထိအတွေ့ ရေယာဥ္ကျောမှာ လူးကာလွန့်ကာနဲ့ သက်ဆင်းစီးမျောသွားရပါတော့တယ်။

မိန်းမတို့ အားနည်းချက်ကို သိပြီး၊ သူနဲ့အတူ လိုက်ပါစီးမျောရအောင် စွမ်းဆောင်နိုင်တဲ့ ခေတ်ကိုလည်း အံ့ဩမိပါတယ်။ သူမကိုယ်တိုင်က အညှာလွယ်နေသလားလို့ ထင်မိရပါတယ်။ ဒီအရင်က ယောက်ျားဆိုရင် ကိုသန့်စင်တစ်ယောက်နဲ့သာ ဒါမျိုး ရင်းရင်းနှီးနှီး နေဖူးတာပါ။

အိမ်ထောင်ရှင်မ တစ်ဦးမို့ တစိမ်းယောက်ျားသားများနဲ့ ကင်းကင်းရှင်းရှင်း နေခဲ့ပါတယ်။ ညစ်နွမ်းဖောက်ပြန်တဲ့ စိတ်မျိုးလည်း မပေါ်ခဲ့ပါဘူး။ ခေတ်လေးကတော့ ကိုယ့်သားလို သဘောထားသူမို့ တစိမ်းယောက်ျားသားတစ်ဦးလို့ မသတ်မှတ်မိတာလည်း ပါပါတယ်။

အခုတော့ မမျှော်လင့်တဲ့ အခြေအနေတွေ အောက် မှာ ကိုယ့်သားအရွယ်လေးနဲ့ မှောက် မှားမိရပါပြီ။ ကြုံဆုံနေရတဲ့ ကာမလှိုင်းလုံးကြီးများကိုလည်း မလွန်ဆန်နိုင်တော့ပါဘူး။ ဒီနေ့တစ်ရက်တော့ အကျင့်ပျက် မိန်းမတစ်ယောက်ပဲ ဖြစ်ပါစေတော့။

ပျွတ်…. ပလပ်…. ပလပ်…. အာ့…. ခေတ်ရယ်….
ပျွတ်….. အဟင့်…. အသဲတွေ ယားတယ်ကွာ… ဟင့်…..

“ပျွတ်….. ရှလွတ်….. လှလိုက်တာ အန်တီရယ်…. ရွှတ်….. ကျနော် နမ်း မဝဘူး….. ပျွတ်…. ပျွတ်….
ကျနော့်ကို ပြန်နမ်းလေ….”

“အွန်း….. ပျွတ်…… ပျွတ်…. ရွှတ်…..
လူဆိုးလေးကွာ….. အန်တီ ရင်တွေ မောနေပြီ…. ပျွတ်….. အို့…. ယားတယ်ကွာ”

ခေတ်ကတော့ အန်တီနဲ့ အခုလို နေရတာကို အလွန်ပဲ ကြည်နူးမိတာပါ။ ပြီးတော့ သူ့စိတ်တွေ ထန်သထက် ထန်လာရပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ မက္မက္မောမော နမ်းရှိုက်ပေးရင်း အကောင်းဆုံး ခံစားမှုတွေ ဖြစ်ပေါ်လာအောင် ကြိုးစားနေမိပါတယ်။

ရွှမ်းစို အိစက်နေတဲ့ အန်တီနှုတ်ခမ်းလေးတွေဟာ သူ့အတွက် နမ်းစုပ်လို့ မဝနိုင်ပါဘူး။ ပါးမို့မို့လေးတွေ၊ လည်တိုင်စင်းစင်းလေးနဲ့ ရင်ညွန့်ဖွေးဖွေးလေးတွေဟာ တပ်မက္ဖွယ် အကောင်းဆုံး ရတနာတစ်ပါးလိုပါပဲ။ ဒါကြောင့်ပဲ မြတ်မြတ်နိုးနိုး နမ်းရှိုက်ပေးရင်း လျှာဖျားလေးနဲ့ တို့ကာ ဆိတ်ကာ ကစားပေးနေမိပါတယ်။

လက်ကလည်း ရင်သားမို့မို့ အိအိလေးတွေအပေါ် ဆုပ်ကိုင် ပွတ်သပ်ရတာ အရသာရှိလွန်းလှပါတယ်။ မနာတနာလေး ဖျစ်ညှစ်ဆုပ်နယ်ရင်း ရင်သားထိပ်လေးတွေကို လက်ချောင်းလေးတွေနဲ့ တို့ဆိတ်ဆော့ကစားနေပါသေးတယ်။

ဒါအပြင် ဝမ်းပြင်သားဖွေးဖွေးလေးများအပေါ် ဖွဖွလေး ပွတ်သပ်ပေးပြန်တော့ သူပြုသမျှ ခံနေရတဲ့ ယမင်းခမျာ လည်တိုင်ကိုမော့၊ ရင်ကိုကြွလို့ အငြိမ်မနေနိုင်တော့ပါဘူး။ အူတွေ အသဲတွေထဲကနေ တစ်ကိုယ်လုံး ယားတက်လာပါတယ်။ ခေတ်နှုတ်ခမ်းကို တုန့်ပြန်နမ်းပေးရင်း ကာမဒီရေတွေ တရိပ်ရိပ်တက်နေရပါပြီ။

ဒီလိုနဲ့ ခေတ်ရဲ့ အနမ်းများက နို့အုံတွေအပေါ် တဖြည်းဖြည်း ရောက်ရှိလာပါပြီ။ နို့တွေကို တစ်လုံးစီ ပြောင်းစို့ လျက်နမ်းပေးရင်း လက်နဲ့လည်း ဖျစ်ညှစ်ကိုင်တွယ်နေပါသေးတယ်။ အဲဒီတော့ သူမမှာ ခြေဖျားကနေ ခေါင်းအထိ အဖျားတက်သလို ရှိန်ခနဲ ဖျဥ္းခနဲ ခံစားနေရပါတော့တယ်။

လူမှာလည်း လှိုက်ဖိုရင်ခုန်ရလွန်းလို့ မောလာပါတယ်။ အာခေါင်တွေ ခြောက်သွေ့လာတယ်။ ခါးကိုကော့လိုက်၊ ရင်ကိုမော့လိုက်နဲ့ အငြိမ်မနေနိုင်ပါဘူး။ ပါးစပ်က တိုးတိုးညည်းညူရင်း ကာမဆိပ်တွေ တိုးသထက် တိုးလာရပါတယ်။

ခေတ်ရဲ့လက်ကလည်း သူမခန္ဓာကိုယ်အနှံ့ �ပွတ်သပ်နေပါတယ်။ ဝမ်းပြင်သားတွေအပေါ် ပြေးလွှားနေရင်း သူမပေါင်တံတလျောက် ပွတ်သပ်ပေးလာပါတယ်။ သူမလည်း ခေတ်ရဲ့လက်တွေ လွတ်လွတ်လပ်လပ် ပွတ်သပ်နိုင်ဖို့ ပေါင်ကို ခပ်ဟဟလေး ကားပေးမိပါတယ်။

သူမ အဖုတ်ထဲကလည်း မခံနိုင်အောင် လှိုက်လှိုက်ပြီး ယားတက်လာပါတယ်။ ဆစ်ခနဲ စောက်ရည်လေးတွေ ယိုစီးကျနေရပါပြီ။ ဒီအချိန်မှာပဲ ခေတ် လက်ချောင်းလေးတွေက သူမအဖုတ်မွှေးများအပေါ် ရွရွလေး ပွတ်သပ်လာပါတယ်။ ပြီးတော့ အမွှေးလေးတွေကို ရွရွလေး ဆွဲပြီး ကစားပေးတော့ သူမမှာ အာ့ခနဲ ညည်းညူသံများ လှိုင်လှိုင်ထွက်ပေါ်လာရပါတော့တယ်။

သူမရဲ့ အသိစိတ်တွေဟာ နောက်တစ်ကြိမ် ကာမမှော်ရုံတောကြီးထဲ ချည်းနင်းဝင်ရောက်နေပါပြီ။ ခေတ် လက် များကလည်း သူမအဖုတ်အကွဲကြောင်း တလျောက် ရွရွလေး ပွတ်သပ်ထိကိုင်နေပါပြီ။ ဒီအခါမှာ သူမ ဖင်တွေကပါ ခေတ်လက်နဲ့အတူ လိုက်ပါလှုပ်ရှားပေးနေမိပါတယ်။

ပျွတ်…… ရွှတ်….. အာ့…… ပျွတ်….. ရှလွတ် …… ဟင့်….. ခေတ်….. အန်တီ အသဲတွေ ယားတယ်ကွာ….. ရွှတ်…. အ…… ဟင့်…. ဟင့်

ခေတ်ရဲ့ အနမ်းများကတော့ တဖြည်းဖြည်း အောက်ဆင်းလာပါပြီ။ ခေတ်က သူမ ဝမ်းဗိုက်သားလေးများနဲ့ ချက်ပေါက်လေးကို လျှာထိပ်ဖျားလေးနဲ့ ထိုးလျက်နမ်းပေးလာပါတယ်။ လက်တစ်ဖက်က နို့တွေကို ဆုပ်ချေဖျစ်ညှစ်ပေးနေပါတယ်။

တစ်ဖက်ကတော့ အရည်တစိမ့်စိမ့် ထွက်နေတဲ့ အဖုတ်အကွဲကြောင်း တလျောက် ပွတ်တိုက်ကစားပေးရင်း၊ အစိလေးကိုလည်း ထိုးပွတ် ထိခတ်လို့ နေပါသေးတယ်။ ခေတ်အနမ်းများ ဆီးခုံပေါ်ကို ရောက်လာတဲ့ အချိန်မှာတော့ ………..

“ခေတ်လေး၊ အန်တီ့အောက်က ညစ်ပတ်နေတယ်လေ။
မနမ်းတော့နဲ့နော်။ အရည်တွေ ရှိနေတယ်”

ရှူး….. ရွှတ်….

“အိုကွယ်….. ခေတ်ရယ်….. ညစ်ပတ်နေတဲ့ ဟာကို”

“မညစ်ပတ်ပါဘူး အန်တီရယ်။ ဒီအရည်တွေက ကျနော်တို့ နှစ်ယောက်လုံး အရည်တွေလေ။
ကျနော်….. အန်တီ့အဖုတ်လေးကို လျက်ချင်သေးတယ်”

“ဟာကွာ၊ ဒါဆို အန်တီ ရေဆေးလိုက် မယ်လေ။
သန့်ရှင်းပြီးတော့မှ ခေတ်စိတ်ကြိုက် လုပ်ကွာ…. နော်”

“ကြာပါတယ် အန်တီရယ်၊ ကျနော် နမ်းချင်နေပြီ…….”

ပျွတ်….. ရွှတ်….. ရှူး….. အို့….. အာ…… ပျွတ်….. ပျွတ်….. ပလွတ်…. အာ့….. ရှီး…..

“ညစ်ပတ်နေတာ…. လျှာနဲ့ မလျက်ပါနဲ့ ဆိုတာကိုကွာ…. ရှီး…. အဟင့်….”

ပလပ်…. ပျွတ်….. ရွှတ်…. အာ့….. ကောင်းလား အန်တီ….. ကျနော် လျက်ပေးတာ…… ပလပ်…. ပလပ်….. ပျွတ်

ပလပ်…. ရွှတ်….အာ့….အဟင့်….. ကောင်းပါတယ်…. ခေတ်….. လျက်ပေးတာ….ပလပ်….ပျွတ်….. အားနာလိုက်တာ ခေတ်ရယ်…… ပျွတ်….. ပျွတ်….. ပလပ်….. ရွှတ် ….အို့…..ရှီး

ခေတ်ကတော့ ယမင်းရဲ့ တားဆီးမှုကို လက် မခံတော့ဘဲ လျှာစွမ်းကောင်းကောင်း ပြနေခဲ့ပါပြီ။ သူမ တကယ်ကို အားနာရှက်ရွံ့မိတာပါ။ ပထမတစ်ချီ ပြီးထားတဲ့ သူမရဲ့ စောက်ရည်တွေနဲ့ ခေတ်ရဲ့သုတ်ရည်တွေဟာ ဆီးခုံ၊ အဖုတ်ဝန်းကျင်နဲ့ ပေါင်ခြံတဝိုက် မှာ မနည်းမနောလေ။

သူမ ကိုယ်အောက်ပိုင်းမှာ ဒီအရည်တွေကြောင့် စီးကပ်ကပ်နဲ့ ဖြစ်နေတုန်းပါ။ ဒါတွေကို လုံးဝ မသန့်ရှင်းရသေးတဲ့ အချိန်မှာ ခေတ်က ပါးစပ်နဲ့ နမ်းရုံတင်မကဘဲ လျှာနဲ့ပါ သိမ်းလျက်နေသေးတာလေ။ ပြီးတော့ သူမအဖုတ် အထဲကို လျှာထိုးသွင်းပြီး အဖုတ်အတွင်းသားတွေကို လျက်စုပ် ပွတ်တိုက်နဲ့ ကစားပေးနေပါသေးတယ်။

ဒီတော့ သူမစောက်ရည် အောက်သိုးသိုးတွေနဲ့ ခေတ် သုတ်ရည် စိမ်းစွေစွေ ညှီစို့စို့တွေက ခေတ် ပါးစပ်ထဲ ဝင်ကုန်တော့မှာပါ။ ဒါကို အားနာရှက်ရွံ့ပြီး သူမခေါင်းထောင်တာ တားမြစ်ရခြင်းပါ။ ဒါပေမယ့် ခေတ်ကတော့ ထိုအရည်တွေကို မျိုချပစ်တာကို တွေ့လိုက်ရပါတယ်။

သူမလည်း အရမ်းကို အားနာသွားသလို ခေတ်လေးကို ကာမစိတ်ကို အရင်းခံတဲ့ ကြည်နူး၊ ကြင်နာမှုတွေ ပိုတိုးသွားရပါတယ်။ ဒီလို ပြီးထားတဲ့ အရည်တွေရဲ့ အနံ့အသက်နဲ့ အရသာကို သူမကောင်းကောင်း သိပါတယ်။ အရင် ညားကာစ အချိန်တွေတုန်းက ကိုသန့်စင်တောင်းဆိုလို့ ဒီလို ညစ်ညစ်ပတ်ပတ်တွေကို လျက်ပေးခဲ့ဖူးတယ်လေ။

ဒါပေမယ့် ဒီလို အနံ့အသက်နဲ့ အရသာတွေကို သူမ မနှစ်မြို့ခဲ့ပါဘူး။ အော်ဂလီဆန်စေခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အဲဒီအချိန်တွေတုန်းကတော့ မလုပ်ပေးချင်ပေမယ့် ကျေးဇူးရှင် ယောက်ျားရဲ့ လိုအင်တွေကို ကြိတ်မှိတ်လုပ်ပေးခဲ့ရတာကို ပြန်အမှတ်ရမိပါသေးတယ်။ နောက်ပိုင်းတော့ သူမ မနှစ်မြို့ဘဲ ရှောင်ဖယ်ခဲ့လို့ ကိုသန့်စင်ကလည်း မခိုင်းတော့ပါဘူး။

အခုတော့ ဒီအရည်တွေကို ခေတ်က လျှာနဲ့သိမ်းကာ လျက်နေသလို မျိုပါချနေပါသေးတယ်။ အားနာလို့ တားဆီးပေမယ့် ခေတ်ရဲ့ လျှာဖျားလေးအောက် မှာ သူမ အဖျားတက်သလို တဆက်ဆက်တုန်ခါရင်း အားအင်မဲ့ရပြန်ပါပြီ။ ဒါကြောင့် ထပ်မတားဆီးမိတော့ပါဘူး။

သူမ အသိစိတ်က အားနာပြီး ငြင်းဆန်နေပေမယ့် ခန္ဓာကိုယ်ကတော့ ပေါင်တွေကို ပိုကားပေးမိပါတယ်။ ပေါင်တန်နှစ်ဖက်နဲ့ ခန္ဓာကိုယ်လေးမှာ တဆက်ဆက်တုန်ခါလို့ လောကကြီးနဲ့ အဆက်ပြတ်နေပါတော့တယ်။

ရှလွတ်….. အ…..ရှလွတ်…. ပျွတ်….အာ့…. ခေတ်…… ပလပ်…..ပလပ်…..အု့….

ပလွပ်….. ကောင်း ….ပလပ်….. တယ်……အာ့…..ရှလွတ်…… ပျွတ်….. ပလပ်….. ပလပ်…. အို့….. ပလပ် …. ရှီး….

“ခေတ်ရယ်…. ဟင်း….. ဘယ်လိုတွေ လုပ်နေတာလဲ….. အာ့…. ရှီး….
အန်တီ့ အသဲတွေ ပြုတ်ထွက်ကုန်ပြီလား မသိပါဘူး…. ဟင့်…. ဟင့်…. အာ့…..”

ခေတ်ရဲ့ လက်တွေကလည်း အငြိမ်မနေပါဘူး။ သူမကို အဖုတ်လျက်ပေးနေရင်း နို့တွေကို ဖျစ်ညှစ်ဆုပ်ကိုင် ပေးနေပါသေးတယ်။ ပေါင်တံတွေကို ပွတ်လိုက်၊ အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေအပေါ် ပွတ်လိုက်၊ အစိကို ချေပေးလိုက်နဲ့ တရက်ဆက် ပြုလုပ်ပေးနေတာပါ။

ဒီတော့ ခေတ်ပြုသမျှ အောက်က ခံပေးနေရတဲ့ သူမမှာ အငြိမ်မနေနိုင်အောင် အရသာတွေ ဆထက်တပိုး တိုးနေရတာပေါ့။ ပေါင်တွေကို စုလိုက်ကားလိုက်၊ ဖင်ကြီး ကြွလိုက် နိမ့်လိုက်၊ ဘေးဘယ်ညာ ရမ်းခါလိုက်နဲ့ အငြိမ်မနေနိုင်တော့ပါဘူး။

ခေတ်က အဖုတ်ထဲကို လျှာနဲ့ ထိုးကာ လိုးပေးသလို လုပ်လိုက်ရင် သူမမျက်လုံးထဲ မီးများ ပွင့်သွားသလို တစ်ကိုယ်လုံး ခါဆင်းသွား ပါတော့တယ်။ လူမှာလည်း တရှိန်ရှိန်နဲ့ ကာမဆိပ်များ တက်ကာ ကာမ ယင်းများထနေရပါပြီ။

သူမ အဖုတ်ထဲကလည်း အီစိမ့်ပြီး ကျိန်းတက်လာရပါတယ်။ ရှေ့မှာ နှစ်ခါပြီးထားရတဲ့ အဖုတ်လေးက နူးညံ့ပြီး အိစက်နေမှာလေ။ အခုလို လျှာနဲ့ ထိုးကာ အလျက်ခံရတော့ အရည်တွေ တစိမ့်စိမ့် ထွက်ကျလာပြီး ကျဥ္တက်လာရတော့တာပေါ့။ ဒီတော့ သူမဖင်ကြီး ယမ်းခါနေရတာ မဆန်းတော့ပါဘူး။

ဒါကြောင့်ပဲ ခေတ်ခေါင်းက ဆံပင်များကို ထိုးပွ ပွတ်ဆွဲပေးနေမိရင်း အဆက် မပြတ် ညည်းညူနေရပါတယ်။ ဒီလိုပုံနဲ့ဆိုရင် သူမ အထွဋ်အထိပ် ရောက်တော့မှာပါ။ ပထမဆုံးတစ်ခါမှာလည်း ခေတ်လျှာဖျားအောက် မှာပဲ တစ်ချီပြီးခဲ့ရတယ် မဟုတ်ပါလား။

အခု ဆက်တိုက်ကြီး အဖုတ် ကောင်းကောင်း လျက်ခံရတာနဲ့ပင် ကျိန်းစက်ပြီး ကျဥ္တက်နေရပါပြီ။ အရသာကလည်း ပြောမပြတတ်လောက်အောင် ကောင်းနေရပါပြီ။ ဒီတစ်ခါတော့ ခေတ်လီးကြီးနဲ့ နောက်တစ်ကြိမ် အားရပါးရ အလိုးခံကာပဲ ပြီးလိုက်ချင်ပါတယ်။

ပြီးတော့ သူမကို မရွံမရှာ လျက်စုပ်နမ်းပြီး ပြုစုပေးနေတဲ့ ခေတ်လေးကိုလည်း အနားပေးချင်ပါသေးတယ်။ ပထမတစ်ခါတုန်းက ခေတ်ကို မလုပ်ပေးခဲ့ရတဲ့ ပြုစုနည်းတွေနဲ့ ပြန်ပြီး ပြုစုပေးကာ ခေတ်လေး အရသာရှိသွားတာကို မြင်ချင်တဲ့စိတ် ဖြစ်လာခဲ့ပါတယ်။

(ဆက်ရန်…..)

ရွှတ်…. ပျွတ်….. ပျွတ်…. ပလပ်…. ပလပ်…. အာ့…. ပျွတ်…. ပလပ်….. ခေတ်ရယ်….. ဟင့်…

“ခေတ်….. အာ့…. ခေတ် ခဏနေအုံး…. ဟင့်”

“ဟင်….. ဘာလို့လဲ အန်တီ…. ပြီးသွားလို့လား”

“ဟို….. မပြီးသေးပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ခေတ်ကချည်းပဲ ဆက်တိုက် လုပ်ပေးနေတာလေ။
ခဏနားအုံးနော်။ အန်တီက ခေတ်ကို ပြန်ပြုစုပေးအုံးမယ်လေ”

“ရပါတယ် အန်တီရဲ့။ အန်တီ တစ်ခါပြီးအောင် ကျနော် လျက်ပေးပါ့မယ်။
ကျနော် ဘာဂျာကိုင်ပေးတာကို ကောင်းကောင်း ဇိမ်ခံလိုက်ပါ”

“ပြောတတ်လိုက်တဲ့ လူဆိုးလေးပဲ။
အန်တီ မခံနိုင်တော့လို့။ ရှေ့မှာလည်း နှစ်ခါပြီးထားရတယ်လေ။
အန်တီ့ဟာလေးက ကျိန်းနေပြီ။ ခေတ်ကို ပြန်လုပ်ပေးမယ်နော်။
လာ….. ဒီမှာ လှဲအိပ်လိုက်။ အခု အန်တီ့ အလှည့်ပေါ့”

“ဟုတ်ကဲ့။ ဒါဆို အန်တီ လုပ်ပေးတာ ကျနော် ဇိမ်ခံကြည့်လိုက်တော့မယ်။ ဟဲ…..”

“ဇိမ်ခံပါတော်….. ကျမက ရှင့်ကို ပြန်ပြုစုပေးပါ့မယ်။
လာပါ၊ ကိုယ်တော်လေးရဲ့….. ဟွန့်….. လူဆိုးလေး”

အတင်းတောင်းဆိုမှပဲ ခေတ်က ရယ်ဖြဲဖြဲနဲ့ သူမ ပေါင်ကြားထဲကနေ ထထိုင်လာပါတယ်။ ပေါင်ကြားထဲက ထွက်လာတဲ့ ခေတ်မျက်နှာလေးကို ကြည့်ကာ သူမစိတ်ထဲ ခံစားချက် အမျိုးမျိုး ဖြစ်သွားရပါတယ်။ ခေတ်မျက်နှာ ချောချောနုနုလေးမှာ သူမစောက်ရည်တွေနဲ့ ရွှန်းစိုပြောင်လက်နေတာလေ။

ဒီမျက်နှာလေးကို ကြည့်ကာ ကြည်နူး ရင်ခုန်ခြင်း၊ အားနာ ကျေးဇူးတင်ခြင်း၊ နွေးထွေးကြင်နာခြင်း စတဲ့ ခံစားချက် များ သူမရင်ထဲ တသိမ့်သိမ့်နဲ့ ဖြစ်ပေါ်လာရပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ သူမစောက်ရည်တွေနဲ့ စိုစွတ်နေတဲ့ ခေတ်ပါးပြင်ကို မြတ်မြတ်နိုးနိုး နမ်းရှိုက်မိလိုက်ပါတယ်။

ဒါဟာ သူမရင်ထဲမှာ ဖြစ်ပေါ်နေတဲ့ ဆွတ်ပျံ့ကြည်နူးဖွယ် ခံစားချက် များကြောင့် အလိုလို တုန့်ပြန်မိခြင်းပါ။ ဒီလို နမ်းရှိုက်လိုက်ရင်း သူမရင်ထဲက ကြင်နာမြတ်နိုးမှုကို ဖော်ပြလိုက်ခြင်းပါပဲ။ ပါးပြင်ကို နမ်းပြီးတော့ ခေတ်မျက်နှာလေးကို အနီးကပ် တစိမ့်စိမ့်ကြည့်မိပါတယ်။

သူမဘက်က ရုတ်တရက်ကြီး ကြင်ကြင်နာနာ နမ်းပေးလိုက်တော့ ခေတ်မှာ အံ့ဩဝမ်းသာပြီး ကျေနပ်ကြည်နူးသွားတာကို အတိုင်းသား တွေ့မြင်ရပါတယ်။ ကြည်နူးနေတဲ့ ခေတ်မျက်နှာလေးကို ကြည့်ကာ သူမလည်း ကြည်နူးပျော်ရွှင်နေမိပါတယ်။

ဒါကြောင့်ပဲ ခေတ်မျက်နှာလေးကို ကြည်ကြည်နူးနူး အနီးကပ်ကြည့်ရင်း ခေတ်နှုတ်ခမ်းအပေါ် ဖွဖွလေး တို့ထိနမ်းလိုက် မိပါတယ်။ အတန်ငယ်ကြာအောင် နှုတ်ခမ်းချင်းတေ့ကာ ကြင်ကြင်နာနာလေး မျှင်းပြီး  နမ်းပေးပြီးမှ ခေတ်ကို အိပ်ရာထက်ဆီ လှဲဖို့ အမူအရာ ပြလိုက်ပါတယ်။

ပက်လက်အိပ်နေရင်း ပြုံးရွှင်ကျေနပ်နေတဲ့ ခေတ်မျက်နှာလေးအပေါ် မိုးကာ သူမအနမ်းများ ကျဆင်းလာရပါတယ်။ သူမကို အကောင်းဆုံး အရသာတွေ ပေးခဲ့တဲ့ ခေတ်လေးမျက်နှာအနှံ့ တပ်မက္တဲ့ အနမ်းများ ဆက်တိုက်ပေးနေမိတာပါ။ နှုတ်ခမ်းပေါ် သူမအနမ်းများ ကျချိန်မှာတော့ ခေတ်ကလည်း အပြန်အလှန် နမ်းရင်း တုန့်ပြန်လာပါတယ်။

ခေတ်က တုန့်ပြန်နမ်းရင်း သူမကို သူ့ကိုယ်ပေါ်ကို ဆွဲတင်လိုက်ပါတယ်။ အခုအခါမှာတော့ သူမဟာ အိန္ဒြေရှိပြီး သိမ်မွေ့နူးညံ့လှတဲ့ ကလေးအမေ၊ အိမ်ထောင်ရှင် အမျိုးသမီးတစ်ယောက် မဟုတ်တော့သလိုပါပဲ။

သူမတို့ လင်မယား အိပ်ရာထက် မှာ တစ်ကိုယ်လုံး အဝတ်အစား မကပ်နိုင်တဲ့ အဖြစ်နဲ့ပါ။ ကိုယ်သားအရွယ် လူပျိုပေါက်လေးရဲ့ ကိုယ်ပေါ် တက်ခွပြီး အနမ်းကြမ်းကြမ်းများပေးလို့ ရမ္မက်ထန်နေတဲ့ ကာမအရိုင်းမလေး ဖြစ်နေခဲ့ပါပြီ။

ဆင်ခြင်ထိန်းသိမ်းနိုင်မှု မဲ့သွားခဲ့ပြီမို့ တပ်မက္တဲ့ အနမ်း၊ ပြင်းရှတောက်လောင်တဲ့ ရမ္မက်တွေနဲ့အတူ ကာမမီးတွေ အလျှံတညီးညီးနဲ့ လောင်မြှိုက်နေခဲ့ပါပြီ။ ဒါကြောင့်ပဲ ခေတ်ရဲ့ နှုတ်ခမ်း၊ ပါး၊ လည်ပင်း၊ ရင်ဘက် စတဲ့ နေရာအနှံ့ကို တရက်ဆက် နမ်းရှိုက် ကစားပေးရင်း ပွတ်သပ်ပေးနေခဲ့ပါတယ်။

အခုအခါမှာတော့ အောင့်အီး သည်းခံနေတဲ့ အကြားက အသံတိုးတိုးနဲ့ ညည်းညူနေရသူက ခေတ် ဖြစ်သွားခဲ့ပါပြီ။ ယမင်းကတော့ သူမအလှည့်တုန်းက ခေတ်ပြုစုပေးခဲ့သလို နှုတ်ခမ်း၊ လျှာ၊ လက်ချောင်းလေးများကို အနားမပေးဘဲ ဆက်တိုက် ပြန်လည်ဖြည့်ဆည်းပေးနေခဲ့ပါပြီ။ ဒီတော့ ခေတ်ခမျာမှာ ရင်တကြွကြွ၊ ကိုယ်တလှုပ်လှုပ်နဲ့ အငြိမ်မနေနိုင်တော့ပါဘူး။

ယမင်းရဲ့ လက် များဟာ ခေတ် ပေါင်ခွဆုံက လီးမာမာနွေးနွေးကြီးအပေါ် ရောက်ရှိလာခဲ့ပါပြီ။ သန်မာပြီး တဆက်ဆက်တုန်ခါနေတဲ့ လီးတံကြီးအပေါ် လက်ချောင်းလေးများနဲ့ ဖွဖွလေး ပွတ်သပ်ဆုပ်ကိုင်မိရုံနဲ့ နှစ်ဦးလုံးများ ရင်ထဲ တရှိရှိန်နဲ့ ခံစားလိုက်ရပါတယ်။

ယမင်းမှာတော့ ခေတ်လီးကို ဆုပ်ကိုင် ပွတ်သပ်ရတာ အားမရနိုင်ပါဘူး။ ဒါကြောင့်ပဲ ခေတ်ရင်ဘက်ပေါ် လျှာဖျားလေးနဲ့ ထိုးကလိပေးရင်း လီးကြီးကို ပိုမိုဆုပ်ကိုင်လို့ အထက်အောက် ပွတ်ဆွဲပေးနေမိပါတယ်။ သူမအတွက် ကိုသန့်စင် လီးကြီးကို ကိုင်ရတာထက် ပိုအရသာ ရှိနေသလို၊ ရင်တွေလည်း ပိုခုန်နေမိပါတယ်။

သူမရဲ့ လင်ယောက်ျား မဟုတ်တဲ့ အခြားသူရဲ့ လီးကို ကိုင်တွယ်နေရတာ မဟုတ်ပါလား။ အဲဒီတော့ အထိအတွေ့က ထူးခြားနေသလို၊ ကြုံတွေ့ရင်ဆိုင်နေရတဲ့ အခြေအနေကလည်း ဆန်းပြားရင်ခုန်ချင်စရာ ဖြစ်နေရတာပါ။

ပြီးတော့ အခုသူမပြုစုပေးနေရတဲ့ သူက သူမ လက်ပေါ်မှာ စောင့်ရှောက်ကြီးပြင်းလာရတဲ့ ခေတ်လေး မဟုတ်ပါလား။ အဲဒီတော့ သူမရဲ့ ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားမှုများဟာ မကြုံဖူး၊ စိတ်ကူးမယဥ္ဖူးလောက်အောင် တက်ကြွပြီး ပြင်းထန်နေရခြင်း ဖြစ်ပါတယ်။

သူမပြုစုဖြည့်ဆည်းပေးသမျှကို ခံနေရတဲ့ ခေတ်မှာလည်း ပါးစပ်က ညည်းညူနေသလို လက် များကလည်း သူမခေါင်းကိုကိုင်ပြီး ပွတ်သပ်ပေးနေခဲ့ပါတယ်။ သူ့လီးကလည်း ပေါက်ကွဲတော့မတတ် တင်းမာနေပြီး အရည်ကြည်များ တစိမ့်စိမ့်ထွက်ကာ စိုစွတ် ပြောင်လက်နေပါပြီ။

ယမင်းရဲ့ နှုတ်ခမ်း များက သူ့ဆီးခုံပေါ်က အမွှေးများအပေါ် ကျရောက်လာပါပြီ။ ခေတ်က သူမခေါင်းကို ဆွဲမဖို့ ကြိုးစားလိုက်ပါသေးတယ်။ ဒါကတော့ သူ့ရဲ့အရည်တွေစိုရွှဲ ညစ်ပတ်နေတဲ့ လီးကို သူမ ငုံစုပ်ပေးမှာ စိုးမိလို့ပါ။ သူ့အန်တီကိုတော့ ဒါမျိုး လုပ်ခိုင်းရမှာ အားနာမိတဲ့ စိတ်ဟာ ထူးထူးခြားခြား ဖြစ်ပေါ်လာပါတယ်။

ခေတ်က ကာမမှုမှာ ညစ်ညစ်ပတ်ပတ်၊ ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်းနဲ့ အစွမ်းကုန် ပေါက်ကွဲရတာ ကြိုက်ပါတယ်။ အန်တီခင်၊ မကြီး၊ မလတ်တို့နဲ့ လိုးကြတဲ့အခါ အပြိုင်အဆိုင် ပြင်းထန် ကြမ်းတမ်းတတ်ကြပါတယ်။ ပြီးတော့ လိုးပြီးကာစ အရည်တရွှဲရွှဲနဲ့ သူ့လီးကို အန်တီခင်တို့ ပါးစပ်နဲ့ စုပ်ပေးပြီး သန့်ရှင်းခိုင်းရတာကို ကြိုက်ပါတယ်။ ဒါက သူ့ကို ပိုအရသာရှိစေသလို ခံစားရပါတယ်။

ဒါပေမယ့် အခု အန်တီယမင်းက သူ့လီး ညစ်ညစ်ပတ်ပတ်ကြီးကို စုပ်ပေးမှာ အားနာတဲ့စိတ် ဖြစ်ပေါ်နေမိပါတယ်။ မခိုင်းရက်ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ယမင်းက ခေါင်းဆွဲမတာကို အမ မခံဘဲ လီးမွှေးများကြား နှာခေါင်းနဲ့ပွတ်ကာ နမ်းပေးနေလို့ သူ ငြိမ်နေလိုက်ရပါတယ်။ ပြီးတော့ အန်တီယမင်းက သူ့ကို လီးစုပ်ပေးအုံးမှာလားလို့လည်း သိချင်နေပါတယ်။

ကာမကိစ္စ၊ လိုးကြ ခံကြရာမှာ လီးစုပ်၊ အဖုတ်လျက်တာ မဆန်းပါဘူး။ အန်တီလည်း တဏှာရူး ဦးသန့်စင်ရဲ့ မိန်းမမို့ ဒါတွေ လုပ်ပေးဖြစ်မှာ သိပါတယ်။ သူ့အမေတောင် ဦးသန့်စင်နဲ့မှ ပထမဆုံး လီးစုပ်ပေးဖူးတာ ဖြစ်သလို ညစ်ပတ်ပေရေနေတဲ့ လီးကို စုပ်ရတာ ကြိုက်နေတာ မဟုတ်ပါလား။ အန်တီလည်း ဦးသန့်စင်လီးကို စုပ်ပေးရမှာ သေချာပါတယ်။

ဒါပေမယ့် သူ့ကိုတော့ လီးစုပ်ပေးမယ်လို့ မထင်ရဲသေးပါဘူး။ ကိုယ့်သားလို ချစ်ခင်ပြီး ထိန်းသိမ်းပေးခဲ့ရတဲ့ သူ့ကို အန်တီလို အမျိုးသမီးက အစွမ်းကုန် ပြုစုပေးဖို့ မမျှော်မှန်းရဲသလို၊ သူ့ဘက်ကလည်း မတောင်းဆိုဝံ့ပါ။ အားလည်း အားနာပါတယ်။ ဒါပေမယ့် တစ်ဖက် မှာလည်း မျှော်လင့် ရင်ခုန်နေမိပါသေးတယ်။

အားနာခြင်း တစ်ဝက်၊ မျှော်လင့်ခြင်းတစ်ဝက်နဲ့ စောင့်စားနေစဥ္မှာပဲ အန်တီယမင်းက ထောင်မတ်နေတဲ့ သူ့လီးတံကြီးကို လက်နဲ့ ဖေးမကိုင်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ လီးတံကိုယ်ထည်ပေါ်ကို နှာခေါင်းနဲ့ကပ်ပြီး အားရပါးရ နမ်းရှိုက်လိုက်ပါတော့တယ်။

ပြီးတာနဲ့ လီးတံတလျောက် ရွေ့ပြောင်းပြီး တရွှတ်ရွှတ်မြည်အောင် လိုက်နမ်းနေပါတယ်။ ခေတ်မှာ အံ့ဩ ကြည်နူးခြင်းနဲ့အတူ ကျေနပ်နေမိပါတယ်။ ဒီလို နေရာအနှံ့ နှာခေါင်းနဲ့ ကပ်ကာ နမ်းပြီးတာနဲ့ အရည်ကြည်တွေနဲ့ စိုစွတ်တောက်ပြောင်နေတဲ့ လီးထိပ်ခေါင်းကို လျှာနဲ့လျက်လိုက်ပါတယ်။

ခေတ်တစ်ယောက်တော့ အရှင်လတ်လတ် နတ်ပြည်ရောက်နေသလိုပါပဲ။ လီးမှာလည်း တဆက်ဆက်ခါပြီး မာတောင်နေပါပြီ။ အန်တီရဲ့ အခုအပြုအမူကို သူ့စိတ်ထဲမှာ အရမ်းပဲ ကြည်နူးနေမိပါတယ်။ မိန်းမသုံးယောက်ရဲ့ မက္မက္မောမော လီးစုပ်ပေးတာကို ခံဖူးတဲ့ သူ့အတွက် အခုအခြေအနေက ပိုပြီး ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားရသလို စိတ်တွေလည်း ပိုထန်နေမိပါတယ်။

သူ့အပေါ် အန်တီရဲ့ ပြုစုဖြည့်ဆည်းပေးမှုတွေက တပ်မက္တဲ့ ရမ္မက်ဆန္ဒနဲ့အတူ နူးညံ့ညှင်သာတဲ့ ကြင်နာမြတ်နိုးမှုတွေလည်း ပါဝင်နေတာကို သူသိမြင်ခံစားမိပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ သူ့စိတ်ထဲ ပိုပြီး ခံစားလို့ ကောင်းရတာပါ။ အန်တီကတော့ လီးထိပ်က အရည်ကြည်တွေကို လျှာနဲ့သိမ်းလျက်ပေးပြီး၊ နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကြား ထည့်ငုံကာ စစုပ်ပေးပါတော့တယ်။

ပျွတ်… ပလွပ်….ပျွတ်….အာ့…. ရှီး…… အန်တီ…. ကောင်းလိုက်တာ….
ပျွတ်….ပျွတ်…..ပလွပ်….. ပလပ်….ပလပ်…..ပျွတ်…… အီး…. အားနာလိုက်တာ အန်တီရယ်…..

အာ့…. ကောင်းတယ်….. အန်တီစုပ်ပြီး လျက်ပေးတာ အရသာ ရှိလိုက်တာ…. ပျွတ်….. ပလပ်…. ပလပ်…. ဟာ့…..

ယမင်းကတော့ ခေတ်လီးထိပ်ကို လျှာနဲ့ သိမ်းလျက်ပြီးကတည်းက စစုပ်ပေးပါတော့တယ်။ လူပျိုနံ့သင်းသင်းနဲ့ ခေတ်လီးရဲ့ အနံ့အသက်နဲ့ အရသာကလည်း သူမစိတ်ကို ဆွဲဆောင်နိုင်မှု အားကြီးနေပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ လီးစစုပ်ပေးကတည်းက အကောင်းဆုံး ကြိုးစားစုပ်ပေးသလို လျှာနဲ့ သိမ်းကာ လျက်ပေး ကစားပေးနေခဲ့ပါတယ်။

သူမ စစုပ်ပေးကတည်းက ခေတ်တစ်ယောက် အရသာရှိပြီး ကောင်းနေတာ တွေ့နေရတော့ စုပ်ပေးရတာ ပိုအားရကျေနပ်မိပါတယ်။ ခေတ်လေးကို အကောင်းဆုံး ကာမအရသာတွေ ရရှိခံစားဖူးစေချင်တာလေ။ ဒါကြောင့်ပဲ ကြည်နူးကြင်နာစိတ်အပြည့်နဲ့ အကောင်းဆုံး ပြုစုပေးနေမိခြင်း ဖြစ်ပါတယ်။

သူမ လီးစနမ်းဖို့ လုပ်တုန်းက ခေတ်က တားဆီးဖို့ ကြိုးစားပါသေးတယ်။ သူမက အတားမခံဘဲ လီးတံတလျောက် မက္မက္စက်စက် နမ်းပေးရင်း လီးထိပ်က အရည်ကြည်တွေကို မရွံမရှာ လျက်ပေးလိုက်တာပါ။ ဒီလိုလုပ်ပေးဖြစ်တဲ့ သူမစိတ်ကိုလည်း အံ့ဩမိပါတယ်။

တကယ်ဆိုရင် ကိုသန့်စင်ကို လုပ်ပေးရကတည်းက လီးရည်နံ့ အောက်သိုးသိုး စိမ်းစွေစွေကို သူမ မနှစ်မြို့ပါဘူး။ လင်ယောက်ျားမို့ တောင်းဆိုတဲ့အခါ မငြင်းဆန်နိုင်တာမို့ ကြိတ်မှိတ်လုပ်ပေးခဲ့ရဖူးပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အဲလိုလုပ်ပေးဖြစ်ခဲ့တာလည်း ကြာပါပြီ။

အခုကျတော့ ခေတ်ဘက်က မတောင်းဆိုရပါဘဲ သူမစိတ်ထဲကကို လုပ်ပေးချင်မိပါတယ်။ ခေတ်က သူမကို မရွံမရှာ လုပ်ပေးခဲ့လို့ ဝတ္တရားတစ်ခုအနေနဲ့ ပြန်လုပ်ပေးချင်တာမျိုး မဟုတ်ရပါဘူး။ သူမစိတ်ထဲကနေပြီး ခေတ် ပိုအရသာရှိအောင်၊ ကောင်းအောင် အစွမ်းကုန် ဖြည့်ဆည်းပြုစုပေးချင်တဲ့ စိတ်ကြောင့်ပါ။

ဒါကလည်း ကြင်နာနွေးထွေးတဲ့ စိတ်ရင်း အခံကြောင့် ဖြစ်မှာပါ။ ဒီစိတ်အရင်းခံကြောင့်ပဲ ရွံရမှန်းလည်း မသိတော့ပါဘူး။ အနံ့အသက်ဆိုးနဲ့ အရသာဆိုးတွေကို မနှစ်မြို့တာလည်း မရှိတော့ပါဘူး။ တပ်မက္ကြည်နူးစိတ်တွေသာ ဖြစ်ပေါ်နေခဲ့ပါတော့တယ်။

အခြေအနေတစ်မျိုးတည်း အပေါ်မှာပင် စိတ်ခံစားချက်အပေါ် တည်မှီပြီး လက်ခံနိုင်မှု ကွဲလွဲရပါပြီ။ ဒါကြောင့်ပဲ စောက်ရည်စေးကပ်ကပ်၊ လီးရည်နံ့သင်းသင်းနဲ့ ခေတ်ရဲ့ လီးကို နမ်းရှိုက်ရတာ မဝပါဘူး။ လီးထိပ်က အရည်ကြည်လေးတွေက တပ်မက္ဖွယ်ကောင်းလွန်းနေပါတယ်။

ဒါကြောင့် လီးထိပ်ကို လျှာနဲ့သိမ်းလျက်ကာ ငုံပြီး စုပ်ပေးခဲ့ပါတယ်။ အံ့ဩဝမ်းသာပြီး ကျေနပ်အားရနေတဲ့ ခေတ်မျက်ဝန်းများကို တွေ့ရတဲ့အခါ သူမ စုပ်ပေးရတာ ပိုအားရမိပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ခေတ်လီးအောက်ခြေ အရင်းကို ဂွင်းထုသလို လက်နဲ့ ကစားပေးရင်း အကောင်းဆုံး ဖြစ်အောင် စုပ်ပေးနေလိုက်ပါတယ်။

ပျွတ်….. ပျွတ်…..ပျွတ်…ပျွတ်…. အား….ကောင်းတယ်…..
ပျွတ်….ပျွတ်….. ပျွတ်…..ပျွတ်…ပျွတ်…. ကောင်းလိုက်တဲ့ စုပ်ချက် …. ပျွတ်…. ပျွတ်…. ပလွပ်…. ပလပ်…. ရွှတ်….. ပလပ်….. အာ့….

“ကောင်းလိုက်တာ အန်တီရယ်…. အာ့….. အန်တီက အရမ်း အစုပ်ကောင်းတာပဲ…. ရှီး….
ကောင်းတယ်….. ဂွေးအုတွေကို လျက်ပြီး ကစားပေးတာ ကောင်းတယ်…. အာ့”

ခေတ်ဆီက ခံစားရတာ ကောင်းလွန်းလို့ ညည်းညူသံနဲ့ အားပေးသံများက ယမင်းရဲ့စိတ်ကို ပိုထန်လာစေပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ဂွေးအုတွေကိုပါ လျက်ပေးရင်း လက်နဲ့ ကစားပေးပါသေးတယ်။ ပါးစပ်ထဲ ပြည့်သျှံလာတဲ့ လီးရည်ကြည်တွေနဲ့ သွားရည်တွေကို မျိုချပြီး စုပ်မဝတဲ့ ခေတ်လီးကြီးကို ဆက်စုပ်ပေးနေမိပါတယ်။

သူမ အဖုတ်ထဲကလည်း မခံနိုင်အောင် ယားလို့ အရည်တွေ ယိုစီးစိမ့်ကျနေရပါပြီ။ စောက်ရည်တွေက သူမပေါင်တံတလျောက် ကျဆင်းနေရတဲ့အထိ စိတ်တွေထန်နေရတာပါ။ သူမလည်း ပါးစပ်ထဲ ငုံစုပ်ပေးနေရတဲ့ လီးကြီးနဲ့ အလိုးခံချင်စိတ်တွေ ပိုမိုပြင်းထန်နေရပါပြီ။

ခေတ်မှာလည်း ဆက်ပြီး လီးစုပ်မခံနိုင်လောက်အောင် ဖြစ်နေရပါပြီ။ သူ့လီးတစ်ချောင်းလုံးကို အပိုင်သိမ်းပိုက်ထားတဲ့ အန်တီ့နှုတ်ခမ်း၊ လျှာတို့ကြောင့် ရူးမတတ် ခံစားနေရပါတယ်။ ထိမိပိုင်နိုင်တဲ့ လီးစုပ်ချက် များနဲ့ သူ့ကို အကောင်းဆုံး ပြုစုပေးနေတာ အန်တီယမင်းမှ ဟုတ်ရဲ့လားလို့ ထင်စရာပါ။

ယဥ္ကျေးသိမ်မွေ့ပြီး အပြုံးချိုချိုလေးများသာ အမြဲတွေ့မြင်ရတဲ့ အန်တီ့နှုတ်ခမ်းများဟာ သူ့လီးကို ပါးစပ်အပြည့် ငုံလို့ အားရပါးရ စုပ်နေတာလေ။ ဒီမြင်ကွင်း၊ ဒီအဖြစ်မျိုး ကြုံတွေ့ခံစားရဖို့ စိတ်ကူးတောင် မယဥ္ခဲ့ဖူးပါဘူး။

အခုတော့ လှပပြီး ကျက်သရေရှိတဲ့ အန်တီက သူတို့လင်မယား ကုတင်ထက် မှာ သူ့ကို စိတ်ပါလက်ပါ ပြုစုပေးနေခဲ့ပါပြီ။ ဒီအတွေးက သူ့စိတ်ကို ပိုထန်စေပါတယ်။ ဒီလို လှပပြီး ဆွဲဆောင်မှုရှိလွန်းတဲ့ အမျိုးသမီးကို သူထပ်လိုးချင်ပါသေးတယ်။

အန်တီ့ပါးစပ်ထဲက လီးနဲ့ အန်တီ့အဖုတ်ထဲကို စိမ်ပြီး ဆောင့်လိုးချင်လာပါတယ်။ ဦးသန့်စင်ရဲ့ အိပ်ခန်းကုတင်ကြီးထက် မှာ သူ့အလိုးကို စိတ်ပါလက်ပါ ခံပေးနေမယ့် အန်တီ့ပုံရိပ်များ မြင်ယောင်ကြည့်မိရင်း သူ့ကာမစိတ်တွေ ထိန်းမနိုင်အောင် လွတ်ထွက်နေရပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ …..

“ပျွတ်….. ပျွတ်….. ပလွပ်….. အာ့….. အန်တီ….. ကျနော် မရတော့ဘူး….. ပျွတ်….. ပျွတ်…..
အန်တီ အစုပ်ကောင်းလို့ ပြီးချင်နေပြီ….. ”

ပျွတ်….. ပလွပ်….. ရွှတ်….

“ခေတ်…. ဘာဖြစ်ချင်လို့လဲ…. ပြီးချင် ပြီးလိုက်လေ….”

“မဟုတ်ဘူး….. ကျနော် အန်တီ့ကို လိုးရတာ မဝသေးဘူး….
စိတ်ကြိုက် လိုးချင်သေးတယ်…..”

“ဟင်….. ခေတ်က နေချင်ပြီလား။
အန်တီလည်း နေချင်ပြီ။ စိတ်တွေ တစ်မျိုးကြီးပဲကွာ။
အန်တီ ဘယ်လိုနေပေးရမလဲဟင်….”

“အန်တီ ကုတင်စောင်းမှာ ပက်လက်လှန်ပြီး ပေါင်ကားပေး။
ကျနော် မတ်တတ်ရပ်ပြီး ဆောင့်လိုးချင်လို့ပါ”

“ဟင်……. ခေတ် သဘောပါပဲ။ အန်တီ နေပေးမယ်နော်….. လာ…..”

နှစ်ဦးလုံး စိတ်တွေ အဆုံးစွန် ထန်နေကြပြီမို့ ခပ်မြန်မြန်ပဲ နေရာပြင်လိုက်ကြပါတော့တယ်။ ယမင်းမှာ ကုတင်စောင်းကို ရွေ့ထိုင်ရင်း ခေတ်ပြောသလို ပက်လက်အိပ်ပြီး ပေါင်ကားပြထားဖို့ တွေးမိကာ ရှက်သွားမိပါတယ်။

အရှက်ကုန်အောင် လိုးပြီး၊ ခံပြီး၊ လျက်စုပ်ခဲ့ပြီးတာ ဟုတ်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကိုယ့်ကို လိုးဖို့ ပေါင်ကားကာ အဖုတ်ဟောင်းလောင်း ပြပြီး စောင့်ကြိုနေရမှာတော့ ရှက်ဖို့ကောင်းလွန်းတာ အမှန်ပါ။ တစ်ဖက်သားကို မြူဆွယ်သလို စိတ်ဝယ် ခံစားရပါတယ်။

ပြီးတော့ သူမမြူဆွယ်ကာ စောင့်မျှော်နေရမယ့်သူက ကိုယ့်သားလို ချစ်ခင်ခဲ့ရတဲ့ ကလေးတစ်ယောက်ကိုလေ။ ကိုယ့် လင်သားကိုတောင် ဒါမျိုး ပြသပြီး မကြိုဆိုခဲ့ဖူးပါဘူး။ အခုတော့ ခေတ်လေးအတွက် နေပေးရတော့ပါမယ်။

ရှက်စိတ်နဲ့ မဝံ့မရဲဖြစ်နေပေမယ့် တစ်ဖက် မှာ ဒီလိုနေပေးရမှာကို ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားနေမိပါတယ်။ နေလည်း နေပေးချင်တယ်။ သူမကို ခေတ် အားရပါးရ လိုးနိုင်ဖို့ ပြင်ဆင် ဖြည့်ဆည်းပေးချင်တဲ့ စိတ်ကလည်း ကြီးစိုးလွန်းနေပါတယ်။

သူမကသာ ရှက်စိတ်နဲ့ တဒင်္ဂ မဝံ့မရဲ ဖြစ်သွားပေမယ့် ခေတ်ကတော့ ကုတင်အောက် ဆင်းပြီး မတ်တတ်ရပ်ကာ စောင့်နေပါပြီ။ တင်းပြောင်နေတဲ့ သူ့လီးကို ဂွင်းတိုက်ကာ သူမဖြစ်နေပုံကို ပြုံးကြည့်နေပါတယ်။

(ဆက်ရန်……..)

သူမလည်း ရှက်ပြုံးလေးနဲ့ ခေတ်ကို တစ်ချက် မျက်စောင်းထိုးရင်း ကုတင်စောင်းမှာ တင်ပါးတွေကို တင်လို့ ပက်လက်လှဲချပေးလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ခေတ် ခိုင်းသလို ပေါင်နှစ်ဖက်ကို အသာဖြဲလို့ ထားလိုက်ပါတယ်။

မျက်နှာကတော့ ခေတ်ကို ကြည့်ရမှာ ရှက်သွားလို့ လွှဲထားလိုက်ရတာပေါ့။ လက်တစ်ဖက်ကတော့ ရင်သားတွေပေါ်တင်ပြီး ကာသလို လုပ်ထားလိုက်ပါတယ်။ အဖုတ်လေးကိုတော့ ကာမလို့ စဥ္းစားပြီးမှ မကာတော့ပါဘူး။

သူလိုးရမယ့် အဖုတ်ကို ခေတ် သေချာ အရသာခံပြီး ကြည့်ပါစေတော့လို့ သဘောထားလိုက်ပါတယ်။ ခေတ်မှာတော့ သူ့ရဲ့ အလိုးကိုခံဖို့ ပြင်ဆင် စောင်မျှော်နေရှာတဲ့ ယမင်းကိုကြည့်ကာ အကျေနပ်ကြီး ကျေနပ်နေပါတော့တယ်။

တော်တော်နဲ့ မလိုးသေးဘဲ အရသာခံ ကြည့်နေတဲ့ ခေတ်ကြောင့် ယမင်း အနေရ ပိုခက်ပါတယ်။ စိတ်ထဲမှာလည်း မရိုးမရွနဲ့ပါ။ ဒါကြောင့်ပဲ ခေတ်မျက်နှာကို မျှောင်လင့်တောင့်တနေတဲ့ မျက်ဝန်းများနဲ့ ကြည့်လိုက်ပါတယ်။

ခေတ်ကတော့ ယမင်းရဲ့ရမ္မက်ဆိပ်တက်နေတဲ့ မျက်နှာလေးကို စူးစူးရှရှကြည့်ရင်း သူ့လီးကို အဖုတ်အကွဲကြောင်းတလျောက် ပွတ်တိုက်ဆွဲပေးနေပါတယ်။ ဒီတော့ ယမင်းမှာ အသဲတအေးအေး၊ ရင်တဖိုဖိုနဲ့ ခံစားနေရပါတယ်။ ဒီအချိန်မှာပဲ ခေတ်က လီးကို ခပ်ဆက်ဆက်လေး အားထည့်ကာ ထိုးသွင်းလိုက်ပါတော့တယ်။

ပလစ်…. ပျစ်….. အာ့….. ပျွတ်….. အင့်…. ဗြွတ်…. ဖွပ်….. အူး…..

ခပ်ဆက်ဆက်လည်း လီးတဆုံးထိ ဖိသွင်းလိုက်တာမို့ ယမင်းမှာ ပါးစပ်ဟကာ ညည်းညူရင်း ခေတ်ရင်ဘက်ကို တွန်းထားမိပါတယ်။ အလေ့အကျင့် ရှိပြီးသား ဖြစ်သလို၊ အရည်တွေ စိုစွတ်နေတဲ့ အဖုတ်လေး ဖြစ်ပေမယ့် ခေတ်ရဲ့လီးကြီး စအသွင်းခံရချိန်မှာတော့ ရင်ထဲ နင့်နေအောင် ခံစားလိုက်ရပါတယ်။

သူမရဲ့ အဖုတ်တစ်ခုလုံး ငုပ်ကြီးကြီးနဲ့ သပ်သျှိုခံလိုက်ရသလိုပါပဲ။ အဖုတ်တစ်ခုလုံး ပြည့်သွားသလို တင်းမာဖောင်းကားသွားရပါတယ်။ ပေါင်တံသွယ်သွယ်တွေပါ တောင့်တင်းသွားရတဲ့အထိ တနင့်တပိုးကြီး ခံစားလိုက်ရတာပါ။

ဒါကြောင့် ခေတ်ရင်ဘက်ကို တွန်းထားမိရင်း ပါးစပ်ဟကာ ညည်းညူလို့  ငြိမ်သက်နေရပါတယ်။ အသားလေးများကတော့ တဆက်ဆက် တုန်ခါနေရပါတယ်။ ခေတ်ကလည်း လီးကို အဖုတ်ထဲ အပြည့် သွပ်ထည့်ထားရင်း သူမ ခံစားရတာတွေ သက်သာအောင် ခဏငြိမ်ပေးနေလိုက်ပါတယ်။

ဒါပေမယ့် လက်တွေကတော့ အငြိမ်မနေပါဘူး။ သူမ ခံစားဖြစ်ပျက်နေတဲ့ မျက်နှာကို တစိမ့်စိမ့် အရသာခံကြည့်ရင်း ရင်သားတွေကို ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်ပေးနေပါတယ်။ ကာမဆက်ဆံရာမှာ မိမိစွမ်းဆောင်ရည်ကြောင့် တစ်ဖက်သား ထိရှခံစားနေရတဲ့ ပုံကို တွေ့မြင်ရတာဟာ အရသာ အရှိဆုံးပဲ မဟုတ်ပါလား။

ဒါကြောင့်ပဲ ယမင်းမျက်နှာလေး နာကျင်ခံခက် ဖြစ်နေပုံကို အရသာခံကြည့်ရင်း ရှေ့ဆက်ဖို့ ကြိုးစားနေပါတယ်။ ယမင်းမှာလည်း အဖုတ်ပြည့်အောင် ထည့်သွင်းခံထားရတဲ့ လီးကြီးရဲ့ တဒိတ်ဒိတ် သွေးခုန်နေမှုကို ခံစားနေမိရင်း ရင်ထဲ တရှိန်ရှိန်နဲ့ အရသာရှိလာခဲ့ပါပြီ။

ပြီးတော့ ခေတ် လက်တွေကလည်း ပွတ်သပ်ပေးနေတော့ ကာမအဆိပ်တွေ တရှိန်ရှိန်တက်ရင်း ရှေ့ဆက်ဖို့ မျှော်လင့်လာခဲ့ပါပြီ။ အဖုတ်ထဲကလည်း ယားတက်လာကာ အရည်လေးတွေလည်း လှိုင်လှိုင်ထွက်လာပါပြီ။

ခေတ်မှာလည်း နူးညံ့တဲ့ အဖုတ်အတွင်းသားလေးတွေရဲ့ လှုပ်ရှားတုန့်ပြန်မှုကို ခံစားနေမိရင်း လီးကို တဖြည်းဖြည်း လှုပ်ရှားပေးလာခဲ့ပါတယ်။

ပလွပ်….. ပလွပ်….. ဖွပ်….. အာ့…..
ပလွပ်…. ဖွပ်…. ပျစ်…. အာ့…. ဖွပ်…. အင့်….

ပလွပ်….. ပလွပ်….. ဖွပ်….. ပျွတ်….. ဖွပ်….. အု့….. ဖွပ်….. ဖပ်….. ဖပ်…. ဖွပ်….. အာ့….

ယမင်းလက် များကလည်း ရင်ဘက်ကို တွန်းထားရာကနေ သူမခန္ဓာကိုယ်ဘေးမှာ ထောက်ထားတဲ့ ခေတ်လက် များဆီ ပြောင်းကိုင်လိုက်ပါတယ်။ ပေါင်ကိုလည်း ခေတ်လိုးကောင်းအောင် ပိုကားပေးလာပါတယ်။

ခေတ်မှာလည်း နူးညံ့စီးပိုင်တဲ့ အထိအတွေ့ကြောင့် သာသာလေး ညှောင့်ပေးနေရာကနေ အားမရတော့ပါဘူး။ အန်တီ့ကို စိတ်ကြိုက် ဖြုတ်ချင်လို့ ကုတင်စောင်းပုံစံကို ရွေးခဲ့တာ မဟုတ်ပါလား။ အခုအချိန်မှာ အန်တီ့ဘက်ကလည်း ခံသာလာပြီမို့ သူ့စိတ်ကြိုက် ပုံစံနဲ့ ထိထိမိမိလေး ဆောင့်လိုးချင်လာပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ……

“အန်တီ…… ကျနော် နည်းနည်း အားထည့်ပြီး လိုးချင်တယ်။
ရတယ်မဟုတ်လား။ အန်တီ ခံရတာ ကောင်းရဲ့လား”

“အာ့….. ခေတ် လုပ်တော့မလား…… လုပ်လေ….
အန်တီ ခံနိုင်ပါပြီ။ ခေတ် လုပ်ချင်သလို လုပ်နော်…. အာ့….. ဟင့်…..
အန်တီ နေပေးပါ့မယ်…. အု့…..”

“ဒါဆို ကျနော် ဆောင့်တော့မယ်နော်။
လှလိုက်တာ အန်တီရယ်…… ရွှတ်”

ခေတ်က ဆောင့်လိုးဖို့ ခွင့်တောင်းရင်း သူမ ပါးကို တစ်ချက်နမ်းကာ ကိုယ်ကို မက္ လိုက်ပါတယ်။ မြဲမြံအောင် မတ်တတ်ပြန်ရင်ရင်း သူမ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို တံတောက်ကွေးကနေ ချိတ်ကာ လိုးကောင်းဖို့ ပြင်လိုက်ပါတော့တယ်။

ခေတ်က သူမကို စိတ်ကြိုက် ဆောင့်လိုးဖို့ ပြင်နေပြီဆိုတာ ယမင်းလည်း သဘောပေါက်ပါတယ်။ ကုတင်စောင်းမှာ ဖင်မြောက်ပြီး အလိုးခံရတဲ့ ပုံစံဟာ အောက်က ခံရသူအတွက် ထိထိမိမိ ရှိလှပါတယ်။ ဒီလိုပုံစံကို ကိုသန့်စင်နဲ့ အကြိမ်ကြိမ် �ခံဖူးတယ်လေ။

ဒါကြောင့်ပဲ ခေတ်လက် မောင်းကို ကိုင်ထားတဲ့ လက်တွေကို ပိုမိုမြဲမြံအောင် ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပါတယ်။ အပေါ်က ဆောင့်ချက် များနဲ့ အံကျဖြစ်အောင် သူမဖင်ကို ပင့်ကာ မြောက်ပေးရင်း ခေတ်အလိုးကိုခံဖို့ ပြင်ဆင်ထားလိုက်ပါတယ်။ နေရာယူ ပြင်ဆင်ပြီးတာနဲ့ ခေတ်က လီးတစ်ဝက်လောက် ဆွဲထုတ်ပြီး စလိုးပါတော့တယ်။

ဖွပ်… ဗြွတ်…. ဒုက်…… အာ့…. အမလေးးး

“ရရဲ့လား အန်တီ….. ကျနော် လိုးပြီနော်….
အန်တီ့ကို ကြည့်ပြီး မထိန်းနိုင်တော့ဘူး….
ကျနော် ဆောင့်လိုးတာကို ခံတော့နော်…. အင့်….”

“အွန့်….. ရတယ်…. လုပ်….. ခေတ်….”

ဖွပ်….ဖပ်…ဖပ်….အာ့…..ဖပ်….ဖပ်…..အ….ဖွပ်….ဗြွတ်….အု…..ဖွပ်…ဖပ်….ဖပ်….ဗြွတ်….. အီးးး…

“အား…. အန်တီရယ်….. လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာ…..
အန်တီ့ စောက်ဖုတ်ထဲကို ကျနော့် လီးနဲ့ လိုးနေပြီ…. အင့်….
အရမ်း အရသာ ရှိတာပဲ….. အန်တီရော ကျနော် လိုးတာ ကြိုက်ရဲ့လား ….အင့်….”

“အာ….အ….အု…. အွန်း ……ရတယ်….. ဖြည်းဖြည်း …..
အန်တီလည်း ကောင်းတယ်…. ခေတ်…. ဟင့် …..စိတ်ရှိနေရင်….အု့…..လုပ်…..
အန်တီလည်း….ကောင်းတယ်….အု့…..”

ဖလွပ်…..ဗြွတ်…..အု့…..ဖလွပ်….အင့်…. ဖပ်….ဖပ်….ဖပ်….အား…..
ကောင်းရင်….လိုးပေးမယ်….အင့်….. ဖပ်….ဖပ်….ဖပ်….အာ့….ဖပ်…ဖပ်….ဗြွတ်…. အု့….. ထိတယ်…. ဟင့်…..

ရမ္မက်တွေ ပြင်းထန်ပြီး ရွှန်းစိုကာ အရည်လဲ့နေတဲ့ ယမင်းရဲ့ မျက်လုံးများကို ကြည့်ကာ ခေတ်ရဲ့စိတ်တွေ ပိုထန်လာရပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ အားရပါးရ လိုးချင်လွန်းလို့ တင်းပြောင်ကြီးထွားနေတဲ့ သူ့လီးကို တစ်ဝက်သာသာ ထုတ်ပြီး လိုးပေးနေရာကနေ ပိုဆွဲထုတ်ပြီး ခပ်ဆက်ဆက်လေး ဆောင့်လိုးနေခဲ့ပါတယ်။

ခေတ်ရဲ့ အဆက် မပြတ် ဆောင့်လိုးချက် များဟာ တဖြည်းဖြည်း အားပါပြီး ထိချက်ပြင်းလာပါတယ်။ ဒီတော့ ယမင်းခမျာမှာ တစ်ချက်ဆောင့်လိုက်တိုင်း အဖုတ် ဝကနေ ခေါင်းအထိ ဖျဥ္းခနဲ ထိထိမိမိ ခံစားနေရပါတယ်။ အပေါ်မှ ဆောင့်ချချက် များနဲ့အညီ လူမှာလည်း အငြိမ်မနေနိုင်တော့ဘဲ လူးပျံလှုပ်ရှားနေရပါတယ်။

ခေတ်ရဲ့ ခပ်စိတ်စိတ် လိုးဆောင့်ချက်တွေ ကြားမှာ သူမတစ်ကိုယ်လုံး တုန်ခါလှုပ်ရမ်းနေရပါတယ်။ ခေတ်က လီးကို တဆုံးနီးပါး ဆွဲထုတ်ကာ အားနဲ့ ဖိကာ ဆောင့်လိုးလာပါပြီ။ အစက မျှင်းပြီး ခပ်ဖြည်းဖြည်း လိုးတုန်းက တငြိမ့်ငြိမ့်နဲ့ အရသာတွေ့နေရတဲ့ ယမင်းမှာ အခုအခါမှာတော့ ညည်းသံလေးမှာ စီစီပေးကာ အလူးအလဲ ခံနေရပါတယ်။

ခေတ်က ကုတင်းစောင်းမှာ အပေါ်ကနေ အားနဲ့ ဖိဆောင့် လိုးနေတာမို့ ဝင်လာတဲ့ ဆောင့်ချက်တိုင်းဟာ အသဲအူပြတ်မတတ် ထိမိအားပါလွန်းပါတယ်။ သူဆောင့်ထည့်လိုက်ရင်လည်း အတွင်းသားနုနုလေးတွေကို ထိုးခွဲကာ လီးတဆုံး အဆီးအတားမရှိ တရှိန်ထိုး ဝင်ရောက်သွားတာပါ။

ဒါကြောင့်လည်း ယမင်းမှာ နထင်ကြောတွေ ပြတ်ထွက်ကုန်သလား ထင်ရအောင် ထိမိပြင်းထန်လွန်းတဲ့ ဒဏ်ကို ခံနေရပါတယ်။ ဒါပေမယ့် တားဆီးငြင်းဆန်ဖို့ စိတ်ကူး စိုးစဥ္းမျှ မပေါ်တာကလည်း အံ့ဩစရာပါ။

နာကျင်ခံခက်ပြီး မီးပွင့်မတတ် ခံစားနေရပေမယ့် ဒီဝေဒနာတွေကို ဆထက်တပိုး တိုးလို့သာ ရရှိချင်နေပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ရမ္မက်တွေနဲ့ တောက်ပနေတဲ့ ခေတ်မျက်နှာလေးကို တပ်မက္စွာ ကြည့်ကာ ဖင်ကို ပင့်မြှောက်ပေးပြီး အလိုးခံနေမိပါတယ်။

ပြီးတော့ ခေတ်နဲ့ ရမ္မက်ဆန်တဲ့ စကားများ အပြန်အလှန်ပြောကာ အပေးအယူမျှမျှ ခံနေတာပါ။ ဒီလို စကားအပြန်အလှန်ပြောနေတာကိုက ရမ္မက်စိတ်တွေ ပိုထန်ရပါတယ်။ ရှက်ကြောက်စိုးရွံ့မှုတွေ ဖယ်ခွာသွားခဲ့ပါပြီ။

ဖွပ်….ဗြွတ်….ပလပ်….ရွှတ်….အာ့…. ဗြွတ်…. ဖွပ်….ဖပ်….ဖပ်….ဗြွတ်….အွတ်

“ကောင်းလား…. အန်တီ ….ကျနော့်လီးကို ကြိုက်ရဲ့လား”

“အာ့….အ….ကောင်းတယ်ကွာ….. အန်တီအရမ်း ….ကောင်းနေပြီ….အ….အာ့….
လုပ်…လုပ်….အဟင့်…..ကြိုက်တယ်ကွာ ….အာ့…. ခေတ် အားရအောင် လုပ်နော်…… အင့်….. အန်တီ့ကို လုပ်ရတာ ကောင်းရဲ့လား….”

“အရမ်းကြိုက်တယ် အန်တီရယ်….. အန်တီ့အဖုတ်က စီးပိုင်နေတာပဲ…..အာ့….
ဆောင့်လို့ကောင်းတယ်….. ကျနော် အကြိုက်လိုးမယ်နော်…… အင့်”

“ကောင်းရင် ဆောင့်ကွာ….. အာ့….. ဖြစ်ချင်ရာဖြစ်…..
အန်တီ အရမ်းကောင်းနေပြီ….. အဟင့်….. အား”

ဗြွတ်….. ဘွတ်….အွတ်…. ဘွတ်…. ဘွတ်… ဖေါင်း…. အီး….. ထိတယ်ကွာ…. အား….

အပေးအယူမျှတဲ့ မြိုင်မြိုင်ဆိုင်ဆိုင် လိုးပွဲကြီးကတော့ အရှိန်အမြင့်ဆုံး အချိန်ကို ရောက်ရှိနေပါပြီ။ ယမင်းအနေနဲ့ ခေတ် ဆောင့်လိုးလို့ ဖြစ်ပေါ်လာရတဲ့ ခံစားမှုပြင်းပြင်းတွေကလွဲလို့ ကျန်တာကို အာရုံမရှိတော့ပါဘူး။

တရှိန်ရှိန်တက်လာတဲ့ ကာမအရသာတွေရယ်၊ ရင်ထဲမှာ ပူလောင်ပြင်းပြနေတဲ့ ရမ္မက်မီးတွေကြောင့် အသိစိတ်လွတ်နေရပါပြီ။ သူမရဲ့ ကိုယ်တွင်းကို ဝင်ထွက် သွားလာနေတဲ့ ခေတ်ရဲ့ လီးကြီးကို ဆီးကြိုပွေ့ဖက်ရင်း အထွဋ်အထိပ်ရောက်ခါနီးပါပြီ။

ဒါကြောင့်ပဲ ခေတ် လက် မောင်းနှစ်ဖက်ကို တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ရင်း ဖင်ကိုမြောက်၊ ပေါင်ကားလို့ ခံနေမိပါတယ်။ ပြင်းထန်တဲ့ ရမ္မက်အရှိန်ကြောင့် အသိမဲ့၊ အရှက်ကုန် အခြေအနေ ဖြစ်နေရပြီး အကောင်းဆုံး ကာမအရသာ ရရှိဖို့ကိုပဲ စိတ်ဝယ်သိပါတော့တယ်။

ဒီအချိန်မှာပဲ ခေတ်လက်နှစ်ဖက်က သူမခန္ဓာကိုယ်ဘေးမှာ ထောက်ထားရာကနေ နို့တွေအပေါ် ပြောင်းရွေ့ကိုင်တွယ်လာပါတယ်။ ပြီးတာနဲ့ နို့နှစ်ဖက်ကို ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်ဖျစ်ညှစ်ပြီး အပြင်းထန်ဆုံး ဆောင့်ချက်တွေနဲ့ အပေါ်မှ ဆောင့်ချကာ အဆက် မပြတ် လိုးလာပါတော့တယ်။

ဖေါင်း….ဖေါင်း… အား….ကောင်းတယ်….ဖေါင်း…. အင့်ဟာ….. ဖေါင်း…… အား…..ကောင်းတယ်….. အား….

“ကျနော့် လီးကို ကြိုက်လား…. အင့်….
အခုလို ခံရတာ ကြိုက်ရင် အဖုတ်ကွဲအောင် ဆောင့်ပေးမယ်နော်….. အင့်”

“လိုး….. ခေတ်…. အန်တီ အရမ်းကောင်းနေပြီ…. အွတ်…..
ခေတ် လိုးလို့ ကွဲရင် ကွဲပါစေ…. အဟင့်….. လိုးနော်…. အာ့……”

ဖေါင်း….. ဖေါင်း…. အား…… လိုးလို့ ကောင်းလိုက်တာ…… ခံထား….. အန်တီ…. အင့်
ဖွပ်….. ဖေါင်း…. ဖေါင်း….. ဗြွတ်…. အာ့….. ဘွတ်….. အွတ်……

ခေတ်……. အား….. ပြီး…. ပြီးပြီ…..အမလေး….. အီး…….ဖေါင်း… ဖေါင်း…. အ…..အာ့….အ…. ကောင်းလိုက်တာ…. ခေတ်ရယ်….. အာ့…..

ခေတ်က နို့နှစ်ဖက်ကို စုံကိုင် ဖျစ်ညှစ်လို့ ရှိသမျှအားနဲ့ အပေါ်မှ ဆောင့်ပြီး လိုးနေခဲ့တာပါ။ ဒီအချိန်မှာ သူဆောင့်လိုးသမျှကို မညည်းမညူခံမှာ သေချာနေပါပြီ။ အခုတောင် သူမနှုတ်က ရမ္မက်ထန် အပြောကြမ်းများ လှိုင်လှိုင် ထွက်ပေါ်လာပြီ မဟုတ်ပါလား။

ခေတ်ဆောင့်ချသမျှကို ပေါင်ဖြဲ၊ ဖင်မြောက်ကာ ခံပေးနေတဲ့ သူမမှာ အရှက်လုံးဝ ကင်းမဲ့နေရပါပြီ။ ဒီအခြေအနေကို တွေ့မြင်ရတဲ့ ခေတ်မှာ လိုးအားပိုတက်လာပြီး ရမ္မက်ထန်ထန်နဲ့ ခပ်ကြမ်းကြမ်း​ ဆောင့်လိုးလာခဲ့တာပါ။

ဒီတော့လည်း ယမင်းမှာ နာကျင်ခံခက်ခြင်းများကို မီးပွင့်မတတ် ခံစားနေရင်းပဲ တစ်ကိုယ်လုံး အကြောများ တုန်ဆွဲ တွန့်ကန်ကာ ညည်းညူအော်ဟစ်ရင်း ကာမအထွဋ်အထိပ် ရောက်ရှိသွားရပါတော့တယ်။ တစ်ကိုယ်လုံး တဆက်ဆက် တုန်ခါကာ ခြေနှစ်ဖက် မိုးပေါ်ထောင်ရင်း မျက်လုံးအစုံမှိတ်လို့ ပြီးသွားခဲ့တာပါ။

သူမပြီးလို့ အကြောများ တုန့်ဆွဲနေပေမယ့် ခေတ်က ၃-၄ ချက်လောက် ဆက်ဆောင့်လိုးနေပါသေးတယ်။ ပြီးမှ အဖုတ်ထဲကို လီးတဆုံး ပစ်သွင်းလို့ ရပ်လိုက်ပါတော့တယ်။ ပြီးနေတဲ့ ယမင်းအဖုတ် အတွင်းသားလေးတွေက ရှုံချည်ပွချည်နဲ့ သူ့လီးကို ညှစ်ဆွဲပေးတဲ့ အရသာက ကောင်းလွန်းနေပါတယ်။

ဒီအရသာတွေကြောင့်ပဲ သူလည်း ပြီးမတတ် ဖြစ်သွားပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အန်တီ့ကို လိုးရတာ မဝသေးလို့ သူ့စိတ်ကို ပြန်ထိန်းလိုက်ပါတယ်။ သူ့မှာ အတွေ့အကြုံတွေများခဲ့ပြီမို့ အင်အားကို ချွေတာတတ်နေပါပြီ။ ဒါကြောင့်ပဲ အန်တီ့ကိုယ်ပေါ်ကို ထပ်မှောက်ကာ ငြိမ်သက်အနားယူနေလိုက်ပါတယ်။

ယမင်းလည်း အသားလေးများ တဆက်ဆက်တုန်ခါရင်း ခေတ်လက် မောင်းများကို တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ထားမိပါတယ်။ သူမလက်သည်းတွေက ခေတ်အသားတွေထဲ စိုက်ဝင်နေတဲ့အထိပါ။

မိုးပေါ်ထောင်ကာဆန့်ထားတဲ့ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းဟာလည်း လေထဲမှာ တဆက်ဆက်ခါနေရပါတယ်။ သူမပေါင်နှစ်ဖက်က ခေတ်ခါးကို တင်းတင်းညှစ်ထားတဲ့အထိ အသိမဲ့အောင် ကာမပြီးဆုံးခြင်း အရသာကို ခံစားနေရပါတယ်။

ဒီလို တစ်ကိုယ်လုံး အကြောများ ဆွဲကာ ပြီးခဲ့ပြီးနောက် မှ ဟင်းခနဲ သက်ပြင်းချကာ အသက်ကို မျှင်းရှူရင်း ငြိမ်သက်သွားရပါတယ်။ လှိုက်ကာမောရင်း တငြိမ့်ငြိမ့်နဲ့ ကာမယစ်မူးသာယာမှုကို ခံစားနေမိပါတယ်။ သူမ ငြိမ်သက်ကာ အမောအပန်းဖြေချိန်ကျမှ ခေတ်က သူမပါးပြင်တွေကို နမ်းရှိုက်ပေးနေခဲ့ပါတယ်။

အခုလို ကာမပြီးဆုံးပြီးလို့ အမောဖြေ စည်းစိမ်ယူချိန်မှာ ကြင်ကြင်နာနာလေး နမ်းရှိုက်ပေးတော့ သူမရင်ထဲ ကြည်နူးမိပါတယ်။ အကောင်းဆုံး အရသာကို ပိုင်ဆိုင်ရချိန်မှာ ကြင်နာနွေးထွေးမှုကိုပါ ထပ်မံရရှိတာ မဟုတ်ပါလား။

(ဆက်ရန်…….)