ကျွန်ုပ်၏ ဘဝမှတ်တိုင်များ(အပိုင်း၄၁)က
ဘူးခါးသီးရေးသည်။
ပုတုတစ်ယောက် နေကောင်းကျန်းမာပြီး ကျုပ်လိုးသမျှ
ခါးကော့ခံနိုင်ပြီဆိုတော့ ညတိုင်းလိုလိုတချီတော့အနည်းဆုံး
ဗြင်းတာပေါ့။တညနည်းနည်းနဲ့ နည်းပေါင်းလည်းစုံလာပါပြီ။
ကျုပ်ပြုစားထားတဲ့မာယာကြောင့် မယ်မငြင်းလေးဖြစ်နေပြီ။
ဖင်ထောင်ကျုံးတဲ့အခါ လီးကအထဲရောက်တော့ ထိတယ်လေ။ကျဥ်တယ် အောင့်တယ်တဲ့။သူမခံနိုင်ဘူးဆိုပေမယ့်
အဲ့လိုခံရတာကြိုက်တယ်တဲ့။ခုလည်းပက်လက်လေးလိုးနေရင်းသူ့ကိုကုန်းခိုင်းလိုက်သည်။
”သဲလေး ကုန်းပေးကွာ”
”အဲ့တိုင်းကြီးလုပ်ချင်ဘူးကိုကိုရယ် အောင့်တယ်”
ကျုပ် လီးဆွဲချွတ်ပြီး ပုတုကိုဆွဲမှောက်ကာ ဖင်ဝိုင်းဝိုင်းလုံးလေးကို တစ်ချက်ဆွဲညှစ်လိုက်သည်။အသဲယားလို့ ဖင်လေးတစ်ဖက်ဆွဲငုံပြီးတပြွတ်ပြွတ်နဲ့ငုံစုပ်ပလိုက်သည်။
”အ ကိုကို ရှီးးးအားးးကိုကိုဖင်ပေါက်ကြီးကို မယက်ပါနဲ့ဆို
အမေ့ အင်းးးဟင်းးးယားတယ်လို့ ”
ဖင်လေးတွန်းဖြဲပြီးပန်းရောင်သမ်းနေတဲ့ဖင်ဝလေးကို လျှာနဲ့
စုပ်ယက်ပေးနေလိုက်သည်။ဖင်လေးကုန်းတက်လာသည်။
ဖီးတွေအရမ်းတက်လာတော့မှ အဖုတ်ဝလေးလီးတေ့ပြီး
တဗြစ်ဗြစ်နဲ့ထိုးထည့်လိုက်သည်။
”ဗြစ် ဗြွတ်ပလွတ် ဗြစ် ဒုတ်”
”အားးးးကိုကို အီးးးရှီးးးအင့် ”
လေးငါးချက် �မှောက်လျက်လေးအတိုင်းလိုးပေးသည်။
ပေါင်လေးနှစ်ချောင်းစေ့ထားတာမို့ လိုးရတာကြပ်စည်းစည်းလေးနှင့် လိုးရတာရှယ်ပဲ။ခွလိုးရင်း ခါးလေးဆွဲကိုင်ကာ ဖင်ကို ဆွဲထောင်ကာ ဖင်ပူးတောင်းထောင်ပုံစံပြင်လိုက်သည်။
”ကိုကိုရေ ဖြည်းဖြည်းလို့ အောင့်တယ် အားးးရှီးးးးး”
”ကောင်းလိုက်တာသဲလေးရယ် စီးပိုင်နေတာပဲ”
”အဟင့် နာတယ်လို့ ကိုကို ရှီးးးး အားးး”
”ကောင်းလားးသဲလေး”
”အင့်အဟင့် အ ကောင်းတယ်ကိုကိုရယ် အရမ်းကြီးတော့မလုပ်နဲ့ အောင့်တယ်”
လရည်နဲ့တည့်လို့လားမသိဘူး ရက်ပိုင်းအတွင်းကိုပုတုပိုကိတ်လာတယ်။ဖင်လေးပိုဖွံ့ထွားလာပြီး နို့လေးနှစ်လုံးလည်းဖြိုးမောက်လာတယ်။ဖင်တော့မလိုးသေးဘူး။အပျိုအဖုတ်လေးလိုးရတာတောင်မဝသေးဘူးလေ။ဖင်ကသူ့အမေဖင်ပဲဆက်လိုးနေတုန်း။ညဆို ပုတု မနက်ဆို ဒေါ်သီတာ သမီးနဲ့အမေကိုဖင်နဲ့အဖုတ် အလှည့်ကျလိုးနေလိုက်တယ်။ဒေါ်သီတာဖင်ကလည်း လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာဗျာ။အမေ့ဖင်တော့ဘယ်မှီမတုန်းဗျာ။တစ်နေ့တော့ သူတို့ခမည်းခမက်နှစ်ယောက်ကိုတူတူကုန်းခိုင်းပြီး လိုးပစ်အုန်းမယ်။
ဒီလိုနဲ့ ရွာသွားဖို့စိုင်းပြင်းရတော့တာပေါ့။ရွာဦးကျောင်းမှာ
မဂ်လာဆွမ်းကျွေးဖို့ကိစ္စ အမေ့ဆီလှမ်းတိုင်ပင်ရတယ်။အိမ်မှာလည်း ကျုပ်တို့ဆွေးနွေးကြတယ်။ကျုပ်တို့ကိုအရင်သွားခိုင်းပြီး အဖေတို့ကဆွမ်းကျွေးမယ့်နေ့ အမှီနောက်မှလိုက်လာမယ်ဆိုပြီး ဆုံးဖြတ်ချက်ချဖြစ်ကြတယ်။သဘော်နဲ့ဆိုတော့ ဟန်းနီးမွန်းခရီးစဥ်လိုရော ဖြစ်နေတော့ပုတုတော်တော်လေးပျော်နေရှာတယ်။ဒီလို ခရီးရှည် သဘော်မစီးဖူးဘူးတဲ့လေ။
တော်သေးတယ် ပုတုလှိုင်းမမူးလို့။တချို့ဆို မူးလို့အန်နေပြီ။
ညနေမိုးမချုပ်ခင် ရန်ကုန်ကစထွက်တာမို့ မြစ်ပြင်ကျယ်ရဲ့
နေဝင်ချိန်အလှကိုအပြည့်အဝခံစားရတယ်ဗျ။
စိတ်ထဲတော်တော်လေးပေါ့ပါးပြီး ကြည်လင်သွားတယ်။
ပုတုနဲ့ရွာကအကြောင်းတွေပြော အမျိုးတွေအကြောင်းပြောရင်း အေးလာတော့ ဦးထားတဲ့နေရာပြန်ပြီး အထုပ်လေးချ အခင်းလေးခင်းလိုက်တယ်။ကျုပ်တို့နဲ့ကပ်လျက်က စျေးသည် ညီမနှစ်ယောက်ဗျ။အဲ့တော့ ပုတုလည်း နေထိုင်ရစိတ်မအိုက်တော့ဘူးပေါ့။အဲ့နှစ်ယောက်နဲ့တောင်စကားလက်ဆုံ
ကျသွားသေးတယ်။ဝယ်လာတဲ့ ခေါက်ဆွဲကြော်နဲ့ အိမ်ကနေ
ထည့်လာတဲ့ ထမင်း လက်ဖက်သုပ်တို့နဲ့ ကျုပ်တို့ ညစာစားကြတယ်။ဟိုညီအမကိုလည်းကျွေးပေါ့ ။သူတို့ကလည်း သူတို့ပါလာတဲ့ဟင်းတွေပြန်ကျွေးကြပါတယ်။
စားသောက်ပြီးတော့ ဟိုဟိုသည်သည်ပြောကြရင်း အိပ်ချင်လာကြတာနဲ့ ပိတ်ခြင်ထောင်လေးထထောင်ပြီး အထဲမှာ
ပူးနေလိုက်တယ်။ပုတုကိုရင်ခွင်ထဲထည့်ပြီးဖက်ထားရင်း
မှေးနေလိုက်သည်။
”သဲလေး”
”——-”
”သဲလေးအိပ်ပြီလား”
”အင် အိပ်သေးပါဘူးကိုကိုရဲ့”
”လုပ်ရအောင်သဲလေရာ”
”အာကိုကိုကလည်း ဘေးမှာလူတွေရှိတဲ့ဟာကို”
”ပိတ်ခြင်ထောင်ထောင်ထားတာလေ မမြင်ရဘူး”
”အသံတွေကြားနေရမှာပေါ့ကိုကိုရဲ့ ကိုကိုမနေနိုင်ရင် သဲလေးစုပ်ပေးမယ်လေ”
”အသံမထွက်အောင်လုပ်ရင်ရတယ်လေ သဲရဲ့ နောက်ကနေ ကပ်တိုးလေးပဲလုပ်မယ်”
”ကိုကိုတို့ကတော့လေ တကယ်ပဲ မနိုင်ဘူး ဟွန့်”
”လုပ်ပါသဲရယ် ရွာရောက်ရင် တော်တော်နဲ့သဲလေးနားကပ်ရမှာမဟုတ်ဘူး နှစ်ရက်သုံးရက်တော့ငတ်အုန်းမှာ”
”ဟုတ်လို့လား ဘာလို့လဲ”
”ဟိုရောက်ရင် သိလိမ့်မယ် လုပ်ရအောင်သဲလေးရာ ထ ကိုကို့ကိုအရင်စုပ်ပေး”
”ဟုတ်”
ပုတု ထထိုင်ပြီး ကျုပ်ပုဆိုးကိုဖြည်ကာ လီးကိုင်ပြီးဂွင်းတိုက်ပေးသည်။
”ဟွန့် တော်တော်ဆိုး မာနေပြီ”
”ဟဲဟဲ မိန်းမပြုစုပေးမယ်ဆိုတာနဲ့သူကအသင့်လေ”
အလင်းနည်းပေမယ့် ကျုပ်လီးငုံစုပ်ပေးနေတဲ့ပုတုကိုကြည့်ပြီး
လီးမတရားတောင်လာတယ်။
”�တော်ပြီသဲလေးရာ အပေါ်တက်ခွတော့”
”ဟာကိုကိုကလည်း”
”လုပ်ပါကွာ ပင်တီလေးချွတ် ထဘီလေးမပြီးခွလိုက်”
”လူကြားထဲမှာကို ”
”လုပ်ပါသဲလေးရယ် ခွလိုက် လိမ္မာတယ် ”
”အဟင့် အနိုင်သိပ်ကျင့်တာပဲ ”
မျက်နှာလေးသာမဲ့နေတာ ကျုပ်လုပ်ချင်တာကိုတော့ မငြင်းပါဘူး။ ပင်တီလေးချွတ် ထဘီမပြီး ခါးမှာပတ်လိုက်သည်။
ကျုပ်ပေါ်ခွကာ သူ့လက်လေးနဲ့ လီးကိုင်ပြီး သူ့အဖုတ်ဝလေး
တေ့ပေးတာနဲ့ ကျုပ်အသာလေးကော့ထိုးလိုက်သည်။
”အ အဟင့် ကိုကို အုအု ”
အသံထွက်လာလို့ ပုတုပါးစပ်လေးလက်နဲ့လှမ်းပိတ်ပြီး လီးတစ်ဆုံးသွင်းကာ သူ့ကိုယ်လေးကို ကျုပ်ပေါ်မှောက်ချလိုက်သည်။ကျုပ်ဖင်လေးကြွကြွပြီးကော့လိုးပေးသည်။စိတ်ကြိုက်ဆောင့်ရင် ပုတုအော်တာနဲ့လူသိကုန်မှာစိုးတော့ လိုးတယ်ဆိုရုံလေးလိုးရတာပေါ့။နှုတ်ခမ်းလေးဆွဲငုံစုပ်ပြီး ပုခုံးလေးကိုင်ချုပ်ကာလိုးသည်။
”အု ပြွတ် ပြွတ်ပြွတ် အင့် ကိုကို နာတယ် အီးးး တော်ပြီ အားး
နာတယ်လို့ လူတွေရှိတယ်လေကိုကိုရယ်”
”သဘော်စက်သံနဲ့ မကြားရပါဘူးသဲလေးရာ ဘေးက ညီအမပဲရှိတာ သူတို့လည်းအိပ်ပျော်နေလောက်ပါပြီ”
”အဟင့် မရဘူးကိုကိုရယ် တော်ပြီ ဖယ်ပေး လက်ကြီးကို”
”အာ့ဆို ဒီအတိုင်းလေးနေလေ ”
”ဟင့်အင်း မနေတတ်ဘူး ကိုကိုလည်း လေးနေမှာပေါ့”
”အာ့ဆို ဘေးစောင်းပဲနေတော့”
ကျုပ်လည်း ပုတုကိုဖက်ပြီး ဘယ်ဘက်စောင်းအိပ်ပြီး
ရသလောက် ဆက်လိုးသည်။
”တော်ပြီလေ ကိုကိုရယ် ကက်သီးကက်သတ်နဲ့ကို ချွတ်ပေးတော့ မပြီးသေးရင်လည်း စုပ်ပေးမယ်လေ နော် ကိုကို”
”အင်း သဲလေးသဘော”
ဒီလိုနဲ့ပဲ ကျုပ်လည်း ပုတုစုပ်ပေးတာဇိမ်ခံပြီးတော့ဘဲ သူ့ပါးစပ်ထဲလရည်ပန်းထည့်ပြီး နားလိုက်ရတော့သည်။
လရည်တွေမမျိုချင်ဘဲ မျိုချလိုက်ရလို့ မျက်နှာလေးမဲ့နေသည်။ကျုပ် ပုတုကိုဆွဲဖက်ပြီးးနမ်းကာ နှုတ်ခမ်းလေး
ငုံစုပ်ပြီး ချော့သိပ်လိုက်ရတော့သည်။
ဆက်ရန်
ကျွန်ုပ်၏ ဘဝမှတ်တိုင်များ(အပိုင်း၄၁)ခ
ဘူးခါးသီးရေးသည်။
ရွာရောက်တော့ အားလုံးကပျော်လို့ရွှင်လို့။မနက်အစောကြီးပဲ
ရောက်သွားကြတာ။မဂ်လာဆောင်မဏ္ဍပ်က ထိုးလို့တောင်အလှပြင်ဆင်နေကြပြီ။ကျုပ်လည်းရောက်တာနဲ့ အိမ်မှာ ဆွေမျိုးတွေ အပေါင်းအသင်းတွေနဲ့စကားပြောပြီး ညကလည်းအိပ်ရေးပျက်ထားတာမို့ ပုတုလေးနဲ့ အိပ်ကြတယ်။မအိပ်ခင်ကတော့ တီးတာပေါ့။အရင် မလေးနေတဲ့အခန်းကို ဝိုင်းဝိုင်းချစ်အပိုင်စားရထားတယ်။ကျုပ်တို့ကို ဘဘက နားကြအုန်းဆိုတာနဲ့ ဝိုင်းဝိုင်းချစ်က သူ့အခန်းမှာ အိပ်ယာပြင်ပေးလို့ ကျုပ်တို့အဲ့အခန်းမှာအိပ်ကြတယ်။နောက်နေ့တွေ မဂ်လာဆောင်မပြီးမခြင်းပုတုနဲ့ အတူအိပ်ရဖို့ကလမ်းမမြင်တော့ ကြိုဝိုက်ထားရတယ်ယရွာက ကျုပ်ရဲ့မိန်းမတွေကို အလှည့်ပေးရအုန်းမယ်လေ ဟဲဟဲ။
ပုတုကလည်း ညက လူတွေကြားထဲမယ် မပြီးလိုက်ရတာမို့
ကျုပ်လိုးသမျှခံပေးရှာပါတယ်။တစ်ချီကောင်းတော့ အပီလိုးပြီး အိပ်ကြတယ်။နိုးတော့ နေ့လည်တစ်ချက်တီးနေပြီ။
နှစ်ယောက်စလုံး ထကြပြီး ရေမိုးချိုး စားသောက်ကြတယ်။
မဂ်လာဦးမှာ ရွာကလူကြီးသူမတွေကိုလိုက်ကန်တော့မယ်ပြောထားလို့ ကျုပ်တို့လင်မယား လိုက်ကန်တော့ရတယ်။
မိန်းမလေးကိုမိတ်ဆက်ပေးရင်းနဲ့ပေါ့ဗျာ။မဂ်လာဆောင်ပြီးရင် ခုလိုလူစုံမတွေ့နိုင်မှာစိုးတာနဲ့ ကြိုကန်တော့ထားတာ။
ကုန်းပေါ်ကသွားလို့ရပေမယ့် လှေလည်းမစီးရတာကြာပြီမို့
ပုတုနဲ့ဝိုင်းဝိုင်းချစ်ကိုလှေပေါ်တင်ပြီး သွားဖြစ်တယ်။တစ်ရွာလုံးပတ်သွားတာ။ညနေစောင်းအိမ်ရောက်တော့ ဝင်းအောင်တို့တစ်သိုက်လာခေါ်တာနဲ့ အရက်ဆိုင်ပါသွားသေးတယ်။
ပုတုကမတားပေမယ့် ကိုကို အများကြီး မသောက်နဲ့လို့ပဲ
မှာတယ်။
အရက်ဆိုင်ထိုင်မယ်သာပြောတာပါ။ရောက်သွားတာက
ဝင်းအောင်တို့အိမ်။သူ့အမေ ဒေါ်နှင်းမှုံကြီးလည်းဝလို့လှလို့။
ဒေါ်ခင်မြလည်းရောက်လာပြီး ကျုပ်တို့သောက်ဖို့အမြည်းတွေစီစဥ်ပေးလုပ်ပေးတယ်။ မိုးချုပ်တော့ အပြင်လူတွေပြန်သွားကြတော့ ကျုပ်တို့ချည်းပဲကျန်တယ်။ဒေါ်ခင်မြယောကျာ်း
ကိုသာကျော်က မူးပြဲနေပြီ။အိမ်ရှေ့တင်ထိုးအိပ်နေပြီ။
အဲ့မှာ ဝင်းအောင်ကပြောလာတာနဲ့ သူ့အမေ ဒေါ်နှင်းမှုံနဲ့ဒေါ်ခင်မြတို့ကို အပြိုင်လိုးကြတယ်။ဒေါ်နှင်းမှုံကလည်း သူ့သား
ပြောပြထားလို့ ကျုပ်လည်း သူ့သာလိုမအေလိုးတစ်ယောက်
ဆိုတာသိထားပြီ။ဒေါ်နှင်းမှုံလိုရိုးရိုးအေးအေးကြီးလည်း
ဖင်ကောင်းကောင်းခံတတ်နေပြီ။
ကျုပ်နဲ့ဝင်းအောင်လိုးသမျှ ကြိတ်ခံတာပဲ။အသက်သာကြီးတာ ဘော်ဒီကမကျ။လိုးလို့အတော်ကောင်းတာဗျ။နှစ်ယောက်တစ်ယောက်ညှပ်ချရင်းအမေ့ကိုသတိရတာနဲ့ တစ်ချီပြီးရင်တော့ ပြန်ရမယ်လို့ ဝင်းအောင်ကိုပြောလိုက်တယ်။
ဝင်းအောင်က ကျုပ်ကိုအိမ်အထိလိုက်ပို့ပါတယ်။အိမ်ရောက်တော့ ပုတုလေးကနှုတ်ခမ်းစူနေပြီ။သူကသိပ်မသောက်နဲ့လို့
ပြောထားတာကို သောက်လာလို့တဲ့။သူနားကပ်ပြီး ဖက်နမ်းတာကို ပြောစကားနားမထောင်ဘူး အရက်စော်နံစော်နေတာပဲ
အနားမကပ်နဲ့တဲ့။သူနဲ့လာမအိပ်နဲ့ အရက်သမားကြီးတဲ့လေ။စိတ်ကောက်သွားရော။ဝိုင်းဝိုင်းချစ်ကလည်း သူ့ယောင်းမနဲ့တူတူအိပ်မှာ ကိုကို အမေနဲ့သွားအိပ်ချေဆိုပြီးပြောတာနဲ့ ကျုပ်လည်း ပွဲတွေ့သွားတယ်။အမေနဲ့အတူအိပ်ဖို့ ပုတုကိုဘယ်လိုပြောရမလဲလို့ တစ်လမ်းလုံးတွေးလာတာ ကွက်တိပဲ။
”ကဲ သား ရေချိုးပြီးထမင်းစား မိန်းမလည်းရပြီ အရက်ကို
အလွန်အကျွံမသောက်နဲ့နော်”
”ဟုတ်ကဲ့အမေ သား ခု သိပ်မသောက်လာပါဘူး လူစုံတုန်းမို့ပါ ဟီးး”
”ထမင်းစားနောက်ကျမယ် ရေချိုးတော့”
”ဟုတ်”
ကျုပ်လည်း ရေမိုးချိုးပြီး ကျုပ်မိန်းမတွေ အသင့်ပြင်ပေးထားတဲ့ ထမင်းဝိုင်း ထိုင်ပြီး ဝင်သလောက်စားလိုက်တယ်။
စားသောက်ပြီး အိမ်သားတွေနဲ့စကားပြောတယ်။ည၁၁လောက်ရှိတော့ အိပ်ယာဝင်ကြတယ်။အမေက ကျုပ်
အိပ်ယာထဲဝင်တာနဲ့ ကျုပ်ကိုဖက်နမ်းပြီး အဝတ်တွေချွတ်တယ်။ကျုပ်ကလည်းအပြန်အလှန်ပေါ့။အမေ့အဖုတ်ကြီး
အပီယက်ပြီး အမေ့ကိုသိမ့်သိမ့်လေးပဲ လိုးပေးနေလိုက်တယ်။
”ညနေက ခင်မြကိုမှလိုးလာရဲ့လားသား”
”ဒေါ်ခင်မြအပြင် ဒေါ်နှင်းမှုံကိုပါလိုးလာတာအမေရ”
”ဟဲ့ ဘယ်လို”
”ဝင်းအောင်လည်း သူ့အမေကိုလိုးနေတာကြာပြီလေအမေရ”
”ဟဲ့ ပေါက်ကရ မနှင်းမှုံက ဒီလောက်ရိုးအေးတဲ့ဟာကို ဟုတ်ပါ့မလား”
”အမေရယ် ခုညနေကပဲ သားနဲ့ဝင်းအောင် ညှပ်လိုးလာခဲ့တဲ့ဟာ”
”သားနော် သူများအမေကိုဘာလို့ သွားလုပ်တာလဲ တော်ကြာ
ဝင်းအောင်ပြန်တောင်းဆိုလာရင် အမေလက်မခံနိုင်ဘူးနော်”
”မပူပါနဲ့အမေရယ် သားက သားပဲသူများအမေတွေ အဒေါ်တွေကိုလိုက်လုပ်မှာ ကိုယ့်မိသားစုကိုတော့ ဘယ်သူနဲ့မှ ပေးမလိုးဘူးစိတ်ချ ”
”အင်းပါ သားပြောလာရင်လည်း အမေကလက်မခံပါဘူး
အမေ့အဖုတ်က သားနဲ့အကိုကြီးတို့အတွက်ပဲဖြစ်ရမယ်”
”စိတ်ချအမေ ဒါနဲ့ ညီမလေးလည်း တော်တော်ထွားလာတယ်နော် ဖင်လေးကောက် ရင်လေးမောက်လို့ ”
” သားပြောမယ်ဆိုတာသိပြီးသား မနက်ကတည်းက ညီမကို
မျက်လုံးကျွတ်မတတ်ကြည့်နေတာ”
”ဟီး တော်တော်လှလာတာ ဝိုင်းဝိုင်းချစ်လေးက”
”အမေပြောပြထားလို့ သမီးလည်း အမေတို့မိသားစုအကြောင်း အကုန်သိနေပါပြီ ”
”တကယ် ”
”သူက အရင်အခေါက်တွေ သားလာတိုင်း အမေနဲ့အိပ်တိုင်း
လိုးနေတာတွေကတည်းက အမေနဲ့သားလိုးနေတာ သိပြီးသား
မင်းညီမကလည်း အရွစိန်လေး အမေထိန်းထားရတယ်
ခု သူနဲ့အမေ ညဘက်ဆို အဖုတ်ခြင်းပွတ်နေကြတဲ့အဆင့်ထိ
ရောက်နေပြီ”
”အိုးးးတကယ်ရီးး”
”အင်း အပြန်အလှန်လည်းယက်ပေးဖြစ်တယ် သားမရှိတဲ့အချိန်မှာ အမေလည်းအယားပြေ သူ့ကိုလည်း အယားပြေ
ထိန်းပေးထားရတဲ့သဘောပေါ့”
”အရမ်းကောင်းတာပေါ့အမေရာ ဘဘနဲ့ကြီးကြီးရော သိကြလား”
”အင်း ဒါပေမယ့် ဘာမှမပြောပါဘူး မသိချင်ယောင်ပဲဆောင်ပေးနေကြတယ် မင်းညီမက မမကိုလည်း ညကျတူတူအိပ်ရင်း ကလိအုန်းမယ်တဲ့ ကိုကိုလိုးနေတဲ့ယောက်မစောက်ဖုတ်က အမေနဲ့သမီးထက်ကြီးရဲ့လားလို့သိချင်တယ်တဲ့”
”မရတော့ဘူးအမေရာ ညီမလေးကို သားပဲပန်းဦးချွမယ်နော်”
”သူကလည်း ကိုကိုနဲ့လိုးပြီမှလင်ယူမယ်တဲ့ အမေအဖုတ်နှိုက်ပေးရင်တောင် လက်တချောင်းပဲအနှိုက်ခံတာ ကိုကိုလိုးရင်
ကျယ်နေမှာစိုးလို့တဲ့သိပ်ရွတာ”
”သားကြမ်းတော့မယ်အမေရာ မရတော့ဘူး”
ကျုပ်လည်း အမေ့ခြေထောက် ပုခုံးပေါ်တင်ကာ အပေါ်က
ဖိချပြီးဆောင့်လိုးတော့သည်။
”လိုးစမ်း သားရယ် အားရပါးရလိုးစမ်း အမေ့သားလိုးဖို့
စောင့်နေတာကြာပြီ မင်းဘဘကလည်း ဒီလထဲအလုပ်ရှုပ်တာနဲ့နေမကောင်းတာနဲ့ ယောင်းမကြီးကိုတောင် မလိုးနိုင်တာနဲ့
ငတ်နေကြာပြီ ဆောင့်ဆောင့်”
”လိုးမယ်အမေရယ် ဒီည မိုးလင်းတဲ့အထိ အမေ့စောက်ဖုတ်ထဲက လီးမချွတ်တမ်းလိုးမယ် အမေ့စောက်ဖုတ်ကြီးက ဘယ်လောက်လိုးလိုး ဘယ်အချိန်လိုးလိုး မရိုးဘူး”
”လိုးလိုး စိတ်ကြိုက်သာလိုး ဒီနေ့ရက်လွတ်တယ် အထဲမှာ
ပြီးလိုက်နော်သား ”
”ဟုတ်ကဲ့ အမေ”
”အားးအားးးထိလိုက်တာသားရယ် ကောင်းလိုက်တာ”
အမေနဲ့တညလုံးနီးပါးပုံစံမျိုးစုံနဲ့လိုးဆောင့်ပစ်ပြီး ပြီးတိုင်းလည်း လရည်ကိုစောက်ဖုတ်ထဲပဲပန်းထည့်ပစ်သည်။
အမေလည်း အဖုတ်ရော ဖင်ပါ ဟောင်းလောင်းဖြစ်အောင်
လိုးပြီး မိုးလင်းကာနီးမှ နားလိုက်တော့သည်။
ဆက်ရန်
ကျွန်ုပ်၏ ဘဝမှတ်တိုင်များ(အပိုင်း၄၁)ဂ
ဘူးခါးသီးရေးသည်။
ကျုပ်နိုးလာတော့ နေတော်တော်မြင့်နေပြီ။ဒီချိန်မှတော့
အမေက ဘယ်ရှိတော့မလဲ။ကျုပ်လည်း ကုန်းထပြီး အခန်းထဲမှထွက်လာလိုက်သည်။ကျုပ်ယောက္ခမတွေတောင် ရောက်နေကြပြီ။ကျုပ့် ဆရာယောက္ခမဦးအောင်လင်းက အိမ်ဦးခန်းမှာ
ဘကြီးတွေနဲ့အဖွဲ့ကျနေလေရဲ့။
”ဟိုမှာ နိုးလာပါပြီ မင်းသားမက် ညကဘယ်လောက်တောင်
သောက်လာလဲမသိပါဘူးကွာ အိမ်ပေါ်တွဲတင်ရတာပဲ ”
”လူငယ်ပဲဗျာ ဒီလိုချိန်တော့ သောက်ကြစားကြမှာပေါ့”
”ဟုတ်ကဲ့ဘဘ မနေ့ညနေက ဟိုကောင်တွေနဲ့ သောက်ရင်းများသွားတာ ဟိီးးး”
”အေးပါ ဘကြီးကစိုးရိမ်လို့ပါကွ ဒီညတော့ မသောက်နဲ့တော့
သွားသွားရေသွားချိုးတော့”
”ဟုတ်ကဲ့ဘဘ အဖေရော ဘယ်ချိန်ကရောက်လာလဲ အမေရော”
”မနက်ကပဲရောက်တာကွ မင်းအမေက အိမ်နောက်ဘက်မှာ ခုနကပဲ ပုတုနဲ့မင်းညီမလေး လာခေါ်သွားတာပဲ”
ကျုပ်ဘကြီးက မာန်မဲသလိုပြောပေမယ့် ကျုပ်ယောက္ခမက
အေးဆေးပဲ နားလည်သဘောပေါက်တယ်။သားမက်နဲ့ယောက္ခမ စကားအသွားအလာကိုကြည့်ပြီး စကားဝိုင်းက
လူကြီးတွေဆီက ပြုံးယောင်ယောင်မျက်နှာထားတွေကို တွေ့လိုက်ရသည်။ဒီသားမက်နဲ့ယောက္ခမ တည်ကြတာကောင်းပါတယ်တဲ့ အနေအထားလို့ တွေးနေကြမယ်ဆိုတာ သိလိုက်ရသည်။
ကျုပ်လည်း အိမ်နောက်ဘက်ပြန်လျှောက်လာပြီး ရေချိုးခန်းထဲဝင်ကာ ရေကို သေချာချိုးပစ်လိုက်သည်။ပြန်ထွက်လာတော့ ရေချိုးခန်းတံခါးဝမှာ ပုတုက သဘက်ကလေးကိုင်လို့
စောင့်နေတာတွေ့ရသည်။
”ဟာ သဲလေးး”
”ခုမှနိုးတယ် ဘာလို့ညကအများကြီးသောက်လာတာလဲ”
”သူငယ်ချင်းတွေစုံတုန်းမို့ပါသဲလေးရယ်”
မျက်စောင်းလေးတစ်ချက်ဝင်လာလို့ ကျုပ်လည်း ရယ်ကျဲကျဲနဲ့ပဲ သူ့ဆီက သဘက်လေးယူကာ အိပ်ခန်းဘက်ကိုတက်လာကြသည်။
”ဒီညတော့မရဘူးနော်ကိုကို မနက်ဖြန် မဂ်လာပွဲလုပ်ရမှာ”
”အင်းပါ သဲလေးရဲ့ ”
”သောက်တာကိုအပြစ်မပြောချင်ပါဘူး အများကြီးတော့
မသောက်နဲ့ကိုကိုရယ်”
”ဟုတ်ကဲ့ပါ”
ရေသုတ်နေတဲ့ကျုပ်ဘေးမှာ မတ်တပ်ရပ်ကာ တတွတ်တွတ်ပြောနေတဲ့ပုတုလေးကိုအသဲယားလာပြီးခါးလေးဆွဲဖက်ပြီး
ဆွဲပွေ့လိုက်သည်။
”အို့ ကိုကို ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ လွှတ်ပေး လူကြီးတွေရှိတယ်”
”တံခါးပိတ်ထားတယ်လေ”
”မရဘူးလွှတ် အုအု ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်”
ပုတုနှုတ်ခမ်းလေးဆွဲစုပ်ပြီး ပွတွတ်ပွတွတ်ပြောနေသံလေးကို
ငြိမ်တိတ်စေလိုက်သည်။နို့လေးပါညှစ်ပေးလိုက်တော့ ပုတုတို့
ကျုပ်လက်ထဲ အရုပ်လေးလိုပဲဖြစ်လာသည်။ထဘီလေးပေါ်ကနေ အဖုတ်လေးလှမ်းကိုင်ပြီးပွတ်ချေညှစ်ပေးလိုက်တာ
ပုတုတို့ ထွန့်ထွန့်လူးနေရရှာသည်။
”ကိုကိုရေ နေ့ခင်းကြီးကွာ လူကြီးတွေရှိတယ် တော်ပြီ လွှတ်ပေးတော့”
ကုတင်ပေါ်ချပေးလိုက်ပြီး ထဘီလေးဆွဲလှန်ကာ အဖုတ်ဝ
လီးတေ့ပြီး ပွတ်ဆွဲပေးလိုက်တော့ ဆရာမက အရည်လေးတွေစို့နေပြီ။အာ့နဲ့ အချိန်ဆွဲမနေတော့ဘဲ အဖုတ်ထဲလီးတေ့ပြီးဖိသွင်းချလိုက်တော့သည်။
”ဗြစ်ဗြစ်ဗြစ် ဗြွတ်ဘလွတ် ဒုတ်”
”အား ကိုကိုရေ တဆုံးသွင်းရလားး အီးးးကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်
နာတယ် ဖြည်းဖြည်း အင့် အမေ့ အားးးကိုကို နာတယ်လို့”
ခြေထောက်လေးပုခုံးပေါ်ထမ်းတင်လိုက်တော့ ပုတုဖင်လေး
ကော့ပြီးကားတက်လာသည်။အပေါ်ကနေဖိချပြီး တချက်ခြင်း ဇိမ်နဲ့လိုးနေလိုက်သည်။အထဲမှာလည်းတဒုတ်တဒုတ်နဲ့
ပုတုလည်း မျက်လုံးလေးမှိတ်လို့ ကြယ်တွေလတွေမြင်နေရှာပြီ။အပြင်ကလူကြီးတွေကြားမှာစိုးလို့ ကြိတ်အော်လေး အော်နေရသည်။သိပ်မကြမ်းဘဲ ကျိတ်လိုးလေး လိုးရင်း နှုတ်ခမ်းလေး ဆွဲစုပ်ကာ ပုတုကိုဖီးတက်စေလိုက်သည်။
”ဗြွတ် ဗလွတ် ဗြွတ် ဘတ်ဘတ်ဘတ်ဘတ်ဘတ်”
”အုအု အွန်း ကိုကိုရေ အားးးးရှီးးးးးအင်းးးဟင်းးးအ အသံ
တွေ မထွက်စေနဲ့ကိုကိုရယ် ရှီးးးးး အင်းးး”
”ကောင်းလား ”
”အင်းးကောင်းတယ် အားးးထိတယ် အမေ့ အားး”
”ပြီးလိုက်တော့မယ်နော် သဲလေး ”
”အွန်းးး ပြီးလိုက် သဲလည်း ပြီးတော့မယ်”
ကျုပ်လည်း စိမ်လိုးလေးနဲ့ပဲထိထိမိမိဆော်ကာ ပုတုအဖုတ်ထဲ
လရည်ပန်းထည့်ကာ ပြီးလိုက်သည်။ပြီးသွားပေမယ့် မဆင်း
သေးဘဲ အဲ့တိုင်းလေး နားနေလိုက်သည်။
”ထတော့လေ ကိုကိုရယ် လေးလာပြီ”
”ညကျရင်လိုးအုန်းမှာနော်”
”ကိုကို့ညီမနဲ့အိပ်ရမှာလေ လုပ်နဲ့တော့ ဟိဟိ”
”အာ့ဆို ခုထပ်လိုးမယ်”
”အင် လုပ်ပါနဲ့ ကိုကိုရယ် သဲတို့ အိပ်ခန်းထဲဝင်လာတာကြာနေပြီ ပြန်ထွက်ရအောင် ကိုကိုလည်း အဝတ်အစားတွေဝတ်တော့
သဲ အပြင်ထွက်နှင့်မယ်”
”လင်မယား သူ့အခန်းထဲ သူ့ဟာသူနေတာ ဘယ်သူက လာနှောက်ယှက်မှာလဲ တံခါးလာခေါက်ရင် ကျုပ်မိန်းမနဲ့ကျုပ်လိုးနေတယ် ခင်များတို့မနှောက်ယှက်နဲ့လို့ပြောလိုက်မှာပေါ့”
”ကိုကိုနော် ဖယ်တော့လို့ သဲ လေးလာပြီ ဟ အင့် ဟင့် လုပ်နဲ့တော့ဆို အ အီးးးအုအု”
အဖုတ်ထဲက မာယောင်ယောင်ဖြစ်နေတဲ့လီးနဲ့ဆက်ညှောင့်
နေတော့ ပုတုကအညှစ် လီးကလည်း တဆတ်ဆတ်ဖြစ်လာလေတော့ ပုတုတို့နာပြီလေ။ပုတုခြေထောက်လေး ပြန်ချပေးပြီး တံတောက်ကို ဂျိုင်းတစ်ဖက်စီမှာထောက်ကာ လှေကြီးထိုးနည်းနဲ့ပဲလိုးနေလိုက်သည်။
”ကိုကို အားးးတော်ပါပြီဆို အအ ”
နို့လေးဆွဲစို့လိုက် နှုတ်ခမ်းလေးစုပ်လိုက်နဲ့ ပုတုကို ပညာပြကာလိုးနေလိုက်သည်။နည်းနည်းညောင်းတော့ ပုတုကိုအပေါ်ဆွဲတင်ပြီး ဆောင့်ခိုင်းသည်။သူ့ခမျာ လူသိမှာလည်းကြောက်
ခံလည်းခံချင် ကျုပ်အလိုကလည်း လိုက်ချင်တော့ မငြင်းတော့ဘဲ ကျုပ်ရင်ဘတ်ပေါ် လက်လေးနှစ်ဖက်ထောက်ကာ ဆောင့်ပေးရှာသည်။
”ဒေါက် ဒေါက် ”
”ကိုကိုရေ ထမင်းစားမယ်တဲ့ အမေက ဘာလုပ်နေကြတာလဲ
အထဲကဂျက်ထိုးပြီး”
”အေးအေး ညီမလေး လာခဲ့မယ် ”
”တော်တော့ကိုကိုရယ် ထမင်းစားဖို့ခေါ်နေပြီ ကြာလည်းကြာနေပြီ ”
” ကိုကိုမှမပြီးသေးတာသဲရယ် ခဏလေးပါ”
”မရဘူး မပြီးသေးလည်း ကိုကို့ဘာသာလုပ်တော့ သဲအပြင်ထွက်တော့မယ်”
”ညကျရင်လုပ်မှာနော်”
”မသောက်ရင် ပေးလုပ်မယ်”
”ပြွတ် ဗြွတ်”
”သဲလေး ခဏလောက်စုပ်ပေး”
”ဟာ ပေလူးနေတာကိုစုပ်ဘူး ထမင်းစားရတော့မယ်”
”တစ်ချက်နှစ်ချက်ပဲ”
”ဟွန့် လူကိုတော်တော်အနိုင်ကျင့်တယ်”
ကျုပ်ကြေနပ်အောင် သုံးလေးချက်တော့စုပ်ပေးပြီး သူ့အကျီ် ထဘီကိုပြင်ဝတ်သည်။ကျုပ်လည်း ပုဆိုးတထည်နဲ့စွပ်ကျယ်တစ်ထည် ကောက်စွပ်ပြီး အခန်းအပြင်ထွက်လိုက်ကြတော့သည်။တောင်နေတဲ့လီးလူမမြင်အောင်တော့ ခါးလေးကိုင်းက ပုတုနဲ့ကွယ်လာလိုက်သည်။
”ကိုကိုတို့ကလည်း ကြာတာ ဘာတွေလုပ်နေကြလဲမသိဘူး”
”�ရှေ့ရေးအတွက် တိုင်ပင်နေကြတာပေါ့ကွ ဘာချက်လဲ”
”ကိုကိုကြိုက်တဲ့ ငါးရံ့အူဟင်းရယ် ပဲကြီးနှပ် ကန်စွန်းချဥ်ပေါင်ချဥ်ရည်ဟင်းနဲ့ ”
”ရှယ်ပဲ တွယ်ပြီ”
လူများလို့ ထမင်းဝိုင်းကို နှစ်ဝိုင်းခွဲထားရသည်။လူကြီးတွေချည်းတစ်ဝိုင်း ကျုပ်တို့လူငယ်တွေကတစ်ဝိုင်း။လူငယ်တွေ
ဝိုင်းမှာတော့ ဝိုင်းဝိုင်းချစ်လေးကလွဲလို့ ကျန်တာ ကျုပ်မိန်းမ
တွေချည်းပဲ။သူလည်းကျုပ်မိန်းမ ဖြစ်လာဖို့မကြာတော့ပါဘူး အချိန်ကောင်းရောက်လာဖို့ပဲကျန်တော့တာ။
ကျုပ်မိန်းမတွေက ဟင်းတွေဝိုင်းထည့်ပေးကြလို့ ကျုပ်ပန်းကန်ထဲ ဟင်းတွေအပြည့်။ပုတုကတော့ ကျုပ်က အမတွေ ညီမတွေရဲ့ ဝိုင်းချစ်တာခံရတဲ့အကိုတစ်ယောက်လို့ပဲထင်နေမှာပေါ့ဗျာ။တစ်နေ့ သူနဲ့တဝိုင်းထဲထိုင်ပြီး ထမင်းစားခဲ့ကြတာ
သူ့ရဲ့ မယားပြိုင်တွေဆိုတာသိရင် ဘယ်လိုနေမသိဘူး။
ကျုပ်လည်း ဘယ်လိုရှင်းပြရမလည်းမသိဘူး။သိသွားတော့မှပဲ သူ့အမေ ဒေါ်သီတာကိုပဲအပူကပ်ရတော့မှာပဲ။
အမှန်ဆို သူကလည်း သူ့အမေနဲ့သူ့အဖိုးက သမီးနဲ့အဖေလိုးပြီး လူဖြစ်လာခဲ့တာပဲလေ။ရှင်းပြရင်တော့လက်ခံမှာပါ။
နောင်ခါလာ နောက်စျေးပဲ မီးစင်ကြည့်ကရမှာပေါ့။တစ်နေ့တော့ သိမှာပဲလေ။
ဆက်ရန်
ကျွန်ုပ်၏ ဘဝမှတ်တိုင်များ(အပိုင်း၄၂)
ဘူးခါးသီးရေးသည်။
စားသောက်ပြီးတော့ ကျုပ်ကလေးတွေဆော့နေတာ ထိုင်ကြည့်ပြီး ချက်ပြုတ်ဖို့ လုပ်ကိုင်နေသူတွေနဲ့ စကားထိုင်ပြော
မမြရင်က လက်လာကုတ်တာနဲ့ အသာလိုက်သွားတယ်။
သွားတာက မကြီးရွှေဥအိမ်။အပေါ်တက်လိုက်တော့ မကြီးရွှေဥ မလေးရွှေစင်နဲ့ လှလေးစိန်တို့ရှိနေတယ်။
”လာခဲ့ လင်တော်မောင်လေး ထမင်းမစားခင်က မယားအသစ်လေးလိုးပြီး ထွက်လာတာမှတ်လား လီးကတရမ်းရမ်းနဲ့”
”မပြီးလိုက်ပါဘူး မကြီးရာ ဝိုင်းဝိုင်းချစ်လာခေါ်တာနဲ့ ထွက်လာရတာ ဟီးးး”
”ဒီမှာ ကောင်းရဲ့မယားတွေအကုန်ရှိတယ် အဝသာစား မခင်မြကတော့ မနေ့က စားပြီးပြီမှတ်လား ခုလေးယောက်ရှိတယ်
အယားပြေ တစ်သက်မမေ့နိုင်အောင် လိုးပေးသွားအုန်း”
”မမတို့အရင်လုပ်ကြ သမီး အပေါက်ကနေ စောင့်ပေးမယ်”
ကျုပ်ကိုအိပ်ခန်းထဲခေါ်ကာ နမ်းတဲ့သူကနမ်း စုပ်တဲ့သူကစုပ်နဲ့
အလှည့်ကျ ကင်းစောင့်တဲ့သူစောင့်နဲ့ နေရာကျနေရော။ကျုပ်ကလည်းမိန်းမလေးယောက်ကို အလှည့်ကျ အပေါက်စုံလိုးပေးလိုက်ရတယ်။ကျုပ်နှစ်ချီပြီးတော့ သူတို့လေးယောက်
အတော်အဆင်ပြေနေပါပြီ။သူတို့လည်းနုန်း ကျုပ်လည်းဖလက်ပြနေပြီ။ကြက်ဥနဲ့သံပုရာသီးကို ပျားရည်နဲ့ရောပြီး
လာတိုက်လို့ ကစ်ရသေးတယ်။ခုသာခံသာတော့ရှိသွားတယ်။
”ကောင်းလူ ဒီမှာ တရေးအိပ်လိုက် နိုးမှထသွား ငါတိုလည်းဝပြီ ကောင်မတွေ ညီးတို့လည်းတော်ကြတော့ သတို့သား မနက်ကျ မျောက်ခေါင်းရုပ်နဲ့ လိုက်ဧည့်ခံနေရအုန်းမယ်”
”တော်ပါပြီ မမရဲ့ ယောက်မလေးကိုသွားစကားပြောကြရအောင် တို့တွေ”
”ကောင်းသားပဲမမရွှေစင် ”
”အိပ်နော် ကောင်း ဟိုဘက်အိမ်မှာဆို ကောင်းကောင်းအိပ်ရမှာမဟုတ်ဘူး”
ကျုပ်လည်းပြိုင်းပြီးအိပ်ချလိုက်တာ ညနေပါစောင်းရော။
နိုးတော့ ရေလေးဘာလေးထချိုးပြီး ညပိုင်းလာကြတဲ့ဧည့်သည်တွေကို ဧည့်ခံရတယ်။အကြိုညဆိုတော့ လာတဲ့သူတွေကို အရက်နဲ့ဧည့်ခံရတာပေါ့ဗျာ။ပုတုလေးကတော့ အနားလာပြီး ကိုကို မနက်ကျဧည်ခံပွဲလုပ်ရမှာနော် အများကြီးမသောက်နဲ့ဆိုပြီး ကပ်တိုးလေးပြောသွားသေးတယ်။ကျုပ်လည်း
သိပ်မသောက်ပါဘူး။
အရက်ခွက်လေးကိုင်ပြီး ဟိုလူဧည့်ခံ သည့်လူ့ဧည့်ခံနဲ့ပဲ
လုပ်နေလိုက်တယ်။အရက်ဝိုင်းသိမ်းတော့ ည၁၁ထိုးနေပြီ။
ဒေါ်ခင်မြကအနားလာပြီး သူ့ကိုလိုးပေးဖို့ပြောတာနဲ့ လှလေးစိန်နဲ့ မရင်မြတို့အိပ်နေတဲ့ခြင်ထောင်ထဲခေါ်သွားပြီး တစ်ချီ
ကောင်းလိုးပေးလိုက်ရတယ်။သူတို့နှစ်ယောက်ကပါ နေ့လည်ကအဆက်ကိုဆက်ချင်နေတာနဲ့ သူတို့ကိုပါထပ်တီးပြီး ပုတုလေးဆီပြန်အိပ်ရတာပေါ့။သူက ဝိုင်းဝိုင်းချစ်နဲ့အိပ်နေလို့
သူတို့ကြားဝင်အိပ်ရတာပေါ့။မိန်းမနဲ့ညီမကိုတစ်ဖက်စီဖက်ပြီး
အိပ်လိုက်တယ်။နေ့လည်ကတရေးအိပ်ထားတော့ မအိပ်ချင်သေး။ဝိုင်းဝိုင်းချစ်ကိုဟိုကိုင်သည်ကိုင်လုပ်ရတယ်။နို့လေးကို
ဖွဖွညှစ်ပေး အဖုတ်လေးကို ဘောင်းဘီပေါ်ကနေနှိုက်တော့ လှုပ်လာတယ်။
ပြီးတော့ပြန်ငြိမ်သွားတယ်။အသက်ရှူသံက ခုနကနဲ့မတူတော့တာကြောင့် ဝိုင်းဝိုင်းချစ်နိုးနေမှန်းသိလိုက်သည်။အာ့နဲ့သူ့အဖုတ်လေးကို ဘောင်းဘီဟပြီး တိုက်ရိုက်ပဲနှိုက်တယ်။
အရည်တွေစို့လာတယ်။
”ကိုကိုနော် တော်တော်အကြောထ ရောက်ကတည်းက အမေ့ကိုလိုးတယ် ကျန်တဲ့သူတွေလည်းမလွတ်ဘူး ခုလည်း သမီးကိုပါလာနှိုက်နေတယ် မိန်းမယူပြီးရင်တော့မကဲနဲ့နော် မမပုတု
သနားပါတယ်”
”ညီမလေးက ဒါတွေအကုန်သိနေတယ်”
”သိတာပေါ့ အမေတို့ပြောနေရင် ချောင်းနားထောင်တယ် ကိုကိုနဲ့အမေလိုးနေကြတာလည်းမြင်ဖူးတယ်”
”ဘယ်တုန်းကလဲ”
”ကြာပေါ့ မမပုတုနဲ့မကြိုက်ခင်ကတည်းက ကိုကိုရွာပြန်လာတိုင်း အမေနဲ့လိုးနေကြတာလေ”
”အော် အင်းပါ ညီမလေးအလှည့်လည်းလာမှာပါ ညီမလေး ၁၈နှစ်ပြီးရင်လိုးမယ် ကိုကိုပန်းဦးချွေမယ်”
”သမီးလည်း စဥ်းစားထားပြီးသားပါ ၁၈နှစ်ပြည့်ပြီးရင်
ကိုကို့ဆီ လာအလိုးခံမှာ ခုတော့ ကိုကို့ဟာကြီးစုပ်ကြည့်ချင်တယ် ခဏပဲ သုံးလေးချက်ပဲစုပ်မယ်”
”အင်း ညီမလေး သဘော”
ဝိုင်းဝိုင်းချစ်က ကျုပ်နှိုက်တာသိသွားတော့ စိတ်ဆိုးမယ်ထင်တာ။မဆိုးတဲ့အပြင် အချိန်တန်ရင် ကျုပ်ကိုပဲ ပန်းဦးဆပ်မှာတဲ့လေ။အမေပြောထားလို့ ကျုပ်နဲ့အမေလိုးနေတာတွေရယ် ဒီမိသားစုအတွင်းရေးတွေကို
ဝိုင်းဝိုင်းချစ်သိထားတယ်ဆိုတာ ကျုပ်သိပြီးပါပြီ။
ဒါပေမယ့် မိန်းမကိုဘေးမှာထားပြီး ညီမကို နှိုက်တယ်ဆိုတော့စိတ်ဆိုးမယ်ထင်ထားတာ။သူနိုးနိုးခြင်း
တစ်ချက်လန့်သွားပေမယ့် အားလုံးအေးဆေးပါပဲ။
ခုလည်း အောက်လျောချသွားပြီး ကျုပ်ပုဆိုးကိုလှန်ကာ လီးကိုငုံစုပ်နေလေသည်။ဘေးကအိပ်နေတဲ့ ပုတုကတော့တရှူးရှူးနဲ့အိပ်မောကျနေပေမယ့် နိုးသွားရင်ဆိုတဲ့အသိကြောင့် ကျုပ်ပိုပြီးစိတ်လှုပ်ရှားနေရသည်။မနက်ဖြန်ပဲမဂ်လာဆောင်တော့မယ့် မိန်းမဘေးမှာ ညီမကလီးစုပ်ပေးတာခံနေရတာလေ။သုံးလေးချက်ပဲစုပ်မယ်သာပြောတာ မကပါဘူး။
လီးကပျော့နေတော့ ပါးစပ်ထဲအဆုံးစုပ်နိုင်တာပေါ့။ပွဲဆက်တွေများနေတော့ ကျုပ်ကောင်က အိပ်နေတယ်လေ။သူစိတ်ကြိုက်စုပ်ပြီး ပုဆိုးဖုံးပေးသည်။
”ညီမလေးကိုလည်းယက်ပေး”
”အင်း ”
ကျုပ်လည်းဝိုင်းဝိုင်းချစ်ကြေနပ်အောင် စုပ်ယက်ပေးသည်။
လီးကအဖုတ်နံ့ရတော့ ထလာသေးသည်။ညီမလေးတချီပြီးအောင်ယက်ပေးဖြစ်သည်။အချိန်လည်းလင့်နေ မနက်ကျရင်လည်းအစောကြီးထကြရမှာမို့ အိပ်ကြသည်။ဝိုင်းဝိုင်းချစ်က
ကျုပ်ရင်ခွင်ထဲတိုးအိပ်လေသည်။
”ချစ်တယ်ကိုကို ညီမလေးလည်း ကိုကို့ရဲ့မယားတွေထဲကတစ်ယောက်ပဲသိလား ”
”ဟုတ်ပါပြီဗျာ ကိုကိုလည်းချစ်တယ် ကဲအိပ်စို့”
ဆက်ရန်
ကျွန်ုပ်၏ ဘဝမှတ်တိုင်များ(အပိုင်း၄၃)
ဘူးခါးသီးရေးသည်။
ရွာ မဂ်လာဆောင်ဆိုတော့ မြို့မှာနဲ့မတူ။တရွာလုံးအုံးအုံးကျွတ် လာကြသည်။ဘဘမိတ်နဲ့ရော အမေ့မိတ်နဲ့ပါ လာကြသည်။မြို့ကတော့ ပထမတစ်ခါလုပ်ခဲ့ပြီးသားမို့ ဆရာ့အမျိုးတွေ အနည်းအကျဥ်းလောက်ပဲလိုက်လာကြတယ်။ကျုပ်မိန်းမတွေကတော့ တစ်ယောက်တစ်မျိုးစီ အလှခြင်းပြိုင်နေကြသည်။ပုတုကလွဲလို့ကျန်တဲ့သူတွေအကုန်လုံးက အကိတ်ကြီးတွေ။လီးကတောင် တောင်လာလို့ စိတ်ကိုမနည်းလျော့နေရတယ်။
မနက်၁၀နာရီလောက်မှာ မဂ်လာဆောင်သိမ်းလိုက်ကြတယ်။
ဟူးးးးးမောလိုက်တာဗျာ။မနက်မိုးလင်းကတည်းက ဘုန်းကြီးဆွမ်းကပ်ပြီး တရားနာ ပြီးတော့ပုတုလက်ကလေးချိတ်ကာလာသမျှလူ အကုန် ပြုံးပြ ရီပြနဲ့အခမ်းအနားပြီးမှပဲနားရတော့တယ်။ဗိုက်ကလည်းဆာနေတော့ ပုတုအဝတ်လဲတာကို စောင့်ပြီး သူနဲ့တူတူစားလိုက်ကြတယ်။စားပြီးတော့ ပုတုက နွားနို့
သောက်ခိုင်းတာနဲ့ ကျုပ်နဲ့ပုတုသောက်လိုက်သေးတယ်။အားလုံးပြီးတော့လူကြီးတွေကိုသေသေချာချာကန်တော့ဖြစ်ကြသည်။လူကြီးတွေဆီက ဆုံးမသြဝါဒတွေနာယူရတာပေါ့ဗျာ။
အားလုံးသိမ်းဆည်းပြီး လူတွေလည်းအကုန် ပင်ပမ်းနေကြပြီမို့ လှဲတဲ့သူလှဲ အိပ်တဲ့သူအိပ်ကြတာပေါ့။ပုတုက မနက်လေးနာရီလောက်ကတည်းထပြီး အလှပြင်ရတာမို့ အိပ်ယာပေါ်
လှဲအိပ်ပြီးမကြာဘူး တရှူးရှူးနဲ့အိပ်ပျော်သွားသည်။ကျုပ်လည်း ခဏတော့ အိပ်ပျော်သွားတယ်။နားထဲ အခန်းတံခါး
ခေါက်သံကြားတာနဲ့နိုးလာတယ်။
”ဒေါက် ဒေါက် ”
”ကိုကို အိပ်နေပြီလား”
”ဟင် အဲ့မအိပ်သေးပါဘူး ”
ကျုပ်ထပြီးတံခါးဂျက်ဖွင့်ပေးလိုက်တော့ ဝိုင်းဝိုင်းချစ်
အခန်းထဲဝင်လာသည်။တံခါးပြန်ပိတ်ပြီးဂျက်ချလိုက်ကာ
ကျုပ်ရှေ့မှာဒူးထောက်ချလိုက်သည်။ပုဆိုးဆွဲချွတ်လို့ �ကျုပ်လန့်သွားသည်။
”ဟာ ညီမလေး ဘာလုပ်တာလဲ တော်ကြာပုတုနိုးသွားမှဖြင့်”
”ခုန မမသောက်မယ့် နို့ထဲအိပ်ဆေးခပ်ထားတယ် မနိုးဘူး”
”အကြံကြီးပဲ ညီးလေး”
”ကိုကို့ညီမပဲဟာ ပြပြ တမျိုးလုံးပတ်လိုးထားတဲ့လီးကြီး
သေချာကြည့်ချင်လို့ ”
”ကဲ ကြည့်ဗျာ”
ပုတုအိပ်ပျော်နေတာသေချာတာမို့ကျုပ်လည်းပုဆိုးကို
ချွတ်ချလိုက်တော့သည်။ဝိုင်းဝိုင်းချစ် မျက်လုံးလေးဝင်းလက်ပြီး ငိုက်စိုက်စိုက်နဲ့ကျုပ်လီးကိုကိုင်ကာဂွင်းထုသလိုပွတ်ဆွဲတော့သည်။
”အကြီးကြီးပဲ ဟီး ဒါကြီးနဲ့သာ အလိုးခံရရင် စပ်ပတ်လေး
ပြဲလန်ကုန်မှာ ညက ခိုးစုပ်ခဲ့ရတာ မဝဘူး စုပ်အုန်းမယ်”
”ညီမလေး သဘော”
ကျုပ်လီးကိုခပ်ဖွဖွကိုင်ကာ ညှစ်လိုက် နမ်းကြည့်လိုက်နဲ့
အသဲတော်တော်ယားနေတယ်ထင်တယ်ဗျ။ဒစ်ခေါင်းကိုအသာငုံပြီးသူ့စိတ်ကြိုက်စုပ်တော့သည်။သူကလည်းမခေဘူးဗျ။၁၆နှစ်သာမနေ့တနေ့ကမှပြည့်တာ။လီးစုပ်တာတော့ကျွမ်းနေပြီ။
”အွန်းးးအွန်းး အု အဟွတ် အဟွတ် အားး သီးပါသီးတယ်”
”ညီမလေးကိုယက်ပေးအုန်း ကိုကိုယက်ပေးတာခံချင်လို့
ရေပါသေချာဆေးလာတာ”
”လာ ဒီခုံမှာထိုင်လိုက်”
ဝိုင်းဝိုင်းချစ်ကို သူ့စာရေးစားပွဲက ထိုင်ခုံပေါ်ထိုင်ခိုင်းလိုက်သည်။သူလည်းထဘီကွင်းလုံးချွတ်ပြီး ခုံပေါ် ဖင်လေးတင်ရုံတင်ကာထိုင်သည်။ခြေထောက်ကိုဘေးကိုကားကာခုံပေါ်တင်လိုက်သည်။ပေါင်လေးဖြဲထားတော့ အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးက ထိပ်မှာ အမွှေးစုစုလေးနဲ့ထင်းလို့။ကျုပ်လည်း
ဒူးထောက်လိုက်ပြီး ပေါင်ကြားကိုငုံကာ ကျုပ့်ညီမအရင်းရဲ့
စပ်ပတ်နံ့ကိုရှူလိုက်သည်။ဆေးကြောလာလို့လားတော့မသိ
အနံ့က�ပြင်းပြင်းမရှိ။ရှိလည်းယက်မှာပါပဲ။စိတ်ကိုပိုကြွစေတယ်လေ။အဖုတ်လေးကိုပြွတ်ဆိုတချက်ငုံစုပ်ပြီး လျှာနဲ့လေးငါးချက်ယက်ပေးလိုက်သည်။
”အားးးကိုကို ကောင်းလိုက်တာ ယက်ပေး အစိလေးကိုစုပ်”
ကျုပ်လည်း ဝိုင်းဝိုင်းချစ်အဖုတ်လှလှလေးကို အပီယက်တော့တာပေါ့။သူကတော့ တအီးအီးနဲ့ငြီး ကျုပ်က တပြွတ်ပြွတ်
တပြတ်ပြတ်နဲ့ ဝိုင်းဝိုင်းချစ်ပြီးတဲ့အထိယက်ပစ်လိုက်သည်။
”ကြေနပ်ပြီလား”
”အွန်းးးကြေနပ်ပြီ ကောင်းလိုက်တာ ကိုကိုရယ် ခု အမေတို့ဆီသွား ကိုကို့ခေါ်ခိုင်းတာ လိုးခိုင်းမလို့တဲ့ အာ့ သမီးကအရင်
အယက်ခံတာ ဟီးးးးး ကြာတောင်ကြာသွားပြီ ကိုကိုသွားတော့
သမီး မမနဲ့တူတူအိပ်လိုက်မယ်”
”ပုတုနိုးလာလည်း မထလာစေနဲ့နော်”
”စိတ်ချပါ အမေ့ဆီသာသွား”
ကျုပ်လည်း ပုဆိုးလေးကောက်ဝတ်ပြီး ပုတုကိုတချက်နမ်းလိုက်သည်။ပုတုကတော့ဘာမှမသိရှာပါဘူး။အိပ်ဆေးတန်ခိုးကြောင့်အိပ်မောကျနေပြီလေ။အခန်းထဲကထွက်ကာ အမေတို့အခန်းဆီကူးလိုက်သည်။အိမ်ရှေ့မှာ ဘဘတို့ လူကြီးတွေက
လှဲတဲ့သူကလှဲ စကားပြောတဲ့သူကပြောနေကြသည်။အမေ့အခန်းတံခါးလေးခေါက်လိုက်တော့ အထဲကနေ တံခါးဂျက်ဖွင့်ပေးသည်။အထဲမှာ အမေနဲ့ဒေါ်သီတာနှစ်ယောက်သားရှိနေသည်။အံ့သြသွားတာပေါ့။
”အော် အမရော ဒီရောက်နေတာလား”
”အင်းး ငတ်နေတော့လည်း နင့်အမေဆီကခွဲတမ်းတောင်းစားဖို့ရောက်နေတာလေ နင်ကလည်းကြာတာ သမီးကိုလိုးနေလို့လား”
”ဟုတ်ဘူးဗျ ဝိုင်းဝိုင်းချစ်ကမှုတ်ခိုင်းလို့ မှုတ်ပေးနေတာ”
”ကောင်မလေးက နှိုက်မြည်းသေးတယ် လာ သား အချိန်သိပ်မရဘူး အမေနဲ့မသီတာက နားလည်မှုရပြီးသား မင်းလိုးချင်တဲ့သူအရင်လိုးတော့”
ကျုပ်လည်း ဒေါ်သီတာက အမေ့အခန်းထဲရောက်နေလို့
အမ်းနေပေမယ့် သူကကျုပ်တို့အကြောင်း အကုန်သိပြီးသားမို့
ဒဲ့ပဲပြောလိုက်တော့သည်။အမေနဲ့ယောက္ခမကို တပြိုင်နက်ထဲ
တူတူလိုးဖို့စိတ်ကူးကပြည့်ပြီပေါ့ဗျာ။
”တခုပြောထားမယ်နော် သား အမေရော မသီတာပါ သားနဲ့
လိုးခဲ့တဲ့မိန်းမတွေနဲ့ ပတ်သတ်ပြီး အကုန်နားလည်ပေးလို့ရတယ် ဒါပေမယ့် အားလုံးကိုလိုက်လျောထားရဲ့သားနဲ့ အခြား
မိန်းမတွေနဲ့တော့ မရှုပ်ရတော့ဘူးနော်”
”စိတ်ချပါအမေရာ ခုလက်ရှိ မိန်းမတွေနဲ့တင် သား ပြည့်စုံနေပါပြီ ပုတုအပေါ် ချစ်သူမယားလိုရော ညီမလေးလိုပါ စောင့်ရှောက်မှာပါ အဝတ်တွေချွတ်တော့လေ”
”အင်း ဘယ်သူ့ကိုအရင်လိုးမှာလဲ ”
အမေတို့အဆင်ပြေတဲ့သူအရင်ခံလေ သားကတော့ လိုးပြိီးသားပဲ”
အမေနဲ့ဒေါ်သီတာ အဝတ်အစာတွေကိုယ်စီချွတ်လိုက်ပြီး
ကိုယ်လုံးတီးတွေနဲ့ကျုပ်လိုးဖို့ အသင့်ပြင်ထားသည်။လုံးကြီးပေါက်လှ ရှယ်အကိတ်ကြီးနှစ်ယောက်ကိုအပီဖြိုရတော့မှာမို့ လီးကဇတ်ကနဲမာလာသည်။ကျုပ်အမေ့ပေါင်ကြားကိုမျက်နှာအပ်ပြီးအဖုတ်ကိုဆွဲယက်ပစ်သည်။မနေ့ညက အမေ့ကိုလိုးပြီးသားမို့ ဒေါ်သီတာကိုအရင်လိုးဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပြီး ဒေါ်သီတာပေါင်ကြားထဲကူးလိုက်သည်။
အဖုတ်နှစ်ခုကတော့ ကြီးတာထူတာခြင်းတူပေမယ့် ဒေါ်သီတာကပိုပြဲသည်။လိပ်ပြာတွေက အပြင်ကိုလန်ထွက်နေပြီ။
အမေကတော့ဖောင်းမို့လို့ပေါ့ဗျာ။ဒေါ်သီတာ အစိကြီးဆွဲစုပ်နေတုန်း လီးကိုငုံခံလိုက်ရတော့ အမေပေါ့ ကျုပ်လီးကိုငုံစုပ်နေသည်။
”အင်းး ကောင်းလိုက်တာ ကောင်းလူရယ် အမဝါ လာ ကျမဘက်ဖင်ပေးလိုက် ခုနက အဆက်လေးဆက်လိုက်ရအောင်”
”ဟုတ်ပြီမသီတာ အွန်း ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်”
ဧကန်န ခုန ကျုပ်မလာခင် အမေနဲ့ဒေါ်သီတာ အဖုတ်ယက်တမ်း ဆော့နေကြလားမသိဘူး။ဒီလောက်မြန်မြန် ရင်းနှီးသွားကြတာ ကောင်းတာပေါ့။နောက်ဆို အမေမြို့ကိုလာတိုင်း
ဒေါ်သီတာနဲ့တူတူလိုးလို့ရပြီ။ကျုပ်တို့သုံးယောက်ပတ်လည်
စုပ်ယက်နေကြပြီး လီးကလည်းအပြတ်တောင်လာတာနဲ့
ပုံစံပြန်ချလိုက်သည်။ဒေါ်သီတာကိုဖင်ဘူးတောင်းထောင်ခိုင်းလိုက်ပြီး ဖင်ကလီးတေ့ကာ တချက်ထဲ အတုံးထိုးထည့်ချလိုက်သည်။
”ဗြစ် တစ်တစ်ဗြွတ် ဗလွတ် ဘွတ်”
”အားးအား သေပြီ သေပြီ နင့်လီးကြီးနဲ့ကို ဖင်ကိုတခါထဲ
တန်းလိုးရလား ကိုမေကိုလိုးရဲ့ကန်တော့ပါရဲ့အမဝါရယ်”
”ရတယ် မသီတာ ဟုတ်သားပဲသားရယ် ဖြည်းဖြည်းမလုပ်ဘူး”
”အမေနောက်ကိုလာ အမဖင်လိုးထားတဲ့လီးကိုစုပ်ပေး”
တော်သေးတယ်။အခန်းကလုံလို့ ဒေါ်သီတာကလည်းထိန်းအော်လို့အပြင်ကသိပ်မကြားရတာ။ကျုပ်သုံးလေးချက်လောက်ဆောင့်လိုးပြီး လီးကိုဆွဲထုတ်လိုက်သည်။အမေကလည်း ဒေါ်သီတာဖင်ထဲကထွက်လာတဲ့လီးကို မရွံဘဲ ငုံစုပ်ပစ်တော့သည်။အဲ့လိုဖင်လိုးလိုက် အမေ့ကိုလီးစုပ်ခိုင်းလိုက်နဲ့ ငါးခါလောက်လုပ်ပြီး ဒေါ်သီတာဖင်ကိုဖြဲပြီး အမေ့ကိုယက်ခိုင်းသည်။အမေကလည်း ပယ်ပယ်နယ်နယ်ကိုယက်ပြီး တံတွေးတွေဖင်ဝကိုထွေးချသည်။ကျုပ်လည်း လီးတေ့ပြီး
လျောခနဲ လိုးသွင်းလိုက်သည်။
ဒီတခါတော့ ဇိမ်လေးနဲ့စိမ်လိုးသည်။အမေက ဒေါ်သီတာရှေ့သွားကာ ဖြဲပေးလို့ ဒေါ်သီတာကလည်း အမေအဖုတ်ကြီး
အပီယက်နေတော့သည်။ကျုပ်လည်းဆောင့်လိုးလိုက် စိမ်လိုးလိုက်နဲ့ အမေ့ဖင်နဲ့ဒေါ်သီတာဖင် ဘယ်လောက်ကွာလဲသိချင်လို့ အမေ့ကိုပါ ဘေးခြင်းယှဥ်ကုန်းခိုင်းလိုက်သည်။
”အမေ လာကုန်းတော့ တူတူလိုးမယ်”
”အင်း အမေလည်း ခံချင်နေပြီ”
အမေလာကုန်းတော့ အမေ့ဖင်ဝပေါ် တံတွေးထွေးချပြီး
လီးတေ့ကာ လျောခနဲလိုးသွင်းလိုက်သည်။ခါးကိုကိုင်ကာပုံမှန်လေး ဆောင့်လိုးနေရင်း ဘေးကဒေါ်သီတာဖင်ကိုနှိုက်ကလိ
နေသည်။အမေကိုယ်လုံးရှေ့ဆိုက်သွားပြီးဖင်ကြီးကော့ထောင်ကာ ကျုပ်ဆောင့်သမျှတောင့်ခံသည်။အမေအားရလောက်ပြီဆို ဒေါ်သီတာကိုတစ်လှည့်ပြန်လိုးသည်။အလှည့်ကျလိုးနေရင်း အမေတို့နှစ်ယောက်ကို ဖင်တပြန်ခေါင်းတပြန်နေစေကာ
အဖုတ်ကိုလိုးကာ အောက်ကတစ်ယောက်ကို လဥတွေကို
စုပ်စေသည်။
ပုံစံမျိုးစုံပါပဲ အမေနဲ့ဒေါ်သီတာကိုလိုးပစ်ပြီး လရည်ကို
ဖင်ဝတေ့ပြီးအညီအမျှပေးထုတ်ပေးလိုက်သည်။တစ်ယောက်ဖင်ကလရည်ကို တစ်ယောက်ယက်နေတုန်း ကျုပ် ပက်လက်အနေအထားနဲ့ပဲ နားနေလိုက်သည်။အမေတို့နှစ်ယောက်က
ကျုပ်လီးမှာပေနေတဲ့အရည်တွေကို လာလုစုပ်ပေးကာ ကျုပ်ဘေးတစ်ဖက်စီမှာဝင်အိပ်လိုက်သည်။
”အားရရဲ့လား မသီတာ ”
”ရတာပေါ့ရှင် တခါဆို တခါဆိုသလောက်ပဲ လူကိုမျော့ကျသွားတာ ကျမသမီးလေးဆို သူပါကင်ဖွင့်တဲ့နေ့က အော်လိုက်တာ သနားတောင်သနားတယ် အသေကြမ်းတဲ့ကောင်ဆိုးလေးလေ အမသားက”
”ခု အမသမီးက ကျနော်လိုးမယ်ဆိုတိုင်း ထဘီလှန်ပြီးသား
ဖြစ်နေပြီနော် အမ ”
”ဒီလောက်ဟာကြီးရထားမှတော့ သူလည်းလူပဲ ကြိုက်မှာပေါ့
ဒါပေမယ့် ညှာတာပါဟယ် ငါ့သမီးလေး အသက်တိုပါ့မယ်”
”ဒါနဲ့ ကျနော်ပြောစရာရှိလို့ဗျ ”
”ပြောလေ ”
”ကျနော် ခုလိုမျိုးနေတာတွေ ပုတုသိသွားရင် ဘယ်လိုတွေ
ဖြစ်သွားမလဲ သူရှက်ပြီး မဟုတ်တာတွေလုပ်မှာပဲစိုးရိမ်တယ်”
”မပူပါနဲ့ သိလည်းအေးဆေးပဲ ငါတစ်ယောက်လုံးရှိတယ်
ကဲ အမဝါရေ လီးကပြန်တောင်လာပြန်ပြီ ဒီတခါအမအရင်စ”
”ဟုတ်ပြီ မသီတာရေ”
ဆက်ရန်
