ကျနော်နဲ့ အင်းစက် - အပြာစာအုပ် ရုပ်ပြ အပြာဇာတ်လမ်း bluebook အပြာစာပေ အောစာအုပ် ဖူးစာအုပ် အပြာဝတ္ထု pdf

ကျနော်နဲ့ အင်းစက် -၁

ဘူးခါးသီးရေးသည်။

“အု ပြွတ် ဘလွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်”
“အ ကောင်းလိုက်တာအမေရယ် စုပ်စုပ် အူးးးးးဒစ်ကိုယက်ပေး အ
အမေ အဖုတ်လေးပေးလိုးပါလားအမေရယ် နော် သားလေ အမေ့
စောက်ဖုတ်ကြီးကိုလိုးချင်လို့ပါ အ အ ရှီးးးးး”
“မရဘူးလို့ပြောထားတယ်လေ သား သားလိုးချင်ရင် ဖင်ပဲလိုးရမယ်
သားဆယ်တန်းဖြေပြီးမှ စောက်ပတ်လိုးရမယ်”
“အင်းးးဖင်လည်းကောင်းပါတယ် အမေ့ဖင်ကမကြီးပေမယ့် လုံးပြီး
လှတယ် အကိတ်အသေးစားလေး ဖင်လေးကလည်းအိနေတာ
ကုန်းပေးအမေရာ သား ဖင်ယက်ပြီးလိုးပေးမယ်”
“ခုနကမှအီးပါထားတာနော် ယက်မလို့လား”
“အီးပါထားလည်းယက်မှာပဲ အမေ့အီးပဲဟာ ရွံပါဘူး”
“ဟွန့် တဏှာရူးလေး ရော့ ယက်ပြီးရင်တန်းမလိုးနဲ့နော် လိုးရှင်းလေး လိမ်းပြီးမှလိုး သားလီးက တစ်နေ့တစ်ခြား
ကြီးလာတာ ဟိုတစ်နေ့က သားလိုးရှင်းမပါဘဲလိုးတာ
အမေ့ဖင် အောင့်တောင့်တောင့်နဲ့”
“အဲ့နေ့က ကျောင်းမှာ ဆရာမဖင်ကြီးကြည့်ပြီး
ထန်လာလို့ပါအမေရ”
“ဟွန့် ဘယ်တုန်းကမထန်ပဲရှိလို့လဲ လာယက်ပေး”

မချိုနဲ့သူ့သားကျော်စွာတို့ဖြစ်နေတာကိုအမှတ်တစ်မဲ့
ချောင်းကြည့်မိရင်း ကျနော့်စိတ်ထဲတစ်မျိုးကြီးဖြစ်သွားသည်။အင်းစက်ဆိုတာနိုင်ငံခြားမှာနဲ့လိုင်းပေါ်ကအင်းစက်စာပေတွေ
လောက်ပဲရှိတယ်ထင်ထားတာ။ကျနော်တို့နိုင်ငံမှာလည်းရှိတော့
ရှိပေမယ့်ခုမှပဲလက်တွေ့မြင်ဖူးတော့သည်။ကျနော်ချောင်းနေတာ သူတို့အိမ်ဘေး ကျော်စွာရဲ့အခန်းပြတင်းပေါက်ကနေဗျ။ပြတင်းပေါက်ကစေ့ရုံစေ့ထားပြီးဟနေတဲ့ကြားကနေအခန်းထဲကိုကောင်းစွာမြင်နေရသည်။သူတို့ကအိမ်ထဲမှာတိုးတိုး
ပြောနေကြပေမယ့် ကျနော်ကကောင်းစွာကြားနေရသည်။

အချိန်ကလည်း ဝေလီဝေလင်းအချိန်။ညကအိမ်မှ ကြီးတော်အလစ်မှာဖက်လုံးစောင်ခြုံထားခဲ့ပြီး
အပြင်ခိုးထွက်တယ်။ကျနော့်စော်အိမ်မှာ စော်ကို သူ့မိဘမသိအောင်
၂ချီဘုပြီးပြန်လာတာ။အိမ်ရောက်တော့တံခါးပိတ်ထားတာနဲ့ မချိုတို့ခြံထဲဝင်ပြီးနောက်ဖေးကွပ်ပစ်မှာပုဆိုးခြုံပြီးကွေးနေတာ။မနက်အစောကြီးကြီးတော်ခြံတံခါးဖွင့်ခြံပြင်ကနတ်ကွန်းမှာနတ်လာတင်ရင်အသာလေးခြံထဲကူးပြီးအခန်းထဲဝင်နှပ်နေရုံပဲလေ။အဲ့တော့မချိုတို့အိမ်နောက်ဖေးကွပ်ပစ်မှာဝင်ခိုနေတာပေါ့။အိမ်နီးခြင်းဆိုတော့ သူတို့အိမ်အထာတွေသိနေတယ်လေ။အိမ်နောက်ဖေးကွပ်ပစ်ကိုသူတို့ညဘက်မလာမှန်းသိလို့
လာခိုနေလိုက်တာ။ အဲ့တော့မချိုတို့သားအမိ သားအမိခြင်း
လိုးနေကြတဲ့ဇာတ်လမ်းကိုတွေ့မြင်ကြားသိရတာပဲ။

စော်ဘုလာလို့ဒူးကမသယ်ချင်ဖြစ်နေပေမယ့်မချို
ဖင်လုံးလေးကြည့်ပြီး လီးကပြန်တောင်လာတယ်။ကျနော်လည်း
အကြံတစ်ခုလက်ခနဲခေါင်းထဲပေါ်လာတာနဲ့ ဖုန်းကိုအမြန်ဖွင့် အသံတွေပိတ်ကာ ကင်မရာဖွင့်လိုက်သည်။ဓာတ်ပုံတွေသုံးလေးပုံ
ရိုက်ပြီးဗီဒီယိုဆက်ရိုက်သည်။ကျော်စွာကကုတင်ပေါ်ကုန်းပေးနေတဲ့
သူ့အမေဖင်လုံးဖွေးဖွေးလေးတွေကိုဖြဲချလိုက်သည်။မချိုရဲ့ခရေ
စအိုဝညိုညိလေးစူပွပြီးပေါ်လာသည်။မချိုဖင်လုံးတွေကို
ညှစ်ကိုင်ပြီးပါးစပ်နဲ့စုပ်ပေးနေကာလျှာနဲ့လည်းဖင်လုံးတွေကိုလိုက်ယက်နေသည်။မချိုလို ရိုးရိုးအေးအေး တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်လေးက သားနဲ့လိုးတယ် ခံတယ်ဆိုတော့ ကျနော်စိတ်ထဲရှုပ်ကုန်သည်။လူတွေအမြင်မှာမချိုကနာမည်နဲ့လိုက်အောင်
မျက်နှာချိုချိုလေးနဲ့ပြောဆိုဆက်ဆံသူ။စေတနာကောင်းပြီး အေးဆေးတည်ငြိမ်သူတစ်ယောက်လေ။အရှုပ်အရှင်းမရှိဘဲ
လင်နဲ့သားကို ချက်ပြုတ်ကျွေးမွေးနေတဲ့ မယားကောင်း မိခင်ကောင်းတစ်ယောက်။ခုတော့ သားအရင်းက ဖင်ယက်
ပေးတာကို ကော့ထောင်ပြီးခံနေသည်။ကျော်စွာကလည်းဆယ်တန်း
ကျောင်းသား စာကြိုးစားပြီး လိမ္မာတဲ့ကလေး။ခုအမေနဲ့ လိင်ကိစ္စ
ဖြစ်နေကြတယ်ဆိုတော့ ဒါဘာကြောင့်လဲတွေးနေမိသည်။

“အားးးးရှီးးးးး သားးး ယက်ယက် ကောင်းလိုက်တာ ဖင်အထဲထိသွင်း အားးးဟုတ်တယ် အဲ့လို အဲ့လို ရှီးးးးးအင်းးးး
မင်းအဖေကိုတောင်အမေက ဖင်ပေးမလိုးခိုင်းဘူးနော်
သားကိုချစ်လို့ပေးလိုးတာ ဒါပဲနော် စာကိုကြိုးစားရမယ်
အောင်စာရင်းထွက်လို့ ဂုဏ်ထူးထားအုန်း အောင်တာနဲ့ အမေ့ကို
လာလိုး အမေ ထဘီချွတ်ပြီးစောင့်နေမယ်”
“စိတ်ချပါအမေ အောင်တဲ့အပြင် ဂုဏ်ထူးလဲပါစေရမယ် ခုတော့
အမေ့ဖင်စူစူလေးပဲလိုးအုန်းမယ် အဲ့တော့မှ အမေ့ကို ဗိုက်ကြီးတဲ့အထိ စောက်ဖုတ်ကိုလိုးပစ်မယ် ”
“အင်းးး ရှီးးးးး လိုးးသား လိုးး အမေကလည်းသားနဲ့ကလေးယူဖို့
အထိစိတ်ကူးထားတယ် အာ့ဆိုသားအဖေကိုလည်း
ပညာပေးပြီးသားဖြစ်ပြီ အား ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ် အစိကိုတစ်ချက်စုပ်အဖုတ်ကိုခဏယက် ပြီးတော့ လိုးတော့သား သားလည်းစာကျက်ရအုန်းမယ် အမေလည်းဟင်းချက်ရအုန်းမယ်”
“ဟုတ်ကဲ့အမေ အာ့ဆို ဖင်လိုးတော့မယ်နော် ကော့ပေးထား”
“ဗြစ်တစ်တစ် ဘုဘွတ် ဘလွတ် ဘု ဘု ဘု ဘွတ် ဗြိ”
“အီးးး သားရယ် တစ်ချက်တည်းအဆုံးပဲကွယ် သေပြီ အမေ့ အ ရှီးးး ခဏရပ်အုန်းမဆောင့်နဲ့အုန်း သား အောင့်လို့”
“ဟီး သား လောသွားလို့ပါအမေ ဆောရီးးးး”
“ရပြီ ဖြည်းဖြည်းချင်း လိုးတော့သား တစ်ချက်ခြင်း ဖင်ကိုဇိမ်ခံပြီး
လိုး ပြီးမှဆောင့်”
“ဘု ဘွတ် ဘလွတ် ဘွတ် ဗွိ ဘူ ဘွတ်”

ကျနော်တွေးနေငေးနေတုန်းရှိသေးသည်။ကျော်စွာက သူ့အမေဖင်ဝ
လီးတေ့ပြီးတစ်ချက်တည်းအဆုံးလိုးချလိုက်သည်။ကျနော့်လို
စော်တွေလှည့်ပတ်စားနေတဲ့ဂျစ်ပွေးတောင် စော်ဖင်မချဖူးသေးဘူး။
သူက သူ့အမေဖင်ကို တဘွတ်ဘွတ် တဖန်းဖန်းမြည်အောင်
ပယ်ပယ်နယ်နယ်လိုးနေလေပြီ။

“အားးးရှီးးးးကောင်းလိုက်တာသားရယ် လိုးလိုး အမေ့ဖင်ကိုသားလီးနဲ့
လိုး ဆောင့်ဆောင့် အ အားးးကောင်းလိုက်တာ ရှီးးး”
“ဘတ် ဘတ် ဘွတ် ဘု ဘုဘုဘု ဖောင်းဖောင်းဖောင်းဖောင်း ”

မချိုရှေ့ထောက်ထားတဲ့လက် နောက်ပစ်ပြီးဖင်ဖြဲပေးနေသည်။
ဖင်ပူးတောင်းထောင်ပြီးဖင်ဖြဲပေးထားတဲ့မအေဖင်ကိုကျော်စွာက
အသေဆောင့်လိုးနေသည်။လေအန်သံ ဖင်နဲ့စည်းခုံရိုက်ခတ်သံ
တဘုဘု တဖောင်းဖောင်းနဲ့အိပ်ခန်းလေးထဲဆူညံနေတော့သည်။

ကျနော်လည်းသူတို့သားအမိကိုကြည့်ပြီးဂွင်းထုနေရသည်။
“အားးး ပြီးတော့မယ်အမေရာ အားးးရှီးးးးးးကောင်းလိုက်တာ”
“ခဏလေးသား ထိန်းထားအုံး အမေလည်းပြီးတော့မှာ ဆောင့်ပေး”
“ဘွတ်ဘွတ် ဘုဘု ဖောင်းဖောင်းဖောင်းဖောင်း ဘွတ်ဘွတ် ”
“အားးးး ပြီးပြီအမေ အားးး ပြီးးပြီးပြီ”
“အမေလည်းပြီးပြီ အားးရှီးးးးးး”

ကျနော်လည်း မနေနိုင်တော့ဘဲအိမ်နံရံကိုလရည်နဲ့ပန်းလိုက်ရသည်။
မချိုကျောပေါ်ကိုကျော်စွာမှောက်လိုက်ပြီး သူ့အမေနှုတ်ခမ်းကို
စုပ်နေသည်။ကျနော်လည်း ကြီးတော် ခြံတံခါးဖွင့်သံကြားတာနဲ့
ဂလုတ်ဂလပ်နဲ့မြည်နေတဲ့ခြေထောက်တွေကိုသယ်ကာခြံဘက်လှမ်းကူးပြီး အိမ်ထဲကြီးတော်မသိအောင်ဝင်အခန်းထဲထိုးအိပ်
လိုက်သည်။စိတ်ထဲမှာတော့မချိုနဲ့ကျော်စွာတို့သားအမိအကြောင်း
တွေးနေမိပြီးတော်တော်နဲ့အိပ်မရ။သူတို့သားအမိဘယ်ကဘယ်လို လိုးဖြစ်သွားလဲဆိုတာကိုတွေးနေမိသည်။ဖုန်းလေးဖွင့်ကာ နားကြပ်လေးထိုးပြီးခုနကသူတို့သားအမိလိုးနေတဲ့ဗီဒီယိုလေးကိုပြန်ကြည့်ပြီး ဘယ်လိုကိုင်တွယ်ရမလဲစဥ်းစားနေတော့သည်။

###################

မိဘနှစ်ပါးစလုံးကကျနော်ငယ်ငယ်ကတည်းကနိုင်ငံခြားမှာအလုပ်
လုပ်နေကြတော့ကျနော်ကြီးတော်အပျိုကြီးနဲ့နေရသည်။ခုကျနော်က
တက္ကသိုလ် တတိယနှစ်တက်နေတာ။သူများတွေကကျောင်းပြီးလို့
ဘွဲ့ရနေကြပေမယ့် ကျနော်က တမင်ကိုတစ်တန်းနှစ်နှစ်တက်ပြီး
နေလာတာ။ကျောင်းပြီးရင် အမေတို့ဆီလိုက်သွားရမှာမို့ ဒီမှာပွေးနေ
တာ။စော်တွေတစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက်ထား ဘုနေတဲ့ကြောင်ဖား
တစ်ယောက်ပေါ့။အိုးကြီးကြီးသေးသေး ဆိုက်ဒ်ဆုံဆော်တွေစားဖူး
ပေမယ့် ဖင်တော့မလုပ်ခဲ့ဖူး။ညစ်ပတ်တယ်လို့တစ်ဖက်သတ်
တွေးနေခဲ့တာ။ခုတော့မချိုနဲ့ကျော်စွာက သားအမိခြင်း ဖင်လိုးနေကြတော့ကျနော်အသိနှစ်ခုရတယ်ဗျ။

ဖင်ကိုစမ်းလိုးကြည့်ချင်လာသလို အင်းစက်ဆိုတာကိုလည်း
စမ်းသပ်ချင်လာတယ်။အင်းစက်ဖီးဖို့ဆိုတာကလည်း
နီးနီးနားနားဆိုလို့ကျနော့်မှာ ကြီးတော်အပျိုကြီးပဲရှိတာ။
အမေကလည်းနိုင်ငံခြားမှာတစ်နှစ်တစ်ခေါက်တောင်ပြန်လာတာ
မဟုတ်။အဲ့တော့ကြီးတော်နဲ့စမ်းသပ်ဖို့မျက်စိကျလာတယ်။
ဘယ်ကနေ ဘယ်လို စကိုင်ရမှန်းမသိသေး။ စော်တွေ လက်ဆယ်ချောင်းမကထားဖူးတဲ့ကျနော့်အတွက် မကျမ်း မကြေသေးရင်တောင် တော်တော်လေးတော့အထာနပ်နေပြီ။

ခုက ကိုယ့်ရဲ့သွေးသားရင်း ကြီးတော်ကိုလိုးရမှာဆိုတော့
အခြားစော်တွေတုန်းကလို လွယ်လွယ်နဲ့ရမှာတော့မဟုတ်။အချိန်
လည်းပေးရမယ်။နောက်ပြီး ကြီးတော်က တရားသမားလိုလို
နတ်သမားလိုလိုဆိုတော့ အယူတွေကလည်းသည်းတယ်။
အဲ့တော့ကြီးတော်ကိုဝိုက်ဖို့အစီအစဥ်လေးတွေအသေးစိတ်
အမျိုးမျိုးစဥ်းစားရင်း အိမ်မြဲနေသည်။အိမ်မှာမြဲလာပြီး အပြင်သိပ်မသွားဘဲ ကြီးတော်နဲ့အိမ်ဆိုင်ကူရောင်းပေးလို့
သားလိမ္မာလာတယ်ဆိုပြီး ချီးမွမ်းနေလေရဲ့။ အမှန်တော့ကျနော်က
အကြံနဲ့လေ။ကြီးတော်က အတောင့်အကိတ်ကြီး။အစောကတည်းက
သိပေမယ့် မမှန်းသင့်ဘူးဆိုပြီး မမှန်းဘူး။ခုတော့မချိုတို့
သားအမိကိုကြည့်ပြီး ညတိုင်းလိုလို ကြီးတော်ဖင်ကြီးမှန်းပြီး
ဂွင်းထုရတာပေါ့။ဘယ်ကစလဲဆိုတော့ ကြီးတော်ရေချိုးရင်
လိုက်ချောင်းပြီး စတာပဲ။ပြီးတော့အကျင့်စရိုက်တွေကိုအသေးစိတ်
လေ့လာတယ်။ဘာကြိုက်တတ်တယ်ဆိုတာကအစပေါ့ဗျာ။

သူတို့ရဲ့စိတ်နေသဘောထားနဲ့သဘာဝကိုသိနေမှ လုပ်ရကိုင်ရ
လွယ်ကူမှာလေ။ငယ်ငယ်ကတည်းက တူတူနေလာတဲ့ ကြီးတော်
ဆိုပေမယ့် မှန်းရခက်တဲ့ မိန်းမတွေရဲ့စိတ်နေသဘောထားဆိုတာ
ရှိတယ်မှတ်လား။အဲ့တော့ သေချာအသေးစိတ်လေ့လာတယ်။
ကျနော်အချိုးတွေပြောင်းလာပြီး သူ့စိတ်ကြိုက်လိုက်လျောပြီး
နေပေးလိုက်တော့ အရင်ကအမြဲဆူပူနေတဲ့ ကြီးတော်
သိပ်မဆူတော့ဘူး။ပါးစပ်ကနေ သား သား မချတော့ဘူး ။
ဖင်လိုးဖို့အတွေ့အကြုံကတော့ ခုလိုးနေတဲ့ဆော်ကို စည်းရုံးနေတုန်း။ဆော်ကစိတ်သိပ်မပါပေမယ့် ကျနော်ခဏခဏတောင်းလွန်းလို့
ကျနော့်ဘက်ခပ်ပါပါဖြစ်လာပြီ။ဖင်ကိုအရင်က အထိမခံပေမယ့်
ခုတော့ အကိုင်ခံအယက်ခံနေပြီ။ကျနော်လည်းဝက်ဖြစ်မှ
ချီးကြောက်မနေတော့ဘူး။ဆော်အဖုတ်ယက်ပေးတဲ့အခါ
ဖင်ကိုပါရောယက်ပေးရင်း ဖင်ယက်တဲ့အကျင့်ပါလုပ်ထား
လိုက်တယ်။သန့်ရှင်းရေးတော့လုပ်ခိုင်းရတာပေါ့။ ဖင်ကိုဆွ
ယက်ပေးရင်းကလိတယ်။ဂျယ်လေးသုံးကာလက်ခလယ်နဲ့
ခံနိုင်သလောက် ကလိုင်းပြီးအပေါက်ချဲ့ပေးတယ်။

မချိုတို့အခြေအနေကိုလည်းလေ့လာစောင့်ကြည့်ပြီး ဗီဒီယိုပြ
အကြပ်ကိုင်ပြီးဖင်လိုးဖို့ကြံစည်နေတယ်။သူတို့သားအမိကတော့
နှစ်ရက်ခြား သုံးရက်ခြားတစ်ခါတော့အမြဲလိုးဖြစ်နေကြတယ်။
ကျနော်လည်း ညတိုင်းလိုလိုထချောင်းတယ်။ ကိစ္စမဖြစ်ရင်တော့
ပြန်အိပ်တာပေါ့။ကိစ္စဖြစ်ရင်တော့ live showကြည့်တာပေါ့။
သူတို့သားအမိလိုးဖြစ်ကြတိုင်း ကျနော်လည်း ဗီဒီယိုရိုက်ထား
လိုက်တာပေါ့။လအနည်းငယ်ကြာလာတော့ ကြီးတော်ဒေါ်မြလေး
အဖုတ်နဲ့နို့တွေကိုချောင်း ဗီဒီယိုရိုက် မှန်းပြီး ဂွင်းထုနေသလို
မချိုတို့သားအမိကိုလည်း မျက်ခြေမပျက်စောင့်ကြည့်တယ်။

မချို သူ့ယောက်ျားမယားငယ်ထားတာလိုက်ဖမ်းတုန်းက ကျနော်အဖော်လိုက်ခဲ့ရဖူးတယ်။အဲ့တုန်းက တည်းခိုခန်းမှာသတင်းရလို့ဆိုပြီးလိုက်တာ။ကျနော်က ဘောကန်သွားဖို့ပြင်နေတုန်းအိမ်လာခေါ်ပြီးဆိုင်ကယ်နဲ့ လိုက်ပို့ခိုင်းတာ။တည်းခိုခန်းမှာ မယားငယ်နဲ့ဘုလျက်ကြီးမိတာပဲ။ရန်ဖြစ်လိုက်တာပြောမနေနဲ့သူ့ယောကျ်ားကိုအရွဲ့တိုက်ပြီး
ခုတော့သားနဲ့ပြန်လိုးနေကြတယ်လို့ထင်မိတာပဲ။အခြေအနေတွေစောင့်ကြည့်ပြီးကိုင်တွယ်ရမှာလို့
တွေးကာမချိုတို့သားအမိရဲ့အခြေအနေကိုလိုက်ပြီးစောင့်ကြည့်နေမိသည်။အကြံသမားကျနော့်အဖို့ အခွင့်အရေးကပေါ်လာသည်။
ကြီးတော်ကြီးက နာရေးတစ်ခုသွားနေတုန်းပေါ့ဗျာ။နေ့လည့်
တစ်နာရီလောက်ရှိမယ်ကျနော်အိမ်စောင့်ပြီးစျေးရောင်းနေတာပေါ့။နောက်ဖေးကနေခေါ်သံကြားလို့သွားကြည့်တော့ မချိုဗျ။

“နောင်နောင်ရေ နောင်နောင်”
“ဗျာ မချို ကျနော်အိမ်ရှေ့မှာဗျ ”
“ဟဲ့ ဒေါ်မြလေးရော”
“ကြီးတော်လား သူ့မိတ်ဆွေတစ်ယောက်နာရေးရှိလို့သွားတယ်”
“အော် အေးအေး ငါ နင့်ကိုအကူအညီတောင်းမလို့ ခု ဒေါ်မြလေးက
မရှိတော့ နေပါစေတော့ဟာ”
“ဘာလုပ်ပေးရမလဲဗျ ပြောလေမချို”
“ဟင်းးးး ပြောရမှာတော့ ရှက်သားဟာ ငါဒေါ်မြလေးဆီက ပိုက်ဆံ
ခဏလှည့်မလို့”
“အော် ဘယ်လောက်ယူမှာမို့လို့လဲဗျ ”
“ပစ္စည်းထားပြီးယူမှာဟ များတယ်”
“ဘယ်လောက်မို့လို့လဲဗျ ပြောပါဗျ
အားနာရမယ့်သူတွေကျနေတာပဲ”
“သုံး သုံး သုံးသိန်းဟ နင့်မှာရှိလို့လား”
“ရှိပါတယ်ဗျ ကျနော်စုထားတာရှိတယ် ယူသွားလေ”
“အေး အာ့ဆို ဒါလေးယူ ယူ”
“ဟာ နေပါစေဗျာ မချို ပြေလည်မှပြန်ပေး”
ကျနော်အခန်းထဲဝင်ကာပိုက်ဆံထုတ်ပြီး မချိုကိုပေးလိုက်သည်။
“ရော့မချို သုံးသိန်း ”
“အေးဟယ် ကျေးဇူးပါဟာ ဟိုအကောင်ပြန်မလာသေးတော့ ငါ
ပိုက်ဆံပြတ်နေလို့ပါဟ သူပြန်လာတာနဲ့ပြန်ပေးပါ့မယ်”
“ရပါတယ်ဗျ ကြီးကြီးသာ မသိစေနဲ့ ”
“အေးအေး အာ့ဆို ငါပြန်တော့မယ်ဟာ”
“နေပါအုန်းမချိုရဲ့ ဒါလေး”
“ဘာ ဘာလဲဟင် ဟင် ဒါ ဒါ နောင်နောင် ဒါ နင် ဘယ်လို
ဘယ်လိုသိသွားတာလဲ”
“နည်းနည်းတော့ကြာပြီဗျ မှတ်မိသလောက်ဆို ၂လနီးပါးလောက်
ရှိမယ်”
“အဟင့်ဟင့် ရှက်လိုက်တာဟယ် ရှက်လိုက်တာ အဟီးဟီးးး
ငါသေသာသေလိုက်ချင်တယ်နောင်နောင်ရယ်”

ဆက်ရန်

ကျနော်နဲ့အင်းစက်-၂

ဘူးခါးသီးရေးသည်။

နောက်ဖေးထမင်းစားပွဲမှာ ထိုင်ကာ မချို ဟီးခနဲငိုချလိုက်သည်။

“မငိုပါနဲ့မချိုရယ် ကျနော်နားလည်ပါတယ် ခုခေတ်မှာ အင်းစက်ကို
လူတော်တော်များများသိနေကြပါပြီ”

“အီးးးဟီးးးဟီးးး ရှက်ရတဲ့အထဲ ဘာတွေပြောနေတာလဲ
နောင်နောင်ရယ် ဘာတွေလဲ အင်းစက်ဆိုတာ”

“မရှက်ပါနဲ့မချိုရယ် အင်းစက်ဆိုတာ သွေးသားရင်းချာ
လိင်ဆက်ဆံခြင်းတဲ့ အဂ်လိပ်လို incestပေါ့ဗျာ
ခု မချိုနဲ့ကျော်စွာလိုပေါ့ဗျ ကိုယ့်ရဲ့မိသားစုအရင်းတွေ လိင်ဆက်ဆံ
ကြတာကိုပြောတာ ”

“ငါ ငါ မှားသွားတယ်ဟယ် နောင်နောင် အစ်မ တောင်းပန်ပါတယ်
ဒီကိစ္စ ဘယ်သူ့ကိုမှမပြောပါနဲ့နော် အစ်မလေ အစ်မ သားလေးအပေါ် မထားသင့်တဲ့စိတ်တွေထားမိပြီး
ခုလိုဖြစ်ရတာတွေပါ ငါ့မောင်ကြိုက်တာသာပြောပါ
အစ်မ အကုန်လိုက်လျောပေးပါ့မယ် လူတွေသိကုန်ရင် အမက
ကိစ္စမရှိဘူး သားလေး သားလေးကျော်စွာရဲ့ဘဝကသွားပြီ
မြောင်းထဲရောက်ပြီ”

“ကျနော် အဲ့လောက်မလုပ်ပါဘူးအစ်မရယ် အစ်မမမှားပါဘူး
မှန်ပါတယ် အစ်မက အင်းစက်ထဲမှာ အနက်ရှိုင်းဆုံးဖြစ်တဲ့
သားနဲ့အမေလိုးကြတဲ့ အဆင့်ကိုရောက်ရှိခဲ့ကြတာပါ ကိုယ့်သားနဲ့
ကိုယ်လိုးတာပဲ ဘာဖြစ်လဲ ဘယ်သူသိတာမှတ်လို့ ကျနော်ကတော့
ချွင်းချက်ပေါ့ စိတ်ချပါ ဒီကိစ္စကို ကျနော် ဘယ်သူ့ကိုမှမပြောပါဘူး ဒီဗီဒီယိုတွေကလည်း အဲ့ညက မချိုတို့အိမ်နောက်ဖေး ကွပ်ပစ်မှာအိပ်ရင်း အမှတ်မထင်တွေ့ပြီးရိုက်ခဲ့တာပါ နောက်ပိုင်းတွေကတော့ သိချင်တာနဲ့ ခဏခဏ ချောင်းကြည့်ပြီး ရိုက်ထားတာတွေပါ အစ်မတို့ သားအမိ လိုးနေကြတာကြည့်ပြီး
ကျနော်လည်းအားကျနေရတာပါ”

“ဟင့် တကယ်နော် မောင်လေး ဒီကိစ္စကို ဘယ်သူ့ကိုမှ မပြောတာ
သေချာပါတယ်နော်”

“စိတ်ချပါဗျ ကျနော် ကတိတည်ပါတယ် တစ်ခုတော့ရှိတယ်ဗျ”

မချို ကျနော့်စကားကြောင့်အငိုတိတ်သွားပြီး ကျနော်ပြောတာတွေ
သေချာနားထောင်တယ်။

“ပြောပါမောင်လေးရယ် အစ်မ ဘာလုပ်ပေးရမလဲ မောင်လေး
ဘာလိုချင်လဲ”

“ကျနော်လုပ်ချင်တဲ့အချက်(၂ )ရှိတယ်ဗျ”

“ပြောလေ မောင်လေးပြောသမျှ အစ်မအကုန်လုပ်ပေးမှာပါ”

“ပထမအချက်ကသိချင်တာဗျအစ်မနဲ့ ကျော်စွာဘယ်ကနေ
ဘယ်လိုစပြီး သားအမိခြင်းလိုးဖြစ်သွားကြလဲဆိုတာပါ”

” ဟင်းး ငါ့မောင်က သိချင်မှတော့ပြောပြရတော့မှာပေါ့ ဒီလို
နောင်နောင်ရဲ့ ဟိုသေနာကျ မယားငယ်နဲ့ တည်းခိုးခန်းမှာမိတဲ့ကိစ္စ
မောင်လေးလည်းသိတာပဲ အဲ့နေ့ကနေစတာပဲ”

“ဟင် ဘယ်လိုကြီး”

“ပြောပြပါ့မယ် မောင်လေးရယ် ပြောရမှာတော့ ရှက်သား
ငါ့မောင်က တော်တော်များများသိနေပါပြီလေ ဟို စျေးဆိုင်က”

“ရတယ် အစ်မ ဝယ်သူလာရင် သွားရောင်းလိုက်မယ် ဒီအချိန်က
ဝယ်သူနည်းတယ် ပြသနာမရှိဘူး ဟီးး”

“ဒါမျိုးဆို သိပ်စိတ်အားထက်သန်တယ်နော်”

“ဟဲဟဲ စိတ်ဝင်စားလို့ပါဗျ ပြောပါအစ်မ တော်ကြာ ဝယ်သူ
ရောက်လာအုန်းမယ်”

“အေးပါကွယ် ပြောပါ့မယ် ဒီလိုငါ့မောင်ရေ”

ကျမနာမည် မချို။ချိုချိုအေးပေါ့ရှင်။နာမည်နဲ့လိုက်အောင်လည်း
အပြောချိုချို အပြုံးအေးအေးလေးနဲ့ပဲနေတတ်သူပါ။လင်နဲ့သားက
လွဲပြီးကျန်တာ ခေါင်းထဲမှာ ဘာမှမရှိဘူး။ကျမလင် ကိုဝင်းကျော်နဲ့
သားလေး ကျော်စွာကပဲ ကျမရဲ့ နံပါတ်တစ် နံပါတ်နှစ် နံပါတ်သုံး
ပါပဲ။သားလေး ကျော်စွာ ၁၆နှစ်ပြည့်ခါနီးအထိ ကျမတို့မိသားစု
ဘဝလေးက သာယာစိုပြေပြီး ပျော်ရွှင်ချမ်းမြေ့တဲ့မိသားစု
ဘဝလေးတစ်ခုပါပဲ။ဒီအသိုက်အမြုံလေးကိုဖျက်စီးလိုက်တာက
ကိုဝင်းကျော်ပါပဲ။သားလေးဒီအရွယ်ရောက်လာတဲ့ထိ တစ်ခါမှ
အိမ်ထောင်ရေးဖောက်ပြားတာ လောင်းကစား အရက် မိန်းမကိစ္စ
အကုန်ကင်းရှင်းခဲ့ပါတယ်။ကျမကလည်း မယားဝတ္တရား
ကြေပွန်အောင်ကြိုးစားခဲ့တယ်။သားလေးဆယ်တန်းစတက်ကာစမှာ
သူ့ရုံးကိစ္စနဲ့ တရုပ်ပြည်နယ်စပ်က ရုံးကိုယာယီသွားထိုင်ပေးရတယ်။

ဟိုမှာတစ်လနေလိုက် ဒီကိုပြန်လာလိုက်နဲ့နေရင်း သူ့ရုံးကိစ္စတွေ
ပြီးပြတ်လို့ ရန်ကုန်ရုံးကိုအပြီးပြန်လာတဲ့အချိန်မှာတော့ ကိုဝင်းကျော်ဟာ အရင်ကဝင်းကျော်မဟုတ်တော့ဘဲ အကျင့်
တွေပျက်လာတယ်။အရက်သောက်တယ်။လောင်းကစားလုပ်တယ်။
မိန်းမလည်းရှုပ်လာတယ်။ရှုပ်တာမှ ခဏတွဲတဲ့အဆင့်ကနေ
မယားငယ်ယူတဲ့အထိဖြစ်လာတယ်။လစာတွေပုံမှန်မအပ်တော့သလို
အိမ်ကိုလည်း ပြန်လာချင်မှပြန်လာတယ်။ပတ်ဝန်းကျင်ကရော
ဆွေမျိုးတွေကရော ပြောဆိုလာကြတယ်။ကျမလည်း
သိပ်ရှက်မိတယ်။ရသလောက်ဖုံးကွယ်ရင် ကိုဝင်းကျော်ကို
ဖြောင်းဖြတယ်။သူပြန်လာပါတယ်။ခဏပါပဲ။အိမ်မှာ
ပြန်မြဲသလိုလိုနဲ့ အကျင့်ကထပ်ဖောက်လာတယ်။ကျမလည်း ကိုဝင်းကျော်ကိုစောင့်ကြည့်ရင်း သူ့ဟာသူ ပြင်မယ့်အချိန်ကို
စောင့်ခဲ့တယ်။အဲ့ဒါကျမသိပ်မှားတယ်။နောက်ဆုံး သတင်းရလို့
နောင်နောင့်ကိုခေါ်ပြီး တည်းခိုးခန်းမှာလိုက်ချောင်းတော့
သူ့မယားငယ်နဲ့ဖြစ်ပျက်နေတာတွေ ပက်ပင်းကြီးမိတယ်။ရန်တွေ
အကြီးအကျယ်ဖြစ်ကြတယ်။မယားငယ်ကို ဆံပင်ဆွဲပြီး
ပါးရိုက်ပစ်တယ်။ကျမထက်လူကောင်ကြီးတဲ့ မယားငယ်မကို
ဘယ်ကရောက်လာမှန်းမသိတဲ့ အားတွေနဲ့ရိုက်နှက်ပစ်တယ်။
ကိုဝင်းကျော်က ကျမကိုဆောင့်တွန်းပြီးမယားငယ်ကို
ကာကွယ်တယ်လေ။နောင်နောင်ရယ် တည်းခိုခန်းကသူတွေရယ်
ဝိုင်းဆွဲကြလို့ ရန်ပွဲအဆုံးသတ်ပေမယ့် စကားများကြပြီး
ကိုဝင်းကျော်နဲ့ ကွဲမယ်ကွာမယ်ပြောပြီး ပြန်လာခဲ့တယ်။
ရပ်ကွက်ထဲ သတင်းတွေပြန့်နှံ့ကုန်ပြီး အတင်းပြောတဲ့သူတွေ
ပြောနေကြမှာပေါ့။ကျမလည်း သားလေးနဲ့ဖက်ပြီးငိုနေလိုက်တယ်။
သားကလည်း သူ့အဖေနဲ့ကျမ အရင်ရက်တွေကတည်းက
ကတောက်ကဆဖြစ်နေတာတွေမြင်ဖူးထားတော့ ခုသူကြားလာတာ
တွေနဲ့ရောရှက်ပြီးငိုတယ်။

“သား မငိုနဲ့တော့နော် တိတ်တော့ အမေရှိတယ် သားအဖေ
ပြန်လာတော့ရင်လည်း အမေရှိတယ် အမေသားကိုလုပ်ကျွေးမယ်”

“ဟုတ် မငိုတော့ဘူးအမေ အမေလည်းမငိုနဲ့တော့နော် သားစာကြိုးစားပါ့မယ် သားပညာတတ်ကြီးဖြစ်တဲ့အခါ အမေ့ကို
ဘာအလုပ်မှမလုပ်ရဘဲ အေးအေးချမ်းချမ်းနေရအောင် သားအလုပ်လုပ်ပြီးရှာကျွေးမယ်”

သားနဲ့ကျမအားရအောင်ငိုပြီး တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် အားပေးကာ ရေမိုးချိုး ထမင်းစားကြသည်။စိတ်မပါတော့
ထမင်းကစားမဝင်ဘူး။ ဝင်သလောက်ပဲစားလိုက်ကြပြီး ထမင်းဝိုင်း
သိမ်းကာ သားကို စာကျက်ခိုင်းရသည်။ညအိပ်ချိန်ရောက်တော့
သားကိုအိပ်ခိုင်းပြီး ကျမလည်းအခန်းထဲပြန်လာခဲ့သည်။အိပ်ယာထဲ
လှဲပြီး အိပ်ဖို့ကြိုးစားပေမယ့်မရ။စိတ်ထဲတနှံနှံခံစားရလွန်းလို့
အိပ်မပျော်ပါဘူးရှင်။ယောကျ်ားတွေစိတ်ညစ်တဲ့အခါ
အရက်သောက်တယ်လို့ကြားဖူးတာနဲ့ ကျမလည်း အရက်တစ်ခွက်
လောက်သောက်လိုက်ရင် မူးပြီးအိပ်ပျော်သွားမလားဆိုပြီး
အိပ်ယာမှထကာ ကိုဝင်းကျော်သောက်နေကြပုလင်းလက်ကျန်
ရှိသေးတာနဲ့ ခွက်ထဲလောင်းထည့်ပြီးသောက်ဖို့ပြင်သည်။

အနံ့ကြီး စူးစူးဝါးဝါးနဲ့ ဘယ်လိုမှ သောက်မရ။ပါးစပ်ထဲ
ငုံမိတာတွေတောင် ထွေးပစ်မိသည်။အချိုရည်လေးနဲ့ရောသောက်ဖို့
စိတ်ကူးရပြီး ရေခဲသေတ္တာထဲက စပါကလင်ဗူးလေးယူကာ
အရက်နဲ့ရောစပ်ပြီးသောက်ချလိုက်သည်။ချိုပေမယ့် ပူရှိန်းရှိန်း
ခါးတားတားနဲ့ ရင်ထဲပူဆင်းသွားသည်။အဝင်တော့မဆိုးတော့။
အရက်ဆိုတာ အနံ့တောင်မခံခဲ့ဖူးတဲ့ကျမမျက်လုံးထဲ
ရီဝေဝေဖြစ်လာသည်။မြန်မြန်မူး မြန်မြန်မှောက် အေးရောဆိုပြီး
နောက်တစ်ခွက်ထပ်ရောပြီးသောက်ချလိုက်သည်။ရီဝေဝေနဲ့
အိမ်ကြီးလည်နေသလိုလိုပင်။စိတ်ထဲပျော်သလိုလိုရှိလာသည်။
နောက်တစ်ခွက်ထပ်သောက်ပြီး အရက်ပုလင်းနဲ့အအေးဗူး ပြန်သိမ်းကာ အိပ်ခန်းကိုပြန်လာခဲ့သည်။ကျမမူးနေပါပြီ။
ဆယ်လှမ်းလောက်လျှောက်ရင်ရောက်တဲ့ခရီးက မရောက်တော့။

ဒယိုင်းဒယိုင်နဲ့ ပစ်လဲလိုက်ပြန်ထလိုက်နဲ့ အသိစိတ်တွေလည်း
ဝေဝါးလာခဲ့သည်။မတ်တပ်ရပ်ရင် ထပ်လဲမှာစိုးတာနဲ့
လေးဘက်ထောက်ဆက်သွားသည်။သားအခန်းရှေ့ရောက်တော့
သားနဲ့တူတူအိပ်ဖို့အကြံရပြီး တံခါးလေးတွန်းဖွင့်ကာ သားအခန်းထဲ
ဝင်ခဲ့သည်။သားအခန်းထဲမှာက ညအိပ်မီးလေးထွန်းထားသည်။
မီးအလင်းရောင်နဲ့ပဲ သားကုတင်နားရောက်အောင်သွားလိုက်ပြီး
ကုတင်ပေါ်တက်သည်။ခြင်ထောင်ဆွဲလှန်ပြီးဝင်လိုက်တော့ သားက
အိပ်မောကျနေသည်။ ပုဆိုးကခါးမှာမရှိတော့။ပေါင်ကြားက
ရွှေပန်းလေးက မိုးပေါ်ကိုထောင်လို့။သားရဲ့ရွှေပန်းကိုမြင်မှ
ကျမစိတ်တွေဖောက်ပြန်လာသည်။ကိုဝင်းကျော်နဲ့ အိမ်ထောင်ရေး
အဆင်မပြေလို့ လင်မယားကိစ္စလည်းမဖြစ်မြောက်တာကြာနေပြီ။
ခု သားရဲ့ရွှေပန်းလေးတွေ့လိုက်ရမှ ပေါင်ကြားကအဖုတ်က
တင်းကနဲဖြစ်လာသည်။တောင်းတနေခဲ့တာကြာပြီဖြစ်ပေမယ့်
စိတ်ဆန္ဓကိုချိုးနှိမ်ပြီးနေလာခဲ့တဲ့ကျအရက်ကလည်း
သောက်ထားတော့ရဲတင်းနေတယ်။ပုံမှန်ဆို ဒီလိုလုပ်ရဲမှာ
မဟုတ်ဘူး။လက်ကအလိုလို သားရဲ့ဒစ်မပြုတ်သေးတဲ့
ရွှေပန်းလေးကိုကိုင်မိသွားသည်။ပြီးတော့ ရှေ့ကိုကုန်းကာပါးစပ်နဲ့
ငုံစုပ်လိုက်တော့သည်။စိတ်ကိုထိန်းလို့မရတော့။သားရဲ့လူပျိုပေါက်
လီးအနံ့လေးကကျမကိုစုပ်ချင်အောင်စွဲဆောင်နေသည်။စိတ်ထဲ
သတိတစ်ချက်ဝင်လာကာ ဒါ ငါ့သားပဲ မလုပ်သင့်ဘူးပဲလို့
တွေးမိပြီး သားရဲ့လီးကို ပါးစပ်ထဲမှချက်ခြင်းထုတ်လိုက်တယ်။

သားနိုးသွားလား တစ်ချက်ကြည့်လိုက်သည်။သားကတရှူးရှူးနဲ့
အိပ်မောကျနေသည်။လုပ်သင့် မလုပ်သင့် စိတ်ထဲလွန်ဆွဲနေပေမယ့်
မူးနေတဲ့ကျမကို အမှောင်စိတ်ကဖုံးလွှမ်းပြီးထိပ်ငုံနေတဲ့သားရဲ့
ရွှေပန်းလေးကိုတပြွတ်ပြွတ်စုပ်နေမိတော့သည်။နှစ်ပေါင်းများစွာ
ကိုဝင်းကျော်လီးကိုပဲစုပ်ပေးလာခဲ့တဲ့ကျမ ခု ကိုယ်မွေးတဲ့သားရဲ့
လီးကိုအားရပါးရစုပ်ပေးနေမိသည်။သားက လူပျိုဖြစ်ပြီဆိုတော့
စည်းခုံမွှေးနုနုလေးတွေထွက်နေပြီ။လဥလေးနှစ်လုံးကလည်း
ချစ်စရာလေး။လီးစုပ်နေရင်း လဥလေးတွေကိုငုံကာစုပ်ယက်သည်။
လီးတံလေးဖြဲချပေးတော့ သား အင့်ဆို တစ်ချက်တွန့်သွားသည်။
ပြီးတော့အိပ်မြဲအတိုင်းအိပ်နေသည်။ဒစ်ရဲရဲလေးပေါ်လာတော့
ဒစ်ဘေးမှာ လချေးတွေကအပြည့်။ကျမလည်း နှာခေါင်းနဲ့ကပ်ကာ
အဝရှူလိုက်ပြီး ဒစ်ပတ်ချာလည်က လချေးတွေကိုပြောင်အောင် ယက်ပြီး လီးကိုငုံကာ ပါးစပ်ထဲအဆုံးထိငုံလိုက်သည်။ သားစည်းခုံနဲ့ကျမနှုတ်ခမ်းထိမှရပ်လိုက်ပြီး ပါးစပ်ထဲ လျှာကိုကစားကာ စိတ်ကြိုက် စိမ်ပြေနပြေကိုစုပ်ပေးနေမိသည်။
သားက တစ်ချက်တစ်ချက် ဖင်လေးကော့တင်ပေးလာတာလွဲလို့
အိပ်မောကျနေဆဲ။လူသာအိပ်တာ လီးကမအိပ်။ကျမပါးစပ်ထဲ
ပြည့်တက်လာသည်။ပြီးတော့ ဖင်လေးအတင်းကော့တင်ကာ
လရည်တွေ ပါးစပ်ထဲတဖျောဖျောပန်းထည့်တော့သည်။

ကိုဝင်းကျော်လည်း ခဏခဏပါးစပ်ထဲပြီးနေကျမို့ သားလရည်
ပန်းထည့်တာမဆန်းတော့ပါဘူး။ဒါပေမယ့် ကိုယ်မွေးထားတဲ့သားရဲ့
လူပျိုလရည်ကို မျိုချလိုက်ရလို့ ပျော်သလိုလို စိတ်လှုပ်ရှားသလိုလို
ဖြစ်လာသည်။ကျမစိတ်ထဲထပ်တွေးမိတာက သားနဲ့လိုးဖို့ပါပဲ။
ကိုယ်မွေးတဲ့သားနဲ့လိုးဖို့တွေးမိတာနဲ့တင် ကျမအဖုတ်တင်းခနဲ
ဖြစ်လာသည်။သားကလရည်ထွက်ပြီဆိုတော့ အဖုတ်လိုးဖို့တော့
မဖြစ်ဘူး။သားနဲ့ဗိုက်ကြီးသွားနိုင်တယ်။နောက်ပြီး ကိုဝင်းကျော်နဲ့
မလိုးဖြစ်တာက ၁လကျော်နေပြီဆိုတော့ ပြသနာတက်နိုင်သည်။
အဲ့တော့ဖင်လိုးဖို့ပဲဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ တစ်ခါပြီးသွားလို့ ပျော့ခွေ
နေတဲ့သားလီးကိုထပ်ငုံကာစုပ်ပေးလိုက်သည်။စုပ်နေရင်း ကျမပေါင်ကြားထဲလက်နှိုက်ကာအဖုတ်ကိုပွတ်နေမိသည်။
သားကိုစုပ်ပေးရင်း ဂွင်းပါထုပေးတော့ လီးကပြန်မာလာသည်။
တဇတ်ဇတ် တုန်လာတဲ့အထိလုပ်ပေးလိုက်ပြီး ကျမထဘီကိုခါးမှာ
ပတ်လိုက်သည်။သားအပေါ်တက်ခွကာ လက်ဝါးထဲတံတွေးထွေးပြီး
ဖင်ဝမှာသုတ်လိုက်သည်။ပြီးတော့ သားလီးကိုကိုင်ကာဖင်ဝမှာ
တေ့ပြီးတဖြည်းဖြည်းထိုင်ချလိုက်သည်။လီးနဲ့ဝေးနေတာလချီနေပြီ
ဆိုတော့ ဖင်ဝလည်းကျဥ်းနေပြီ။သားလီးကသိပ်မထွားသေးပေမယ့်
ရှည်သည်။စည်းခုံနဲ့ဖင်ထိတော့ခဏနားလိုက်သည်။ သူ့အမေ
အရင်းက ဖင်ထဲသူ့လီးထည့်ပြီး သူ့ကိုကြည့်နေတာမသိဘဲ တရှူးရှူး
အိပ်ပျော်နေဆဲပင်။ကျမလည်းသားရဲ့ ပါးပြင်လေးကိုနမ်းလိုက်ကာ
ဖင်ကြွပြီးစဆောင့်တော့သည်။

“ဘွတ် ပလောက်ပလောက် ပလွတ်ဖွတ် ဘွတ်ဘွတ် ပြွတ် ဗလွတ်”
“ဖောက်ဖောက်ဖောက်ဖောက်ဖောက်ဖောက်ဖောက်ဖောက်”

သားလီးလေးကသိပ်မကြီးသေးပေမယ့် ကျမအာသာတော့
ပြေစေသည်။ဖင်ကြီးမြှောက်မြှောက်ပြီး အားရပါးရကိုဆောင့်လိုး
ပစ်သည်။သားဘေးနှစ်ဖက်ကိုလက်ထောက်ပြီးဆောင့်ချလိုက်
ညောင်းရင် ဖင်ကိုစည်းခုံနဲ့ကပ်ကာ ဆန်ကောဝိုင်းလိုက်လိုးသည်။

“ဖတ် ဘလွတ်ဘွတ် ဖောက်ဖောက် ဘုဘုဘူ”

“ဟင်းးးးးကောင်းလိုက်တာသားလေးရယ် သားလီးက အမေ့ဖင်ထဲ
ပြည့်ကြပ်နေတာပဲ ရှီးးး”

“အင် ဟင် အမေ ဘာလုပ်တာလဲ အားးအားးအီးးးး အမေ အမေ အားးးဘယ်လိုကြီးလဲသိဘူး အားးအားးးအားးး”

ကျမဆောင့်လိုးပေးနေတုန်း သားကရုတ်တရက်နိုးလာလို့ ဖင်ဝကို
ညှစ်ညှစ်ပေးလိုက်သည်။ဖင်ဝနားတင်လီးသွင်းထားပြီးညှစ်လိုက်
အဆုံးထိကပ်ညှောင့်စကောဝိုင်းကာညှစ်လိုက်နဲ့ ကျမရဲ့ ဖင်ပေါက်
အရသာကို သားကိုအကောင်းဆုံးခံစားစေလိုက်သည်။သားက
တစ်ခါမှမရဖူးတဲ့အရသာကို မွေးထားတဲ့အမေကိုယ်တိုင်က
ပေးနေတာမို့ထူးဆန်းအံ့သြပြီး ခံစားနေရတာကောင်းနေတော့
အသံစုံအော်ပြီး သူ့ဖင်လေးကိုကော့တင်ပေးလာသည်။ကျမလည်း
ကိုယ်လုံးကိုရှေ့ကိုင်းပြီး သားနှုတ်ခမ်းကိုဆွဲစုပ်နမ်းကာ အနမ်းပါ
သင်ပေးလိုက်သည်။သားခမျာ ကျမရဲ့မာယာတွေ အစုပ်အနမ်း
အလိုးအဆောင့်တွေမှာယစ်မူးပြီး ကျမနဲ့အတူလိုက်ပါစီးမျော
နေတော့သည်။အနမ်းတွေပြန်တုန့်ပြန်လာကာ ဖင်လေးကော့တင်ကာ
လိုးဆောင့်တတ်လာသည်။

ဆက်ရန်

ကျနော်နဲ့အင်းစက်-၃

“ပြွတ် အင်းး သားး ကောင်းလားးးရှီးးး အမေတော့
အရမ်းကြိုက်နေပြီ သားလီးက အမေ့ဖင်ထဲမှာပြည့်နေတာပဲ
ချစ်တယ်ကွာ အရမ်းချစ်တယ် ”

“ကောင်းတယ် အမေ အားးးညှစ်တယ် အားးအားး ညှစ်ပြန်ပြီ”

“ကြိုက်လား အမေ အဲ့လိုညှစ်ပေးတာ”

“ကြိုက်တယ်အမေ အားး ညှစ်ပြန်ပြီ ရှီးးးးး”

သားအမိခြင်းလိုးနေရတယ်ဆိုတဲ့အသိနဲ့ကျမအဖုတ်ကအရည်ရွှဲကာ
ပြီးဆုံးခြင်းကို ခဏခဏရောက်ရသည်။သားလည်း ကျမ
ဒုတိယအချီပြီးတော့ ဖင်ကိုအတင်းကော့လာကာ ကျမဖင်ထဲ
လရည်နွေးနွေးတွေပန်းထည့်လာတော့သည်။ကျမလည်း မောပြီး
သားအပေါ်မှာပဲထပ်အိပ်ကာ သားနှုတ်ခမ်းလေးစုပ်နမ်းပြီး
အမောဖြေရသည်။သားနဲ့လိုးလိုက်ရလို့ အမူးလည်းပြေသွားပြီ။
ချွေးတွေလည်းထွက်နေပြီ။

“သား ကောင်းလားဟင်”

“ဟုတ် ကောင်းတယ် အမေ ခုနက သား အမေဖင်ထဲ သေးတွေ
ပေါက်ထည့်မိတာလားမသိဘူး အရမ်းကောင်းတာပဲ ”

“သေးပေါက်တာမဟုတ်ဘူး သားရဲ့ သားလရည်ထွက်သွားတာ
သား တစ်ခါမှ ဂွင်းမထုဖူးဘူးလား”

“ဟင့်အင်း ကျောင်းမှာ ဟိုကောင်တွေပြောတာတော့ ကြားဖူးတယ်
ဂွင်းထုတယ် ဂွင်းထုတယ်နဲ့ သားကိုလည်းလာမေးတယ် မင်း
ဂွင်းထုလားတဲ့ ”

“အာ့နဲ့သားကဘာပြန်ပြောလိုက်လဲ”

“မထုဘူးလို့ပဲပြောလိုက်တယ်”

“သား ဒီအရွယ်ရောက်နေပြီ ဂွင်းမထုဘဲ ဟုတ်ပါ့မလား
ကောင်မလေး လှလှလေးတွေတွေ့ရင် လီးမတောင်ဘူးလား
မှန်းပြီးမထုဘူးလား”

“ဟီးးးတောင်တော့တောင်တယ် ဂွင်းမထုဖူးဘူး ”

“အဲ့ကျရင်ဘာလုပ်လဲ”

“သားပေါင်နဲ့ပဲညှပ်ထိန်းထားလိုက်တယ်”

“သားက လူရိုးလေးပဲ ခုတော့ အမေကရှင်တစ်ခါထဲပြုပေးလိုက်ပြီ
သား မိန်းမလိုးဖူးပြီ အမေဆိုတဲ့မိန်းမကိုလိုးဖူးပြီ လိုးတာမှ ဖင်ကို
လိုးရတာ ငါ့သားကိုအဆင့်ကျော်သင်သလိုဖြစ်သွားတယ်
နောက်နေ့မှ သေချာသင်ပေးမယ်အမေက”

“ဟုတ်ကဲ့အမေ အမေ သားမသိလို့မေးချင်တယ်”

“အင်း မေးလေ ဘာလဲသား”

“လိုးတာက သားသိသလောက်အဖုတ်ကိုပဲ လိုးလို့ရတာ
ဟုတ်ဘူးလားဟင် ဖင်ကိုလည်းလိုးလို့ရတာလား”

“ရတာပေါ့သားရယ် ရလို့ ခု သားလီးကအမေ့ဖင်ထဲဝင်နေတာပေါ့”

“ဟုတ်”

“သားးး”

“ဗျာ”

“သားအဖေ မယားငယ်ထားတာ သားသိတယ်နော်”

“ဟုတ် သားသိသင့်သလောက်တော့သိပါတယ်အမေ အမေစိတ်မကောင်းဖြစ်မှာစိုးလို့ သားဘာမှမမေးခဲ့တာပါ”

“ဟင်းးး အမေ့သားက အလိုက်သိတတ်လိုက်တာ အာ့တွေချစ်ရတာ
အမေဖြစ်ချင်တာတွေကို သားလိုက်လျောမယ်မှတ်လား”

“သားကအမေ့စကားအမြဲနားထောင်နေကြလေ အမေဘာခိုင်းခိုင်း
သားလုပ်ပေးမှာပါ”

“အမယ်လေး ချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်တဲ့အမေ့သားလေး အမေ့လင်လေး
အမေ့လင်ငယ်လေး သားအဖေကို ပြန်ပြီးပညာပေးရမယ်
ခု သားနဲ့ အမေဖင်ပဲလိုးဖြစ်ကြတာ သားဆယ်တန်းဖြေပြီးတဲ့နေ့မှာ
အမေ့အဖုတ်ကိုလိုးခိုင်းမယ် သားနဲ့ကလေးရအောင်ယူမယ်
မွေးတဲ့ကလေးအဖေ နာမည်မှာသားအဖေ နာမည်ထည့်မယ်”

“ဟုတ် အမေ့သဘောအတိုင်းပါပဲ”

“ကဲ အမေ့သား အမေအပေါ်ကနေဖိထားလို့လေးနေမှာပေါ့
အမေအောက်ဆင်းမယ်”

“မလေးပါဘူး အမေ့ကိုယ်လုံးကပေါ့ပေါ့လေး”

“ပြွတ် ဘလွတ် ဘွတ်ဘွတ် ဗွီးးးးးဘူ”

ကျမ သားအပေါ်မှထကာ ဖင်ထဲက သားလီးကိုဆွဲထုတ်လိုက်သည်။
သားလီးလေးပျော့ခွေပြီးထွက်လာသည်။

“ကဲသား ဒီအတိုင်းလေးနေနော် အမေပြန်လာခဲ့မယ်”

“ဟုတ် အမေ”

ကျမ အိမ်သာသွားကာ သားပန်းထည့်ထားတဲ့လရည်တွေ
ကုန်အောင်ညှစ်ထုတ်ပြီး ရေပြောင်အောင်ဆေးကာ
သန့်ရှင်းရေးလုပ်သည်။ရေပတ်ဝတ်ကလေးယူလာပြီး သားလီးလေးကို သုတ်သင်သန့်ရှင်းပေးပြီး လီးလေးငုံကာ
သုံးလေးချက် နမ်းလိုက်သည်။ ပြီးတော့ သားကိုဖက်ကာအိပ်ကြသည်။

“သား အိပ်တော့နော် မနက်လည်းအစောကြီးထရအုန်းမှာ”

“ဟုတ်ကဲ့အမေ”

အဲ့ဒီညကနေစပြီး နောက်နေ့ညတွေမှာ သားကိုတစ်မျိုးပြီးတစ်မျိုး
သင်ပေးသည်။သားနဲ့တူတူအိပ်ပြီး မလိုးဖြစ်ကြရင်တောင် လီးစုပ်
အဖုတ်ယက်လုပ်ဖြစ်သည်။သားကခုဆို အလိုးအဆောင့် အမှုတ်
အယက်မှာ ကျွမ်းကျင်အဆင့်ဖြစ်နေပြီ။ကိုဝင်းကျော် တစ်ခါတစ်လေ ပြန်လာတဲ့ညတွေမှာတော့သားအခန်းမှာ
မအိပ်တော့ဘဲ အခန်းကိုပြန်အိပ်သည်။ကျမစောက်ပတ်လည်း ကိုဝင်းကျော်ပြန်လာမှလိုးခံရတော့သည်။အရင်က ဒေါသကြောင့် ကွဲမယ်ကွာမယ်ပြောပြီးပြန်လာခဲ့ပေမယ့် လူကြီးတွေကလည်း
ပြောသူကလည်းတောင်းပန်လို့ ကျမပြန်လက်ခံခဲ့သည်။ကိုဝင်းကျော်က မယားငယ်ထားနေပေမယ့် ကျမနဲ့သားလေးကို
သံယောဇဉ်မပျက်နိုင်ဖြစ်နေသေးသည်။ဒါပေမယ့်သူ့မယားငယ်ဆီ
တော့အမြဲသွားသည်။ကျမလည်းတားမနေတော့။ကျမမှာ သားလေးကျော်စွာရှိသည်။သူဆယ်တန်းဖြေပြီးတဲ့အခါ
အဖုတ်ပေးလိုးမည်။ကလေးရတဲ့အထိအလိုးခံမည်။လရည်အမြဲ
အဖုတ်ထဲထည့်ခိုင်းမည်။ခုလည်းအဖုတ်ကိုပေးမလိုးတာကလွဲပြီး
ဖင်ကိုတော့ သားစိတ်ကြိုက်ပုံစံမျိုးစုံ အလိုးခံခဲ့သည်။

“အဲဲဒါပဲ မောင်လေး ကျန်တာတော့ မင်း မြင်တွေ့ခဲ့တဲ့အတိုင်းပဲ”

“ဟုတ်ပြီဗျာ ဒါဆို အမက ကျော်စွာနဲ့ဖင်ခံတာ လစ်လပ်နေတဲ့
ကွက်လပ်ဖြည့်တဲ့အပြင် နောက်ပိုင်း ကျော်စွာနဲ့ရတဲ့ကလေးပါ
မွေးမှာပေါ့ ပြီးရင် ကိုဝင်းကျော်ကို ပညာပေးမယ်ပေါ့”

“အင်း ဟုတ်တယ်ငါ့မောင် ဒီကိစ္စကို ဘယ်သူမှမသိပါစေနဲ့နော်”

“စိတ်ချပါဗျာ ကျနော်ဘယ်သူမှပြောမှာမဟုတ်ဘူး ကျနော်လည်း
အင်းစက်ဆိုတာကိုစိတ်ဝင်စားလို့ဗျ”

” ကျေးဇူးပါပဲငါ့မောင်ရယ် ဒါနဲ့နောက်တစ်ချက်ကရော”

“ဒုတိယတစ်ချက်က ဖင်လိုးချင်တာပဲဗျ ကျနော် စော်တွေအများကြီးထားတယ်ဆိုတာ အစ်မလည်းသိတာပဲ ရသမျှစော် အကုန်ဖိုက်ခဲ့တာချည်းပဲ ဖင်တော့မချခဲ့ဖူးဘူး
သူတို့ကလည်းမပေးခဲ့သလို ကျနော်ကလည်းမတောင်းခဲ့ဖူးဘူး
ဟို ကျော်စွာ အစ်မဖင်လေး လိုးနေတာကြည့်ပြီး
ကျနော်လည်း အစ်မကို အစ်မကို ”

“ဖင်လိုးချင်တယ်ပေါ့”

“ဟီးးးးဟုတ်တယ်ဗျ စမ်းကြည့်ချင်တယ် ဖြစ်နိုင်မှပါ
အတင်းအကြပ် မတောင်းဆိုပါဘူး အစ်မအဆင်ပြေမယ်ဆိုမှပါ”

“ငါ့မောင်က အစ်မနဲ့သားလေးရဲ့ လျို့ဝှက်ချက်ကို
ကာကွယ်ပေးခဲ့တဲ့သူပဲ အစ်မလိုက်လျောပေးရမှာပေါ့ အစ်မ
ကြေကြေနပ်နပ်ကြီးကို ဖင်လိုးခံမှာပါ”

“တကယ် တကယ်လားအစ်မ”

“အင်းပေါ့ တကယ်”

“ဘယ်တော့လဲဟင်အစ်မ အခု ”

“ကိုနောင်ရေ အအေးတစ်ဗူးလောက် ”

“ခဏလေးဗျို့ လာပြီ လာပြီ”

“အစ်မရက်ပြန်ပြောမယ်လေ ခုတော့မဖြစ်သေးဘူး
စျေးဝယ်လာနေတယ် သွားလိုက်အုန်း စိတ်ချပါ အစ်မ ရက်သေချာ
ပြောမယ်နော် အစ်မလည်းပြန်တော့မယ် ”

“ဟုတ်ကဲ့အစ်မ”

$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$

“လာမယ့် ဆန်းဒေး အားလား မောင်လေး”

“မအားးး အဲ့ အားး မအားလည်းအားရမှာပေါ့ မချိုရယ် ဟီးးးး”

“အစ်မ ရွာကမဂ်လာဆောင် တစ်ခုသွားဖို့ရှိတယ် အဲ့ကျရင်
မောင်လေးဆိုင်ကယ်နဲ့လိုက်ပို့လေ အပြန်ကျတော့ ငါ့မောင်
သဘောရှိ မနောဟိ”

“ဝိုးးး မိုက်ပြီလေ အဲ့နေ့ ကျူရှင်တက်ရမှာ မတက်တော့ဘူး ဟီးးးး
စာက နောက်နေ့ပြန်ကူးလို့ရတယ် ဒီအခွင့်အရေးက နှစ်ခါပြန်မရဘူး”

“စာမေးပွဲနီးပြီမှတ်လားဖြစ်ပါ့မလား”

“ရပါတယ်မချိုရဲ့ ကျနော့်အတွက် စာမေးပွဲကအေးဆေးပါ
မချိုကအရေးကြီးတာ”

“ဟွန့် နောင်နောင်တို့များ ဒါမျိုးကျတော့တတ်ပါ့”

“ဟီးးဟီးးး”

ဆန်းဒေးရောက်ဖို့ နေမရထမရနဲ့လက်ချိုးရေရင်းစောင့်နေမိသည်။
စော်နေပြန်ကောင်းလာတော့ တည်းခိုခန်း တစ်ခါသွားလိုက်သေး
သည်။နလန်ထကာစအချိန်ဆိုတော့ သိပ်မကြမ်းသေးပဲနုနုရွရွလေး
ချစ်ပေးရတာပေါ့။ဖင်ပေါက်ကိုတော့ကလိတာပဲ။ဖင်နှိုက်ပြီးအလိုးခံ
ရတဲ့ကျနော်စော်လည်း ခါတိုင်းထက်ပိုရွနေသည်။မချိုနဲ့ လိုးပြီးရင်
သူ့ကိုလိုးလို့ရပြီ။ကြီးတော်ကိုလည်းအချောင်းမပြတ်ဘူး။ရေချိုးတဲ့
အခါသေချာမြင်ရတဲ့အခါရှိသလို မမြင်ရတာလည်းရှိသည်။
ကြီးတော်အိပ်နေချိန်လည်း အခန်းထဲဝင်ပြီးချောင်းကြည့်သည်။
ဖင်လှည့်ခေါင်းလှည့်နဲ့ ဆန်းဒေးရောက်လာသည်။မနက်စောစော
ထကာ မချိုနဲ့ သူ့ရွာမဂ်လာဆောင်သွားကြသည်။မချိုပုံစံက
ကလေးတစ်ယောက်အမေလို့မထင်ရဘဲ အပျိုကြီးတစ်ယောက်ရဲ့
ပုံစံလိုပဲ။ရိုးရိုးလေးဝတ်စားထားပေမယ့် လှနေသည်။
ရွာမဂ်လာဆောင်ဆိုတော့ ကျနော်တို့စောစောရောက်တာတောင် အခမ်းအနားကိုမှီရုံပဲရှိသည်။မချိုတို့အမျိုးတွေကကျနော်တို့ကို
သေချာဧည့်ခံကျွေးမွေးကြသည်။ဟင်းအမယ်ပေါင်းကလည်း
စုံနေတာပါပဲ။စားကောင်းကောင်းနဲ့သုံးပန်းကန်တီးပလိုက်သည်။
စားသောက်ပြီးတော့ ကျနော်ကဆေးလိပ်ထိုင်သောက်ရင်း
အပြန်လမ်းမှာမချိုနဲ့ဘယ်လိုစခန်းသွားမလဲစဥ်းစားနေလိုက်သည်။
မချိုကတော့ သူ့ဆွေမျိုးတွေနဲ့စကားတွေဖောင်ဖွဲ့နေတာပေါ့။
မဂ်လာဆောင်သိမ်းလို့ မဏ္ဍုပ်ဖျက်တဲ့အချိန်မှာကျနော်တို့ရွာက
ပြန်ထွက်လာကြသည်။မနက်ကတုန်းကတော့မြူတွေဆိုင်းပြီး
အေးစိမ့်သလိုလိုရှိပေမယ့် ခုတော့ နေကကျဲကျဲတောက်ပူနေပြီ။
မောင်းရင်းခရီးတော်တော်ရောက်လာတော့ ခါးညောင်းဖင်ပူ
လာသည်။ကားလမ်းဘေးဇရပ်လေးမှာ ခဏရပ်ပြီးဝင်နားကြသည်။