အပိုင်း(၂၁)
သူတို့သားအမိသည်ညဥ့်ဦးယံကထဲကပင် သူတို့၏အသွေးအသားထဲကလိုလိုလားလား ဖြစ်တည်လာသောတပ်မက်မှုများကို၊ အချင်းချင်းအပြန်အလှန် ဖြည့်ဆည်းပေးကြရင်း၊ နှစ်ဦးစလုံးသည် တစ်ယောက်၏ခန္ဓာကိုယ်ကိုတစ်ယောက် အသေးစိတ်စူးစမ်းလေ့လာရှာဖွေနေကြသည်၊ ကောင်းမြသွင်က မိခင်မြဝတ်မုံ၏ ရင်သားနို့လုံးကြီးများကို နူးညံ့စွာပွတ်သပ်နမ်းရှုံ့နေပြီး၊ ထောင်မတ်စူထွတ်နေသော နို့သီးခေါင်းလေးများကို စုပ်ကာ လျှာဖြင့်တလွှားချင်းလှိမ့်ယက်နေသည်။ မြဝတ်မုံမှာလည်း သားဖြစ်သူ၏လီးကြီးကမိမိ၏ပေါင်ကြားထဲတွင်မာတောင့်လာမှုကိုခံစားလာခဲ့ရသည်။ သူမကလီးကြီးကိုကောက်ဆုပ်ပြီးဖမ်းကိုင်လိုက်လျက် ဖြင်းဖြည်းသာသာလေးဂွင်းထုပေးနေလိုက်သည်။
သူမကသူ့အား၊ ခင်းထားသောအိပ်ရာပေါ်သို့ကျောကျသွားအောင်တွန်းလှဲချလိုက်သည်။ သူ့ခါးပေါ်သို့သူမတက်ခွလိုက်သည်။ သူ၏မာကျောနေသောလီးကြီးကိုသူမ၏လက်ထဲတွင်ဆုပ်ကိုင်ထား၏။ ဖုဖောင်းနေသောဒစ်ခေါင်းကြီးကို သူမ၏စိုထိုင်းရွှဲအိနေသည့်စောက်ပတ်မြှောင်းကြီး၏နှုတ်ခမ်းသားတလျှောက်ဖိပွတ်ပေးနေ၏။ ဒစ်ခေါင်းကြီး၏ထိပ်တွင်လည်းလရည်ကြည်လေးများသီးနေသည်။ စောက်ရည်နှင့်လရည်ကြည်မျာ ဖိပွတ်ရောမွှေခံလိုက်ရသောအခါ၊ ချောဆီများအဖြစ်လိမ်းကျံပြီးသား၊ လိုးရန်အတွက်အဆင်သင့်အနေအထားသို့ရောက်နေခဲ့ပြီလေ။ သားဖြစ်သူလီးကြီးရဲ့ မှိုပွင့်ခေါင်းကြီးကို သူမ၏ စောက်ပေါက်အဝသိုဖြည်းညှင်းစွာကိုင်တွယ်၍ လမ်းကြောင်းပေးပြီးကိုင်တေ့၍ထည့်ပေးလိုက်၏။ သူမ၏ကိုယ်ကို တအိအိဖိချလိုက်လေသည်။ အံကြိတ်၍တရစ်ချင်းနှဲ့သွင်းလိုက်သောအခါ၊ စီးကြပ်သောနှုတ်ခမ်းထူကြီးများဖြင့်ဖွဲ့စည်းထားသောသူမ၏စောက်ဖုတ်ကြီးက၊ သား၏လီးကြီးကိုလီးတဆုံးအထိ အရင်းရောက်အောင်ဝါးမျိုသွားခဲ့လေပြီ။ ဆီးစပ်ချင်းထိမိသွားသောအခါ သားဖြစ်သူ၏လမွှေးနှင့်မိခင်ဖြစ်သူ၏စောက်မွှေးများက ရောထွေးပေါင်းယှက်သွားခဲ့လေသည်။
သူမ၏စောက်ခေါင်းလမ်းကြောင်းတလျောက်အတွင်းထဲတွင်သား၏လီးကြီးကပို၍ရှည်ပြီးဆန့်ထွက်လာသည်ဟုသူမထင်မိ၏။ လီးကြီး၏အထိအတွေ့ကအရသာရှိလှစွာဖြင့်၊ စောက်ခေါင်းအတွင်းမှ၊ သူမကိုယ်တိုင်ပင်အတိအကျမသိနိုင်ခဲ့သောနက်နက်နဲနဲနေရာများအထိရောက်အောင်၊ ထိထိမိမိဝင်ရောက်သွားခဲ့သည်။
“အိုး မေမေ၊ အဲဒါ အရမ်းကောင်းတယ်မေမေ..အားး..”
ကောင်မြသွင်ကသူ့အမေပေးလိုက်သောကာမဆိပ်ကြောင့် စိတ်အားထက်သန်စွာညည်းညူရင်း သူ့တင်ပါးကို အတင်းကော့ထိုးတွန်းတင်နေသည်။
မြဝတ်မုံကပြုံးပြီး သူ့သားအပေါ်မှာအကျအနခွ၍ ကြာပွတ်သံပေးကာမြင်းက်ုစပြီးဒုံးစိုင်းစီးလိုက်တော့သည်။ ထိည၏ခရီးကြမ်းအစပါဘဲ။
×××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××
နောက်တစ်နေ့နံနက်…
မြဝတ်မုံသည် ဘုရားကျောင်း၏အရှေ့ဘက်ခြမ်းပြူတင်းပေါက်များမှတဆင့် ဖြာကျလာသောနူးညံ့နွေးတွေးသည့်နေရောင်ခြည်ကသူမ၏အဝတ်ဗလာကိုယ်ပေါ်သို့ ထိတွေ့လာမှုကြောင့်နိုးထလာခဲ့ရသည်။ သူမကမျက်လုံးများကိုဖွင့်ကြည့်လိုက်ပြီး လွန်စွာပျော်ရွှင်ကြည်နူးစရာကောင်းသည့် စိတ်နှင့်ကိုယ်ခံစားမှုအထိအတွေ့တစ်ခုက၊ သူမ၏ခန္ဓာကိုယ်အနှံ့တွင် ပျံ့နှံ့သွားသလိုရှိသောကြောင့်သူမကမျက်လုံးများကိုဖွင့်လိုက်ကာ၊ ညကအတူအိပ်ခဲ့သောသားဖြစ်သူကိုသတိရသွားသဖြင့် လှည့်ပတ်ကြည့်ရှုပြီးရှာဖွေလိုက်သည်။
သူမ၏ခြေထောက်များကြားတွင်သူ့ကိုတွေ့သွား၏။
သားကသူမ၏ စောက်ဖုတ်ကိုမြိန်ရေယှက်ရေလျှာဖြင့် လျက်ပြီးဘာဂျာမှုတ်နေပါလား။
သူမက သက်ပြင်းတစ်ချက်ချလိုက်ပြီး၊ မျက်လုံးကိုပြန်မှိတ်လိုက်ကာ ရရှိနေသောသာယာပျော်ရွင်မှုကို ခံစားနေလိုက်သည်။
“အဲဒီလိုပုံစံမျိုးနဲ့ နိုးလာရတဲ့မနက်မျိုးကိုနေ့တိုင်းလိုချင်လိုက်တာနော်..၊ ပြီးတော့..မနက်တိုင်း ဒီလိုအရသာရှိတဲ့ မနက်စာမျိုးကို ကောင်းကောင်းစားနေရရင်ကောင်းမှာပဲ..”
သားကောင်းမြသွင်က ကျယ်ပြန့်သောလျှာဖြင့် သူမ၏စောက်ဖုတ်အတွင်းနှုတ်ခမ်းသားများကိုလှိမ့်ထိုး၍ယက်ပေးနေစဉ်တွင် သူ၏လက် ချောင်းများကလည်း၊ သူမ၏အပြင်ဘက်နှုတ်ခမ်းသားလွှာနုဖတ်ဖတ်များကို ဘေးတဖက်တချက်သို့ဖြဲထုတ်နေသည်ကိုလည်းသိနေရသည်။ သူမက ညည်းညူရင်း သူမ၏ညာလက်ကို သူ့သား၏ခေါင်းပေါ်တွင်တင်ထားကာသား၏ခေါင်းမှဆံပင်များကိုကယောင်ကတမ်းထိုးဖွပေးလျက်ရှိနေသည်။ ဘယ်လက်ကတော့ မိမိ၏ဘယ်ဖက်နို့များကိုလှိမ့်ကိုင်နေရင်းတောင့်မတ်နေသောနို့သီးခေါင်းလေးတွကိုပါဖျစ်ညှစ်လျက်ရှိသည်။
သားကအချိန်အတန်လေးကြာအောင်သူမ၏စောက်ဖုတ်ကိုဂျာနေခဲ့ပြီးတဲ့နောက်စောက်ခေါင်းအတွင်းထဲသို့၊ လက်ချောင်းတစ်ချောင်းတိုးဝင်မွှေနှောက်လာသည်ကိုလည်း ခံစားလိုက်ရသည်။ လက်ချောင်းသည်လက်ခလယ်ဖြစ်မည်ထင်သည်။ လက်ချောင်းကစောက်ဖုတ်ထဲတွင်ဝင်လိုက်ထွက်လိုးပေးနေသည့်အပြင် စိုအိနေသာအနီသွေးရောင်စောက်ခေါင်းသားနုနုလေးတွေကိုပါပွတ်တိုက်ကုတ်ချေပေးနေပြန်သည်။
ဒါတင်မကသေး သူ့လျှာဖျားလေးက သူမ၏ဆတ်ဆတ်ထိမခံသော၊ စောက်စိဖုထွတ်ထွတ်လေးကိုပါတဖျပ်ဖျပ်နှင့်ယက်ပေးနေနေလေရာသူမလုံးဝမခံစားနိုင်တော့၊ ပဲထွန့်ထွန့်တက်နေရလေတော့၏။ သူမရင်းနှီးကျွမ်းဝင်ခဲ့ဖူးသောတလှပ်လှပ်တုန်လှုပ်နေတဲ့သုခဝေဒနာခံစားမှုတစ်ခုကသူမ၏မိန်းမကိုယ် အတွင်းတွင်စတင်ဖြစ်တည်လာခဲ့ပေပြီ။ တနည်းဆိုရရင်သူမပြီးဖို့လက္ခဏာများအစပျိုးလာခဲ့လေပြီ။
“အိုးးး သား..အမလေး..ဘုရားရေ..ကျွတ်ကျွတ်.. အဲဒီနေရာ၊ အဲဒီနေရာပဲသား..ဖိ..ဖိထားလိုက်..”
ကောင်းမြသွင်အား ယခုရောက်သည့်နေရာတွင်လက်ကိုငြိမ်ငြိမ်ထား၍ဖိထားပေးရန်၊ မြဝတ်မုံကအလောသုံးဆယ်အော်၍ပြောလိုက်သည်။ သူမဂျီစပေါ့ကိုထိသွားလေပြီ။ ကောင်းမြသွင်သည်သူ့အမေလမ်းညွှန်ပေးသည့်အတိုင်းဖြည်းညှင်းစွာလက်နှင့်လိုးပေးနေစဥ်။ လျှာကိုလည်းစောက်စိနှင့်အပေါ်နှုတ်ခမ်းသားပတ်လည်ကို လျှာဖြင့်စက်ဝိုင်းပုံသဏ္ဍာန်ပတ်၍လှိမ့်ယက်ပေးနေသေးသည်။ သူမ၏ခန္ဓာကိုယ်သည်တောင့်တင်း၍ကွေးကောက်လာနေသည်။
သူမ၏ညည်းညူသံများကတဖြည်းဖြည်းချင်းနှင့်မညီမညာကမောက်ကမတွေဖြစ်လာသည်နှင့်အမျှသူမ၏စိတ်ကျေနပ်နှစ်သိမ့်ပျော်ရွှင်မှုကလည်း တဆင့်ခြင်းမြင့်တက်လာခဲ့သည်။ သားဖြစ်သူ၏လျှာကအမေဖြစ်သူ၏စောက်စိပေါ်သို့တဖျတ်ဖျတ်နှင့်တရစ်ချင်းလှည့်ယက်နေသောအရှိန်နှုန်းကမြန်လာသလို၊ စောက်ဖုတ်ထဲသို့ထိုးသွင်းဝင်ထွက်နေသောသူ့လက်ချောင်းများကလည်းအလောတကြီးဖြစ်လာသည်။
“အာ့. ဟာ့ဟ် အမလေးးး..လေးးးးး အားးး”
သူမသည်အသံကုန်ခြစ်၍အော်ဟစ်လိုက်စဥ်တွင်၊ သူမ၏ဖင်ကြီးကိုကြမ်းပြင်မှလွတ်၍ လေထဲမြောက်အောင်ကော့ထိုးတင်ပေးနေမိသည်။ သူမတစ်ကိုယ်လုံးတဆတ်ဆတ်တုန်တက်နေကာ။ အကြီးမားဆုံးသောပြီးမြောက်အောင်မြင်မှုသိုရောက်သွားခဲ့လေတော့သည်။ သူမစောက်ဖုတ်ထဲမှစောက်ရေများကရုတ်တရက်ရေပိုက်ကွဲသလိုလျှံတက်လာသည်။ သူမ၏ခန္ဓာကိုယ်မှလိင်ပိုင်းဆိုင်ရာတောင့်တင်းဖြေလျော့မှုများ၏ ပဋိပက္ခကြောင့်ထွက်လာသောစောက်ရည်များ၊ ပင်ပန်းမောဟိုက်မှုများကြောင့်သူမသည် ရေတွေစိုရွှဲနေသောအဝတ်ရှပ်လေးတစ်ရုပ်လို ပျေ့ာဖတ်နေ၏။
မြဝတ်မုံသည်သားဖြစ်သူ၏ခေါင်းကိုလက်ဖြင့်ထိမ်းကိုင်ထားရင်းမှသူမ၏ အထိမခံရွှေပန်းကန်စောက်စိစောက်ဖုတ်ကြီး၏အဝေးသို့ဖြည်းဖြည်းချင်းတွန်းထုတ်လိုက်သည်။ သူ့အားဘာဂျာမှုတ်နေခြင်းမှရပ်ရန်လည်း အားလျော့စွာတောင်းဆိုလိုက်သည်။
“သား..သားရယ်၊ တော်ဦးနော်၊ မေမေ..အရမ်းမောနေပြီ..”
ကောင်းမြသွင်က သူ့အမေဘေးနားသို့ရွှေ့လာပြီးသူမအားဖက်ထားလိုက်စဥ်တွင်၊ သူမကမျက်လုံးများကိုမှိတ်ကာ လိင်ပိုင်းဆိုင်ရာပျော်ရွှင်မှုအပြည့်ဖြင့်မှိန်းကာ၊ သူမ၏ လင်ယောက်ျားဘဝသို့ပြောင်းခဲ့ပြီဖြစ်သောသားအား ကြည်နူးစွာပြန်ဖက်ထားမိလေ၏။ မိနစ်အနည်းငယ်ကြာသောအခါမှ၊ သူမကမျက်လုံးများကိုပြန်ဖွင့်ကြည့်လိုက်သည်။
သူမမျက်လုံးတွေကဘုရားကျောင်းအဆောက်အဦခန်းမကြီး၏အဝင်ဝနားမှကျောက်တိုင်ကြီးများကိုမြင်လိုက်ရစဥ်တွင် ယမန်နေ့ညကမက်ခဲ့သောအိပ်မက်ထဲမှမြင်ကွင်းတစ်ခုကို ယောင်ဝါးဝါးဖြင့်ပြန်မြင်ယောင်လာမိသည်။ ရုတရက်သူမ၏ခေါင်းထဲတွင်ချိုမြိန်၍အရသာရှိမည်ထင်ရသောစိတ်ကူးတစ်ခုကကွန့်မြူးလာလေသည်။
“အဲဒီနေရာကြီးကအရမ်းလှပြီးအံ့ဩဖို့သိပ်ကောင်းတာပဲ..။ သားအဲဒီကျောက်တိုင်ကြီးနားမှာသွားရပ်ကြည့်စမ်းပါလား။ တိုင်ကိုမှီပြီးတော့ပေါ့။ အဝတ်တွေကိုပြန်မဝတ်နဲ့ဦး..။ မေမေကြည့်ရအောင်..။ ဂရိနတ်ဘုရားတစ်ပါးပါးနဲ့များတူမလားလို့..၊ ဟိဟိ.. ”
ကောင်းမြသွင်ကမတ်တပ်ထရပ်လိုက်သည်။သူ၏ကိုယ်တုံးလုံးဖြင့်ခန္ဓာကိုယ်သည် မနက်ခင်းတက်နေ၏အောက်တွင် အရောင်ဟပ်၍တောက်ပြောင်နေသည်။ သူကမိခင်ဖြစ်သူခိုင်းသည့်အတိုင်းကျောက်တိုင်ကြီးရှိရာသိုလျှောက်သွားခဲ့သည်။ မြဝတ်မုံကလည်းထလိုက်၍သူ့နောက်မှကပ်လျှောက်လိုက်သွားခဲ့ရင်း၊ သူက ကျောက်တိုင်ကြီးကို၊ ပြေလျော့လျော့ကျောမှီ၍ရပ်လိုက်သောအခါ။ သူမကသားဖြစ်သူ၏ချဲကားထားသောခြေထောက်များကြားတွင်ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ပြီး တောင်မတ်နေသောလီးကြီးကိုသူမ၏လက်ထဲတွင်ဆုပ်ကိုင်လိုက်လေသည်။
နောက်ဆုံးမတော့သူမကို မယုံကြည်နိုင်လောက်အောင် ကြည်နူးမှုများ ယူဆောင်လာပေးသည့် အလွန်ကြည့်၍ကောင်းသောဤအံ့ဩဖွယ်လိင်တန်ဆာကြီးကို လင်းချင်းသော နေ့၏အလင်းရောင်အောက်တွင်၊ သူမ၏လက်ထဲ၌ ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင်ကြီးမြင်တွေ့နေခဲ့ရလေပြီ။
(အား..ဒါကြီးကသိပ်လှတာပဲ)
သူမကစိတ်ထဲကနေရေရွတ်ရင်း နှုတ်ခမ်းကိုလျှာဖြင့်သပ်လိုက်မိသည်။ သားဖြစ်သူကောင်းမြသွင်၏ကြီးမားထူထဲပြီးအရေပြားလှီးထား၍ထိပ်ပွင့်နေသာ၊ ပန်းနုရောင်လထစ်ခေါင်းကြီးနှင့်လီးထွားထွားကြီးသည်၊ အနည်းဆုံး အရှည် ၇ လက်မလောက်တော့ရှိပေလိမ့်မည်။
သူ့သားငယ်ငယ်က လီးထိပ်အရည်ပြားသည် ငုံစုစုလေးဖြစ်၏။ အဲဒါက သူ့အသက် ၉နှစ် ၁ဝနှစ်အထိ ဒီအတိုင်းပဲဖြစ်သည်။ အသက်လေးနဲနဲရလာတော့ လီးလေးကနည်းနည်းထွားလာသော်လည်း။ လီးထိပ်ကမပွင့်၊ အရည်ပြားဖြဲမရ၍ လခေါင်းကမပေါ်။ ဆီးတောင့်လာသည့်အချိန်များတွင် လီးလေးကတင်းလာပြိး လွတ်လွတ်လပ်လပ်ပွင့်မထွက်၍ နာကျင်နေရှာသည်။ ဆီးသွားတိုင်းနာကျင်မှု၊ အခက်အခဲဖြစ်မှုကြောင့်၎င်း၊ ကျန်းမာရေးထိခိုက်မှာနှင့်၊ ကြီးလာရင်ဒစ်မပြုတ်မှာစိုးရိမ်ရသဖြင့်ဆရာဝန်တွေနှင့်တိုင်ပင်၍ ခလေးဆေးရုံမှာခွဲစိပ်ကုသပြီး၊ အရည်ပြားဖြတ်ပေးတဲ့အချိန်မှာ အသက်၁၂နှစ်တောင်ပြည့်ပေတော့မည်၊။
ကောင်းမြသွင်မှာအစ္စလမ်ဘာသာဝင်ခလေးမဟုတ်ပါပဲနှင့် ထိပ်ဖြတ်ရှင်ပြုခဲ့ရသည်ကို မြဝတ်မုံကောင်းကောင်းမှတ်မိ၍ပြုံးလိုက်မိသေး၏။ ယခုတော့ထိုထိပ်ဖြတ်ပြင်ဆင်ထားသောဒစ်ကလေးက ကြီးမားသော ပန်းရောင်မှိုပွင့်ကြီးဖြစ်လို့နေပါရောလား။
မြဝတ်မုံကတောင်မတ်နေသောလီးတံကြီး၏လုံးပတ်ကိုသူမ၏လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ဆုပ်ကွင်း၍တိုင်းကြည့်သောအခါတွင် သူမ၏ လက်မနှင့်လက်ခလယ်လက်ချောင်းထိပ်တို့ထိမိရုံမျှသာရှိသောလက်ကွင်းဆိုဒ်ကိုရလိုက်သဖြင့်အံ့ဩသွားရလေသည်။
(အားပါးပါးနည်းတဲ့ဆိုဒ်ကြီးမှမဟုတ်တာပဲ)
အစိမ်းရောင်သန်းသော သွေးကြောကြီးများကတောင်မတ်နေသောလီးလုံးပတ်၏အရေပြားတွင်အပြိုင်းအပြိုင်းထလျက်ရှိသည်။ ထိုအကြောကြီးများအတွင်းသွေးများပြည့်ဖောင်းနေသဖြင့်လည်းလီးကြီးမှာအစွမ်းကုန်တောင်မတ်လျက်ခေါင်းတဆတ်ဆတ်ဖြင့်ရှိနေလေသည်။ သူမွေးထားခဲ့သော သား၏လီးကြီးကသူမကိုမင်သက်နေခဲ့စေပြီး စပါးကြီးမြွေတစ်ကောင်လိုသူမကိုညှို့ထားခဲ့လေပြီ။ ထိုလီးကြီးကမနေ့ညကတစ်ညလုံးသူမစောက်ဖုတ်ထဲမှာစိမ်ထားခဲ့ပါကလားလို့ပြန်တွေးရင်း၊ စောက်ဖုတ်ထဲကစစ်ခနဲဖြစ်လာပြန်ကာ၊ အရည်တွေစိမ့်ထွက်လာပြန်၏။
မြဝတ်မုံသည်သူမသား၏လီးကြီးကိုအပေါ်ဖက်သို့ခပ်စောင်းစောင်းထား၍ထောင်ကိုင်ထားလိုက်သည်။
သူမကမှိုပွင့်ပုံဒစ်ခေါင်းကြီးအောင်ခြေနားပတ်လည်ကိုနူးညံ့ညင်သာစွာနှုတ်ခမ်းနှင့်ထိတွေ့နမ်းလိုက်သည်။
“အူးးစစ်စ်..ရှစ်ထ်..”
သူမကသားဖြစ်သူ၏တိုးတိုးလေးစုတ်သပ်သံဖြင့်ညည်းတွားလိုက်သံသဲ့သဲ့ကိုကြားလိုက်ရသည်။ ပန်းရောင်ဒစ်ကြီးထိပ်တည့်တည့်မှ ဆီးပေါက်အဝလေးတွင်ကြည်လင်သောကာမရှေ့ပြေးအရည်ကြည်လေးကမနက်စောစောသစ်ရွက်ပေါ်တင်နေသောနှင်းပေါက်လေးလိုသီးလာသည်ကိုထင်ထင်ရှားရှားတွေ့နေရသည်။ သူမကသားဖြစ်သူ၏လချောင်းတစ်ခုလုံးနှင့်၊ အောက်ပိုင်းကဘောပေါ်ပါမကျန်တစ်ခုလုံးခြုံ၍နူးညံ့သောအနမ်းလေးများးဖြင့်နေရာအနှံ့လိုက်ပြီးတို့ထိနေလေ၏။ သူမကဒစ်ခေါင်းကိုလျှာလေးဖြင့်ယက်လိုက်သည်။ ဒစ်ထိပ်ကရှေ့ပြေးအရည်ကြည်လေးကိုလျှာကလိမ်းသုတ်လိုက်သောအခါ၊ ထိုနေရာတွင်နောက်ထပ်အရည်ကြည်တစ်ပေါက်ကအစားဝင်၍သီးလာပြန်၏။
—————————————–
အပိုင်း (၂၂) ဆက်ရန်
အပိုင်း(၂၂)
သူမကသူ့ကိုမော့ကြည့်လိုက်တော့၊ သားကလည်းသူမလုပ်နေသည်များကိုတမင်ပင်မျက်တောင်မခတ်ပဲစူးစူးရဲရဲစောင့်ကြည့်နေသည်ကိုတွေ့လိုက်ရလေသည်။ သူနှင့်သူမတို့သားအမိသည်ကာမသွေးများလျှံလျှံပွက်လျက် တစ်ယာက်မျက်လုံးထဲတစ်ယောက်မလွတ်တမ်းရွှန်းရွှန်းစားစားကြည့်နေကြရင်း သူမကပါးစပ်ကိုဖြည်းဖြည်းချင်းကျယ်လောင်စွာဟလိုက်ကာ၊ လချောင်းကြီးကိုကောက်၍နူးညံ့စွာ စုပ်၍မျိုလိုက်လေသည်။
မိခင်ကပေးလာသည့်အလွန်ကောင်းလှသောလျှာအရသာမှ မိန်းမောဖွယ်ခံစားချက်ကြောင့်သူကခေါင်းကိုမော့၍နောက်ပစ်လိုက်စဥ်တွင်၊ သူမကကျေနပ်စွာပြုံးလိုက်လေသည်။
“အိုး မေမေရယ်..!”
ဟုသူညည်းလိုက်သည်။
သူမ လျှာကို လှည့်ပတ်ကာ သားဖြစ်သူရဲ့ အာရုံထိရှလွယ်တဲ့၊ ကွမ်းသီးခေါင်းဒစ်ကြီးကိုတဖျတ်ဖျတ်ယက်ပေးနေရင်းကလျှာဖျားလေးဖြင့်ဆီးပေါက်ထိပ်လေးကိုဆွဆွလေးကော်ထိုးပေးနေသည်။
ကောင်းမြသွင်၏လီးကထင်တာထက်ကိုအလွန်အင်မတန်ကြီးထွားနေရာ၊ သူမအဖို့ တစ်ခုလုံးကို ပါးစပ်ထဲငုံမိဖို့အတွက် အသည်းအသန်ကြိုးစားနေရလေ၏။ သူမအလွန်အံ့ဩနေရသည်။ လီးကြီးရဲ့လုံးပတ်နဲ့အရှည်ကတော့ အံ့မခန်းပါလား။ သူမ၏စိတ်ကူးအမြင်ထဲတွင်သား၏ဂျိုးသေးသေးလေးကိုပဲမြင်နေမိတာ၊ ဘုရားဘုရား..၊ သူဒါကြီးနဲ့ညကသပ်နှက်ခဲ့တာပါလား။
ခဏကြာတော့ သူမငုံမိဖို့ကြိုးစားနေတဲ့လီးကြီးကိုပါးစပ်ထဲမှပြန်အန်ထုတ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့သားရဲ့ဘောကြီးတွဲတွဲကြီးတွေ၊ ဂွေးဥကြီးတွေကိုတလှည့်ငုံစုပ်ရင်း၊ ယက်ပေးနေပြန်သည်။ စုပ်ရယက်ရလွယ်ကူအောင်၊ သူမက တံတွေးများဖြင့်စိုစွတ်စေလျက်ဖြည်းဖြည်းချင်းစုပ်၏။ ပြီးတော့သူမကလီးတံကြီးကိုပါးစပ်ထဲသို့ပြန်စုပ်သွင်းလိုက်ပြန်သည်။ တချိန်ထဲမှာပင် လီးကြီးကိုလက်ဆုပ်လေးဖြင့်ကိုင်ရင်း တဖြောင်းဖြောင်းဖြင့်ဂွင်းထုပေးနေတာဖြစ်သည်။
မိနစ်အနည်းငယ်လောက်ကြာအောင်၊ သားဖြစ်သူ၏လိင်တံကြီးဖြင့်ရင်းနှီးပွင့်လင်းစွာ ဆွေးနွေးပြီးသောအခါ၊ ကောင်းမြသွင်ကထအော်လေသည်။
“မေမေ .. ၊ မေမေ..၊သား..အကြာကြီးထိမ်းမထားနိုင်တော့ဘူး..ထွက်. ထွက်ကုန်တော့မယ်..”
“ပေး. ပေး..၊ အဲ့တာတွေကိုငါ့ကိုပေးပါ ချစ်လေး။ မေမေ့ပါးစပ်ထဲကိုသာထုတ်လိုက်”
မြဝတ်မုံကပြောလိုက်ရင်း လီးစုပ်နေတာကို၊ မော်တော်ကားအင်ဂျင်ပစ်စတန်တွေခုတ်နေသလိုမျိုး၊ အစွမ်းကုန်အရှိန်တင်လိုက်လေ၏။
“အားးးးးး ရှီးးး မေမေ. ဟိုးးး…”
ကောင်းမြသွင်က အားရပါးရကြီးကျယ်လောင်စွာအော်ညည်းလိုက်လေသည်။ သူ၏ခန္ဓာကိုယ်သည်၊ တောင့်တင်းသွားပြီး မှီထားသောကျောက်တိုင်ကြီးကိုဖြင့်နောက်ပြန်လက်ဖြင့်တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ထားမိလေသည်။ နောက်ဆုံးသူ့သုက်ရည်တွေကအရှိန်ပြင်းပြင်းနဲ့ဝေလငါးတစ်ကောင်ရေပန်းမှုတ်လိုက်သလိုပန်းထွက်လာသည်။ ပါးစပ်ထဲကို သုတ်ရည်တန်းကြီးက ထူထပ်ပျစ်ခဲစွာပေါက်ကွဲထွက်လာတယ်။သူမရဲ့လည်ချောင်းအရင်း၊ အာခေါင်၊ အာသီးအထိရောက်အောင်လရည်တွေဝင်သွားတယ်လို့သူမခံစားလိုက်ရသည်။
သူမသည် သူ့သားဆီမှထွက်လာပေးသမျှသောလည်ချောင်းသို့ထဲဝင်လာတဲ့အရည်များအားလုံးကို မျိုချလိုက်လေ၏။ ၎င်းသည်မရောနိစ်ခရင်မ်လေးလိုပျော့ပျော့အိအိလေးနှင့် တမျိုးလေးအရသာရှိသည်ဟုသူမကထင်နေမိသည်၊။ သူမကလီးကြီးကိုငုံထားဆဲရှိပြီး လီးထဲက လရည်များသည်၊ ရေပန်းခေါင်းမှလာသလိုပန်းထွက်လျက်ရှိရာမှအရှိန်လျော့လာပြီးအစက်များအဖြစ်သာကျန်တော့သည်။
သူမသည်နောက်ဆုံးကျန်ရှိမည့်သူ့သား၏သုက်ရည်စက်များကိုအပြီးအပိုင် စုပ်သွင်းအပြီး၌သူကသူ့လီးကြီးကိုသူမပါးစပ်ထဲမှဆွဲထုတ်လိုက်စဥ်တွင်တော့၊ သူမကသားဖြစ်သူ၏သိပ်သည်းသောအသားစိုင်ကြီးနှင့်ဂွေးဥကြီးများကို၊ မြတ်နိုးမက်မောစွာ နမ်းရှိုက်ပေးနေလေတော့၏၊
×××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××
နံနက်၈ နာရီခန့်ရှိချေပြီ။ နေရောင်ချည်သည် မိုးကုတ်စက်ဝိုင်းမှလုံးဝကျွတ်လွတ်ခဲ့ပြီးတာအတန်ကြာပြီဖြစ်၍ ပြည့်ဝစွာထွန်းလင်းတောက်ပ၍နေခဲ့လေပြီ။
သားအမိနှစ်ယောက်တို့သည်အချစ်ကာမကိစ္စများတွင်သာယာမိန်းမူးနစ်မြောနေရာမှ သတိပြန်ဝင်လာခဲ့ပြီး၊ အဝတ်အစားများကိုကောက်ယူဝတ်ဆင်လိုက်ကြသည်။ သူတို့သည်ဒီမနက်တွင် အင်မတန်အရေးကြီးသောလုပ်ဆောင်ချက်တစ်ခုကို ပြီးမြောက်အောင်လုပ်ဖို့ရှိနေသေးသည်ကိုသတိရကြတော့သည်။ မြဝတ်မုံသည် သူမ၏ခရီးဆောင်အိတ်ထဲတွင်ထည့်၍ ဆောင်ယူလာခဲ့သော အဓိယဒေဝဘုရင်မင်းမြတ်၏အရိုးပြာများပါသော ကြေးညိုကြုတ်ကြီးကိုအပြင်သို့ထုတ်ယူလိုက်ပြီးကောင်းမြသွင်အားကမ်းပေးလိုက်သည်။
သူတို့သည် ဘုရားကျောင်းတော်ကြီးအဝင်ဝလှေခါးထစ်များမှအတူယှဥ်တွဲ၍ဆင်းလာကြပြီးပင်လယ်ကမ်းခြေဆီသို့ဦးတည်၍၊ ချဥ်းကပ်လမ်းတလျောက်လျှောက်လာခဲ့ကြလေသည်။ ကျောင်းတော်မှဆင်း၍ သူတို့၏ခြေလှမ်းများမြေပြင်သို့ထိလိုက်သည်နှင့်တပြိုင်နက် ပတ်ဝန်းကျင်မှလေထုသည်ပါးလွှာသောမြူမှုန်များကဲ့သို့ဝိုးတိုးဝါးတား၊ ရိုးတိုးရိပ်တိတ်ဖြစ်လာလျက်၊ ချက်ချင်းပင်အလင်းရောင်ကမှုန်ဝါး၍သွားလေ၏၊
ထိုဝိုးတဝါးလေထုကြားမှ ယမန်နေ့ညကတောထဲတွင်သူတို့တွေ့ခဲ့ရသော ၊ ဇွမ်ဘီလိုလို၊ ဝံပုလွေလူသားလိုလို၊ မကောင်းဆိုးဝါး ဝိဉာဥ် အရိပ်အယောင်များပေါ်ထွက်လာကြပြန်လေသည်။ သူတို့၏လေးဘက်လေးတန်ပတ်ဝန်းကျင်၊ ကျောင်းတော်၏ပရဝုဏ်တစ်ခုလုံးအတွင်းတွင်ရာနှင့်ချီသော မကောင်းဆိုးဝါးသဏ္ဌာန်များက ဝန်းရံထားခဲ့ကြလေပြီ။ ကောင်းမြသွင်ကချက်ချင်းပင်သတိဝင်လာကာ၊ သူ့ခါးတွင်ချိတ်ဆွဲယူဆောင်လာသော ဘုရင်မင်းမြတ်၏လက်သုံးတော်ဓါးရဲ့ဓါးရိုးပေါ်တွင်လက်တင်လိုက်လေသည်။
“ဟေး..စိတ်အေးအေးထားစမ်းသား၊ သူတို့က ငါတို့ကိုရန်ပြုဖို့လာတာမဟုတ်ဘူး..”
မြဝတ်မုံကက သူ့သားအားဓားကို ဆွဲထုတ်ပြုမလို့ဟန်ပြင်နေဆဲမှာပင်အချိန်မီတားလိုက်သည်။ သို့သော် ကောင်းမြသွင်ကတော့သတိကြီးစွာဖြင့်ဘေးဘီကိုမြက်ခြေမပြတ်ကြည့်ရင်း ဓါးရိုးပေါ်တွင်လက်တင်ထားဆဲ။ အရေးဟယ်အကြောင်းဟယ်ဆို၊ ဘုရင့်ဓါးဖြင့်ဆွဲထုတ်ကာကွယ်နိုင်ရန်ဖြစ်သည်။ မြဝတ်မုံကက အရိုးပြာကြုတ်ကို ကိုင်ထားရင်း သူ့သားကိုလက်ဖြင့်ဆွဲကာကမ်းခြေဆီသို့ ဦးဆောင်၍ခေါ်သွားလေသည်။
သူတို့သွားရာလမ်းတလျောက်တွင် ရှိနေသောမကောင်းဆိုးဝါးဝိဉာဥ်များက ဘေးတဘက်တချက်သို့ရှဲကာလမ်းဖွင့်ပေးလိုက်ကြသည်။ သူတို့သားအမိနှစ်ယောက် ပင်လယ်ဆီသို့ လျှောက်လာခဲ့ကြရာ၊ မကောင်းဆိုးဝါးများကလည်း စတင်၍သူတို့နောက်မှ တိတ်ဆိတ်စွာစီတန်းလိုက်လာကြလေသည်။ မြဝတ်မုံကပြောလိုက်သည်။
“ဒါကတောင်ဇာလီဘုရင်မင်းမြတ်အတွက်၊ မပြီးပြတ်သေးတဲ့ဈာပနအခမ်းအနားရဲ့အစိတ်အပိုင်းတစ်ခုပဲ။ အဲဒီအတွက်သူတို့ကပူးပေါင်းပါဝင်ကြတာပါ။ သူတို့ကဒီတောင်ဇာလီပြည်သူပြည်သားတွေရဲ့ဝိဉာဥ်အများစုပဲဖြစ်မယ်။သူတို့ချစ်ခင်မြတ်နိုးရတဲ့ဘုရင်မင်းမြတ်ကိုနောက်ဆုံးနှုတ်ဆက်ဂါရဝပြုဖို့လာကြတာပဲ။ ဘုရင်မင်းမြတ်ရဲ့နောက်ဆုံးဆန္ဒပြည့်ဝသွားရင်၊ သူတို့အားလုံးလည်းကျွတ်လွတ်သွားနိုင်ကြလိမ့်မယ်လို့မေမေယုံတယ်..”
ကမ်းခြေကိုကန့်သတ်ထားသောသစ်ပင်တန်းများကိုကျော်ဖြတ်၍လာ၍မကြာမီမှာပင်၊ မြဝတ်မုံနှင့်ကောင်းမြသွင်တို့သည် လှပ၊ သန့်ရှင်းသော၊ သဲသောင်ပြင်ပြန့်သို့ ရောက်ရှိခဲ့ကြတော့သည်။ ကြည်လင်သောရေသည် ကမ်းပါးများကို ညင်သာသောလှိုင်းလုံးလေးများဖြင့် ပုတ်ခတ်ကျီစယ်နေသည်။ သူတို့သည်ဒူးဆစ်လောက်ရှိတဲ့အနက်အထိပင်လယ်ရေထဲသို့ဆင်းလျှောက်ခဲ့ကြသည်။
သူမကကမ်းခြေဖက်သို့ပြန်လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။ မကောင်းဆိုးဝါးအစုအဝေးသည်။ ကမ်းခြေမှာတင်ရပ်လျက်ကျန်ခဲ့ကာ၊ သူတို့ကိုစောင့်ကြည့်နေကြသည်။ ကောင်းမြသွင်သည် အရိုးပြာအိုးကိုဖွင့်လိုက်၍ ပြာများကို ရေထဲတွင် ဖြန့်ကြဲချလိုက်သည်တွင်။လှိုင်းလုံးများကပြာမှုန်များကိုရေနှင့်အတူသယ် ဆောင်သွားကြတော့သည်။ မြဝတ်မုံကနောက်ထပ်တစ်ကြိမ်ကမ်းခြေဘက်သို့ပြန်ကြည့်လိုက်မိသောအခါ၊ ဦးမောင်မောင်သွင််ပုံသဏ္ဌာန်အသွင်ယူထားသောဝိဉာဥ်များ၏ခေါင်းဆောင်နှင့်အပေါင်းအပါတို့သည် ငြိမ်သက်စွာဖြင့်ဦးညွတ်ကာ ဘုရင်ကြီး၏ကျေးဇူးတော်ကိုရည်စူး၍အရိုအသေပြုနေကြသကဲသို့ရှိသည်ကိုတွေ့နေရသည်။
ထိုအချိန်တွင်ကောင်းကင်ပြင်ကရုတ်တရက်မိုးအုံ့လာသည်။ သူတို့နှစ်ယောက်အမှတ်တမဲ့နဲ့ကောင်းကင်သို့မော့ကြည့်မိကြသည်။ မိုးရွာမလို့မိုးအုံ့သည့်ပုံမဟုတ်ပါ။ တိမ်စိုင်တိမ်တောင်ကြီးများက နေမင်းအားရုတ်ရက်ဖုံးကွယ်လိုက်ခြင်းမျှသာဖြစ်သည်။ ကမ်းစပ်ဘက်ရှိမိဖုရားကြီးစာရုဝတီအထိမ်းအမှတ်ဘုရားကျောင်းတော်ဗိမ္မာန်ကြီးအထက်ကောင်းကင်ယံတွင် တိမ်စိုင်ကြီးသုံးခုဖြစ်ထွန်းနေသည်ကိုတွေ့လိုက်ရသည်၊ ဒါလောက်ပါပဲ။
ကောင်းမြသွင်ကအရိုးပြာအိုးထဲမှ နောက်ဆုံးလက်ကျန်ပြာမှုန့်လက်တစ်ဆုပ်စာကိုပင်လယ်ထဲသို့ဖြန့်ကြဲချအပြီးတွင် ကမ်းစပ်မှတောင်ဇာလီပြည်သူတို့၏ဝိဉာဥ်အရိပ်အယောင်များသည်လေထုထဲတွင်တဖြည်းဖြည်းမှေးမှိန်ပျောက်ကွယ်သွားလေတော့သည်။ နောက်ဆုံးတော့ပင်လယ်ကမ်းစပ်တွင်သူတို့သားအမိနှစ်ဦးထဲသာကျန်ခဲ့လေတော့၏။
အမှန်တော့သူတို့နှစ်ယောက်ထဲကျန်တယ်လို့လည်းမဆိုသာ။ ကောင်းကင်ယံကတိမ်တိုက်ကြီးသုံးခုလည်းရှိနေသေးလေသည်။
သူတို့နှစ်ယောက်ကောင်းကင်ယံသို့နောက်တစ်ကြိမ်ထပ်ကြည့်မိကြပြန်သည်။ လွန်ခဲ့တဲ့မိနစ်ပိုင်းလောက်က ပုံပန်းသဏ္ဌာန်မပီပြင်ခဲ့သော၊ တိမ်တိုက်ကြီးသုံးခုက၊ လူပုံသဏ္ဌာန်အရုပ်များပီပြင်လာခဲ့တော့၏။ အရှေ့ဘက်အနီးဆုံးတိမ်တိုက်ကြီးနှစ်ခုတို့မှ လက်ယာဘက်တိမ်တိုက်က ယောက်ျားသဏ္ဌာန်၊ လက်ဝဲဘက်တိမ်တိုက်ကမိန်းမသဏ္ဌာန်ပုံရိပ်များဖြစ်ကြောင်းပိုပီပြင်လာသည်။
“မေမေ..ဟို..ဟိုမှာကြည့်စမ်းပါဦး..”
သူတို့သည်ကြည့်ရင်းမှအလွန်အံ့ဩသွားရသည်။ တိမ်တိုက်များသည်ပို၍တိကျသောပုံရိပ်များဖြစ်လာခဲ့သည်။ သူတို့သိသောပုံရိပ်များပင်တည်း။ မိန်းမပုံရိပ်သည် ဘုရားကျောင်းတော်ကြီး၏အလယ်ခန်းမကြီးတွင်တွေ့ခဲ့ရသောစာရုဝတီနတ်ဘုရားမရုပ်တုနှင့်တပုံစံထဲ၊ သို့မဟုတ်စာရုဝတီမိဖုရားကြီးပုံတော်ဖြစ်၍ ယောက်ျားပုံရိပ်မှာ၊ နံရံဆေးးရေးပန်းချီများတွင်သူတို့တွေ့ခဲ့ရသည့် အဓိယဒေဝဘုရင်မင်းမြတ်ပင်တည်း။
အကယ်၍သာတောင်ဇာလီခေတ်မှပန်းချီကျော်များသည်တကယ့်သက်ရှိဘုရင်နှင့်မိဖုရားကြီးတို့အားတထေရာထဲတူအောင်ရေးဆွဲထားခဲ့သည်ဟုယူဆရလျှင်၊ ယခု ကောင်းကင်တွင်ပေါ်နေသောတိမ်စိုင်ခဲပုံရိပ်များသည်ဘုရင်မင်းမြတ်နှင့်မိဖုရားခေါင်ကြီးတို့ပင်ဖြစ်ပြီး မင်းမြတ်၏နောက်ဆုံးဆန္ဒကိုဖြည့်ဆည်းပေးနေသောသူတို့အားလာရောက်ချီးမြှောက်၍၊ သူတို့၏လုပ်ရပ်အားအသိအမှတ်ပြုကောင်းချီးပေးနေကြောင်းကိုသိသာရန်ပြဆိုနေခြင်းဖြစ်ပေလိမ့်မည်။
နောက်ဘက်ကျကျမှတတိယမြောက်တိမ်တိုက်သည်လည်း အမျိုးသမီးပုံရိပ်အဖြစ်ပြောင်းလဲသွားသည်ကိုတွေ့ရပြန်သည်။ ဤတတိယပုံရိပ်ကတော့အိန္ဒိယပုံစံအဆင်အယင်မဟုတ်ပေ။ သို့သော်လေ့လာသားကျပြီးဖြစ်သောသူတို့လိုရှေးဟောင်းသမိုင်းပညာရှင်တွေ၏မျက်စိထဲမှာတော့ ပျူခေတ်၊ ပုဂံခေတ် အဆင်အပြင်ဖြစ်ကြောင်းချက်ချင်းကောက်ချက်ချနိုင်ခဲ့သည်။
“မေမေ..၊ တောင်ဇာလီဘုရင်မင်းမြတ်နဲ့ စာရုဝတီမိဖုရားကြီးတို့ သူတို့ဆန္ဒပြည့်အောင်ဖြည့်ဆည်းပေးတဲ့ပွဲကိုလာကြည့်ပေးနေတယ်တွေ့လား။ ဒါဆိုဟိုနောက်ဘက်ကတစ်ယောက်ကရော..၊ဘယ်သူလည်းမေမေ..”
မြဝတ်မုံကအတန်ငယ်စဥ်းစားလိုက်ပြီးနောက်။
“မနေ့ညကသားဖိတ်လိုက်တာဘယ်နှစ်ယောက်လည်း..”
“ဟာ..! သားမှတ်မိပြီ။ တောင်ဇာလီဘုရင်ကြီးဆို့မောင်နှံအပြင်၊ ပန်ထွာဘုရင်မကိုပါဖိတ်ထားခဲ့တာပဲ..”
“ဒါဆိုသူပဲဖြစ်မှာပေါ့သား..။ ဝဋ်ကြွေးပြေကျိန်စာဖြေပေးဖို့သူ့ကိုတောင်းပန်ထားတာကျေနပ်လက်ခံလိုက်ပြီထင်တယ်..”
“သားလည်းဒီလိုပဲဆုတောင်းပါတယ်မေမေ” “ဒါဆိုသူတို့အားလုံးအဆုံးစွန်အထိကျေနပ်ကြဖို့ ပွဲပိတ်ဂါရဝလေးနဲ့ပူဇော်လိုက်ကြရအောင်..”
—————————————–
အပိုင်း (၂၃) ဆက်ရန်
အပိုင်း(၂၃)
အချိန်ကနံနက်ခင်းတဝက်ကျိုးခဲ့လေပြီ။ သူတို့သည်အဝတ်အစားများကိုချွတ်၍ပစ်ချထားခဲ့ကြပြီးလျှင်၊ကိုယ်တုံးလုံးကြီးများဖြင့်၊ လှိုင်းလုံးများစိုရွှဲစွာရိုက်ခတ်လျက်ရှိသောသဲသောင်ပြင်စပ်တွင် အေးဆေးပြေလျော့စွာအနားယူနေကြလျက်ရှိသည်။
တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက်ဖက်ရမ်းနမ်းရှုတ်ပွတ်သပ်နေကြရင်းမကြာခင်မှာပင် သူ၏လီးကြီးမှာ အားရစရာကောင်းလောက်အောင်ဖွံ့တက်လာကာ၊ ကြီးမားထောင်မတ်၍ချစ်တိုက်ပွဲဝင်ရန် အဆင်သင့်ဖြစ်လာခဲ့ပြန်ပြီ။ မြဝတ်မုံအဖို့ သဲပြင်ပေါ်တွင်ကျောချပြီးပက်လက်လှန်ကာ၊ ပေါင်ကြီးနှစ်ချောင်းကိုကျယ်ပြန့်စွာချဲလျက်ကားပေးထားရုံမှတပါးအခြားလုပ်စရာမရှိတော့ပေ။ သားဖြစ်သူကသူမအပေါ်သိုတွယ်ကပ်ပြီးတက်ခွလိုက်လေတော့သည်။
ကောင်းမြသွင်သည်သူ့အမေ၏ လယ်ကွက်လေးထဲသို့သူ့ထယ်သွားကြီးကိုဒလစပ်ထိုးမွှေပြီးထွန်ရေးငင်နေ၏။ သူ့လီးကြီးကချောကျိရွှဲဖတ်နေသောစောက်ပတ်ထဲသို့တဖတ်ဖတ်နှင့်ဆောင့်၍လွန်တူးနေစဥ်တွင်ဖြစ်ပေါ်လာသောနာကျင်မှုအချို့ကိုသူမကခံစားမှုရှိနေသော်လည်း၊ သဲသောင်ပြင်အား ရိုက်ခတ်နေသော လှိုင်းလုံးများ၏ အသံက သူမ၏နားထဲတွင်ငြိမ့်ငြောင်းသောသို့ ဂီတသံကိုနားထောင်နေရသည့်အလားစိတ်ကိုသာယာငြိမ်သက်စေ၍၊ ဝေဒနာကိုပြေလျော့သွားစေသည်။
ယနေ့မှာတော့သူမ၏ မွေးလမ်းကြောင်းစောက်ခေါင်းသည် သူ့သားရဲ့ရှည်လျားသောလီး၏အလုံးအလျားကိုပြည့်စုံစွာခြုံငုံမိစေပြီးဆွဲလို့ဆန့်လို့ရကာ၊ ဖစ်(တ) ဖြစ်နေလေပြီ။ သူမ၏စောက်ခေါင်းနံရံကြွက်သားများက လီးကြီးကိုတစစ်စစ်နှင့်ညှစ်ပေးနေ၏။
တဖျတ်ဖျတ်ပုတ်နေသောလှိုင်းများက ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်တွင်ဖြတ်စီးသွားစဥ်တွင် သူ့မ၏စောက်ပေါက်ထဲသို့ချက်မှန်မှန်ဆောင့်လိုးပေးနေသော
ကာမဖဿအရသာ၏ပီတိကိုသူမခံစားနေရသည် မှာနာရီဝက်နီးပါးတောင်ရှိခဲ့လေပြီ။
လှိုင်းလုံးကြီးတွေက ကမ်းခြေကို ရိုက်ခတ်ပြီးသည်နှင့် ခေတ္တရပ်ပြီးပင်လယ်ထဲသို့ ရေကိုပြန်ဆွဲချသွားသည်။ လှိုင်းချက်၏ အမြီးစွန်းသည် ချိုမြိန်စွာ ချစ်ရေးငင်ကြူ၊ ချော့မြှူနေသောသားအမိစုံတွဲပေါ်သို့၊ တို့ထိ ရိုက်ခတ် ဖြတ်စီးသွားလေသည်။ သူတို့၏ကိုယ်လုံးများသည် စိုစွတ်၍ အေးမြနေ၏။ သို့သော်သူတို့၏ကိုယ်တွင်းမှာလှည့်ပတ်စီးဆင်းနေသောသွေးများကမူ၊ ပူလောင်ဆူပွက်နေလေသည်။
နေမင်းကြီးကလည်းတိမ်စိုင်ကြီးများကြားမှလွတ်ထွက်လာခဲ့ပြီးအလင်းရောင်ဖြန့်ကျက်ပေးနေပြန်သည်။ သို့သော်တိမ်စိုင်ကြီးများ၏ပုံရိပ်သဏ္ဌာန်ကြီးများကပြောင်းလဲမှုမရှိသေး။ ဘုရင်ကြီးနှင့်မိဖုရားကြီးတို့ကသူတို့၏ချစ်ဗျူဟာခင်းပွဲကြီးကိုငုံ့ကြည့်၍ကောင်းတုန်းရှိသေးသည်။ သူတို့နှစ်ယောက်ကတက်ညီလက်ညီနှင့်လှုပ်ရှားနေကြသည်။ မျက်လုံးဖွင့်ကာ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် မက်မက်မောမော ငေးစိုက်ကြည့်နေကြရင်း နမ်းရှုပ်နေကြသည်။ သူမ၏စောက်ဖုတ်က သားဖြစ်သူ၏ရိုးတံကြီးကိုကျွတ်၍လွတ်ထွက်သွားမှာကိုစိုးရိမ်သည့်အတိုင်းအတင်းဆွဲဆုပ်ကိုင်ထားသလိုရှိနေသည်။ ပီတိနှင့်ယှဥ်သောမျက်ရည်များနှင့် ရင်တွင်းက ပကတိလှိုက်လှဲစွာပျော်ရွှင်မှုတို့သည် သူတို့နှစ်ယောက်စလုံးကိုလွှမ်းခြုံထားသည်။ တဖြည်းဖြည်းနှင့်ဒလကြမ်းမန်း ဆောင့်ချက်တွေကစက်သေနတ်ပစ်သလို မြန်လာသည်။
ဖတ်ဖတ်ဖတ်. ဖလပ်ဖလပ် ဖြန်း..ဖန်းးး..ဖန်းး
“အာ့..အာ့..အာ့..အု့. ဟူ့..အားးး”
“ဟူးးးဟားးး ရှီး..မေမေ..ရှစ်..ထ်…ငါမရတော့ဘူး..မေမေ..ဝတ်မုံ..အားး..သားမိန်းမဖြစ်ပေးပါတော့..အီးးးမိန်းမ.. မင်းကကငါ့မိန်းမ.. အီးးးမရတော့ဘူး၊ ထွက်..ထွက်တော့မယ်..အားးးးး”
“အာ့..အာ့ဟ်..အူးးးးးသား..ဟင့်..ဟုတ်ဘူး..ယောက်ျား..အက့်..အင့်..မောင်..မောင်..အု..ဆောင့်ပါ။ ဆောင့်ပေးပါ..၊ မိန်းမလည်းပြီးတော့မယ်..”
ကြီးမားသော ကာမဂုဏ်အထွတ်အထိပ်ရောက်၊ ပြီးမြောက်မှုအော်ဂဇင်ကြီးတစ်ခုကသူတိုနှစ်ယောက်အကြားတွင်၊ တုန်ခါမှုပြင်းထန်စွာဖြင့် ထွက်ပေါ်လာလေသည်။ နှစ်ယောက်စလုံးတဆတ်ဆတ်ဖြင့်အကြောတွေဆွဲကုန်သည်။
ကောင်းမြသွင်သည်မိခင်ဖြစ်သူ၏ရင်သားများပေါ်သို့မှောက်ချပြီးကြုံးဖက်ထားလိုက်သည်။ သူမကလည်းသား၏ကျောကိုပြန်သိုင်းဖက်ပြီးထားသည်။ သူက သူမ၏ နို့သီးခေါင်းများကို စုပ်ရင်းစို့ရင်း ညင်သာစွာ ကိုက်ကာ သူမ၏ အထွတ်အထိပ်ရောက်မှုနိဗ္ဗာန်ကိုပို၍မြှင့်တင်ပေးလိုက်သည်။
သူ့လရည်များကလွန်ခဲ့သောနှစ်နှစ်ဆယ်ကျော်ကသူ၏မွေးရာဇာတိအစစ်အမှန်ဖြစ်သောတွင်းနက်ကြီးထဲသို့ပန်းထုတ်က၊ တအိအိဖြည့်တင်းပေးလျက်ရှိသည်။ တချိန်ကသူကာလအတန်ကြာခိုအောင်းခဲ့ဖူးသောသားအိမ်လမ်းကြောင်းအတွင်းပိုင်းနက်နက်အထိရောက်အောင်သူ၏မျိုးစေ့သန္ဓေသားရည်များကို ဖြည့်သွင်းပေးလိုက်လေသည်။
“အမယ်လေး..၊ ဘုရား..ဘုရား..၊ မေ့တသက်မှာအခုအထိ ဒီလို ကြည်နူးမှုမျိုးနဲ့ညီတဲ့အရာမျိုးကို တစ်ခါမှမကြုံဖူးဘူး ယောက်ျားရယ်..ဟင့်..မောင်ရယ်..”
“မောင်လည်းမေမေဝတ်မုံကိုသိပ်ချစ်တယ်ကွာ..”
ပြီးနောက်၊ သားအမိနှစ်ယောက်သည်ပြင်းပြသောဆာလာင်မှုများဖြင့် တရှိုက်မက်မက်နမ်းမိကြသည်။ သူ့လီးကြီးကအမေ့စောက်ခေါင်းထဲတွင်မာတင်းစွာပြည့်နှက်နေဆဲဖြစ်သည်။ ကောင်းမြသွင်ကမိခင်ဖြစ်သူ၏မျက်ဝန်းတည့်တည့်ထဲသို့စေ့စေ့ကြည့်ကာ၊
“သိပ်ချစ်တယ်မေ..။ သိပ်ချစ်တာပဲဝတ်မုံရယ်။ သားရဲ့ကျန်တဲ့ဘဝလက်ကျန်တစ်လျှောက်လုံး အချိန်တွေကို မေမေနဲ့ပဲကုန်ဆုံးချင်တယ်။ သားမေမေ့ကိုလက်ထပ်ပါရစေ။ မိန်းမကိုတသက်လံးစောင့်ရှောက်သွားပါရစေ..နော်..မိန်းမ..”
မြဝတ်မုံနှုတ်ကဘာမှပြန်မဖြေချေ။ မျက်နှာလေးနီရဲလျက်သားနှင့်ခေါင်းကလေးကိုမသိမသာလေးပဲညိတ်ပြလိုက်ကာ မျက်လုံးလေးမှိတ်ပြီး သားဖြစ်သူလင်တော်မောင်လေးအားတင်းကြပ်စွာကြုံးဖက်လိုက်လေတော့သည်။
တအောင့်ကြာမှ သူတို့သတိရလိုက်၍ ကောင်းကင်ပြင်သို့နောက်တစ်ခေါက်ပြိုင်တူထပ်ကြည့်မိလိုက်ကြရာ၊ ဘုရင်အဓိယဒေဝသည်၎င်း၊ မိဖုရားကြီးစာရုဝတီသည်၎င်း၊ ပန်ထွာဘုရင်မသည်၎င်း၊ ကျေနပ်နှစ်သိမ့်သောအပြုံးများဖြင့်ကြည့်နေကြတာကိုတွေ့ရသည်။
ကြည့်နေရင်းပင် တိမ်စိုင်ကြီးများသည်၊ နေညိုချိန်တိမ်ကောက်သကဲ့သို့ လိမ္မော်ရောင်၊ ပုဇွန်ဆီရောင်များဖြင့်ပြောင်းလဲလင်းလက်လာကာ၊ ထိုအထဲမှအဝါရောင်အလင်းတန်းရောင်ခြည်များထပ်ဆင့်ဖြာ၍လင်းလက်လာပြီးကွန့်မြူးလျက်ရှိရာမှ ခဏကြာတော့တိမ်စိုင်သုံးခုစလုံးပါးလျားကာလွင့်ပါးပျောက်ကွယ်သွားတော့သည်။ မမြင်ရသောစွမ်းအားရှင်အရှင်သခင်ကြီးများသည်။ မိမိတို့၏စွမ်းဆောင်ချက်များကိုကျေနပ်စွာအသိအမှတ်ပြု၍သွားလိုရာသို့သွားကြပြီဖြစ်ကြောင်း၊ သူတို့ယုံကြည်လက်ခံလိုက်ကြလေသည်။
×××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××
မြဝတ်မုံသည် ထိုင်းနိုင်ငံ ဘန်ကောက်မြို့မြောက်ဘက်၊ ရန်စစ်နယ်မြေရှိ သူမအသစ်ငါးရမ်းနေထိုင်လျက်ရှိသောလုံးချင်းနှစ်ထပ်အိမ်သစ်လေး၏အပေါ်ထပ်လသာဆောင်တွင် ရပ်ကာ အေးမြသောဆောင်းနံနက်ခင်းတွင် ကော်ဖီခွက်ပူပူထဲသို့ငေးစိုက်ကြည့်နေမိသည်။ သူမ၏ဝမ်းဗိုက်ကခပ်စူစူလေးဖြစ်နေပြီး အစောပိုင်းကိုယ်ဝန်ဆောင်များဝတ်လေ့ရှိသည့် ခပ်ပေါ့ပေါ့ပါးပါးဗိုက်ဖုံးအင်္ကျီလေးကိုဝတ်ထားလေ၏။
သူမနှင့် ကောင်းမြသွင်တို့သည် သဝဏ္ဏဝါဠီကိုရှာဖွေတွေ့ရှိခဲ့အပြီး၊ သူတို့ဘဝ၏ကံကြမ္မာအပြောင်းအလဲကိုဖြစ်ပေါ်စေခဲ့ကာ၊ သူမတို့နှစ်ဦးသည် သားအမိအရင်းဘဝမှ ချစ်သူများအဖြစ်သို့ပြောင်းလဲရောက်ရှိခဲ့သည်မှာ တစ်နှစ်ကျော်ရှိပြီဖြစ်သည်။
သူမကသားဖြစ်သူ၏ အဆိုပြုချက်ကို သဘောတူလက်ခံပြီးနောက် ၎င်းတို့သည် သဝဏ္ဏဝါဠီ၏ ရှေးဗိမာန်ဘုရားကျောင်းတော်ကြီးတွင်ပင်လက်ထပ်ခဲ့ကြသည်။ အခြားဘုရားကျောင်းသို့မဟုတ် ဘာသာရေးအဖွဲ့အစည်းတစ်ခုကမှ မိခင်နှင့်သားကို လက်ထပ်ထိမ်းမြားပေးမည်မဟုတ်ကြောင်း သူတို့သိကြသည်၊ ထို့ကြောင့် သွေးသားရင်းခြာများပေါင်းသင်းဆက်ဆံရေးကို မဟာဂရုဏာတော်ဖြင့်ခွင့်ပြုပြဌာန်းပေးခဲ့သော အဓိယဒေဝဘုရင်ကြီး၏မေတ္တာဖြင့် တည်ဆောက်ထားသော ဗိမာန်တော်ဘုရားကျောင်းကြီးအတွင်းလက်ထပ်ရခြင်းကအကောင်းဆုံးဖြစ်ပေလိမ့်မည်။
သူတို့သည် စာရုဝတီနတ်ဘုရားမ၏ရုပ်တုတော်ရှေ့မှောက်တွင် ၎င်းတို့၏ အိမ်ထောင်ရေး ကတိကဝတ်များကို ပြောကြားခဲ့ကြပြီး ၎င်းတို့၏ မင်္ဂလာပွဲကို နှစ်ဦးတည်းလေးနက်စွာ ကျင်းပခဲ့ကြလေသည်။
ကိစ္စဝိစ္စများ ပြီးစီးသောအခါ၊ သူတို့သည် လျှို့ဝှက်သောရှေးဟောင်းမြို့တော်ကြီးနှင့်နိုင်ငံတော်ကြီးကိုတိတ်ဆိတ်စွာနှုတ်ဆက်လျက်၊ ကလကတ္တားမြို့ဆီသို့ဦးတည်၍ပြန်လာခဲ့ကြလေသည်။ အရှေ့အိန္ဒိယကုမ္ပဏီရုံးချုပ်သို့ပြန်လည်ရောက်ရှိသတင်းပို့ကြရင်း၊ အစီရင်ခံစာတင်ပြရာတွင် ၎င်းတို့သည် တောထဲတွင် လမ်းပျောက်ပြီး ရှေးဟောင်းမြို့တော်ကြီးကို မည်ကဲ့သို့မျှရှာမတွေ့ခဲ့ရကြောင်းဇာတ်လမ်းကို ဖန်တီးခဲ့ကြသည်။ သူတို့သေချာသည်က၊ ကုမ္ပဏီမှ မိုက်မဲသော တာဝန်ရှိသူများသည် သွေးသားရင်းခြာပေါင်းသင်းဆက်ဆံရေးအတွက် တမင်ရည်စူး၍တည်ဆောက်ထားသော ဤဘုရားကျောင်းတော်ကြီး၏ဇာတ်လမ်းကို၊ ဘယ်တော့မှ လက်ခံမည်မဟုတ်ကြောင်းနှင့် လုံးလုံးလျားလျား ဖြိုခွဲပစ်နိုင်သည်ကို ဆိုသည်ကိုသူတို့သိနေကြလေသည်။ ကျန်ရှိနေသည့်အမှန်တရားကိုဖုံးကွယ်ထားလိုက်တာကအကောင်းဆုံးပါဘဲ။
နောက်ဆုံးမှာတော့ ရက်သတ္တပတ်ပေါင်း၊ အနည်းငယ်အကြာတွင်သူတို့၏အရှေ့အိန္ဒိယကုမ္ပဏီနှင့်စာချုပ်သည် သက်တမ်းကုန်ဆုံးခဲ့ပြီဖြစ်ရာ ထပ်မံ၍စာချုပ်သက်တမ်းတိုးရန်မညှိနှိုင်းတော့ပဲ။ အပြီးအပိုင်နှုတ်ထွက်ခဲ့ကြတော့သည်။ သူတို့လိုပညာရှင်တွေအတွက်အလုပ်မရှားပါချေ။ ချက်ချင်းပင်ထိုင်းနိုင်ငံအခြေစိုက် NGO ကုမ္ပဏီဖြစ်တဲ့ မဲခေါင်ရီဂျင်ရှေးဟောင်းသမိုင်းအချက်အလက်များစုဆောင်းရေးအဖွဲ့ နှင့်ချိတ်ဆက်မိပြီး ထိုင်းနိုင်ငံဖက်သို့ကူးပြောင်းခဲ့သည်။
သူတို့အလုပ်က၊ အဖွဲ့အစည်းနဲ့အတူ အယုဒ္ဓယ၊ ဆူဖန်ဘူရီ၊ စူခိုထိုင်း၊ ချင်းမိုင်၊ ဗိယင်ကျန်း၊ ဆင်မရစ်ဇ်၊ အန်ကောဝပ်စသည့်မဲခေါင်မြစ်ဝှမ်းဒေသနိုင်ငံများ၏ သမိုင်းဝင်မြို့ဟောင်းဆိုက်ကြီးများကိုလေ့လာသူတေသနပြုရာတွင်ပူးပေါင်းပါဝင်ရမည်ဖြစ်သည်။ သူတို့လောလောဆယ်အနေဖြင့်မြန်မာပြည်ပြန်လို့တော့ဖြင့်မရသေးချေ။ သူတို့၏ CDM စတေးတပ်သည်၊ အကြုံးဝင်နေတုန်းဖြစ်သည်။
သူတို့သည်သူတို့နှင့်အနီးဆုံးရှေးဟောင်းဆိုက်ဖြစ်သည့်အယုဒ္ဓယနှင့်အနီးဆုံးဖြစ်သည့် ဘန်ကောက်မြို့စွန်ရှိ ရန်စစ်မြို့နယ်တွင်အိမ်တစ်လုံးငှားရမ်းအခြေစိုက်ပြီးနေခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ပြီးတော့အကြင်လင်မယားအဖြစ်ဖြင့်ဘဝသစ်ကို စတင်ခဲ့ကြသည်။ သူတို့ကိုသိသည့်လူရောကန့်ကွက်မည့်လူပါ။ ဒီမှာဘယ်သူမှမရှိပါချေ
—————————————–
အပိုင်း (၂၄) ဆက်ရန်
အပိုင်း(၂၄) (ဇာတ်သိမ်း)
မြဝတ်မုံသည် လသာဆောင်တွင်ရပ်နေလျက်၊သူမ၏လက်ထဲရှိပန်းကန်ထဲမှလက်ဖက်ရည် ကိုတကျိုက်ချင်းမျှင်း၍သောက်နေစဉ်တွင်၊ ကောင်းမြသွင်သည် လသာဆောင်သို့လိုက်ထွက်လာကာ၊ သူ့ဇနီးတဖြစ်လဲမိခင်ကိုအနောက်ကနေ သိုင်းဖက်လိုက်လေသည်။ သူမကသူ့ကို ပြုံးပြပြီးသူ၏နှုတ်ခမ်းကို နမ်းလိုက်၏။
“ဘာအကြောင်းတွေများဒီလောက်ငြိမ်ပြီးစဥ်းစားနေတာလဲမိန်းမရယ်..”
“တောင်ဇာလီအကြောင်းနဲ့၊ တို့တတွေပွတ်ကာသီကာလွတ်ခဲ့ရတဲ့ပန်ထွာရဲ့ကျိန်စာအကြောင်းတွေပေါ့မောင်ရယ်..”
“ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်ကျိန်စာဆိုတာမျိုးကပူလောင်လှပါတယ်မိန်းမရယ်၊ လွတ်သွားတာကဝမ်းသာစရာပဲမဟုတ်လား..”
“ဟုတ်တာပေါ့မောင်..၊ လွတ်သွားရင်တော့နောက်ထပ်ကပ်ရက်ဘဝမှာပြန်ဆုံချင်မှဆုံရတော့မယ်။ သံသရာကြီးကအကျယ်ကြီး၊ အရှည်ကြီးလေ..။ ဒါပေမယ့် ကျိန်စာနဲ့ဆိုရင်တော့မလွဲမသွေအတိအကျကိုဆုံရမှာပဲ..”
“အင်း..ဒါလည်းဟုတ်သားနော်..။ ဒါနဲ့မောင်တို့လမ်းမှာစခန်းချတဲ့ညကအိပ်မက်ခဲ့သလို ပန်ထွာကကျိန်စာတိုက်ပြီးလိုက်တာနဲ့..၊ အဲဒီ ဒွတ္တဘောင်နဲ့ဘေဒါရီသားအမိက အဲ့ဒီဘဝမှာတင်ပဲဘဝမကူးပဲနဲ့ ချက်ချင်းကျိန်စာအကျိုးပေးပြီးညားဖြစ်သွားကတာလား ဆိုတာကိုစဥ်းစားမိနေတာ..”
“ဒါတော့မေ မသိဘူး၊ ကံသေကံမတော့ပြောလို့မရဘူး၊အိပ်မက်ဆိုတာကစိတ်စွဲလို့မက်တာဖြစ်ချင်ဖြစ်မယ်၊ တိုက်ဆိုင်လို့မက်တာလည်းဖြစ်ရင်ဖြစ်မယ်။ ဒါပေမယ့် ဒွတ္တဘောင်နဲ့ဘေဒါရီတို့ သားအမိက၊ အဲဒီဘဝမှာတင်ပဲ ဒီလိုတကယ်ဖြစ်ခဲ့တယ်ဆိုတာ တို့တတွေ ပရုလုပ် (သက်သေပြ) လို့မရဘူး။ တို့သိထားတဲ့ ရာဇဝင်ထဲမှာဘယ်တုန်းကမှအဲ့လိုဆိုမထားဘူး။ သူတို့ဟာသာမန်ပဲ ဘဝကိုကျင်လည်ခဲ့တဲ့၊ သားအမိလည်းပဲဖြစ်နိုင်တာပဲ၊ သူတို့တကယ်လို့ပန်ထွာရဲ့ကျိန်စာမိခဲ့တယ်ဆိုတောင် နောင်ဖြစ်လာမယ့်ဘဝဆက်တွေမှာဆိုရင်တော့ဖြစ်ချင်ဖြစ်လာလိမ့်မယ်၊ မပြောတတ်ဘူး။
မောင့်ဖေဖေ ကိုမောင်မောင်သွင်ရဲ့ဝိဉာဥ်ဘဝနဲ့တွေ့လိုက်ရစဥ်ကပြောစကားအရ အခုဝတ်မုံတို့သားအမိက ဒွတ္တဘောင်-ဘေဒါရီတို့သားအမိတကယ် ဝင်စားတယ်ဆိုခဲ့ရင်၊ အခုဘဝမှာဝတ်မုံတို့တကယ်ညားခဲ့ပြီးပြီလေ၊ ဝဋ်ကြွေးကြေလောက်ပြီထင်ပါတယ်။ ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့၊ သဝဏ္ဏဝါဠီကဗိမ္မာန်တော်ကြီးမှာ၊ အဓိယဒေဝနဲ့ စာရုဝတီတို့မင်းမိဖုယားတို့ရဲ့ရှေ့မှာဝဋ်ကြွေးဖြေခဲ့ပြီးပြီမဟုတ်လား။ ဘုရင်မင်းမြတ်ရဲ့နောက်ဆုံးဆန္ဒကိုပြည့်အောင်ဖြည့်ဆည်းပေးခဲ့တဲ့ ဝတ်မုံတို့လင်မယားကိုမဟာဂရုဏာတော်နဲ့ကာကွယ်ပေးထားလိုက်ပြီမဟုတ်လား..”
“ဟုတ်တာပေါ့အချစ်ရယ်။ ပန်ထွာကလည်းဒီအပြုအမူအတွက်စိတ်ဆိုးပြေပြီးခွင့်လွှတ်လိုက်ပုံရပါပြီ။ သူက ..တောင်ဇာလီမင်းမိဖုရားနဲ့အတူ နောက်ဆုံးပြာတော်ကြဲတဲ့ပွဲကိုလာတက်ပေးခဲ့တာရယ်။ သူပြန်ကွယ်ပျောက်မသွားခင်တွေ့ရတဲ့အေးချမ်းတောက်ပဝင်းလက်တဲ့တဲ့ရောင်စဥ်တွေကသူကျေနပ်ခွင့်လွှတ်သွားကြောင်း သက်သေခံနေပါတယ်..”
“ဝတ်မုံတို့သွားခဲ့တဲ့တောင်ဇာလီပြည်ရှာပုံတော် ခရီးကြီးဟာ အရမ်းတန်တယ်နော်။ မင်းမိဖုယားနှစ်ပါးရဲ့ မအေးချမ်းခဲ့တဲဝိဉာဥ်တွေကျေနပ်နှစ်သိမ့်မှုရခဲ့တယ်။ ပြီးတော့ ပန်ထွာရဲ့ကျေနပ်နှစ်သိမ့်မှုကိုရယူပြီး၊ ကိုယ့်အပေါ်တင်နေတဲ့ ကျိန်စာဝဋ်ကျွေးကိုပါလျှော်ပစ်နိုင်ခဲ့တယ်”
“ဒါပေါ့မိန်းမရယ်။ အရေးအကြီးဆုံးအချက်ကတော့ဒီခရီးကြောင့်၊ မောင်တို့လင်မယားကြားမှာ ပိတ်ဆို့နေတဲ့အကာအဆီးတွေအားလုံးဖယ်ရှားသွားပြီး၊ ပွင့်လင်းမှုတွေရခဲ့တာ။ ဟောဒီမေမေ့ကိုဇနီးမယားအဖြစ်ပိုင်ပိုင်ဆိုင်ခွင့်ရလိုက်တာက အတန်ဆုံးပဲ။ ပြီးတော့..”
“ပြီးတော့..ဘာဖြစ်သလဲ..”
“ပြီးတော့..နှလုံးသားတင်မကဘူး။ အချစ်ကောင်း၊ အပေးကောင်းတဲ့ မစားရဝခမန်း ဟောဒီစောက်ဖုတ်ကြီးကိုပါအပိုင်ရလိုက်တာကပိုတန်သေးတယ်..”
“ကြည့်ပြောပုံကိုက..စပအကြောင်းကကိုမလွတ်ဘူး။ ဏှာဘူးလေး ကိုယ့်အမေကိုပြန်ဘူးပြီးရအောင်ယူထားတာ။ ဘာမစားရဝခမန်းလည်း။ မသိတဲ့သူများ ကြားရင်၊ သူပဲမစားရသလိုလိုနဲ့။ နေတိုင်းဒီစပကြီးကိုသူစားနေတာ ဝနေလို့၊ ဒီမှာဒီလိုဖြစ်နေတာကိုထည့်မပြောဘူး..”
မြဝတ်မုံ ကသူမလက်ဝါးနှစ်ဘက်ကို ခုံးခုံးလေးလုပ်ပြီးသူ့ဗိုက်စူစူလေးပေါ်သပ်ပြလိုက်လျက်။ လက်ခုံးကို ချဲ့ကာ ၉လဗိုက်လောက်အရွယ်လုပ်ပြလိုက်သည်။
“ဟာ..ဒါသားဝတာမှမဟုတ်တာ၊ မေမေပဲသားငှက်ပျောသီးတွေဝအောင်စားထားတာလေ..”
“ဟင်..သေချင်းဆိုးလေး..မောင်နော်..မောင်..၊ ကဲ..ကဲ..”
မြဝတ်မုံကသူ့သားလင်ကလေး ကောင်းမြသွင်ကို လက်သီးဆုပ်ကလေးများဖြင့်သွက်လက်စွာလိုက်ထုနေလေသည်။
“အားးး အဟား..ဟားး နာတယ်မိန်းမရဲ့..”
ကောင်းမြသွင်ကရှောင်ပြေးရင်း၊ မေမေမိန်းမ မြဝတ်မုံ၏ လက်သီးဆုပ်နုနုလေးနှစ်ဘက်က်ိုသူ့လက်နှင့်ဖမ်း၍ဆုပ်ကိုင်လိုက်၍၊ ကိုယ်လုံးလေးကိုပါရင်ခွင်ထဲဆွဲသွင်းရင်း၊ မယားချစ်ကလေး၏နဖူးမို့မို့လေးကိူနမ်းရှိုက်လိုက်ရင်း..။
“စတာပါမိန်းမရယ်။ သိပ်ချစ်တာပဲ..။ မောင်အရမ်းချစ်လို့ပါကွာ..”
မြဝတ်မုံက သားလင်လေး၏ပုခုံးပေါ်သို့ခေါင်းလေးနွဲ့၍မှီခိုလိုက်ရင်း..။
“ကျိန်စာပြေသွားတာကောင်းတယ် ဆိုပေမယ့် မိန်းမတော့ ဝမ်းသာရမှာလား၊ ဝမ်းနည်းရမှာလားမဝေခွဲတတ်တော့ဘူး။ ဒါဆိုနောက်ဘဝတွေမှာတို့တတွေ ဒီလိုဆက်တိုက်လင်မယားအဖြစ်ပေါင်းရပါတော့မလားဟင်။ ကျိန်စာလွတ်သွားတဲ့သာမန်လူသားတစ်ယောက်အနေနဲ့လွတ်လပ်စွာမွေးဖွားခွင့်ရှိသွားပြီဆိုရင်၊ သံသရာမှာ တွေ့တဲ့လူနဲ့၊ ကြုံသလိုပေါင်းရတော့မှာပေါ့။ ဘယ်တစ်ကွေ့မှာမှပြန်တွေ့ရမယ်မသိတော့ဘူး။ အခုဝတ်မုံကမောင်နဲ့ပဲဘဝတိုင်းပေါင်းချင်နေမိတယ်။ သားအမိပဲတော်တော်၊ ပြန်ပဲညားညား၊ ဘဝဆက်တိုင်းလင်မယားဖြစ်ရင်တော်ပြီ..”
“မိန်းမကလည်းကွာ..၊ ဘာလို့ကျိန်စာနဲ့ဆုံဆည်းခြင်းကိုလိုလားရတာလဲ။ ကျိန်စာကလွတ်သွားတာပဲကောင်းပါတယ်။ ကျိန်စာနဲ့ဆုံဆည်းမယ့်အစား။ ရေစက်နဲ့ဆုံဆည်းခြင်းကိုပြောင်းလိုက်ကြစို့လားမိန်းမရယ်။ အလှူတွေ၊ ကောင်းမှုကုသိုလ်တွေကိုအတူတူလုပ်။ စိတ်တူကိုယ်တူ၊ စိတ်ပါလက်ပါစေတနာအမှန်နဲ့အတူလုပ်ရင်ရေစက်ကကိုယ်တွေကိုရှောင်လွှဲပေးမှာမဟုတ်ပါဘူး။ ကျိန်စာကိုတမ်းတမနေနဲ့တော့နော်။ တို့တတွေရေစက်ပါမယ့် ကောင်းမှုကုသိုလ်တွေကိုပဲ အတူလုပ်ရအောင်နော်..”
“အင်းပါယောက်ျားရယ်”
“ဒါနဲ့မိန်းမကအခုမှ သွေးသားရင်းချာချင်းအချစ်ကျွံတဲ့၊ အင်းစက်တီးယပ်စ် အချစ်ကိုအခုမှလာပြီးခရေဇီဖြစ်နေရတာလည်း..”
“အင်း..ချစ်လည်းမသိတော့ဘူးယောက်ျားရယ်။ ပန်ထွာရဲ့ကျိန်စာကြောင့်ပဲလား။ အဓိယဒေဝဘုရင်မင်းမြတ်ရဲ့ ပြဌာန်းလိုက်တဲ့ပဋိဉာဥ်ကြောင့်ပဲလား။ ဗိမ္မာန်တော် ခန်းမကစာရုဝတီနတ်ဘုရားမရဲ့ ရှေ့မှောက်မှာ ဘုရင်ကြီးရဲ့ပဋိဉာဥ်ကိုဖတ်လိုက်ရတဲ့ အချိန်မှာမေမေ့ကိုတားဆီးထားတဲ့အတွေးအမြင်တွေအကုန်ပွင့်လင်းသွားတယ်။ တောင်ဇာလီပြည်သားတွေ ကာမရာဂဆက်ဆံရေးကိုပွင့်လင်းစွာအကန့်အသတ်မရှိခွင့်ပြုပေးလိုက်တဲ့ ဘုရင်ကြီးရဲ့ကြေညာချက်ကြောင့်ပျော်ရွှင်နေရတဲ့ပြည်သူတွေကိုကြည့်ရင်း။ မေမေလည်းသားအပေါ်မှာရှိတဲ့အချစ်တွေက ဘာမှအတားအဆီး မရှိတော့ဘူး.. ”
“သားလိုချင်တဲ့စိတ်နှလုံးသားဆန္ဒကိုဖြည့်ဆည်းလိုက်လျောပေးဖို့ မေမေစိတ်ဆုံးဖြတ်လိုက်တာပဲ။ ကဲဟောဒီကမေမေမြဝတ်မုံရဲ့လင်ကလေး ရေ။ ဝတ်မုံအရွေးမမှားပါဘူး။ ဟောဒီကမောင်ဆိုတဲ့ ဦးကောင်းမြသွင်ဟာ ဝတ်မုံအတွက်တော့ တာဝန်ကျေ၊ တာဝန်ယူတတ်ပြီး အချစ်ကြီးလည်းချစ်ပေးနိုင်တဲ့ ခင်ပွန်းကောင်းတစ်ယောက်၊ ဖြစ်လာတာပဲမဟုတ်လား။ ချစ်တယ်ယောက်ျားရယ်။ ပြီးတော့ဝတ်မုံဘဝကို ဒီလိုဖြစ်လာအောင်ဖန်တီးပေးပြီး၊ ဒါကိုလုပ်ဖြစ်အောင်နဲ့ ဆုံးဖြတ်ချက်မှန်ကန်မှုရှိအောင်တွန်းအားပေခဲ့တဲ့ တောင်ဇာလီဘုရင်ကြီးအဓိယဒေဝနဲ့ မိဖုရားကြီး စာရုဝတီတို့ကိုကျေးဇူးတင်လိုက်တာရှင်.. ”
“ဒါနဲ့ဗိုက်အပ်ထားတဲ့ အိုဂျီ ဒေါက်တာက ဂျူးဒိတ်ကိုဘယ်တော့လောက်လို့သတ်မှတ်ထားလည်းမိန်းမ..”
“သူရက်တွက်ကြည့်တော့နိုဝင်ဘာနောက်ဆုံးပတ်ထဲလောက်မှာလို့မှန်းတယ်တဲ့ ပြက္ခဒိန်နဲ့ ပြန်တိုက်ကြည့်ရင်၊ တန်ဆောင်မုန်းလပြည့်ပတ်ဝန်းကျင်ပေါ့ယောက်ျားရဲ့..”
“တန်ဆောင်မုန်းလပြည့်နေ့တဲ့လား။ အဲဒီနေ့က သဝဏ္ဏဝါဠီ ဗိမ္မာန်တော်ကြီးရဲ့နှစ်ပတ်လည်ပျော်ပွဲကြီးကျင်းပတဲ့နေ့မဟုတ်လား။ အဲဒီနေ့မှာမွေးလာမယ် ဆိုရင်တော့တကယ်ပဲတိုက်ဆိုင်လွန်းပါတယ်။အခုတော့အဝေးကြီးလိုသေးတာပဲ၊ အာထရာဆောင်းကရောဘယ်တော့လောက်မှကြည့်လို့ရမယ်တဲ့လည်း..”
“အခုအရမ်းကြီးစောသေးတယ်တဲ့မောင်၊ အကောင်အထည်တောင်ကောင်းကောင်းမဖြစ်သေးဘူးတဲ့၊ လစဥ်သွားပြရင်း ရတဲ့အချိန်ကျသူပြောပေးမယ်တဲ့..”
“တားတားယေးလား၊ မီးမီးယေးလား၊ မတိရသေးဘူးပေါ့..”
“နောက်တစ်လနှစ်လလောက်ဆိုသိလောက်ပါပြီယောက်ျားရဲ့..၊ ဒါနဲ့မောင်ကဘာလေးလိုချင်လို့တုန်း..”
“ကိုယ့်ရင်သွေးပဲ၊ ဘာလေးလာလာချစ်ရမှာပေါ့ချစ်မေရဲ့..။ ဒါနဲ့မိန်းမကရောဘာလေးလည်း..”
“မောင်နဲ့တူတူပါပဲ။ ဒါပေမယ့်ဝတ်မုံက ဟောဒီ..မောင်ဆိုတဲ့ သားကလေးမွေးထားဖူးတော့၊ အပြောင်းအလဲသဘောနဲ့ဆိုရင်၊ သမီးလေးလိုချင်တယ်။ မီးမီးလေးသာမွေးလာခဲ့ရင် ပေးရမယ့်နာမည်ကိုတောင်စဥ်းစားပြီးပြီ..”
“ဟုတ်လားး! ဘာတဲ့လည်းမိန်းမ..”
“ရွေးချယ်စရာတစ်ခုထဲပဲရှိတယ်..၊ (စာရုဝတီ) တဲ့”
“တကယ်လို့ အာထရာဆောင်းအဖြေက ယောက်ျားလေးလို့ထွက်လာရင်ကော..မိန်းမ”
“အဲဒီလိုဆိုရင်လည်း ရွေးချယ်စရာနာမည်က တစ်ခုထဲပဲဖြစ်မှာပေါ့ ယောက်ျားရယ်..၊ အဲဒါက..”
ကောင်းမြသွင်နှင့်မြဝတ်မုံတို့ဇနီးမောင်နှံ နှစ်ယောက်၏ပါးစပ်ဖျားမှ သံပြိုင်ထွက်လာခဲ့သည်ကတော့..။
“အ..ဓိ..ယ..ဒေဝ”
ပြိုင်တူအော်လိုက်ကြပြီးသည့်နောက် နှစ်ယောက်စလုံးထံမှရယ်သံဝေဝေစည်စည်လေးများထွက်ပေါ်လာလေသတည်း..။
ရေမြေ့ရှင်၏နောက်ဆုံးဆန္ဒ (ပြီးပါပြီ)
အားလုံးကိုခင်တဲ့..
လမင်းကြီး
