(၂-၆)
သုခ က ဒေါက်တာသန္တာကိုကို ရဲ့ ပင်တီကို သူ့ လက်တဖက်ထည်းနှင့် ခါးစည်းသားရေကြိုးမှ ကိုင်ကာ ဆွဲချွတ်ချလိုက်သည်။ သူ့ လီးကို လက်တဖက်ဖြင့် ကိုင်ကာ ဒေါက်တာသန္တာကိုကို စောက်ဖုတ်ဝ ကို ဖိသွင်း လိုက်တော့ မှ ဒေါက်တာသန္တာကိုကို မျက်လုံးတွေ ပွင့်လာခဲ့သည်။
“အို…မလုပ်နဲ့ လေ..အဲဒါတော့..အိုးးးးးးးရှီးးးးးးးးးးးးးးးးးးအားးးး”
ဒေါက်တာသန္တာကိုကို မှာ ခုန က သွေးသား တွေ ဆူလာပြီး သူမ ကိုယ်တိုင် ဖီးတက်လာသဖြင့် ဘာဖြစ်ဖြစ် ဟု စိတ်ကို လျှော့ လိုက်သော်လည်း တကယ်တမ်း လီး က သူမ စောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်လာတော့ လန့် သွားခဲ့သည်။ သူမ မှာ တကယ်တော့ လင်ဖြစ်သူ ဒေါက်တာကျော်စွာ ၏ လီးဖြင့်သာ အလိုးခံဖူးသည်။ သူစိမ်းယောက်ျား ကို သူမ ပုလွေပေးဖူးသည်မှာ သူမ လင်ဖြစ်သူ ပြီးလျှင် ဆေးရုံ မှ လူနာက ဒုတိယ လူဖြစ်ကာ၊ သုခ က တတိယလူ သာ ဖြစ်သည်။ သူမ မှာ ဆရာဝန်မ တစ်ဦး လည်း ဖြစ်သဖြင့် တစိမ်းယောက်ျား တစ်ယောက် က ကွန်ဒန် မစွပ် ပဲ သူမ စောက်ဖုတ်ထဲ ထိုးထည့် လိုက်သည်ဆိုတော့ လန့် သွားခဲ့သည်။ သူ့ မှာ ရောဂါ များရှိနေခဲ့ရင် ဆိုတာက သူမ ကို တကယ်ထိပ်လန့် သွားစေခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း သူမ စောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်လာသော လီးကြီးက နွေးထွေး မာကျော ကာ အလုံးအထည် ကလည်း သူမ လင်ဖြစ်သူ ဒေါက်တာကျော်စွာ ထက် ကြီးသဖြင့် တင်းကျပ် စွာ ပွတ်တိုက်မှု ကို ခံလိုက်ရသည်။ သူမ စောက်ဖုတ် မှာ ခုန က သွေးသား ဆူပွက်နေမှု ကြောင့် စောက်ရည်တို့ က ရွဲနေတာမို့ သာ ဖြည်းဖြည်း ချင်း ဝင်သွားခဲ့ ရသည်။
သုခ မှာလည်း သူ့ လီးကြီး ဒေါက်တာသန္တာကိုကို စောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်သွားတော့ တင်းကျပ် စေးနှစ် နေတာမို့ အရမ်းကို ဖီးလ် ဖြစ်သွားရသည်။ ကလေး တစ်ယောက် အမေ မို့ စောက်ဖုတ် က ချောင်ချောင် ချိချိ ဖြစ်မလား ဟု မှန်းထားတာ ဒီလောက် စေးကျပ် တော့ ပိုပြီး စိတ်တွေ ထလာရသည်။ ဒေါက်တာကျော်စွာ လီးက သိပ်မကြီး တာလား။ သူတို့ လင်မယား အလုပ်မဖြစ်တာ ကြာပြီလား တစ်ခုခု ဖြစ်မည်ဟု ခေါင်းထဲ တချက်ပေါ် လိုက်သေး သည်။ သို့သော်လည်း စောက်ဖုတ်ထဲ လီးဝင် နေပြီ ဆိုတော့ တခြား ဘာမှ သူ တွေးမနေတော့။ စေးကျပ် လွန်း သဖြင့် စောက်ခေါင်းထဲ သူ့ လီးကြီး အဆုံးထိ ဆောင့် သွင်း လိုက်ပါက သူ့ အရည်ပြားလည်း တင်း ပြီး နာမှာ မို့ လီးတန် တဝက်လောက် ဝင်တာနဲ့ နည်းနည်း ပြန်ထုတ် ပြန်ဆောင့် သွင်း ဆိုတာက အော်တော်မစ်တစ် လုပ်နေမိ သည်။ သူ့ လီးကြီး ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်ဖြင့် အရှိန်လေး ရလာတော့ ဒေါက်တာသန္တာကိုကို မျက်လုံးလေး ပြန်စင်း သွားပြီး မွေ့ယာပေါ် ထောက်ထားသည့် သူ့ လက်ဖျံ တွေကို ဆုပ်ကိုင် လာခဲ့သည်။
ဒေါက်တာသန္တာကိုကို လက်တွေ က သုခ လက်ဖျံ ကို ဆုပ်ကိုင် လိုက်မိပြီး သူမ ဖင်ကြီးပင် ကော့ကော့ ပေးမိ နေသည်။ သူမ ဘဝ မှာ ပထမဆုံး အိမ်ထောင်ရေး ဖေါက်ပြန်မှု ဆိုတာ ကို တွေးလိုက်မိပြီး ကြောက်သလိုလို ဖြစ်နေမိသလို ကာမရမက်တွေ ကလည်း ပိုပြင်းထန်လာခဲ့ရသည်။
“ဖွတ်….ဖြွတ် ..စွတ်…ဖတ်”
“အမလေးးးး ရှီးးးးးးးးးးးးးးးးးးးအိုးးးးးးးးး”
သုခ က ချော့လိုးနေရင်း က အရှိန်ရလာတော့ သူ့ လီးကို ဒစ်အရင်း နီးပါး ဆွဲထုတ်ပြီး တအားဆောင့် သွင်းလိုက်ရာ လီးကြီးမှာ ဒေါက်တာသန္တာကိုကို စောက်ဖုတ်ထဲ အဆုံးထိ ဝင်သွားပြီး ဆီးခုံချင်း ပင်ဖန်း ကနဲ ရိုက်မိ သွားလေသည်။ ဒေါက်တာသန္တာကိုကို မှာလည်း သူမ စောက်ခေါင်းထဲ မှ အောင့် သလို ဖြစ်သွားသဖြင့် ရုတ်တရက် လန့်ကာအော် လိုက်မိလေသည်။ သို့သော်လည်း သုခ က မရပ်မနား အရှိန် ပြင်းပြင်း ဖြင့် ဆက်တိုက် လိုလို ဆောင့် လိုးနေတော့ သူမ လက်သည်းများဖြင့် ပင် သုခ လက်တွေကို ကုတ်ခြစ်မိလေသည်။
“ဖွတ်…ဖြွတ်…ဖတ်..ဖတ်….ဖတ်….”
သုခ က အဆက်မပြတ် ဆောင့်လိုးနေရင်း က ဒေါက်တာသန္တာကိုကို ဖီးတက် မျက်လုံးလေး စင်းနေသော မျက်နှာလေးကို ကြည့်ပြီး သူကိုယ်တိုင်လည်း တအား စိတ်ကြွလာခဲ့သည်။ ဒေါက်တာသန္တာကိုကို မှာ ရုတ်တရက် ကိုယ်လုံးလေး တောင့်တင်းသွားပြီး သူမ ဖင်ကြီးမွေ့ယာပေါ် မှ မြှောက်တက်လာကာ စောက်ခေါင်းအတွင်းသား များကလည်း သူ့ လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်သလို ဖြစ်လာတော့ သုခလည်း မထိန်းထား နိုင်တော့ သူ့လီးကြီး မှ လရည်များ ကို တဖြွတ်ဖြွတ်ဖြင့် ဒေါက်တာသန္တာကိုကို စောက်ခေါင်းထဲ ပန်းထုတ်ပြစ်လိုက် လေတော့သည်။
……………………..
ဒေါက်တာကျော်စွာ တစ်ယောက် သုခ ပို့ပေးလိုက်သည့် ဗီဒီယို ကလစ်ကို ကြည့်ပြီး လီးတောင် လာခဲ့သည်။ ရေချိုးခန်းထဲဝင် ကာ ဖုံးထဲ က ဗီဒီယို ကို ကြည့်ကာ ဂွင်းထု ပစ်လိုက်မှ နည်းနည်း နေသာထိုင်သာ ရှိသွား ခဲ့သည်။ သူ သုခ ကို လူကိုယ်တိုင် ဖုံးခေါ် ပြောရမှာ မျက်နှာပူသလို ဖြစ်သဖြင့် ဖုံး ဖြင့် မက်ဆေ့သာ ပို့ပြီး။ ကျေးဇူးတင်ကြောင်း၊ မိမိ နှင့် ဒေါက်တာသန္တာကိုကို တို့ ၏ ဂုဏ်သိက္ခာ ကို ငှဲ့ညှာသော အားဖြင့် ဒီကိစ္စ ကို မည်သူမှ မသိအောင် လျို့ဝှက်ထားပေးစေချင်ကြောင်း။ သုခ ကို ထိုက်ထိုက်တန်တန် ကျေးဇူးဆပ်ပါမည် ဖြစ်ကြောင်း စသဖြင့် ပြောခဲ့ လိုက်သည်။ ထိုည ကမှ ဒေါက်တာသန္တာကိုကို က လည်း အိမ်ပြန်နောက်ကျ သည်။ တော်တော် နှင့် ပြန်မရောက်သေး။ မိမိ တို့ လင်မယား မှာ နှစ်ဦးစလုံး က ဆရာဝန်များမို့ ဆေးရုံ တွေ အထာသိပြီး သား ။ အစပိုင်းသာ တစ်ယောက် နှင့် တစ်ယောက် မေးမြန်းကြသေးသည်။ နောက်ပိုင်းမှာ တော်ရုံ နောက်ကျတာလောက် ကို မမေးမြန်းကြတော့။ ပုံမှန်လိုသာ သဘောထားဖြစ်ကြတော့သည်။
ဒေါက်တာသန္တာကိုကို က ပြန်မရောက်လာ သေးသဖြင့် သားဖြစ် သူကို ထိန်းပေးသော ဒေါ်လေး မြင့်မြင့်စိန် က နို့ဗူး တိုက်ကာ သူတို့ အခန်းတွင်း က ပုခက်လေး မှာ သိပ်ပေးသွားလေသည်။ ဒေါ်လေး မြင့်မြင့်စိန် က ဒေါက်တာကျော်စွာ ၏ ဒေါ်လေး ဖြစ်ကာ အပျိုကြီးလည်း ဖြစ်သည်။ သူက ဒေါက်တာကျော်စွာ တို့ အိမ်မှ အိမ်ဖေါ် ကောင်မလေး များ ၏ ထမင်းဟင်းချက်၊ အဝတ်လျှော် စသည်တို့ကို ကွပ်ကဲ ပေးသူ ဖြစ်လေသည်။ ဒေါက်တာကျော်စွာတို့ လင်မယား ကလေးမွေးပြီးတော့ နှစ်ယောက်စလုံးလည်း အလုပ်များကြသူမို့ အိမ်မှာ ထိန်းသိမ်းကွတ်ကဲပေးမည့် သူ လိုသည်ဟု ဆိုကာ ဒေါက်တာကျော်စွာ ၏ မိခင်က သူမ တို့ နှင့် အတူနေ သော ညီမဖြစ်သူ အပျိုကြီး ကို မန္တလေး မှ လွှတ်ကာ အတူနေခိုင်းထားခြင်း ဖြစ်လေသည်။ ဒေါ်လေး မြင့်မြင့်စိန် နှင့် အိမ်ဖေါ် ကောင်မလေး များမှာ အောက်ထပ်မှာ အိပ်ကြပြီး ဒေါက်တာကျော်စွာတို့ လင်မယား အိပ်ခန်းက အပေါ်ထပ်မှာ ဖြစ်လေသည်။ သူတို့ အိမ်မှာ အပေါ် ထပ်မှာလည်း ဧည့်ခန်း ရှိပြီး အောက်ထပ်မှာလည်း ဧည့်ခန်း ရှိလေသည်။ အပေါ်ထပ် ဧည့်ခန်း ကတော့ သူတို့ လင်မယား နှစ်ယောက်သာ သုံးတာ များလေသည်။ အောက်ထပ် တီဗီက တအိမ်လုံး သုံးကြသော်လည်း အပေါ်ထပ် ဧည့်ခန်းမှ တီဗီ မှာ သူတို့ လင်မယား နှစ်ယောက်သာ အသုံးပြုကြသည်။ ညဖက်ဆိုလျှင် အပေါ်ထပ် မှာ သူတို့ လင်မယား နှင့် သားလေး သာ ရှိကြလေသည်။
ဒေါက်တာကျော်စွာ မှာ သူ့မယား လူနာကို ဂွင်းထုပေးသည့် ဗီဒီယို ကို ကြည့်ပြီး ဂွင်းထု ပြီးတာတောင် စိတ်က ထကြွ နေဆဲ ဖြစ်နေသည်။ သူ့ ကိုယ်သူ ပင် အဲလောက် ကပ်ကိုးဖီးလ် ရှိသူ မှန်း သူ အခု မှ သတိထားမိကာ ကိုယ့်ကိုယ်ကို အံ့သြတကြီး ဖြစ်နေမိသည်။ ထိုညကျမှ ဒေါက်တာသန္တာကိုကို က တော်တော် နှင့် ပြန်မလာတော့ သူ ဖုံးခေါ် ကြည့်လိုက်မည်ဟု တွေးကာ ဖုံးကောက်ကိုင်လိုက်သည်။ ထိုအချိန်မှာပင် ခြံဝင်းထဲ ဝင်လာသည့်ကား သံ ကြားလိုက်ရတော့ သူ့ မယား ပြန်လာပြီ ဆိုတာ သိလိုက်ရသည်။ သူ့ ရင်တွေ တဒိန်းဒိန်း ခုန်လာခဲ့ သည်။
ဒေါက်တာသန္တာကိုကို အိမ်ထဲ မရောက်ခင် မှာပင် သူ ကမန်းကတမ်းဆင်းသွား ကာ အိမ်တံခါးဝ သို့ သွား လေသည်။ သို့သော် အိမ်တံခါးဝ တွင် အိမ်မှ ခိုင်းသည့် ကောင်မလေး တစ်ယောက် က အသင့် တံခါးဖွင့် ကာစောင့်နေတာ တွေ့ သဖြင့် ကိုယ်ရှိန်သပ်လိုက်ရသည်။ ဒေါက်တာသန္တာကိုကို ရောက်လာတော့ ကောင်မလေး က လက်ထဲ မှ အိပ် အထုပ်စသည်တို့ကို လှမ်းယူလိုက်ပြီး အိမ်တွင်း သက်ဆိုင်ရာမှာ ထားဖို့ ယူသွားသည်။
“ဟေး အချစ် ပင်ပန်းလာလား ဒီနေ့ ၊ မိုးချူပ်တယ်နော်”
ထိုသို့ မကြိုဆို မနှုတ်ဆက်တာ အတန်ကြာခဲ့ ပြီ ဖြစ်သော ခင်ပွန်းသည် အား မျက်မှောင်လေး တချက်တွန့်ကြည့်ရင်း။
“ဒီလောက် ကြီး မချူပ်ပါဘူး ကိုကို ရဲ့၊ ခါတိုင်းလောက်ပါပဲ၊ ကိုကို ရော ဒီနေ့ ပြန်ရောက်တာ စောနေတာလား”
“ဟုတ်တယ်၊ ဒီနေ့ အစောကြီး ပြန်ရောက်လို့ မိန်းမ ကို သတိရနေတာ”
“အံမယ် ထူးထူးခြားခြား”
“မမလေး ထမင်းပွဲ ပြင်လိုက်ရမလား”
“နိုး ငါ အပြင်က စားလာပြီးပြီ၊ မစားတော့ ဘူး ၊ သားလေးရော”
“ခုန ကမှ ဒေါ်လေး အခန်းထဲ မှာ လာသိပ်သွားပြီ၊ချစ်လေး ရဲ့ သားလေး အိပ်ပျော် နေပြီ”
“အတော်ပဲ ချစ်လေး လည်း ပင်ပန်းလာတာနဲ့ ရေတန်းချိုး လိုက်တော့ မယ်။ လူက တအားနုံး နေလို့”
“အော် အင်းအင်း ချိုးလိုက် ချိုးလိုက်”
ဒေါက်တာသန္တာကိုကို တို့ လင်မယား အိမ်ပေါ် ထပ်သို့ တက်လာခဲ့ကြသည်။ ဒေါက်တာသန္တာကိုကို က သူမ ယောက်ျား ဖြစ်သူ ၏ ထူးခြား ပြောင်းလဲ နေသော အပြုအမူ၊ သူမကို ကြည့်သည့် မျက်လုံး တို့ က ခါတိုင်း နှင့် မတူတာက သိသိသာသာ ကြီး ဖြစ်နေတာကို မသိချင်ဟန်ဆောင်နေလိုက်သည်။ ထိုအချက်က သူမ ရဲ့ အတွက်ကိန်း ၇၅ ရာခိုင်နှုံး လောက် မှန်နေသည်ဆိုတာ အဖြေပေါ် နေပြီ။ သူမ အိပ်ခန်းထဲ မှာ အလုပ်သွားသည့် အဝတ်အစားတို့ ကို ချွတ် ကာ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီလေး တထည်သာ ချန်ပြီး အိမ်နေရင်း ထဘီကို ရင်လျား လိုက်သည်။ ပြီးမှ ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်လာခဲ့ လေသည်။
ရေချိုးခန်းတံခါးကို အတွင်းမှ ပိတ်လိုက်ပြီး မှ သူမ ထဘီရင်လျှား နှင့် အတွင်းခံ ဘောင်းဘီကို ချွတ်လိုက်သည်။ သူမ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီမှာ စိုရွဲနေသည့် သူမ စောက်ရည်များနှင့် သုခ သုတ်ရည်များကို နမ်းကြည့်ပြီး ပြုံး လိုက်မိသည်။ ထို အနံ့ က သူမ စောက်ဖုတ်ကို ပြန်ပြီး ရွထလာစေလေသည်။ ဒေါက်တာသန္တာကိုကို က သူမ ဘောင်းဘီကို ဆပ်ပြာရည်ဖြင့် သေခြာ လျှော် ပြီး အဝတ်တန်း မှာ လှမ်းလိုက်သည်။ ပြီးမှ ရေနွေး ရေပန်းဖြင့် ခေါင်းလျှော် ရေချိုး လိုက်သည်။ သူမ စောက်ဖုတ်ကို လည်း ဆပ်ပြာမွှေး တို့ ဖြင့် သေခြာ တိုက်ချွတ်ဆေးကြော လိုက်သည်။
ဒေါက်တာသန္တာကိုကို သူမတို့ အိပ်ခန်းပြန်ရောက်တော့ ဒေါက်တာကျော်စွာ မှာ မအိပ်သေး၊ သူ့ ဖုံး ကို ပွတ်ကာ ဟိုလုပ်ဒီလုပ်လုပ်နေလေသည်။ ဒေါက်တာသန္တာကိုကို က သူမ ကိုယ်မှာ ပတ်လာသော မျက်နှာသုပ်ပုဝါ ကြီးကို ချွတ်ကာ ခေါင်းလျှော်ထားသဖြင့် မခြောက်သေးသော ဆံပင်တို့ ကို ပွတ်နေလေ
ဒေါက်တာသန္တာကိုကို က သူမ ဆံပင်တွေကို မျက်နှာသုပ်ပုဝါ ဖြင့် ပွတ်တိုက် အခြောက်ခံရင်း အိပ်ယာဘက် တချက်လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ သူမ ယောက်ျားဖြစ်သူက သူမ တကိုယ်လုံး ကို ရမက် ဆန္ဒပြင်းပြ စွာဖြင့် စူးစိုက် ကြည့်နေတာ တွေ့လိုက်ရသည်။
“ဟေး ကိုကို ဘယ်လို ဖြစ်တာလဲ ကိုယ့်မိန်းမကိုယ် မမြင်ဖူးသလို တခါထည်း ကြည့်နေလိုက်တာ”
ဒေါက်တာသန္တာကိုကို က သူမ လက်ထဲက မျက်နှာသုပ်ပုဝါကို ဂျိတ်တခု မှာ လှမ်းချိတ်လိုက်ပြီး ထိုချိတ်ဘေး မှာ ချိတ်ထားသည့် သူမ ညဝတ် ဂါဝန် လေးကို လှမ်းယူကာ လက်နှစ်ဖက် ထိုးကာ ဝတ်လိုက်သည်။ ညဝတ်ဂါဝန်မှာ ဇာသား လို ပါးသည့် ပိတ်စ မျိုး ပန်းရောင်လေး ဖြစ်ကာ ကြယ်သီးမပါ။ ကိုယ်မှာ ပတ်လိုက်ပြီး ပိတ်စ ခါးပတ်ကြိုး ဖြင့် ပတ်ဝတ်ရသည့် ဒီဇိုင်း ဖြစ်သည်။ ခါတိုင်း ကအတွင်းခံ ပင်တီ နှင့် ဘရာဇီယာ ဝတ်လေ့ ရှိသည်။ တခါတလေ စိတ်လာသည့် အချိန်မှာတော့ မဝတ်။
“မိန်းမ က ဒီနေ့ မှ တမျိုး ထူးပြီး ကိုကို့ မျက်စေ့ ထဲ ပိုလှလာသလားလို့ ပါကွာ၊ ”
“ကိုကို စိတ်တွေ ဒီနေ့ ထနေလို့ နေမှာပေါ့၊ ခါတိုင်းလဲ ဒီလိုပဲဟာကို ”
ဒေါက်တာသန္တာကိုကို စိတ်ထဲ မှာတော့၊ ဟွင်း၊ ကိုယ့်မိန်းမ သူများ လီးကို ကိုင်ဂွင်းထုပေးတဲ့ ဗီဒီယို ကို ကြည့်ပြီး စိတ်တွေ ထနေတာ များ မသိတာကျလို့။ အခု ညနေပိုင်းမှာပဲ သူများ လီးကို လည်း စုပ်ပေးခဲ့ပြီး ဖွတ်ဖွတ်ညှက်ညှက် အလိုးခံခဲ့ ရတာသာ သိရင် လီးတောင် ဖူးယောင် ပေါက်ကွဲပြီး သေသွားမယ်ထင်တယ် ဟု တွေးလိုက်မိသည်။
တကယ်တော့ ဒေါက်တာသန္တာကိုကို က သုခ အား ပထမနေ့ က ဗီဒီယို ကို သာ ဒေါက်တာကျော်စွာအား ပို့ပေးလိုက်ရန် ခိုင်းစေလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ သုခ နှင့် ဒေါက်တာသန္တာကိုကို တို့ ပထမဆုံး အချီ လိုးပြီးသွား တော့ သုခ က ထိုဗီဒီယို ကလစ်ကို ဒေါက်တာကျော်စွာ အားပို့ပေးခဲ့ လေသည်။ နောက်တော့ ဒေါက်တာကျော်စွာ ဆီမှ ပြန်လာသော မက်ဆေ့ ကို ဒေါက်တာသန္တာကိုကို အား ပြန်ပြခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့်လည်း ဒေါက်တာသန္တာကိုကို တစ်ယောက် သူမ လင်ဖြစ်သူ မှာ တကယ့် ကပ်ကိုးဖီးလ် သမား ဖြစ်နိုင်သည်ဟု တွေးမိသည်။ နောက်တော့ လည်း သုခ လီးကြီး က ပေးသည့် ကာမ အရသာ ကို ပြည့်ပြည့်ဝဝ ခံစား လိုက် ရသည်မှာ သူမ တို့ နှစ်ဦးစလုံး ပြိုင်းသွားသည် အထိပင်။ သူမ ပြန်တော့ မည်ဟု ရေမိုးချိုးပြီးလို့ အဝတ်အစား ပြန်ဝတ်ပြီးတော့ မှ သုခ က နောက်တချီ ဆွဲလိုက်ရာ သူမ မှာ ရေပြန်ဆေး ဖို့ အချိန်မရတော့ သိပ်နောက်ကျနေပြီမို့ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီကိုသာ ဆွဲဝတ်ရင်း သုခ အိမ်မှ ပြန်ထွက်လာခဲ့ ရခြင်း ဖြစ်လေသည်။ အိမ်ရောက်တော့ သူမ ယောက်ျား ဖြစ်ပျက်နေသည့် အမူအယာကို ကြည့်လိုက်တာနှင့် ကပ်ကိုးသမား အစစ်မှန်း သေခြာသွားတော့ သည်။
(၂-၇)
ဒေါက်တာသန္တာကိုကို က ပထမအချီ မှာ သုတ အပေါ် နည်းနည်း စိမ်းနေပေမဲ့ လီး နဲ့ အဖုတ် အသားကျ သွားတော့ ခံလို့ ကောင်းလာခဲ့သည်။ သူမ အနေဖြင့် လည်း ဆာနေသည်မှာ ကြာပြီ မဟုတ်လား။ သူမ ခင်ပွန်း က သူမ အပေါ် ဖီးမလာသလို ဖြင့် သူတို့ ကောင်းကောင်း မဆက်ဆံ ဖြစ်သည်မှာလည်း ကြာ။ သူမ ကိုယ်တိုင်လည်း လူနာတစ်ဦး ၏ လီးကို ကိုင်ထု၊ နောက်ဆုံး စုပ်ပေးသည်အထိ စိတ်တွေ ကြွလာခဲ့ ပြီ ဖြစ်ရာ နောက်ဆုံး တကယ်လို အပ်နေသည့် စောက်ဖုတ်ထဲ သို့ လီးဝင်လာတော့ ခံလို့ မဝ သလို တောင် ဖြစ်ခဲ့ရသည်။
နောက်တော့ ပထမဆုံး အကြိမ် လီးဝင် သွားတာနှင့် ကောင်မ တခါတည်း တန်းတန်းစွဲသွားတော့ တာပဲဟု သုခ သူမ အပေါ် မြင်မည် စိုးသဖြင့် ဟန်ဆောင် ကာ တော်ပြီ အိမ်ပြန်ဖို့ အချိန်နောက်ကျ နေမည် ဆိုပြီး ထွက်လာခဲ့ ခြင်း ဖြစ်လေသည်။ ထို့ကြောင့်လည်း သူမ အပေါ် သူမ ယောက်ျား ဖြစ်သူ တင်းနေတာ တွေ့ တော့ သူမ စိတ်တွေ ပြန်ထ လာခဲ့ ရသည်။ စောက်ဖုတ်မှာ လည်းအရည်ကြည်တို့ ပြန်စိုလာခဲ့သည်။
ဒေါက်တာကျော်စွာ ဖုံး ကို အိပ်ယာပေါ် ချထားခဲ့ပြီး ဒေါက်တာသန္တာကိုကို ဆံပင် ကို မျက်နှာသုပ်ပုဝါ ဖြင့် ပွတ်နေသော နေရာသို့ လျှောက်လာခဲ့သည်။ ဒေါက်တာသန္တာကိုကို အနောက် မှ ကပ်ရပ်လိုက်ပြီး သူမ ဂျိုင်းအောက် မှ လက်တဖက်တချက်လျိူကာ နို့ကြီးများကို အုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ ဒေါက်တာသန္တာကိုကို က သူမလက်နှစ်ဖက်ကို မြှောက်ကာ မျက်နှာသုပ်ပုဝါဖြင့် ဆံပင်ကို သုပ်နေတာ ဖြစ်သဖြင့် ဒေါက်တာကျော်စွာ လက်တွေ က လွတ်လွတ်လပ်လပ် ကြီး အုပ်ကိုင် ဆုပ်နှယ်ပေးလို့ ရနေလေသည်။
“အို့ ကိုကို ဘယ်လို ဖြစ်တာလဲ”
“ကိုကို စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ လို့ ပါ သန္တာရယ် ၊ ဒီနေ့ သန္တာ့ ကို ကြည့်ရတာ အရမ်းလှနေ၊ ဆက်ဆီ ဖြစ်နေလို့ပါ”
ဒေါက်တာသန္တာကိုကို့ စိတ်ထဲ ကတော့ ဟင်း ငါ ဆေးရုံ က လူနာကို ဂွင်းထု ပေးနေတဲ့ ပုံကြည့်ပြီး ဖီးတက် နေတာ မသိတာများကျလို့၊ နေဦး ရှင်ဘယ်လောက်ထိ ကပ်ကိုး ပြင်းသလဲ ဆိုတာ ဆက်စမ်းရဦးမယ် လို့ တွေး လိုက်မိသည်။
ဒေါက်တာသန္တာကိုကို က စိတ်ထ နေတုန်း ဖြစ်လေရာ သူမ နို့သီးခေါင်းလေး များက လည်း ထောင်မတ်နေ သည်။ ထိုအရာကို စမ်းမိသွားသော ဒေါက်တာကျော်စွာ က ဝမ်းသာ သွားမိသည်။ သူ့ ပုဆိုးကို လည်း ကွင်းလုံး ချွတ်ချလိုက်ရာ သူ့ လီးမာမာ ကြီး က တရမ်းရမ်း ဖြင့် ဒေါက်တာသန္တာကိုကို့ ဖင်လုံး ကြီးတွေကို သွား ပွတ်တိုက် မိလေသည်။
“အာ ကိုကို့ ဟာကြီး ကလည်း ထောင်လို့ ပါလား။ ဒီနေ့ ထူးခြားနေတယ်နော် ဟွန်း ဆေးရုံ မှာ ဘာတွေ များလုပ်လာသလဲ”
ဒေါက်တာကျော်စွာ က သူ့ လီးကြီးကို သူ့မယား ဖင်နှစ်လုံး ကြား မြုပ်ကာ ပွတ်တိုက်ညှောင့် လိုက်ရင်းမှ ။
“ဘာမှ မလုပ်လာပါဘူးကွာ ကိုယ့် မိန်းမ ကိုယ် လိုးချင်တာပဲ တခုခု ဖြစ်မှ လားလို့”
ဒေါက်တာသန္တာကိုကို က သူမ ခေါင်းကို သုပ်နေသော မျက်နှာသုပ်ပုဝါ ကို ဘီဒိုဘေးမှ အဝတ်ခြင်း ပေါ် လှမ်း တင်လိုက်ပြီး ဆံပင်ဖားလျှား ကိုယ်လုံးတီး ဖြင့် ဂျိတ်တခု တွင် ချိတ်ထားသော ညဝတ်ဂါဝန် ကို လှမ်းယူဖို့ ပြင်လိုက်သည်။ ဒေါက်တာကျော်စွာ က သူမလက်ကို လှမ်းဆွဲကာ ကုတင်ဆီ ဆွဲခေါ်လာရင်း။
“ဝတ်မနေပါနဲ့ တော့ ကွာ ဒီအတိုင်း လှပါတယ်။ ကိုကို တအားဖြစ်နေပြီလာပါလီးစုပ်ပေး”
ဒေါက်တာကျော်စွာ က သူ့ မိန်းမ ကို ကုတင်ပေါ် တွန်းတင်လိုက်ပြီး သူလည်း နောက်က တက်ကာ အိပ်ယာပေါ် ပက်လက်လှန်လှဲချလိုက်သည်။ သူ့ လီးကြီး က အလံတိုင်ကြီးအလားမတ်မတ်ထောင်လျှက် ရှိလေသည်။
ဒေါက်တာသန္တာကိုကို က ထိုလီးကြီးကို သူမ လက်ကလေး ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ကာ ဖွဖွလေး ထုပေးလျှက်၊ ဒေါက်တာကျော်စွာ့ မျက်နှာကို ကြည့်ရင်း။
“ကိုကို ဆေးရုံ မှာ ဘယ်ဆရာဝန်မ၊ နပ်စ်မ၊ လူနာ အမျိုးသမီးတွေ ကြည့်ပြီး ဖီးတက်လာတာလဲ ဟွန်း တခါတည်း အဲဒါတွေ ပြန်မှန်းပြီး မိန်းမ ကို လိုးမလို့လား”
“ဟာ အဲဒါတွေ ကိုကို စိတ်မရှိပါဘူးကွာ”
“စိတ်ရှိရင်လည်း ပွင့်ပွင့် လင်းလင်း ပြောပါ ကိုကို ရဲ့ ၊ သန္တာ စိတ်မဆိုးပါဘူး။ အဲတော့ မှ ကိုကို ဘာကြိုက်တတ် လဲ ဆိုတာ သိရမှာပေါ့ ”
ဒေါက်တာသန္တာကိုကို ရဲ့ ညုညု တုတု အသံလေး ကြောင့် ဒေါက်တာကျော်စွာ လီးကြီး တင်းကနဲ ဖြစ်သွားရသည်။ မိန်းမ က သူမ လုပ်ချင်တာတွေကို သူ စိတ်မဆိုးအောင် လာမြောင်းသွင်း နေသည်ဟု ဒေါက်တာကျော်စွာ ထင်လိုက်မိသည်။ သူမ ကို လည်း ပြောရဲ အောင် ကြောင်းပေးလိုက်ရလျှင် ကောင်းမည် ဟု ဒေါက်တာ ကျော်စွာ တွေးမိသွားခဲ့သည်။
“အင်း အဲလို သန္တာက စိတ်ထားတတ် မယ် ဆို ကိုကို ပြောမှာ ပေါ့။ ဒါပေမဲ့ ကိုကို က ဒီနေ့ တကယ်ပဲ သန္တာ့ ကို ကြည့်ပြီး တင်းလာတာပါ။ သန္တာရော အဲလို ဖီးတွေ ရှိလား၊ ရှိရင်လည်း ကိုကို ကို့ကို ပြောပြနော် ကိုကို စိတ်မဆိုး ဘူး”
“အမလေး မိန်းကလေး က တော်ပါ့ မလား၊ တော်ကြာ ယောက်ျား စိတ်ဆိုး သွားလို့ က၊ အိမ်ထောင်ကွဲမဲ့ကိန်း”
“အို မဟုတ်တာကွာ သန္တာ ကလည်း အဲလို ယောက်ျားကို ပွင်ပွင့်လင်းလင်း ပြောပြရင် အိမ်ထောင်ကွဲဖို့ နေနေသာသာ၊ အိမ်ထောင်တောင် ပိုမြဲအုံးမှာ”
ဒေါက်တာသန္တာကိုကို က ဘာမှ ဆက်မပြောတော့ ပဲ ဒေါက်တာကျော်စွာ့ လီးကို သူမ ပါးစပ်လေး ဖြင့် ငုံ ကာ စုပ်ရင်း က လက်ကလည်း လီးတံကို ဆုပ်ကိုင်ကာ ဂွင်းထုပေးနေ လိုက်သည်။ ဒေါက်တာကျော်စွာ က ဒေါက်တာသန္တာကိုကို့ ခေါင်းကို ကိုင်ကာ သူ့ ဖင့်ကို ကော့ကော့ ပေးနေရင်း က ဒေါက်တာသန္တာကိုကို့ ဗီဒီယို ကလစ် ကို ပြန်စဥ်းစားရင်း လီးကြီးက သံချောင်းကြီးလို မာတင်း ပြီး ပြီးတောင် ပြီးချင်လာခဲ့သည်။ သုပ်သွေး ကလည်း ဦးနှောက် ထဲ ရောက်နေပြီမို့ သူ့ မယား ဆီက ဝန်ခံ တာကို ကြားချင်နေမိသည်။ သူ့ မယား ဖြစ်သူ ဒေါက်တာသန္တာကိုကို က ယခုတော့ သူ့ လီးကို စုပ်နေရတာ ပါးစပ် မအားသဖြင့် ဘာမှ မပြောနိုင်။
ဒေါက်တာကျော်စွာ က သူ့ လီးကို သူ့ မယား ပါးစပ် မှ ဆွဲထုတ်လိုက်ရင်း အိပ်ယာပေါ် သို့ ပက်လက်လှန်လှဲစေ ကာ သူမ ပေါင်နှစ်လုံးကြား ဝင်လိုက်သည်။ သူ့ လီးကို လက်တဖက် ဖြင့် ကိုင်ကာ ဒေါက်တာသန္တာကိုကို စောက်ဖုတ်ဝ တွင် တေ့ ကာ နှုတ်ခမ်း တွေကို လီးထိပ်ဖြင့် ပွတ်တိုက်လိုက်သည်။ ဒေါက်တာသန္တာကိုကို စောက်ဖုတ် က စိုစွတ်နေသည်။ ဒေါက်တာကျော်စွာ က သူ့ လီး ဒစ်ဖူး ကို စောက်ဖုတ်ဝ မှာ နှစ်လိုက်ပြီး မှ အသာ ဖိသွင်း လိုက်သည်။ ဒေါက်တာသန္တာကိုကို က သူမ ပေါင်နှစ်လုံး ကို ကားပေးကာ သူမ ပေါင်နှစ်လုံး ဖြင့် ဒေါက်တာကျော်စွာ ခါးကို ခွကာ ညှပ်ထားလိုက်သည်။
ဒေါက်တာကျော်စွာ က သူ့ တစ်တောင် နှစ်ဖက်ကို ဒေါက်တာသန္တာကိုကို ဂျိုင်းအောင် တဖက် တချက်မှာ ထောက်လျှက် ဒူး ကို အားပြုကာ ဆောင့်ဆောင့် လိုးလေသည်။ တချက်တချက် ဒေါက်တာသန္တာကိုကို့ နို့ကြီးတွေကို လှမ်းစို့လိုက်၊ နှုတ်ခမ်း မေးစေ့ တို့ ကို နမ်းလိုက် လုပ်လေသည်။ ဒေါက်တာကျော်စွာ လိုးနေသည့် ပုံစံ မှာ သူမ နှစ်နှင့် ချီ ခံခဲ့ ရသဖြင့် သူမ အနေဖြင့် ရိုးသလို ဖြစ်နေပြီး ဒေါက်တာသန္တာကိုကို စောစောက တက်လာသည့် ဖီးလ် တို့ နည်းနည်း ပြန်ကျသွား ရသည်။ ညဦးပိုင်း က သူမ ကို လိုးခဲ့သော သုခ ၏ ကြမ်းကြမ်း တမ်းတမ်း အားကောင်းမောင်းသန် ဖြင့် ဆောင့်လိုးတာကို ပြန်စဥ်းစား ပြီး မျက်လုံးလေး မှေးကာ ဖီးပြန်ယူ လိုက်မိသည်။ ဒေါက်တာကျော်စွာ လည်း လိုးနေရင်း က သူ့ မယား ဖြစ်သူ သွေး အနည်းငယ် အေးသွားတာ သူသတိထားလိုက်မိသည်။ သူလည်း တကယ်ဆိုလျှင် အခုလောက် ဆောင့် လိုးလိုက်ပါက တချီပြီး သွား လောက် ပြီ ဖြစ်သော်လည်း ညဦးပိုင်း သူ့ မယား ပြန်မလာခင်က မှ ဂွင်းထု ထားတာမို့ တော်တော် နှင့် မပြီးနိုင် ဖြစ်နေရသည်။
နောက်တော့ ဒေါက်တာကျော်စွာ က သူ့ လီး ကို ဒေါက်တာသန္တာကိုကို စောက်ဖုတ်ထဲ အဆုံး ထိ ထည့် ကာ စိမ်ထား လိုက်ရင်း က သူမ နှုတ်ခမ်းကို စုပ်နမ်းလိုက်သည်။
“ပြွတ်စ်”
ဒေါက်တာကျော်စွာ က သူ့ ဆီးခုံ နှင့် ဒေါက်တာသန္တာကိုကို ဆီးခုံ တို့ ကိုသာ ဖိကပ်ထားရင်း က သူ့ ကိုယ် အလေးချိန် သူမ အပေါ် မကျစေရင် မွေ့ ယာကို လက်နှစ်ဖက် ဖြင့် ထောက်ထားလိုက်သည်။
“ကဲ ပါ သန္တာ ပြောစရာ ရှိတာ ပြောပါ။ ကိုကို့ စိတ်ထဲ မှာ သန္တာ ပြောစရာ ရှိတယ် ဆိုတာ သိနေလို့ စိတ်က မဖြောင့် ဘူး ဖြစ်နေရတယ်”
“အင်း သိသားပဲ ကိုကို စိတ်ထဲ တစ်ခုခု ရှိနေတယ်ဆိုတာ၊ သန္တာ ပြောပြမယ် ကိုကို စိတ်မဆိုးရဘူး၊ ခု တိုင်း မနေနဲ့ ဘေးမှာ လာလှဲ လိုက် အုံး”
ဒေါက်တာကျော်စွာ က ဒေါက်တာသန္တာကိုကို ဘေးမှာ သူမ ဘက်ကို လှည့်ကာ တစောင်းလေး လှဲလိုက်သည်။ ဒေါက်တာသန္တာကိုကို က သူမ လက်ကလေး ဖြင့် မပျော့ မမာ ဖြစ်နေသည့် ဒေါက်တာကျော်စွာ့ လီးကို ကိုင်ကာ ပွတ်သပ်ပေးနေရင်း က ဒေါက်တာကျော်စွာ နှင့် မျက်လုံးချင်းဆုံကြည့်ကာ ပြောလေသည်။
“သန္တာ့ ဆေးရုံ က သီးသန့် ခန်းမှာ လာတက်နေတဲ့ လူနာ တစ်ယောက် ရှိတယ် အသက်လေးဆယ်ကျော် ပေါ့၊ သူ က အော်ပရေးရှင်း လုပ်ပြီး သူ့ ကို သိပ်မလှုပ်ရှားစေချင်တော့ ထုံဆေးပေးထာတာ ကိုယ်အပေါ် ပိုင်း သိပ်လှုပ်ရှား လို့ မရဘူး။ အထူး သဖြင့် လက်တွေပေါ့။ တစ်နေ့ သန္တာသူ့ အခန်းရောက်သွားတော့ နပ်စ်တွေ နပ်စ် အကူ တွေက ထမင်းစားချိန်မို့ မရှိကြဘူး။ သူက ဆီးသွားချင်တယ်တဲ့ ထွက်ကျတော့ မယ် လို့ ဆိုတော့ သန္တာလည်း သူ့ ကို ဆီးတည်ဖို့ လုပ်ပေးတာပေါ့၊ သူ့ ကို ကုတင်ပေါ် ထိုင်လို့ ရအောင် မပေးပြီး ဆီးခွက်ယူ၊ သူ့ လက် တွေ က မလှုပ်ရှားနိုင်တာမို့ သူ့ လီးကို ကိုင်ပြီး ဆီးခွက် ဆီ တည့်ပေးရတာပေါ့ နို့မို့ ဆို သေးတွေ နေရာ အနှံ့ ပြန့်ကျဲ ကုန်မှာလေ။ အဲမှာ သူ့ လီးကြီး ကလေ၊ သန္တာတွေ့ ဖူးတဲ့ လီးထဲ တော်တော် ကြီးတဲ့ ထဲ ပါမယ် လို့ ထင်တယ် တုတ်တုတ် ရှည်ရှည်ကြီး။ ပထမ တစ်ခါ ကတော့ သန္တာကိုင်ပြီး ချိန်ပေးတာနဲ့ သေးထွက်သွားတာပဲ။ နောက်နေ့ တွေ ကျတော့ တော်တော် နဲ့ မထွက်တော့ ဘူး။ အဲဒါနဲ့ သန္တာလည်း ညှစ်ပေး၊ ရှေ့တိုးနောက်ဆုပ် လုပ်ပေး တော့ ဂွင်းထု ပေးသလို ဖြစ်သွားပြီး လရည်တွေ ထွက်ကျကုန်တယ်။ နောက်ပိုင်းကျတော့ သူက အဲလို လရည်ထွက်ပြီးမှ သေးထွက်တာ ဆိုတော့ သန္တာလည်း အမြဲတမ်းလိုလို ဂွင်းထု ပေးလိုက်မိတယ်”
သူမ ပြောတာကို နားထောင်ရင်း က သူမ ခင်ပွန်းဖြစ်သူ လီးကြီးမာလာတာကို သူမ လက်ထဲ မှာ သတိထားမိနေတော့ ဒေါက်တာသန္တာကိုကို စိတ်ထဲ မှာ ပြုံးလိုက်မိသည်။
“အဲတော့ သန္တာ က အဲဒီ လီးကြီး နဲ့ အလိုးခံချင်စိတ် မပေါ် လာဘူးလား”
(၂-၈)
“အာ ကိုကို နော် သန္တာ့ ကို ဘာများ မှတ်နေလဲ၊ သန္တာ တို့ က ဆရာဝန်တွေ လေ၊ ကိုကို လဲ လူနာ အမျိုးသမီး တွေကို မြင်ဖူး ကိုင်ဖူး တာပဲဟာ”
“ဒါတော့ ဒါပေါ့ ကွာ ၊ ဒါပေမဲ့ ကိုကို ဝန်ခံရရင် တော့ ကိုကို တို့ က ရဟန္တာ မှ မဟုတ်တာ သာမာန် လူတွေ ပဲလေ။ တခါတလေတော့ လည်း စိတ်ထဲ ဟိုလိုလို ဒီလိုလို ဖြစ်မိတာပေါ့ ၊ သန္တာ့ စိတ်ထဲ မှာ ပေါ် လာလည်း ဘာဖြစ်မှာ မို့ လဲ၊ ကိုကို တို့ က လူပျိုအပျို ဆယ်ကျော် သက်တွေ မှ မဟုတ်တော့ တာ၊ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောလို့ ရပါတယ်ကွ”
“အာ့ ဆို သန္တာ ပွင်ပွင့် လင်းလင်း ပဲ မေး မယ်၊ ကိုကို့ မှာ ကပ်ကိုး ဖီးလ် ရှိနေတာလား”
ဒေါက်တာကျော်စွာ တို့ လင်မယား နှစ်ယောက် စလုံး က ခေတ်မှီ သော ဆရာဝန် များ ဖြစ်ကြသဖြင့် ကပ်ကိုး ဆိုတာ ဘာလဲ ရှင်းပြစရာ မလိုကြ မှန်း အချင်းချင်း သိလေသည်။ ဒေါက်တာကျော်စွာ အနေဖြင့် သူ့ ကပ်ကိုး ဖီးလ် ကို ဝန်ခံ မှ သာ သူ့ မိန်းမ ဆီမှ သူကြားချင်တာ ကြားရမည် ဖြစ်သည်ကို သဘောပေါက် လိုက်သည်။ သူ့ကပ်ကိုး ဖီးလ် က လည်း တော်တော် လေး ပြင်းပြ လာသည်မို့ နောက်ဆုံး တော့ ပွင့်လင်း ရမည်ဟု ဆုံးဖြတ်လိုက် ပြီး။
“အင်းးးး အဲလို ပဲ ဆိုရမှာပေါ့ သန္တာရယ်၊ အရမ်းကြီး တော့ မဟုတ်ပါဘူး။ သန္တာ့ ကိုလည်း တွေ့ ကရာလူ နဲ့ မဖြစ်စေချင်ပါဘူး၊ လူရည်သန့်သန့်၊ နှုတ်မဖွ ပဲ ကိုယ်တို့ မိသားစု၊ ဂုဏ်သိက္ခာ မထိခိုက် စေနိုင်တဲ့ လူမျိုး ဆိုရင်တော့ …”
“အဲလို လူမျိုး ဆိုရင် ကိုကို က သန္တာ့ ကို လုပ်ချင်လုပ် ခွင့်ပြုတယ် ပေါ့လေ၊ အဲလိုမျိုးလား”
“အင်းးးး သန္တာလည်း စိတ်ရှိတယ် ဆိုရင်၊ နောက်ပြီးတော့ ကိုကို့ ကို လည်း အသိပေးမယ် ဆိုရင်..”
“ကိုကို ကလေ စကားကို တစ်ခု မှ ဆုံး အောင် မပြောဘူး။ ဆိုရင် ..ဆိုရင် …ဆိုပြီး ရပ်ထားတယ်၊ တခါတည်း၊ ခွင့်ပြုမယ် ဆိုလည်း ခွင့်ပြုမယ်ပေါ့၊ သန္တာ က ကိုကို လည်း ဖီးလာမယ် ဆိုရင် တော့ နည်းနည်းပါးပါး အပရိက လောက် လုပ်ပြီး ကိုကို့ ကို ပြောပြ မှာပေါ့၊ ဟို အစွန်းဆုံ ထိ တော့ သန္တာ လည်း စိတ်မရဲ ပါဘူး”
“ကဲ အာ့ ဆိုလည်း ပြောပြ၊ အဲဒီ သီးသန့် ခန်းက လူနာ နဲ့ ဘယ်လောက် အထိ ဘာတွေ ဖြစ်ခဲ့ သလဲ ဆိုတာ”
“အင်း သန္တာပြောပြ ရင် ကိုကို စိတ်မဆိုးဘူးနော်”
ဒေါက်တာသန္တာကိုကို က သူမ ယောက်ျား လီးကို ဂွင်းထု ပေးနေရင်း ပြောလိုက်တာမို့ သူမ ယောက်ျား လီးကြီး ချက်ခြင်း မာလာတာကို လက်မှာ ခံစား သိနေရသည်။ တကယ့် ကပ်ကိုး လင်ပါလား။
“မဆိုးဘူး ပြောပြ”
“သူ့ ကို သန္တာ သေးတည် ရင်း ဂွင်းထု ပေးတာတော့ ကိုကို သိပြီး ပြီ မဟုတ်လား”
“အင်း”
“နောက်ဆုံး ဆေးရုံ က ဆင်းမဲ့ နေ့ မတိုင်မှီ တစ်ရက် ကတော့ သန္တာ သူ့ ကို လီးစုပ် ပေးလိုက်တယ်”
“ဟင်”
ဒေါက်တာကျော်စွာ လီးကြီး တောင့် ကနဲ ဖြစ်သွားကာ လရည်များ ပန်းထွက်ကျကုန်တော့ သည်။
“ဟာ ကိုကို ကလည်း ဘယ်လို ဖြစ်တာလဲ”
ဒေါက်တာကျော်စွာ အတော် ရှက်သွား ခဲ့သည်။ သူ့ မယား ဖြစ်သူ ဒေါက်တာသန္တာကိုကို ပါးစပ် မှ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ဝန်ခံ လာတော့ နဂိုထဲက ထန်နေသော သူ့ သွေးသား တွေက ဘယ်လို မှ ထိန်းမနိုင်တော့၊ ဒီကြားထဲ ဒေါက်တာသန္တာကိုကို လက်က လည်း သူ့ လီးကို အဆက်မပြတ်ဂွင်းထု ပေးနေတာ ဆိုတော့ လရည်တွေ အလိုလို ထွက်ကျကုန်တော့ သည်။
“ဆောရီး သန္တာ ရယ်၊ ဆောရီး ကိုကို စိတ်မထိန်းနိုင်ဘူး ဖြစ်သွားတယ်”
“ရပါတယ် ကိုကို ခနလေး မလှုပ်နဲ့ အိပ်ယာခင်းတွေ ပေကုန်မယ်”
ဒေါက်တာသန္တာကိုကို က ကုတင်ပေါ် မှ ထကာ ကြမ်းပြင်ပေါ် ကွင်းလုံးကျွတ်ကျနေသည့် သူမ ယောက်ျား ပုဆိုးကို ကောက်ယူလာကာ သူမ လက်ကို သုတ်၊ သူမ ယောက်ျား ပေါင် နှင့် ဗိုက်ပေါ် ကျသွားသည့် လရည် တို့ ကို သုတ်ပေးလိုက်သည်။ ပြီးမှ ပုဆိုးကို ယူကာ အခန်းထောင့် အဝတ်လျှော်မည့် ခြင်းထဲ ပစ်ထည့် လိုက်သည်။ နောက်တော့ ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်ကာ ဘေဆင်တွင် လက်ဆေး နေလိုက်သည်။ ဒေါက်တာကျော်စွာ လည်း လိုက်ဝင်လာပြီး ဘေးမှ အိမ်သာခွက် ထဲ မတ်တတ်ရပ်လျှက် သေးပေါက် နေလေသည်။ ဒေါက်တာသန္တာကိုကို က လီးကြီးပျော့ သွားသဖြင့် အနည်းငယ် သေးသွားသော ဒေါက်တာကျော်စွာ့ လီးကို လှမ်းကြည့်လိုက်ရင်း က မောင်သုခ လီးကြီးကို ပြန်မြင်ယောင် မိလိုက်သည်။ သူမ မျက်နှာလေး ရှက်သွေး ဖြန်းသွား သည်။ အင်း ငါ ကိုကို့ ကို သေခြာ ကိုင်တွယ် နိုင်ရင် တော့ ငါ လုပ်ချင်တာ လုပ်လို့ ရမှာပဲ ဟု လည်း တွေး လိုက်မိသည်။
သူတို့ နှစ်ယောက် အိပ်ယာပေါ် ပြန်ရောက် တော့ တယောက်ကို တယောက် ဖက်ထားကြရင်း ဖြင့် ဒေါက်တာကျော်စွာ က သူ့ မယား ကို ထပ်မေးပြန်သည်။ ဒေါက်တာသန္တာကိုကို လည်း သူမ လင်ဖြစ်သူ ကျေနပ် အောင် သူမ နှင့် လူနာတို့ အဖြစ်အပျက် ကို ဇာတ်လမ်းဆန်ဆန်လေး စဥ်းစား ကာ ပြောပြလေသည်။
“အင်း နောက်နေ့ ဆေးရုံ က ဆင်းမယ် ဆိုတဲ့ နေ့ မှာ သူက တကယ်တော့ လက်လည်း လှုပ်လို့ ရနေပါပြီ။ ဒါပေမဲ့ သက်သက် မဲ့ သန္တာ့ ကို ဂွင်းတိုက်ပေးစေချင်မှန်း လည်း သန္တာ က သိပါတယ်။ သန္တာလည်း ဘယ်လို မှန်းမသိ ဘူး သူ့ လီးကြီးကို နောက်နေ့ က စပြီး မတွေ့ ရတော့ ဘူး ဆိုတဲ့ အသိနဲ့ နောက်ဆုံး အဖြစ် တခုခု ပို လုပ်ပေးချင်မိ နေတယ်။ အဲဒါ နဲ့ သန္တာလည်း အဲဒီနေ့ မှာ ထုံးစံ အတိုင်း ဝတ်နေကျ လက်အိပ် ကို မတတ်တော့ ဘူး။ သူ့ လီးကြီးကို ကိုင်ပြီး ထုပေးမိတယ်။ လက်အိပ်မပါတော့ သူ့ လီးကြီးက နွေး ပြီး အတွင်းက မာကျော နေတာကို ခံစား နေရတော့ သန္တာ့ ဟိုဟာလေး မှာလည်း အရည်တောင် စိမ့်ကျလာရတယ်ကိုကို၊ အဲဒီ အချိန်မှာ သူက သန္တာ့ ခေါင်းကို ကိုင် ပြီး အသာ ဖိတွန်း လိုက်တော့ သန္တာ့ မျက်နှာ၊ ပါးစပ် ပေါက် ရှေ့တည့်တည့် မှာ သူ့ လီးကြီး ရောက်လာတယ်။ သူက သန္တာ့ ခေါင်းကို ဖိထားပြီး သူ့ လီးကြီးနဲ့ ကော့ထိုးလိုက်တော့ သန္တာ့ နှုတ်ခမ်းတွေ နဲ့ သူ့ ဒစ်ဖူး ကြီးလာထိတယ်၊ သန္တာလည်း ဒီအခြေအနေ ရောက်မှ မထူးတော့ ဘူး ဆိုပြီး ပါးစပ် ဟ ပေးလိုက်မိတယ်။ နောက်တော့ ကိုကို ရယ်။ သန္တာ သွေးသား တွေက သန္တာ့ ဦးနှောက်ကို လွှမ်းမိုး သွားတော့ တာပါပဲ။ သန္တာ့ သူ့ လီးကြီး ကို အားရပါးရ ကို စုပ်ပေးလိုက်နေမိတော့ တယ်”
“အားးးကွာ…သူ သန္တာ့ ပါးစပ်ထဲ မှာ လရည်တွေ ပန်းထည့် လိုက်တာလား”
“ဟုတ်တယ် ကိုကို သန္တာ လည်း သတိရလိုက်တဲ့ အချိန် မှာ နောက်ကျ သွားပြီ။ သူ့ လရည်တွေ သန္တာ့ ပါးစပ် ထဲ မှာ အများကြီးဖြစ်နေပြီ။ သန္တာ့ ပါးစပ် ကနေ အပြင်ထွက်ကျရင် သန္တာ့ အလုပ်က အဝတ်အစား တွေ ပေါ် စွန်းကုန်မှာ စိုးတာနဲ့ ပါးစပ်ထဲက သူ့ လရည်တွေကို အကုန် မျိုချပစ်လိုက်ရတယ်”
“ဟွန့် လူနာတော့ ဒီဆေးရုံ တက်ရတာ တော်တော် တန်သွား မှာပဲနော်၊ သူ က သန္တာ့ ကို ဘာလုပ်ခိုင်းသေးလည်း၊ သန္တာ တို့ တစ်ယောက် ကို တစ်ယောက် ဘယ်လို ခေါ်ကြလဲ”
“အာ သူက ပါးစပ် ကနေ ဘာမှ မလုပ်ခိုင်းဘူး၊ လက်ဟန်ခြေဟန်ပဲ၊ သန္တာ လည်း သူ့ ကို ဘယ်လို မှ မခေါ်ဘူး။ သန္တာတို့ နှစ်ယောက် ခုလို သာ ဖြစ်သွား ကြတာ တစ်ယောက် နဲ့ တစ်ယောက် စကား တခွန်းမှ မပြောဖြစ်ခဲ့ ကြဘူး၊ ”
“သန္တာ့ ကို သူ အပြင်မှာ ဆက်သွယ်ဖို့ ရော ဖုံးနံပတ်တွေ ဘစ်စနက် ကဒ် တွေ ဘာတွေ ရော ပေးသွားသေးလား”
“ဟင့်အင်း ဒါပေမဲ့ သူ့ ရီကောဒ် ထဲ မှာ သူဘယ်သူလဲ ဘာလဲ ဆိုတာ သန္တာ အကုန်သိနေပြီးသားပဲလေ၊ ဒါပေမဲ့ ဘာလို့ အပြင်မှာ သန္တာက ဆက်သွယ်ရမှာလဲ လို့၊ ကိုကို နော် သန္တာ့ ကို အပေါစား မိန်းမ များ ထင်နေလား ဟွန့်”
“မထင်ပါဘူး ကွာ မေးကြည့်တာပါ၊ သန္တာ သူနဲ့ အပြင်မှာ ဆက်သွယ်လည်း ကိုကို စိတ်မရှိပါဘူး။ ကိုကို့ ကိုသာ ပေးသိပါ နော် ၊ ကိုကို့ လီး ပြန်တောင် လာပြီကွာ မရတော့ ဘူး”
ဒေါက်တာကျော်စွာ က ပြောရင်း ဆိုရင်း ဖြင့် ဒေါက်တာသန္တာကိုကို့ ပေါ် တက်ခွတော့ သူမ ကလည်း အလိုက်သင့် ပေါင်နှစ်လုံး ကားပေးလိုက်သည်။ ဒေါက်တာကျော်စွာ တစ်ယောက် သူ့ မိန်းမကို လူနာ က လိုးနေသည်ဟု စိတ်ကူး ယဥ် ကာ အပေါ် မှ အသားကုန် လိုးနေစဥ် ၊ ဒေါက်တာသန္တာကိုကို ကလည်း သူမ အတွေးထဲ မှာ ထိုလူနာ က သူမ ကို ဆေးရုံ ကုတင်ပေါ် မှာ တက်လိုးနေသည်ဟု တွေးရင်း အလိုးခံ လေသည်။ သူမတို့ နှစ်ယောက်သား တကယ့် အထိအတွေ့ မှာလည်း ခံစား ၊ စိတ်ကူး ထဲ တွင် လည်း ခံစား ဖြင့် လိုးကြ သည်မှာ အရှိန်အဟုတ်ပြင်းထန်လာပြီး နှစ်ဦးစလုံး ကာမဆန္ဒအထွတ်အထိပ် သို့ ပြိုင်တူ ရောက်ရှိ သွားကြ တော့ သည်။
“အား ကောင်းလိုက်တာ သန္တာရယ် အဲလို ကိုကို တို့ မကောင်းခဲ့ တာ အတော် ကြာပြီနော်”
“အင်း သန္တာလည်း ကောင်းတာပဲ ကိုကို၊ ကိုကို့ ကပ်ကိုး ဖီးလ် က ကိုကို့ ကို စိတ်ထ စေတာကိုးလို့၊ နောက်ဆို သန္တာ အဲလို ဇာတ်လမ်းတွေ ရှာရမယ် ခစ်ခစ်၊ နောက်တာနော် ကိုကို သန္တာကို ငထန်မ လေး လို့ မထင်သွားနဲ့ ”
“အမလေး ရှာပါကွယ်၊ ကိုကို ပြောပြီးသားပဲ ဟာ၊ သန္တာ့ ကို ကိုကို က ခွင့် ပေးထားပြီးသားပဲ၊ ကိုကို့ ကိုသာ အသိပေး ဟုတ်ပလား”
…………………………………..
နောက်နေ့ မနက် ဆေးရုံ သွားတော့ ဒေါက်တာသန္တာကိုကို စိတ်လက်ပေါ့ ပါး နေခဲ့ ရသလို ၊ ရင်လည်း ခုန်နေမိသည်။ သုခ နဲ့ တွေ့ ရင် ဘယ်လို မျက်နှာခြင်းဆိုင်ရမလဲ၊ သုခ ကို သူမ ဘယ်လောက် အထိ လိုက်လျောရမလဲ ခပ်တန်းတန်း နေရမလား စသဖြင့် စိတ်ထဲ အတွေး တွေ တော့ များနေမိသည်။ သို့သော် လင်ဖြစ်သူ က ဘာဖြစ်ဖြစ် ခွင့်ပြုသည်ဟု ဂတိပေးထားတာမို့ သူမ စိတ်ထဲ မှာတော့ အေးအေးဆေးဆေး ဖြစ်နေ ခဲ့ လေပြီ။
သုခ တစ်ယောက် ဆေးရုံ မှာ ဒေါက်တာသန္တာကိုကို ကို တွေ့ လိုက်ရသည်နှင့် လီးက မာတောင် လာခဲ့သည်။ မနေ့ ညက ရမက်ထန်စွာ သူ့ အလိုးကို ခံခဲ့သော ဆရာဝန်မမ ချောချော လေး ရဲ့ ကိုယ်လုံးတီး အလှကိုလည်း ပြန်မြင်ယောင်လာမိသည်။ ယခု ဆရာဝန်ဂျူတီကုဒ် လေး ဝတ်ထားသော်လည်း သူ့ စိတ်မျက်လုံးထဲ မှာတော့ အတွင်းက ကိုယ်လုံးကို မြင်ယောင် နေမိသည်။ သူ့ မျက်လုံးတွေ ရဲ့ စူးရှမှု နှင့် နောက်ကွယ်က အတွေးတွေကို လည်း ဆရာဝန်မလေးက သတိပြုမိတာ သေခြာသည်။ သူက ပြုံးပြလိုက်တော့ သူ့ ကို မျက်မှောင်လေး ကြုပ်ကာ ပြန်ကြည့် ရင်း ခေါင်းညှိမ့် ပြလိုက်တာက ပင် အတော် ဆက်ဆီ ဖြစ်နေပေသည်။
(၂-၉)
“ဆရာမ နေ့လည်စာ စားဖို့ ပါလာလား”
ဒေါက်တာသန္တာကိုကို တစ်ယောက် ဒီနေ့ မှ လောလော လောလော နှင့် နေ့စာစာ ထမင်းဘူး ကို အိပ်ထဲ ထည့် လာဖို့ မေ့ သွား ခဲ့သည်။ သူမ အနေဖြင့် ဒီနား တဝိုက် က ဆိုင်တွေ မှာ ထွက်မစားချင်၊ အရင်ကတော့ စားသေး သည်၊ နောက်ပိုင်း ငြီးငွေ့ လာခဲ့တာက တစ်ကြောင်း သူမ လည်း မကြိုက်တာက တစ်ကြောင်း ကြောင့် မစား ဖြစ် တော့။ နောက်ပြီး ဒီနေ့ မှ တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် သုခ က မေးလာခဲ့ သည်။
“ဟိုဟို .. ဒီနေ့ မေ့လာတယ်ကွယ့် ၊ တခုခု ပဲ ဝယ်စား လိုက်တော့ မယ်”
“ဟိုလေ ကျနော့် ကို အမေ တို့ က သူတို့ အိမ်မှာ အုန်းနို့ခေါက်ဆွဲ ချက်လို့ အဲဒါ လာပေးထားတာ အများကြီးပဲ နေ့လည်ဘက် ခနပဲ ဟာ လိုက်စား ပါလား”
ဒေါက်တာသန္တာကိုကို ရင်ထဲ ထိတ်ကနဲ ဖြစ်သွား သည်။ သူမ အုန်းနို့ ခေါက်ဆွဲ ကို တော့ ကြိုက်ပါသည်။ သို့သော် သုခ အိမ် ဆိုတာ နှင့် မနေ့ ညဦးပိုင်း က အလိုးခံထားရတာကို သွား သတိရသဖြင့် ဖြစ်သည်။
“ဟင့် အင်း နေပါစေ တော့ ကွယ်၊ မင်းစား ဖို့ လာပေးထားတာ မလောက်ပဲ နေပါအုံးမယ်”
“အများကြီး ဆရာမ ရဲ့ ကျနော် ဘယ်ကုန်နိုင်မလဲ၊ လိုက်ခဲ့ ပါဆရာမ ရဲ့ ဘာမှ မဖြစ်စေရဘူး ကျနော် အာမခံ ပါတယ်”
အဲလို ပြောခံရတာတော့ ဒေါက်တာသန္တာကိုကို မခံနိုင်။ သို့သော်လည်း ဘာပြန်ပြောရမှန်းမသိ။ သူမ နှင့် ဒေါက်တာကျော်စွာ တို့ ညတုန်း က ပြောဆိုခဲ့ ကြတာ ကို ပြန်တွေးလိုက်မိတော့ လည်း သူမ ပေါင်ခွ ကြား က စစ်ကနဲ ဖြစ်သလို စိုတိုတို ဖြစ်သလို ဖြစ်လာခဲ့ ရသည်။ သုခ နှင့် ဇာတ်လမ်းကို သူမ ယောက်ျား ဖြစ်သူ ကို ပြန်ပြောရမလား။ မပြောပဲ နေရမလား သူမ ဝေခွဲ လို့ မရသေး။ သူမ က သုခ နှင့် လိုးခဲ့ သည်ကို သူမ ယောက်ျား သိသွား ပြီး သူမ တို့ သုံး ယောက် တနေရာရာ မှာ ၊ ဆိုလိုတာက အလှူ တို့ ပါတီ တို့ တစ်ခုခု မှာ များ ဆုံခဲ့ရင် ၊ သူမ တို့ သုံးယောက်စလုံး ဘယ်လို မျက်နှာထားကြမှာလဲ။ အဲဒါမျီုး တွေ တွေးလိုက်တော့ သူမ အသွေး အသား တွေ က ပိုပြီး ဆူလာခဲ့သည်။ သူမ ပေါင်နှစ်လုံး ပင် စိကပ် လိုက်မိသည်။ သုခ ရဲ့ အပြောပုံစံ က သူမကို ကြောက်နေသလားဟု မေးသလို မို့ ဘာကြောက်စရာ ရှိလို့ လဲ ဆိုသည့် မာန ကလည်း သူမ စိတ်ထဲ ထောင်းကနဲ ဖြစ်လာခဲ့သည်။
“တကယ်ပါ၊ ဆရာမ မလိုက်ဘူး ဆိုလည်း ကျနော် အိမ်ပြန်ပြီး ပါဆယ်ထုပ်လာခဲ့ ပါမယ်”
အဲလို ဆိုပြန်တော့ လည်း ကောင်လေး က ရိုးရိုးသားသား ပြောနေတာ သူက အမူပိုနေသလို ဖြစ်နေရပြန်သည်။
“သွား ထုပ်မနေပါနဲ့ တော့ ကွာ ကိုယ် လိုက်စား ပါမယ်၊ အချိန်တော့ သိပ်မရဘူးနော် လူနာအပွိုင့်မန့် တွေ ကတန်းစီနေတာ”
“ဟုတ်ကဲ့ ပါ ဆရာမ ရဲ့ စားပြီးပြန်ရုံ အဆင်သင့် ပါ၊ ”
……………………………
‘ဖွတ်…ဖလွတ်..ဖတ်…ဖတ်..”
“အားးးးးး ရှီးးးးးးးးးးးးးးးးအု..အု..”
“အားးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး ကောင်းလိုက်တာ ဆရာမရယ်..”
“အို့ ……မင်းးးး သိပ်ဆိုးတာပဲကွာ..ကျွတ်စ်…..”
“ဆရာမ က အရမ်း ဆက်ဆီ ဖြစ်တာကိုးး ဆရာမ ရယ်၊ ကျနော် မြင်တာနဲ့ ကို လီးက တောင် နေတာ ”
“မင်းး လီးတောင် တိုင်း လိုးလို့ ရမလားလို့၊ သူများ မယားကို မင်းလေးနော် ဟင်း”
သုခ ရဲ့ အိပ်ယာ ပေါ် မှာ ဒေါက်တာသန္တာကိုကို နှင့် သုခ တို့ နှစ်ယောက် ဒုတိယအချီ ပြီးလို့ ကိုယ်လုံးတီး ဖြင့် ပွေ့ဖက်ထားကြရင်း စကား ပြောနေကြတာ ဖြစ်သည်။ သုခ ပထမဆုံး ဒေါက်တာသန္တာကိုကို ကို သူ့ အခန်း ခေါ်လာကာစ ကတော့ တကယ်ပင် အုန်းနို့ခေါက်ဆွဲ ကျွေး ရင်းနှီး မှု ယူပြီး သူ့ အခန်းထဲ မှာ မနေ့ က သူ့ ကင်မရာ များဖြင့် မှတ်တမ်းတင်ထားသည့် ဗီဒီယို ခွေ ရှိသည်ဆိုတာကို ပြောပြ မလို့၊ ဖြစ်သည်။ သို့သော် သူ့ အခန်းထဲ ဒေါက်တာသန္တာကိုကို ရောက်လာတော့ မနေ့ က လိုးခဲ့ တာ လတ်လတ်ဆတ်ဆတ် မို့ စိတ်မထိန်း နိုင်တော့ ဘဲ အတင်းပွေ့ဖက် နမ်းစုပ်မိတော့ သည်။ ဒေါက်တာသန္တာကိုကို ကလည်း သူမ ခင်ပွန်းသည် က ကပ်ကိုးစစ်စစ် ဆိုတာ သိသွားပြီမို့ ဖေါက်ပြန်ရမှာ ဝန်မလေး တော့ သော်လည်း အစပိုင်း မို့ နည်းနည်းတွန့် နေသည်။ သုခ အခန်းထဲ ရောက်လာပြီး သုခ က အတင်းပွေ့ဖက်နမ်းတော့ မဆွတ်ခင် က ညွှတ်နေသူမို့ ခနလေး ဟန်ဆောင် ရုန်းရင်း ဖြင့် ပါသွား ရခြင်း ဖြစ်တော့ သည်။
ဒီနေ့ က တော့ မနေ့ ကလို မဟုတ်တော့ နှစ်ဦးစလုံး လွတ်လွတ်လပ်လပ် စိတ်ပါ ပြီး ပွင့်လင်း လာကြသဖြင့် သူတို့ နှစ်ဦးစလုံး ကာမအရသာ ကို ပြည့်ပြည့် ဝဝ ခံစား ကြရလေရာ ပထမဆုံး တစ်ချီ မှာ စကား မပြောဖြစ်ကြ တချီ ပြီးလို့ နောက်တစ်ချီ ပြန်လိုးဖြစ်ကြမှ စကား တွေ ပြောဖြစ် ၊ ပိုပွင့်လင်းလာကာ ၊ ပိုပြီး အရသာ ရှိလာကြ ရတော့ သည်။
“ဆရာမ ဗိုက်ဆာနေလောက်ပြီနော် ကျနော် အုန်းနို့ခေါက်ဆွဲ ဟင်းရည် နွေး လိုက်မယ်၊ ကျနော် တော့ အရမ်းဆာနေပြီ”
“အင်း ဆာတာပေါ့ ဒီလောက် လှုပ်ရှား ထားရတာ၊ ခစ်ခစ်၊ ကဲပါ ငါလည်း ကူလုပ်ပေးပါ့မယ်”
ဒေါက်တာသန္တာကိုကို က အခန်းတွင်း မှ မျက်နှာသုပ်ပုဝါ တထည်ကို ကောက်ကာ သူမ ကိုယ်မှာ ရင်လျှား သလို ပတ်လိုက်သည်။ သုခ ကလည်း လုံခြည်တစ်ထည်ကို ကောက်ဝတ်ကာ မီးဖိုသို့ ထွက်လာခဲ့ လေသည်။ ဒေါက်တာသန္တာကိုကို ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်ပြီး သန့်ရှင်းရေးလုပ်နေတုန်း သူက ဟင်းရည်ကို နွေးထားလိုက်သည်။ နောက်တော့ နှစ်ယောက်သား အုန်းနို့ခေါက်ဆွဲကို အားရပါးရ စား ကြသည်။
“ဟယ် ငါဆေးရုံ ပြန်မှ ရတော့ မယ်၊ လူနာ အပွိုင့် မန့် က နောက် နာရီဝက် မှာ ဆက်တိုက် သုံးလေးခု ရှိတယ်”
“ဟုတ် ဆရာမ ၊ ကျနော် လည်း ဂျူတီ ပြန်ဝင်ရအုံး မှာ၊ ချစ်လို့ တော့ မဝ သေးဘူး ဆရာမရယ်”
“အမလေး နော် သူ့ ကို အဝ ပဲ ကျွေးရတော့ မလိုပဲ ဟွန့် ၊ ခေါ်တော့ ဆရာမ ဆရာမ နဲ့ တခါထည်း မပြောလိုက်ချင်ဘူး”
“ဆရာမ ဆိုတာ လေးစား သမှု နဲ့ ခေါ်တာပါ ဆရာမ ရဲ့ ၊ မကြိုက်ရင် ပြောင်းခေါ် မယ်လေ ၊ ဘယ်လို ခေါ်ပေးရမလဲ”
“သိပါဘူး သွား ပြောင်းခေါ် မနေနဲ့ ၊ တော် ကြာ လူရှေ့ ကျရင် အခေါ် အဝေါ် ပြောင်းတာ လူတွေ တမျိုး ထင်ကုန် အုံးမယ်”
“ရပါတယ် ဆရာမ ရဲ လူရှေ့ မှာ တော့ ဆရာမပေါ့ လို့ အဟီး။ နှစ်ယောက် ထဲ ဆို မမ လို့ ခေါ် မယ်နော်”
“ပြီးရော ပြီးရော၊ လူရှေ့ မှာသာ မှား မခေါ် နဲ့ ”
“မနက်ဖြန် ကျနော် ဟင်း တစ်မျိုး ချက်ထားမယ်လေ နော် မမ”
“အန်..ဟယ် နေ့ တိုင်း ကြီး တော့ မဖြစ်နိုင်ပါဘူး ဟ၊ တော်ကြာ လူတွေ အတင်း ပြောကုန်ကြမှ ငါ့ မျက်နှာ ဘယ်နားသွား ထားရမလဲ”
“ကျနော့် အခန်းကို လူမမြင်အောင် လာပေါ့ မမရဲ့”
နေ့ တိုင်း တော့ မဟုတ်ပေမဲ့ နောက်ပိုင်း တော့ သူတို့ နှစ်ယောက် ရဲ့ အချစ်မုန်တိုင်း က တပတ်ကို သုံးရက် လောက် ထန်ကြလေသည်။ နှစ်ဦး သား လည်း ပိုမို ပွင့်လင်းလာကာ ပုံစံ မျိုး စုံ ဖြင့် ဆက်ဆံ ဖြစ်ကြလေသည်။ ဒေါက်တာသန္တာကိုကို အဖို့ လည်း ယောက်ျား မဟုတ်သူ လီး ဖြင့် အလိုးခံ လိုက်ရတာ အရသာတွေ့ သွား ရသလို ငယ်ရွယ် ပြီး အားကောင်းမောင်းသန် သုခ ၏ အလိုး ကို အားရပါးရကြီး ခံနေရသဖြင့် လူကလည်း အမြဲတမ်း လန်းဆမ်း သွက်လက် နေတော့ သည်။ သို့သော် သူမ အတွက် အမြဲတမ်းလိုလို တက်သုတ်ရိုက် နေရသဖြင့် သုခ ကလည်း အချိန်ကြာကြာ လွတ်လွတ်လပ်လပ် လေး လိုးချင်သည်။ တနေ့ကုန် သို့ မဟုတ် တညလုံး စသဖြင့် ပူဆာ လာသလို၊ သူမ ကိုယ်တိုင်လည်း နေချင်မိသည်။ သူငယ်ချင်း ဖြစ်သူ ဒေါက်တာဝေဝေမိုး နှင့် တိုင်ပင်တော့ ဝေဝေမိုးက ဝမ်းသာ အားရပင် နင့်လင်ကို ဖွင့်ပြောလိုက်ဟု ဆိုလေသည်။ သူမ ကိုယ်တိုင် ကလည်း လင်ခွင့်ပြု ချက်ဖြင့် ကောင်လေး တစ်ယောက် နှင့် တွဲနေသည် ဖြစ်ရာ ဒေါက်တာသန္တာကိုကို ကိုလည်း သူမ ယောက်ျား ဖြစ်သူ က သေခြာပေါက် ခွင့်ပေးလိမ့်မည်လို့ ပြောလေသည်။ သူမ တို့ သူငယ်ချင်း နှစ်ယောက် တိုင်ပင် ပြီး နောက် ဒေါက်တာသန္တာကိုကို က သူမ ယောက်ျား ဒေါက်တာကျော်စွာ ကို ဖွင့်ပြောဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်လေသည်။
ထိုသို့ဖြင့် တစ်ည သူတို့ လင်မယား မအိပ်သေးခင် ကုတင်ပေါ် တွင် လှဲလိုက်ကြသည်နှင့် ဒေါက်တာသန္တာကိုကို က ၊
“ကိုကို ကိုကို့ ကို သန္တာ ဝန်ခံစရာ တစ်ခု ရှိတယ်။ ကိုကို စိတ်ဆိုးမယ် ဆိုရင်လည်း သန္တာ့ အပြစ်ကို သန္တာခံယူပါမယ် ကိုကို သန္တာ့ ကို ကြိုက်သလို အပြစ်ပေးပါ”
“ဟင် မိန်းမ ကလည်း ထူးထူးခြားခြား ဘာတွေ များ ဒီလောက်တောင် ဖြစ်ရတာလဲ ၊ ကိုကို က သန္တာ့ ကို ဘယ်တုန်း ကများ စိတ်ဆိုး ဖူးလို့လဲ၊ သန္တာကရော တခါမှ မဟုတ်တာ မှ မလုပ်ဘူးတာ”
“ဒီတခါ တော့ သန္တာ လုပ်မိတယ်ကိုကို၊ ကိုကို အေးဆေး ဆုံးအောင် နားထောင်ပြီးမှ စဥ်းစား ပြီး ဆုံး ဖြတ်ပေးပါ”
“ကဲပါကွာ အဲလို ဆိုလည်း ပြောပြ၊ ကိုကို နားထောင်မယ်”
“သန္တာလေ.. ကိုကို့ နောက်ကွယ်မှာ ဖေါက်ပြားမိတယ်”
“ဟင် ဘယ်လို ဘယ်လို၊ ဟို ဟို သန္တာ ဟို အထူးခန်းက လူနာနဲ့ လား၊ ဘယ်တုန်းကလည်း သူက အရင် စဆက်သွယ်တာလား”
ဒေါက်တာကျော်စွာ့ စိတ်လှုပ်ရှား မှု က ဟန်မဆောင်နိုင် အရမ်းကို သိချင်သွားမိသည်။
“ဟုတ်ဘူး သန္တာ ဖေါက်ပြား မိတာက သုခ နဲ့ ပါ”
(၂-၁၀)
ဒေါက်တာကျော်စွာ အရှိုက်ထိုးခံ ရသလို ဖြစ်သွားရသည်။ ငါ ယောက်ဖ ကြက်ဥ ကျွေး သလို ဖြစ်နေပါရော လား။ မိန်းမ နှင့် ဖေါက်ပြန်နေသည့် ကောင်ကိုမှ မိန်းမ အကြောင်း စုံစမ်းခိုင်းမိတာပါလားဟု တွေး လိုက်မိသည်။ သို့သော်လည်း သေခြာ မေးမြန်း ကြည့်တော့ ။ သူခိုင်းလိုက်ပြီး နောက်ပိုင်း မှ ဖြစ်ပျက် သွားကြသည်ဆို တာကို သိလိုက်ရသဖြင့် အနည်းငယ် စိတ်သက်သာရာ ရသွား ခဲ့ရသည်။ သို့သော်လည်း မိမိ မှာ အပေါ်စီး မှ ရနေသည် ဟု ယူဆမိသောကြောင့် စျေးနည်းနည်းကိုင်သည့် သဘောဖြင့် မျက်နှာ ကို မအီမလည် ပုံ ပြထားလိုက်သည်။
“အချစ်က အဲလို ကောင်လေး နဲ့ ဖေါက်ပြန်တာတော့ ကိုကို့ သိက္ခာထိခိုက်တာပေါ့ကွာ၊ အခု ဆို ကောင်လေး ရှေ့ မှာ ကိုကို ဘယ်လို မျက်နှာ ပြရမလဲ”
“အဲဒါတော့ သန္တာသဘောပေါက် တယ်ကိုကို ရယ်၊ ကိုကို ကြိုက်တဲ့ အပြစ်ပေးပါ၊ သန္တာ ကိုကို ဆုံးဖြတ်တာကို လက်ခံ ပါမယ်”
“ချစ်လေး က သုခ နဲ့ ရော ပြတ်မှာလား ဆက်ပြီး အလိုးခံ နေအုံးမှာလား”
“ကိုကို ခွင့်ပြု မှ ပါ ကိုကို ရယ် ကိုကို က ဖြတ်လိုက်ဆိုလည်း ဖြတ်လိုက်မှာပါ”
“ကိုကို က ခွင်လွှတ်မယ် ဆိုရင် ကိုကို အတွက် တစ်ခု ပြန်လုပ်ပေးရမယ်”
“ဟုတ်ကဲ့ ပါ ကိုကို ၊ ကိုကို ကြိုက်တာသာပြော”
“အပြောမလွယ်နဲ့နော် ဘာဖြစ်ဖြစ် လုပ်ပါမယ်လို့ ဂတိပေးမှာလား”
ဒေါက်တာသန္တာကိုကို က သူမ လင်ယောက်ျား အနေဖြင့်တော့ ဘာမှ ဆိုးဆိုးဝါးဝါး သူမကို ခိုင်းစရာ မရှိ ဟု စိတ်ထဲ မှာ တွေးထားသဖြင့်။
“ဂတိပေးပါတယ် ကိုကို၊ ဘာလုပ်ပေးရမှာလဲ သာပြော”
“လူတစ်ယောက် နဲ့ လိင် ဆက်ဆံပေးရမယ်။ ကိုကို က မမြင်ရတဲ့ နေရာက နေ ချောင်းကြည့်မယ်”
“ဟင် ဘယ်လူနဲ့လည်း”
“ဘယ်လူ လည်း ဆိုတာ နောက်တော့ ပြောမယ်။ ချစ်လေး သဘောတူလား ဂတိပေးလား ဒါပဲပြော”
ဒေါက်တာသန္တာကိုကို က နောက်ယောက်ျား တစ်ယောက်နှင့် လိင်ဆက်ဆံ တာများ အခု အခြေအနေ ရောက်မှ တော့ ဘာပိုထူးသွားမှာမို့လည်း ဟု တွေးရင်းက။
“အင်းပါ ကိုကို က သန္တာ့ ကို ခွင့်လွှတ်တယ် ဆိုရင် ပြီးရော သန္တာဘာပဲ လုပ်ရလုပ်ရ”
“အိုကေ နောက်မှ ဟင့်အင်း မပြောကြေးနော်”
“အင်း ပါ ကိုကို ကလည်း၊ ကဲ ဘယ်သူနဲ့ လုပ်ပေးရမှာလဲ”
“နောက်မှ ပြောတော့ မယ်ကွာ၊ အခု ကိုကို လီး တအားတောင်နေပြီ ချစ်လေးကို လိုးချင်လို့”
“အင်းးးးးး”
…………………………
ဒေါက်တာကျော်စွာ့ စိတ်ထဲ မှာတော့ သူ့ မယားကို ဘယ်သူ နှင့် လိုးတာ ချောင်းကြည့်ချင်သည် ဆိုတာ ရှိပြီးသား ဖြစ်သည်။ အဲဒီ လူကလည်း မကြာသေးမီက မှ သူ့ အတွေးထဲ ဝင်လာရခြင်းဖြစ်သည်။
ထိုနေ့ ကလည်း ဒေါက်တာကျော်စွာ ယုန်ထောင် ကြောင်မိသွားခြင်းပါ။ သူ့ မိန်းမ သူများ နှင့် ဖုံးပြောတာ ကို သူ ရီကော့ဒ် ဒင်း ရသွား ပြီး နောက်ပိုင်း။ သူ့ ဂိုးပရို ကင်မရာလေး ကို မသိမသာ ဟိုနားချ ဒီနားချ ကာ ထားထား လေ့ ရှိသည်။ တနေ့ သူ အလုပ်သွားကာနီး သူ့ မိန်းမ ရေချိုး နေတုန်း ကင်မရာကို အွန်ပြီး ဧည့်ခန်း ထောင့် က စားပွဲခုံလေး အောက် ထည့်ထားခဲ့သည်။ မိန်းမ အလုပ်ပိတ်ရက် မို့ အိမ်ရှေ့ခန်းမှာ သူ တီဗီကြည့်ရင် ထိုင်ရင်း ဖုံး ပြောလေ့ ရှိတာမို့ ထိုနေရာ မှာ ချထားခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ ဖြစ်ချင်တော့ ထိုနေ့ မှာ သူ့ ယောက်ခမ ကြီး က ရောက်လာပြီး မြေးလေး နှင့် ရှိနေတော့ ဒေါက်တာသန္တာကိုကို က အလုပ်နားတုန်း အိပ်အုံးမည် ဆိုကာ အခန်း ထဲ ဝင်အိပ်နေလိုက်သည်။ သူ့ ယောက်ခမကြီး ဒေါ်မေသင်ဇာဖြိုး တစ်ယောက် မြေးလေး အော်ဟစ် ကာ ဆော့ နေသည့် အသံနှင့် ဝေးအောင် အခန်းထောင့် ဆိုဖာ မှာ လာထိုင်ရင်း ဖုံး ပြောတာတွေ က သူ့ ရီကော့ဒ် ဒင်း မှာ လာဝင်နေခဲ့ လေတော့သည်။
…ယောက်ျား အခု အိမ်ရောက်နေပလား..
……………………
…အင်း လေ ခု မီးလတ် ဆီမှာပေါ့၊ ယောက်ျား ရှောင်ခိုင်း လို့ ထွက်လာခဲ့တာ၊ တကယ်ထဲ သူတို့ မှာ ကဲကဲ နိုင်လွန်း တယ်။ အခု မီးကြီး ရော ရောက်နေပလား………
…………………………..
……..အင်း ပါ သတိထားအုံး နော် တော် ကြာ မီးငယ် ရောက်လာမှ ကွိကနဲ မိသွားအုံးမယ်။ သူ့ အဖေ နဲ့ သူ့ အမကြီး တို့ လိုးနေတာ ပက်ပင်း တိုးသွား လို့ ကတော့ ကျော် မကောင်း ကြား မကောင်း ဖြစ်ကုန်မယ်…..
………………………..
……အမလေး ကိုယ့် ကိစ္စ သာ ကိုယ်လုပ်ပါ သူများ ကို လာမလော နေပါနဲ့ သား က ယောက်ျား လို နှာဘူး အရမ်းကျ တာ မဟုတ်ဘူး။ ယောက်ျား သာ ကိုယ့် သမီး ကိုယ်လိုးချင်နေတာ၊ သား က သူ့ အမေ က စ မကျွေး မခြင်း စရဲ မှာ မဟုတ်ဘူး၊ ………….
……………………………….
……….အင်း ပါ၊ ပလန် ရှိပါတယ် သူများ အတွက် လာ ပြီး စိတ်ပူချင်ယောင် ဆောင်မနေနဲ့၊ ကိုယ့် ဟာကိုယ် အင်ဂျွိုင်း အိုကေ၊ တော် ပြီ တော်ကြာ မီးလတ် နိုးလာတော့ မယ်၊ ဒါပဲ ဘိုင်ဘိုင်……..
ဒေါက်တာ ကျော်စွာ အနေဖြင့် တဖက် က ပြောနေသော အသံ ကို မကြားရပေမဲ့ ဒေါ်မေသင်ဇာဖြိုး ပြောစကား တို့ နားထောင် လိုက်သည်နှင့် ဇာတ်လမ်းကို သဘောပေါက် သွားလေပြီ၊ သူ့ လီး ကြီး တဆတ်ဆတ်တုံ ကာ မာတောင် လာသဖြင့် အိမ်သာ ပြေးကာ ထုလိုက်ရသည်။ သူ့ ယောက်ခထီးကြီး က သူ့ သမီးဖြစ်သူ၊ ဇွန်ပွင့်ကိုကို ကို လိုးနေပြီး၊ သူ့ ယောက်ခမကြီး ကလည်း သားဖြစ်သူ ဖြိုးကိုကို နှင့် ဖြစ်ဖို့ ပလန်ချနေသည် ဆိုတာ အသိသာ ကြီး မဟုတ်လား။ တကယ့် အင်းစက် မိသားစု ကြီးပါလား။ ဒေါက်တာကျော်စွာ ကိုယ်တိုင်ပင် သူ့ မရီး ဖြစ်သူ ဇွန်ပွင့် ကိုကို ကို ဖေ့ဘုပ်ပေါ် မှာ ကြည့်ရင်း က လိုးချင်နေသူ မဟုတ်လား။ အခု တော့ သူ့ ခေါင်းထဲ မှာ စိတ်ကူး တွေ ယဥ်နေမိ တာက ၊ သူ့ မယား ဒေါက်တာသန္တာကိုကို ကို သူမ ဖေဖေ သူ့ ယောက်ခထီး ကြီး ဖြင့် လိုးခိုင်းမည်။ သူလည်း ကပ်ကိုး ဖီးလ် ရော အင်းစက်ဖီးလ် ရော တခါထည်း ရမည်။ ထို အချက်ကို ထောက် လို့ ဇွန်ပွင့် ကိုကို ကိုလည်း သူလိုးဖို့ ရာ အဆင်ပြေသွား မည်။ အခု အချိန် မှာ တော့ ဇွန်ပွင့်ကိုကို ကို လိုးရဖို့ ပင် ဒီလောက် စိတ်မဝင်စား တော့ သူ့ မိန်းမ နှင့် သူမ ဖေဖေ တို့ လိုးတာကို သာ ကြည့်ချင်စိတ် တအား ထ နေ တောသည်။
ဒေါက်တာကျော်စွာ အနေဖြင့် အခု မှ သူ့ မိန်းမ ဖေါက်ပြန်တာ အစပိုင်း ပဲ ရှိသေးတာ ဆိုတော့ အခု နေ သူ အတင်းအကျပ် ခိုင်း စေလျင် အဆင်ပြေချင်မှ ပြေနိုင်မည်။ မိန်းမ ဖြစ်သူ ထိုကာမ ညွှံထဲ တော်တော် လေး နက် ပြီး ရုန်းမထွက် နိုင် လောက်တော့ မှ သူလို ချင်တာကို ခိုင်းလျင် ဖြစ်နိုင်လိမ့်မည်ဟု သူတွေး သည်။ ဒီကြားထဲ အင်းစက် နှင့် ပတ်သက်သည့် လိုင်း ကို သူမ စိတ်ပါလာအောင် ဆေးထိုး ပေးထားလိုက်မည်ဟု တွေး လေသည်။
အင်းစက် နှင့် ပတ်သက် ပြီး စိတ်ကြွ လာသည့် ဒေါက်တာကျော်စွာ တစ်ယောက် သူ မြင်တွေ့ နေရသည့် မိသားစု တွေကို စိတ်ထဲ အချင်းချင်း ပေးစားရင်း စိတ်ကူး ယဥ်သည့် အကျင့် ရလာခဲ့သည်။ သူ့ ပတ်ဝန်းကျင် က မိသားစု တွေ ကို စိတ်ထဲ လိုက်ပေးစားရင်း သူ့ မိသားစု ကို သူပြန်တွေးမိလိုက် တော့ ရင်တောင် ခုံသွားခဲ့ ရသည်။
ဒေါက်တာကျော်စွာ တို့ မိသားစု မှာ က အမေ က ဆုံးသွား ခဲ့တာ ငါးနှစ်လောက် ရှိပြီ။ အဖေ က ပြီးခဲ့ သည့် နှစ် ကမှ အသက် ၆၀ ပြည့်လို့ ဌာနဆိုင်ရာ ရာထူးကြီးကြီး တစ်ခု မှ ပင်စင်ယူခဲ့သည်။ အမ ဖြစ်သူ သူဇာခင် က အီကို က ဆင်းပြီး တော့ ဌာန ဆိုင်ရာတစ်ခု မှာ ရာထူး အသင့်အတင့် ဖြစ်နေပြီ။ ရေလျှံသော ဌာန ဖြစ်သဖြင့် ဝင်ငွေ ကောင်းသည်။ သူဇာခင်မှာ အပျိုကြီး ဖြစ်သဖြင့် မိဘ အိမ်မှာပဲနေသည်။ အမေဆုံး ပြီးတော့ သူမ တို့ သားအဖ နှစ်ဦးထည်း သာ တိုက်ကြီး တစ်လုံးလုံး မှာ အတူနေကြသည်။ သူဇာခင် က အနည်းငယ် ဝသည်ဟု ခေါ်ရမည့် အစားထဲ က ဖြစ်သည်။ သို့သော်လည်း အရမ်းကာရော စဥ့်အိုးကြီးလို ဝ တာမျိုး တော့လည်း မဟုတ်။ ဖင်အုံးကြီး က အကြီးကြီး။ နို့ကြီးတွေ ကလည်း ကျွဲကောသီးလောက် ကြီးတွေ ဆိုတော့ မသေးတဲ့ ခါးက ကျင်သလို ဖြစ်ပြီး ဘော်ဒီ က ဆက်ဆီ ဖြစ်နေသည်။ ဒေါက်တာကျော်စွာ က အရင် က အဲလို တုတ်တုတ်ကြီး တွေ မကြိုက်၊ ဒါကြောင့် ဆလင်း ကလေး နှင့် ဘော်ဒီ အချိုးကျ ဆက်ဆီ ကျသည့် ဒေါက်တာသန္တာကိုကို ကို အသည်းအသန် လိုက်ကာ ရီးစား ဖြစ်ပြီး အိမ်ထောင် ကျခဲ့ ကြခြင်း ဖြစ်သည်။ ယခု အိမ်ထောင် သက် နည်းနည်း လည်း ရလာ၊ ခလေး တစ်ယောက်လည်း ရပြီးတော့ ခပ်ကိတ်ကိတ် တုတ်တုတ် တွေကို လိုးချင်လာခဲ့ တာဖြစ်သည်။ ခြင်ပေါင်ဟင်း ချည်းပဲ စားလာရတော့ ဝက်သားတုံး ကြီးတွေ ဆွဲချင်လာသလိုပေါ့။ ထို့ကြောင့်လည်း သူ့ မရီး ဖြစ်သူ ဇွန်ပွင့်ကိုကို ကို ဖေ့ဘုပ်မှာ ဖောလိုးလုပ်ရင်း ဆက်ဆီပုံတွေ ဆေ့ဖ်။ တခါတလေ မိန်းမ ကို လိုးလျင် မရီးဖြစ်သူ ကို မှန်းပြီးလိုး ဖြစ်ခဲ့တာ ဖြစ်သည်။
ယခု အင်းစက် နှင့် ပတ်သက်ပြီး လျောက်တွေး ရင်း သူတို့ မိသားစု အကြောင်း တွေးလိုက် တော့ သူ့ မမသူဇာခင် က ဆက်ဆီ ဖြစ်တယ်လို့ သူ ဖီးဖြစ်လာခဲ့သည်။ ဒါဆိုရင် တအိမ်ထည်း မှာ နှစ်ယောက်တည်း နေသော သူ့ အဖေ အနေဖြင့် ဘယ်လို သဘော ရှိမလဲ။ သူ့ စိတ်ထဲ မှာ သူ့ အဖေ ဦးမျိုးမင်း က သူ့ မမ သူဇာခင် ကို လိုးနေသည်ဟု ပုံဖေါ် တွေးလိုက်မိသည်နှင့် လီးက တောင်လာပြီး ရေချိုးခန်းပြေးကာ ဂွင်းထု ပစ်လိုက် ရသည်။
နောက်တော့ မနေနိုင် ၊ သူတို့ နှစ်ယောက် တကယ်ဖြစ်သွား အောင် သူ ဘယ်လို ခွင်ဖန်ပြီး တွန်းပို့ ပေးရမလဲ အကြံထုတ်သည်။ ဆရာဝန်ဆိုတော့ သူ့ မှာ က ကာမ အားတိုးဆေးတွေ စိတ်ကြွ ဆေးတွေ က ရှာရလွယ်သည်။ သူ့ အဖေ ကို အားတိုးဆေးတွေ ကြွေး ။ သူမမ ကိုလည်း စိတ်ကြွဆေးတွေ မသိမသာ သောက်မိစေပြီး နှစ်ဦးသား မရှောင်သာတဲ့ လမ်းမြှောင်ကြားမှာ ငြားကြလေသတည်း ဖြစ်အောင် ဖန်တီး မည်ဟု ပလန်ချလေသည်။ သူ့ တိုးတက်မှု ကို သိရအောင် သူ့ အဖေ တို့ အိမ်မှာ လျို့ဝှက် ကင်မရာ များသွား တပ်ထား လိုက်မည်။ ပြီးတော့ သူ့ အဖေ နှင့် အမ ကို သူတို့ ကျန်းမာရေးအတွက် ဆိုပြီး ဆေးများထဲ မှာ သူပေးချင်တာ တွေ ကြားညှပ်ပေးလိုက်မည်။ ဒေါက်တာကျော်စွာ ၏ အကြံအစည်ကို စအကောင်အထည် ဖေါ်လေပြီ။
အခန်း၃။
(၃-၁)
“အားးးးးး ရှီးးးးးးးးးးးး ကောင်းလိုက်တာ ကိုကို ရယ် မီး ဟာလေး တော့ ပြဲလန်ကုန်ပလား မသိဘူး ။ ကိုကို တအားကြမ်းတာပဲ”
မီးမီးမင်းမောင် တစ်ယောက် အိပ်ယာပေါ် မှာ ကိုယ်လုံးတီး ဖြင့် ပက်လက်ကလေး လှန်ကာ နားနေရင်း ပြောလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။ သူမ အိမ်မှာ လူကြီးတွေ မရှိချိန် ရီးစား ဖြစ်သူ ဖြိုးကိုကို ကို ခေါ်လာပြီး သူမ အခန်းထဲ က ကုတင်ပေါ် မှာ အချစ်စခန်းဖွင့် နေခြင်း ဖြစ်လေသည်။ မီမီမင်းမောင် မှာ အီကို မှ ကျောင်းဆင်း ကာ ယခု ကုမ္မဏီ တစ်ခု တွင် စာရင်းကိုင် အဖြစ် အလုပ်လုပ်နေပြီး သူမ နှင့် တက္ကသိုလ် မှာ ကတည်း က ရီးစား ဖြစ်ခဲ့သူ ဖြိုးကိုကို နှင့် ဆက်တွဲနေခဲ့သည်။ ခေတ်မှီသော နှစ်ဖက် မိဘများက သူတို့ နှစ်ယောက် ကို အလုပ် အကိုင် အတည်တကျ ဖြစ် လျင် အိမ်ထောင်ပြုကြဖို့ သဘောတူ ခဲ့ကြပြီး ဖြစ်သည်။ သူတို့ နှစ်ယောက် မှာ အခြေအနေ ပေးလျင် ပေးသလို ချစ်ပွဲဝင်လေ့ ရှိကြသည်။ မင်္ဂလာဦးည အထိ စောင့် မည်ဆို သောရှေးရိုး အစွဲ မရှိကြတော့ သူများ ဖြစ်သည်။ ယနေ့ လည်း မီးမီးမင်းမောင် ၏ အဖေ နှင့် အမေ ခရီးထွက်သွားပြီး သူမ နှင့် အတူကျန်ခဲ့သည့် အဒေါ် က သူ့ သူငယ်ချင်းတွေ အိမ်သွား လည်တုန်း ဖြိုးကိုကို ကို ခေါ် ပြီး သူမ အခန်းထဲ အလိုးခံနေခြင်း ဖြစ်သည်။
ဖြိုးကိုကို မှာ အခု နောက်ပိုင်း တွင် သူ့ အမေ ဒေါ်မေသင်ဇာဖြိုး အပေါ် ဖီးလာနေသဖြင့် ယခု သူ့ ရီးစား မီးမီးမင်းမောင် ကို အနောက် မှ ဖင်ထောင်လိုးနေရင်းက သူ့ မေမေ ကို လိုးနေသည်ဟု မှန်းပြီး လိုးခဲ့သည်။ လိုးနေရင်း က သူ့ မေမေ ဖင်ကြီးကို သူ့ လီးကြီးဖြင့် မီးဖိုထဲ ထောက်ပွတ်လိုက်တုန်း သူ့ မေမေ မျက်နှာလေး နီရဲ ပြီး ရှက်သလို ဖြစ်သွားသည့် ပုံလေးကို ပြန်တွေး ရင်း အားရပါးရ ဆောင့် ကာ လိုးဖြစ်မိသည်။ ထို့ကြောင့်လည်း မီးမီးမင်းမောင် တစ်ယောက် ကာမဆန္ဒ အထွတ်အထိပ်ကို ပြည့်ပြည့်ဝဝ ရောက်သွား ခဲ့ ရခြင်း ဖြစ်လေသည်။
ဖြိုးကိုကို တစ်ယောက် ဂျပန် အင်းစက် ဗီဒီယို တွေကို ကြည့်ရင်းက အမေ နှင့် သား ဇာတ်လမ်း များကို တဖြည်းဖြည်း နှင့် စွဲလမ်း လာသလို အပြင်လောက မှာ လည်း သူ့ အမေ ကို ကြည့်ရင်း စိတ်တွေ အမြဲထ နေခဲ့ရသည်။ သူငယ်စဥ် တုန်းက ထို ဗီဒီယို တွေ မရှိသေးတာကို တောင် သူက ဒေါသ ဖြစ်မိသည်။ ထိုဗီဒီယို တွေ သူကြည့်ဖြစ်တော့ သူက တက္ကသိုလ် ရောက်လို့ ကျောင်းတောင် ပြီးတော့ မည်။ ရီးစား လည်း ရနေပြီ။ ဂျပန်ကား တွေ ထဲက လို အခန်းထဲ စာလုပ်ရင်း အမေကို မှန်းကာ ဂွင်းထု အမေက ဝင်လာတော့ တိုး စသည့် ဇာတ်လမ်းမျိုးတွေ ဖန်တီးလို့ မရတော့ ပြီ။ သို့သော် လည်း သူ့ မေမေ နှင့် သူတီု့ နှစ်ဦးသား တိုက်ဆိုင်မှု တွေ ဖြစ်လာတော့ သူ့ မေမေ များ သူ့ အပေါ် ဖန်တက်ဆီ များ ဖြစ်နေမလား ဆိုတာ သူသံသယ စရှိလာခဲ့ သည်။ ထိုသံသယ ဝင်လာသည်နှင့် သူက မထိတထိ သဘောမျိုး၊ ဖြင့် စပြီး သွေးတိုး စမ်းလာခဲ့ မိသည်။
သူ့ အသက်အရွယ်။ အတွေ့ အကြုံ တို့ အရ၊ မိန်းမ တစ်ယောက် လိင်ပိုင်းဆိုင်ရာ စွဲဆောင်မှု ရှိလာသည်။ သို့ မဟုတ် သူ့ အပေါ် စိတ်ဝင်စား လာသည်ဆိုတာ က မှန်းဆ လို့ ရာနှုံး မပြည့်တောင် ခြောက်ဆယ် ရာနှုံးလောက် တော့ သူ မှန်းတတ် နေပြီ မဟုတ်လား။ သူ့ မေမေ လည်း သူ့ အပေါ် လိင်ပိုင်းဆိုင်ရာ စွဲဆောင်မှု ဖြစ်နေသည် ဆိုတာကို သူ့ အနေဖြင့် တော်တော် သေခြာသလောက်တော့ မှန်းလို့ ရနေပြီ။ သို့သော်၊ သူတို့ အိမ်မှာ က လူတွေ က အများသား သူ့ အဖေ။ သူ့ အမကြီး၊ ညီမလေး တို့ က တယောက် မဟုတ်တစ်ယောက် က ရှိနေတတ်ကြ သည်။ သူနှင့် သူ့ မေမေ တို့ နှစ်ဦးထည်း လွတ်လွတ်လပ်လပ် ဆိုတာ မျိုး က အင်မတန် ရှားသလို ဖြစ်နေခဲ့ ရသဖြင့် သူ့ အနေဖြင့် အဆင့် တဆင့် ကို တိုးဖို့ ရာက မလွယ်ကူ ဖြစ်နေရသည်။
ဖြိုးကိုကို က သူ့ ရီးစား မီးမီးမင်းမောင် ကို လိုးနေရသည်မှာ ကျောင်းမပြီးခင် ကတည်း က ဆိုတော့ နည်းနည်း တော့ ရိုးလာသလို ဖြစ်နေပြီ။ အခု သူ့ အမေကို သူပြန်မှန်းပြီး လိုးဖြစ်လာတော့ သူတို့ နှစ်ဦး ရဲ့ ကာမ ဆန္ဒတွေ က ပြန်လည် ဆန်းသစ်လာခဲ့ရသည်။ သူကိုယ်တိုင်တောင် မှ အမေ ကို လိုးဖို့ စိတ်ထဲ ဖီးဖြစ်နေတာမို့ မီးမီးမင်းမောင် ကိုလည်း အင်းစက် ဖန်တက်ဆီ ထဲ သွင်း ဖို့ ကြိုးစား လာခဲ့သည်။ ပထမ တော့ ခါးခါးသီးသီး ဖြစ်ခဲ့ ရသော မီးမီးမင်းမောင် က နောက်ပိုင်းတော့ ဖြိုးကိုကို ဆွဲဆောင် မှုကြောင့် ၊ ဂျပန်ကား တွေ ကြည့်လိုက် ၊ ဖြိုးကိုကို ရဲ့ ရိုးပလေး တွေ နှင့် အလိုးခံလိုက် ၊ စသဖြင့် ဖန်တက်ဆီ အနေဖြင့် တော့ လက်ခံစ ပြုလာလေပြီ။
“ကိုကို ဒီတခါ တအားကြမ်းတာပဲ၊ ဘာလဲ ကိုကို့ မေမေ ကို လိုးနေတယ်လို့ မှန်းပြီး မီးကို လိုးနေတာ မဟုတ်လား”
“မဟုတ်ပါဘူးကွာ၊ ကိုကို က မီးကို မီးရဲ့ ဖေဖေ က လိုးပေးနေတယ် လို့ စိတ်ကူးထဲ ပုံဖေါ် ပြီး လိုးတာ၊ စိတ်ထဲ တအားကို ထန်လာတာကွ၊ အဲဒါကြောင့် ကြမ်းသွား တာပါ၊ အဟီးးး”
“တော်ပါ၊ ကိုကို့ စိတ်ထဲ ရှိတာ မီးမှ မသိနိုင်တာ ကိုကို ညာလည်း မီး ခံရမှာပါပဲ”
“တကယ်ပါကွ၊ ကိုကို က လည်း မှန်းရင် မှန်းတယ် ပြောမှာပေါ့ မီးကလည်း ၊ ကိုကို တို့ က တကယ် အပြင်မှာ ဖြစ်ကြ မှာမှ မဟုတ်တာ ၊ တစ်ခု တော့ ရှိတာပေါ့”
“ဘာတစ်ခုလဲ ကိုကို”
“မီး ရဲ့ ဖေဖေ က မီးအပေါ် စိတ်လာနေရင်တော့ တကယ်ဖြစ်ရင် ဖြစ်သွားနိုင်တာပေါ့ ဟားဟား”
“အာ ကိုကို နော် မကောင်း ဘူး သွား ပေါက်ကရ တွေ လာပြောမနေနဲ့၊ ဒီက သူ့ အလိုလိုက်ပြီး ရိုးပလေး ကစား ပေးတာကို သူက အတင်း လိုက်ပေးစားနေတယ်၊ မီးဖေဖေ က မီး အပေါ် အဲလို စိတ်ရှိမှာ မဟုတ်ပါဘူး”
“အယ်မယ် ဘာလို့ မရှိရမလဲ လောင်းမလား”
“မလောင်း ပါဘူး သွား ပါ၊ ကိုကို ပေါက်ကရတွေ လျောက်ပြောမနေနဲ့”
အေးပါ ကြည့်နေ တနေ့ ငါ နင့် ကို သက်သေပြအုံးမယ် ဟု ဖြိုးကိုကို စိတ်ထဲ တွေးထားလိုက်သည်။
ဖြိုးကိုကို ထိုနေ့ အိမ်ပြန်လာတော့ စိတ်တွေ က တော်တော် ထနေသည်။ သူ ပထမ တုန်းက သူ့ မေမေ ကို မှန်းပြီး မီးမီးမင်းမောင် ကို လိုးစဥ် က လရည်တွေ ထွက်သွား တာနှင့် နှောင်တ ရခဲ့သည်။ ဟာ သွားပြီ ငါ ငရဲ ကြီးပြီ။ ဆိုပြီး နောင်တစ်ချီ လိုးဖို့ပင် လီးမတောင်တော့၊ သို့သော်လည်း နောက်ပိုင်း နောက်ပိုင်း မှာတော့ တဖြည်းဖြည်း ရိုးသွား ခဲ့သည်။ မီးမီးမင်းမောင် ကို ရိုးပလေး ရအောင် စည်းရုံး ပြီး နောက်ပိုင်းတော့ အမြဲ တမ်း လိုလို ပင် သူ့ မေမေ ကို မှန်းကာ လိုးမိခဲ့တာက များသည်။ နောက်ပိုင်း ထိုမှန်းလိုးရုံ ဖြင့် မကျေနပ်တော့ ပဲ၊ တကယ်ကို လိုးချင် လာခဲ့ သည်။
ထိုညနေ သူတို့ မိသားစု ထမင်းဝိုင်း မှာ ဒေါ်မေသင်ဇာဖြိုး က သူမ ဦးလေးတော်သူ တစ်ဦး ဆုံး သဖြင့် နာရေးသွား မည်ဟု ဆိုလေသည်။ သူမ ဦးလေး မှာ သူမတို့ ဇာတိမြို့ ဖြစ်သော၊ ရမည်းသင်း အနား မှ ရွာလေး တစ်ရွာ မှာ နေတာဖြစ်သည်။ သူမ ကလည်း ပြန်မရောက်တာ နှစ်ပေါင်း များစွာ ကြာခဲ့ ပြီမို့ သွား ချင်နေသည်။ ဦးကိုကို က သူမအား သဖြင့် အဖေါ်တစ်ယောက်ယောက် ခေါ်သွား ဖို့ ပြောလေသည်။ ဒေါ်မေသင်ဇာဖြိုး က မည်သူ မှ အား မည် မဟုတ်ကြောင်း၊ ယခု သွား မှာ ကလည်း သူမ ဇာတိမြို့ ဆိုတော့ ဘာမှ စိတ်ပူ စရာ မရှိ ကြောင်း ပြောလေသည်။ ဖြိုးကိုကို ခေါင်းထဲ အခွင့် ကောင်းပေါ်ပြီ ဟု တွေးကာ သူလိုက်ခဲ့ မည်ဖြစ်ကြောင်း၊ ခုတလော သူ့ အလုပ်က လည်း ပါးနေသဖြင့် ခွင့်ယူလို့ ရနိုင်ကြောင်း။ ပြောတော့ ဒေါ်မေသင်ဇာဖြိုးက ဝမ်းသာ အားရ လက်ခံလေသည်။ တကယ်တော့ ထို သတင်းကြား ကတည်းက ဦးကိုကို နှင့် ဒေါ်မေသင်ဇာဖြိုး တို့ နှစ်ဦး ပလန်ချထားသည် ဆိုတာကိုတော့ ဖြိုးကိုကို တစ်ယောက် လုံးဝ မရိပ်မိလိုက်ခြေ။
ဦးကိုကို ပလန်ချထားခဲ့ သလိုပင် အိပ်စ်ပရက်စ်ကား ကို အချိန်နောက် ကျမှ ထွက်သည့် ကား လက်မှတ် ဝယ်စေ ခဲ့သည်။ ဒေါ်မေသင်ဇာဖြိုး က ဘာလုပ်စရာရှိသေးသည် ဘာညာ စသဖြင့် ဆင်ခြေ မျိုးစုံ ပြကာ ညနေပိုင်း လောက်မှ ထွက်သည့် ကား ဖြင့် သူတို့ သားအမိ နှစ်ယောက် ထွက်လာခဲ့ လေသည်။
သူတို့ သား အမိ နှစ်ယောက် မှာ အရင် ကတည်း က အီစီ ကလီ ဇာတ်လမ်း လေး တွေ ရှိနေကြတာ ဆိုတော့ နှစ်ဦးစလုံး က ပျော်ရွှင် နေကြပြီး သားအမိ ချင်း လိုအပ်တာထက် ပိုကာ ပူးပူးကပ်ကပ် နေနေကြလေသည်။ တစ်ယောက် နှင့် တစ်ယောက် အသားချင်း ထိကာ ပွတ်ကာ ဖြင့် အရသာခံ နေကြသည်။ ဖြိုးကိုကို လီးကြီး မှာ သူ့ အတွင်းခံ အောက် မှာ တအား တင်းမာ နေရသလို၊ ဒေါ်မေသင်ဇာဖြိုး စောက်ဖုတ်ကြီးကလည်း အရည် တစိုစို ဖြစ်နေလေသည်။
သူတို့ ဘပ်စ်ကား က ရပ်နားစခန်း တစ်ခု မှာ ညနေစာ စားဖို့ ရပ်ပေးပြီး ပြန်တက်လာကြတော့ အတော်လေး မှောင် နေပြီ။ ကား စထွက်တာနှင့် အဲယားကွန်းက အေးသည်ဟု ဆိုတာ ဒေါ်မေသင်ဇာဖြိုး က စောင်တထည် ထုတ်ကာ ခြုံလိုက်သည်။ သားဖြစ်သူ ကို ပါ အတူခြုံစေသည်။ ဖြိုးကိုကို က လည်း အိပ်ငိုက်လာသည်ဟု ပြောကာ ပြတင်းပေါက် ဖက် ခုံမှာ ထိုင်နေသည့် သူ့ မေမေ ကိုယ်ပေါ် ကို ခေါင်းမှီကာ အိပ်ဖို့ လုပ်သည်။ ဒေါ်မေသင်ဇာဖြိုးက သူမ လက်မောင်း တဖက်ကို ဖယ်ကာ ဖြိုးကိုကို ခေါင်းလေးကို သိုင်းဖက်လိုက် တော့ ဖြိုးကိုကို မျက်နှာက ဒေါ်မေသင်ဇာဖြိုး နို့ကြီးတွေ ကို ဖိမိလေသည်။ ဖြိုးကိုကို လက်တဖက်က လည်း ဒေါ်မေသင်ဇာဖြိုး ပေါင်လုံးကြီးတွေ ပေါ် ကို အုပ်ကိုင်မိလေသည်။
ဖြိုးကိုကို က သူ့ မျက်နှာ ဖြင့် ဖိမိနေသည့် ဒေါ်မေသင်ဇာဖြိုး နို့ကြီး တွေကို ကားဆောင့် သည့် အခါတိုင်း ဖိဖိပွတ်ကာ ဖီးခံ နေသလို သူ့ လက်ဖဝါးက လည်း အုပ်ကိုင် မိနေသည့် ဒေါ်မေသင်ဇာဖြိုး ပေါင်လုံး ကြီး တဖက် ကို မသာမသာ ပွတ်ပေးနေလေသည်။ ဒေါ်မေသင်ဇာဖြိုး ကလည်း ဖြိုးကိုကို ပုခုံးလေး တဖက်ကို သိုင်းဖက် ထားရင်း က သူမ လက်ချောင်း ကလေး ထိပ်ကလေး များဖြင့် ဖြိုးကိုကို လက်မောင်း သားလေးကို ပွတ်သပ် ပေးနေလေသည်။ ဖြိုးကိုကို မှာ တဖြည်းဖြည်း ကာမသွေး တွေ က ဦးနှောက်အထိ တိုးတက်လာပြီ ဖြစ်ရာ ဘပ်စကား ပေါ် မှာ ပင် လုပ်ငန်းစ ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်လေသည်။
ဖြိုးကိုကို က သူ့ လက်ချောင်း လေး များဖြင့် ကုတ်ကာ သူ့ မေမေ ထဘီကို အပေါ် ဆွဲတင်လာခဲ့ လေသည်။ ဘပ်စကားပေါ် မှာခရီးသည်များ အိပ်လို့ ရအောင် မီးကို အမှောင်ချထားသည်က တကြောင်း။ စောင်ကို လည်း သူတို့ နှစ်ယောက် ကိုယ်ပေါ် လွှမ်းခြုံထားတာကလည်း တစ်ကြောင်းမို့ တခြားသူ များ မြင်သွား မှာကို တော့ မစိုးရိမ်ရခြေ။ ဒေါ်မေသင်ဇာဖြိုး ထဘီ အောက်နားအစ က သူမ ပေါင်လည် ရောက်လာတော့ ဖြိုးကိုကို လက်ဖဝါးက သူမ ပေါင်တွင်း သား ကို အသားခြင်း လာထိပွတ်လာခဲ့သည်။ သူမ ကိုယ်မှာ ကြက်သည်းမွှေးညှင်း ထသွား ရပြီး ဖြိုးကိုကို လက်မောင်း ကို သူမ လက်ဖျားလေး ဖြင့် မနာအောင် ဆွဲဆိတ် လိုက်သည်။ လေသံ တိုးတိုး လေး ဖြင့် လည်း။
“ဟေ့ သား ဘာတွေ လုပ်နေတာလဲကွာ ဘပ်စကားပေါ် ကြီးမှာ”
ဟု ပြောလိုက်သည်။ ဖြိုးကိုကို အတွက် မှာ မူ မီးစိမ်းကြီး ကို ပြက်ပြက်ထင်ထင် တွေ့ နေရပြီ ဖြစ်ရာ စကား ပြန်ပြောဖို့ ပင် စိတ်မကူးတော့ သူ့ လက်တွေက ပင်တီ အပေါ် မှ သူ့ မေမေ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ပွတ်သပ် ကိုင်တွယ် နေတော့ သည်။ ဒေါ်မေသင်ဇာဖြိုး ကလည်း သူမ ပေါင်ကြီး နှစ်လုံး ကို သားဖြစ်သူ လက် ဝင်လို့ အဆင်ပြေအောင် အသာကားပေးလိုက်သည်။
သား ဖြစ်သူ လက်ချောင်း တွေ က ပင်တီ အတွင်းကို ပေါင်ရင်း မှ တိုးဝင်လာပြီး သူမ ၏ အရည်စိမ့် နေပြီ ဖြစ်သော စောက်ဖုတ် အကွဲကြောင်းကို လာကလိ သည့် အချိန်မှာ တော့ ဒေါ်မေသင်ဇာဖြိုး အသံထွက် မငြီး မိအောင် စောင်အနား စကို ကိုက်ထားလိုက်မိလေသည်။
ဖြိုးကိုကို က လည်း လပေါင်း များစွာ သူ လုပ်ချင်လာခဲ့ သည့် သူ့ မေမေ စောက်ဖုတ်ကြီးထဲ သူ့ လက်ချောင်း ကို ထိုးမွှေ ကလိခွင့် ရလိုက်တော့ လီးကြီး က မာတောင် တောင့် တင်းလာခဲ့ လေသည်။ သူ့ အတွင်းခံ ကြောင့် လီးကြီးက မခံရပ်နိုင်အောင် နာလာသဖြင့် လက်တဖက်ဖြင့် ပုဆိုးကို ဖြေချကာ အတွင်းခံ ကို ပေါင်လည်သို့ တွန်းချလိုက်ရလေသည်။
(၃-၂)
ဖြိုးကိုကို တို့ သားအမိ နှစ်ယောက် နေပြည်တော် ကို အတော်ကြီး မိုးချူပ်မှ ရောက်လေသည်။ ဦးကိုကို ငှားပေးထားသည့် ဟော်တယ်သို့ ရောက်သွား တော့ သူတို့ နှစ်ယောက် အတွက် ကင်းဆိုက် နှစ်ယောက်အိပ် ကုတင်ကြီး တစ်လုံး သာ ရှိသော အခန်း ကို ရလေသည်။ ဦးကိုကို ၏ အကြံ က သူတို့ သားအမိ နှစ်ယောက် ညဖက် ကုတင်တခုထဲ ပေါ် မှာ အတူတူ အိပ်ရင်း က ဒေါ်မေသင်ဇာဖြိုး က ဖြားယောင်း ကာ အလုပ်ဖြစ်ကြဖို့ အကြံဥာဏ် ဖြစ်သည်။ သို့သော်လည်း သူတို့ သားအမိ နှစ်ယောက် က ဦးကိုကို ထင်ထားတာထက် ပိုပြီး ရှေ့ပြေးကာ ဘပ်စ်ကား ပေါ် မှာ ကတည်း က နားလည်မှု ရလာကြပြီ ဖြစ်သည်။ ဘပ်စကားပေါ် မှာ ကျဥ်းကျဥ်းကျပ်ကျပ် မို့ တယောက်ကို တယောက် စောက်ဖုတ်နိူက်။ ဂွင်းထု ပေးတာလောက် သာ လုပ်နိုင် ခဲ့ ကြသဖြင့် ဟော်တယ်ခန်း ထဲ ရောက်ဖို့ ကို နှစ်ဦး စလုံး စိတ်အား ထက်သန်နေကြလေသည်။
ဟော်တယ်ခန်း ထဲ ရောက်သည်နှင့် ဖြိုးကိုကို က အထုပ်တွေကို ပစ်ချ။ အခန်းတံခါးကို လော့ချကာ ဒေါ်မေသင်ဇာဖြိုး ကို ဆွဲဖက်လိုက်သည်။
“အို”
“ပြွတ်စ် ပြွတ်စ်”
ဖြိုးကိုကို က သူ့ အမေ မျက်နှာ တပြင်လုံး ကို တရှုံ့ရှုံ့ နမ်း ရင်း မှ နှုတ်ခမ်း အစုံကို ငုံစုပ်လိုက်သည်။ ဒေါ်မေသင်ဇာဖြိုး မှာ ဘာပြောရမှန်း လည်း မသိ။ သားကို လည်း အနည်းငယ် ရှက်နေသဖြင့် မျက်စေ့ ကို အသာ မှိတ်ထားလိုက်သည်။ ဖြိုးကိုကို လျာကြီးက သူမ နှုတ်ခမ်းကြား မှ ပါးစပ်ထဲ ဝင်လာတော့ သူမ ပေါင်ခွဆုံ မှာ ယားကျိကျိ ဖြစ်သွားရသည်။ ဖြိုးကိုကို လျာကို သူမ က ပြန်စုပ်ပေးရင်း က နှစ်ဦးသား အရှိန်ရလာကြသည်။
ဖြိုးကိုကို လက်ဖဝါးကြီး နှစ်ဖက်က သူမ ဖင်လုံး ကြီးများ ကို တဖက်တချက် အုပ်ကိုင်ကာ ဖျစ်ညှစ် ဆုပ်နှယ် ပေးနေရင်းက စိတ်မရှည်တော့ သလို ထဘီကို ဆွဲချွတ်ချလိုက်လေသည်။ နောက်တော့ လည်း အရွယ်ရောက် ပြီး။ အတွေ့ အကြုံ ရှိပြီးသား များ ပီပီ အဝတ်အစား များ အကုန်ချွတ်ချကာ ကုတင်ပေါ် သို့ ဖက်လျက် သား လှဲကျ သွား ကြလေသည်။
ဒေါ်မေသင်ဇာဖြိုး နို့ ကြီးများ မှာ သူ့ ရီးစား မီးမီးမင်းမောင် ထက် ကြီးထွား လှသော်လည်း မီးမီးမင်းမောင် ၏ အပျိုနို့ တွေ လိုတော့ တင်းရင်း မနေ ။ သို့သော်လည်း ကြည့်မကောင်းအောင် ရွဲကျနေတာမျိုး က မဟုတ်။ ကြည့်ကောင်းရုံ လေး အနည်းငယ် တွဲကျနေပြီး နို့သီးခေါင်း တွေ က လက်မလုံး နီးပါး တုတ်လေသည်။ ဖြိုးကိုကို အတွက် ကတော့ သူ့ အမေ ဆိုတဲ့ အသိက တခြား မိန်းမ များနှင့် မတူ အလွန်ထူးခြား ဆက်ဆီ ဖြစ်နေလေသည်။
ဖြိုးကိုကို က နို့ကြီးတွေကို လက်ဖြင့် လည်း ဆုပ်နှယ်ရင်း ပါးစပ် ဖြင့်လည်း တပြွတ်ပြွတ် ဖြင့် စို့ နေလေရာ ဒေါ်မေသင်ဇာဖြိုး ခမျာ ကိုယ်လေး လူးလိမ့် ကော့ ပျံနေရလေသည်။
ဖြိုးကိုကို က သူ့ အမေ ပေါင်လုံးကြီး နှစ်လုံး ကြား လက်ဖဝါး ထည့် ပြီး စောက်ဖုတ်ကြီးကို အုပ်ကိုင်လိုက်ရာ စောက်ရည် စိုတိုတို တို့ စမ်းမိလေသည်။ သူ့ လက်ချောင်း က ဒေါ်မေသင်ဇာဖြိုး စောက်စေ့ လေးကို ဖိပွတ် ဆော့ ကစားလိုက်တော့ ဒေါ်မေသင်ဇာဖြိုး မှာ ကော့ တက်လာရသည်။
“အားးးး သား ကလည်းကွာ ဘာတွေ လျောက်လုပ်နေတာလဲ၊ လူကို သူ့ ကစား စရာ အရုပ်လို ဆော့ နေတာလား အီးးးးးး”
“မဟုတ်ပါဘူး မေမေ ရဲ့ မေမေ့ ကို သား က ချစ်လွန်းလို့ လေ ချက်ခြင်း လိုးရမှာ နှမြောနေလို့ပါ”
“ဟာကွာ ကိုယ့် အမေ ကို ဘယ်လို စကား တွေ သုံးနေရတာလဲ အဲလို တွေ မပြောပါနဲ့ ”
“အင်း ပါ မေမေ ရဲ့ မေမေ့ ကို နမ်းလို့ မဝသေးဘူး”
ဖြိုးကိုကို က နို့ ကြီး နှစ်လုံး ကို တပြွတ်ပြွတ်စို့ ရင်း မှ ဗိုက်သား များ ကို နမ်းလာကာ ပေါင်ခွဆုံ သို့ သူ့ မျက်နှာ က ရောက်လာလေသည်။
“အို မလုပ်နဲ့ လေသား ဘုန်းနိမ့် မယ်”
ဒေါ်မေသင်ဇာဖြိုး မှာ ကလေး လေးယောက် အမေ မို့ အပျိုတွေ မော်ဒယ်တွေ လို တော့ ဗိုက်သား က ချပ်ရပ် မနေပါ။ သို့ သော်လည်း ဖြိုးကိုကို ကတော့ ဂရု မစိုက်ပါ။ အရမ်းကြီး မပူနေသော်လည်း စူစူလေး ဖေါင်း နေ သည့် ဗိုက်သား တွေကို လက်ဖြင့် ဖျစ်ညှစ် ဆုပ်ကိုင်ရင်း က စောက်ဖုတ်ကြီးကို ကုံးလျက် လိုက်သည်။ ဒေါ်မေသင်ဇာဖြိုး ပေါင်လုံး ကြီး နှစ်လုံး ကို သူ့ လက်နှစ်ဖက် ဖြင့် တွန်းကာ ချဲ့ ကားပြီး အမွှေး ပါးပါးလေး ညှပ် ထားသည့် စောက်ဖုတ်ကြီးကို သူ့ လျာ ဖြင့် ထိုးကာ အားရပါးရ ဘာဂျာ စွမ်း ပြတော့ သည်။ ဒီအပေါက် ထဲ ကသူ ထွက်လာတာပါလား ဟု လည်း တွေး မိရင်း လီးက မတရား တောင်လာတော့ သည်။
“အိုးးးးးးး အီးးးး သားးးးးးးရယ်….အဟင့်…အဟင့်…”
ဒေါ်မေသင်ဇာဖြိုး မှာ လည်း အရမ်း ကောင်းနေပြီ ဖြစ်ရာ အသံထွက် ငြီးငြူရင်း က ဖြိုးကိုကို ခေါင်းကို အတင်း ဖိ ထားတော့ သည်။ ဖြိုးကိုကို လည်း လျာညှောင်း ဇက်ညှောင်း လောက် အောင် ဘာဂျာ ကောင်းကောင်း ပေး ပြီးမှ ခေါင်းကို ပြန်ကြွ ပြီး ဒေါ်မေသင်ဇာဖြိုး ကိုယ်ပေါ် ကို မှောက်လျက် တွားတွား တက်လိုက်သည်။
ဖြိုးကိုကို က ဒေါ်မေသင်ဇာဖြိုး နှုတ်ခမ်း တို့ ကို စုပ်နမ်း လိုက်ပြီး မှ နှုတ်ခမ်းချင်း ခွာ လိုက်သည်။ ဒေါ်မေသင်ဇာဖြိုး မျက်နှာ နှင့် သူ့ မျက်နှာ က ထိလု မတတ် ကပ်နေချိန် မှာ မျက်လုံး ချင်း ဆုံ ကာ စူးစိုက် ကြည့် လိုက်ရင်း မှ။
“မေမေ”
“ဟင်”
“မေမေ့ ကို သား လိုးတော့ မယ်နော်”
ဒေါ်မေသင်ဇာဖြိုး ရှက်သွား ပြန်သည်။ သားဖြစ်သူ မျက်လုံး ကို စေ့စေ့ မကြည့်ရဲ ဘေးသို့ အကြည့်ကို လွဲလိုက်ရင်း။
“ဘာတွေ ပြောနေမှန်း မသိဘူး။ လုပ်စရာ ရှိတာ လုပ်တော့ ကွာ ။ သူ့ ဟာကြီး ကလည်း ဟိုထိုး ဒီထိုးနဲ့”
“ဟုတ်ဖူးလေ မေမေ ရဲ့ ၊ မေမေ့ ရဲ့ ခွင့် ပြုချက်ရမှ သားက လိုးမှာပါ။ မေမေ က ပြောလေ”
“အင်းကွာ ကဲ အင်းအင်း”
“အဲလို အင်းအင်း နဲ့ မရဘူးလေ မေမေ တိတိကျကျ ပြောမှပေါ့”
“ဘာပြောရမှာလဲကွာ သွားတော့ စိတ်ရှုတ်လိုက်တာ”
“သား မေမေ့ ကို လိုးတော့ မယ်လို့ ၊ မေမေ က သားကို ပြန်ပြောလေ၊ မေမေ့ ကို သား ဘာလုပ်ပေးရမှာလဲ”
“သား အရမ်းရစ်တာပဲကွာ…အု..ရှီးးးးးးးးးးး”
ဖြိုးကိုကို က မာတောင် နေသော သူ့ လီးကြီး ဖြင့် ဒေါ်မေသင်ဇာဖြိုး စောက်စေ့ နေရာလေးကို မှန်းကာ ထိုးပေးလိုက်သဖြင့် ဒေါ်မေသင်ဇာဖြိုး အီးကနဲ ဖြစ်သွားသည်။
“ကဲပြောလေ”
“အေးကွာ သား မေမေ့ ကို လိုးပေးပါတော့ ကဲ ကျေနပ်ပလား ရှီးးးးးးး”
ဖြိုးကိုကို က ထိုအခါ ကျမှ ပြုံးလိုက်ပြီး ဒေါ်မေသင်ဇာဖြိုး နှာခေါင်းလေး ကို ငုံ့နမ်းလိုက်သည်။ နောက်တော့ နှုတ်ခမ်းတွေကို စုပ်နမ်းရင်း သူ့ လက်ဖြင့် သူ့လီးသူ ဆုပ်ကိုင်ကာ ဒေါ်မေသင်ဇာဖြိုး စောက်ဖုတ် အဝ တွင် တေ့ ရင်း ဖြည်းဖြည်း ချင်း ဖိသွင်း လိုက်လေသည်။ ဒေါ်မေသင်ဇာဖြိုး စောက်ဖုတ် မှာ အပျိုမလေး တွေ လို ကျပ်မနေ၊ စောက်ရည်တွေ နှင့် ဖြိုးကိုကို တံတွေး များ ကြောင့် စိုရွဲနေသဖြင့် ဖြိုးကိုကို လီးကြီး တချောင်းလုံး ချောချောရူရူ ဝင်သွားလေသည်။ အရမ်းကြီး လည်း ချောင်ဂလောင် ဖြစ်မနေသဖြင့် ဖြိုးကိုကို အနေဖြင့် အားရ ပါးရ ဆောင့်လိုး လို့ ရနေသည်။ နှစ်ဦး စလုံး ၏ အသိ မှာ သား အမိချင်း လိုးနေကြသည် ဆိုသော ထူးဆန်းသည့် အသိကြောင့် စိတ်တွေ က လည်း ပိုမို တက်ကြွ နေကြသည်။ ဒေါ်မေသင်ဇာဖြိုး အဖို့ မှာ သူမ ကိုယ်ခန္ဓာနှင့် ထိတွေ့ ပွတ်သတ်နေရသော လူငယ် ကြွက်သား တို့ အထိအတွေ့ ။ သူမ စောက်ဖုတ်ထဲ အတင်း ဝင်ထွက်နေသော လီးကြီး ရဲ့ တဖွတ်ဖွတ် နှင့် စောက်ခေါင်းသား တွေကို ဖိပွတ်ပေးနေတာတွေ က ကာမ အရသာ တွေကို တပြုံကြီး ခံစား နေရလေသည်။ သူတို့ သားအမိ နှစ်ဦး ၏ ပထမဆုံး အချီ တကယ်လိုး ကြ ရတာမို့ နှစ်ဦး စလုံး အကြာကြီး မထိန်းနိုင်ကြ။ သူတို့ အတွက် အချိန်တွေ လည်း အများကြီး ရှိသေးသည် ဆိုတာကို သိနေတာမို့ လည်း ထိန်းမနေကြ၊ ခနအကြာမှာ ကာမဆန္ဒ အထွတ်အထိပ်သို့ နှစ်ဦးသား တပြိုင် ထည်း ရောက်ရှိသွားကြတော့ သည်။
ဖြိုးကိုကို တို့ သားအမိ တချီ ပြီးသွား သော်လည်း တစ်ယောက် ကို တယောက် ဖက်ထားလျက် ဖြင့် နားနေကြ လေသည်။
“မေမေ အရမ်းကောင်းတာပဲ။ မေမေ့ ကို လည်း သား ပိုချစ်သွား ပြီ”
“မေမေ က လည်း သားကို ချစ်ပါတယ်ကွာ၊ သား က မေမေ့ လို အဖွား ကြီးကို နောက်ကျ တော့ ရိုးသွား မှာပါ”
“မေမေ ကလည်း သား မှာ မေမေ ဆိုတဲ့ မိန်းမ က တစ်ယောက်ထဲ ရှိတာလေ။ တစ်ခြား မိန်းမ တွေ နဲ့ ဘယ်တူ ပါ့ မလဲ။ နောက်ပြီးတော့ မေမေ က အဖွား ကြီးလည်း မဟုတ်သေးပါဘူး။ ကိတ်တုံး ရှိပါသေးတယ်၊ နို့ ကြီးတွေ ဖင်ကြီးတွေ က မီးမီး ထက် အများကြီးကြီးတာပဲ”
“သား ဘာပဲ ပြောပြောပါ။ မေမေ ကတော့ သား မေမေ့ ကို မရိုးသေးသမျှ ချစ်သွား ရင် ကျေနပ် ပါတယ်။ ရိုးသွားလို့ မေမေ့ အနား မကပ်ချင်တော့ ရင်လည်း မေမေ က နားလည် ခွင့်လွှတ်ပေးနေမှာပါ”
“သား က တော့ ရိုးသွား လိမ့် မယ် မထင်ပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ သား စကား အကုန်မပြောပါဘူး မေမေ။ မေမေ အခု လို မျိုး သား ကို ပေးလိုး တာကိုတောင် အံသြပြီး အရမ်းကို ဝမ်းသာ နေရတာပါ”
“မေမေ့ လို အဖွား ကြီးကိုလည်း သားလို လူငယ်လေး တစ်ယောက်က တပ်မက် ပြီး အတူနေချင်နေတယ် ဆိုတာကို တောင် မေမေ က အံ့သြနေမိတာ”
(၃-၃)
“မေမေ က အဖွား ကြီး မဟုတ်သေးပါဘူး ဆိုမှပဲ၊ ကဲ အဲဒါတွေ ထားလိုက်ပါအုံး မေမေ က အင်းစက် နဲ့ ပတ်သက် ပြီး ပွင့်လင်း ပြီး လက်သင့် ခံနိုင်တာကို သားက အံသြနေတာ။ မြန်မာပြည် က အထက်တန်း ကျောင်းအုပ်ဆရာမ ကြီး တစ်ယောက် အနေနဲ့ အဲလို မျိုး လွတ်လပ်တဲ့ အတွေးအခေါ် ရှိနေ တယ် ဆိုတာကို သား က အံ့အားသင့် နေတာ။ မေးလည်း မေးချင်နေတာ၊ ”
“သား ကတော့ လုပ်ပြီ၊ ကျောင်းအုပ်ဆရာမ ဆိုတာနဲ့ လွတ်လပ်တဲ့ အတွေးအခေါ် မရှိရတော့ ဘူးလား ခစ်ခစ်၊ မေမေ တောင် သားမေး မှ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ပြန်စဥ်းစား နေတာ ဘယ်က စလာသလဲ ဆိုတာ”
ဒေါ်မေသင်ဇာဖြိုး မှာ အထက်တန်းပြ ဆရာမ နှင့် ကျောင်းအုပ်ကြီး ဖြစ်လာသည့် အချိန်တွေ မှာ ကျောင်းသား များ ဆီ မှ ဖမ်းမိ ကာ သိမ်းဆည်းထားသော လူကြီးဖတ် နှာစာအုပ် များစွာ ရှိလေသည်။ ဖျက်ဆီးပစ်လိုက်ပြီဟု သူများ ကို ပြောပြီး သူသိမ်းထားကာ ဖတ်ရူလေသည်။ သူမ မှာ တဏှာရာဂ လည်း ကြီးသူမို့ ထိုစာအုပ်များ ကို ဖတ်ရတာ အလွန်နှစ်သက်လေသည်။ သူမ အိမ်ထောင် ကျပြီးတာတောင် မှ ထိုစာအုပ်များ ကို သိမ်းထားပြီး တခါတလေထုတ်ဖတ် လေ့ ရှိသည်။ ထိုစာအုပ်များ ထဲ တွင် တစ်ချို့ မှာ အင်းစက် နှင့် ပတ်သက် တာများ တအုပ်တလေ ပါလာတော့ သူမ အတွက် အလွန်ထူးဆန်း ကာ စိတ်လှုပ်ရှား မိလေသည်။ အိမ်ထောင် ကျပြီး တော့ ကလေး တွေ ပြုစု ပျိုးထောင် ရင်း အလုပ်တွေ ရှုတ်နေချိန် မှာ ထိုစာအုပ်တွေ ကို လက်ဖျား နှင့် ပင် မတို့ မိတော့။ ကလေး များ ကြီးလာ ပြီး လင်ဖြစ်သူ က လည်း သူမ အပေါ် အရင် က လို စိတ်မထက်သန်တော့ သူမ ဆာလာသည့် အချိန် ထိုစာအုပ်များကို သူမ ဖွက်ထားရာမှ ထုတ်ပြီး ပြန်ဖတ်ကြည့်မိတတ်သည်။ ထိုစာအုပ်များထဲ တွင် အင်းစက် စာပေမှ လွဲလို့ တခြား ဟာတွေ က သူမ ကို စိတ်မလှုပ်ရှားစေတော့ ပေ။ နောက်တော့ သူမ ယောက်ျား သိမ်းစု ထားသည့် အင်းစက် အောကား များ ။ အင်တာနက် မှ သူမ ရှာဖွေ ကြည့်မိသော အင်းစက် ဗီဒီယို များက သာ သူမ ကို စိတ်လှုပ်ရှား ပြီး တဏှာရာဂ ကို ထကြွ စေနိုင်လေတော့ သည်။ ထိုအချိန် မှာ လူပျိုပေါက် ဖြစ်ပြီး ကိုယ်ခန္ဓာ ထွားကျိုင်း တက်လာသော သားဖြစ်သူ ဖြိုးကိုကို ကို စိတ်ကူး စယဥ် မိလေ သည်။
“အဲဒါ ဆို မေမေ က သားထွား လာတော့ ဖန်တက်ဆီ ဖြစ်လာတယ် ဆိုတော့ သား ဘယ်အရွယ်ကလဲ ၊ ဘယ်နှစ်တန်းလောက်က လဲ။ သား ဘွဲ့ ရပြီးမှလား”
“ဟာ အဲဒါတွေ အသေးစိတ်မေး မနေပါနဲ့ တော့ သားရယ်၊ ရှက်စရာကြီးတွေ ။ သား ကျတော့ ရော ပြောပါအုံး၊ မေမေ့ ကို ဘယ်အချိန်ကတည်းက ဖန်တက်ဆီ ဖြစ်လာရတာလဲ၊ ”
ဖြိုးကိုကို ငယ်စဥ် ဂွင်း စထုတတ် လာတော့ သူနှင့် အရင်း နှီး ဆုံး သူငယ်ချင်း တစ်ယောက် နှင့် ဆက်ခ် ကိစ္စ များကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောလာခဲ့ကြသည်။ ထိုသူငယ်ချင်း က သူ့ ဦးလေး ဆီမှ ခိုးလာသော အောစာအုပ်ကို သူနှင့် ရှယ်ကာ ဖတ်ကြသည်။ ထိုသူငယ်ချင်း က ကျောင်းမှ ဆရာမ များကို မှန်းပြီး ဂွင်းထု သည့် အကြောင်း ကို ပြောကြရာမှ ၊ သူ့ မေမေ ဒေါ်မေသင်ဇာဖြိုး မှာ ကျောင်းသား တိုင်း၏ ဂွင်းဘုရင်မ ဖြစ်ကြောင်း သူသိလာခဲ့ ရသည်။ ပထမတော့ သူလည်း အမေဖြစ်သူ ကို ရှောင်ကာ တခြား ဆရာမ များကို မှန်းပြီး ထုခဲ့လေသည်။ သို့သော်လည်း နောက်ဆုံး တော့ ကျောင်းမှာ အတောင့် ဆုံး ဆရာမ ဖြစ်သည့် အမေ့ ကို မှန်းထု လာခဲ့ မိ တော့သည်။ သို့ သော်လည်း သူ့ အနေဖြင့် စိတ်ကူး ယဥ် အဖြစ်သာ ။ လက်တွေ့ ဖြစ်လာဖို့ ဆိုတာ အိပ်မက် တောင် မမက် ခဲ့ခြေ။ နောက်ပိုင်း အရွယ်ရောက်လာတော့ မှ ဂျပန်၊ အင်္ဂလိပ် အောကား များ မှ အင်းစက် ကား တွေ ကို ကြည့်မိတော့ ပိုပြီး လိုးချင်စိတ်ပြင်းထန်လာရလေသည်။ တဖြည်းဖြည်း နှင့် ရီးစား ဖြစ်သူ မီးမီးမင်းမောင် နှင့် ရိုးပလေး လုပ်ဖြစ်လာတော့ သူ့ မေမေ ကို တနေ့ လိုးဖြစ်ရမည်ဟု ပင် စိတ်ဆုံး ဖြတ်လိုက် မိလေတော့ သည်။
“အော် သား က ဂွင်းထု တတ်ကတည်း က ဆိုတော့ ၊ နေပါအုံး ဘယ်နှစ်တန်း မှာ ဂွင်း စထုတတ်တာလဲ”
“အဟီး ၇ တန်း ”
“ဟယ်တော့ လူက အထက်တန်းတောင် မရောက်သေးဘူး အထက်တန်းက ဆရာမ တွေကို လှမ်းပြီး ပြစ်မှားနေတယ်”
“အမယ်လေး မေမေ မသိလို့ အဲဒီ သား သူငယ်ချင်း ကလေ သူ့ အဖွား ကို တောင် မှန်းပြီး ထုတာ အဲတုန်းကတည်းက ခိခိ၊ ကဲ သား ပြောပြီး ပြီ မေမေ့ အလှည့် သား ဘယ်အရွယ်တုန်းကတည်း ကလည်း ဆိုတာ ပြော သားသိချင်နေပြီ”
ဒေါ်မေသင်ဇာဖြိုး အင်းစက် ကို ပဲ ဖီးလာနေတော့ တဖြည်းဖြည်း ချင်း လူပျိုပေါက် ဖြစ်လာသည့် သားကို အတွေး ထဲ မှာ ထည့် ပြီး စိတ်ကူး ယဥ်လာမိသည်။ သား ဖြစ်သူ အိပ်ခန်း ကို သွား ရှင်း တိုင်း လရည်နံ့ တို့ က မွန်ထူ နေသဖြင့် ဂွင်း ထု နေပြီ ဆိုတာကို တော့ သူမ သိနေသည်။ သားဖြစ်သူ ညအိပ်ဝတ်ပြီး မနက် အဝတ်လျော် ခြင်းထဲ ပစ်ထည့်ထားသည့် ပုဆိုး တို့ မှ အစိုကွက်တို့ ကိုလည်း နမ်းရှုံ့ ကြည့်ပြီး ဖီးတက် နေမိသည်။ တခါတရံ မိမိ တစ်ယောက်ထဲ အိမ်မှာ ရှိနေသည့် အချိန်တွင် ဖြိုးကိုကို အိပ်ခန်းထဲ သို့ ဝင်ကာ ကုတင်ပေါ် ပက်လက်လှန်လှဲရင်း မိမိ စောက်ဖုတ်ကို လက်ချောင်း ဖြင့် ထိုးသွင်း ရင်း ဖြိုးကိုကို လိုးနေသည်ဟု မှန်းကာ မာစတာဘိတ်လုပ် မိသည့် အခါများလည်း ရှိခဲ့သည်။ သူမ အနေဖြင့် ဖြိုးကိုကို မှာ ဘာမှ မသိတတ် သေး။ မြန်မာ ကလေး ပီပီ မိဘ နှင့် ဆရာသမား မှာ တဂိုဏ်းထဲ ရှိသည်ဟု ယုံကြည်ကာ မိမိ ကို ပြစ်မှား ရဲ မည်မဟုတ်ဟု ထင်သည်။ မိမိ ကိုလည်း ရမက် ဆန္ဒ ပြင်းပျသူဟု မည်သို့ မျှ ထင်မှာ မဟုတ်ဘူး ထင်မိခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့်လည်း မိမိ နို့ကြီးများ ဖင်ကြီး များဖြင့် အမှတ်တမဲ့ လိုလို ၊ မိခင်က သား ကို ဖက်တာ လိုလို စသဖြင့် ပွတ်သပ်ခြင်း ဖိပွတ်ခြင်း တို့ လုပ်ရင်း တဖက်သတ် ဖီးယူလာခဲ့သည်။
“အော် သား က မသိပါဘူး အဲတုန်း က မေမေ က သား ကို တအား ချစ်လို့ အဲလို ပူးပူးကပ်ကပ် နေတယ်လို့ ထင်ခဲ့တာ၊ မေမေ က အဲလို ကပ်လေ သားက လီးတောင် ပြီး အိမ်သာထဲ သွားပြေးထု ရလေပဲ။ အဟီး၊ အဲဒါ သား ရှစ်တန်း လောက် ကတည်းကလေ ဟဟ။ သား က လုံးဝ ကို မရိပ်မိတာ၊ ဘွဲ့ ရပြီး အလုပ်ရပြီးတာတောင် မှ သား က ရိုးရိုးပဲ ထင်နေတာ၊ နောက်တော့ စိတ်က တအားထန်လာချိန် မေမေ့ ကို ပြန်ပြီး မသိမသာ လီးနဲ့ ပွတ်မိ တော့ မေမေ့ အမူအယာ ပျက်တာ တွေ သတိထားမိလာတယ်။ အဲမှာ မေမေ များ သား အပေါ် ဖီးလာမလား လို့ စပြီး စမ်းလာမိတော့တာ ပဲ ဟဟ”
“အင်း ပေါ့် သူ့ လီးမာမာ ကြီးနဲ့ အမေ့ ဖင်ကို လာလာ ပွတ်တာ မသိပဲ နေမလား နှာဗူးလေး ”
“အခုတောင် စိတ်ပြန်ထလာပြီး တွေ့ လား မေမေ သား လီးကြီး”
“မတွေ့ ပါဘူး သူ့ ဟာကို ဒီက ကြည့်နေတာမှ မဟုတ်တာ သွား ”
“မျက်စေ့ နဲ့ မကြည့်ချင်လည်း လက်နဲ့ ကိုင်ကြည့် ရော့ ဒီမှာ ”
ဖြိုးကိုကို က သူ့ မေမေ လက်ကို ဆွဲကာ မာတောင် နေသော သူ့ လီးကြီးပေါ် လက်တင်ပေးလိုက်သည်။ ဒေါ်မေသင်ဇာဖြိုး ကလည်း သူမလက်ကလေး ဖြင့် သား ဖြစ်သူ လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ကာ ဖြည်းဖြည်း ချင်း ပွတ်သတ်ပေးရင်း က သူမ လည်း စိတ်တွေ ကြွလာတော့ သည်။ ထိုအခါကျ မှ ဒေါ်မေသင်ဇာဖြိုး က လှဲနေရာက ထထိုင်လိုက်ပြီး သူမ သား လီးကြီးကို ငုံ့ ကြည့်လိုက်သည်။ သူမ လက်ကလေး ဖြင့် ဂွင်းတိုက် ပေးရင်း ဖောင်းကား တက်လာသည့် လီးဒစ်ဖူး ကြီးကို သူမ လျာလေး ဖြင့် ထုတ်ကာ လျက်လိုက်သည်။
“အားးးး ရှီးးးးးးးး မေမေ ရယ်…ချစ်လိုက်တာ”
ငြီးသံလေး ဖြင့် ပြောလာသော ဖြိုးကိုကို ကို ဒေါ်မေသင်ဇာဖြိုးက အပိုတွေ ဟုသော အဓိပ္ပါယ်ပါသည့် မျက်စောင်း ဖြင့် တချက် ထိုးလိုက်သည်။ သို့သော်လည်း သူမ လက်က တော့ လီးကြီးကို ဂွင်းတိုက် မပျက် ပဲ ဒစ်ဖူး ကို သူမ နှုတ်ခမ်းလေး ဟကာ ငုံစုပ်လိုက်သည်။ ဖြိုးကိုကို လီးဒစ်ဖူး ကြီးကို ပထမ သကြားလုံး စုပ်သလို တပြွတ်ပြွတ် စုပ်လိုက်သည်။ နောက်တော့ သူမ နှတ်ခမ်း အစုံကို လီးတံ ပေါ် မှာ တင်းတင်းစေ့လျက် သူမ ဦးခေါင်းကို နှိမ့်ကာ မြင့်ကာ ဖြင့် နှုတ်ခမ်း ဖြင့် ဂွင်းတိုက်ပေးလေသည်။ ဖြိုးကိုကို က သူ့ အမေ ခေါင်းကို ကိုင်ထိန်းရင်းက ဖင်ကို ကော့ကာ တချက်တချက် လီးကြီးကို ဆောင့်ထိုးလိုက်ရာ ဒေါ်မေသင်ဇာဖြိုး လည်ချောင်းဝ ကို သွား ထိုး မိသဖြင့် အော့ အံချင်သလို ဖြစ်သွား ရသည်။ ဒေါ်မေသင်ဇာဖြိုးက ဖြိုးကိုကို လီးတံ အရင်း ကို သူမ လက်တဖက် ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ကာ လီးတံ ကြီး ပါးစပ် ထဲ အဆုံး ထိ မဝင် အောင် တားထား လိုက် သည်။
ဖြိုးကိုကို က လည်း သူ့ အောက်ပိုင်း ကို ငုံ့ကြည့် မိသည်။ သူ တသက်လုံး ချစ်ခင် ကြောက်ရွံ့ ရိုသေလေးစား ခဲ့ ရသည့် သူ့ မေမေ။ ကျောင်းအုပ်ဆရာမကြီး က သူ့ လီးကို အားရပါးရ စုပ်ပေးနေပြီး။ သူကလည်း သူမ ခေါင်းကို ကိုင်ကာ ဖင်ကို ကြွလျက် လီးကို ပါးစပ်ထဲ လိုးသွင်း နေတာကို ထူးဆန်း တက်ကြွ သည့် အရသာ တမျိုး ကို ခံစား နေရပြီး တကိုယ်လုံး ပင် ကြက်သီးမွှေးညှင်း များ ထလာရသည်။
“မေမေ မရတော့ ဘူး သား ထွက်ကုန်တော့ မယ် ခနလေး ”
ဟု ပြောကာ ဒေါ်မေသင်ဇာဖြိုး ခေါင်း ကို အသာတွန်းကာ မလိုက်သည်။
“မေမေ လေးဘက်ထောက် ကုံး ပေးပါလား သား မေမေ့ ကို ဒေါ့ကီ ဆွဲချင်လို့ ၊ အဲဒါ သား စိတ်ကူး ယဥ် ခဲ့တာ နှစ်ပေါင်း များစွာ ကြာခဲ့ပြီ”
” အမလေး တော်၊ အမေ ကိုများ ဒေါ့ကီ ဆွဲဖို့ စိတ်ကူး ယဥ် ခဲ့တာ ကြာပြီ ဆိုပါလား တော်တော် ကောင်းတဲ့ သား ပဲ မွေးရကျိုး နပ်တယ် ဟွန့် ”
“အဟီး၊ မေမေ့ ဖင်ကြီးက ကားပြီး စွင့် နေတာ ၊ လမ်းလျောက်တော့ လည်း တလုံး ချင်း ခါယမ်း သွားတာ သား ဆို ကြည့်ရင်း နဲ့ ကို လရည်က ထွက်ကျချင်နေတာ ခိ၊ ကျောင်းမှာ ကိုယ့် အမေ ကိုယ်ပြန်ကြည့်ပစ်မှား နေတာ တခြား လူတွေ မသိအောင် ခိုးခိုး ကြည့် ရတာ မလွယ်ဘူးလေ ဟဟ”
ဒေါ်မေသင်ဇာဖြိုး က ကုတင်ပေါ် မှာ လေးဘက်ထောက် ရင်း သူမ ဖင်ကြီးကို ကော့ ပေးလိုက်သည်။ ဖြိုးကိုကို က ပက်လက်အိပ်နေရာ မှ ကမန်းကတန်းထကာ သူ့ မေမေ အနောက်မှာ နေရာယူလိုက်သည်။ သူ့ မေမေ ဒေါ်မေသင်ဇာဖြိုး ၏ စွံ့ကား ဖွင့်ထွား လှသည့် ဖင်လုံး ကြီး နှစ်လုံး ကို ကြည့်ပြီး စိတ်ထဲ မရိုး မရွ ဖြစ်လာသဖြင့် သူ့ လက်ဖဝါး ဖြင့် တင်ပါး တဖက်ကို ဖြန်း က နဲ ရိုက်လိုက်မိသည်။
“ဖြန်း”
“အား ..အီးးး ဟဲ့ ငါ့ ကို ဘာလို့ ရိုက်တာလဲ စပ်လိုက်တာ အီးးးးးးးး”
“သူများတွေကို ချည်း ပဲ တသက်လုံး ရိုက်လာတဲ့ ဆရာမ ကို ပြန်ပြီး လက်စား ခြေ ပေးလိုက်တာလေ အဟိ၊ နာသွား လား ဆောရီး မေမေ နောက်တာပါ”
“နာပါဘူး ရုတ်တရက် ဆိုတော့ လန့် သွားတာပါ သားရဲ့”
ဒေါ်မေသင်ဇာဖြိုး မှာ သူမ သားဖြစ်သူ တချက်ဖြန်းကနဲ ရိုက်တာ ခံလိုက်ရသဖြင့် တင်ပါး ပြင်မှာ ပူစပ် ပူလောင် ဖြစ်သွား သည်နှင့် အတူ သူမ စောက်ဖုတ်တွင်း မှာ လည်း စိမ့် ကနဲ စောက်ရည်တို့ စိုသွား ရသည်။ ရမက် ဆန္ဒတွေ ကလည်း မထင်မှတ်ပဲ ထကြွ လာခဲ့ ရလေသည်။
(၃-၄)
ဖြိုးကိုကို က ဒေါ်မေသင်ဇာဖြိုး ပေါင်နှစ်လုံး ကြားမှ ပြူးထွက်နေသော စောက်ဖုတ် ကြီး အဝ မှာ သူ့ လီးကို တေ့ကာ ဖိသွင်း လိုက်သည်။
“အင်းးးးးးးအီးးးးးးးးး ”
ဖြိုးကိုကို က သူ့ လက်ဖဝါး တစ်ဖက် ဖြင့် သူ့ မေမေ ဖင်လုံးကြီး တဖက် ကို ဆုပ်ကိုင် ညှစ်ခြေရင်း နောက်လက်တဖက် က လက်မလေး ဖြင့် သူ့မေမေ ဖင်ပေါက် လေးကို ဖိထိုးကြည့်လေသည်။
“အီးးးးးအားးးးးးသားးးးးးးးးးးးးး ဘာတွေ လုပ်နေတာလည်းကွာ…….အိုးးးးးးးးးးး”
ဖြိုးကိုကို မှာ ဒေါ်မေသင်ဇာဖြိုး ကို ဖြည်းဖြည်းချင်း လိုးနေရင်း မှ သူမ ဖင်ပေါက် ကို တံတွေးထွေးချကာ လက်မ ဖြင့် ထိုးးးးးဆွ ကစားနေလေသည်။
“အားးးးး သားးးးး နောက်ပေါက် ကို လုပ်ချင်ရင် တော့ ကွန်ဒန် စွပ်နော် ၊ သားမှာ ပါလား”
“ပါတယ်မေမေ ချောဆီ ပါ ပါတယ်။ ခု တော့ မေမေ စောက်ဖုတ်ကြီး ကိုပဲ ဝအောင်လိုးလိုက်အုံးမယ်”
“ဖွတ်…ဖလွတ်…ဖွတ်..ဖတ်…ဖွတ်…ဖတ်..”
“အီးးးး ဟီးးးးး အူးးးး”
“ဟဟ…ဟားးးး”
“သားးးးး ပြီးးးးတော့ မယ်..မေမေ…အိုးးးးးးး”
“မေမေ လည်းးး ပြီးးးးးတော့ မယ်သားးးးးးးအိုးးးးးးးးရှီးးးးးးးးးးးးးးး”
ဖြိုးကိုကို က သူ့ လီးကြီးကို ဒေါ်မေသင်ဇာဖြိုး စောက်ဖုတ်ကြီးထဲ အရင်းထိ ဖိမြုတ် ထည့်လိုက်ရင်း မှ လရည် များ ကို စောက်ခေါင်းတွင်း သို့ တပြွတ်ပြွတ် ပန်းထည့် ပေးနေမိတော့ သည်။ နောက်တော့ ဖြိုးကိုကို သူ့ မေမေ ကို အနောက်မှ ဖက်ထားရင်း လီးကြီးကို စောက်ဖုတ်ထဲ မှ မထုတ်သေးပဲ စိမ်ကာ နားနေလိုက်သည်။
ထိုညက သားအမိ နှစ်ယောက် ဘပ်စ်ကား စီးလာရသည်မှာ ခရီးပန်းနေကြသဖြင့် နှစ်ချီ ပြီးတာနှင့် အိပ်မောကျသွား ကြတော့ သည်။
မနက်ကျတော့ ထုံးစံ အတိုင်း အစောကြီး ထလေ့ ရှိသူ ဒေါ်မေသင်ဇာဖြိုး က အရင်နိုးလာခဲ့လေသည်။ ပထမ တော့ အိပ်ရာနိုးစ ပုံမှန် ကိုယ့်အိပ်ရာက နိုးလာတာ မဟုတ်လို့ ဇဝေဇဝါ ဖြစ်သွားသေးသည်။ နောက်တော့ ခရီးထွက်လာတာကို သတိရသည်။ တဆက်ထည်း ညက သူမ သားဖြစ်သူ နှင့် လိုးခဲ့ကြတာကိုပါ သတိရပြီး ဘေးကို ကြည့်လိုက်တော့ နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက် အိပ်မောကျနေသည့် သားဖြစ်သူ ဖြိုးကိုကို ကို တွေ့ လိုက်ရသည်။
ညတုန်းက အဖြစ်အပျက်တွေ ကို ပြန်တွေး ပြီး စိတ်ပြန်ထလာသည့် ဒေါ်မေသင်ဇာဖြိုးက စောင်အောက် မှ ပင် သူမ လက်ကလေး ဖြင့် သားဖြစ်သူ ဗိုက်သားလေးတွေကို စမ်းပွတ်ပြီး အောက်ဆင်းလာရာ မာတောင် နေသော လီးကြီးကို သွားစမ်း မိလေသည်။ ဟဲတော့ ဒီအရွယ် ယောက်ျားလေး တွေ တချိန်လုံး များ တောင်နေသလား မသိဘူး ဟု တွေးရင်း ပြုံးလိုက်သည်။ အခန်းအပူချိန် ကလည်း မပူမအေး မို့ သူမ တို့ ကိုယ်ပေါ် ခြုံထားသော စောင်ကို လှန်ကာ ဘေးဖယ်ချလိုက်တော့ ပက်လက်အိပ်နေသည့် ဖြိုးကိုကို လီးကြီးက အလံတိုင်ကြီးလို မိုးပေါ် ထောင်မတ်နေတာကို တွေ့လိုက်ရသည်။
ဒေါ်မေသင်ဇာဖြိုးက ဖြိုးကိုကို ပေါင်ရင်း နားမှာ ဒူးတုတ်ထိုင်ရင်း ငုံ့ ကို လီးကြီးကို သူမလက်ကလေး ဖြင့် ဖွဖွလေး ဆုပ်ကိုင်ဂွင်းတိုက်ပေးလိုက်သည်။ နောက်တော့ ဒစ်ဖူးကြီးကို သူမ နှုတ်ခမ်းလေး ဖြင့် ငုံကာ စုပ်ရင်း ပုလွေ စပေးတော့ သည်။
“အားးးးး ဂွတ်မောနင်း မေမေ၊ ကောင်းလိုက်တာ မေမေရယ် ရှီးးးးးး မင်္ဂလာရှိတဲ့ မနက်ခင်းလေးပါ အဟိ”
ဖြိုးကိုကို က သူ့ မေမေ ခေါင်းကို ကိုင်ကာ သူ့ လီးကြီး စုပ်ပေးနေသည်ကို အရသာခံစားနေလိုက်သည်။
“ပြွတ်ပြွတ်..ပလပ်..ပလပ်..”
“အားးးးး တော်ပြီ ထင်တယ် မေမေ သား ထွက်ကုန်တော့ မယ် ”
ဖြိုးကိုကို က သူ့ မေမေ ခေါင်းကို ကိုင်ကာ မပြီး သူ့မေမေ ပါးစပ်ကို သူ့ လီးမှ ချွတ်လိုက်ဖို့ ကြိုးစားသည်။ သို့သော်လည်း ဒေါ်မေသင်ဇာဖြိုးက သူ့လက်ကို ဆွဲဖယ်လိုက်ပြီး ဆက်စုပ်နေလေသည်။ ဖြိုးကိုကို က သူ့ မေမေ သူ့ကို ပြီးအောင် စုပ်ပေးတော့ မည်ဆိုတာကို နားလည်သဖြင့် တွန်းပစ်ဖို့ မကြိုးစားတော့ ပဲ အလိုက်သင့် နေပေး လိုက်တော့ သည်။ ဒေါ်မေသင်ဇာဖြိုး က တောင့်တင်း ဖောင်းတက်လာသည့် လီးကြီးမှာ မကြာခင် ပြီးတော့ မည် ဆိုတာကို သိသဖြင့် အားပြင်းပြင်း လေး ထည့်ကာ စုပ်ပေးလိုက်သည်။
“အားးးးးးးးးးးးးးးးးးအီးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးရှီးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးအိုးးးးးးးး”
ဖြိုးကိုကို လီးထိပ်မှ လရည်များ သူ့ မေမေ အာဂေါင်တွင်း သို့ အရှိန်ပြင်းပြင်းဖြင့် ပန်းထွက် ကျကုန်တော့ သည်။ ဒေါ်မေသင်ဇာဖြိုး ကလည်း သူမ အာဂေါင်တွင်း ဝင်သမျှ လရည်တို့ ကို တဂွပ်ဂွပ် မျိုချပစ်လေသည်။ လရည်ပန်းထွက်တာ ရပ်သွားပြီး အနည်းငယ် ပျော့ သွားသည့် လီးတန်ကြီးကို ပါ သူမ လျာဖြင့် လျက်ကာ သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးလိုက်သည်။ ပြီးမှ လီးကြီး နားမှ မျက်နှာခွာကာ ဖြိုးကိုကို မျက်နှာနား ပြုံးပြီး လာကြည့်ကာ။
“ဘယ့်နှယ့် နေလဲ ကျောင်းဆရာမ ရဲ့ လီးအစုပ် ကောင်းရဲ့လား”
သူ့ မေမေ ၏ ပါးစပ် မှ ထိုကဲ့ သို့ ညစ်ညမ်းစကား တခါမှ မကြားဖူးသည့် ဖြိုးကိုကို တကိုယ်လုံး အကြောတွေ စိမ့် သွားအောင် ခံစားလိုက်ရသည်။
“ကောင်းသလား မမေး ပါနဲ့ ဆရာမရယ်။ သား သာ ကျောင်းသား ဘဝ ထဲက ဒီလိုမျိုး အခွင့် အရေးရလိုက် လို့ကတော့ အဟီးးးးးးးးးးးး”
“အခွင့်အရေးရရင် ဘာဖြစ်မှာလဲ ပြောစမ်းပါအုန်း ဟင်းဟင်း”
“အခွင့် အရေးရလို့ ကတော့ ကျောင်းစာ ထဲ မှာတောင် စိတ်ဝင်စား မှာ မဟုတ်တော့ဘူးလို့ ခိခိ”
“အမယ် မရပါဘူးနော် ဒီက ကိုယ့်သား ကို အဲလို ဘယ်အဖြစ်ခံ မလဲ ခစ်ခစ်”
“လာ မေမေ့ ကို လည်း သား ပြန်ပြုစုဦးမယ်”
“ဟင့်အင်း ရတယ်၊ မေမေ တို့ အရွယ်က သားတို့ လို ခနခန မလိုဘူး တခါကောင်းကောင်း ဆန္ဒပြည့်သွားရင် ရတယ်၊ နောက်ပြီး အခု မေမေ တို့ ဟော်တယ်မှာ ဘရိတ်ဖတ်စားပြီးတာနဲ့ ခရီးဆက်ရအုံးမှာ ကား အချိန်မှီ အောင် သွားရမယ် နောက်တော့ မှ အိုကေ၊ အခု ရေမိုးချိုး အဝတ်အစား လဲရအောင်”
ဒေါ်မေသင်ဇာဖြိုး ပြောသည်မှာလည်း အမှန်မို့ ဖြိုးကိုကို လက်လျော့ လိုက်သည်။ သို့သော်လည်း ဒေါ်မေသင်ဇာဖြိုး က ကုတင်ပေါ် မှ ဆင်းကာ ရေချိုးခန်းဘက်ကို လျောက်သွားတာကို အနောက် မှ လိုက်ကြည့်နေလိုက်ရင်း စိတ်ကူးပေါက် သွား ခဲ့သည်။ ကိုယ်လုံးတီး ဖြင့် ရေချိုးခန်း လျောက်သွား နေသော ဒေါ်မေသင်ဇာဖြိုး ဖင်လုံးကြီးတွေ က တွံတေးအိုးကြီး အလား လုံးဖွံ့ကား နေတာမို့ လီးက နည်းနည်း သွေးပူလာခဲ့ ရသည်။
ရေချိုးခန်းထဲ လက်ဆေးဇလုံရှေ့ မှန်ကြည့်ကာ သွားတိုက်နေသော ဒေါ်မေသင်ဇာဖြိုး အနောက် မှာ ဖြိုးကိုကို က ကပ်ရပ်လိုက်သည်။ အခုလေးတင် ပြီးထားသဖြင့် မာတောင် မနေသော်လည်း အရမ်း အပျော့ ကြီး မဟုတ်သေးသည့် လီးချောင်းကြီး ဖြင့် သူမ ဖင်နှစ်လုံး ကြားကို ဖိကပ်လာပြီး သူမ နို့ကြီး နှစ်လုံးကို လက်တဖက်တချက် ဖြင့် လာအုပ်ကိုင် ညှစ်နေသော ဖြိုးကိုကို ကို မှန်ထဲ မှ ကြည့်ရင်း ဒေါ်မေသင်ဇာဖြိုး က ။
“ဟဲ့ အချိန် မရှိတော့ ပါဘူး ဆို ဘာလာလုပ်နေပြန်လာလဲ”
ဟု ပြောလိုက်သည်။ ဖြိုးကိုကို က ။
“မေမေ လုပ်စရာရှိတာ လုပ်လေ၊ အချိန်မကုန်အောင် သားက မေမေ လုပ်နေတာတွေကို အနှောင့် အယှက် မပေးပါဘူး”
ဟု ပြောရင်း အနောက်ဖက် မှ ကြမ်းပေါ် ဒူးထောက် ထိုင်ချလိုက်ကာ ဒေါ်မေသင်ဇာဖြိုး ပေါင်လုံးကြီး နှစ်လုံးကို သူ့ လက်နှစ်ဖြင် ဖြင့် တွန်းကားပေးလိုက်သည်။ ဒေါ်မေသင်ဇာဖြိုးလည်း သွားတိုက်နေရင်း က ပြုံးကာ သူမ ပေါင်နှစ်လုံးကို ကားလျက် ဖင်ကြီးကို ကော့ ပေးလိုက်လေသည်။
ဖြိုးကိုကို က သူ့ မေမေ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ပေါင်နှစ်လုံး ကြား မှ မော့ ကာ လျက်ပေးရင်း စောက်စေ့ ကိုလည်း ဖိပွတ်ခြေပေးကာ တပြတ်ပြတ် နှင့် ဘာဂျာပေးတော့ သည်။ ခနနေသော့ ဒေါ်မေသင်ဇာဖြိုးလည်း သွားပွတ်တံကို လက်က ဆုပ်ကိုင်ထားကာ မျက်စေ့ ကို မှိတ်လို့ တအီးအီး ဖြင့် ငြီးငြူနေရတော့ သည်။
နောက်တော့ လည်း ဖြိုးကိုကို က သူမ ကိုယ်ကို တပတ်လှည့် လိုက်တာကို ခံပြီး သွားပွတ်တံကို လက်ဆေးဇံလုံ ထဲ ပစ်ချလိုက်သည်။ ဖြိုးကိုကို က သူမ ခြေထောက်တဖက်ကို မကာ အိမ်သာအိုးပေါ် တင်လိုက်ပြီး မှ အိုးပန်း ပွင့်သွားသော သူမ စောက်ဖုတ်ကို လျက်ပေးနေတာကို ဒေါ်မေသင်ဇာဖြိုး တစ်ယောက် အရသာ ခံနေမိတော့ သည်။
“အီးးးးးးးးးးးး အိုးးးးးးးးးးး ဟုတ်ပြီသားးးးးးးးးးးးးးးးးရှိးးးးးးးးးးးး”
“ပလပ်…ပလပ်…ပြွတ်စ်…ပြွတ်စ်..”
ဖြိုးကိုကို လက်ချောင်း ထိပ်လေး တဖက်ကလည်း သူမ စောက်စေ့ ကို ဖိပွတ်ပေးနေသဖြင့် ဒေါ်မေသင်ဇာဖြိုးလည်း တကိုယ်လုံး တုံတက် စောက်စေ့ ကျင်ကနဲ ဖြစ်ကာ ကာမဆန္ဒအထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်သွား ရလေတော့ သည်။
လျာညှောင်း ဇက်ညှောင်း သွား သော်လည်း သူ့ မေမေ ကို အရသာ ကောင်းကောင်းပေးလိုက်ရသဖြင့် ကျေနပ်သွား သော ဖြိုးကိုကို က မတ်တပ်ထရပ်လိုက်တော့ ဒေါ်မေသင်ဇာဖြိုးက လှမ်းဖက်လိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းချင်း ဖိကပ် နမ်းလိုက်သည်။
“ချစ်လိုက်တာ သားလေးရယ်”
(၃-၅)
မီးမီးမင်းအောင် တအားထန်နေခဲ့သည်။ ဖြိုးကိုကို ကလည်း ခရီးထွက်သွား တော့ ညဘက် အားတာနှင့် ကုတင်ပေါ် မှာ အင်တာနက် က ပွန်တွေ ကြည့်ရင်း စောက်ဖုတ် ကို ပွတ်ကာ အသာ ဖြေဖျောက်နေရသည်။ သူမ မှာ ဖြိုးကိုကို ကိုသာ ဟန်လုပ်ပြီး မူပြနေသော်လည်း ဖြိုးကိုကို ၏ ရိုးပလေး များမှာ သူမ ကို အလွန်အမင်းပင် စိတ်တက်ကြွစေခဲ့သည်။ ဖြိုးကိုကို သူမ ကို စပြီး စည်းရုံးစဥ် က သိပ်စိတ်မပါသော်လည်း ဖြိုးကိုကို ပေးကြည့် လာသည့် သွေးသားရင်းခြာ များ ဖြစ်ကြသည့် ဇာတ်လမ်းဆင်ကာ ရိုက်ထားသည့် အောကား များကို ကြည့်ရင်း က သူမ စိတ်တွေ ပိုထထလာသည်ကို သူမ သတိထားမိသည်။ သူမ စိတ်ထဲ ကလည်း ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးမင်းမောင် နှင့် လိုး နေသည်ဟု စိတ်ကူး လိုက်မိသည်နှင့် တကိုယ်လုံး ကြက်သီးမွှေးညှင်း ထသွား ခဲ့ရသည်။ ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးမင်းမောင် မှာ ယောက်ျား ပီပီသသ ထောင်ထောင်မောင်းမောင်း ဖြင့် ခန့်ညား သူ ဖြစ်ပြီး ။ ရုပ်ရည်ချောမော ဘော်ဒီ လှသည့် အမေဖြစ်သူ ဒေါ်ချိုချိုမြင့် နှင့် ရှေ့သွား နောက်လိုက်ညီသည့် စုံတွဲ တတွဲ ဖြစ်လေသည်။ သူမ မှာလည်း အဖေသွေး ရော အမေသွေးရော ပါသဖြင့် ရုပ်ရည်ချောမော ကာ ဘော်ဒီက အကိတ်ကြီး ဖြစ်နေရသည် မဟုတ်လား။
တခါတုန်းက လည်း သူမတို့ မိသားစု ချောင်းသာ သို့ အပန်းဖြေ ခရီးထွက်ခဲ့ကြသည်။ ထိုစဥ်က ကမ်းခြေ မှာ ရေဆော့ ကစားကြတော့ သူမ ဒက်ဒီ ရေစိုဘောင်းဘီ အောက်မှ ဝက်အူချောင်းကြီးပမာ အမြှောင်းလိုက် ဖုထ နေသော လီးကြီးကို ကြည့် ပြီး သူမ စိတ်တွေ မရိုး မရွ ဖြစ်ခဲ့ရဖူးသည်။
နောက်ပိုင်း သူမ စိတ်ကစား လာတော့ ဖြိုးကိုကို ပြောသလို သူမ အပေါ် များ ဒက်ဒီ စိတ်ဝင်စား နေသလား ဆိုတာ စူးစမ်းချင်လာခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့်လည်း အလုပ်ပိတ်သည့် ရက်၊ သူမ ရော သူမ ဒက်ဒီ ရော အိမ်မှာ ရှိသည့် အချိန်များတွင် ယောက်ျား သားများ ကို စွဲဆောင်မှု ပေးသော အဝတ်အစား တို့ ကို ဝတ်ဆင် လေသည်။ မာမီ ရောရှိနေချိန်တွင် တော့ မသိမသာလေး ရှိုး သော်လည်း သူမ နှင့် ဒက်ဒီ နှစ်ယောက်ထဲ ဆိုလျင်တော့ ပိုပို သာသာလေး ရှိုး မိလေသည်။ နောက်ပိုင်း ဒက်ဒီ့ မျက်လုံး များက အရောင်တောက် လာသည်ကို သတိထားမိ သည်။ မာမီ့ အလစ်တွင် သူမ ကို ခိုးကြည့် တာများကို သူမ က သတိထားမိလာသည်။ ထိုအကြည့်တွေက သူမ ကို ရင်ပိုခုန်စေပြီး ပိုလည်း ရဲတင်းလာစေခဲ့သည်။
ဦးမင်းမောင် အနေဖြင့်လည်း သူ့ သမီး ဖွံ့ထွား ကိတ်လာတာကို သတိထားမိသည်။ ပိုဆိုးတာက သမီးဖြစ်သူက ဝတ်လိုက်လျင် ဟော့ပန့် ခေါ် ဘောင်းဘီအတိုအထွာလေး တွေ၊ အဲကောင်တွေက တအားတို။ သမီးဖြစ်သူ ပေါင်လုံး ကြီးတွေ ကလည်း ဖွေးဖွေးကြီးတွေ ၊ အပေါ် ပိုင်းက လည်း တခါတရံ ဂျိုင်းပေါက် ကျယ်ကျယ် ခါးတိုတိုပွပွ တီရှပ် မျိုးဝတ်ထားတတ်သည်။ ထိုတီရှပ်တွေက ဂျိုင်းပေါက် မှ ဆိုလျင် အထဲမှာ ဝတ်ထား သည့် ဘရာဇီယာကို တိုက်ရိုက်မြင်နေရသည်။ သမီး က လည်း အိမ်မှာ နေတာမို့ လားမသိ လွတ်လွတ်လပ်လပ် နေသည် မို့ ဦးမင်းမောင် မသိမသာ မျက်စေ့ အရသာခံ မိလာခဲ့သည်။ ပထမပိုင်း ကိုယ့်သမီး အရင်းမို့ မကောင်းပါဘူးလေ ဆိုပြီး မျက်စေ့ ကို လွဲတတ်ပေမဲ့ ၊ နောက်ပိုင်းကျတော့ မမြင်ရရင် ကို လိုက်ရှာကြည့်မိ တတ်နေပြီ။ တအားထန်သည့် အခါများဆိုလျင်တော့ မိန်းမ ကို အိပ်ခန်းထဲ ခေါ်သွင်း ပြီး သမီး အမှတ်ဖြင့် လိုးပစ် လိုက်မိတတ်လာခဲ့သည်။
သူက လည်း သမီးကို ကြည့်ကြည့်နေတာမို့ သမီး ဖြစ်သူ အဝတ်အစား အနေအထိုင်တွေက သူမ မာမီ ရှိနေရင် တမျိုး။ သူနှင့် နှစ်ယောက်ထဲ ရှိနေလျင် တမျိုး ဆိုတာကို သတိထားမိလာခဲ့သည်။ ထိုအခါ သူ့ ကိုယ်သူ မေးခွန်း ပြန်ထုတ်မိသည်။ သမီး ဖြစ်သူ က သူ့ ကို မြူဆွယ်နေတာလား ဆိုတာ။ နောက်ကျတော့ သူကိုယ်တိုင်က ပင် သမီး ဖြစ်သူ အပေါ် တဏှာကြောထ လာသဖြင့် သူ့ ကို တမြင် မြူဆွယ်နေတာလား စမ်း ဖို့ အချိန်ကောင်း စောင့် နေလေသည်။
တနေ့ တော့ သူတို့ မိသားစု သုံးယောက် ညစာ စားအပြီး တီဗီ အတူထိုင်ကြည့်နေကြသည်။ ဦးမင်းမောင် နှင့် ဒေါ်ချိုချိုမြင့် တို့ က နှစ်ယောက်ထိုင် ဆိုဖာ မှာ ထိုင်ပြီး မီးမီးမင်းမောင် က တယောက်ထိုင်ဆိုဖာမှာ ထိုင်ကာ တီဗီကြည့်နေကြသည်။ မီးမီးမင်းမောင် က အိမ်နေရင်း ဂါဝန် ပေါင်လည်လောက်ကို ဝတ်ထားပြီး တီဗီကြည့် ရင်း လက်သည်းခြေသည်း ဆေးဆိုး လုပ်နေသည်။ ဒေါ်ချိုချိုမြင့် မှာ နေ့လည်က ပင်ပန်းလာလို့ လားမသိ၊ တီဗီ စီးရီး အစပိုင်းလောက် မှာ စ၍ အိပ်ပျော် နေခဲ့သည်။ သူ့ ပုခုံးကို မှီကာ အိပ်ပျော် နေသည့် ဒေါ်ချိုချိုမြင့် ကို အသာဖက်ထားရင်း တီဗီဘေး မှန်ဘီရို တံခါး မှ အလင်းပြန်ကာ မြင်နေရသည့် သမီး ဖြစ်သူ မီးမီးမင်းမောင် ကို တွေ့လိုက်ရတော့ ဦးမင်းမောင် ရင်ခုန်သွားရသည်။ မီးမီးမင်းမောင် က တီဗီကို ကြည့်လိုက် သူမ ခြေသည်းကို ငုံ့ညှပ်လိုက် လုပ်နေသည်။ သူမ ခြေသည်းကို ဆိုးဖို့ ခြေထောက်တဖက်ကို ဆိုဖာပေါ် တင်ထားရာ ဂါဝန် အနားစ လွတ်နေပြီး ပေါင်အရင်း ထိ ကို လှမ်းမြင်နေရသည်။ ဧည့်ခန်းမီးချောင်း ကလည်း လင်းထိန်နေတာမို့ အတွင်း က ပန်းရောင် ပင်တီလေး ကို ပါ လှမ်းမြင်နေရသည်။ ဦးမင်းမောင် လည်း လီးက တောင်လာတာမို့ ခြေထောက် တဖက်ကို ဆိုဖာထိုင်ခုံပေါ် အသာတင်လိုက်ပြီး ပုဆိုးအောက် မှ လက်လျိုကာ လီးကို ဆုပ်ကိုင်ထားလိုက်မိ သည်။ တီဗီကို ကြည့်ဟန်ဆောင် နေသော်လည်း သူ့ ကို အကဲခပ်နေသည့် မီးမီးမင်းမောင် တစ်ယောက် သူမ ဒက်ဒီ တစ်ယောက် တီဗီ ကို မကြည့်ပဲ ဘီရိုမှန်မှ သူမ အောက်စလွှတ်နေသည်ကို ကြည့်နေမှန်း သိလိုက် ရသည်။ သူမ ကိုယ်တိုင်လည်း ရင်တွေ ခုန်လာခဲ့သည်။ သူမ ဒက်ဒီလက်က ပုဆိုးအောင် ဝင်သွား ပြီး လှုပ်စေ့ လှုပ်စေ့ လုပ်နေတာ ကြောင့် သူမ ကို ကြည့်ပြီး ဂွင်းထု နေသလားဟု တွေးလိုက်မိသည်။ သေခြာသလောက် ရှိသည်ဟု သူမ သိလိုက်တော့ ဆုံးဖြတ်ချက်တစ်ခု ချလိုက်သည်။ သူမ ခြေသည်းညှပ် ကိရိယာတို့ ကို ဆိုဖာလက်ရမ်း မှာ ခနတင်ပြီး အိမ်နောက်ဖက်သို့ ထွက်လာလိုက်သည်။ အိမ်နောက်ဖေး ရေချိုးခန်းကို ဝင်လိုက်ပြီး သူမ ပင်တီ ပန်းရောင်လေးကို ချွတ်ကာ ထဘီလှမ်းသည့် တန်းလေး မှာ လှမ်းထားခဲ့လိုက်သည်။ သူမပင်တီလေး ခွဆုံ မှာတောင် နည်းနည်း စိုနေလေပြီ။
နောက်တော့ သူမ နဂိုထိုင်ခဲ့သည့် နေရာမှာ ပြန်ထိုင်ပြီး ခန ပုံစံ အတိုင်း ပြန်လုပ်လေသည်။ ဦးမင်းမောင် မျက်လုံးပြူးသွားသည်။ သူ့ဘာသာ မျက်လုံး ကိုပင် လက်ဖြင့် ပွတ်သတ်လိုက်မိသည်။ ဂါဝန်က ပေါင်ရင်းထိ လန်တက်နေပြီး မီးရောင် အောက် မှာ မြင်နေရတာက သူ့ သမီး ရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီး ။ ခုနက ပင်တီပန်းရောင် လေး မရှိတော့။ ဦးမင်းမောင် တစ်ယောက် ခုနကလို ပင် ဟန်ဆောင်ပန်ဆောင် မသိမသာ မဟုတ်တော့၊ ပေါ်တင်ကြီးကို စူးစိုက်ကြည့်နေရင်းက လက်က လည်း လီးကြီးကို ဆုပ်လို့ ဂွင်းထုနေမိပြီ။ မီးမီးမင်းမောင် လည်း သူမ ဒက်ဒီ လုပ်နေတာ ကြည့်နေတာ တွေ့တော့ ဟန်ဆောင် ပန်ဆောင် ခြေသည်း ဆိုးနေတာကို ရပ်လိုက်ပြီး သူမ နောက်ခြေထောက် တဖက်ကို ပါ ဆိုဖါပေါ် တင်လို့ ပေါင်နှစ်လုံး ကို ဖြဲပြလိုက်သည်။ ဆိုဖါပေါ် မှာ ဒူးထောင် ပေါင်ဖြဲထိုင်နေလိုက်သည်။ ဦးမင်းမောင် လည်း စောက်မွှေးတွေ ရိပ်ထားလို့ ပြောင်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်းလေးကို စူးစိုက်ကြည့်ရင်း သတိလက်လွှတ် လီးကြီးကို လက်က ခတ်မြန်မြန်လှုပ်ရှား ကာ ဂွင်းထု မိလေတော့သည်။ လီးထိပ်က လရည်တွေ ပုဆိုးထဲ ပန်းထွက်သွား ကာ ပြီးသွား မှ ရုတ်တရက် သတိရကာ ဘီဒိုမှန်ထဲ မှ သူ့ သမီး မျက်နှာကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ သူ့ ကို မှန်ထဲ မှာ စူးစိုက် ကြည့်နေသည့် သမီး ဖြစ်သူ နှင့် မျက်လုံး ချင်း တေ့တေ့ ဆိုင်ဆိုင် ဆုံသွားတော့ သည်။
ထိုအချိန်မှာပင် ဒေါ်ချိုချိုမြင့် က လူးလွန့် နိုးလာသဖြင့် ဦးမင်းမောင် က သူ့ လီးကြီးကို လက်လွှတ်ကာ ခြေထောက် ကို ကြမ်းပေါ် ပြန်ချလိုက်ရသလို ။ မီးမီးမင်းမောင် ကလည်း သူမထိုင်နေရာ မှ ထရပ်ကာ သူမ အိပ်ခန်းရှိရာသို့ ဝင်သွားတော့ သည်။
ထိုနောက်ပိုင်း တော့ သူတို့ သားအဖ နှစ်ယောက် တစ်ယောက် မျက်နှာ တစ်ယောက် မကြည့်ရဲ ပဲ ရှောင်ဖယ်ဖယ် နေခဲ့ကြသည်။ ရက်အနည်းငယ်ကြာတော့ တဖြည်းဖြည်း နှင့် မျက်နှာပူတာ ပျောက်သွား ပြီး တဏှာကြောပြန်ထ လာကြပြန်လေသည်။ သို့သော် ယခင်ကလို အခွင့်အရေးက မရသဖြင့် ဘာမှ ဖြစ်မလာခဲ့သေးခြေ။
တနေ့ တော့ မိန်းမ ဖြစ်သူ က သူမ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက် မွေးနေ့ ပွဲ သွား စားကြမည်ဆိုတော့ မိန်းမတွေ ချည်းပဲ သွား မည်ဖြစ်ရာ သူလိုက်စရာ မလို။ သူက လည်း ပထမတော့ ဂေါက်သွား ရိုက်ဖို့ အစီအစဥ် ရှိသည်။ မိန်းမ အိမ်က တနေကုန်နီးပါး ထွက်မည် ဆိုတော့ သမီး ဖြစ်သူ နှင့် သူသာ ကျန်နေခဲ့မည်။ ပုံမှန်ဆို သမီးက သူ့ ရီးစား ဖြိုးကိုကို နှင့် သွားနေကြ ဖြစ်သည်။ ဒီနေ့ ကတော့ ဖြိုးကိုကို ခရီးထွက်သွား သည် ဆိုတော့ သူ့ သမီး အိမ်မှာ ရှိနေဖို့ များသည်။ ဒီလို အခွင့်အရေးမျိုး မရတာက သူစပြီး အခွင့်အရေးကို ချောင်းနေကထဲက ဖြစ်သည်မို့ လက်လွှတ်မခံနိုင်။ မိန်းမ ကိုတော့ ဂေါက်ရိုက်မလို အရောင်ပြ ကာ အပြင်ထွက်သွားလိုက်သည်။ မိန်းမ အပြင်ထွက်သွားလောက်မည့် အချိန် ကျမှ အိမ်ကို ဖုံးဆက်လိုက်သည်။ တော်ကြာ သမီး ပါ အပြင်ထွက်သွားသည်ဆိုမှ သူ့ အတွက် အချိန် အလကား ဖြစ်သွား မည် မဟုတ်လား။
“တီ..တီ,,”
“ဟဲလို”
“သမီးလား”
“ဟုတ် ဒက်ဒီ ဘာကျန်ခဲ့လို့လဲ”
“မကျန်ပါဘူး ကွယ်၊ မာမီရော”
“မာမီ အိမ်ကထွက်သွား ပြီလေ၊ အန်တီနီလာတို့ ဆီ သွား မှာ ဒက်ဒီ သိတယ် မဟုတ်ဘူးလား”
“အင်းအင်း သိပါတယ် သွား ဖြစ်လားလို့ မေးကြည့်တာပါ။ ဘာမှ မဟုတ်ဘူး ၊ ဒက်ဒီ တို့ ဂေါ့ ချိန်းပွဲလဲ ပျက် သွားလို့ ဒက်ဒီ အိမ်ပြန်လာခဲ့ တော့ မလို့ ၊ သမီး ဘာစား ချင်လည်း အပြန်လမ်းမှာ ဒက်ဒီ တခုခု ဝယ်လာခဲ့ပေးမယ်”
သူပြန်လာတုန်း သမီး အိမ်က နေ အပြင်မထွက်သွားအောင် လည်း လှမ်း တုပ်ထားလိုက်သည်။ ပညာက အဲလိုလေ။ မီးမီးမင်းမောင် ကလည်း သူမ နှင့် ဒက်ဒီ နှစ်ယောက်ထဲ အိမ်မှာ တနေ့လုံး အချိန်ရတော့ မည်ဆို တာကို သဘောပေါက်လိုက်သည်။
“သမီးလည်း ဒီနေ့ အပြင်မသွားချင်တာနဲ့ အတော်ပဲ ဒက်ဒီ၊ သမီးအတွက် …နန်းကြီးသုပ် ၊ ငရှဥ့် ခြောက်စပ်ကျော် ရယ်…ဝိအန်း အပျင်းပြေ သောက်ရအောင် ဝိုင်လေး ဘီယာလေး ပါ ဆွဲခဲ့ပါလား..”
“အိုကေ ရမယ်လေ ဒက်ဒီ နဲ့ အတူ သောက်ကြတာပေါ့ ဟဟ”
မီးမီးမင်းမောင် က သူမ ဒက်ဒီ ကြိုက်တတ်သည့် ငရှဥ့် ခြောက်စပ် ကို တမင် ထည့်မှာပေးလိုက်တာ ဖြစ်သည်။
ခနအကြာမှာတော့ ဦးမင်းမောင် အိမ်ပြန်ရောလာကာ၊ ဧည့်ခန်း စားပွဲပေါ် မှာ စားစရာ သောက်စရာတို့ ဖြင့် သားအဖ နှစ်ယောက် တီဗီကြည့်ကာ စပြီး သောက်စား နေကြလေပြီ။ ဒီတခါတော့ သူတို့ နှစ်ယောက် အတူတူ နှစ်ယောက် ထိုင်ဆိုဖာမှာ ဘေးချင်းကပ်ထိုင်ကာ စားရင်း သောက်ရင်း တီဗီကြည့် နေကြခြင်း ဖြစ်သည်။ မီးမီးမင်းမောင် က စွတ်ကျယ်သာသာ အပေါ်ပိုင်း တန့်တော့ ကို ဝတ်ထားပြီး အတွင်းက ဘရာဇီယာ အနက်ရောင် အသားပျော့ပျော့ ကို ဝတ်ထားသည်။ သူမ နို့ကြီးတွေက ဘရာအောက် မှ ဖေါင်းကြွ နေသည်။ အောက် မှ လည်း ပေါင်ရင်း မှာ ခွဲထားသည့် စကဒ် တိုတိုကို ဝတ်ထားပြီး ခြေထောက် လှုပ်ရှား ပေါင်ကားလိုက်လျင်ဇာပင်တီ အမဲလေးကို မြင်နေရသည်။ ဦးမင်းမောင် ကလည်း အိမ်နေရင်း လွတ်လွတ်လပ်လပ် ဖြစ်အောင် ဆိုတာ ပလေကပ် ပုဆိုးပါးပါး ကို အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ မဝတ်ပဲ ဝတ်ထား လေသည်။
သား အဖ နှစ်ယောက် အရက်ရှိန်လေး လည်း ရလာ၊ လူချင်းကလည်း တဦး ကို တဦး တွန်းခွေ့ ထိကပ် ပွတ်သပ် နေကြတာ ဆိုတော့ ကာမ သွေး တွေ ကလည်း တဖြည်းဖြည်း ချင်း ဆူလာနေကြပြီ။ စကားတွေ အကြည့်တွေ ကလည်း အနှောက်အသွား မလွှတ်၊ သားအဖ ချင်း အီစီကလီ တွေ မသိမသာ ဖြင့် စပြီး ပြောမိလာကြလေပြီ။ တကယ်က သူတို့ မှာ သိပ်မမူးသေးသော်လည်း အရက်သောက်ထားသည်ဆိုတာကို အပေါ်ယံ ဟန်ဆောင် ကာ မူးချင်ယောင် ဆောင်ရင်း တစ်ယောက် ကို တစ်ယောက် သွေးတိုး စမ်းလာကြတော့ သည်။
