မှန်သားပေါ်က အက်ကြောင်းများ (အပိုင်း ၃)

��င်း ဆောင့်ကြောင့် ထိုင်လျှက်၊ လီး နှင့် စောက်ဖုတ်မှာ စွိကနဲ ဝင်သွားလေပြီ။
သန့်ဇော်လင်းက ပက်လက် အနေအထားမှာ မသီတာ နောက်ပိုင်းကို မျက်နှာပြုထားသည်မို့ မသီတာ ဂါဝန်အပွကြီးကို မ ကာ မသီတာ ဖင်ကြီးကို အရသာခံကြည့်လိုက်လေသည်။ မသီတာ ဖင်လုံးကြီး နှစ်ခုကြား မှ သူ့လီးကြီး ဝင်ထွက်နေတာကိုလည်းကောင်း ၊ မသီတာ ဖင်ကြီး သူ့ပေါင်ပေါ် အိကနဲ ကျလာလိုက် ကြွသွားလိုက်၊ သူ့လီးကြီးကလည်း နွေးထွေးနူးညံ့သည့် မသီတာ စောက်ဖုတ်အတွင်းသားများ၏ ထွေးပွေ့ ပွတ်တိုက်ပေးနေတာကိုလည်း ခံနေရ သဖြင့် လည်းကောင်း သန့်ဇော်လင်းမှာ ပြီးချင်စိတ်တောင်ပေါက်လာရသည်။ သို့သော်လည်း သူကိုယ်တိုင် အားရပါးရ ဆောင့်လိုးချင်တာကြောင့် မပြီးရအောင် စိတ်ကို ထိန်းထားလေသည်။ ခနကြာတော့ မသီတာက ထိုင်ထ လုပ်ပေးနေရာက ခနရပ်ပြီးသူ့ဖက် လှည့်ကာ သူမ နူတ်ခမ်းပေါ် လက်ညိုးကန့်လန့်ထောင် ပြီး အသံတိတ်ဖို့ ပြောလိုက်သည်။ ခလေးါအိပ်သွားပြီ ဆိုတာလည်း သန့်ဇော်လင်း သိလိုက်ရသည်။ ထို့ကြောင့် သူတို့ နှစ်ယောက် ကလေးဘေးမှ အသာခွာလိုက်ကြကာ ကုတင်နှင့်ဝေးရာ အခန်းဝနားသို့ သွားကြလေသည်။ မသီတာ မှာ ဂါဝန်ပြန်ချလိုက်လို့ နဂိုအတိုင်း ဖြစ်နေသော်လည်း သန့်ဇော်လင်းက ပုဆိုးပြန်မဝတ်ထားသဖြင့် လီးကြီးမှာ မသီတာ စောက်ရည်များ ပေကျံ ပြီး တောင့်တင်းနေလေသည်။ မသီတာက သန့်ဇော်လင်း လီးကြီးကို ကြည့်ပြီး သူမ ပါးစပ်ကို လက်ဖဝါးဖြင့် ပိတ်ကာ ခွိကနဲ ရီလိုက်လေသည်။

သန့်ဇော်လင်းက လည်း အသံမထွက်ပဲ မသီတာ လက်မောင်းကို ဆွဲလိုက်ကာ တံခါးပေါက်နား မှ နံရံကို မျက်နာပြု ရပ်စေပြီး သူမ ဂါဝန်ကို မတင်လိုက်လေသည်။ မသီတာကလည်း အထာပေါက်ပါသည်။ နံရံကို လက်ထောက်လျှက် သူမ ဖင်ကြီးကို အနောက်သို့ ကော့ပေးလိုက်သည်။ သန့်ဇော်လင်းက မသီတာ ပေါင်လုံးကြီး နှစ်လုံးကြားမှ ြ့ပူထွက်လာသော စောက်ဖုတ်ကြီး အဝတွင် သူ့လီးကြီးကို တေ့ကာ ဆောင့်ထိုးချလိုက်လေသည်။

“အိ….အု…”

“ဖတ်….ဖတ်…ဖွတ်….ဖတ်..”

မသီတာ မှာ တတ်နိုင်သလောက် အသံကို ထိန်းကာ ငြီးသော်လည်း  အရည်ရွမ်းနေသော စောက်ဖုတ်ထဲ လီးဝင်သည့်အသံ တစွတ်စွတ်၊ သူမ ဖင်ကြီးနှင့် သန့်ဇော်လင်း ပေါင်ခြံတို့ ရို်က်ဖတ်မိသော အသံတဖတ်ဖတ် တို့က သာ အခန်းထဲတွင် တိုးတိုး လေး ထွက်ပေါ်နေရတေ့သည်။

………..

မသီတာ နှင့် သန့်ဇော်လင်း တို့ ကလေးသိပ်ရန် အိပ်ခန်းထဲ ဝင်သွားတော့ မာချိုဝင်း နှင့် ကိုမြင့်အောင် မှာ မျက်နှာချင်းဆိုင် ဆိုဖာပေါ်မှာ ထိုင်နေကြရင်းက ဘယ်က စကားစရမည်မှန်း မသိ ဖြစ်နေကြသည်။ ကိုမြင့်အောင်မှာ လက်ထဲမှ ရေခဲ တုံးလေးတွေ အရည်ပျော်နေပြီ ဖြစ်သဖြင့် ပယင်းရောင် ဖျော့နေပြီ ဖြစ်သော ဝီစကီ ခွက်ကို အကုန်မော့သောက်ချလိုက်သည်။ အရည်က ထင်တာထက်များ နေသဖြင့် အသက်နည်းနည်းအောင့် ပြီး ကုန်အောင် မော့ချလိုက်ရသည်။ ပြီးသည် နှင့် လေတွေကို ပါးစပ်ထဲက ဖူးကနဲ မှုတ်ထုတ်လိုက်သည်။ မျက်နှာလည်း နည်းနည်း နီလာသည်။ မာချိုဝင်း ကတော့ ဝိုင်ခွက်ကို တစုပ်သောက်လိုက်ပြီး  မျက်နှာ နီနီ ဖြင့် ငကျည်းခြောက်လဖက်အစပ်သုပ်ကို ဇွန်းဖြင့် ခပ်ဝါးနေသည့် ကိုမြင့်အောင် ကို ကြည့်နေပြီး ပြုံးလိုက်မိသည်။ သူမ အနေ နှင့်က ကိုမြင့်အောင် ကို ကစားစရာ တခုလောက်သာ သဘောထား မိသည်။ ကိုမြင့်အောင် တော်တော်ရိုးကြောင်းကို သူမ အကဲခပ်မိသည်။ သူမ အတွေ့အကြုံ တွေ အရ ကိုမြင့်အောင် ကို လက်ညိုးလေး ဖြင့်ပင် လှည့်ပြစ်လိုက် လို့ ရသည်ဆိုတာ သိတော့ လည်း သနားသလို ဖြစ်မိသည်။ ယခုလည်း ကိုမြင့်အောင် တယောက် အတော် ရဲဆေးတင်နေရကြောင်း သူမ တွေ့နေရသည်။

မာချိုဝင်း က သူမ ပေါင်တလုံးကို နောက်တလုံးပေါ် ထပ်တင်လိုက်သည်။ သူမ ဝတ်ထားသည်က ဂျင်းစ အကျႌ နှင့် ဂါဝန် တဆက်ထည်း ဒရက်စ် အနားက ပေါင်လည်လောက်သာ ရှိတာမို့ ပေါင်ချင်းချိတ်လိုက်တော့ သူမရဲ့ ဝင်းဝါတဲ့ ပေါင်တန်တွေက ကိုမြင့်အောင် မျက်စေ့ အောက်မှာ တန်းကနဲ။ ချောမွတ် ဖြူဖွေးနေတဲ့ တရုပ်မလေး ပေါင်တန် ကို ကိုမြင့်အောင် မသိမသာ ခိုးကြည့်နေရင်းက မျက်စေ့ မလွဲနိုင်တော့ တံတွေး တွေ မျိုချနေရသည်။ မာချိုဝင်းကလည်း သိသည်၊ သူမ တမင်လုပ်ပြထားတာ မဟုတ်လား ။ ကိုမြင့်အောင် ကို သူမ အရမ်း လည်းမမူးစေချင်၊ ကိုမြင်အောင် ၏ ကပ်ကိုး ဖန်တက်ဆီကို လည်း မသီတာ ပြောထားသဖြင့် သိနေပြီ ဖြစ်ရာ၊ မာချိုဝင်းက ထိုင်ရာမှ ထလိုက်ကာ ကိုမြင့်အောင် ထိုင်နေရာသို့ သွားပြီး သူမ လက်ကလေးကို ကမ်းပေးလိုက်သည်။ ကိုမြင့်အောင် က မေးခွန်းထုတ်သည့် အကြည့်ဖြင့် မော့ကြည့် နေသဖြင့်၊ မာချိုဝင်းက စိတ်မရှည်သလိုဖြင့် ကိုမြင့်အောင်လက်ကောက်ဝတ် တဖက်ကို ကုန်းဆွဲလိုက်ရင်း အသံတိုးတိုး ဖြင့် ၊

“အသံမထွက်နဲ့ တိုးတိုး၊ လာခဲ့”

ဟု ဆိုကာ ခေါ်သွား သည်။ ကိုမြင့်အောင် က ဘုမသိဘမသိဖြင့် နူးညံ့သော မာချိုဝင်း လက်ကလေးကို ကိုင်ရင်း အနောက်မှ လိုက်သွား လေသည်။ မသီတာ နှင့် သန့်ဇော်လင်းတို့ ဝင်သွားသည့် အခန်းဝနားရောက် တော့ တံခါးကို အသာလေး ဟ ကာ ချောင်းကြည့်လိုက်သည်။ မာချိုဝင်း မျက်နှာ ပြုံးသွားသည်။ နောက်မှ ပါလာသည့် ကိုမြင့်အောင် ကို အသံမထွက်နဲ့ ဟု အမူအယာပြပြီး တံခါးကြားမှ ချောင်းစေသည်။ ကိုမြင့်အောင် စိတ်တွေ လှုပ်ရှားပြီး ပုဆိုးအောင်မှ လီးကြီး ထောင်တက်လာသည်။ မထောင်ပဲ ခံနိုင်မလား သူတို့ ချောင်းသည့် အချိန်တွင် သန့်ဇော်လင်း  ခေါင်းကို မမြင်ရ မသီတာ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ထားသည့် ပေါင်နှစ်လုံးကြားထဲ ပက်လက်ဖြင့် မသီတာ ဂါဝန်ဖုံးထားသဖြင့် သန့်ဇော်လင်း ရင်ဘတ် နှင့်အောက်ပိုင်းကိုသာ မြင်နေရသည်။

မသီတာ ဖင်ကြီး နှင့် ကိုယ်လုံး လှုပ်ရှားပုံ နှင့် မသီတာ အသံတိတ် ငြီးနေပုံ အရ သန့်ဇော်လင်း တယောက် မသီတာ စောက်ဖုတ်ကို အားရပါးရ ဘာဂျာမှုတ်နေတာမှန်း သိသာလေသည်။ ကိုမြင့်အောင် စိတ်ဝင်တစားဖြင့် မသီတာ ၏ ဖီးတက်နေသော ဘေးတိုက် မျက်နှာလေးကို ငေးကြည့်နေတုံး သူ့ပုဆိုးကို ဖြည်ချလိုက်ပြီး သူ့လီးကြီး ကို လက်ဖဝါးနုနုလေးက လာကိုင်တာ သိလိုက်ရသည်။ ငုံ့ကြည့်လိုက်တော့ တရုပ်မ လှလှလေး သူ့ခယ်မ မာချိုဝင်း၊ သူ့ကို ပြုံးပြရင်း သူ့လီးကြီးကို ဖွဖွလေး ဆုပ်ကိုင်ကာ ဂွင်းတိုက်ပေးနေတာ တွေ့လိုက်ရသည်။

ကိုမြင့်အောင် အခန်းထဲ ကို ပြန်ချောင်းကြည့်လိုက်တော့ သန့်ဇော်လင်း လီးကြီးပေါ် မသီတာ က ထိုင်ကာ ပေါ်မှ လိုးနေကြပြီ။ မာချိုဝင်းက လည်း ကိုမြင့်အောင် လီးကြီးကို ထုပေးနေရင်းက မြင်နေရသည်။ ကိုမြင့်အောင်က မာချိုဝင်း ပုခုံးလေးကို လှမ်းကိုင်တော့ မာချိုဝင်းက ကိုမြင့်အောင် ရှေ့တွင် ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်ကာ ကိုမြင့်အောင် လီးကြီးကို သူမ နှုတ်ခမ်းလေးဖြင့် နမ်းလိုက်ပြီး သူမ နှုတ်ခမ်း အစုံကို ဟ ကာ လီးကြီး ကို ငုံစုပ်လိုက်လေသည်။ ကိုမြင့်အောင် မှာ တကိုယ်လုံး ကြက်သည်း မွှေးညှင်းများ ထသွားပြီး လရည်များ မာချိုဝင်း ပါးစပ်ထဲ ပန်းထုပ်ချင်စိတ်ကို မနည်းထိန်းနေရလေသည်။ ဒူးများကလည်း ချောင်ပြီး ခွေညွှတ်ကျ ချင်သလို ဖြစ်လာသည်မို့ မာချိုဝင်း ခေါင်းလေးကိ ကိုင်ထိန်းထားရလေသည်။ မာချိုဝင်းက ကိုမြင့်အောင် လီးတန်ကြီးကို လက်လေး ကဖက်ဖြင့် ကိုင်ကာ သူမ နူတ်ခမ်းအစုံကို ဝိုင်းဝိုင်းလေး လုပ်လျှက် လီးကြီးကို နူတ်ခမ်းဖြင့် ပွတ်တိုက်ကာ ဂွင်းထုပေးနေလေသည်။ လီးကြီး ပါးစပ်ထဲဝင်လာတိုင်း ထိပ်အပေါက်လေးကို လျှာထိပ်ကလေး ဖြင့် ထိုးထိုးပေးကာ ပြန်မထုတ်ခင် စုပ်ပေးလိုက်သေးသည်။ မာချိုဝင်း ၏ ပုလွေ တက်ကနစ်ကို ကိုမြင့်အောင် ခမြာ အလူးအလဲ ခံနေရလေသည်။

အခန်းတွင်းမှာလည်း သန့်ဇော်လင်း နှင့် မသီတာ တို့ မှာ ပွဲကြမ်းနေလေပြီ။ မသီတာ ဂါဝန်ကြီးကို လှန်ကြည့်ရင်းက မသီတာ ဖင်ကြီးတွေကြားထဲ သူ့လီးကြီး ဝင်ဝင်သွားတာကို လှမ်းကြည့်နေသော သန့်ဇော်လင်း က တံခါးဝမှ သူတို့ကို ချောင်းနေသော ကိုမြင့်အောင် ကို သတိမထားမိခြေ။

ကိုမြင့်အောင် မှာ ယခုတော့ မသီတာ ကို ဂရု မစိုက်နိုင်တော့ခြေ၊ သူ့လီးကို စုပ်ပေးနေသည့် ခယ်မလေး မာချိုဝင်းကို လိုးချင်စိတ်တွေ အတင်း ပြင်းပျနေရလေပြီ ။ ကိုမြင့်အောင် မာချိုဝင်းကို ဂျိုင်းမှ ဆွဲထူလိုက်ကာ ဧည့်ခန်းဘက်သို့ ဆွဲခေါ်သွားလေသည်။ ဧည့်ခန်း ဆိုဖာရှေ့တွင် မာချိုဝင်း ဂျင်းရှပ်အကျီ ကို ကြယ်သီး များ စဖြုတ်လေသည်။ မာချိုဝင်းက သူမ ခါးမှ အဝတ်ခါးပါတ်လေးကိ ဖြည်လိုက်ပြီး အကျႌ လက်တွေကို ဆွဲချွတ်လိုက်တော့ သူမ ဒရက်စ် မှာ ကြမ်းပေါ် ပုံလျှက် ကျသွားလေသည်။ သူမ ကိုယ်ပေါ်မှာ ဘရာဇီယာ အသားရောင်ပျော့ပျော့လေး နှင့် အရောင်တူ ပင်တီ ဘွိုင်းရှော့လေး သာ ကျန်တော့သည်။ ကိုမြင့်အောင် က သူမ ပင်တီလေးကို ခါးသရေမျှော့ကြိုး မှ ဆွဲကိုင်ပြီး ခြေထောက်အောက်သို့ ဆွဲချွတ်ပေးနေချိန် မာချိုဝင်းက သူမ ဘရာဇီယာလေးကို ချွတ် ပြီးနေလေပြီ။ သူ့မိန်းမ လို အကိတ်ကြီး မဟုတ်သော်လည်း နံပိန်လေး မဟုတ်၊ သူ့နေရာ နှင့် သူ အမို့အဖေါင်း အကောက်အကွေး တို့ ဖြင့် မိန်းမ ပီသ ဆက်ဆီကျနေသော အသားဖွေးဖွေး တရုပ်မ လေး ၏ ကိုယ်လုံးတီး အလှကို မြင်လိုက်ရတော့ ကိုမြင့်အောင် ခမြာ တံတွေးသာ မျိုချနေရတော့သည်။ သူ့ပုဆိုးကို ကွင်းလုံးချွတ်ချလိုက် သဖြင့် ထောင်မတ်နေသော လီးကြီးမှာ လှံတန်ကြီး ကဲ့သို့ မာချိုဝင်း လေးကို ချိန်လျှက်ဖြစ်နေလေသည်။ မာချိုဝင်းက ကိုမြင့်အောင် ရှပ်အကျႌ ကြယ်သီး တွေကို စိတ်ရှည်လက်ရှည် ဖြုတ်ပေးနေစဉ် ကိုမြင့်အောင်က မာချိုဝင်း မျက်နှာ အနှံ့ ကို နမ်းရှုံ့နေလေသည်။ မာချိုဝင်း က ကိုမြင့်အောင် ရှပ်အကျႌကြယ်သီးတွေကို ဖြုတ်ပြီးသွားမှ သူမ မျက်နှာလေးကို မော့ပေးတော့ နီတာတာ ဟတတ နူတ်ခမ်းလေးကို ကိုမြင့်အောင် က သူ့ပါးစပ်ဖြင့် ငုံကာ သကြားလုံးလေးစုပ်သလို တပြွတ်ပြွတ်စုပ်နမ်းပြစ်လေသည်။ မာချိုဝင်းက လည်း ကိုမြင့်အောင် လည်ကုပ် ကို တွယ်ဖက်လိုက်လေရာ သူတို့ ကိုယ်နှစ်ခု ပူးကပ်သွားပြီး မာချိုဝင်း နို့ကလေးတွေက ကိုမြင့်အောင် ရင်ဘတ်ကြီးကို အိကနဲ ဖိမိသလို ကိုမြင့် အောင် လီးထိပ်ကြီးကလည်း မာချိုဝင်း ဘိုက်ကလေးကို ထောက်ထိုးမိလေသည်။

သူတို့ နှစ်ယောက် ခန အကြာ နမ်းစုပ်ကြပြီးမှ မာချို ဝင်းကို နှစ်ယောက်ထိုင် ဆိုဖာပေးတွင် လက်ရမ်းကို ခေါင်းတင် ပက်လက်လှဲစေကာ သူမ ပေါင်နှစ်လုံး ကြားတွင် ကိုမြင့်အောင် ကနေရာယူလိုက်သည်။ နောက်တောက မာချိုဝင်းက ပေါင်ကလေးကို ကားပေးလိုက်သဖြင့် ဟပြဲပြဲလေး ဖြစ်နေသော စောက်ဖုတ် ဖေါင်းဖေါင်းဖွေးဖွေးလေး နှင့် နူတ်ခမ်း ညိုညို လေးတို့ အတွင်းမှ နီတာရဲ အရည်တရွဲရွဲ စောက်ခေါင်းလေးကို တွေ့လိုက်ရလေသည်။ ကိုမြင့်အောင် က သူ့လီးကြီးကို လက်ဖြင့်တောင် ထိန်းစရာ မလို အရမ်းကို မာတောင်နေသဖြင့် မာချိုဝင်း ပေါင်နှစ်လုံးကြားသူ ဝင်လိုက်သည်နှင့် စောက်ဖုတ်ဝကို တေ့ပြီးသား ဖြစ်နေရာ အချိန်မဆွဲတော့ပဲ ဖိထိုးသွင်းလိုက်လေသည်။

“ဖြွတ်…စွိ..”

“အ..ဖြည်း ဖြည်း ကိုကြီး…အ”

ကိုမြင့်အောင် က သူ့လီးကြီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း နှဲ့ကာ မာချိုဝင်း စောက်ဖုတ်ထဲအဆုံးထိ ဝင်အောင် ထိုးသွင်းလိုက်ပြီး မှ ပေါင်လေး နှစ်လုံးကို မလိုက်လေသည်။ မာချိုဝင်း က သူမ ပေါင်နှစ်လုံးဖြင့် ကိုမြင့်အောင် ခါးကို ညှပ်လိုက်ကာ သူမ ခြေကျင်းဝတ်များကို ကိုမြင့်အောင် ဖင်အနောက်တွင် ချိတ်ထားလိုက်လေသည်။ နောက်တော့ ကိုမြင့်အောင် က ဆောင့်သလို သူမ ခြေထောက်များကလည်း ကိုမြင့်အောင် အဆောင့်တွင် အားပါအောင် ဆွဲဆွဲသွင်းပေးလေတော့သည်။

ယခုတော့ ဧည့်ခန်းတွင်းမှာ ဆိုဖါ လှုပ်သံ တကျွိကျွိ ငြီးသံ အောသံ အင်းအင်း အဲအဲ ၊ စောက်ဖုတ် နှင့်လိး အရည်သံ တစွပ်စွက်၊ ဆီးခုံခြင်း ရိုက်သံ တဖတ်ဖတ် တို့သာ ထွက်ပေါ်နေလေတော့သည်။

အခန်း ၂၃။

သန့်ဇော်လင်း နှင့် မသီတာ အခန်းပြင်ဘက်ထွက်လာတော့ ကိုမြင့်အောင် က ပြီးကာနီးမို့ အရှိန်ပြင်းပြင်း နှင့် ဆောင့်လိုးနေတာကို မျက်လုံးလေး မှေးရင်း အံကြိတ်ကာ အရသာခံစားနေသော မာချိုဝင်း ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ မာချိုဝင်းက မျက်စေ့ထဲ ရိပ်ကနဲ မြင်လိုက်ရသဖြင့် မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ သန့်ဇော်လင်း က မသီတာ ကို ခါးဖက်ပြီး ဧည့်ခန်းထဲ ဝင်လာတာ ဖြစ်နေသည်။ အခုတော့ သန့်ဇော်လင်းက လည်း ပုဆိုးပြန်ဝတ်ထားပြီး၊ မသီတာကလည်း ခုနလိုးတုန်းက ဂါဝန်လှန်လိုးတာ ဆိုတော့ အခု ဂါဝန်ရှည်နှင့်။ ဆိုလိုတာက မာချိုဝင်းက သူမ ယောက်ျား နှင့် သူမ လင်ညီအမ တို့ အဝတ်အစားအပြည့်အစုံ နှင့် အခန်းတခု ထဲ မှာ သူမ နှင့် သူမ ခဲအို က ကိုယ်လုံးတီး နဲ့ ဆိုဖာပေါ်မှာ၊ သူမရဲ့ ပေါင်ကားထားတဲ့ ကြားထဲ ဝင်ပြီး သူမ ခဲအို က ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေတာ၊ ဆိုတော့ နည်းနည်းရှက်သွားတာပေါ့။ အဲတော့ သူမ လက်ဖဝါး နှစ်ဖက်ကို မျက်နှာပေါ် အုပ်ထားလိုက်တယ်။ ကိုမြင့်အောင် ကလည်း အရှိန်ကောင်းကောင်း နဲ့ ဆောင့်လိုးနေရင်းက မာချိုဝင်း သူမ မျက်နှာပေါ်ကို လက်ဖဝါးအုပ်လိုက်တာ တွေ့မှ လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ သူ့ညီနှင့် သူ့မိန်းမ တို့ အခန်းထဲ ရောက်နေပြီး သူတို့ကို ကြည့်နေမှန်းသိလိုက်ရသည်။ ဒါပေမဲ့ သူ့လီးကြီးက အရမ်းယားပြီးမာတောင့်တင်းနေပြီ။ ဘယ်လိုမှ ထိန်းမရတော့ နောက်ထပ်လေးငါးချက်ခန့်ဆောင့်ပြီး လရည်တွေ ထွက်ကုန်တော့သည်။ မာချိုဝင်းလည်း မျက်နှာမဖုံးနိုင်တော့ သူမလည်း အထွတ်အထိပ်ရောက် သွားတယ်ထင်တယ် ကိုမြင့်အောင် ခါးကို အတင်းဆွဲဖက်ထားပြီး ကိုမြင့်အောင် ရင်ဘတ်ထဲ မျက်နှာထိုးဝှက် ထားတယ်၊ သူမ ဖီးအရမ်းတက်သွားတဲ့ပုံ ကို သူ့ယောက်ျား မမြင်စေချင်လို့လားမသိ။ သူတို့ နှစ်ယောက် တယောက်နဲ့ တယောက် ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ခနလောက် ဖက်ထားကြပြီးမှ လျှော့ချလိုက်ကြတယ်။ ကိုမြင့်အောင် မတ်တတ်ရပ်လိုက်တော့ သူ့လီးကြီးက မာချိုဝင်း စောက်ဖုတ်ထဲက ပြွတ်ကနဲ ထွက်သွားတယ်။ သန့်ဇော်လင်းက ဟတတလေး နဲ့ အဖြူရည်တွေ ပြည့်လျှံနေတဲ့ သူ့မိန်းမ စောက်ဖုတ် ကို ငေးကြည့်မိပြီး စိတ်ထဲ တမျိုးဖြစ်မိတယ်။

မာချိုဝင်းက လည်း ကမန်းကတန်း ထ၊ ဆိုဖာပေါ်ကို အစက်တွေ ကျကုန်မှာ စိုးလို့ထင်တယ်၊ သူမ စောက်ဖုတ်လေးကို လက်ဖဝါးနဲ့ အုပ်ပြီးထ၊ နောက်ဖေးခန်းကို ထွက်ပြေးသွားတယ်။ မသီတာက ကိုမြင့်အောင် အနားလျှောက်သွားပြီး ကိုမြင့်အောင် ပါးလေးကို ရွှတ်ကနဲ နမ်းလိုက်သည်။

“သီတာလည်း သွားဆေးလိုက်အုံးမယ်”

ဆိုပြီး မာချိုဝင်းနောက်ကို လိုက်သွားသည်။ ကိုမြင့်အောင် က သူ့ပုဆိုးကို လိုက်ရှာပြီး ကောက်ကာ ဆွဲဝတ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့မှ သူ့ညီကို ပြုံးဖြဲဖြဲ နှင့် ကြည့်ရင်း၊ ဟီး ဟု ရီပြလိုက်သည်။ သန့်ဇော်လင်း က စားပွဲပေါ်ကျန်နေသေးသည့် ရေခဲအကျန်လေး ဖန်ခွက် နှစ်ခု မှာ မျှထည့် ကာ ဝီစကီ နည်းနည်းစီထည့်လိုက်သည်။ သူ့ကို အားနာသလို သေခြာ မကြည့်ရဲ ဖြစ်နေသော ကိုမြင့်အောင်ကို ဝီစကီခွက်လှမ်းပေးရင်း၊

“ချီးယား”

“ချီးယား”

သူတို့ နှစ်ယောက် ဖန်ခွက်ချင်း တိုက်လိုက်ပြီး နည်းနည်း မော့သောက်လို်က်သည်။ ကိုမြင့်အောင်က

“ဆောရီး နော် ညီလေး”

“အာ ကိုကြီးကလည်း ဘာတွေ ဆောရီးနေတာလည်း၊ ကျွန်တော်က အရင်ကတည်းက မသီတာကို လုပ်လာတာကြီးကို ဘာမှ ဆောရီးမနေနဲ့”

“အေးပါကွာ ငါ မျက်နှာပူလို့ပါ”

“ထားလိုက်ပါ ကိုကြီးရာ၊ ဘယ်နှယ့်လဲ မာချို လေး လိုးလို့ ကောင်းရဲ့လား ဟဲဟဲ”

“အဟီး မင်းက လည်း ဟိုက ကြားသွားပါအုံးမယ်ကွာ အားနာစရာကြီး ၊ ကောင်းတာတော့ တအားပဲကွာ ဟားဟား”

ကိုမြင့်အောင် က တိုးတိုးလေး ပြောရှာသည်။ သန့်ဇော်လင်း က ရီမော နေလိုက်သည်။ သူတို့ နှစ်ယောက် အမြီး ကောက်စားလိုက် အရက်လေး စုပ်လိုက်သောက်နေကြစဉ် မသီတာ တို့ ပြန်ရောက်လာကြသည်။ မသီတာက၊

“ကဲ ကိုကို တို့ ရော သွားဆေး ကြအုံး ညစ်ညစ်ပတ်ပတ် မနေကြနဲ့ တခါထဲ”

ဟု ပြောသဖြင့် ကိုမြင့်အောင် နှင့် သန့်ဇော်လင်းတို့ ထကာ နောက်ဖေးသို့ ထွက်လာကြလေသည်။ သူတို့ နှစ်ယောက် သေးပေါက် လီးရေဆေး ပြီး ပြန်ထွက်လာတော့ မသီတာတို့ လင်ညီအမ နှစ်ယောက် မီးဖိုထဲမှာ ဟော့ပေါ့အိုးနွေးပြီး အသား ပုဇွန် အသီးအရွက်များ ထည့်ပြုတ် ပြီး သူတို့ ယောက်ျား များအတွက် ပြင်ဆင်ပေး နေတာကို တွေ့ရသည်။အားလုံးလည်း ဆာနေကြပြီ ဖြစ်သဖြင့် မီးဖိုခန်းမှာ ပဲ စားလိုက်သောက်လိုက်ကြသည်။ ပြီးမှ အိမ်ရှေ့ခန်းပြန်ထွက်လာပြီး ထိုင်ကြသည်။ သန့်ဇော်လင်းက ကိုမြင့်အောင် ဒီဗီဒီ ပလေရာထဲ သို့ သူယူလာသည့် ဗီဒီယို ကား ကိုထည့်ကာ ဖွင့်လေသည်။

ပထမပိုင်းတော့  အမျိုးသမီးများ က ကိုယ့်အတွဲ ဘေးတွင် ထိုင်နေကြရင်း ဖြင့် ရုပ်ရှင်ကို ကြည့်နေကြလေသည်။ ရုပ်ရှင်မှာ အောကား ဖြစ်သော်လည်း ဇာတ်လမ်း ကလေး နှင့် ဖြစ်သည်။ သန့်ဇော်လင်း တမင်ရွေးယူလာသော ဆွင်း မူဗီ ဖြစ်သဖြင့် သူငယ်ချင်း အတွဲ နှစ်တွဲ တို့ အစပိုင်းမှာ တယောက် မသိအောင် တယောက် သူတို့ မိန်းမ တွေကို ခိုးလုပ်ရင်း နှင့် သိသွားကြတော့ လေးယောက်တွဲ ဆော်ကြသည့် ကားဖြစ်သည်။ ကားက အရှိန် တဖြည်းဖြည်းတက်လာတော့ သန့်ဇော်လင်း တို့ လီးလည်း တောင်လာကြသည်။ သန့်ဇော်လင်းက မာချိုဝင်း ကို တိုးတိုးလေး ကပ်ပြောတော့ မာချိုဝင်းက ပြုံးကာ မတ်တပ်ထရပ်ပြီး ကိုမြင့်အောင် ထိုင်နေသော နေရာသို့ သွားကာ ကိုမြင့်အောင် ပေါင်ပေါ်တက်ထိုင်လိုက်လေသည်။ သန့်ဇော်လင်းက မသီတာကို လည်း မျက်နှာရိပ်ကဲ ဖြင့် လှမ်းခေါ်လိုက်တော့ မသီတာ က သန့်ဇော်လင်း ဘေးလာထိုင်လေသည်။

သန့်ဇော်လင်းက မသီတာ ကိုယ်လုံးကို ဖက်လျှက် မသီတာ နို့ကြီးတွေကို ဆုပ်နှယ်နေချိန်မှာ ကိုမြင့်အောင် က မာချိုဝင်း ဂျင်းဂါဝန် အနားစ အောက်ဖက်မှ လျိုကာ ပေါင်တန်လေးတွေကို ပွတ်နေလေသည်။ သန့်ဇော်လင်း လီးကြီးကို မသီတာက ဘောင်းဘီပေါ်မှ ပင် လှမ်းကိုင်ပြီး ပွတ်ပေးနေရာ သန့်ဇော်လင်း မှာ စိတ်တွေ ထလာသည်။ ကိုမြင့်အောင် တို့ကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ ကိုမြင့်အောင်မှာ မာချိုဝင်းကို ဖက်လျှက် နူတ်ခမ်းခြင်း စုပ်နမ်းနေတာကို တွေ့လိုက်ရသည်။ သန့်ဇော်လင်းက၊

“ကဲ ကိုကြီး ဒီည တော့ ညီ ဒီအခန်းမှာ ပဲ အိပ်တော့မယ်၊ ကိုကြီး မာချို နဲ့ လိုက်သွားလိုက်တော့ ၊ ကျနော်တို့ အခန်းမှာ ပဲ အိပ်လိုက်တော့နော်၊ ကျနော်လည်း အိပ်ချင်ပြီ”

ဟု လှမ်းပြောရာ ကိုမြင့်အောင်က မသီတာ မျက်နှာကို ကြည့်လိုက်၊ မာချိုဝင်း မျက်နှာကို ကြည့်လိုက်လုပ်နေသည်။ မသီတာက၊

“လိုက်သွားလေ ကိုကို၊ ဟေး မာချို ယူရော အိုကေတယ်မလား”

“အိုကေပါတယ် မမ ရဲ့ တခါတလေ အပြောင်းအလဲပေါ့၊ လာ ကိုကြီး မာချို တို့သွားမယ်”

ဟု ဆိုကာ ကိုမြင့်အောင် လက်ကို ဆွဲ၍ ထခိုင်းလိုက်လေသည်။ ကိုမြင့်အောင် ခမျှာ လီးကြီးတအားတောင်နေတာ လူမြင်မှာလည်း ရှက်သဖြင့် ခါးလေးကိုင်းပြီး ထရှာသည်။ နောက်တော့ မာချိုခေါ်ရာနောက်လိုက်ပြီး အခန်းပြင်ထွက်သွားတော့သည်။ သန့်ဇော်လင်းက သူတို့ နောက်လိုက်ကာ တံခါးကို လိုက်ပိတ်ရင်း ဂွတ်နိုက် ပြောလိုက်လေသည်။

နောက်တော့ အိပ်ခန်းထဲ ပြန်ဝင်လာပြီး မသီတာကို လက်ဆွဲကာ၊

“ကဲ လာတော့ မမ ကို ဒီည တော့ ဖင်လိုးရတော့မယ် မမဖင်ကြီး ကြည့်ကြည့်ပြီး မမဖင်ကို ဆောင့်လိုးချင်နေတာ ကြာပေါ့”

“ဟဲတော့ နားရှက်စရာတွေ ပြောနေတယ် တခါထည်း ဟွန့် ဘယ်သူက ဖင်ခံမယ်ပြောလို့လဲ သွား”

မသီတာ က သွားဟုသာ ပါးစပ်က ပြောသော်လည်း မျက်နှာ အမူအယာက ညုတုတု မို့ သန့်ဇော်လင်း က မသီတာ နူတ်ခမ်းလေး ကို ငုံ့ကာ စုပ်နမ်းလိုက်ရင်း၊

“မမ က သဘော အရမ်းကောင်းပြီး မောင်လေး ဘာလုပ်လုပ် ပေးလုပ်မယ် ဆိုတာ သိပါတယ်ကွာ၊ ခစ်ခစ်။ ဒါနဲ့ မမ ရဲ့ သမီးက ကျွန်တော့် သမီး ဆိုတော့ မမ ကို ကလေး တို့ အမေ လို့ခေါ်ရမယ်နော် မမ ကလည်း ကျွန်တော့်ကို ခလေးတို့ အဖေ လို့ခေါ်လေ”

“ဘာခလေး တို့လဲ ခု မှ တယောက်ထဲ ရှိတဲ့ဟာကို”

“နောက်တယောက်ရအောင် လုပ်ပေးမယ်လေ ခိခိ။ ဒီမှာ ကြည့် ကျွန်တော့် ညီလေးက မစောင့်နိုင်တော့ဘူးတဲ့ လာပါ မိန်းမရယ်”

“ဘာမိန်းမ လည်း သူ့မိန်းမ ကဖြင့် သူ့အကို နဲ့ အလိုးခံဖို့ လိုက်သွားပြီဟာကို”

“ဟင့်အင်း ဒီတည ကတော့ မမ က ကျွန်တော့် မိန်းမပဲ”

ထိုသို့ဖြင့် နောက်ပြောင်ကြည်စယ် ကြရင်း အိပ်ခန်းထဲ ရောက်သွားကြသည်။ သမီးလေးကို သပ်သပ် အခန်း ဖြင့် သိပ်သဖြင့် သမီးလေး နိုးလာမှာ ပူစရာမလို အသံလည်း သိပ်ထိန်းစရာ မလိုကြခြေ။ မသီတာ က ဘေဘီမော်နီတာလေးကို အခန်းထဲက စားပွဲပေါ် အသာတင်ထားလိုက်သည်။ နောက်တော့ အံဆွဲထဲမှ ကွန်ဒန် နှင့် ချောဆီဗူးလေးကို ထုတ်ပေးလိုက်သည်။ သန့်ဇော်လင်းက ကုတင်ပေါ်ကို အသာတင်လိုက်ပြီး သူ့အဝတ်အစားတွေ အကုန်ချွတ်ချလိုက်သည်။ မသီတာကိုလည်း ဂါဝန်ကြီး ချွတ်စေလျှက် ကိုယ်လုံးတီးအလှ ကို တဝကြီးခံစားလေသည်။ မသီတာကို ကုတင်ဘေးရပ်ရင်းမှ ကုတင်ပေါ်သို့ ကိုယ်အပေါ်ပိုင်းကို မှောက်ချ စေသည်။ မသီတာ ဖင်လုံးကြီးတွေ မှာ ကားစွံ့ထွက်လာခဲ့သည်။ မသီတာ ပေါင်ကြီး နှစ်လုံးကို ချဲကား ရပ်စေပြီး အနောက်မှာ ဒူးထောက်ထိုင်ကာ မသီတာ စောက်ဖုတ်ကြီးကို လျှာကြီးဖြင့် ရက်ပေးလေသည်။ မသီတာ မှာ အီးကနဲ အော်ရင်းက မိမိ နို့နှစ်လုံး ကို မွေ့ယာပေါ် ပိကြားနေအောင်ကပ်ထားရင်းဖင်ကြီးကို မြှောက်ပေးလာသည်။ သန့်ဇော်လင်းက မသီတာ ဖင်လုံးကြီးနှစ်ခုကို ဖြဲကာ စောက်ဖုတ်အကွဲကောင်းမှ တဆင့် ခရေပွင့် ညိုလေးကိုပါ လျှာဖြင့် ရက်ပေးလေရာ မသီတာ မှာ ဖင်ကြီး တရမ်းရမ်း ဖြစ်နေရသည်။

“လုပ်တော့ကွာ ဒီမှာ မနေနိုင်တော့ဘူး၊ အားးး”

သန့်ဇော်လင်းက သူ့လီးကြီးမှာ ကွန်ဒန်စွတ်၊ မသီတာ ဖင်ပေါက်ကိုလည်း ချောဆီဖြင့် ကရိုင်းလေသည်။ လက်တချောင်း ကနေ လက်နှစ်ချောင်းလောက် ဝင်ထွက်နိုင်တော့မှ သူ့လီးကြီးကို ခရေပွင့်ညိုညိုလေး အဝမှာ တေ့ကာ ဖြည်းဖြည်းချင်း ဖိသွင်းလိုက်လေသည်။

“အာ့ ဖြည်းဖြည်း ကွာ…နည်းနည်းနာတယ်”

သန့်ဇော်လင်းက စိတ်ရှည်လက်ရှည် တလက်မ ချင်း သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်လုပ်ရင်းဖြင့် အဆုံးထိအောင် ထိုးသွင်းနိုင်ခဲ့လေသည်။ မသီတာ ဖင်တုံကြီး နှင့် သူ့ပေါင်ခြံတို့ ဖိကပ် သွားတော့ မသီတာ ဖင်တုံကြီးများ မှာစပရင်ခဲ့သို့ အိတုန်ခါနေသည်ကို ခံစားလိုက်ရလေသည်။ ထို့ကြောင့်လည်း လိုးဆောင့်ချလိုက်တိုင်း လီးချောင်းမှာပါ ပေါင်ခြံမှာ ပါ အရသာ နှစ်ခု တပြိုင်နက်ရနေလေသည်။ အရှိန်ရလာတော့ မသီတာ မှာလည်း ကြမ်းပေါ်မှာ ခြေဖျားကို ထောက်ကာ ထောက်ကာ ဖြင့် ဖင်ကြီးကို ကော့ပေးလာသလို သန့်ဇော်လင်းကလည်း မသီတာ ခါးကို ကိုင်ကာ ဖိဖိ ဆောင့်လိုးလေသည်။ ဒုတိယ အချီလည်း ဖြစ်သဖြင့် အချိန်တော်တော်ကြာအောင် လိုးလိုက်ရသည်။ ကွန်ဒန် စွတ်ထားတာတောင် ပူလာသဖြင့် ချောဆီ ထပ်ထိုးလိုက်ရသေးသည်။ နောက်တော့ ဆောင့်ချက်တွေ တအားမြန်လာပြီး ပြီးကာနီးတွင် ကွန်ဒန်ကို ဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး မသီတာ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးကြီးထိုးထည့်ပြီး လရည်တွေ ပန်းထည့်ကာ ပြီးလိုက်တော့သည်။

“အားးးးး ကောင်းလိုက်တာ မိန်းမရယ်..သမီးအမေရယ် အိးးး”

နောက်တော့ မသီတာ နှင့် သန့်ဇော်လင်းတို့ နှစ်ယောက် အိပ်ယာပေါ်မှာ တက်လှဲ ကာ တယောက်ကို တယောက်ထွေးပွေ့ကာ နားနေကြရင်းမှ၊ မသီတာက၊

“နင် နင့်ကိုကြီးကို မာချို စွဲသွားမှာ မစိုးဘူးလား ”

“မစိုးရိမ်ပါဘူး ဗျာ၊ မမ ကရော ကျနော့်ကို စွဲ လို့လား အဟီး”

“ဟဲ့ စွဲတာပေါ့ဟ၊ နင်လိုးတာ အရမ်းခံလို့ကောင်းတာ ပဲဟာ”

“အဲတော့ရော ဘာဖြစ်လို့လဲ ကိုကြီးနဲ့ ဆက်ပေါင်းနေတာပဲ မဟုတ်လား”

“အေးပေါ့ဟာ ငါက ကိုကို့ ကိုချစ်တာကိုး၊ လိုးတာကတော့ တမျိုးပေါ့”

“အဲလိုပဲပေါ့ဗျာ၊ မာချို ကလည်း ကျွန်တော့်ကို ချစ်မယ်ထင်တာပါပဲ၊ နို့မို့ ဆိုရင် သူ ဘယ်လက်ထပ်ပါ့မလဲဗျ”

“အင်း ပါ အဲဒါဆိုလည်း ပြီးတာပါပဲ ၊ ငါကတော့ ကိုကို့ ကို မစိုးရိမ်ပါဘူး၊ ငါ့ကို သူ့ညီ ပိုးစိုးပက်လက် လိုးပြီး လို့ သမီးတယောက် ရနေတာတောင် ချစ်နေသေးတာ ဆိုတော့ မာချို့ ကြောင့်တော့ ငါ့ကို ပြစ်သွားမယ်လို့ မထင်ပါဘူး ခစ်ခစ်”

“အို သူတို့ နှစ်ယောက် ယူသွားကြရင် မမ နဲ့ ကျွန်တော်နဲ့လည်း ယူလိုက်မှာပေါ့ဗျာ ဟဲဟဲ”

………………..

အခန်း ၂၄။

မာချို မှာ ကိုမြင့်အောင် ကို လက်ဆွဲပြီး ကိုမြင့်အောင်တို့ အခန်းမှ ထွက်ကာ လှေခါးမှ သူတို့ အခန်းရှိရာအပေါ်ထပ်သို့တက်လာခဲ့သည်။ ကိုမြင့်အောင် က သူတို့ အခန်းတံခါးပိတ်သွားသည်နှင့် မာချို့ အနောက်မှ ခါးလေးကိုင်ကာ အမြန်တက်လိုက်လာကြလေသည်။ မာချိုဝင်း က သူမတို့ အခန်းတံခါးသော့ကို ဖွင့်နေစဉ်မှာပင် သူ့လီးကြီးဖြင့် မာချိုဝင်း ဖင်လုံးလေးကို ထောက်ရင်းက မာချိုဝင်းဂုတ်သားလေး များကို နမ်းရှုံ့နေသည်။ အခန်းထဲ ရောက် ပြီး တံခါးပြန်ပိတ်ပြီး သည်နှင့် မာချိုဝင်းကို အတင်း ဆွဲဖက်ကာ မျက်နှာ အနှံ့ နမ်းရှုံ့ရင်း နူတ်ခမ်းပါးပါး နီတျာတျာလေးကို လည်း စုပ် မိပြန်သည်။

“အိုး ကိုကြီးကလည်းခန လေး အသက်ရှုခွင့်ပေးပါအုံးကွာ၊ မာချို့ ကို ဟွန့် တအားပဲ”

“မာချို က အရမ်း ချစ်စာ ကောင်းနေတာကိုးလို့ ၊ကိုကြီးနမ်းလို့တောင်မဝနိုင်ဘူး”

“ဟွန်း ကိုယ့် ညီလေး မိန်းမကို နော် တခါတည်း ဘယ်အချိန်ထဲက ပြစ်မှားနေသလဲ မသိဘူး လူကြိး”

“အဟီး အမှန်တိုင်းပြောရရင်တော့ ညီလေး နဲ့ ရီးစားဖြစ်ပြီး ကိုကြီးတို့ အိမ် လာလာနေကတည်းကပဲ”

“အယ် ကိုကြီး က အနေအထိုင် ပိရိလိုက်တာ၊ မာချို က ရိပ်တောင်မရိပ်မိဘူး၊ မျက်စေ့သူခိုးတော့”

“မသင့်တော်ဘူးလေ မာချို ရယ်၊ ကိုယ့်ညီလေး ရဲ့ ရီးစား၊ ခုတော့ ကိုယ့်ညီလေးရဲ့ မယား မဟုတ်လား၊ ခိခိ ကံကောင်းချင်တော့ ဒီည ကိုယ့်မယားလေး ဖြစ်သွားပြီပေါ့ အဟစ်”

“အံမယ် ကိုကြီး မိန်းမ လည်း အခုည ကိုကြီး ညီလေး ရဲ့ မယား ဖြစ်နေပြီလေ ၊ ဟို မှာ ခုလောက်ဆို တအားလိုးနေပြီထင်တယ်၊ ကိုကြီး တို့ အိပ်ယာပေါ်မှာ”

ကိုမြင့်အောင် မှာ မာချိုဝင်း အပြောကြောင့် သူ့မျက်စေ့ထဲတွင် သန့်ဇော်လင်း နှင့် မသီတာ လိုးနေကြပုံကို မြင်ယောင်ရင်း လီးကြီးမှာ မတရားတင်းမာလာသည်။

“အို လိုးပလေ့စေကွာ၊ ကိုကြီး ကတော့ ဒီမယားလေးကို ပဲ အဝချစ်တော့မှာ လာခဲ့”

မာချိုဝင်း နှင့် ကိုမြင့်အောင် တို့မှာ အဝတ်အစားတွေ ကမန်းကတန်း ချွတ်ကြပြီး ကုတင်ပေါ် မှာ တယောက် နှင့် တယောက် ဖက်ကာ လှဲကျ သွားကြသည်။ ကိုမြင့်အောင်က မာချိုဝင်း မျက်နှာ အနှံ့ နမ်းရှုံ့ရင်း လည်တိုင်လေးကတဆင့် ရင်သား အစုံ ကိုပါ နမ်းရှုံ့လာခဲ့သည်။ နို့သီးခေါင်း လေးတွေကို သူ့နူတ်ခမ်းဖြင့် ညှပ်ကာ စို့လေးရင်း လက်ကလည်း မာချိုဝင်း ရင်သားလေးတွေကို ဖွဖွလေး ဆုပ်နှယ်ပေးနေသည်။ မာချိုဝင်း အသားလေး တွေမှာ ဖြူဝင်း နေပြီး နို့လေးများမှာ အကြောစိမ်းလေးတွေပင်သန်းနေသဖြင့် အသားညို သော မသီတာ ဖြင့်သာ ကြုံဖူးသော ကိုမြင့်အောင် အဖို့ မျက်စေ့ထဲ အရမ်းကို လှနေလေသည်။ မာချိုဝင်း ဘိုက်သားလေးများကို နမ်းလာပြီးတော့ မာချိုဝင်း စောက်ဖုတ်ဖေါင်းဖါင်းလေး နားသို့ ရောက်လေသည်။ မာချိုဝင်းမှာ စောက်ဖုတ်လေးကို ပြောင်နေအောင် ရှင်းထားလေရာ စောက်ဖုတ် ဖြူဖွေးဖွေး လေးနှင့် နူတ်ခမ်းညိုညို တွန့်လိမ်လိမ်လေး တို့ ကြားမှ အတွင်းသား နီတာရဲလေးတို့ က ထင်ထင်ရှားရှားကို တွေ့နေရလေသည်။ နီတာရဲလေးမှာ အရည်ကြည်တို့ ဖြင့် ရွှမ်းလဲ့နေလေသည်။ ကိုမြင့်အောင်က စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးထဲ လျှာထိုးထည့်ကာ ရက်လိုက်တော့ မာချိုဝင်းက ပေါင်လေးကို ကားပေးလေသည်။

“ကိုကြီး ခြေထောက်ခေါင်းရင်း ဘက်ပေး လိုက် ဆစ်စတီနိုင်းရအောင်”

ကိုမြင့်အောင်က ကိုယ်ကို တပတ်လှည့်လိုက်တော့ သူ့လီးကြီးက မာချိုဝင်း မျက်နှာပေါ်တည့်တည့်ရောက်သွားသည်။ မာချိုဝင်းက ကိုမြင့်အောင် လီးကြီးကို သူမလက်ကလေးဖြင့် ကိုင်ရင်း နူတ်ခမ်းလေးဟ ကာ ငုံစုပ်ပေးလိုက်သည်။ သူတို့ နှစ်ယောက် ဆစ်စတီနိုင်းပုံစံဖြင့် တယောက်လီး တယောက်စုပ် တယောက်စောက်ဖုတ် တယောက်ရက် ဖြင့် အတန်ကြာ အရသာခံနေကြပြီးတော့မှ အရှိန်တက်လာတော့ လိုးဖို့ ပြင်ကြလေသည်။

“မယားလေး ယောက်ျားကို ဖင်ဘူးတောင်ထောင်ပေး အဲဒီ ဖင်ဖြူဖြူလေးကို အနောက်က ဆောင့်လိုးချင်လို့”

“အင်း ပါ ယောက်ျား သဘောပါ ယောက်ျားရယ်”

မာချိုဝင်း က အိပ်ယာပေါ်မှာ ဖင်ဘူးတောင်းထောင်ပေးလိုက်တော့ သူမ ပေါင်နှစ်လုံးကြားက ပြူထွက်လာတဲ့စောက်ဖုတ်လေး အဝမှာ လီးတေ့ပြီး ကိုမြင့်အောင်က စလိုးပါတော့တယ်။

“အ…ကောင်းလိုက်တာ မိန်းမ ရယ် စေးနေတာပဲကွာ..အီးးးး”

“အွန့်…အ ကောင်းတယ် ကောင်းတယ် ခပ်ကြမ်းကြမ်းသာ ဆောင့် ယောက်ျား”

“ဖွတ်…ဖတ်….စွတ်…ဖတ်”

“အိုုုုးးး ရှီးးးးး ကျွတ်စ်..”

ကိုမြင့်အောင် က ဆောင့်ရင်း အရှိန်တက်လာပြီး ပြီးချင်လာသည်။ သို့သော်လည်း ထိုသို့ ပြီးလိုက်ရမှာကို နှမြောသဖြင့် လီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။

“အိုး ဘယ်လို ဖြစ်တာလဲ ကိုကြီးရယ် ဟတ်ကော့ကြိးကို”

“အင်း ပြီးသွားမှာ စိုးလို့ပါ မယားလေးရယ် ပက်လက်လှန်ပေး ..အင်း..အဲဒီပေါင်တလုံးမြှောက်ပေး”

ကိုမြင့်အောင် က မာချိုဝင်းကို ပေါင်တလုံးကျော်အနေအထားဖြင့် ဘေးတိုက်လိုးပေးရင်းက နူတ်ခမ်းချင်းရအောင် စုပ်နမ်းလေသည်။ မာချိုဝင်းက လည်း ကိုယ်လေးကို လိမ်ပြီး ပြန်နမ်းနေရသဖြင့် လီးကြီးမှာ သူမ စောက်ခေါင်း ဘေးနံရံတွေကို ပို ဖိတွန်းလိုးနေတာကို ခံစားနေရလေသည်။ အရသာ မှာ ကောင်းသော်လည်း ခါးနည်းနည်းညှောင်းလာသဖြင့်၊

“ယောက်ျား မိန်းမ ရဲ့ ပေါင်နှစ်လုံးထမ်းလုပ်ပေးကွာ ပြီးချင်နေပြီ”

“အင်းအင်း”

ကိုမြင့်အောင် ကပြောပြောဆိုဆိုဖြင့် ထကာ မာချိုဝင်း ပေါင်နှစ်လုံးပုခုံးပေါ်တင်ပြီး ကြွလာသော စောက်ဖုတ်ထဲ လီးကြီးထိုးထည့်ကာ တဖုံးဖုံး ဆောင့်ပြန်သည်။ မာချိုဝင်းက လည်း ကော့ကော့ကာ ပေးရင်း ဖြင့် မကြာခင် နှစ်ယောက်စလုံး အရသာ အထွတ်အထိပ်ရောက်ကုန်ကြတော့သည်။

“အီးးးးးးးးးးး…ရှီးးးးးးးး”

“ကျွတ်စ်…ကျွတ်စ်..”

ပြီးသွားပြီးသော်လည်း ကိုမြင့်အောင် က သူ့လီးကြီး မပျော့သွားသေးခင်အထိ မာချိုဝင်း စောက်ဖုတ်ထဲ စိမ်ထားလိုက်သည်။ လီးကြီးပျော့သွားမှ အသာဆွဲထုပ်ပြီးမာချိုဝင်းလေးကို သူ့ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲဖက်ထားလိုက်လေသည်။ မာချိုဝင်းကလည်း ကိုမြင့်အောင် ရင်ခွင်ထဲ ခေါင်းထိုးဝင်ကာ မှေးနေလိုက်လေသည်။

ကိုမြင့်အောင်မှာ မသီတာ ကလွဲလျှင် မာချိုဝင်း မှာ ဒုတိယ လိုးဖူးသော အမျိုးသမီး ဖြစ်နေသဖြင့် အတော်ပင်၊ ဖီးဖြစ်နေရသည်။ မာချိုဝင်း က မသီတာလို ကိတ်ကိတ် အတုတ်ကြီးမဟုတ်၊ သူ့နေရာ နှင့် သူသာ အမို့ အဖောင်းတွေ ရှိတော့ ကိုင်ရတွယ်ရ မရပြုရတာကလည်း ပေါ့ပေါ့ပါးပါး၊ အသားအရည်က လည်း တရုပ်မ လေးမို့ ဖြူဖွေး ပြီးအကြောစိမ်းလေး တွေသန်းနေသည်။ မသီတာ နှင့် အကုန်လိုလို ဆန့်ကျင်ဘက် ဖြစ်နေသည်မဟုတ်လား။ ထို့ကြောင့် မာချိုဝင်းလေးကို ဖက်ထားရင်း က ငုံ့ကြည့်ရင်း နားထင်လေးကို နမ်းလိုက် ပါးလေးကို နမ်းလိုက်ဖြင့်၊ လုပ်ရင်း လီးကြီးပြန်မာလာပြန်သည်။

“ဟဲတော့ ကိုကြီး ဟာ ကလည်း မြန်လိုက်တာ ခုနလေးတင် ပြီးသွားတယ်မဟုတ်လား၊ မောင်တောင် အဲလောက်မမြန်ဘူး ခစ်ခစ် ကိုကြီး ကသိပ်သန်တာပဲ”

“ဒီမယားလေး ကလည်း ချစ်စာ အရမ်းကောင်းတာကိုးကွ၊ အသားလေးတွေကလည်းဖွေးဥ ပြီး ချောမွတ်နေတာကိုး၊ စောက်ဖုတ်လေးက လည်း အရည်တအားရွှမ်းပြီး လိုးလို့ အရသာရှိတာ၊ ကိုကြီးတော့ မိန်းမ ချင်း အပြီးတောင် လဲပြစ်လိုက်ချင်ပြီ ဟားဟား”

“အံမယ် အပိုတွေ မနက် မိုးလင်းတာနဲ့ ကိုယ့်မိန်းမ ဆီ ကိုယ်ပြန်ရောက်နေမယ့်သူက များ”

“တကယ်ပါကွာ၊ ဒါပေမဲ့ ကိုယ့်ညီလေး ကို မလုပ်ရက်ပါဘူး၊ သူ ကံကောင်းလက်စ နဲ့ ကောင်းပါစေတော့”

“ကိုကြီး ကလေ၊ အရမ်း သဘောကောင်းပြီး စိတ်ထားပြည့်တာပဲ၊ မသီတာ ကံကောင်းပါတယ်၊ ကဲပါ မယားချင်းလည်း လဲ နေစရာမလိုပါဘူး ဒီမယားလေးကို ကိုကြီး လိုးချင်တဲ့အချိန် လိုးလို့ ရနေတာပဲဟာကို နောက် ကိုကြီး လိုးချင်ရင် ဖုံး နဲ့ ဖြစ်ဖြစ် မက်ဆေ့ နဲ့ ဖြစ်ဖြစ် ပို့လိုက် အခြေအနေပေးရင် လိုးလို့ ရပါတယ်”

“အင်း အခု အချိန်ရှိတုန်းလေး ကိုကြီး လိုးချင်သေးတယ်နော် မိန်းမလေး ရေ အဆင်ပြေလား”

“ကိုကြီးသဘော ခစ်ခစ်”

…………………….

လင်မယား နှစ်စုံတွဲစလုံး မင်္ဂလာဦးည ကဲ့သို့ တန်အောင် လိုးလိုက်ကြသည်မှာ မိုးလင်းကာနီးကျမှ ပင်ပန်းပြီး အိပ်ပျော်သွားကြသဖြင့် မနက် နေမြင့်မှ နိုးကြလေသည်။ မသီတာ မှာတော့ သမီးလေး နိုးလာသဖြင့် အိပ်ယာမှာ နှပ်လို့ မရပဲ ထကာ သမီးလေး ကို မျက်နှာသစ် မနက်စာ လုပ်ပေးရ သည်။ အလုပ်နားရက်မို့ ခလေးထိန်း မည့်အဒေါ်ကြီးလည်း လာမှာ မဟုတ်သဖြင့် သမီးလေး ကို မနက်စာကျွေးမွေးပြီး အိမ်ရှေ့ခန်းမှာ ဆော့ဖို့ ခနလွှတ်ထားပြီး သန့်ဇော်လင်းကို သွားနိုးရလေသည်။ သန့်ဇော်လင်းမှာ ကောင်းကောင်းအိပ်မောကျ နေ လေသည်သို့သော်လည်း နေမြင့်နေပြီမို့ ထတော့ ဟု သွားနိုးလိုက်သည်။ သန့်ဇော်လင်းမှာ ချက်ချင်းနိုးလာပြီးမသီတာကို ဆွဲဖက်ကာ နမ်းလိုက်သည်။ ပြီးတော့ မသီတာ လက်ကို သူ၏ အိပ်ယာထစ မာတောင်နေသော လီးကြီး ပေါ်တင်ပေးလိုက်သည်။

“ဟာ ထတော့ ကွာ မနက်စာ စားရအောင် ဘိုက်ဆာနေပြီဟ”

“ဒါလေး လောလောဆယ် စုပ်ထားလိုက်လေ ပရိုတင်းတွေ နဲ့ အားရှိပါတယ် အဟိ”

“ဟွန်း တညလုံး လိုးထားတာ သူ့ဟာာက ထွက်ရောထွက်သေးလို့လား ခစ်ခစ်”

မသီတာ မှာ ပြောသာ ပြောနေသည် သန့်ဇော်လင်း လီးကြီးကို သူမ လက်ကလေး ဖြင့် ဖွဖွလေး ကိုင် ပြီး ဂွင်းတချက် နှစ်ချက် ထုရင်းမှ အသာငုံစုပ်လိုက်သည်။ သန့်ဇော်လင်း က နွေးထွေးသော အာငွေ့လေး ကြောင့် ဇိမ်ကျသွားပြီး မသီတာ နို့ကြီးတွေကို လှမ်းကိုင်ကာ ဆုပ်နှယ်လိုက်သည်။

မသီတာ ကောင်းကောင်းစုပ်ပေးလိုက်တော့ သန့်ဇော်လင်း လီးကြီးမှ လရည်များ တပြွတ်ပြွတ်ထွက်လာသည်ကို မသီတာ လည်း တဂွတ်ဂွတ်မျိုချလိုက်လေသည်။ ပြီးမ သူမ ပါးစပ်ကို သန့်ဇော်လင်း ပုဆိုးနှင့် သုတ်လိုက်ပြီး၊

“ကဲ ထတော့ သွားသွား ဈေး က မုန့်ဟင်းခါး ဖြစ်ဖြစ် သွားဝယ်တော့  မမ သမီးလေး သွားကြည့်ရတော့မယ်၊ တော်ကြာ ကိုကို တို့ လည်းဆင်းလာတော့မယ်”

…………………………………..

သန့်ဇော်လင်း ရေမိုးချိုး ပြီး ဈေးဘက်သွား မုန့်ဟင်းခါး လဘက်ရည် သွားဝယ်လာပြီး မသီတာက ထမင်းစားပွဲ မှာ တင်ပြင်ဆင်ရင်းက ၊

“ဟဲ့ နင့် အကိုကြီး တို့ကို သွားနိုးပါအုံး ခု ထိ မထသေးပါလား၊ ညက တညလုံး အိပ်ကြရဲ့လားမသိဘူး ဟင်းဟင်း”

ထိုအချိန်မှာ ပင် အခန်းဝ မှ တံခါးခေါက်သံ ကြားရသဖြင့် သွားဖွင့်ပေးတော့ ကိုမြင့်အောင် နှင့် မာချိုဝင်းတို့ ဝင်လာကြသည်။ မာချိုဝင်းမှာ ရေမိုးချိုး သနပ်ခါးပင်လိမ်းပြီးနေလေပြီ။ မသီတာက၊

“အော် မာချို တို့က ရေမိုးချိုး တောင် ပြီးနေပြီကိုး ငါက သမီးလေး ကိစ္စတွေ လုပ်ပေးနေရ၊ ဇော်ဇော့် ကို မုန့်ဟင်းခါး နဲ့ လဘက်ရည် သွားဝယ်ခိုင်းထားတာ၊ ကဲ စားဖို့ အဆင်သင့်ပဲ သီတာ ရေ ကမန်းကတန်းချိုးလိုက်အုံးမယ်၊ ကိုကိုရော ရေချိုးပြီးပလား”

“အင်း ကိုကို လည်းချိုးပြီပြီ ချစ်လေး ၊ သွားလေ ချစ်လေး သွားချိုးလိုက် ကိုကို သမီးလေး ထိန်းပေးရင်း စောင့်နေမယ် ချစ်လေး ပြီးမှ အတူစားကြတာပေါ့”

မသီတာ ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွားပြီး ကိုမြင့်အောင် က အိမ်ရှေ့ခန်းမှာ သူ့သမီးလေး ကို ကြည့်ဖို့ ထွက်သွားတော့ သန့်ဇော်လင်းနှင့် မာချိုဝင်းတို့ နှစ်ယောက်ထဲ ကျန်ခဲ့သည်။ သန့်ဇော်လင်းက မာချိုဝင်း ၏ ပြုံးစစ မျက်နှာလေးကို လှမ်းကြည့်ရင်း၊

“ဘယ်နှယ့်လဲ တော်တော် နဲ့တောင် မထနိုင်တာ ညက အိပ်ရော အိပ်ကြရဲ့လား အဟီး။ ကိုကြီး ကတော်တော်ဆော်ပုံ ရတယ် ခွိ”

“အင်း မိုးလင်းကာနီးမှ အိပ်ဖြစ်ပြီး အစောကြီးပြန်ထ လင်းဆွဲ ဆွဲတယ်၊ နောက်ဆုံး ရေချိုးခန်းထဲမှာ ရေအတူချိုးကြရင်း နဲ့ တောင် လုပ်သေးတယ်၊ မောင့် အကိုကြီး က ဘယ်ကတဲက အောင်းထားသလဲ မသိဘူး အတော်လုပ်နိုင်တာပဲ ခစ်ခစ်”

သန့်ဇော်လင်း ကမာချိုဝင်းကို သူ့ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲထည့်ဖက်လိုက်ရင်းက၊နဖူးလေးကို နမ်းရင်း၊

“ဟွန့် မိန်းမ ကြည့်ရတာလည်း မကြိုက်ရှာဘူးထင်တယ်၊ မျက်နှာတခုလုံး ကို ပရွက်စိတ်တက်မှာတောင် ကြောက်ရတယ် ”

“ခွိ၊ မောင်ကလည်း ပေါက်ပေါက်ရှာရှာ ပြောတော့မယ်”

…………………….

အခန်း ၂၅။

မြန်မာပြည် ဇာတ်လမ်း ခနနားလို့ စင်္ကာပူ ကို သွားကြစို့။

ကြည်ပြာ နှင့် မျိုးမင်း တို့ မောင်နှမ နှစ်ယောက် ပစ္စည်း ကိုလပ်ဂေ့ချ် ခရီးသွား သေတ္တာထဲ သို့ ထည့်နေကြသည်။ ဒီတခါ မြန်မာပြည်ပြန်ရင် အကြာကြီး နေကြမည် ဖြစ်သောကြောင့် ပစ္စည်း အတော်များများ ကို သိမ်းနေကြရသည်။ ခါတိုင်းဆိုရင် တပတ်လောက်သာ ပြန်တာမို့ တပတ်စာ အဝတ်အစားလေး တွေ ထိုးထည့် ပြီး မိဘ ဆွေမျိုးတွေ အတွက် လက်ဆောင်ပစ္စည်းလေး တွေ သာ အနည်းအကျဉ်းဝယ် ပြန်လေ့ရှိသည်။ ခုတခေါက်က ကတော့ တလလောက်နေမည်၊ ဘုရားဖူး ခရီးထွက် အစုံ သွားမည်ဟု ရည်ရွယ်ထားသောကြောင့် လပ်ဂေ့ချ် တွေကို အပြည့်အသိပ်ထည့်နေကြရခြင်းဖြစ်သည်။ မျိုးမင်း က၊

“ဟား  ပင်ပန်းလိုက်တာဟာ တော်ပြီ နောက်အပတ်မှ သွားမဲ့ဟာပဲ ဒီဝိအန်းကျမှ ဆက်ထည့်မယ်”

ဟု ပြောကာ ကုတင်ရှိရာ လျှောက်သွားပြီး ခြေပြစ်လက်ပြစ် ပက်လက် လှဲချလိုက်သည်။ကြည်ပြာက၊

“နင်နော် အပျင်းမထူ နဲ့ နောက် အနားရောက်ရင် တော်ပြီဟာ ဒါမယူတော့ဘူး ဟိုဟာ မဆန့်တော့ဘူး ဟောဟိုဟာ ဝယ်ဖို့ မေ့သွားပြီး ဆိုပြီး ဖြစ်နေကြမဟုတ်လား ပြန်လာခဲ့”

“ဟာ ဒီနေ့ အလုပ်ထဲမှာ လည်း တနေ့ကုန် ရပ်နေရလို့ ညှောင်းပြီး အကြောတွေ တင်းနေတယ်ဟ၊ ဒီမှာ ကြည့်ပါလား၊ အကြောလာလျှော့ပေး၊ ပြီးရင် ငါကူလုပ်ပေးမယ်”

မျိုးမင်း ကကုတင်ပေါ် ပက်လက်အိပ်ရင်းမှ သူ့ပုဆိုးကို ဘိုက်ပေါ်အထိ လှန်ပြလိုက်သည်။ သူ့ပေါင်ခြံမှ လီးကြီးက အမွှေးအမြှင်များ ကြားမှ အလံတိုင်ကြီးလို ထောင်ထနေလေသည်။ ကြည်ပြာ က လှမ်းကြည့်လိုက်ပြီး ခွိ ကနဲ ရီကာ၊

“နင့်အကြော ကလည်း လေ တင်းကို တင်းနိုင်လွန်းတယ် တကတည်း သွား မလျှော့ပေးဘူး နင်ငါ့ကို ကူလုပ်ပေးမှ လျှော့ပေးမယ်”

“လာပါဟာ နင်ကလည်း ကိုယ့်မောင်အကြောင်းသိရဲ့သားနဲ့ ငါက အကြောမလျှော့ရရင် ညတောင် အိပ်ပျော်တာ မဟုတ်ဘူးဆိုတာကို၊နင်မလျှော့ပေးရင် ငါ့ဘာသာ လျှော့ရတော့မယ်၊ တအားတင်းနေပြီ”

ကြည်ပြာ ကလည်း အထုပ်တွေ ထုပ်နေရတာ ပျင်းနေပြီဖြစ်သည်။ မျိုးမင်း လီးကြီးကလည်း ဆွဲဆောင် နေသည်မို့ အထုပ်ထုပ်နေရာမှ ခနရပ်ကာ မတ်တတ်ထပြီး ခါးကို ဟိုလှည့်ဒီလှည့် ချိုးလိုက်သည်။ ပြီးမှ မျိုးမင်း လှဲနေရာ ကုတင်ဆီ လျှောက်လာပြီး၊

“အေး အဲဒီကိစ္စ နဲ့ ပတ်သက်ပြီး ငါ နင့်ကို မှာရအုံးမယ်၊ငါတို့ ဟိုမှာ လုံးဝ ပုံမပျက်စေနဲ့နော်၊ အကုန်ဒုက္ခရောက်သွားမယ်၊ ငါတို့ ကို အဖေ သတ်လိမ့်မယ် အဲဒါကိုသာ မသင်္ကာ လို့ကတော့”

“အို ငါသိပါတယ်ဟ၊ ဒီလောက်ကတော့ မညံ့ပါဘူး၊ နောက်ပြီးတော့ သူတို့ က အင်းစက် ဆိုတာတောင် ကြားဖူးမှာ မဟုတ်ပါဘူးဟာ”

ကြည်ပြာက ကုတင်ပေါ်တက်ကာ မျိုးးမင်းဘေးတွင် ပုဆစ်တုတ်လေး ထိုင်လိုက်ရင်း က မျိုးမင်း လီးကြီးကို သူမလက်ကလေးဖြင့်ဆုပ်ကိုင်ကာ ဖွဖွလေး တချက်နှစ်ချက်ထုလိုက်သည်။ ပြီးတော့မှ မျိုးမင်းကို ၊

“အောင်မယ် နင်က အထင်သေးလို့ အခု ဖွဘုပ်တွေ ကို ဖုံးနဲ့ ပွတ်နေကြတော့ သူတို့ အင်းစက်တွေလည်း သိနေကြပြီ၊ အရင်တုံး ကလို နလဗိန်းတုံး တွေ မဟုတ်ကြတော့ဘူးနော်၊ ငါတောင် ဖေ့ဘုပ်မှာ မြန်မာ အင်စက် ဇာတ်လမ်းများတို့ တိတ်တခိုးအချစ်ဇာတ်လမ်းများ တို့မှာ ဝင်ဝင်ဖတ်နေတာ၊ ခစ်ခစ်”

“အင်းပါ ငါသိပါတယ်ဟာ စိတ်ပူမနေပါနဲ့၊ အဓိက က ငါတို့ ဟန်မပျက်ဖို့ပေါ့၊ လုပ်ပါတော့ဟာ အရမ်းတင်းနေပြီ”

ကြည်ပြာ က ခေါင်းလေးကို ငုံ့ကာ မျိုးမင်း လီးတန်ကြီးကို ငုံစုပ်လိုက်သည်။ သူမ လက်တဖက်က မျိုးမင်း လီးတန် အရင်းကို ဆုပ်ကိုင်ထားပြီး နောက်တဖက်က မျိုးမင်း ဂွေးဥကြီးတွေကို ဆော့ကစားနေလိုက်သည်။ သူမ နူတ်ခမ်းအစုံကို သူမ မောင်လေး လီးတန်ကြီးပေါ်မှာ တင်းတင်းစေ့ကာ ခေါင်းကို နိမ့်ချီမြင့်ချီ လုပ်ပေးရင်း ပါးစပ်တွင်းမှ လည်း စုပ်ပေးနေတော့ မျိုးမင်း အရမ်းကို ကောင်းနေရလေသည်။

“အား ငါ့အမ ပုလွေကလည်း ကောင်းသလားမမေးနဲ့ အီးးးးးး၊ အာ့တာကြောင့်လည်း ငါ စော်မရှာဖြစ်တာပေါ့၊ ဟားဟား”

ကြည်ပြာ က မျိုးမင်း လီးကို စုပ်ပေးနေရင်းက စကားကြောရှည်နေသော မျိုးမင်းကို ပေါင်ကို အားနေသည့်လက်တဖက်ဖြင့် ဆွဲလိမ်လိုက်သဖြင့် အားကနဲ အော်ကာ အသံတိတ်သွားတော့သည်။ မျိုးမင်းက သူ့ လီးကြီး ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်ဖြစ်နေသဖြင့် ပါးဖေါင်းလိုက် ပိန်လိုက်ဖြစ်နေသော  သူ့အမ ကြည်ပြာကို ငေးကြည့်နေမိသည်။ ကြည်ပြာ က ဆံပင်ခါးလောက်ကို အိမ်နေရင်းမို့ တပတ်လျိုထုံးထားသဖြင့် လည်ကုတ်လေးတဖက်မှာ ဝဲကျနေသလို၊ အိမ်နေရင်းမို့ လိမ်းထားသော သနပ်ခါးပါးကွက်ကြားနဲ့ တမျိုးလေး  လှလို့နေလေသည်။ လက်ပြတ်အကျႌဝတ်ထားသဖြင့် ဝင်းနေသော လက်မောင်းအိုးကြီး များကို သူ့လက်ဖြင့် မမှီတမှီ လှမ်းကိုင်ကာ ပွတ်ပေးရင်း လီးထိပ်မှ တစစ်စစ် အစုပ်ခံရသည့်အရသာကို ခံစားနေလေသည်။ သူတို့ မောင် နှမ နှစ်ယောက် ထို အခြေအနေထိ ဖြစ်ခဲ့ရသည့် အတိတ်ကို ပြန်လှန်ရသော်။

….

စင်္ကာပူ သို့ ကြည်ပြာ က အရင်ရောက်ပြီး အလုပ်လုပ်နေပြီ ဖြစ် သဖြင့် မျိုးမင်း ရောက်လာတော့ သူမ နေသော အိမ်မှာ ပင် နေစေကာ အလုပ်ရှာခိုင်းရသည်။ သူမ ကလည်း တခန်းထဲ တွင် မိန်းခလေး နှစ်ယောက် နေပြီး နောက်တခန်းမှာ ယောက်ျားလေး လေးယောက် နေသည်။ သူတို့ ကို ပြန်ငှားထားသော သူကြီး လင်မယား ကတခန်းနေသည်။ မျိုးမင်း မှာ ထို ယောက်ျားလေး လေးယောက်ခန်းမှာ တခြား အမျိုးသား သုံးဦး နှင့် အတူတူ နေရလေသည်။ တနှစ်လောက်ကြာမှ သူတို့ မောင်နှမ နှစ်ယောက် ပိုက်ဆံလေးဘာလေး စုမိပြီး ကိုယ့်ဘာသာ အိမ်ခန်းတခု ငှားကာ သူကြီး လုပ်လေသည်။ သူတို့ ငှားထားသော အခန်းခ နှင့် ကိုက်အောင် ဗမာတွေကို ပြန်ငှားလေသည်။ သူတို့ မှာ မာစတာ ဘက်ရုမ်း မှာ နေပြီး တခြားလူများမှာ ကျန်သည့် အိပ်ခန်း ၂ခန်း တွင် တခန်းကို လေးယောက်နှုံးဖြင့် နေကြလေသည်။ ပထမပိုင်းတော့ မျိုးမင်းမှာ မွှေ့ယာကို ကြမ်းပြင်ပေါ် ချအိပ်ပြီး ကြည်ပြာက ကုတင်ပေါ်မှာ အိပ်လေသည်။ သူတို့ မာစတာ ဘက်ရုမ်း ဖြစ်သဖြင့် အိပ်ခန်းတွင်းမှာ ပင် ရေချိုးခန်း အိမ်သာ ပါသဖြင့် ကြည်ပြာ အနေဖြင့် လွတ်လွတ်လပ်လပ် ရေချိုး အိမ်သာတက်၍ ရလေသည်။ ကျန်လူတွေကတော့ အပြင်ဘက်က ရေချိုးခန်းအိမ်သာကို ရှယ်လုပ်ကြရလေသည်။ ထိုသို့နေလာရင်း ကြာတော့  ကုတင်ကလည်း အရင် နေသွားသည့်သူများချန်ထားခဲ့သည့် ကွင်းဘက် ဖြစ်သဖြင့် နှစ်ယောက်အိပ်လည်းဖြစ်၊ ကြမ်းပေါ်မှ မျိုးမင်း အိပ်ယာကြောင့် အခန်းက ကျဉ်းသလို ဖြစ်နေ၊ မျိုးမင်းက လည်း သူ့အိပ်ယာကို ပြန်ပြန်သိမ်းရမှာ ပျင်းထူ၊ အဲလိုအဲလို အကြောင်းတွေကြောင့်၊ မောင်နှမပဲ လေ ဟု ဆိုတာ ကုတင်ပေါ် တူတူ တက်အိပ်သည့် အဆင့်ရောက်လာတော့သည်။ ထိုအခါတော့ မျိုးမင်း လို လူပျိုပေါက် အတွက် စိတ်ထွေ ပြားစရာ ဖြစ်လာတော့သည်။ အလုပ်သွား အလုပ်ပြန်တွင် မြင်လာခဲ့ရသည့် စလုံးမ တွေ ဖဦးထုပ်မ တွေရဲ့ ဘောင်းဘီတိုနှံ့နှံ့ ကြောင့် မြင်နေရသည့် ပေါင်တန်တွေ၊ မြန်မာမ တွေနဲ့မတူ ထွားမို့သည့် ရင်သား တွေ က မျိုးမင်း ကို အကြောအခြင်တင်းလာစေသည်။ အလုပ်က လည်း ဆိုက်ထဲမှာ ကန်ထရိုက်တာ အလုပ်သမားတွေကို စောင့်ကြည့်ရတာမို့ တခါတရံ မတ်တတ်အကြာကြီး ရပ်ရသဖြင့် ခြေသလုံးကြွက်သားတွေ ညှောင်းညာသည်။ ထို့ကြောင့် တခါတရံ ညဘက် အကြောတွေ တင်းပြီး အိပ်မပျော်၊ ထိုအခါ တော့ လူပျို တို့ ထုံးစံ အတိုင်း ဂွင်းထု အကြောလျှော့ရသည်။ ညနေ ရေချိုးသည့် အချိန် ရေချိုးရင်း ထုပြစ်လိုက်သော်လည်း ညဘက်အိပ်တော့ လီးက ထပ်တောင်လာပြန်သည်။ စိတ်ထဲ ဟိုစော်လေး တွေး ဒီစော်လေး တွေးရင်း ကိုယ့်လီးကို ပွတ်ရင်းက အရမ်းတင်းလာလျှင် ရေချိုးခန်းထဲ ပြေးထုလိုက်ရသည်။ တခါတလေ ကိုယ့်လီးကိုယ်ပွတ်သတ်ပြီး တနေ့တာ အတွင်းမြင်ခဲ့ရသည့် စော်လေးတွေကို တွေးရင်း ဖွဖွလေးထုနေရာက မှန်စရာ စော်ကုန်သွားတော့ မိမိ ဘေးမှာ ကိုယ့်ကို ကျောပေးအိပ်နေသည့် ကြည်ပြာ ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ကြည်ပြာမှာ သူ့ကို ကျောပေး အိပ်နေသဖြင့် သေးကျင်သော ခါးလေးမှ နေ အပေါ်သို့ စွင့်ကားတက်သွားသော တင်သားလေး မှာ တောင်ကုန်းလေး လို ဖြစ်နေပြီး တင်လေး နှစ်လုံးမှာလည်း လုံး ဝန်း ဖွံ့ထွား ကားယားနေသည်မှာ အားရစရာကြိးဖြစ်နေသည်။ ကိုယ့်အမ ကိုယ် တခါမှ တဏှာစိတ်ဖြင့် မကြည့်မိခဲ့သော်လည်း အခုလို ထန်နေသည့်အချိန်၊ လက်ကလည်း လီးကိုပွတ်နေတုန်း ဆိုတော့ အဲဒီဖင်ကြီး နှစ်လုံးကြားထဲ လီးထည့်ညှောင့်လိုက်ရရင်တော့ဟု တွေးရင်းက ကြက်သည်းမွှေးပင် ထကာ လရည်တွေ ထွက်ကုန်တော့သည်။ ပုဆိုးဖြင့် ကမန်းကတန်းသုတ်ကာ ရေချိုးခန်းပြေး ရေဖြင့် နည်းနည်းဆေးကာ ဇလုံထဲ ထည့်လိုက်ရသည်။ ထိုအခါတွင် ရေချိုးခန်းထဲ လွှားထားသည့် သူ့အမ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီလေး ကို မြင်လိုက်ရသည်။ အရင်က သတိမထားမိသော်လည်း ထိုဘောင်းဘီလေး က သူ့အမ ဖင်ကြီးကို တချိန် လုံး ထိတွေ့နေမှာပဲ ဟု တွေးကာ ကိုင်ကြည့်လိုက်မိသည်။ ဗစ်တိုးရီးယားစီးခရက် မို့ အသားလေးက နူးညံ့ပျော့ပြောင်းနေသည်။ သူမ အဖုတ်နှင့် ကပ်နေမိနေရာလေးကို အသာနမ်းလိုက်မိသည်။ ဆပ်ပြာနံ့မွှေးမွှေးသာ ရသည်၊ သူမ ဝတ်ပြိးတော့ လျှော်ကာ လွှားထားခဲ့တာပဲ ဖြစ်မည်။ မောင်နှမ နှစ်ယောက်ထဲ သာ သုံးသော ရေချိုးခန်းမို့လည်း သူမ အဲလို ပြိးစလွယ်ထားခဲ့တာဖြစ်လေသည်။

ထိုနောက်ပိုင်းတော့ မတွေးရဲ တွေးရဲ ကနေ တဖြည်းဖြည်းချင်း ကြည်ပြာ ့ကိုသာ မှန်းထုသည့် အဆင့်သို့ ရောက်ရလေတော့သည်။ ညအိပ်ယာ ဝင်သည်နှင့် ကြည်ပြာ အိပ်ပျော်ပြီး သူ့ကို ကျောပေးသွားသည့် အချိန်စောင့်လေသည်။ သူတို့ အခန်းမှာ အဲယားကွန်းကို အနေတော်သာဖွင့်ထားသဖြင့် စောင်ပါးပါး ကို ကိုယ်အပေါ်ပိုင်းတွင်သာ ခြုံကာ အိပ်ကြသဖြင့် တခါတရံ ကြည်ပြာ့ ဂါဝန်လေး က ပေါင်လည်လောက်ထိ လန်နေတာကို မြင်နေရလေသည်။ ထိုအခါတွင် ကြည်ပြာ အိပ်မောကျချိနလောက်တွင် မသိမသာလေး အနားသို့ သွားကာ အနံ့ရှုရှိုက်တတ်လေသည်။ အသားခြင်းတော့ မထိရဲသေးပေ။ ထိုသို့ နေလာရင်းဖြင့် တဖြည်းဖြည်းချင်း ရဲတင်းလာလေသည်။ ငါအိပ်ပျော်နေရင်း ထိမိ ခိုက်မိတာတော့ သူဘာပြောလို့ ရမလဲ ဟူသော အတွေးဖြင့် သူ့လက်တွေကို ကြည်ပြာ့ ကိုယ်ပေါ် မသိမသာ တင်ခြင်း ခြေထောက်ဖြင့် မသိမသာ ခွခြင်းတို့ ကို လုပ်လာခဲ့တော့သည်။ ကြည်ပြာ လည်း စိတ်ိဝင်စားရင် စားမလား ဟု တွေးလာမိပြီး အိပ်သည်နှင့် ပုဆိုးကို ခါးလည်ထိ လှန်တင်ပြီးတော့ အိပ်လေသည်။ ထို့ကြောင့်လည်း မျိုးမင်း နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက် အိပ်ပျော်နေသော အချိန် မျိုးမှာ ကြည်ပြာ နိုးလာသည့်အခိုက် မျိုးမင်း ၏ ယောက်ျား တန်ဆာ ကို တွေ့လိုက်ရလေသည်။ ကြည်ပြာ အနေဖြင့် စာအုပ်တွေ မူဗီတွေထဲမှာ သာ တွေ့ဖူးပြီး အပြင်မှာ အရွယ်ရောက်သော ယောက်ျား တယောက်လီးကို မြင်ဘူးခြင်းမှာ ပထမဆုံးမို့ အလွန်စိတ်ဝင်စားမိလေသည်။ ထို့ကြောင့်လည်း မျိုးမင်း တခေါခေါ အိပ်ပျော်နေချိန်တွင် သူမ တရေးနိုးလာပါက မျိုးမင်း လီးကြီးကို စိတ်ဝင်တစားကြည့်တတ်လေသည်။ တခါတရံမှာ လီးကြီးမှာ ပျော့နေပြီး လက်မလောက်သာ ရှိသော်လည်း တခါတရံမှာ မာတောင် နေပြိး တုတ်တုတ်ခိုင်ခိုင် နှင့် မြွေကြီးအလား ဖြစ်နေသည်မှာ သူမ အတွက် ထူးဆန်းနေလေသည်။ ထိုလီးကြီး ကို ကြည့်ပြီး သူမ စောက်ဖုတ်ကလေးမှာ ရိုးတိုးရွတ ဖြစ်လာသဖြင့် အစေ့လေးကို ပွတ်သတ်ပေးရင်း ကျင်တက်ကာ ပြီးသွားရသည့် အခါတွေလည်း ရှိလာခဲ့လေသည်။

ထိုသို့ မောင်နှမ နှစ်ယောက် ဆိတ်ကွယ်ရာမှာ နှစ်ယောက်ထဲမို့ စိတ်တွေ ထွေပြားနေကြသည်မှာ တယောက်ကို တယောက် မသိဘူးဟု ထင်နေကြလေသည်။ သို့သော်လည်း အမြဲစိတ်ကြွနေသည့် လူမျိုပေါက် မျိုးမင်း ကတော့ ပထမဆုံး စသိသွားလေသည်။ တည သူ အိပ်ယာမှ တရေးနိုးတော့ မျက်လုံးဖွင့်လိုက်သည်နှင့် သူ့အောက်ပိုင်းကို ငေးစိုက်ကြည့်နေသည့် ကြည်ပြာကို တွေ့လိုက်လေသည်။ သူ ချက်ခြင်းသဘောပေါက်လိုက်သည်။ ထို့ကြောင့် မျက်လုံးကို ချက်ခြင်း ပြန်ပိတ်လိုက်ကာ အသာမှေးရင်း ကြည့်နေလေသည်။ ကြည်ပြာ က သူအိပ်ပျော်နေလားသေခြာအောင် သူ့မျက်နှာကို ကြည့်နေတော့ အသက်ကို ပုံမှန်ရူကာ အိပ်ပျော်ချင်ယောင် ဆောင် နေလိုက်သည်။ ကြည်ပြာ ကြည့်နေမှန်းသိတော့ သူ့လီးကြီးကလည်း တဖြည်းဖြည်းချင်း မာတောင်လာခဲ့ရသည်။ ကြည်ပြာက သူ၏မာတောင်နေသော လီးကြီးကို ကြည့်ရင်း သူမ ဂါဝန်လေးအောက် လက်ထည့်ကာ ပွတ်နေသည်ကို သူတွေ့နေရလေသည်။ နောက်တော့ အသံလေးပင်ထွက်ကာ မျက်လုံးလေး မှိတ်ပြီး ငြိမ်သွားသောကြောင့် ကြည်ပြာ ပြီးသွားမှန်းသူသိလိုက်ရသည်။

ကြည်ပြာလည်း လိင်ခံစားမှု တွေ သူ့လိုပဲ ဖြစ်နေသည်ဆိုတော့ သူစိတ်တွေ ပိုကြွလာရသည်။ အွန်လိုင်းပေါ်မှာ ရှာလိုက်သည်နှင့် မောင်နှမ ချင်းတွေ ဖြစ်ကြသည့် အင်းဆက် ဗီဒီယိုတွေ ရှိသည့် ဆိုက်တွေ တွေ့နေရသည်။ တချို့ ဆိုလျှင် ယူတု မှာပင် အလွယ်တကူ ရှာလို့ ရနေလေပြီ မို့ ထို ဗီဒီယိုတွေကို ပိုကြည့်မိသည်။ ပိုကြည့်မိလေ၊ ကြည်ပြာ့ကို လိုးချင်စိတ်ပိုထလာလေဖြစ်လေသည်။ ကြည်ိပြာ ကလည်း ခေတ်မှီသူ ပီပီ ထို ကိစ္စများကို သိနေလေပြီ။ ထို့ကြောင့်လည်း မျိုးမင်း တခါတလေ သူမ ကို အိပ်ပျော်ရင်း ခွတာတို့ ဖက်တာတို့ကို မတွန်းဖယ်ပြစ်တော့ပေ၊ သူမ ကိုယ်တိုင်လည်း အပရိက ခံစားကြည့်ချင်စိတ်လေးပေါ်နေခဲ့သည်။ မျိုးမင်းလီးကြီးကို လည်း ကိုင်ချင်လိုက်သည်မှာ အသည်းကို ယားနေလေသည်။ နောက်တော့ မျိုးမင်း တယောက ်ရဲတင်းလာပြီး သူမ ဖင်ကြားသို့ သူ့လီးတောင်ကြီးဖြင့် လျိုပြီး အမြှောင်းလိုက် လာကပ်ထားပြီး ခွအိပ်သည်ကို ကြုံရလေသည်။ သူမ ရင်တွေ တဒိန်းဒိန်း ခုံရသည်။ လီးကြီးမှာ ပူနွေးနွေး ကြီး နှင့် မာမာ ကြီးမို့ သူမ ပိပိလေးမှ ပင် အရည်ကြည်တို့ စိမ့်ယို ရသည့် အခြေရောက်ရလေသည်။

မျိုးမင်း မှာ အရဲစွန့်ပြီး သူ့အမ ဖင်ကြားသို့ လီးကြီး ဖိကပ် အိပ်ရင်းက သူ့အမ နိုးနေရက် ဖြင့် ငြိမ်နေသည်ကို သိသွားတော့ တနေ့ထက် တနေ့ ပိုရဲလာရသည်။ နောက်တော့ ဆုံးဖြတ်ချက်တခု ချလိုက်သည်။

ကြည်ပြာတယောက် အိပ်မောကျနေသည်။ ထိုနေ့က ပက်လက်ကလေး အိပ်ပျော်နေသည်မို့ မျိုးမင်း တယောက် ခွ မရဖြစ်နေသည်။ အိပ်ပျော်နေတာကလည်း နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက်မို့ မျိုမင်း ကုတင်ပေါ်မှာ ထိုင်လိုက်ပြီး သူမ ဂါဝန်လေးကို အသာလေး ဆွဲလှန်တင်လိုက်သည်။ မျိုးမင်း အသက်ရှုမှားသွားရသည်။ ကြည်ပြာ့ အဖုတ်ကလေးမှာ အမွှေးပါးပါးလေး နျင့် ဖောင်းဖောင်းလေး ချစ်စရာလေး သူ့မျက်စေ့ရှေ့မှာ၊ အသားချင်းမထိအောင် အသာလေး ငုံ့နမ်းရူလိုက်တော့ စောက်ဖုတ်နံ့ ညီစို့စို့လေး ကို ရလိုက်သည်။ မျိုးမင်း စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ ကြည်ပြာ့ ပေါင်နှစ်လုံးကို အသာချဲကာ ပေါင်နှစ်လုံးကြားသို့ ဒူးထောက်ဝင်လိုက်သည်။ နောက်တော့ စောက်ဖုတ်လေးကို လျှာဖြင့် အပြားလိုက် ရက်လိုက်သည်။ ကြည်ပြာ သူမ စောက်ဖုတ်ကို နွေးနွေး စိုစို အထိအတွေ့တခု ထိတွေ့လာသဖြင့် နိုးလာခဲ့သည်။ သူမ ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာ သူမ စောက်ဖုတ်ကို အားရပါးရ ကုံးရက်နေသော မျိုးမင်းကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ပထမ လန့်ပြီး ရှက်သွားသော်လည်း အရသာကလည်းကောင်း စောက်ဖုတ်အရက်ခံရတာက လိုးတာ မဟုတ်တော့ အပေါ်ယံအရသာခံတာပဲ ငါအိပ်ပျော်ချင်ယောင်ဆောင်နေလိုက်မယ်၊ သူလည်း မရှက်ငါလည်းမရှက်ရတော့ဘူး၊ တော်ကြာ ငါနိုးပြီး အလုပ်ခံနေတယ် ဆ်ိုတာသိရင် ပိုကဲလာမယ် တော်ကြာ တက်လိုးနေရင် ဒုက္ခရောက်မယ် အတွေးဖြင့် ငြိမ်ခံနေလိုက်သည်။

မျိုးမင်း က လည်း ကြည်ပြာ မလွဲမသွေ နိုးနေမှာပဲ ဆိုတာသိသည်။ သူကိုယ်တိုင် ကလည်း လိုးသည့်အဆင့်ကို မလုပ်ရဲ၊ မောင်နှမချင်း ဆိုတော့ ဘာဂျာလောက်က အိုကေသည်ဟု သူက ထင်မိသည်။ အခြေနေကောင်းရင်တော့ ကြည်ပြာကို သူ့လီးစုပ်ပေးအောင် စည်းရုံးရမည်ဟု တွေးထားသည်။ အခု လို ငြိမ်ခံနေတာကပဲ တဆင့်တော့ အောင်မြင်နေပြီဟု တွေးရင်း ဘာဂျာကို အားရပါးရမှုတ်ပေးလေသည်။ စာအုပ်ထဲ ဖတ်ဖူးတာရော ဗီဒီယို ကြည့်ဖူးတာတွေပါ ပေါင်းပြီး စောက်စေ့လေးကို ပွတ်ရင်း စောက်ဖုတ်တခုလုံးကို ရက် အတွင်းထဲထိ လျှာကို ထိုးထည့် ရက်ပေးလိုက်တော့ ကြည်ပြာတယောက် နှစ်ခါလောက် ပြီးရလေသည်။ သူ့အမ ၏ အရည်ရွဲနေသော စောက်ဖုတ် အာတာတာလေးကို ထိုင်ကြည့်ရင်း ကိုယ့်လီးကိုယ်ဆုပ်ကိုင်ကာ ကွင်းထု ပြီး လရည်တွေ လုံချည်ထဲ ပန်းထုတ်ပြစ်လိုက်ရသည်။ နောက်တော့ ပြန်အိပ်လိုက်ကြသည်။

မျိုမင်း တယောက် ဘာဂျာ အရသာ တွေ့သွားသလို ကြည်ပြာလည်း ဘာဂျာ အမှုတ်ခံရတာကို ခိုက်သွားလေပြီ။ နေ့ပိုင်းတွေမှာ မောင်နှမ နှစ်ယောက် တယောက်နှင့် တယောက် ညဘက်ဘာမှ မဖြစ်သလို ဟန်ဆောင်ထားကြသော်လည်း ညသန်းကောင်မှာ ထပြီး စောက်ဖုတ်ရက်ဖို့ နှင့် အရက်ခံဖို့ ရယ်ဒီ ဖြစ်နေကြလေပြီ။

နောက်ပိုင်းမှာ ကြည်ပြာ တယောက် အသံတိတ်ကြိတ်မခံတော့ပေ၊ အသံလေးထွက်ကာ ငြီးတတ်လာခြေပြီ။ မျိုးမင်း မှာလည်း မှုတ်ရင်းက ဂွင်းထု သော်လည်း မပြီးနိုင်တော့၊ ကြည်ပြာ ပြီးသွားလို့ တဖက်လှည့်အိပ်သွားမှ ကြည်ပြာ့ ပေါင်လုံးပြီး နှစ်လုံးကြားမှာ သူ့လီးကြီးကို တံတွေးစွတ်ကာ လိုးလေသည်။ ပေါင်တန် အိအိအေးအေး လေးကြားမှာ လီးနွေးနွေးကြီးကို ထည့်ပွတ်ပြီးလိုးရတာ လည်းအလွန်ကောင်းလေသည်။ သူ့လရည်တွေကို မထိန်းနိုင်တော့ တခါတရံ ထွက်ကျကုန်ရာ ကြည်ပြာ့ ဂါဝန်တွေပါ စိုကုန်တတ်လေသည်။

ထို မှ အစ ပြုကာ မောင်နှမ နှစ်ယောက် တဖြည်းဖြည်းချင်း ပွင့်လင်းလာခဲ့ကြလေသည်။ နောက်တော့ မျိုးမင်း လီးကြီးကို ကြည်ပြာ ကကိုင်ကာ ဂွင်းထုပေးတတ်လေသည်။ နောက်တာ့ လီးစုပ်တတ်လာသည်။မောင်နှမ နှစ်ယောက် ဆစ်စတီနိုင်းပင် လုပ်ဖြစ်လာကြလေသည်။ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးထည့်ပြီး လိုးဖို့ကိုတော့ ကြည်ပြာ ကခွင့်မပြုသေး၊ မောင်နှမချင်းငရဲကြီးမည်ဟု ဆိုလေသည်။ မျိုးမင်းက လည်း ကြည်ပြာ့တကိုယ်လုံး စောက်ဖုတ်ကလွဲလျှင် လုပ်ချင်တာ လုပ်နေရသည်မို့ အဆင်ပြေနေလေသည်။ တခါတရံ ကြည်ပြာ့ ပါးစပ်ထဲ တခါတရံ ကြည်ပြာ့ နို့နှစ်လုံးကြား၊ တခါတရံ ကြည်ပြာ့ ပေါင်နှစ်လုံးကြား၊ တခါတရံ ကြည်ပြာ့ ချိုင်းကြားမှာပင် ပြိးတတ်လေသည်။

အခန်း ၂၆။

နောက်ပိုင်း မျိုးမင်း က ဘယ်လို မှ တင်းတိမ်နိုင်တော့၊ စောက်ဖုတ်ထဲ ကိုပဲ လီးထည့်ချင်တော့သည်။ ကြည်ပြာ ကလည်း ဒီတခု ကိုတော့ အတင်းကို ငြင်းဆန်သည်။ သူမ လက်ထပ်သည့် အချိန်တွင် သူမ ယောက်ျား က အပျို မစစ်တာ သိသွားမည်ဟု ဆင်ခြေ တခုလည်းပေးသည်။ မောင်နှမ ခြင်းမို့ တကယ်လိုး ရင်လည်း ငရဲကျမည်ဟု သူမ က ပြောသဖြင့် မျိုးမင်း ခမြာ ဘယ်လိုမှ တောင်းဆိုလို့ မရ။

နောက်ဆုံးတော့ မျိုးမင်း အကြံ တခု ရလာသည်။ နောက်ပိုင်း စောက်ဖုတ်ကို ရက်ပေးရင်း က ဖင်ကို ကလိလာသည်။ ချောဆီလေး လည်းဝယ်ထားသဖြင့် သူ့လက်ချောင်းထိပ်ကလေးဖြင့် ကြည်ပြာ ခရေပွင့် ကလေးကို ကစားပေးသည်။ ကြည်ပြာ့ ကိုလည်း အွန်လိုင်း မှ ဖင်လိုးသည့် ကား ကောင်းကောင်းလေး များကို ပြသည်။ ကြည်ပြာ လည်း မျိုးမင်း သူမ ကို ဖင်လိုးချင်နေမှန်းသိသည်။ သူမ ကိုယ်တိုင်က လည်း ပေးချင် နေပါပြိ သို့သော်လည်း ဟန်ဆောင်ကာ နောက်ဆုံး မဖြစ်မနေမှ ပေးမည်ဟု တင်းထားသည်။

မျိုးမင်း က ဘာဂျာမှုတ်တိုင်း ချောဆီ ဖြင့် ကလိုင်းထားသဖြင့် ကြည်ပြာ့ ဖင်ပေါက်မှာ လက်နှစ်ချောင်းမှ သုံးချောင်းလောက်ထိကို ထိုးလို့ ရနေလေပြီ။ နောက်ဆုံး မျိုးမင်း နားပူ နားဆာ လုပ်သဖြင့် ကြည်ပြာမှာ မျိုးမင်းကို ဖင်ပေးလိုက်ရတော့သည်။ ကြည်ပြာကို ဖင်ဘူးတောင်း ထောင်ခိုင်းပြီး သူမ ပေါင်လုံးကြီး နှစ်လုံး ကြားမှ ပြူးထွက်လာသော စောက်ဖုတ် ကြီးကို မျိုးမင်း က ကောင်းကောင်း ရက်ပေးသည်။ သူမ စောက်စေ့လေးကို သူ့လက်ချောင်းထိပ်ကလေးတွေ ဖြင့် ဖိနှိပ်ကာ ပွတ်ချေပေးသည်။ ကြည်ပြာ ဖင်ကြီး ခါရမ်း နေလေသည်။ မျိုးမင်း က ချောဆီဖြင့် ကြည်ပြာ့ဖင်ပေါက်လေးကို ကရိုင်းသည်။ ကြည်ပြာမှာ မှောက်ရက်မို့သာ တော်တော့သည်၊ နို့မို့ ဆိုရင် မျက်နှာပူပြီး ရှက်တာနှင့် သေတော့မည်။

မျိုးမင်း က ကွန်ဒန်စွတ်ထားသော သူ့လီးကြီးကိုပါ ချောဆီလူးလိုက်ပြီးမှ ခရေပွင့်ညိုလေး အဝကို တေ့ကာ ဖြည်းဖြည်းချင်း နှဲ့သွင်းလေသည်။

“အ… နာတယ် ဟ..အိုး..ရှီးးးး မရဘူးထင်တယ် မျိုးမင်း ရယ် အားးးးး”

“အင်းပါ ဟာ အစမို့ပါ ငါလည်းအကုန်မသွင်းပါဘူး ဝင်သလောက်ပါဟ”

မျျိုးမင်း မှာ ပါးစပ် ကသာ ပြောနေပေမဲ့ စိတ်ထဲက တော့ အဆုံးထိ သွင်းဖို့ စိတ်ကူးပြီးသား၊ ကြည်ပြာ လန့်သွားမှာ စိုးလို့သာ ချော့ပြောနေတာ ဖြစ်သည်။ မျိုးမင်းမှာ လည်း အတွေ့အကြုံ သိပ်ရှိလှသူ မဟုတ်သော်လည်း ဗီဒီယို တွေ စာအုပ်တွေထဲမှာ ဖတ်ထားဘူးတော့ ရှောင်ရန် ဆောင်ရန်လေး တွေတော့ သိနေပြီ။ သူလီး ထိပ်ဖူးလေး တလက်မလောက် ဝင်သွားတော့ သူပျော်သွားသည်။ ခေါင်းဝင် ကိုယ်ဆန့် ဆိုတဲ့ စကားရှိတယ်မဟုတ်ဘူးလား။ ဒါပေမဲ့ ပိုသေခြာအောင် ချောဆီဘူးယူပြီးတော့ ကြည်ပြာ့ ဖင်ကြားလေးထဲ နည်းနည်း သူ့လီးကြီး စိုက်နေသည့် ဖင်ပေါက်လေး တဝိုက် ပတ်လည် ညှစ်ချလိုက်သည်။ လီးကြီးကို တရစ်လောက်သွင်းလိုက် ပြန်ထုတ်လိုက် ဆီထိုးလိုက်ဖြင့် တော်တော်လေး စိတ်ရှည်စွာ လုပ်ရင်းက လီးကြီးမှာ အဆုံးနီးပါး ဝင်နေလေပြီ။ ကြည်ပြာ့ ဆီမှ အသံ မကြားရတော့သဖြင့် အဆင်ပြေနေပြီ ဖြစ်ကြောင်း သူသိလိုက်သည်။ ထိုအခါမှ ချောဆီဘူးလေးကို နောက်ဆုံးအကြိမ်ညှစ်ချလိုက်ပြီးလီးကြီးကို အဆုံးထိ သွပ်သွင်း လိုက်လေသည်။

“ဖလွှတ် ဖတ်….”

လီးကြီး အဆုံးထိ ဝင်သွားလေပြီ သူ့ပေါင်ခြံ နှင့် ကြည်ပြာ့ ဖင်လုံးကြီးတွေ ဖိကပ်မိသွားကြသည်။ ခုန အထုတ်အသွင်း အကြာကြီးလုပ်ထားရတာ ညှောင်းတာမို့ လီးကြီး ဖင်ပေါက်ထဲ တဆုံးထည့်ပြီး ခနငြိမ်နေကာ နားလိုက်သည်။ ကြည်ပြာ့ ဖင်တုံကြီးတွေက လည်း ဖိထားရတာ အရသာရှိသည်မဟုတ်လား။

“အား နင့်ဟာကြီးဝင်သွားပလား ဟာ၊ ငါ့ဖင်ထဲ တစ်ဆို့နေတာပဲ”

“အဲ အဆုံးထိ ဝင်သွားပြီ နာသေးလား”

“နည်းနည်းတော့ စပ်တယ်၊ ရပါတယ်”

မျိုးမင်း သူ့လက်ကို ကြည်ပြာ့ ဘိုက်အောက်မှ လျိုပြီး ကြည်ပြာ့ စောက်စေ့လေးကို ကလိသည်။ ကြည်ပြာ့ ဖင်ကြီး ခါရမ်းလာသည်။ လိုးဖို့ ရယ်ဒီဖြစ်နေပြီ ဆိုတာ သူသိလိုက်သည်။ ကြည်ပြာ ပေါင်ရင်း နှစ်ဖက်ကို ကိုင်ကာ သူ့လီးကြီးကို အဝင်အထွက် ဖြည်းဖြည်းချင်း စလုပ်သည်။ ကြည်ပြာ့ ဖင်ပေါက်ကလေးက သူ့လီးကြီးကို တင်းတင်းကြီး ဆုပ်ထားသလိုမို့ လိုးရတာ အရသာရှိလှသည်။ ဆောင့်သွင်းလိုက်တိုင်း တုံခါသွာသော ကြည်ပြာ့ ဖင်ကြီးကလည်း ငုံခဲ ချင်စရာကြီး။ မျိုးမင်း က ဖင်ကို လိုးနေရင်းက တင်ပါးလုံးကြီးတွေကို သူ့လက်ဖဝါး နှစ်ဖက်ဖြင့် တဘက်တချက်စီ ကိုင်ရင်း စက်ဝိုင်းပုံ အပြင်ဘက်ကို လှိမ့်လှိမ့်ပေးတော့ ဖင်အကွဲကြောင်းက တချက်တချက်ကျယ်ကျယ်သွားပြီး သူ့လီးကြီး ကြည်ပြာ့ ဖင်ပေါက်ထဲ စေးစေးပိုင်ပိုင် ဝင်ထွက်နေတာကို တွေ့နေရသည်။ တချက်တချက် သူ က ချောဆီ ထပ်ထပ်ဖြည့်ပေးလိုက်သည်။ အခုတော့ တဖတ်ဖတ်ဖြင့် အရှိန်ပြင်းပြင်း ဆောင့်လို့ ရနေလေပြီ။ ကြည်ပြာ့ ထံမှ လည်း တအင်းအင်း ငြီးသံ ထွက်နေရသည်ု။

ကြည်ပြာ့ ဖင်ကြီးတွေ က သူ့ဆောင့်ချက်တွေကို ပြန်ကော့ကာ ခံလာတော့ ကြည်ပြာပြီးတော့မည်မှန်းသိသည်။ သူကိုယ်တိုင်လည်း ပြီးတော့မည်။ ကြည်ပြာ က ဖင်ကြီးခါရမ်းနေရာမှ ရုတ်တရက် ရပ်သွားတော့ သူမ ပြီးသွားမှန်းသိလိုက်သည်။ မျိုးမင်းလည်း ပြီးချင်နေပြီမို့ ကြည်ပြာ့ ဖင်ထဲမှ သူ့လီးကြီးကို ဆွဲထုတ်ကာ ကွန်ဒန်ကို ချွတ်ပြိး ကြမ်းပြင်သို့ လွှတ်ပြစ်လိုက်သည်။ နောက်သူ့လီးကြိးကို ဆုပ်ကိုင်ကာ အမြန်ကွင်းထု ပြစ်လိုက်ရာ လရည်တွေ တပြစ်ပြစ် နှင့် ကြည်ပြာ့ ကျောပေါ်နှင့် ဖင်လုံးကြီးတွေ အပေါ်ကို ထွက်ကျကုန်တော့သည်။

…

ပထမဆုံး ဖင်ပါကင် အဖေါက်ခံရပြီး နောက်တနေ့ ဖင်စပ်နေလို့ ကြည်ပြာ တယောက် သိပ်မကြည်လင် ခဲ့ပေမဲ့၊ ရက်နည်းနည်းကြာလာတော့ အဲဒီတုန်းက နာနေတဲ့ ကြားထဲက ကောင်းတာလေးတွေပြန်စဉ်းစား မိပြီး တော့ ဖင်ပြန်ခံချင်လာတယ်။ မျိုးးမင်း ကလည်း ဖင်လိုးပြီးကာစ သူ့ကို ကြည်ပြာ သိပ်မကြည်မှန်းသိတော့ အဲကြောင်းကို စကားမစဘူး၊ ကြည်ပြာ့ အကြိုက်ကလေးတွေပဲ ပြန်နူးတယ်၊ နို့စို့တယ်၊ ဘာဂျာပေးတယ်၊ ဖက်အိပ်တယ်၊ အဲလို ပေါ့။

တညတော့ ကြည်ပြာ နဲ့သူ အိပ်ယာထဲ တယောက်ကို တယောက် ဖက်ပြီး နူတ်ခမ်းချင်းစုပ်နေကြချိန်မှာ သူ့လီးကြိးကလည်း ထုံးစံအတိုင်းမာတောင်ပြီး ကြည်ပြာ့ ဘိုက်ကလေးကို ထောက်လို့ပေါ့။ သူ့ပုဆိုးကတော့ ကွင်းလုံးကျွတ်ပြီး ခြေထောက်နဲ့ ကုတင်ခြေရင်းကန်ထုတ်ထားပြီးသား၊ ကြည်ပြာ ညဝတ်အိပ်တဲ့ ဂါဝန်ကိုလည်း သူက ကြည်ပြာ့ ဘိုက်ပေါ်ထိ လှန်တင်ထားတာ ဆိုတော့ သူ့လီးကြီးက ကြည်ပြာ့ ဘိုက်နဲ့ အသားချင်းထိနေတာပေါ့။ လီးထိပ်က အရည်ကြည်စိမ့်လာရင် ကြည်ပြာ့ ဘိုက်ပေါ်သွားစိုရော။ အဲလို တယောက်နဲ့ တယောက် ကစ်စ်ပေးနေရင်း မျိုးမင်း က ကြည်ပြာ့ နို့တွေကို ဆုပ်နှယ်နေလေသည်။ ကြည်ပြာ က ကြောင်မလေး အော်သလို ငြိီးသံလေး ပေးရင်းက မျိုးမင်းကို ၊

“ဟဲ့ နင့် မှာ ကွန်ဒန်ကျန်သေးလား၊ လုရော”

လို့ မေးလိုက်တော့ မျိုးမင်း ပျော်သလားမမေးနှင့် ပြာပြာသလဲ၊

“အို ရှိတာပေါ့ ငါဒီအံဆွဲထဲ အလွယ်ထားထားတာ၊ အဟီး နင် အဆင်ပြေရဲ့လား”

“ဟွန့် တခါထဲ ဘယ်လောက်တောင်ဝယ်ထားသလဲ မသိဘူး ၊သွားယူလိုက်တော့”

မျိုးမင်း ကမန်းကတန်းထ ပြီး ကွန်ဒန်ယူ၊ လုဗလီကေးရှင်းယူ နဲ့ အလုပ်ရှုတ်သွားသည်။ ကုတင်ပေါ်ပြန်ရောက်တော့ ကြည်ပြာက တဖက်စောင်းလေး သူ့ကို ကျောပေးပြီး အိပ်နေသည်။ ကြည်ပြာ ဂါဝင်လေးကို ခါးပေါ်ထိ တင်လိုက်ပြီး ချောဆီလေးကို လက်ထိပ်မှာ တင်။ ကြည်ပြာ့ ဖင်လုံးကြီးတလုံးကို မဖြဲလိုက်ပြီး ပေါ်လာတဲ့ခရေပွင့်လေး အဝကို ချောဆီတို့လိုက်တယ်။

“အ..ရှီးးးး ဟဲ့ ဖြည်းဖြည်းနော်”

“အင်းပါ ခုမှ လု ထိုးတုန်းရှိပါသေးတယ်ဟ”

မျိုးမင်းက သူ့လက်ခလည်လေးကို ချောဆီ များများပုံပြီး ထိုးသွင်းပေးနေသည်။ တစောင်းမို့ သေခြာလုပ်မရ ဘေးတွေ မှာပေကုန်သည်။

“မှောက်ပေးဟာ ဆီထိုးမရဘူးဟ”

ကြည်ပြာ စကားမပြောတော့ ကြည့်ရသည်မှာ မျိုးမင်းကို ရှက်နေပုံရသည်။ မျက်စေ့ချင်းမဆုံချင်၊ ခေါင်းအုံးပေါ် မျက်နှာအပ်လျှက် မှောက်ပေးသည်။ ကြည်ပြာ့ ဖင်လုံးကြီးနှစ်လုံးက တောင်ကုန်းကြီးလို မို့မောင့်တက်လာသည်။ မျိုးမင်းက ဖင်ကြီးနှစ်လုံးကို ဖြဲကာ ဖင်ကြားထဲ ချောဆီဘူးကို ညှစ်ချလိုက်သည်။ အဲဒါက အရမ်းလွယ်သည်၊ တောင်ကုန်းနှစ်ခု ကြားက တောင်ကြားလေးထဲ စီးကျပြီးထိုမှ တဆင့်ခရေပွင့်လေးပေါ်မှာ အိုင်သွားသည်။ မျိုးမင်းက သူ့လက်ထိပ်ကလေးဖြင့် ဖိဖိသွင်းသည်။ သူ့လီးကြီးကို လည်းကွန်ဒန်စွတ်၍ ချောဆီတွေ သုတ်သည်။ နောက်တော့ ကြည်ပြာ့ ပေါင်နှစ်လုံးကို ခွဲကာ ထိုကြားမှာ ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်ရင်းက မောင်နှစ်လုံးကို ဆွဲကာ မလိုက်သည်။ ကြည်ပြာ ဖင်ဘူးတောင်းထောင်ရက်သားလေး ဖြစ်သွားသည်။ ယခုတော့ ကြည်ပြာ့ ဖင်ပေါက်လေး နှင့် မျိုးမင်း လီးတို့က တန်းနေလေပြီ။ မျိုးမင်း က လက်နှစ်ချောင်းဖြင့် ကလိုင်းပြီးမှ သူ့လီးထိပ်ကို ဖင်ပေါက်လေးဝမှာ တေ့ပြီးဖိသွင်းလိုက်သည်။ ကြည်ပြာ အခုတော့ ဖီးတွေ့နေပြီ။ သူမလက်ကလေးဖြင့် သူမ စောက်စေ့လေးကို ပွတ်ခြေနေမိသည်။ မျိုးမင်း က လီးကို ထိုးလိုက် ချောဆီထည့်လိုက်ဖြင့် တဖြည်းဖြည်းချင်း လိုးလာရာ လီးတဆုံးရောက်လေသည်။ အဆုံးထိ ဝင်သွားမှ၊ လီးကြီးကို ကြည်ပြာ့ ဖင်ပေါက်လေးထဲ အဆုံးထိ သွင်းထားရင်းက၊

“ဟဲ့ နင့်ခြေထောက်ကို မ ပြီး တပတ်လှည့်လိုက်”

ကြည်ပြာ့ ခြေထောက်တဖက်ကို မပြီး တွန်းလိုက်တော့ ကြည်ပြာက အလိုက်သင့်လေး မပြီး မျိုးမင်း ကိုယ်ကို ကျော်ကာ တပတ်လှည့်လိုက်တော့ ပက်လက်ကလေး ဖြစ်သွားသည်။ မျိုးမင်း နှင့် သူမ နှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် လှေကြီးထိုးရိုးရိုးပုံစံလို ဖြစ်သွားသည်။ သို့သော်လည်း လီးကြီးက တော့ သူမ ဖင်ပေါက်လေးထဲမှာ။ မျိုးမင်းက ဘေးက ခေါင်းအုံးတလုံးကို ယူကာ ကြည်ပြာ့ ဖင်အောက်ထိုးထည့်တော့ သူမ ဖင်ကြွပေးလိုက်သည်။ အခုတော့ မျက်နှာချင်းဆိုင်ဖြင့်ဖင်လိုးဖို့ အနေအထားအဆင်သင့်ဖြစ်နေပြီ ၊ မျိုးမင်းက ကြည်ပြာ့ ဂါဝန်အပေါ်ပိုင်းကို ပုခုံးပေါ်မှ ဆွဲချကာ ပေါ်လာသော နို့ကြိးတွေကို ငုံ့စို့လိုက်သည်။ ကြည်ပြာက မျိုးမင်းခေါင်းတွေကို ကုတ်ခြစ်ပေးနေသည်။ နောက်တော့ မျိုးမင်းက ကြည်ပြာ့ နူတ်ခမ်းကို နမ်းရင်း လီးကြီးကို အဝင်အထွက်စလုပ်သည်။ အခုတော့ သူ့အမ သူ စောက်ဖုတ်ကို လိုးနေရသကဲ့ သို့ ဖြစ်နေသဖြင့် ပိုပြီး စိတ်အားထက်သန်လာသည်။ ကြည်ပြာလည်း အရသာ တမျိုးထူးရနေလေသည်။ သူမ ထင်သည်က ဖင်ကို လိုးဖို့ ဆိုရင် အနောက်ကနေပဲ လုပ်လို့ ရမည်ဟု ထင်ထားသည်မဟုတ်လား။ ခုတော့ သူမ ပေါင်လုံးကြီး နှစ်လုံးကို မျိုးမင်း ခါးမှာ ညှပ်ထားရင်းက ဖင်ကြီးကို ကော့ကော့ပေးနေမိသလို မျိုးမင်းက လည်း သူမ ပုဆုံး နှစ်ဖက်ကို ဆွဲကာ အားရပါးရဆောင့်သည်။ သိ်ပ်အကြာကြီး မလိုးလိုက်ရ နှစ်ယောက်စလုံး ခနလေး နှင့်ပြီးသွားကြတော့သည်။ ဒါက လည်း သူတို့ အတွက် ချက်ပတာ အသစ်ပင်။

…

နောက်တော့ မျက်နှာချင်းဆိုင် ဖက်ရင်း ဖင်လိုးတတ်လာကြသည်။ မျိုးမင်းက စောက်ဖုတ်ကို ထိချင်လာသည်။ ကြည်ပြာကလည်း ငြင်းဖို့ ခွန်အားသိပ်မရှိတော့၊ မျိုးမင်းက သူ့လီးထိပ်လေးပဲ ထည့်မည်ဆိုတာကို ညာမှန်းသိရက် နှင့် ကြည်ပြာ လိုက်လျှောမိသည်။ အဲဒီ လီးထိပ် ဝင်သည့်ည မှာ ပဲ ကြည်ပြာ့ အပျိုမြှေး ပေါက်ပြဲ ရတော့သည်။ ဒီအထိတော့ ဖြစ်တော့မှာပဲ ဆိုတာကို အရင်ကထဲက ရိပ်မိနေပြီမို့ ကြည်ပြာ ဆေးကြိုသောက်ထားသည်။ မောင်နှမချင်း တော့ ဘိုက်မကြီးချင်။ သို့သော်လည်း သူမ က လုပ်ပါတော့ဟု မပြောချင်သဖြင့် မျိုးမင်း တောင်းဆိုသလောကိုသာ နည်းနည်းချင်း လိုက်လျှောခဲ့ရသည်။ နောက်ဆုံး သူမ စောက်ဖုတ်လေးထဲ တကယ်လီးဝင်တော့ ကြည်ပြာ မနေနိုင်တော့၊ မျိုးမင်းကို အတင်းဆွဲဖက်ကာ ဆောင့်လိုးဖို့ကို တောင်းဆိုခဲ့မိတော့သည်။ စောက်ဖုတ်ကို ပါကင်ခွဲသည့်ည ကသာ သူတို့ တချီထဲ လိုးဖြစ်ကြသည်။ စောက်ဖုတ် နာတာ စပ်တာ သက်သွားသွားပြီးတော့ တည ကျတော့ သူတို့ နှစ်ယောက် လိုးလိုက်ကြသည်မှာ နောက်နေ့ မနက်အလုပ်တောင်မသွားနိုင်တော့။ ဟာနီမွန်းထွက်သည့်လင်မယား လိုဖြစ်နေကြသည်။ သို့သော်လည်း တခြားလူတွေ ရိပ်မိကုန်မှာ စိုးတာရယ် အလုပ်အကိုင်လည်းမပျက်ခြင်ကြသဖြင့် သူတို့ ဆင်ခြင်ကြရသည်။ အိပ်ချိန်သတ်မှတ်ထားကြရသည်။ ထိုအချိန်မတိုင်မျီ မှာ အပြီအပြင်လိုးကြ မှုတ်ကြ၊ စုပ်ကြရသည်။

အချိန်လေးရလာတော့ သူတို့ နှစ်ယောက်မှာ လင်မယားလို ဖြစ်သွားကြသည်။ နေ့တိုင်းလည်း လိုးချင်မှ လိုးတော့သည်။ အနည်းဆုံး တယောက်က ဆွမှ ဖီးလာမှ လိုးဖြစ်ကြသည်။ ယခင်က သူတို့ နှစ်ယောက်ထဲ တကမာ္ဘနေလာရမှ ပတ်ဝန်းကျင် ကို သတိထားမိလာကြာသည်။ တခြားစိတ်လှုပ်ရှားဘွယ်ရာ၊ စိတ်ဝင်စားစရာလေးတွေလည်း ရှာတတ်လာသည်။ တယောက် နှင့်တယောက်လည်း သူတို့ အလုပ်ထဲမှာ အပြင်မှာ တခြား ယောက်ျားလေး မိန်းခလေးသူငယ်ချင်းတွေ အကြောင်းပြောဖြစ်လာကြသည်။ တယောက်နှင့် တယောာက်လည်း ရီးစားထားဖို့ အားပေးအားမြှောက်ပြုကြပြီး ရီးစားတွေ ထားကြသည်။ သူတို့ ရီးစားတွေ နှင့်ကတော့ ဘာမှ မလုပ်ဖြစ်ကြသေး၊ အခြေအနေ လည်းမပေးသေး၊ သူတို့ ရီးစား နှင့် အပြင်မှာ လျှောက်သွားပြီးလျှင် ညဘက်ကျတော့ သူတို့ မောင်နှမချင်းသာ စိတ်ဖြေကြသည်။ လိုးကြသည်။ တဖြည်းဖြည်း ရင့်ကျက်လာသည်ဟု ပြောရမည်ပင်ဖြစ်သည်။ သူတို့ မှာ ရီးစား ကိုယ်စီ ရှိနေကြတာမို့လည်း သူတို့ မောင်နှမ နှစ်ယောက် တခန်းထဲ အိပ်ကြသည်ကို မည်သူမှ လည်းသံသယ မဖြစ်ကြခြေ။

ယခုတော့ သူတို့ နှစ်ယောက် အတူတူ လိုးဖြစ်ကြပြီး နောက်ပိုင်း ပထမဦးဆုံး အကြိမ် ဗမာပြည်သို့ ပြန်သွားလည်ကြမည်ဖြစ်သဖြင့် ပြင်ဆင်နေကြရင်း ယခုကဲ့သို့ အကြောလျှော့နေခြင်းဖြစ်လေတော့သည်။

…..

#26

Feb 15, 2018, 09:52 PMLast Edit: Feb 16, 2018, 04:58 AM by htoo char

အခန်း ၂၇။

မျိုးမင်း နှင့် ကြည်ပြာတို့ မြန်မာပြည်လေဆိပ်ရောက်တော့ သူတို့ ကို လာကြို နေကြသည့် ကိုမြင့်အောင် နှင့် မသီတာတို့ ကို တွေ့လိုက်ရလေသည်။

“ဟော မမကြီး နဲ့ ကိုကြီး နေကောင်းကြတယ်နော်”

“အေး ကောင်းပါတယ်ဟ၊ နင်တို့ နှစ်ယောက်က လည်း တယ်ချောလို့ပါလား၊ ဒီတခါ အကြာကြီးနေကြမယ်ဆို”

“ဟုတ်တယ် မမကြီး အခု တခါ တော့ ခွင့်တွေ အများကြီးစု ပြီုးပြန်လာတာ၊ တဝကြီးနေမလို့”

ကိုမြင့်အောင် က သူတို့ မောင်နှမ နှစ်ယောက် လပ်ဂေ့ချ် တွေကို ကူသယ်ပေးရင်းက ခေတ်မှီမှီလေး လှပြီး ကိတ်နေသော သူ့ ခယ်မ ချောလေး ကြည်ပြာကို မသိမသာ ခိုးကြည့်နေမိသည်။ ကြည်ပြာမှာ ဘော်ဒီက မသီတာ နီးပါး ကိတ်နေပြီ ဖြစ်ပြီး အသားက တော်တော်လတ်သည်။ တီရှပ် နှင့် ဘောင်းဘီတို ဝတ်ထားတော့ ပေါင်လုံး ကစ်ကစ်လေး တွေက ဝင်းနေသည်။ အဲလို ဝတ်ထားတာတောင် ဖင်ကြီးက ကားထွက်နေသည်။ မျက်နှာလေးက လည်းပိုချောသည်။ လိုးလိုက်ရရင်တော့ဟူသော အတွေးဖြင့် ကိုမြင့်အောင် လီးက မာလာရသည်။

မျိုးမင်း ကလည်း မတွေ့ရတာ ကြာပြီ ဖြစ်သော သူ့ မမကြီး မသီတာကို ပွေ့ဖက် နူတ်ဆက်ရင်းက သူ့မမကြီးမှာ ညိုစိမ့်စိမ့် နှင့် ကိတ်လှ ကြောင်း အခုမှ သတိထားမိလေသည်။ ခါတိုင်းပြန်လာစဉ်က အဲလို စိတ်မရှိခဲ့လို့ပဲ ဖြစ်မည်။ သေခြာပင်မကြည့်မိ အခုတော့ သူနှင့် ကြည်ပြာမှာ လင်မယားမကျ ရီးစားမက ဘဝဖြစ်နေကြပြီမို့ မမကြီး ကရော ဘယ်လို နေမလဲ ဆိုတာကို သူ စိတ်ကစားမိလာခဲ့ရသည်။ သူ့ မမကြီး နို့တွေက တော့ သိသိသာသာကြီးဖွံ့ထွား မို့မေါက်နေသည်။ ခလေးလည်းမွေးထားလို့ ဖြစ်မည်ဟု သူတွေးမိလိုက်သည်။

သူတို့ ပစ္စည်းများကို ကားပေါ်တင်ပြီး မောင်းထွက်လာကြတော့ မသီတာကို ကြည့်ပြီး စိတ်နည်းနည်းထလာသော မျိုးမင်း ကကြည်ပြာ့ ဘောင်းဘီတို ကြောင့် ဝင်းနေသောပေါင်တန်ပေါ်ကို လက်တင်ပြီး အသာပေးပွတ်ပေးလိုက်လေသည်။ ကြည်ပြာ က ရုတ်တရက် မျိုးမင်းလက်ကို တွန်းဖယ် ပြစ်လိုက်ရင်း မျိုးမင်းကို မျက်စောင်းထိုးကြည့်ရင်း ကားရှေ့ခန်း ကို မျက်စပြစ်ပြလိုက်သည်။ ဟိုမှာ မမကြီး တို့ လင်မယားရှိတယ်ပေါ့။ ဘေးက ကျော်တက်လာမည့်ကားကို ကြည့်သလိုလို ဖြင့် ကြည်ပြာ့ ပေါင်လုံး ဝင်းဝင်းကြီးတွေကို မသိမသာခိုးခိုး ငမ်းနေသော၊ ကိုမြင့်အောင် က မျိုးးမင်းလက်ဖဝါးကြီး ပွတ်ပေးလိုက်တာရော ကြည်ပြာတွန်းထုတ်လိုက်တာရော ကို သေခြာမြင်လိုက်ရသည်။ မသီတာက တော့ ကြည်ပြာ က သူတိုက ကားရှေ့ခန်ကို မျက်စ ပြစ်ပြလိုက်တာကို တွေ့လိုက်ရသည်။ အောက်ပိုင်းက လက်တွေ ဘာဖြစ်သွားမှန်း မသိလိုက်သော မသီတာက၊

“ဟဲ့ နင်တို့ ဘာတွေ ကျိတ်ကျိတ် လုပ်နေကြလဲ၊ ဘာကြံနေကြလဲ ပြောစမ်း”

ဟု ရီရီမောမော ဖြင့် လှမ်းပြောလိုက်ရာ၊ ကြည်ပြာက၊

“ဟုတ်ပါဘူး မကြီးရာ ဒီကောင် အရူးထနေလို့ အဖေတို့ ဆီ မပြန်ခင် ရန်ကုန်မှာ ဝအောင်နေလိုက်အုံးမယ် ဆိုလို့၊ မကြီး တို့ အိမ် မှာ အားနာစရာကြီးလို့ ”

“ဟယ် ဘယ်က လာ ငါတို့ က အိမ်မှာ တောင် သိပ်ရှိတာ မဟုတ်ဘူး အလုပ်သွားနေရတာ နောက်ပြီး အိမ်မှာလည်း အခန်းပို ရှိတာပဲ နင်တို့ နေလို့ရတယ်၊ နောက်ပြီးတော့ အပေါ်ထပ်လွှာမှာ ကိုကို့ ညီ ဇော်ဇော်တို့ လင်မယား နေတာ သူတို့ မှာလည်း တခန်းပိုတယ်၊ နင်တို့ တယောက်တခန်းစီတောင်နေလို့ရတယ်၊ ဝအောင်တာနေ၊ အဖေတို့ မြို့က ပျင်စာကြီး ဘာလုပ်မှာပဲ နင်တို့ မတွေ့တာကြာလို့ သူတို့ စိတ်ကျေနပ်အောင် သွားနေပေးတာလောက်ပဲ ရှိမှာ”

ကြည်ပြာ က သူမ လှည့်သည့် အကွက်ထဲ မသီတာ ဝင်သွားသည်မို့ အနည်းငယ်စိတ်ပေါ့သွားသည်။ သို့သော်လည်း သူတို့ နှစ်ယောက်ကို ကိုမြင့်အောင် တွေ့လိုက်သည်ကိုတော့ သူမ သတိမထားမိပါခြေ။

…………………

သူတို့ အိမ်ရောက်တော့ သန့်ဇော်လင်းတို့ ဆီက ကြိုပြီးတောင်းထားတဲ့ သော့အပိုတချောင်း ဖွင့်ပြီး တော့ အခန်းပိုတခုမှာ နေဖို့ မျိုးမင်း ကို စီစဉ်ပေး၊ မသီတာတို့ အထပ်က အခန်းပိုမှာတော့ ကြည်ပြာ့ကို နေရာချပေး၊လိုက်ကြပြီး ရေမိုးချိုး ခန နားကြ ပြီး ညနေမှာ သန့်ဖော်လင်းတို့ လင်မယား ပြန်လာတာနဲ့ ဗမာထမင်းဆိုင် ကောင်းကောင်းတခု သွားပြီး စားကြ သောက်ကြလေသည်။ မျိုးမင်း တို့ မောင်နှမ မှာ အခုမှ မာချိုဝင်း နှင့် ဆုံဖူးပြီး ရင်းနှီး သွားကြလေသည်။

ညဘက်ရောက်တော့ အိပ်ယာထဲ တွင် ကိုမြင့်အောင် က မသီတာကို ဖက်ထားရင်း မသီတာ နို့ကြီးတွေကို ဖွဖွလေး ဆုပ်နှယ်နေလေသည်။ ကိုမြင့်အောင် လီးကြီးမှာလည်း မာတောင်နေပြီး မသီတာ ဖင်ကြားကို တိုးဝင်နေလေရာ၊ မသီတာက၊

“ဟွန့် ဒါက ဘယ်လို ဖြစ်တာလဲ ထူးထူးခြားခြား၊ ကိုကို ၊ ချစ်လေး ကြောင့်လား မသိရင်ခက်မယ်၊ ညီမလေး ကြောင့်မဟုတ်လား ခစ်ခစ် ”

“အင်း ချစ်လေးကို ပြောမလို့ ကားပေါ်မှာ ကိုကို အမှတ်တမဲ့ တွေ့လိုက်တာ”

“ဘာလဲ”

“မျိုးမင်း က သူ့လက်ဖဝါးတွေနဲ့ ကြည်ပြာ့ပေါင်ကို လှမ်းပွတ်နေတာ၊ ကြည်ပြာ က အတင်းတွန်းထုတ်လိုက်ပြီး မျက်မှောင်ကြုပ်ပြ၊ ကိုကိုတို့ အရှေ့မှာ ရှိတယ်ဆိုတဲ့ အရိပ်အကဲတွေ ပြနေတာ၊ တမျိုးကြီးပဲ”

“ဟင် မျက်နှာရိပ်နဲက ပြလိုက်တာတော့ ချစ်လေးလည်း မြင်တယ် ဒါပေမဲ့ မောင်လေး က ဘာလို့ ညီမ လေး ပေါင်ကို ကိုင်ရတာလည်း”

“ကိုင်တာတောင်မဟုတ်ဘူး ချစ်လေး ရဲ့ ပွတ်တာ၊ သူ့လက်ဖဝါးက ပွတ်ရင်း သူ့လက်သန်းက ကြည်ပြာ့ ဘောင်းဘီ အနားစထဲ တိုးဝင်သွားသေးတယ်”

“ဟယ် ကိုကို ကလည်းသေခြာလို့လား”

“အင်း ချစ်လေး စိတ်ဆိုးချင်လည်း ဆိုးတော့ ကိုကို က ကားပေါ် ကြည်ပြာတက်ကတည်းက ကြည်ပြာ့ ပေါင်လုံးလေး တွေ ကြည့်ပြီး ဖီးတက်နေတာ၊ ကိုကို့ မျက်လုံးက အခွင့်ကောင်းရတိုင်း ခိုးကြည့်နေတာလေ၊ အဲတော့ တိုက်ရိုက်တိုးတာပေါ့”

“အဲတော့ ကိုကို က ဘယ်လိုထင်လို့လဲ”

“အင်း ကိုကို ထင်တာကတော့ သူတို့ နှစ်ယောက် က မောင်နှမ အဆင့်ထက် ကျော်နေပြီလို့ထင်တာပဲ”

“ဟာ ကြံကြံဖန်ဖန် ကိုကို ကလည်း ချစ်လေး လည်း အင်းစက် ကိုတော့ ကြားဖူးပါတယ်၊ ဒါပေမဲ့ မြန်မာ ထဲမှာတော့ မဖြစ်နိုင်ဘူးလို့ ထင်တာပဲ”

“အင်း ကိုကို လည်း အဲလိုပဲ ထင်တာပဲလေ၊ ဒါပေမဲ့ သူတို့ နှစ်ယောက်က မိဘတွေနဲ့ ရေခြားမြေခြား မှာ အကြာကြီးလည်း နေကြတယ်။ သူတို့ ပြောပုံ အရသူတို့ နှစ်ယောက်က တခန်းထဲ လည်းအိပ်ကြတယ်၊ သူတို့ အပြောကတော့ တယောက်က ကုတင်ပေါ်မှာ တယောက်က ကြမ်းပေါ် သူ့မွေ့ယာနဲ့ သူအိပ်တယ် ဆိုပေမဲ့လည်း၊ ဆိတ်ကွယ်ရာ ဆိုရင် ဘယ်သူမှ မယုံရဘူးလေ”

“အင်း ကိုကို ပြောတာလည်း စဉ်းစားစရာပဲ၊ မောင်လေး ချစ်လေးကို ကြည့်ပုံ ကလည်း တမျိုးပဲ၊ အရင်တုန်းက ကိုယ့် အမ ကို ကိုယ် ကြည့်တဲ့ အကြည့်မျိုးမဟုတ်ဘူး၊အမလေး ရင်တုံစရာကြီး တကယ်များ ဟုတ်နေရင်”

“အင်း အဲဒါကြောင့် ကိုကို လည်း ဖီးတက်နေတာပေါ့ ချစ်လေးရ”

“ဘာဖီးလဲ ကိုကို က ကိုကို က ညီမလေးကို လိုးချင်နေတာမဟုတ်လား ခစ်ခစ် ကိုကို့ ဖိးကို ချစ်လေး သိပါတယ်”

“ကိုကို ဖီးတက်တာက ကြည်ပြာ့ကို မျိုးမင်း က တက်လိုးနေတာကိုတွေးမိရင်းပါ၊ ဟော ချစ်လေး ပိပိလေး စိုနေတာကရော ဘာကြောင့်လဲ”

ကိုမြင့်အောင် က စကားပြောနေရင်း လက်က ဟိုပွတ်ဒီပွတ် မသီတာ တကိုယ်လုံး ကို လျှောက်ပွတ်နေရာက ပြေလျှော့နေသော ထမိန် ခါးစည်းမှ လက်ရှိုရင်း မသီတာ စောက်ဖုတ်ကို နိုက်စမ်းလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။ မသီတာကလည်း ကိုမြင့်အောင် လည်ပင်းကို လှမ်းတွယ်ဖက်လိုက်ရင်းက၊

“ချစ်လေး လဲ အဲလိုပဲ သူတို့ မောင်နှမ နှစ်ယောက် ဖြစ်နေကြပုံကို တွေးလိုက်မိပြီး အရည်စိုတက်လာတာ”

ကိုမြင့်အောင် က မသီတာ ထမိန် ကို ဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး မသီတာ ပေါင်လုံး ကြီး နှစ်လုံးကြား ဒူးထောက်ဝင်လိုက်သည်။ မသီတာ စောက်ဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်းကြီးက အာတာတာလေးဖြင့် နူတ်ခမ်းတွန့်တွန့်လေးတွေ အဖတ်လိုက်ဘေးမှာ ရှိနေပြီး အတွင်းသား နီတာတာ တို့က မိးရောက်အောက်တွင် အရည်တွေဖြင့် ရွမ်းလဲ့ မြနေကြသည်။

ကိုမြင့်အောင် က ကြည်ပြာ့ မျက်နှာလေးကို မြင်ယောင်မိပြီး သူ့မျက်နှာကို မသီတာ စောက်ဖုတ်ပေါ်အပ်ကာ လျှာဖြင့် ထိုးရက်လိုက်သည်။

“အ….ကျွတ်စ်…ကျွတ်စ်..”

မသီတာက အသံတိုးတိုးလေး ငြီးရင်း ဒူးနျစ်ဘက်ထောင်ကာ သူမ ပေါင်လုံးကြီး နှစ်လုံးကို ဖြဲကားပေးလိုက်သည်။ ကိုမြင့်အောင် က မသီတာ ပေါင်နှစ်လုံးကို လက်ဖျံ နှစ်ခု ဖြင့် ညှပ်ဖက်ရင်း မသီတာ စောက်ဖုတ်ကို ပီပီပြင်ပြင် ရက်ပေးလေတော့သည်။ မသီတာ မှာလည်း သူမ မောင်လေး နှင့် ညီမလေးတို့ နှစ်ယောက် လိုးနေကြပုံကို မျက်စေ့ထဲ မြင်ယောင်လာပြီး စောက်ဖုတ်ထဲမှ တစိမ့်စိမ့်ယား တက်လာရာ ကိုမြင့်အောင် ခေါင်းကို ကိုင်ပြီး သူမ စောက်ဖုတ်ဖြင့် အတင်းဖိကပ်မိလေသည်။ ကိုမြင့်အောင် စောက်ဖုတ်ရက် ပေးနေသည်ကို သူမ ဖင်ကြီး တကြွကြွဖြင့် အရသာ ခံနေရင်း က မျိုးမင်း သူမ ကို ရက်ပေးနေသည်ဟု မြင်ယောင်လိုက်မိပြီး ပါးစပ်မှ တအီးအီးပင် အသံထွက်လာအောင် စိတ်တွေ ကြွလာရတော့သည်။

မသီတာ မှာ သူမ စောက်ဖုတ်ကြီးက ခံချင်လွန်းသဖြင့် အလွန်ယားနေပြီ ဖြစ်ရာ ကိုမြင့်အောင် လက်မောင်း နှစ်ဖက်ကို ဆွဲကာ သူမ ကိုယ်ပေါ်တက်ခိုင်းလိုက်လေသည်။ ကိုမြင့်အောင်က မသီတာ ကိုယ်ပေါ်ကို တွားတွား တက်လာပြီး မသီတာ နို့ကြီးတွေကို စို့ပြန်သည်။ မသီတာ မအောင့်နိုင်တော့၊

“ကိုကို လိုးတော့ကွာ၊ ချစ်လေး လိုချင်နေပြီ”

ဟု ပြောလိုက်သဖြင့် ကိုမြင်အောင် က၊ လက်တဖက်ထောက် ကိုယ်ကို ကြွလျှက် မာတောင်နေသော သူ့လီးကြီးကို လက်တဖက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ကာ အရည်တွေ စိုရွဲနေသော မသီတာ စောက်ဖုတ်ဝတွင် တေ့ကာ ဖိသွင်း ချလိုက်လေသည်။ မသီတာ စောက်ခေါင်းတွင်းက နွေးထွေး နူးညံ့နေသော အတွင်းသားများ ၏ရစ်ပတ်ဆုပ်ထွေးခြင်း ခံလိုက်ရသော ကိုမြင့်အောင် လီးကြီးမှာ အရသာ ကောင်းလှသဖြင့် ပိုပြီး မာတင်းကာာ ကြီးထွားလာသလိုပင် စိတ်ထဲ ထင်လိုက်ရသည်။

ကိုမြင့်အောင်က မသီတာ ဂျိုင်းအောက် သူမ ကိုယ်တဖက်တချက်တွင် တတောင်ထောက်လျှက် လီးကြီးကို ကော့ကာ ညှောင့်ထိုးလိုက်သည်။ မသီတာကလည်း သူမ ပေါင်လုံးကြီး နှစ်လုံးကို မြှောက်ကာ ကိုမြင့်အောင် ခါးကို ညှပ်လျှက် သူမ ခြေကျင်းဝတ် နှစ်ခုကို ကိုမြင့်အောင် ဖင်နောက်တွင် ချိတ်လိုက်လေသည်။ ကိုမြင့်အောင် ဆောင့်သည့် အချီများတွင် တချက်တချက် မသီတာ ခြေထောက်က လည်း ချိတ်ဆွဲကာ ကူပေးလိုက်သေးသည်။

ကိုမြင့်အောင် က လီးကြီးကို မသီတာ စောက်ဖုတ်အတွင်းမှ ဒစ်အရစ်နားအထိ ဆွဲထုတ်ကာ တချီ ချင်း အားရပါးရဆောင့်လိုးလေသည်။ သူ့စိတ်ထဲမှာတော့ ခယ်မလေး ကြည်ပြာကို လိုးနေရသည်ဟု မှန်းနေလိုက်သည်။ သို့သော်လည်း မသီတာတယောက် အင်းစက် ကို စိတ်ဝင်စားနေသည်ဟု ထင်လာသဖြင့် မျိုးမင်းက မသီတာကို လိုးနေသည်ဟု တွေးမိလိုက်တော့ ပိုပြီးတော့ ဆောင့်ချက်တွေက စိတ်လာရသည်။

“ဖွတ်…ဖျစ်…ဖတ်…ဖတ်..”

“အ….အု….အ….အိ…..အီးးးး”

မသီတာလည်း ကိုမြင့်အောင် စလိုးကာစက မျိုးမင်း တယောက် ကြည်ပြာကို လိုးနေသည်ဟု စိတ်ထဲ ဇာတ်လမ်းဆင်နေမိသော်လည်း အရှိန်ပြင်းပြင်း နှင့် ဆောင့်လာတော့ မျိုးမင်း သူ့ကို လိုးနေသည်ဟု မှန်းလိုက်ရင်း စိတ်တွေ တအားထန်လာရတော့သည်။ ကိုမြင့်အောင်က၊

“ချစ်လေး..အ..အ.. ချစ်လေးကို ..ကို.. မျိုးမင်း လုပ်ချင်တယ်ဆိုရင်ရော…ချစ်လေး အလိုးခံမှာပဲလား..”

ဟု အသက်ရှုမဝတဝကြားက မေးလိုက်လေသည်။ မသီတာကလည်း မျက်စေ့မှိတ်ကာ ဖင်ကြီးကော့ကော့ပေးနေရင်းက။

“အင်း…ကိုကို..လိုးပါ ဆောင့်တော့ ချစ်လေးပြီးတော့မယ်…အားးးး”

ကိုမြင့်အောင်လည်း မသီတာ တယောက်ပြီးသွားပြိး သူ့ကို ကုတ်တွယ်ဖက်လာတော့ အတင်းထိန်းချူပ်ထားရသော စိတ်ကို လျှော့ချလိုက်သဖြင့် သူ့လီးကြီး မှ လရည်များ တဖျောဖျောဖြင့် မသီတာ စောက်ဖုတ်ထဲ ပန်းထွက်ရင်း ပြီးသွားရတော့သည်ု။

“အား.. မမကြီး ရယ် လိုးလို့ ကောင်းလိုက်တာ၊ ကြည်ပြာ့ စောက်ဖုတ်လေးထက်တောင် ကောင်းနေပါလား”

ဟု မသီတာကို တိုးတိုးလေး နောက်လိုက်ရာ မသီတာက ကိုမြင့်အောင် လက်မောင်းကို လှမ်းရိုက်လိုက်လေသည်။

……………………….

အခန်း ၂၈။

မျိုးမင်း တယောက်အိပ်မပျော် တလူးလူး တလိမ့်လိမ့် ဖြစ်နေသည်။ အိပ်ရာပြောင်းတာကလည်းတကြောင်း၊ လူပျို ဖြစ်ပေမဲ့ ကိုယ့်အမ နှင့် ညတိုင်း အတူအိပ်နေခဲ့သည်မှာ ကြာခဲ့ပြီ ဆိုတော့ အိမ်ထောင်သည်လို ဖြစ်နေပြီ။ တယောက်ထဲ အိပ်ရတာ ပထမဆုံးလို ဖြစ်နေရသည်မို့ အခုမှ ပင် တောင်းတ မိတော့သည်။ ဒါကြောင့်လည်း အမြဲ ရနေသည့်ပစ္စည်းဆိုတော့ တခါတလေ တန်ဖိုးမေ့နေတတ်သည်လို့ ပြောကြတာနေမည်ဟု သဘောပေါက်လာရသည်။  မာတောင်နေသော ကိုယ့်လီးကိုယ်ဆုပ်ကိုင်ရင်း ဘယ်လို အိပ်ပျော်အောင် အိပ်ရမလဲဟု တွေးနေမိသည်။ လီးကို ဆုပ်ကိုင်ရင်း ဖြည်းဖြည်းချင်းထုနေ လိုက်တော့ အာရုံထဲမျာ ပုံရိပ်တွေက ပေါ်လာသည်။ မမကြီး မသီတာ ရဲ့ ဖွံ့ထွားလှတဲ့ နို့ကြီးတွေ၊ ကားဖွင့်လှတဲ့ အိုးကြီး။ ဒေါ့ကီဆွဲလိုက်ရရင် ဆွေမျိုးမေ့၊ သွားလောက်သည်။ နောက်ပြီး တရုပ်မ ဖွေးဖွေးလေး မာချိုဝင်း၊ ကြည့်ရတာနှင့်ကို အဲဒီအမလေး ထန်မည်မှန်းသိသာသည်။ ယောက်ျား လက်မောင်းကို တချိန်လုံး မှီတွဲပြီး သူမ ပါးလေး ဖြင့် ယောက်ျား လက်မောင်းကို ပွတ်လိုက် တခြား ယောက်ျားတွေကို မျက်စလေးဖြင့် ကြည့်လိုက်။ ဘော်ဒီက လည်း လုံးကျစ်ကျစ်ကလေး။ ဖွေးဥ နေသည့်အသား က ပြင်းပြင်းလေး ဆောင့်လိုးလိုက်ရင် ဖင်လုံးလေး သွေးခြေများ ဥ သွားမလားမသိ။

“အီး…”

တွေးရင်း ပွတ်နေသဖြင့် မျိုးမင်း လီးကြီးက တအားတင်းမာလာပြီး ပုဆိုးစ ကို လီးထိပ်သား နုနု က သွားထိတော့ နည်းနည်း လေး အီသွားသည်။ မျိုးမင်းတယောက် ပါးစပ်မှ အသံထွက်ကာ ငြီးလိုက်မိသည်။ ဒီည တော့ ထုပြစ်မှ ရတော့မည်။ သူများ အိပ်ယာပေါ်မှာတော့ လုပ်လို့ မဖြစ်။ အစွန်းတွေ အနံ့အသက်တွေ နှင့် ရှက်စရာဖြစ်ကုန်မည်။ ထို့ကြောင့် မျိုးမင်း အိပ်ယာမှ ထကာ နောက်ဖေးရေချိုးခန်း ဘက်ထွက်လာခဲ့သည်။ ရေချိုးခန်းထဲ ထု ရေဆေးချပြီးမှ ပြန်လာ အိပ်တော့မည်ပေါ့။ ရေချိုးခန်းဘက်အသွား စင်္ကြန်လေး က သန့်ဇော်လင်းတို့ အိပ်ခန်း၊ တံခါးလေးက မဟတဟမို့ ချောင်းလိုက်မိတယ်။

“ဟိုက်”

မျိုးမင်း အသံထွက်တောင် ငြီးလိုက်တော့မလို့၊ ဟိုလင်မယား အလုပ်ဖြစ်နေကြပါလား။ အခန်းထဲမှာ မီးမှိန်မှိန်လေး  ဖွင့်ထားပြီး အပြင်ဖက်မှာ မှောင်နေတာမို့ သူ့ကိုတော့ တွေ့ရမှာ မဟုတ်။ အသံလုံဖို့ပဲလိုသည်။ သူလည်း တကယ်က အသံမကြားရသဖြင့် သူတို့ အိပ်ပျော်နေမလားလို့ ချောင်းလိုက်တာ။အိပ်ခန်းနားမရောက်ခင်က တော့ ခွေးခြေလေးတလုံးကို ခလုပ်တိုက်မိသေးတယ်။ အဲတုန်းက တောင် ကိုယ့်ကိုယ်ကို ကျိန်ဆဲမိသေးတယ်။ အိမ်ရှင်တွေ အိပ်ပျော်နေတာ နိုးကုန်တော့မယ်ပေါ့လေ။ ခုတော့ အိမ်ရှင်တွေက တော်ရုံအသံကြားမည့်ပုံမပေါ်။ အိပ်ယာပေါ်မျာ ဆစ်စတီနိုင်းနေကြတာ။ ယိုးဒယားဇာခြင်ထောင် အပြာနုလေးက အတွင်းကို အထင်းသား မြင်နေရသည်။ သန့်ဇော်လင်းက ပက်လက် မာချိုဝင်းက အပေါ်က မှောက်ရက်။ သန့်ဇော်လင်း လီးကြီးကို ငုံပြီး အားရပါးရစုပ်လိုက်။ ခေါင်းကို နှိမ့်လိုက်မြင့်လိုက်နှင့် လီးကို သူမ နူတ်ခမ်းတွေနဲ့ ဂွင်းထုပေးနေလိုက်လုပ်နေသည်။ သန့်ဇော်လင်း မျက်နှာကတော့ မာချိုဝင်း ဖင်အောက်မှာ ပျောက်နေသည်။ သေခြာတာကတော့ သန့်ဇော်လင်းလည်း မာချိုဝင်း စောက်ဖုတ်ကို ရက်ပေးနေမှာဟု မျိုးမင်း တွက်လိုက်မိသည်။ မာချိုဝင်း ကြည့်ရတာ ပုလွေအတော်ကျွမ်းပုံ ရသည်။ အောကားတွေထဲက မိန်းမ တွေလိုပင် လက်တဖက်က လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ထားပြီး သူမ ခေါင်းကို လှုပ်ရှားပြီး အစုပ်အမှုတ်တွေ လုပ်နေသည်။ တချက်တချက် အခန်းဝကို လှမ်းလှမ်းကြည့်နေသည်ဟု မျိုးမင်း ထင်မိသည်။ ကိုယ့်ကို မမြင်နိုင်မှန်းသိသော်လည်း မျိုးမင်း တယောက် မာချိုဝင်း မော့ကြည့်လိုက်တိုင်း ကိုယ်ကို အနောက်သို့ယို့ ကာ ဆုတ်လိုက်မိသေးသည်။ နောက်ပိုင်းကျတော့ အိုကွာ မြင်လည်းဘာဖြစ်လဲ ဒီစော် ဒီလောက်ထန်လို့ တမင်တံခါးကို သေခြာ မပိတ်ထားတာနေမယ် ဟု တွေးကာ ပုဆိုးကို လှန်တင်ပြီး သူ့လိးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ကာ ဂွင်းတိုက်ရင်းက မာချိုဝင်း ၏ ကိုယ်လုံးတီးအလှ နှင့် ပုလွေမှုတ်ပုံကို ဇိမ်ခံကြည့်နေသည်။

မာချိုဝင်း ကလည်း မျိုးမင်း ထင်သည့်အတိုင်းပင်၊ သူမ တို့ အခန်းတံခါးကို တမင်လှပ်ထားပေးခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ သန့်ဇော်လင်းကိုလည်း ပြောထားသည်။ မျိုးမင်း လှုပ်ရှားရင် သူမ ပေးလိုးလိုက်မည်ဟု။ သန့်ဇော်လင်း သဘောတူညီချက်လည်း ရသဖြင့် မျိုးမင်း ထွက်လာရင် မြင်ရအောင် တမင်ကြံထားခြင်းဖြစ်သည်။ ခုန က ခလုပ်တိုက်သံ ကြားလိုက်ရပြီး သူတို့ အခန်းရှေကမှ ဖြတ်လျှောက်သွားသော ခြေသံ မကြားရသဖြင့် မျိုးမင်း ချောင်းနေပြီ ဆိုတာကို သူမ သိနေသည်။ ထို့ကြောင့်လည်း အခန်း အပြင်မှာ မှောင်မဲနေသော်လည်း သူမ က မျိုးမင်းကို မြင်ရသလိုလို ဖြင့် တမင်တကာ မော့မော့ ကြည့်နေခြင်းဖြစ်လေသည်။

အခန်းဝကို မော့ကြည့်ရင်း သူမ နူတ်ခမ်းတွေကို လျှာဖြင့်ရက်လိုက်သော မာချိုဝင်းကို မြင်လိုက်ရသော မျိုးးမင်း မှာ လီးကြီးပင် ပူသွားရသည်။ ဒီအမ တော်တော် နှာထန်ပါလားဟု တွေးလိုက်မိသည်။ သူ့ယောက်ျား ရော သိရဲ့လား၊ ယောက်ျား က ကပ်ကိုးမို့လား၊ ဒါမှ မဟုတ်၊ ယောက်ျား မသိအောင် စီးခရက်ဂိမ်း ကစားတတ်သည့် မိန်းမ မျိုးလား၊ စသဖြင့် အတွေးတွေ ဝင်လာခဲ့သည်။ ဘာပဲ ဖြစ်ဖြစ် အခန်းဝကို မော့မော့ကြည့်နေတာကတော့ သေခြာသည်မို့ မျိုးမင်းတယောက်လည်း စိတ်တွေ ကြွလာရသည်။ သူကိုယ်တိုင်က လည်း သူ့ကို မာချိုဝင်း မြင်စေချင်သည့် ဆန္ဒတွေ ဖြစ်ပေါ်လာရသည်။ထို့ကြောင့် သူ့အခန်းဆီသို့ ပြန်ကာ အိပ်ထဲမှ  လက်နှိပ် အယ်အီးဒီ ဓါတ်မီး လေးကို သွားယူလာခဲ့သည်။ အခန်းဝ နားရောက်တော့ ပုဆိုးကို ကွင်းသိုင်းလိုက်ပြီး လက်တဖက် က မာတောင်နေသောလီးကြီးကို ဖွဖွလေး ပွတ်ပေးနေရင်း ထိုလီးကြီးကို မီးထိုးပြလိုက်သည်။

မာချိုဝင်းမှာ ခစ်ကနဲပင် ရီချင်သွားသည်။ လမွှေးမဲမဲ တွန့်လိမ်လိမ် တွေနှင့် ညိုမောင်းမောင်း လီးတုတ်တုတ်ကြီး ကို ဂွင်းထု နေတာကို ဓါတ်မီးရောင် ကြောင့် စပေါ့လိုက်ထိုးထားသလို မြင်နေရသဖြင့် ဖြစ်သည်။ ကောင်လေးကို တော့ နည်းနည်း ဆွ ပေးလိုက်အုံးမှ ဟု တွေးကာ မျိုးမင်း ရှိရာကို လှမ်းကြည့်ပြီး လျှာထုတ်ပြလိုက်သည်။ နောက်တော့ သူမ ကိုယ်ကို ကြွလိုက်ကာ တပတ်လှည့်ပြီး သန့်ဇင်ဦးဘိုက်ပေါ်ထိုင် လိုက်သည်။ နောက်တော့ သူမ ဖင်ကြီး ကို ကြွလိုက်သည်။  တောင်မတ်နေသော သန့်ဇော်လင်း လီးကြီးကို တဖက်က ဆုပ်ကိုင်ရင်း သူမ စောက်ဖုတ်ဝတွင် တေ့ကာ ထိုင်ချလိုက်သည်။ သန့်ဇော်လင်းက သူမ နို့တွေကို အောက်မှ လှမ်းဆွဲ စို့နေသည်။ မာချိုဝင်းက သူမ ဖင်ကြီးတွေကို မြှောက်ကာ မြှောက်ကာ ဖြင့် သန့်ဇော်လင်းလီး ကြီးပေါ်မှာ တက်လိုးနေလေသည်။ မျိုးမင်း အတွက်ကတော့ ဖြူဖွေးနေသော ဖင်လုံးကြီး နှစ်ခု ကြားမှာ သန့်ဇော်လင်း လီးကြီး ဝင်ထွက်နေသည်ကို တွေ့နေရသဖြင့် လူကလည်း ပိုတင်းလာလေသည်။ အနောက်က ပြေးဝင်ပြီး မာချိုဝင်း ဖင်တက်ချလိုက်ချင်စိတ်တွေ တဖွားဖွားပေါ်လာရသည်။ စောက်ဖုတ်မှာလည်း မည်မျှ အရည်ရွဲနေသည်မသိ လီးအဝင်အထွက်မှာ တစွတ်စွတ် အသံတွေ ထွက်နေရလေသည်။ နောက်တော့ မာချိုဝင်း ညှောင်းသွားသည်ထင်သည်။ သန့်ဇော်လင်းကို ဆွဲဖက်ပြီး ကိုယ်ကိုလှိမ့်လိုက်ရာ သန့်ဇော်လင်းမှာ သူမ ကိုယ်ပေါ် ရောက်လာလေသည်။ သန့်ဇော်လင်းက မာချိုဝင်း ပေါင်နှစ်လုံးကို မကာ အားရပါးရ ဆောင့်လိုးတော့သည်။ မျိုးမင်း လည်း ဓါတ်မီးကို ပိတ်လိုက်ပြီး သူ့လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ကာ ခတ်သွက်သွက် ထုနေရာ ပြီးကာနီး ဖြစ်လာသဖြင့် နောက်ဖေးဘက်သို့ အပြေးလေး ထွက်သွားရလေသည်။ ရေချိုးခန်းထဲ အရောက် သူ့လရည်တွေလည်း တဖြွတ်ဖြွတ်ပန်းထွက်သည်နှင့် အချိန်ကိုက်သွားသည်မှာ ကံကောင်းလှသည်။ မျိုးမင်းမှာ လရည်များ ကုန်အောင် ညစ်ထုတ်လိုက်ပြီးမှ သေးပေါက် ပြီး ရေဆေးလိုက်လေသည်။ လရည်လည်း ထွက်သွား၊ ရေအေးအေး ဖြင့်လည်း ဆေးလိုက်ရသဖြင့် လီးမှာ အတန်ငယ်တော့ ပျော့သွားသလို ၊ စိတ်လည်း နည်းနည်းထန်တာ ကျသွားသဖြင့် ခုန က သူ့လီးကို ဓါတ်မီးဖြင့် ထိုးပြမိတာကို မျက်နှာနည်းနည်းပူနေမိလေသည်။ ဘိုက်လည်း နည်းနည်းရစ်လာသဖြင့် အိမ်သာထဲ ခနထိုင်ပြီး နောက်ဖေးပါသွားလိုက်လေသည်။

မျိုးမင်း ထွက်သွားသည့်အချိန်မှာ ပင် သန့်ဇော်လင်း နှင့် မာချိုဝင်းတို့ တပြိုင်နက် ပြီးသွားကြသဖြင့် သန့်ဇော်လင်း  က လရည်များ မာချိုဝင်း စောက်ဖုတ်ထဲ ပန်းထုတ်ကာ မာချိုဝင်းကို ဖက်ပြီး နားနေလိုက်သည်။ မာချိုဝင်းက သန့်ဇော်လင်းကို တွန်းဖယ်ကာ သူမ ထမိန် ကို လက်ဖြင့် စမ်းကောက်ရင်း ပေါင်ကြားမှ အရည်များ အိပ်ယာပေါ် ထွက်မကျအောင် ပိတ်ကိုင်ထားရင်း ရေဆေးဖို့ ရေချိုးခန်းဖက်ထွက်လာခဲ့သည်။ လမ်းတွင် ရေချိုးခန်းဘက်မှ ပြန်လာသည့် မျိုးမင်း နှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် တိုးမိလေသည်။ မာချိုဝင်း က သူမ ထင်သည့်အတိုင်း ဖြစ်နေသည်မို့ မအံ့ဩသော်လည်း မျိုးမင်း ကတော့ လရည်လည်း ထွက်သွားပြီမို့ သူလုပ်ပြခဲ့တာကို ရှက်နေမိသည်။ သူတို့ နှစ်ယောက် မျက်နှာချင်းဆိုင်လုနီးပါး ကပ်သွားတော့ မျိုးမင်း တယောက် အားနာပြီး မျက်နှာလွဲဖို့ ကြိုးစားလေသည်။ မာချိုဝင်းမှာ ကိုယ်လုံးတီး နှင့် သူမ လက်တဖက်က ထမိန် ကို လုံးထွေးပြီးပေါင်ခွဆုံမှာ အုပ်ကာ လျှောက်လာသည်မဟုတ်လား။ မာချိုဝင်းက တော့ ခပ်တည်တည်ပင် အနားရောက်သည်နှင့် သူမ အားနေသော လက်တဖက်ဖြင့် မျိုးမင်း လီးကို ပုဆိုးပေါ်မှ လှမ်းကိုင်ဆုပ်လိုက်လေသည်။

“အ”

မျိုးမင်း မှာ ရုတ်တရက် လန့်သွားပြီး လီးကိုလည်း ဖမ်းအညှစ်ခံလိုက်ရသဖြင့် အသံထွက်အောင် ငြီးတွားမိ လိုက်သည်။ မာချိုဝင်း က ပြောင်စပ်စပ်မျက်နှာပေးဖြင့်၊

“ဟဲ့ ခုန က ဒီလောက်တောင်နေတဲ့ လီး က ဘယ်လို ဖြစ်သွားတာလည်း ခစ်ခစ်၊ ထုပြစ်လိုက်ပြီလား”

ဟု ပြောလိုက်ရာ မျိုးမင်း မှာ ရှက်ရှက်ဖြင့်၊

“အာ အမ ကလည်း ဆောရီး နော်”

ဟု ပြောလိုက်ရာ မာချိုဝင်းက ခြေဖျားလေးထောက်ပြီး မျိုးမင်း ပါးစပ်ကို သူမ နူတ်ခမ်းလေး ဖြင့် လှမ်း နမ်းလိုက် ပြီး၊

” သွား အားမွေးထားလိုက်၊ ထပ်မထု နဲ့တော့ အမ တရေး နိုး လို့ အမ ယောက်ျား အိပ်ပျော် သွားရင် လာခဲ့မယ်၊ အဲဒီလီးကြီး ကို စမ်းကြည့်ချင်လို့ မွမွ”

ဟု ပြောကာ မျိုးမင်း လီးကြီးကို ဆုပ်ထားရာမှ လွှတ်ပြီး ရေချိုးခန်းဖက် ထွက်သွားလေသည်။ မျိုးမင်းလည်း သူအိပ်နေသည့် အခန်းရှိရာသို့ သုတ်သုတ်ကလေး ပြန်လာခဲ့လေသည်။ အပြန်လမ်းမှာ မာချိုဝင်းတို့ အခန်းကို မသိမသာ လှည့်ကြည့်သွားတော့ သန့်ဇော်လင်းတယောက် အိပ်ပျော်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရလေသည်။

မျိုးမင်း မှာ မာချိုဝင်း အပြုအမူ နှင့် ရဲတင်းမှု တို့ ကို တခါမှ မကြုံ ဘူးသဖြင့် ရှက်သွားခဲ့ရသော်လည်း အခန်းထဲ ပြန်ရောက်ပြီး ကုတင်ပေါ်လှဲလိုက်တော့ မာချိုဝင်း နို့တွေကို မကိုင်လိုက်ရတာ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ကျိမ်ဆဲနေမိလေသည်။ လီးကလည်း အခုမှ တောင်လာလေသည်။ ခုန က နဖူးတွေ့ဒူးတွေ့တုန်းက စော်ကြီးကို ကိုယ်က စပြီး ဆွဲဖက် ပြီး နမ်းပြစ်ကာ နို့တွေကို ဆုပ်နှယ်ပြစ်လိုက်ရမှာ၊ ဒီလောက် ပေါ်တင်ကြီးကို ဟု တွေ့ရင်း ကိုယ့်ပါးကိုယ်ပြန်ရိုက်ချင်နေမိလေသည်။ သူ့နူတ်ခမ်းမှာ မာချိုဝင်း နမ်းသွားသည့် စိုတိုတို လေး ကို လျှာဖြင့် တို့ ရက် လိုက်မိသည်။ ညီစို့စို့ အနံ့တခု ရလိုက်သဖြင့် ချက်ချင်း ပင် သူ့မျက်စေ့ထဲ မာချိုဝင်း က သန့်ဇော်လင်း လီးကြီးကို အားရပါးရ စုပ်နေတာ ပြန်မြင်ယောင်မိပြီး အံချင်စိတ်ပေါ်လာရသည်။

မာချိုဝင်း ရဲ့ ကိုယ်လုံးတီး ရင်သား အလှ နှင့် ဖြောင့်စင်းသော ပေါင်တန် ဖွေးဖွေး တွေက မျက်စေ့ထဲ က မထွက်ခြေ။ သူ့လီးကြီးကို လက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ကာ ပွတ်သတ်နေရင်းက သန့်ဇော်လင်း အပေါ် မြင်းတက်စီးသလို ဖင်ကြီးကုံးကာ တက်လိုးနေသော မာချိုဝင်း ဖင်ကြီးကိုလည်း ပြန်မြင်ယောင်လာပြီး လီးကြီးက မာတောင်လာလေသည်။ မာချိုဝင်း ပြောခဲ့သည့် တရေးနိုးလာခဲ့မည် ဆိုတာကြောင့် စိတ်လည်း ပြန်ထလာခဲ့သည်။ တော်ကြာ မတော်တဆ ထုမိမည်စိုးသဖြင့် လီးကို မကိုင်တော့ပဲ နှင့် မျက်စေ့ကို ပိတ်ကာ အိပ်ပျော်ရန်ကြိုးစားအိပ်လေသည်။ စိတ်တွေ လှုပ်ရှားနေသဖြင့် အိပ်ပျော်ဖို့ ခက်နေသော်လည်း တနေ့လုံး ခရီးသွားလာရသဖြင့် ပင်ပန်းတာတွေကြောင့် တဖြည်းဖြည်းဖြင့် သူ့ကိုယ်သူပင် သတိမထားမိလိုက်ပဲ အိပ်ပျော် သွားရလေသည်။

…….

မျိုးမင်း အိပ်ယာက နိုးပြီး အကြောအခြင်တွေကို ဆန့်လိုက်ပြီး ဘေးနားမှာ သူ့ကို ကျောပေးအိပ်နေသော ကြည်ပြာကို လှမ်းဖက်လိုက်သည်။ အိပ်ယာထ တိုင်း တောင်နေကျ သူ့လီးကြီးက ကြည်ပြာ့ ဖင်ကြားကို ထောက်မိနေသည်မှာ ကွက်တိ။ သူ့လီးကြီးကို ထမိန်သား ပျော့ပျော့ ပေါ်မှ ကြည်ပြာ့ ဖင်ကြားကို လွှတိုက်လိုက်သည်။ ကြည်ပြာ ဖင်ကြီးက သူ့စိတ်ထင်လို့လားမသိပိုကြီးနေသလိုပင်။ ကြည်ပြာ က ငြီးသံလေးပေးပြီး သူ့လီးကို သူမလက်ကလေးဖြင့် နောက်ပြန်လှမ်းကိုင်ရင်း ပွတ်ပေးလိုက်သည်။ နောက်တော့ ဘယ်က သူ့ဘက်ကို လှည့်ါပြီး သူ့နူတ်ခမ်းတွေ ကို လာနမ်းလိုက်သည်။ ဟင် မမကြီး၊ မသီတာ ၏ ပြုံးစစ မျက်နှာ က သူ့ကို ထိပ်လန့်သွားစေပေမဲ့ သူ့လီးကြီးကို ပိုပြီးမာတောင်လာစေသည်။ မသီတာက သူ့ကို အသံမထွက်နဲ့ဟု နူတ်ခမ်းပေါ် လက်ညိုးကန့်လန့် ထောင်ပြလိုက်ပြီး သူ့ခြေရင်းဘက်ကို လျှောဆင်းသွား လိုက်သည်။ နောက်တော့ နွေးထွေးစိုစွတ်သည့် အာခံတွင်းတခုက သူ့လီးကြီးကို ငုံကာ စုပ်ပေးနေတာခံစားလိုက်ရသည်။ မျိုးမင်း လက်တွေက အလိုလို သူ့မမကြီး ခေါင်းကို ကိုင်ကာ ထိန်းထားလိုက်မိသည်။ သူ့လီးကို စုပ်လိုက်ပုံမှာ တစစ်စစ် နှင့် မို့ ကြည်ပြာ နှင့်မတူ အရမ်းကို အရသာရှိနေရသည်။ မမကြီး ဘယ်က နေဘယ်လို သူတို့ အိပ်ယာထဲ ရောက်နေရတာလဲ၊ ရုတ်တရက် သတိရလိုက်မိသည်။ သူက အခု ရန်ကုန်ရောက်နေပြီ မဟုတ်လား၊ ဇောချွေးပြန်ပြီး အိပ်ယာက ရုတ်တရက် လန့်နိုးလာသည်။ သို့သော်လည်း သူ့လီးကြီးကို စိုစွတ်စွတ်ပါးစပ်အစုံက တစစ်စစ် ဖြင့် စုပ်ပေးနေဆဲ။

မျိုးမင်း သူ့လီးကြီးစုပ်ပေးနေသူကို ငုံ့ကြည့်လိုက်မိသည်။

“ဟင် အမ မာချိုဝင်း”

မာချိုဝင်းက သူ့ကို မော့ကြည့်ပြီး မျက်စေ့တဖက်မှိတ်ပြကာ လက်ဟန်ခြေဟန်ဖြင့် အသံမထွက်ဖို့ ပြောလိုက်သည်။ မျိုးမင်း လီးကြီး မာချိုဝင်း ပါးစပ်ထဲမှာ တဆတ်ဆတ်တုံသွားသည်။

…………

အခန်း ၂၉။

မျိုးမင်း မှာ အံဩသွားရသည်။ ဒီအမ လေး ထန်ပုံ ကကြောက်စရာကြီးပါလား။ ညဦးပိုင်း ကတင် သူ့ယောက်ျား နှင့် ကောင်းကောင်းလိုး တာခံခဲ့ရပြီးပြီ။ အခု စောစောစီးစီး မှာ မနေ့တနေ့ ကမှ သိတဲ့ ကောင်လေးတယောက် လီးကို အားရပါးရလာစုပ်နေတယ်။ သူ့ယောက်ျား သာ လိုက်လာရင် ငါတော့ ကွီုင်ပဲ။ ဟုတွေးနေမိသည်။ လူ ကသာ စိုးရိမ်နေတာ လီးကတော့ အရသာတွေ့နေပြီ။ မာချိုဝင်း ခေါင်းလေးကို လက်ဖြင့် ထိန်းကိုင်ရင်းက သူ့ဖင်ကို ကော့ကာ သူမ ပါးစပ်ပေါက်လေးထဲ အသာညှောင့်ပေးလိုက်သည်။ မာချိုဝင်းက အတွေ့အကြုံ ရင့်ပါသည်။ သူမ လည်ချောင်းထဲ လီးကြီး ထိုးဝင်လာလို့ မရအောင် လီးတန်ကို သူမ လက်ကလေးဖြင့် အရင်း ကဆုပ်ကိုင်ထား ပြီးမှ ပုလွေပေးနေတာဆိုတော့။ သူမ လက်တဆုပ်စာထက် ကျော်ထွက်နေသော အပိုင်းသာ သူမ ပါးစပ်ထဲသို့ တိုးဝင်နိုင်လေသည်။

မျိုးမင်း လီးကြီးကို အားရပါးရ စုပ်ပေးပြီးမှ မာချိုဝင်းက မျိုးမင်း ကိုယ်ပေါ်ခွတက်လာသည်။ သူမ အဝတ်အစားတွေက ကုတင်ပေါ် မတက်ခင်ကတည်းက ချွတ်ချ ခဲ့တာမို့ ကိုယ်လုံးတီး နှင့် ဖြစ်နေလေပြီ။ သူမ ဒူးတွေကို မျိုးမင်း လည်ပင်း တဖက်ချက်မှာ ထောက်လိုက်တော့ သူမ စောက်ဖုတ်ကြီးက မျိုးမင်း မျက်စေ့ရှေ့ တည့်တည့်ကြီးမှာ အမွှေးတွေကို ပါးပါးလေး ရိပ်ထားတာမို့ စောက်ဖုတ်ဖွေးဖွေးကြီး နဲ့ နူတ်ခမ်းသား ညိုညို တွေက ထင်ထင်ရှားရှားကို မြင်နေရသည်။ မာချိုဝင်းက ရှေ့နည်းနည်းတိုလိုက်တော့ မျိုးမင်း ပါးစပ်ပေါ် တည့်တည့် ရောက်လာခဲ့သည်။ မျိုးမင်း နူတ်ခမ်းတွေကို စောက်ရည် စေးထန်းထန်း တွေ စိုတိုတို ထိတွေ့လိုက်ရသည်။ မျိုးမင်း သူ့လျှာကို ထုတ်ပြီး စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးထဲ ဝင်သလောက်ထိုးထည့် ကြည့်သည်။ မာချိုဝင်း က ငြိမ်ငြိမ်မနေပဲ သူမ ဖင်ကို လှုပ်ရှားနေတော့ မျိုးမင်း ရက်ရတာ နည်းနည်းခက်နေသည်။ မျိုးမင်း က သူ့လက်ဖဝါး နှစ်ဖက် နှင့် မာချိုဝင်း တင်သားလုံးတွေကို ကိုင်လိုက်ကာ အုံးသီးစိမ်း အလုံးလိုက် အပေါက်ဖေါက် အရည်စုပ် သောက်သလို စုပ်ဆွဲ ပြစ်လိုက်တော့ မာချိုဝင်း ဖီးဖြစ်သွားရသည်။

မျိုးမင်း ဘာဂျာမှုတ်ပေးတာကို အားရပါးရ ခံပြီးတော့မှ မာချိုဝင်းက သူမ ကိုယ်ကို မျိုးမင်း ကိုယ်ပေါ်မှောက်ရက် အနေအထားလျှောချလိုက်သည်။ သူမ မျက်နှာ နှင့် မျိုးမင်း မျက်နှာတို့ ဆုံမိချိန်တွင် မျိုးမင်း လီးကြီးက သူမ ပေါင်ခွဆုံ မှာ လာထိနေလေပြီ။ သူမ ဖင်ကို အသာကြွ မျိုးမင်း လီးကို လက်တဖက်က ကိုင်လျှက် စောက်ဖုတ်ဝ တွင်တေ့ကာ အသာလေး နှိမ့်ချလိုက်သည်။ စောက်ရည်တွေ ရွဲနေတာမို့ မျိုးမင်း လီးက ဖြည်းဖြည်းချင်း တိုးဝင်သွားသည်။ အား၊ ကောင်လေး လီးကလည်း သူ့ယောက်ျား လီးလောက်မို့ မကျပ် မချောင် အနေတော်လေးပင်။

မျိုးမင်း က မာချိုဝင်းကို ဖက်ရင်း ကိုယ်ကို တပတ်လှိမ့်ချလိုက်တော့ သူက အပေါ်ရောက်သွားခဲ့သည်။ သူ့လီးကြီးက တော့ မာချိုဝင်း စောက်ဖုတ်ထဲမှာ၊ လီးကို စောက်ဖုတ်ထဲမှ မကျွတ်စေပဲ ဒူးနှစ်ဖက်ကို မာချိုဝင်းပေါင်အောက်ထဲ ထိုးကာ ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်သည်။ မာချိုဝင်း နို့တွေကို ကုံးကာ လှမ်းဆို့လိုက်သည်။ မာချိုဝင်းက သူ့ဦးခေါင်းက ဆံပင်တွေကို လှမ်းဆုပ်ကိုင် ရင်းက ဦးခေါင်းကို ကုတ်ခြစ်ပေးနေသည်။ နို့နှစ်လုံး ကို တဖက် တချက် အားရအောင် တပြွတ်ပြွတ်စို့ပြီးမှ ကိုယ်ကို မတ်လိုက်ကာ မာချိုဝင်းကို ပြုံးကြည့်သည်။ မာချိုဝင်း ပေါင်နှစ်လုံးကို မကာ သူ့ပုခုံးပေါ်ခြေသလုံးတွေ တင်လိုက်သည် ကြွလာတော မာချိုဝင်း စောက်ဖုတ်ကြီးကို ဖိကာ ဆောင့်လိုးလိုက်သည်။ ပထမ တချက်ချင်း ဇိမ်ခံဆောင့်လိုးနေရင်းမှ အရှိန်ကို မြှင့်လိုက်သည်။

“ဖတ်ဖတ် ဖွတ်ဖွတ် ဖတ်ဖတ်”

“အိ..အိ..အု..အု..”

သူတို့ နှစ်ယောက်လိုးနေကြသဖြင့် အသားချင်း တဖတ်ဖတ်ထိသံ၊ အရည်တစွတ်စွတ်မြည်သံ ၊ အသက်ရှုသံပြင်းပြင်းတို့ က အခန်းလေးထဲမှာ ပြည့်လျှံနေကြသည်။ ကာမ သုခ ပန်းတိုင်းကို အပြေးသွားနေကြသူ နှစ်ယောက်ကို အခန်ဝ မှ ရပ်ကြည့်နေသူ သန့်ဇော်လင်းကို ပင် သတိမထားမိကြတော့။ သန့်ဇော်လင်းက လည်းတရေးနိုးသေးပေါက်ချင်သဖြင့် အိပ်ယာထတော့ သူ့မိန်းမ ကို ဘေးမှာ မတွေ့၊ သူမလည်း နောက်ဖေးသွားလားမသိဘူး ဆိုပြီး နောက်ဖေးဘက်သွား၊ သူသေးပေါက်ပြီးချိန်ထိ မတွေ့၊ နောက်မှ မာချိုဝင်း သူ့ကို မအိပ်ခင်ပြောထားတာ သွားသတိတရသည်။ ဟိုကောင်လေး အခန်းသွားနေပြီထင်သည်။ ထို့ကြောင့်ပင် ထိုကောင်လေး အခန်းသို့ ခြေဖျားထောက်ကာ သွားကြည့်မိသည်။ တကယ်က ခြေဖျားထောက်စရာပင် မလို၊ သူတို့ နှစ်ယောက်က ပွဲကြမ်းနေကြလေပြီ။ သူတို့ အသံက တောင် တော်တော်ဆူနေပြီ။ သူ့ခြေသံလောက်က တော့ သူတို့ ဘယ်လို မှ ကြားနိုင်မည်မထင်။ သူ့မိန်းမ ကို မသီတာ မောင် လေး က ပေါင်နှစ်လုံး ထမ်းကာ ဆောင့်လိုးနေတာ ကြည့်ရင်း သူ့လီးက မာလာသည်။ သို့သော်လည်း သူအခန်းထဲ ဝင်ဖို့ စိတ်မကူးတော့။ တော်ကြာ ကောင်လေး တမျိုးမြင်သွားမည်။ သူ့မိန်းမ လိုးသမျှကို သူဝင်ပါစရာမလို၊ မာချိုဝင်းက သူ့ကို ခွင်ပန်ထားပြီးပြီ၊ တကယ်လို့ သူ့ပါ ပါစေချင်မည်ဆိုလျှင် သူမ ကြိုပြောမှာဖြစ်သည်။ ယခုတော့ သူမ က တယောက်ချင်းလိုးချင်လို့ သူ့ကို မပြောတာဆိုတော့ ပရိုက်ဗိတ်စီပေးရမည်မဟုတ်လား။ ကောင်လေးက လူငယ်ဆိုတော့လည်း တော်တော့်ကို မုန်ထနေသည်။ ကြမ်းလိုက်တာ ဆောင့်ချက်တွေက တဖြောင်းဖြောင်းပင်။ မာချိုဝင်းတော့ အတော်ဖီးတွေ့နေပြီဟု တွေးမိလိုက်သည်။ နောက်မှ ပဲ မေးကြည့်တော့မည်ဟု တွေးကာ ကိုယ့်အခန်းဘက် ကိုယ်ပြန်လျှောက်လာခဲ့ လိုက်တော့သည်။

အိပ်ယာပေါ်မှာ လှဲလိုက်ရင်း တောင်လာတော လီးကြီးကို လက်ဖြင့် ဖွဖွလေး ဆုပ်ကိုင်ကာ ပွတ်သတ်ပေးရင်းက မာချိုဝင်း အကြောင်းကို စဉ်းစား နေမိသည်။ မာချိုဝင်းမှာ အတွေ့အကြုံ အများကြီးရှိခဲ့သလို၊ ကာမ အားလည်း အတော်ထန်သူ ဖြစ်သည်။ သို့သော်လည်း မာချိုဝင်းက သူ့ကို ချစ်သည်။ သူ ခွင့်မပြု ရင်ဘာမှ မလုပ်ဟု သူ့ကို ပြောထားသဖြင့် သူကံကောင်းသည်ဟု သူ့ကိုယ်သူ ထင်မိသည်။ သူကိုယ်တိုင်က လည်း လွတ်လွတ်လပ်လပ် နေချင်သလို သူများကိုလည် မချူပ်ချယ်ချင်ပေ။ မာချိုဝင်း နှင့် သူ တို့ မာချိုဝင်း မိဘ တွေ မြို့ မှ ပြန်လာရာလမ်းတွင် မာချိုဝင်း က သူမ အကြောင်းကို အကုန်လုံး ပြောပြသည်။ သူမ အပြောအရ သူသိသင့်တာ တွေ အကုန်လုံး ဖြစ်သည်ဟု ဆိုသည်။ သူကိုယ်တိုင်လည်း ယုံပါသည်။ယခု သူ့လီးကြီးကို သူပွတ်တိုက်နေရင်းက မာချိုဝင်းပြောပြခဲ့သည်များကို သူ့ စိတ်ကူး မျက်လုံးထဲ ပြန်ဖေါ်ရင်း တွေးနေမိလေသည်။

…………………

(မာချိုဝင်း ပြန်ပြောပြသည်ကို မာချိုဝင်း ကိုယ်တိုင်ပြောကလေးနဲ့ ရေးလိုက်မယ်ဗျာ)

မောင် ချစ် ပြောပြတာတွေကို အစအဆုံး နားထောင်နော်၊ ကြားဖြတ်မမေးနဲ့၊ ပြီးတော့မှ ချစ်ကို ချစ်သေးရဲ့လားလို့ မောင် ကိုယ့်ကိုယ်ကို ပြန်မေး၊ ပြီး တော့ ဆုံးဖြတ်။ မောင်ဘယ်လိုပဲ ဆုံးဖြတ်ဆုံးဖြတ် ချစ်လက်ခံမယ်။ မောင့် ကို ချစ်က ချစ်တယ်။ မောင့်လိုမျိုး ဘယ်သူ့ပေါ်မှ မချစ်ခဲ့ဘူးသေးဘူး၊ နောင်လည်း တွေ့မယ်မထင်ဘူး။ လိင်ကိစ္စ နဲ့ ပတ်သက်လို့က တော့ ချစ် က ရမက်ကြီးတယ်။ ဘာလို့လဲ တော့ ချစ် မသိဘူး။ ငယ်ငယ်လေး ကတည်းက စတာပဲ။ အနီးစပ်ဆုံး အဖြေက တော့ မာမား ဆီက ရတဲ့ အမွေပဲ လို့ ထင်တာပဲ။ မာမား က ထန်တယ်၊ အဲဒါ ချစ်ငယ်လေထဲက စသိရတာ။ ချစ်တို့ အရွယ်ရောက် လူမှန်းသိတတ်တဲ့ အရွယ်မှာကတည်းက ပါပါး ဦးမျိုးခိုင် နဲ့ မာမား တို့က ယူပြိးနေပြီ။ ပါပါး ကို ကိုယ့်အဖေ လို့ပဲ ထင်ခဲ့တာ နောက် ဆယ်ကျော်သက် ကျတော့မှ ပထွေး ဆိုတဲ့ အဓိပါ္ပယ်ကို သေခြာသိတာ။ ချစ်တို့ အပျို ဖြစ်ကာစ မာမားက အသက်သုံးဆယ်ကျော်လေး ရှိသေးတာ။ အရမ်းလန်းတယ်။ ခုထိတောင်လန်းတုန်းပါပဲ ခစ်ခစ်။ အိမ်မှာတုန်းက မောင့်မျက်လုံးတွေက တချိန်လုံးး မာမားကိုယ်ပေါ်မှာကြီးပဲ၊ ဟွန်း မသိရင်ခက်မယ်။

အဲ လို ပဲ ချစ်အပျို စဖြစ်တော့ ကျောင်းမှာ မိန်းခလေးချင်း တီးတိုးတီးတိုး ပေါ့ ဆက်ခ် ကိစ္စတွေ စိတ်ဝင်စားလာတယ်။ နောက်ပြီးတော့ နယ်က အိမ်တွေက လုံတာ မဟုတ်ဘူးလေ။ အဲတော့ အိပ်မပျော်တဲ့ ညတည မာမားတို့ အခန်းက အသံတွေ ကြားတော့ စပ်စု ပြီးချောင်းတာ၊ အဲတော့မှ ယောက်ျား နဲ့မိန်းမ လိုးတာ မျက်စေ့ နဲ့တပ်အပ် တွေ့ဖူးတော့တာပဲ။ ပါပါး လီးကြီး မာမား စောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်ကို ချစ်ချောင်းနေတဲ့ နေရာကနေ ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်း မြင်နေရတာ၊ ချစ် တကိုယ်လုံးကို ကြက်သည်းမွှေးညှင်း တောင်ထတယ်။ လက်က မနေနိုင်ဘူး ပိပိလေးကို သွားပွတ်မိတော့ ကျင်တက်ပြီးတော့ကို ပြီးသွားရတယ်။

နောက်ပိုင်း အိပ်မပျော်ရင် မာမားတို့ များ လုပ်နေမလားဆိုပြီး ထထချောင်းမိတယ်။ တခါတလေလဲ သူတို့က ဘာမှ မလုပ်ကြပါဘူး။ ပါပါး လုံခြည်ကြိးလန်ပြီး လီးကြီးက ကို တွေ့နေရရင် အာ့တာကြီးနဲ့ ငါ့ဟာလေးထဲ ထိုးထည့်ရင် ဘယ်လို နေမလဲ ဆိုပြီး ပိပိလေးထဲ လက်ခလည်လေး ထိုးထိုးဆွမိတယ်။

တခါတုန်းက တော့ ပါပါး အလုပ်ကိစ္စ နဲ့ ခရီးထွက်သွားတယ် အဲတော့ ချစ်လည်း ဒီည ဘာမှ ချောင်းစာ မရှိတော့ဘူး ဆိုပြီး စောစော အိပ်လိုက်တာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ တရေးနိုးတော့ အသံသဲ့သဲ့ ကြားရတယ်။ ဟင် မာမား အခန်းကပဲ ဘယ်သူတွေလဲ ဆိုပြီး ချောင်းနေကြနေရာက သွားချောင်းမိတယ်။ ချစ်လေးတောင် ဟင်ကနဲ ဖြစ်သွားရတယ်။ မာမား ကို လေးဘက်ထောက်ပြီး ခွေးလိုးလိုးနေတဲ့ လူတယောက်ကိုတွေ့လိုက်ရတယ်။ မာမား ပုံ ကလည်း အလိုတူ အလိုပါပုံပဲ မျက်လုံးလေး မှေးလို့ ဖင်ကြီး တရမ်းရမ်း နဲ့။ ဘယ်သူများလဲ လို့ ကြည့်လိုက်တာ ကျူးကျူး ဖြစ်နေတယ်။ ကျူးကျူး ဆိုတာက မာမားရဲ့ မောင်ဝမ်းကွဲ၊ မာမား၊ ပါပါး တို့ ရဲ့ လူယုံတော် အဖြစ် ပွဲရုံမှာ ကြီးကြပ်ပေးနေတဲ့ ဦးအကောင်း။ ချစ်တို့က တော့ ကျူးကျူး လို့ခေါ်တယ်။ ကျူးကျူး ကလည်း တရုပ်ဆိုတော့ မာမား နဲ့ ကျူးကျူး လိုးနေကြတာ နှစ်ယောက်စလုံး က အသားဖြူနေတော့ တမျိုးဆန်းနေတယ် ပါးပါး နဲ့ မာမား လိုးတုန်းက ပါပါးက အသားညိုတော့ အဲလို ကြည့်ရတာ အသားကျနေလို့ ဖြစ်မယ်။ အဟီး ဒါပေမဲ့ ချစ် တော့ အရမ်းကို ဖီးကြွတာပဲ။ မေမေ ကိုယ့်မောင် ဝမ်းကွဲ နဲ့ ယောက်ျား ကွယ်ရာမှာ လိုးနေတာကို မြင်ရတော့။ စိတ်လှုပ်ရှားမှုက မျိုးစုံ ဖြစ်နေတာလေ။

အဲနောက်ပိုင်း မှာ သတိထားမိသွားတော့ မာမား ထန်တာကို သိလာရတယ်လေ။ ယောက်ျား နှစ်ယောက် နဲ့ ပုံစံမျိုးစုံကို လိုးပဲ လိုးနိုင်လွန်းတယ်လို့ ထင်မိတယ်။ တခါတလေကျတော့လည်း ပါပါးကို သနားစိတ်ပေါ်လာတယ်။ ဒါက အပျိုပေါက်တုန်းကပါ၊ ချစ်စိတ်ထဲမှာ က ယောက်ျား ယူပြီးရင် ဒီတယောက်နဲ့ပဲ အိပ်ရမယ်လို့ နားလည်ထားခဲ့တာကိုး။ အဲလို လိုက်ဖ်ရှိုးတွေ ကြည့်၊ ကျောင်းက ကောင်မတွေနဲ့ အတွေ့အကြုံ ဖလှယ်၊ စာအုပ်တွေဖတ်ပုံတွေကြည့် နဲ့ လူက တော်တော့်ကို ရွနေတာ၊ အဲဒီအချိန်က၊ အတွေ့အကြုံ ဖလှယ်တယ် ဆိုတာကလည်း ချစ် က မြင်တဲ့ အတွေ့အကြုံ ပဲ ရှိတာပါ။ ချစ် သူငယ်ချင်းတွေက အတွေ့အကြုံ လက်တွေ့ ရှိနေကြပြီလေ။ ရီးစား နဲ့ ဖြစ်ဖူးတဲ့သူနဲ့၊ အကိုဝမ်းကွဲနဲ့ နေဖူးတဲ့သူနဲ့၊ နောက်တယောက် ကျတော့ ထူးဆန်းတာ သူက မဖြစ်ဘူးသေးပေမဲ့ အပရိက ကိုင်ဖူး အကိုင်ခံဖူးတယ်တဲ့။ အဲဒါက သူတို့ အမေ ရဲ့ အဖေတူ အမေကွဲ အကိုကြီး ဆိုလား သူ့ဘကြီး တော်ပေါ့။ ပင်စင်စား လူပျိုကြီး သူတို့ အိမ်မှာပဲ နေတယ်။ အဲဒါ သူ့ကို စာပြပေးရင်း ဟိုကိုင် ဒီကိုင် ကိုင်တယ် သူက လည်း ဘာမှ မပြောတော့ သူ့ဟာကြီးကို ကိုင်ခိုင်းတယ် တဲ့။ အိမ်မှာ က လူပြတ်ချိန်က ရှားတော့ သိပ်ကြီးတော့ အကြာကြီး မဟုတ်ဘူးတဲ့။ အဲတယောက်က ဘာမှ မလုပ်ဖူးဘူး ဆိုတာတောင် ချစ် ထက်သာနေပြီလေ ယောက်ျားလီး ကိုင်ဖူးတယ်ပေါ့။ ချစ်တယောက်သာ ချောင်း ပွတ် အဆင့်မဟုတ်လား။

ဖြစ်ချင်တော့ တနေ့ မာမားက သူတို့ အမျိုး တွေအလှု နှစ်ညအိပ် ဆိုပြီး ကျူးကျူး နဲ့သွားတယ်။ ညီမလေး နဲ့ မောင်လေးပါခေါ်သွားတယ်။ ချစ် ကိုတော့ ကျောင်းစာ အရေးကြီးနေလို့ ချစ်ကလည်း ကျောင်းမပျက်ချင်တာနဲ့ ထားခဲ့တာ။ ပထမတော့ ရိုးရိုးပါ။ ညနေစောင်းကျမှ ပါပါးနဲ့ ချစ်နဲ့ တအိမ်လုံး မှာ နှစ်ယောက်ထဲ ဆိုတာကို သတိထားမိပြီး ရင်တွေခုံလာတာ။ ပါပါး က ကိုယ့်တောင် သတိထားမိရဲ့လားမသိဘူးလို့ ထင်တယ်။ ငါ့ကို ခုထိ ကလေးလို့ထင်နေတုန်းပဲ ထင်တယ်လို့ တွေးရင်း အမောက်ထောင်ပြချင်စိတ်ကလည်းပေါ်နေတယ်လေ။

ပါပါး က ထုံးစံအတိုင်း ညနေဘက် ထမင်းစားခါနီး တခွက်တဖလားသောက်ပြီး ချစ်လေးကို ကျောင်းအကြောင်းစာအကြောင်းတွေ မေးတယ်၊ ပြီးတော့ စောစော စီးစီးပဲ အိပ်ယာဝင်သွားတော့တယ်။ ချစ်လည်း တယောက်ထဲ စိတ်တွေ ထွေပြားဘာလုပ်ရမလဲ မသိ၊ စာကြည့်တော့လည်း စိတ်မဝင်စား။ ဟိုကောင်မတွေ ဆီက ယူဖတ်ထားတဲ့ နှာဘူးစာအုပ်တအုပ်က ဇာတ်လမ်းတခုကို သွားသတိရလိုက်တယ်။ မိုးတွေ ရွာနေတုန်း အိမ်လာလည်တဲ့ ဦးလေးကြီးအိပ်ယာထဲ မိုးချူံးသံကြောက်တယ်ဆိုပြီးဝင်လိုက်တာလေ။ ခု ဟာက မိုးးလဲ မရွာနေဘူး နည်းနည်းအေးတာပဲ ရှိတယ်၊ ဆောင်းတွင်း ဆိုတော့။ စာကြည့်စာပွဲက ထပြီး အိပ်ယာပေါ်လှဲလိုက်တယ်။ တလူးလူး တလိမ့်လိမ့်ပဲ၊ အိပ်မပျော်ဘူး၊ ဟိုအကြောင်းစဉ်းစား ဒီအကြောင်းစဉ်းစား ဘာပဲ စဉ်းစားစဉ်းစား ပါးပါး လီးကြီး မာမား စောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်ထွက်နေတာကိုပဲ မြင်ယောင်ပြိး ပိပိလေးကို တအားပွတ်မိနေတယ်။ တဖြည်းဖြည်း စိတ်တွေ ထန်လာတော့ မထူးတော့ဘူး ဆိုပြီး အိပ်ယာက ထပြီး ပါးပါးတို့ အခန်းသွားလိုက်တယ်။ ချစ်က အိမ်နေရင်း ဂါဝန်အတိုလေး နဲ့ အပေါ်က အကျႌအပါး ကို အောက်က ဘရာလည်းဝတ်မထားဘူး။ ပင်တီလည်း မဝတ်ထားဘူး။ အခန်းတံခါးခေါက်လိုက်တော့ ပါပါးက။

“ဘယ်သူလဲ၊ မီးကြီးလား ”

“အင်း ဟုတ်တယ်”

“မီးကြီး ဘာလိုချင်လို့လဲ၊ တယောက်ထဲ ကြောက်နေလို့လား”

အဲမှာ ချစ်လေး အကွက်ဝင်သွားတယ်။ ခါတိုင်း က ချစ်တို့ မောင်နှမ သုံးယောက် က တခန်းထည်းအိပ်တာကိုး၊ ခုက လည်း တအိမ်လုံးးမျာ သူနဲ့ ချစ် နဲ့ မှ နှစ်ယောက်တည်း။အာ့တာနဲ့၊

“ဟုတ်တယ် ပါပါး မီးကြောက်လို့ ပါပါး နဲ့ ခနလာအိပ်လို့ ရမလား”

“အင်း လာခဲ့လေ”

အဲဒါနဲ့ သူတို့ ကုတင်နားကပ်သွားပြီး ကုတင်ပေါ်တက်လိုက်တယ်။ပါပါးက လှမ်းစမ်းလိုက်ပြီ၊။

“ဟယ် ဒီလောက်ချမ်းချမ်းစီးစိး ကို အနွေးထည်လေးဘာလေး ဝတ်မထားဘူးလား၊ လာလာ ဒီဂွမ်းစောင်ထဲကို”

ချစ်လေး အဲလို နဲ့ ပါပါး ဂွမ်းစောင်အောက် ရောက်သွားတယ်။ အိုး နွေးသွားတာပဲ နောက်ပြီးတော့ ယောက်ျားကြီးတယောက်ရဲ့ ကိုယ်နံ့ရယ် မာကျောတဲ့ အသားအရေ ရယ်က ထိကပ်မိလိုက်တာနဲ့ ချစ် ပိပိလေး မှာ အရည်ရွဲနေပြီလေ။ ချစ် ပါပါး ဂွမ်းစောင်ထဲ တိုးဝင်လိုက်တာနဲ့ ပါပါး က ချစ်လေးကို ကျောပေးပြီး အိပ်တော့တယ်။ ချစ်လေးလည်း ပထမ တော့ ကျောပေးပြီး ပါပါးရဲ့ ကျောပြင် အနွေးဓါတ်ကို ချစ်လေး ကျောနဲ့ ထိပြီး နှပ်နေလိုက်တယ်။ အဲလို ကုတင်တခုထဲ စောင်တခုထဲအောက် ကျောခြင်းကပ်ရက် နေနေရတော့ ချစ်လေး ဆန္ဒတွေက တအားပြင်းထန်လာတယ်။ ဦးနှောက်က စဉ်းစားတွေးခေါ်မှုတွေကလည်း မတိုးတော့ဘူး။ လောလောဆယ်တော့ အလိုးခံချင်တာကို ပဲ စိတ်ထဲရှိတော့တယ်။ ဒီညတော့ ရအောင် အလိုးခံတော့မယ်လို့ပဲ  စိတ်ဆုံးဖြတ်လိုက်တော့တယ်။

အခန်း ၃၀။

ချစ် ပါပါး ဘက်ကို လှည့်ပြီး ပါပါး ကျောပြင်ကြီးကို ရင်ဘတ်ကပ်လိုက်ပြီး ခါးကို ဖက်လိုက်တယ်။ ချစ် နို့လေး တွေ နဲ့ အိကနဲပေါ့။ တကယ်တော့ ချစ် သူ့အိပ်ရာထဲ ရောက် ကတည်းက ပါပါးက အိပ်မပျော်တော့ဘူးတဲ့၊ သူက လည်း ချစ် ရိုးရိုးသားသား ကြောက်လို့ လာအိပ်တယ် ထင်နေတာတဲ့ ခစ်ခစ်။ ချစ် နို့လေးတွေ သူ့ကျော ကို ဖိကပ်လိုက်တော့ သူ့လီးကြီးက တအားတောင်နေပြီတဲ့။ ချစ်လည်း သူ့နောက်ကျောကနေ ဖက်အိပ်နေပြီး ဘာဆက်လုပ်ရမှန်းမသိဘူး။ နောက်တော့ အကြံရပြီး သူ့ ရဲ့ ပြေနေတဲ့ပုဆိုးကွင်းကို အသာဆွဲပြီး ချစ် ခြေနှစ်ချောင်းလုံး အသာ ထိုးသွင်း လိုက်တယ်။ ချစ်ဂါဝန်လေးက လည်း လန်သွားတော့ ချစ်ပေါင်လုံးလေး တွေနဲ့ သူ့ဖင်ကြီး ထိမိတော့တာပေါ့။ ချစ်စောက်မွှေးလေး တွေက ပေါက်ကာစ လေးတွေနဲ့ပါပါးဖင်ကြီး ပွတ်မိတော့ သူတချက်တွန့်သွားတယ်။ ချစ်ပိပိလေး က လည်း အရည်တွေ စိုနေပြီလေ။

အဲတော့မှ သူက ချစ် ဘက်ကို သူ့ကိုယ်လုံးကြီးတပတ်လှည့်လိုက်တယ်။ ချစ်နဲ့ သူနဲ့က ပုဆိုးကွင်းထဲမှာ ဆိုတော့ ထိကပ်နေတာပေါ့။ ပါပါးရဲ့ မာတောင်နေတဲ့လိင်တန် ကြီးက နွေးနွေးမာမာကြီး ချစ်ပေါင်လုံးလေး နှစ်လုံးကြားမှာလေ။ ပါပါး တယောက် အသက်ရှုတွေ မြန်နေတယ်။ သူက ချစ်ကို အသာလေး ဖွဖွ ဖက်ထားတယ်။ ဒါပေမဲ့ ချစ် ပေါင်အတွင်းသားလေးနဲ့ ဖိကပ်နေတဲ့သူ့ လီးတန်ကြီးက သွေးကြောတွေ တဒုတ်ဒုတ် ခုံနေတာ ချစ် ခံစားသိနေရတယ်။ ချစ်က ပါပါးကိုယ်ကို တိုးကပ် ပြီး တင်းတင်းလေး ဖက်လိုက်တယ်။ ပါပါး လီး မာမာကြီးကို ချစ် ပေါင်ခွဆုံ မှာ အချောင်းလိုက်ကြီး ညှပ်နေတယ်။ ချစ် က သံချောင်း ဘားတန်ကြီး ပေါ် ခွထိုင်ထားရသလို ဖြစ်နေတယ်။ ချစ် ရဲ့ ပိပိ လေးက စိမ့်ကျ တဲ့ အရည်တွေ တောင် ပါပါး အချောင်းကြီးမှာ စို ကုန်ပြီထင်တယ်။ ပါပါး ရင်ဘတ်နဲ့ ဖိကပ်နေတဲ့ ချစ်ရဲ့ နို့လေးတွေမှာ ပါပါး ရဲ့ ရင်ခုံသံ တဒုံးဒုံး က ခံစားသိနေရသလို ချစ် ပေါင်ခွကြားက ပါပါး လီးတန်ကြီးကလည်း ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ တုံ တုံသွားတယ်။

ပါပါး ဆီက ငြီးသံလေး တိုးတိုးလေး ထွက်လာတယ်။ ချစ်ကို အသာလေး ပြန်ဖက်ထားပြီး သူ့လီးတန် ကြီးကို ချစ် ပေါင် နှစ်လုံး ကြားမှာ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် ဖြည်းဖြည်းလေး လုပ်နေတယ်။ လီးတန်ကြီးက ချစ် ပိပိ နူတ်ခမ်းလေးကို ပွတ်သွားတော့ ချစ် ကိုယ်လေးကို တုံကနဲ ဖြစ်သွားတာပဲ။ အထဲသာ ထိုးထည့်ခံလိုက်ရရင်တော့ ဆိုပြီး ဖီးတက်လာပြီး ပါပါးကို ခွလိုက်မိတယ်။ ပါပါး လက်တွေက ချစ် အကျႌလေးအောက် ကဝင်လာပြီးတော့ ချစ် နို့လေးတွေကို ဖွဖွလေး အုပ်ကိုင် ပြီး တော့မှ အသာလေး ဆုပ်နှယ်နေရင်း သူ့မျက်နှာကို ချစ် မျက်နှာနား ငုံ့ဆင်းလာပြီး။

“မီးကြီး .. ပါပါး ကို ခွင့်လွှတ်ပါနော်”

တဲ့ ခစ်ခစ်။ တကယ်က ချစ်က သူ့အိပ်ရာထဲ အတင်းဝင်ခဲ့တာ သူက ခွင့်လွှတ်ခိုင်းနေသေးတယ်။ ချစ် က သူ့ပါးစပ်ကို လှမ်းနမ်းပြစ်လိုက်တယ်။ အဲတော့မှ ပါပါး က ချစ် နူတ်ခမ်းတွေကို ပြန်စုပ်တယ်။ ချစ် ပါးစပ်ထဲလည်းသူ့လျှာကြီး ထိုးထည့်ပြီး ချစ်လေး လျှာလေးကို လာပွတ်ပေးတယ်။ သူ့လက်တွေက ချစ် နို့တွေကို ဆုပ်နှယ်တာလည်း နည်းနည်းကြမ်းလာတယ်။ ချစ် ပါးစပ်က တအင်းအင်း အသံထွက်နေပြီး သူ့အပေါ်အတင်းခွ တက်နေတော့ ပါပါး ကသိနေပြီလေ ချစ်  အရမ်းရွနေပြီ ဆိုတာ။

သူ့လက်တဖက်က ချစ် ဖင်လုံးလေးကို သိုင်းဖက်ရင်း အနောက်က မ ပေးလိုက်တော့ သူ့လီးထိပ်ဖူးကြီးက ချစ် ပိပိ အဝကို လာထောက်မိတယ်။ ချစ် ပိပိလေး က အရည်တွေ ရွဲနေလို့ ထင်တယ် ချော်ထွက် သွားပြီး ချစ် အစေ့လေးကို လာထိုးမိတယ်။ အို့.. ချစ်ကိုယ်လေးတောင် တုံတက်သွားတယ်။ ပါပါး က နောက်တော့သူ့လက်တဖက် က လက်ချောင်းလေးတွေနဲ့ ချစ် ပိပိ အဝလေးကို စမ်းပြီး သူ့လီးထိပ်ဖူးကြီးကို တေ့လိုက်တယ်။ ချစ် ပိပိလေးထဲ သူ့ဟာ ကြီးက မဆန့် မပြဲ ကြီး တိုးဝင်လာတယ်။ အဲတော့မှ ချစ် လန့်သွားတယ်။ ချစ်ဟာလေး ပြဲသွားရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲပေါ့။

“အား ပါပါး နာတယ်။ မီးဟာလေး ပြဲသွားမယ်ထင်တယ် နော်”

“အစမို့ပါ မီးကြီးရယ့် ပါပါး ဖြည်းဖြည်းချင်းပဲ သွင်းမယ်နော်၊ နည်းနည်းလေး အောင့်ခံလိုက်”

ပါပါး က ပြောရင်းက ကို အသာလေး ညှောင့်ထိုးလိုက်တာ သူ့လီးထိပ်ကြီး ဖျစ်ကနဲ ဝင်လာပါတယ်။ ချစ် လဲ ဒီအခြေအနေရောက်နေပြီ ဆိုတော့ အံလေးကြိတ်ပြီး တောင့်ခံထားလိုက်တယ်။ ချစ်ဆီက အသံမထွက်လို့ထင်တယ် ပါပါး က နည်းနည်း ထပ်ထိုးသွင်းလာတယ်။

“အ…..ရှီးးးးးးးး”

ချစ် ဒီတခါတော့ အရမ်းလန့်သွားတယ်။ ပါပါးရဲ့ မာမာ အချောင်းကြီးက ချစ် ပိပိလေးထဲကို ဟိုးအထိ တိုးဝင်လာသလိုပဲ ချစ်ဟာလေးလည်း စပ်သွားတာနဲ့ ပါပါးရင်ဘတ်ကို တွန်းထုတ်ဖို့ ကြိုးစားမိတယ်။ ဒါပေမဲ့ ပါပါး က အတွေ့အကြုံ ရှိတဲ့သူမို့ ချစ် ဘာလုပ်မယ် ဆိုတာ ကြိုသိနေလို့လားမသိဘူး တင်းတင်းလေး ဖက်ထားတော့ ချစ် လှုပ်လို့တောင်မရပါဘူး။

“ဖျစ်..ဗြစ်…စွတ်”

“အားးးးးးး အီးးး ကျွတ်စ်…..ကျွတ်စ်….”

“ဖွတ်……ဗျိ….စွိ”

အားလားလား နာလိုက်တာ ၊ ပါပါး လီးချောင်းကြီး ချစ် ကိုယ်ထဲ အဆုံးထိ ဝင်သွားပြီ ထင်တယ်၊ ချစ် ပေါင်လေးတွေနဲ့ ပါပါး ပေါင်လုံးကြီး တွေ ဖိကပ်မိနေပြီလေ။ ပါပါး ဆီးခုံပေါ်က အမွှေးတွေက ချစ်ဆီးခုံပေါ်လာကပ်နေပြီ။ ချစ်ရင်ထဲ ကို ဆို့နှစ်နေသလိုဖြစ်နေတယ်။ ပါပါး လှုပ်လိုက်မှာကို တအားကြောက်နေတော့ ပါပါးကိုယ်ကြီးကို အတင်းဖက်ထားမိတယ်။ ပါပါးကလည်း အသာလေး ငြိမ်နေပါတယ်၊ လုံးဝကို မလှုပ်ဘူး။ သူ့လီးတန်ကြီးက အကြောတွေ တဒုတ်ဒုတ်ခုံနေတာ ချစ် ပိပိလေးထဲမှာ ခံစားနေရတယ်။ ချစ် ပိပိလေး က တဖြည်းဖြည်းနဲ့ နာတာ လျှော့လာတယ်။ ချစ်ပါပါ်းကို အတင်းဖက်ထားတဲ့လက်တွေလည်းလျှော့ကျသွားတယ်။ ပါပါးက၊

“မီးကြီး…ဘယ်လိုနေသေးလဲ..နာသေးလား”

“ဟင့်အင်း”

လို့ ဖြေပြီးမှ ချစ် ရှက်သလို ဖြစ်သွားတယ်။ အင်းလေ ပါပါး လီးတန်ကြီးတချောင်းလုံး ချစ်လေး ပိပိထဲ မှာ ဝင်နေတာကို၊ ဘယ်လို မျက်နှာချင်းဆိုင် စကားပြောလို့ ရမှာလဲ။ ချစ်မျက်နျာလေးကို ပါပါးရင်ဘတ်ထဲ အတင်းကပ်ထားလိုက်မိတယ်။

“မီးကြီး ပါပါး လိုးတော့မယ်နော်”

ချစ် ပိုရှက်သွားတယ်၊ ပါပါး က ဘာစကားပြောနေမှန်းမသိပါဘူး၊ တခါထဲ လုပ်မှာဖြင့်လုပ်တာ မဟုတ်ဘူ။ဒါပေမဲ့ တော်ကြာ ချစ်နာနေတယ်ထင်ပြီး မလုပ်တော့ပဲ နေမှာစိုးလို့ သူ့ရင်ဘတ်ထဲမှာ ခေါင်းကို ငြိမ့်ပြလိုက်ရတယ်။ တဆက်တည်းပဲ ချစ်လက်ထိပ်နဲ့ ပါပါး ကျောကို ဆွဲဆိပ် ပြစ်လိုက်တယ် ၊ပြီးရော အမြင်ကပ်လို့လေ။

ပါပါးလေ သူ့လီးတန်ကြီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ဆွဲထုတ်တယ်။ နည်းနည်းလေးပဲ ဆွဲထုတ်ပြီး ပြန်ထည့်တယ်။ ပြီးမှ ဖြည်းဖြည်းချင်း အရှည်ကြီးဆွဲထုတ်လာတယ်။ နောက်ဆုံး သူ့လီးကြီး ချစ် ပိပိလေး ထဲက ကျွတ်ကာနီးထိ ဆွဲထုတ်လိုက်တော့ ချစ်ရင်ထဲ ဟာကနဲ ဖြစ်သွားတယ်။ ကျွတ်ထွက်သွားမှာ စိုးလို့ ချစ် ဖင်လေး ကော့ပြီး လိုက်သွားမိတယ်။ နောက်တော့ အားရပါးရ ဆောင့်တော့တာပဲ။ ချစ် အရင်တုန်းက ကိုယ့်လက်ချောင်းလေး နဲ့ ကရိုင်းထားလို့လားတော့မသိဘူး သူများတွေ ပြောသလိုတော့ အရမ်းကြီး မနာသလိုပဲ။ အရသာ လည်းတဖြည်းဖြည်းကောင်းလာတယ်။ ပါပါးက တအား အားသန်တာပဲ ဖိဖိပြီးဆောင့်ချလိုက်တာ ချစ်ဖင်လုံးလေးတွေတောင် ပြားသွားသလိုပဲ။ အဲလို ဆောင့်ရင်းနဲ့ ချစ်တကိုယ်လုံးဘယ်လို ဖြစ်သွားမှန်းမသိဘူး။ ချစ်ဟာလေးလည်း ကျင်တက်သွားပြီး ချစ်ကိုယ်လုံးလည်း ကြွက်သားတွေ တောင့်တင်းသွားပြီး ပါးပါးကို အတင်း တွယ်ဖက်ထားလိုက်မိတယ်။ အဲတုန်းက ပြီးတယ် ဆိုတဲ့ ခံစားချက်ကို မှ မသိသေးတာကိုး။ ပါပါးကတော့ ချစ်ပြီးသွားမှန်းသိတယ်။ ဆက်မဆောင့်တော့ပဲ အသာငြိမ်နေလိုက်တယ်။ သူ့ဟာကြီးက မာတောင်တောင်ကြီးနဲ့ ချစ်လေး ပိပိထဲ စိမ်ထားတယ်။ ချစ် ကိုယ်လုံးလေး ပျော့သွားတဲ့အထိ စောင့်နေတယ်။ ချစ် ငြိမ်သွားမှ ချစ်မျက်နှာလေးကို လာနမ်းတယ်။ ချစ်နူတ်ခမ်းလေးကို စုပ်တယ်။ ချစ် နို့လေးတွေကို နှယ်ပေးတယ်။ ချစ်လည်း သူ့ကိုယ်ကြီးကို ဖက်ထားရင်း လုပ်သမျှ ခံနေမိလိုက်တယ်။ တခါတလေလည်း ကြောင်မလေး ငြီးသလို ငြီးလိုက်မိတယ်။

ချစ်ပါးစပ်ထဲ သူ့လျှာကြီး လာထိုးထည့်ပေးတော့ ချစ်လည်း စုပ်လိုက်တာပေါ့။ နောက်တော့ ချစ် နို့လေးတွေကို လာစို့တယ်လေ။ ချစ်နို့လေးတွေက သူများ အကိုင်တောင် တခါမှ မခံဘူးတာ အခုတော့ ပါပါး ပါးစပ်ကြီးနဲ့ လာစို့တော့ ချစ် တကိုယ်လုံးကို ကြက်သည်းတောင်ထတယ်။ ချစ် ပိပိလေး ကလည်း အထဲမှာ အရမ်းရွလာသလိုပဲ။ အရည်တွေလည်း စိမ့်လာတယ်။ ပါပါးက အဲတော့မှ ပြန်ပြီးတော့ သူ့အခြောင်းကြီးကို စပြီးလှုပ်တော့တော့တယ်။ ဒီတခါတော့ အရမ်းဆွဲထုတ်ပြီး အရှိန်ပြင်းပြင်းနဲ့ကို ဆောင့် လိုးတော့တာပေါ့။ ချစ်လည်း ဖီးပြန်တက်လာတော့ ပါပါးဆောင့်သမျှကို ဖင်လေး ကော့ကော့ပြီးကို ခံမိတယ်။ အချက်လေးငါးဆယ်ဆောင့်ပြီးတော့ ချစ်နောက်တခါအပြီးမှာ ပါပါးလည်း သူ့လရည်တွေ ချစ် ပိပိလေးထဲ ပန်းထုတ်ပြီး ပြိးသွားတယ်။ ချစ် စောက်ခေါင်းထဲမှာ နွေးကနဲ အရည်တွေ ပန်းထုတ်ခံရတော့ အရသာ တမျိုးလေးပဲ။ ခုန ကနာတာတွေလည်း ဘယ်ရောက်သွားမှန်းမသိတော့ဘူး။

အဲဒီညက ပါပါးလည်း ပြီးရော ချစ် တို့ နှစ်ယောက် တယောက်နဲ့ တယောက် ဖက်ပြီး အိပ်ပျော်သွားကြတယ်။ ညသန်းကောင်လောက်ကျတော့ ပါပါး လီးကြီးက မာမာ ကြီးနဲ့ ချစ် ပိပိလေးထဲ ပြန်ဝင်လာတော့ ချစ်နိုးလာတယ်။ အဲဒီမှာ ချစ်တို့ တချီလိုးပြီး ပြန်အိပ်ပျော်သွားရယ်။ မနက်မိုးလင်းတော့ ချစ် က ပါပါး ရင်ခွင်ထဲမှာ ပါပါး လီးကြီးက မာနေပြီး ချစ်ဖင်ကြားထဲ မှာ နွေးနွေးကြီး။ ပါပါး လက်တွေကလည်း ချစ် ကို အနောက်ကနေ သိုင်းဖက်ထားပြီး လက်ဖဝါးကြီးက ချစ် နို့ပေါ်မှာ အုပ်ကိုင်ထားတယ်။ ချစ် နိုးလာပြီး နည်းနည်းလှုပ်လိုက်တော့ ပါပါးလည်း နိုးလာပြီး ချစ် နို့လေးတွေကို နှယ်ပေးနေတယ်။ နောက်တော့ ပါပါး လီးတန်ပြီးက ချစ်ဖင်ကြားကနေပြီး ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်နဲ့ ချစ်ပိပိနူတ်ခမ်းလေးကို လာပွတ်နေတယ်။

ချစ်ပိပိလေး လည်း စိုလာရတာပေါ့။ နောက်ပါပါးက ချစ်ခါးလေးကို ကိုင်ပြီး နောက်ကို ဆွဲလိုက်တော့ ချစ်ဖင်လေး ကော့သလို ဖြစ်သွားပြီး ပါပါး လီးတန်ကြီးက ချစ်ပိပိလေးထဲ ထိုးပြီး ဝင်လာပြန်ပါရော။ ပါပါး လီးမာမာကြီးနဲ့ ချစ် ပိပိအတွင်းသားလေးတွေ ပွတ်သွားတော့ အရသာ ရှိလို့ ချစ် အသံထွက်တောင် ငြိီးမိတယ်။ နောက်တော့ ပါပါးကဖြည်းဖြည်းချင်းအဝင်အထွက် လုပ်ပြီး လိုးနေတယ်။ ခနနေတော့ ချစ် လည်းသွေးပူလာတယ် သူလည်း အရှိန်ရလာတယ်။ အဲဒီအချိန်မှာ ပါပါးက သူ့လီးကြီးကို အဆုံးထိ ထိုးထည့်ပြီး ရပ်လိုက်တယ်။ ချစ်က ဘာများလုပ်မလိုလဲပေါ့။ မေးမလို့ ကို ပါးပါးက အိပ်ယာက ထပြီး ချစ် ခါးလေးကိုပါ ဆွဲမလိုက်တော့ ချစ် ဖင်ဘူးတောင်းထောင်ရက်လေး ဖြစ်သွားတယ်။ ချစ် သိလိုက်ပြီ ချစ်ကို ခွေးတွေ လိုးသလို ဒေါ့ကီ ဆွဲတော့မလို့ ဆိုတာ။ ပထမတော့ချစ် အနေအထားမမှန်သေးဘူး နောက်ပါပါး က ချစ်ခါးလေးကို ဖိပေးပြီး ချစ်ဖင်ကို ကော့သွားအောင် ပြင်ဆင်ပြီးမှ အနောက်ကနေ ဆောင့်လိုးတယ်။ အရမ်းထိတာပဲ၊ ဒီတခါလည်း ချစ်ပဲ အရင်ပြီးတယ်။ ပါပါး က ဒီတခါလည်း ချစ်ပိပိလေးထဲမှာပဲ လရည်တွေ ပန်းထုတ်ပြီး ပြီးပလိုက်တယ်။

အဲဒီနေ့က ချစ်တို့ အိပ်ယာက တောင် မထချင်ကြဘူး၊ ညားကာစ လင်မယားလိုပဲ။ ပါပါးက သူပွဲရုံ သွားမှ ရမယ်ဆိုပြီး သွားတယ်။နေ့ခင်း ထမင်းစား ပြန် လာရင်း နဲ့ ချစ် ကို သူတို့ လင်မယားခန်းထဲ ကျန်တဲ့လူတွေ မသိအောင် အသာခိုးသွင်းသွားပြီး လိုးမလို့လုပ်သေးတယ်။ ချစ် ပိပိလေးက နည်းနည်းနာပြီး စပ်နေတော့ အထိမခံချင်သေးတော့ ချစ် မျက်နှာ ပါးစပ်တွေ နမ်း ချစ်နို့လေးတွေကိုပဲ စို့ပြီး ချစ်ကို သူ့လီးကြီး ဂွင်းထုခိုင်းတယ်။ ချစ်တို့ အိမ်မှာ တခြား ထမင်းဟင်းချက်သူတွေ အလုပ်သမားတွေ ရှိနေတော့ သိပ်အကြာကြီးတော့ အခန်းအောင်းနေလို့ မရဘူးလေ။

ညကျတော့မှ ချစ် သူ့အခန်းသွားအိပ်တယ်။ ချစ်အနာလည်း နည်းနည်းသက်သာသွားတော့ အဲဒီညလည်း သုံးချီလောက် အလိုးခံရတယ်။ နောက်ပိုင်း မာမား တို့ ပြန်ရောက်လာတော့ မလွယ်တော့ဘူး။ ချစ်က ညီမလေး နဲ့ တခန်းထဲ အိပ်တာ ဆိုတော့ သူလည်း လာလို့ မရဘူးလေ။ နောက်နည်းနည်းကြာလာတော့ မနေနိုင်တော့ဘူး ချစ်ကို အနောက်က ဂိုဒေါင်ထဲ ညဘက် လာဖို့ ချိန်းတယ်။ မောင်ချောင်းတဲ့ နေရာ ပေါ့။ အဲမှာ လိုးဖြစ်ကြတယ်။ ချစ်လည်း လီးစုပ်တတ်သွားတယ်။ ချစ် စောက်ဖုတ်ကို လည်းပါပါး ကရက်ပေးတယ်။

နောက် ပိုင်း တခါတလေ အပြင်မှာ တွေ့ဖို့ အဆင်မပြေရင် ချစ် တို့ အခန်းကို လာတတ်တယ်။ ချစ်တို့က တခန်းထဲ အိပ်ပေမဲ့ ညီမလေး နဲ့က တကုတင်စီ အိပ်တာလေ။ နောက်ပြီးတော့ ခြင်ထောင် ထောင်အိပ်တာဆိုတော့ တခါတလေ ငြိမ်ငြိမ်လေး အသာ ကျိတ်လိုးလိုး ရင် ညီမလေး မသိနိုင်ဘူးလေ။ သူအိပ်ပျော်အောင်တော့ စောင့်ရတာပေါ့။ နောက်ပိုင်း ညီမလေး အပျိုပေါက်ဖြစ်လာပြီး အိပ်တဲ့အချိန် ပေါင်လေး ဖင်လေးတွေ လှန်နေရင် ပါပါး က ကြည့်ပြီး ဂလုတတ်လာတယ်။ ညီမလေး က ချစ်လိုပဲ ဆိုရင်ကောင်းမှာပဲ ဘာညာနဲ့ ချစ်ကို နောက်သလို ပြောင်သလို ပြောတတ်လာတယ်။ အဲတော့ ချစ်လည်းပါပါး ညီမလေးကို လိုးချင်နေပြီ ဆိုတာ သိနေတာပေါ့။ ချစ်ကို လည်း မတော်တဆ ကိုယ်ဝန်ရှိလာမှာ စိုးလို့ ဆေးထိုးထားခိုင်းတယ်။ ချစ်လည်း တကယ်တော့ ပါးပါး နဲ့ ပုံစံမျိုးစုံ လိုးဘူးနေပြီး ပါပါး က နောက်ပိုင်း ချစ် ဖင်ကို လိုးရတာ ကြိုက်လာတယ်။ ချစ်ကို အမြဲတမ်းလိုလို လိုးတိုင်း ဖင်ကို တခါလောက်တော့ ရအောင်လိုးတတ်လာတယ်။ ချစ်ကိုလည်း ရီးစား ရှာခိုင်းတယ်။ သူက သူ့တယောက်ထဲ စွဲနေမှာကို မလိုချင်ဘူးလေ။ မာမား သူ့နောက်ကွယ်မှာ မောင်ဝမ်းကွဲနဲ့ ဖြစ်နေတာကိုလည်းသူသိတယ်တဲ့။ တမင်လွတ်ပေးထာတာဆိုပဲ။ မိသားစု သံယောဇဉ်က ပိုအရေးကြီးတယ်တဲ့။ ချစ်လည်း အဲတော့ ကျောင်းက ရီးစားတယောက် ရလာတယ်။ အဲတယောက် နဲ့ လုပ်ဖြစ်တယ်။ ဒါပေမဲ့ ဘာလိုနေမှန်းမသိဘူး။ ပါးပါး လောက် ဖီးမလာဘူး။ ခနပဲ ခံပြီး ပြတ်သွားတယ်။

နောက်တော့ ဆယ်တန်းအောင်ပြီး နပ်စ် သင်တန်းတက်မယ်ဆိုပြီး ရန်ကုန်ကို ထွက်လာပြီး အဆောင်နေလိုက်တော့ ပါပါးနဲ့ သိပ်မဆုံဖြစ်တော့ဘူး။ တနှစ်ကို တခေါက်လောက် ပဲ ပြန်ဖြစ်တော့တယ်။ တနှစ်လောက်နေပြီးနောက် ပိုင်းမှာ တော့ ပါပါး တယောက် ညီမလေးကို လိုးနေပြီ ဆိုတာ ရိပ်မိလိုက်တယ်။ မေးလိုက်တော့လည်း ဝန်ခံပါတယ်။ ပါပါး က အရင်တုန်းက ချစ် အပျိုပေါက်ဘဝမှာ ထွားလာတော့ စိတ်ထဲက ပြစ်မှားနေတာတဲ့ ဒါပေမဲ့ မလုပ်သင့်ဘူး ဆိုပြီး မာမားကိုလိုးရင် ချစ်ကို မှန်းပြီးလိုးနေခဲ့တာတဲ့။ နောက် ချစ်သူ့အိပ်ယာထဲဝင်လာတော့ ထီပေါက်လိုက်သလိုပဲတဲ့။ သူ့ အိပ်မက် က တကယ်ဖြစ်လာခဲ့တာတဲ့။ ချစ် အိမ်မှာ မရှိတော့ သူ ဆာလာတာတဲ့။ အဲတော့ ညီမလေး ကျတော့ သူက စကြံတော့တာတဲ့၊ ဟိ။