(၄-၆)
ထိုနေ့ က နေလည်စာ စားပြီးတော့ လည်း ညက အိပ်ရေးပျက် ထားသဖြင့် တရေးတမော အိပ်မည်ဟု သူဇာခင် က ဆိုတော့ ဦးမျိုးမင်း က သူတို့ အခန်းမှာ ပဲ အိပ်ဖို့ ပြောသည်။ နှစ်ဦးသား ကုတင်ပေါ် ရောက်သည်နှင့် တစ်ချီ တစ်မောင်း လိုးဖြစ်ကြသည်။ နောက်တော့ ညနေပိုင်း ရေမိုးချိုး ချက်ပြုတ်စားသောက် ပြီး တော့ ဧည့်ခန်းထဲ တီဗီကြည့်ရင်း က လိုးဖြစ်ကြပြန်သည်။ ပထမတော့ သူဇာခင် က အိပ်ယာထဲ ဝင်ဖို့ ပြောသော်လည်း ဦးမျိုးမင်း က နေရာ အပြောင်းအလဲ ပုံစံ အပြောင်းအလဲ မှာ တမျိုးတမြီ အရသာ ရှိသည်ဟု ပြောကာ ရအောင် လုပ်သဖြင့် သူဇာခင် မှာ အလိုလိုက်ရပြန်လေသည်။ နောက်တော့ လည်း ဦးမျိုးမင်း ကုတင်ပေါ် မှာ ပင် အိပ်ဖြစ်ကြသည်။ ည တရေးနိုး လိုးကြသည်။ မနက် လင်းဆွဲလိုးကြသည် နောက်ထပ် ရုံးပိတ်ရက် တစ်ရက်လုံး သူတို့ နှစ်ယောက် ဘယ်မှ မသွား ကြ။ အိမ်ထဲ မှာပင် ချစ်စခန်းဖွင့် နေကြလေသည်။ ဦးမျိုးမင်း သား ဒေါက်တာကျော်စွာ မှာ ခါတိုင်း ရုံးပိတ်ရက် တစ်ခါတစ်လေ ပေါ် လာတတ်သော်လည်း ဒီအပတ် မလာသဖြင့် သူတို့ မှာ ပိုပြီး လွတ်လပ် နေကြသည်။
ဒေါက်တာကျော်စွာ မှာ သူတို့ ဆီ ဘယ်လာနိုင်မည်လဲ။ သူတို့ နှစ်ဦး ချစ်ရည်လူးနေကြသည့် ဗီဒီယိုရကော့ဒင်း ကို သူ့ လက်တော့ မှ ကြည့်ရင်း က ဖီးတွေ တက်ကာ ဂွင်း အကြိမ်ကြိမ် ထုမိသည်။ ညဖက်ကျတော့ သူ့ မိန်းမ သန္တာကိုကို ကိုလည်း စိတ်အား ထက်သန်စွာ လိုးမိသည်။ ဒေါက်တာသန္တာကိုကို ကလည်း သုခ နှင့် စိတ်ကတောက်ကဆ ဖြစ်ကာ ခေတ္တ ပြတ်ဆဲနေသော ကာလ ဖြစ်ရာ၊ သူမ ကိုယ်နှိုက် က ဆာနေတာနှင့် ခင်ပွန်းသည်က ထန်နေတာနှင့် အတော် ဖြစ်ကာ အပေးအယူတည့်နေခဲ့သည်။ သို့သော် သူမ စိတ်ထဲ အနည်းငယ် ထူးဆန်းနေသည်က သူမ လင်ဖြစ်သူ ဘာကြောင့်ထန်နေတာလဲ ဆိုတာပင်။ သူမ ခင်ပွန်းသည် မှာ ကပ်ကိုး ဖီး ရှိသူမို့ သူမ ကို သုခ နှင့် အကြောင်း မေး ပြီး လီးတောင် လာကာ တက်လိုးလေ့ ရှိသည်။ ခုတလော သူမ နှင့် သုခ အဆင်မပြေတာမို့ သူ့ ကို ဘာမှ မပြောမိ။ သူက လည်း မမေးပဲ ညဖက် သူမ ပြန်လာတာနှင့် သူက လိုးဖို့ အဆင်သင့် ဖြစ်နေတာ တွေ့ နေရသည်။ ထို့ကြောင့်လည်း ဒုတိယည ဖက် သူတို့ နှစ်ယောက် အပြင်းအထန်လိုးပွဲ ကြီး ပြီးသွားတော့ အမောပြေ နားနေချိန်မှာ စကားစလိုက်သည်။
“ကိုကို အခု တစ်ရက် နှစ်ရက် မှာ ထူးဆန်းနေတယ်နော်၊ သူ စိတ်တွေ တအားထနေတယ်၊ ဘာဖြစ်လို့ လဲ မှန်မှန်ပြော”
ဒေါက်တာကျော်စွာ ငိုချင်ရက်လက်တို့ ဆိုတာလို ဖြစ်သွားသည်။ သူ့ အဖေ နဲ့ အမ ရဲ့ ကိစ္စကို သူတစ်ယောက်ထဲ ခံစား ပြီး ထုနေရတာ အားမရဘူး ။ တစ်ယောက်ယောက်နဲ့ ရှယ်ချင်နေတယ်။ ဘယ်ယောက်ျားလေး သူငယ်ချင်း ကို မှ သူ မရှယ်ရဲဘူး။ သူနဲ့ လိင်ကိစ္စ ကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောလို့ ရတာက သူ့ မိန်းမ ဒေါက်တာသန္တာကိုကို တစ်ယောက်ပဲ ရှိတယ်။ နောက်ပြီးတော့ သူက သန္တာကိုကို ကိုလည်း သူမရဲ့ ဖေဖေ နဲ့ လိုးခိုင်း ဖို့ ကြံရွယ် ထားတယ် ဆိုတော့ တစ်ချက်ခုတ် နှစ်ချက်ပြတ် ဖြစ်မယ် မဟုတ်လား။ အဲတော့ သူ ဆေးကျွေး တာတွေ ကို အသာချန်ထားပြီး။ သူ့ အဖေ နဲ့ အမ တို့ ဖြစ်နေကြတယ် ဆိုတာကို ပြောပြလိုက်သည်။
ဒေါက်တာသန္တာကိုကို တစ်ယောက် တအား အံ့သြသွား ခဲ့ ရတယ်။ ပထမတော့ မယုံနိုင်ဘူး။ ဒေါက်တာကျော်စွာ သူမ ကို လုပ်ဇာတ်တွေ ခင်းနေတယ်လို့ ထင်မိတယ်။ နောက်တော့ ဒေါက်တာကျော်စွာက သူမ ကို ဗီဒီယို ရကော့ဒင်း တွေ ပြတော့ မှ ယုံသွားရတယ်။ သူမ အံ့အားလည်းသင့် ဖီးလည်း အရမ်းတက်မိတယ်။ အပြင်အော ဇာတ်ကား အစစ် အမှန် ကြည့်နေရတာကိုး။ နောက်ပြီးတော့ တကယ့် အင်းစက် စစ်စစ်မဟုတ်လား။
ပထမဆုံး စဖြစ်တဲ့ နေ့ ကတင်ပဲ လိုးကြတာ ၊ ညဦး၊ ညလည်၊ မိုးလင်း၊ နေ့လည် ဆိုတော့၊ ဒေါက်တာကျော်စွာ တို့ လင်မယား နှစ်ယောက် ရကော့ဒင်း တွေ ကြည့်လိုက် သူတို့ တွေ စိတ်ကြွလာလိုက်၊ လိုးလိုက်ကြ နှင့် အတော် ဟုတ်နေသည်။ သူတို့ လည်း အလုပ်နားရက် မို့ ပိုလို့ အဆင်ပြေနေကြသည်။
ပထမ တော့ ဒေါက်တာသန္တာကိုကို က သူမ ယောက်ျား ကို ယခုလို သူ့ အမ နှင့် သူ့ အဖေ တို့ ဖြစ်နေကြတာကို ဘယ်လို မှ စိတ်ထဲ မဖြစ်ဘူးလားဟု မေးသည်။ ဒေါက်တာကျော်စွာ က သူအရမ်း ဖီးဖြစ်သဖြင့် မိန်းမ ဖြစ်သူကို လိုးဖြစ်တာဟု ဆိုသည်။ သူ့ စိတ်အတွေး ထဲ မှာ သူ့ အဖေက သူ့ အမ ကို လိုးနေသည်ဟု မှန်းကာ လိုးသည်ဟု ဝန်ခံသည်။ သူ့ အနေနှင့် ကပ်ကိုးဖီးလ် တင်မက အင်းစက် ဖီးလ် ပါ ရှိသည်ဟု ဝန်ခံသည်။
ဦးမျိုးမင်း တို့ သားအဖ လိုးကြသည်ကို ဗီဒီယို ကလစ်ကြည့်လိုက်၊ သူတို့ လင်မယား စိတ်တွေ ထလာပြီး လိုးလိုက်ဖြင့် တဖြည်းဖြည်း သန္တာကိုကို လည်း အင်းစက် ကို စိတ်ဝင်စား စ ပြုလာလေသည်။ ထိုအခါ ကျမှ ဒေါက်တာကျော်စွာ က သူ့ ယောက်ခမကြီး၊ လည်း ဖြစ်။ ဒေါက်တာသန္တာကိုကို မိခင်လည်း ဖြစ်သူ။ ဒေါ်မေသင်ဇာဖြိုး ၏ ဖုံး ဆက်သည့် အကြောင်းကို ပြောပြလိုက်သည်။ ဒေါက်တာသန္တာကိုကို က မယုံသဖြင့် သူ ရီကော့လုပ် ထားသည့် အသံကို ဖွင့် ပြလိုက်သည်။ ဒေါက်တာသန္တာကိုကို ဘာပြောရမှန်းမသိ ဖြစ်သွားခဲ့ရသည်။ သူမ အဖေ နှင့် သူမ အမကြီး။ သူမ အမေ နှင့် သူမ မောင်လေး။ တွေးလိုက်မိတိုင်း ကြက်သည်းထကာ ရမက်ဇော တွေ လည်း ပြင်းလာခဲ့ရသည်။ ခုတလော သုခ ကလည်း နိုင်ငံခြား ထွက် ဖို့ အဆင်သင့် ဖြစ်ပြီမို့ အလုပ်မှ ထွက်သွား ပြီး၊ သူ နှင့် ရွယ်တူ ကောင်မလေး တစ်ယောက် နှင့် တွဲနေသည်။ ဒေါက်တာသန္တာကိုကို က မာန နှင့် သိက္ခာကြောင့် သုခကို အဆက်အသွယ် ဖြတ်လိုက်တော့ သည်။ ထို့ကြောင့်လည်း သူမ နှင့် သူမ ယောက်ျား ဖြစ်သူ တို့ မှာ ဦးမျိုးမင်း တို့ သားအဖ လိုးကြသည့် ဗီဒီယို တို့ ကို ကြည့် ပြီး ဖီးတွေ တက်ကာ သူတို့ ကိုယ်တိုင်ပင် ချစ်ပွဲဝင်ဖြစ်နေကြသည်။ ဒေါက်တာကျော်စွာ ကလည်း ဒေါက်တာသန္တာကိုကို ကို လိုးသည့် အခါ သူမ ဖခင် ဦးကိုကို အဖြစ် ရိုးပလေး လုပ်ကာ လိုးပေးရင်း သူမ ကို လက်တွေ့ ကြိုးစား ဖို့ တွန်းအား ပေးနေ တော့ သည်။
ဒေါက်တာသန္တာကိုကို အနေဖြင့်လည်း သူမကိုယ် သူမ အံသြနေမိသည်။ သူမ မှာလည်း လင်ဖြစ်သူကို သူမဖြင့် လိုးပြချင်သည့် စိတ်တွေ ထနေခဲ့သည်။ တခါတလေ ဘယ်သူ့ လီး နဲ့ ဖြစ်ဖြစ် သူမ အလိုးခံနေသည်ကို ယောက်ျား ဖြစ်သူ မြင်သည်၊ သိနေသည် ဆိုတဲ့ အသိက သူမ ကာမစိတ်ကို ပိုထစေသည် ဆိုတာကို သတိထားမိ လေသည်။ အခု တော့ သူမ လင်ဖြစ်သူ က သူမကို အဖေ ဖြစ်သူ နှင့် လိုးစေချင်နေသည်။ သူမက သူမ ယောက်ျား အလိုကို ဖြည့် ဖို့ စိတ်အားသန်လာသည်။ နောက်ပြီးတော့ အဖေ ဖြစ်သူ နှင့် ဆိုတော့ အင်းစက် မဟုတ်လား။ သူမ စိတ်တွေ က တွေးလေ ပိုထလေ ဖြစ်လာတော့ ၊ သူမ လင်ဖြစ်သူ ဒေါက်တာကျော်စွာ ကို သူမ ကြိုးစား ပေးမည်ဟု ဂတိပေးလိုက်မိလေတော့သည်။
အပျိုကြီး သူဇာခင် အနေဖြင့်လည်း သူမ ၏ ငုံ့လျိုးနေသော တဏှာရမက် စိတ်ကို ဖခင်ဖြစ်သူ က နိုးဆွပေး လိုက်သလို ဖြစ်သွား ပြီး၊ တချိန်လုံး ထန် ဖြစ်နေရလေသည်။ ယခင် က သူမ အမှုမဲ့ အမှတ်မဲ့ နေခဲ့သည့် ယောက်ျား များ၏ အပြုအမူ များကို လည်း သတိထားစ ပြုလာတော့ သည်။ ဥပမာ သူမ ကို လိုက်ကြည့် ပြီး ပုဆိုးအောက် မှ ထိုးထိုးထောင်ထောင် ထလာတတ်ကြသူ။ ပုဆိုးပြင်ဝတ်၊ သလို ပေါင်ခြံကုတ်သလို ဖြင့် လီးကြီး ကို ဟိုဖိဒီဖိ လုပ်ကြသူတွေ။ ဓါတ်လှေခါး အတွင်း သူမ ကို လီးဖြင့် မသိမသာ ပွတ်ဆွဲတာတွေ ရော သိသိသာသာ ထောက်ကြတာတွေ ရောက သူမ ကို တချိန်လုံး စောက်ရည် ကြည်တို့ စိုတိုတို ဖြစ်နေစေ တော့သည်။ ထိုအကြောင်းအရာ တို့ကို သူမ ဖခင်ဖြစ်သူ အား ပြန်ပြောပြ တော့ လည်း ဖခင်ဖြစ်သူ က တအား ထန်လာကာ သူမ ကို အသားကုန် လိုးတော့ သည်။ ဖခင်ဖြစ်သူ ကလည်း ထိုအကြောင်းအရာ များကို အသေးစိတ် မေးမြန်း ပြီး ၊ သူမ ကို ပင် အထာပေးသည့် ပုံစံ မျိုးတွေ လုပ်ပါလားဟု အားပေးအားမြှောက် ပြုလေသည်။
တညတွင် သူတို့ နှစ်ယောက် ၏ ညဦးပိုင်း ပုံမှန် လိုးပွဲ ပြီးသွားတော့ တစ်ဦး ကို တစ်ဦး ဖက်ထားရင်း နားနေကြသည်။ ပုံမှန်ဆိုလျင် သူတို့ နှစ်ယောက် အိပ်မောကျ သွားပြီး နောက်နေ့ ရုံး ပိတ်ရက် ဆိုလျင် ညလည်ကျ တချီ ဆော်ကြသည်။ ရုံးဖွင့်မည့် ရက် ဆိုလျင်တော့ မနက် မိုးလင်း မှ သာ လင်းဆွဲ ဆော် ကြသည်။ ဒါကလည်း ဦးမျိုးမင်း ၏ ကျန်းမာရေး နှင့် သူဇာခင် ရုံး သွားချိန် မျက်တွင်းချိုင့် တာတို့ ၊ အလုပ်ထဲ နွမ်းနယ် တာတို့ မဖြစ်အောင် သူတို့ နှစ်ဦး သဘောတူ ဆွဲထားကြသည့် စည်းကမ်း ဖြစ်သည်။ ထိုညက ညဦးပိုင်း လိုးပြီးချိန် သူဇာခင်က သူမ ရုံး မှာ ကြုံလာသော အတွေ့ အကြံတစ်ခု ကို ဦးမျိုးမင်း အား ပြန်ပြောပြ နေသည်။
“အဲဒီ လူကြီး ကလေ သမီးကို အမြဲတမ်း စောင့်ပြီး မှ ဓါတ်လှေခါးထဲ ဝင်တယ်၊ သူက ဓါတ်လှေခါးနား အရင်ရောက်နေ ရင်လည်း တခြားလူတွေ ကို နေရာပေးသလို ဘာလိုလို နဲ့ နောက်ဆုတ်နေပြီး သမီး ဝင်မှ လိုက်ဝင်တယ် ”
“သမီး ပြောပြောနေတဲ့ သမီးတို့ ရုံးက ဖယ်ရီကား မောင်းနေတဲ့ ဒရိုင်ဘာ လား၊”
“အင်း သူက အသက် ၅၀ ကျော် လောက်တော့ ရှိပြီ၊ ဦးစိုးမိုးအောင် တဲ့ နာမည် က တော့ စီးသလား မမေးနဲ့ ခစ်ခစ်”
“အော် သူက သမီး ဝင် မှ လိုက်ဝင်ပြီး တော့ ဘာလုပ်တာလဲ သမီးကို ထောက်တာလား”
“အဲလို တော့ သူဘယ်လုပ်ရဲ မလဲ သမီး တိုင်လိုက်ရင် သူ အလုပ်ပြုတ်သွား မှာပေါ့၊ သမီး ထင်တာတော့ သူက သမီး အနံ့ လိုက်ရူတာ ထင်တာပဲ သမီး နဲ့ ကပ်နိုင်သမျှ ကပ် အောင် နေတယ်။ လူတအားကျပ် ရင်တော့ သမီး နဲ့ သူနဲ့ ထိမိ၊ ဖိမိ၊ ပွတ်မိတာတွေ တော့ ရှိတာပေါ့၊ သမီး က သတိထားမိ ပေမဲ့ သူ့ ဘက်က ဘာမှ ကျူးလွန်တာ မရှိ တော့ မသိချင်ယောင်ပဲ ဆောင်နေလိုက်တယ်လေ။ ဒက်ဒီ နဲ့ ဖြစ်ပြီး မှ သမီး စိတ်တွေ က အမြဲထ နေသလို ဖြစ် နေတာလေ၊ အဲတော့ သမီး ကို မလုပ်ရဲ တဲ့ သူကို သမီး က ပြန်ပြီး ဆွချင်လာရော ခစ်ခစ်။ အဲဒါနဲ့ နောက်ပိုင်း ဓါတ်လှေခါးထဲ မှာ သူ သမီးနား ရှိနေရင် လူနည်းနည်း တိုးတာနဲ့သူ့ နဲ့ ထိနေအောင် ကပ် ပေးထားလိုက် တယ်။ သူက အမြဲတမ်းလိုလို သမီး အနောက် မှာ နေတာ ဆိုတော့ သမီး ဖင်ကြီး နဲ့ ကော့ကပ် ပေးလိုက်တယ် အဟိ။ သူက သူ့ လီးကြီး နဲ့ မထိမိအောင် ကြိုးစား ရှောင်ပါတယ်။ ဘေးတိုက် အနေဖြင့်ဖြင့် ကျော�
ဦးမျိုးမင်း စိတ်တွေ ထလာခဲ့သည်။ သူ့လီးကြီးလည်း တဖြည်းဖြည်း မာလာခဲ့သည်။ သူဇာခင် ကလည်း သတိထားမိသည်။ သူမ ဖခင် လီးကြီးက သူမ ပေါင် နှင့် ထိကပ်နေတာမဟုတ်လား။ သူမ လည်း ဇာတ်ကြောင်းပြန်ရင်း က စောက်ရည်တို့ နည်းနည်း စိုလာခဲ့သည်။
“ဟုတ်လား ဘယ်လို ရဲ လာတာလည်း ပြောစမ်းပါအုံး ”
“အင်း သူက နည်းနည်း ရဲလာတယ်။ သမီး လက်ပြတ်ဝတ်ထားတဲ့ နေ့ လိုမျိုးဆို သူ့ လက်မောင်း နဲ့ သမီး လက်မောင်းလက်ဖျံ တခုခု ကို အသားချင်း ထိအောင် လုပ်တယ်။ သူ့ လက်က အမွှေး တွေက လည်း ထူထူကြမ်းကြမ်း ကြီး အဟီး တခါ တလေ သမီး ကြက်သီးတောင် ထတယ်။ နောက် သူ့ ဟိုဟာ ကြီးက သမီး တင်ပါး တို့ ပေါင် တို့ ကို မသိမသာ ပွတ်မိ ဖိရင် မရှောင် တော့ဘူး။ ”
“အသား ယူလာတာပေါ့ လေဟွန်း၊ ဒီကောင် စိတ်ထဲ မှာ တော့ သမီးကို လိုးနေမှာ သေခြာတယ်၊ သမီး ကလည်း သူ့ဟိုဟာ ကြီးလို့ ပြောမနေပါနဲ့ သူ့ လီးကြီးလို့ ပဲ ပြောစမ်းပါကွာ”
“အင်းပါ ဒက်ဒီ ကလည်း၊ ဒီနေ့ ကတော့ သူ့ လီးကြီး နဲ့ သမီး ဖင်ကြား ကို အမြှောင်းလိုက်ကို လာဖိကပ်ထားတာ၊ လီးကြီးက နွေးနွေး ကြီး မာမာကြီး၊ သမီး ဖင်မှာတောင် လာပူနေတယ်”
“ဟင် ဟုတ်လား ၊ သူ့လီးကြီး က အကြီးကြီးလား”
“တိတိကျကျ တော့ ဘယ်သိမလဲ ဒက်ဒီ ရဲ့၊ ဒါပေမဲ့ အထိအတွေ့ နဲ့ သမီး ခန့်မှန်း ကြည့်သလောက် တော့ အတော် ကြီးမဲ့ ပုံပဲ အဟိ”
“အဲဒီ လီးကြီး နဲ့ အလိုးမခံချင်ဘူးလား သမီးရယ်”
“အာ ဒက်ဒီ ကလည်း ရုံး က ကားဒရိုင်ဘာကို များ သမီးက အလိုးခံရမှာလားလို့”
“အဲဒီ ကိစ္စ နောက်မှ ဆက်ပြောမယ် အခု ဒက်ဒီ မရတော့ ဘူး လိုးတော့ မယ်၊ သမီး စိတ်ထဲ အဲဒီ ဒရိုင်ဘာ လိုးနေတယ်လို့ သာ တွေးလိုက်တော့ ”
(၄-၇)
“အုအု..အိအိ…အီးးးးးးးးးးးးး”
“ဖွတ်…ဖတ်..ဖတ်…ဖတ်..”
“အိးးးးးးး အားးးးး”
“အိုးးးး ဒက်ဒီ…..သမီးးးးးးပြီးးးးးတော့ မယ်….အာ့”
“အားးး ဒက်ဒီလည်း ပြီးးးးပြီ ဟဟဟဟဟဟ”
ဦးမျိုးမင်း လီးတန်ကြီးမှ သုတ်ရည် ပူပူနွေးနွေး များ သူဇာခင့် စောက်ခေါင်း တွင်း မှာ ဖြွတ်ကနဲ ဖြွတ်ကနဲ ပန်းထွက် ကျကုန်တော့ သည်။
“လိုး လို့ ကောင်းလိုက်တာ မန်နေဂျာ မကြီးရယ်..ကျနော့် လို ဒရိုင်ဘာ ကို ပေးလိုးတာ ကျေးဇူး အရမ်းတင်တာပဲနော်”
“ခစ်ခစ် ဒက်ဒီ ဟာလေ မနိုင်ဘူး တကယ်ပဲ”
“သမီး ကရော အဲဒီ ဒရိုင်ဘာကြီး လီးကြီးကြီး နဲ့ လိုးတာ မခံချင်ဘူးလား အမှန်အတိုင်းပြော”
“တခါတလေတော့ ခံကြည့်ချင်စိတ်ပေါ် တာပေါ့ ဒက်ဒီရဲ့ ဒါပေမဲ့ သမီးရဲ့ သိက္ခာ ဂုဏ်သရေ ကလည်း ရှိသေးတယ်လေ”
“ရမှာပါ သမီးရဲ့ သမီးသာ သိုသိုသိပ်သိပ် လုပ်ရင်၊ သူက တော့ ဘယ်ပြောရဲ မှာလည်း”
“ဒက်ဒီ ကလည်း ပြောလေ ကဲလေပဲ”
“သမီး ကို အရမ်းကြီး မဆင်မခြင် မလုပ်ခိုင်းပါဘူး။ ဂွင်ဝင် တဲ့ အခါ ပြောတာပါ၊ ဒက်ဒီ့ မှာ ကပ်ကိုး ဖီး ရှိတယ်လေ။ သမီး မာမီ တုန်းက ကပ်ကိုး ပုံစံ မသွင်း လိုက်ရတာ နောင်တ ရနေတာ”
“ဟွန့် ဒက်ဒီ နောက်တစ်ခု သာ ပြောပြ လိုက်ရင် တခါထည်း သမီး ကို သွားကုံး ခိုင်းမလားမသိဘူး”
“ဟင် ဘယ်နောက်တစ်ခု လည်း ပြောပြပါအုံး ၊ အင်း ငါ့သမီး က ကိတ်တော့ ယောက်ျား တွေ ကတော့ အခွင့်အရေးရ ရင် လိုးချင်ကြမှာပဲ”
“ကြီးမြ ယောက်ျား ကြီးလေ၊ ”
“ဟေ သက်ဦးလား ဒီကောင်က လည်းအလာကြီးပါလား ပြောစမ်း ပါအုံး သမီးကို ဘာလုပ်လို့လဲ”
သူဇာခင် ပြောသော ကြီးမြ ဆိုသည်မှာ ဒေါ်မြမြလေး ဖြစ်ပြီး သူတို့ ခြံဝန်းထဲက အိမ်ကလေး တလုံး မှာ နေကြကာ ဦးသက်ဦးက သူမ ယောက်ျား ဖြစ်သည်။ ဒေါ်မြမြလေး မှာ ဦးမျိုးမင်း တို့ ဇာတိ ရွာဘက်မှ ဖြစ်ပြီး ဦးမျိုးမင်း အိမ်မှာ သူမ က ထမင်းချက် ဟင်းချက် အဝတ်လျော် စသည်တို့ ကို လုပ်ပေးပြီး ဦးသက်ဦး ကတော့ ခြံထဲ မှ ပန်းပင် သီးပင်တို့ ကို ပြုစု ပျိုးထောင်ပေးသလို သူတို့ ခြံတံခါး အဖွင့်အပိတ်လုပ်ပေးသည်။ တခြား လိုရမယ်တ တောက်တိုမယ်ရ လည်း လုပ်ပေးသည်။ ဦးမျိုးမင်း ပင်စင် မယူခင်က ကားဒရိုင်ဘာ အဖြစ်လုပ်နေခဲ့သည်၊ ယခု တော့ ဦးမျိုးမင်း အပြင်ထွက် မှ သာသူ က မောင်းပေးရလေတော့သည်။ သူဇာခင်က သူမဘာသာ သူမ ကားမောင်း သဖြင့် ဦးသက်ဦး မှာ ဂါဒနာ အဖြစ်သာ နေရတော့သည်။ ဦးမျိုးမင်း ကလည်း သူတို့ လင်မယားကို သနားသဖြင့် ဆက်ပြီး လစာ ပေးထားလေသည်။ သူတို့ သားသမီးများ မှာလည်း ဒီမှာ ပဲ ကြီးပြင်းပြီး အိမ်ထောင်ကျကာ ထွက်သွား ကြပြီး သူတို့ ကို အနည်းငယ်ပြန်လည် ထောက်ပံ့ ထားသဖြင့် အေးအေးဆေးဆေး နေနိုင်ကြ သူများ ဖြစ်သည်။ ဒေါ်မြမြလေးက သူမ လုပ်စရာ ရှိမှသာ သူတို့ အိမ်တွင်း သို့ လာလေ့ ရှိသည်။
“ဘာမှ တော့ မလုပ်ပါဘူး သမီးကို ခိုးကြည့်ပြီး လီးကြီးတောင် နေတာ တွေ့ လို့”
“ဟင် သမီး ရှေ့ မှာ သူ့ လီးကြီး တောင် နေတာလား၊ ”
“ရှေ့ မှာတော့ ဘယ်ဟုတ်မလဲ ဒက်ဒီ ရဲ့၊ သမီးက ပြတင်းပေါက် မှန်တို့ မျက်စေ့ အစပ် တို့ ကနေ မြင်တာလေ၊ သမီးကို ကြည့်ပြီး သူ့ လက်နဲ့ ပုဆိုးပေါ် ကနေ လီးကြီးကို လက်နဲ့ ဖိအုပ်နေရတာ ခစ်ခစ်၊ ”
“ဒီတခါ ရုံးပိတ်ရက် ကျရင် သမီး အကြောင်းရှာပြီး သက်ဦး ကို နည်းနည်း လောက် ရှိုးပါလား ဒက်ဒီ ချောင်းကြည့်ချင်လို့”
“ဒက်ဒီဟာလေ သူ့ မိန်းမ နဲ့ ကပ်ကိုး မလုပ်ခဲ့ ရတိုင်း သမီး အပေါ် မှာ လာပြီး လုပ်ခိုင်းနေတယ်နော်၊ သမီး ကို သူများလိုးတာ ကြည့်ချင်တာ ကပ်ကိုး မဟုတ်ဘူး ထင်တယ် ဟွန့်”
“ခု က သမီး မှ မဟုတ်တော့ တာ ဒက်ဒီ့ မယား ဖြစ်နေပြီလေ၊ ကိုယ့်မယားကို သူများ လိုးတာ ကြည့်ချင်တာ ကပ်ကိုးပေါ့၊ တကယ်က မယားမှ မဟုတ်ပါဘူး ရီးစား ကို သူများ လိုးတာ ကြည့်ချင်တာလည်း ကပ်ကိုးပါပဲ၊ သမီး ကရော တခြား လီးကြီးကြီး နဲ့ အလိုးမခံချင်ဘူးလားလို့ ”
“ဒုက္ခပါပဲ သမီးက အပျိုလေ ဒက်ဒီ၊ အိမ်ထောင်ပြုရအုံးမှာ လူတကာ လျောက်အလိုးခံနေလို့ ဖြစ်မလား”
သူဇာခင် က သူမ ဖခင် ဖြစ်သူကို သာ ဆင်ခြေ ဆင်လက်ဖြင့် လျောက်ပြောနေသော လည်း သူမ အတွင်းစိတ်က တော့ ခံချင်နေသည်။ သူမ ၏ တဏှာရမက် တွေက ဖခင်ဖြစ်သူ နိူးဆွ သဖြင့် နိုးထလာခဲ့ လေပြီ မဟုတ်လား။
“အင်းပါ သမီး ပြောတာလည်း ဟုတ်ပါတယ်၊ ဒက်ဒီ အတ္တများသွားတာပါ၊ သမီးစိတ်ပါမှ လုပ်ပါ”
ဦးမျိုးမင်း ပြန်လျောချသွားတော့ လည်း သူဇာခင်က သူမ အခွင့်အရေး ဆုံးရှုံးမှာ စိုးသဖြင့်။
“ဒက်ဒီ ဖီးရမယ် ဆိုရင် သမီး ကြိုးစား ကြည့်ပါမယ်၊ ဒက်ဒီ့ ကို သမီး က ချစ်တာကိုး”
“ဒက်ဒီက လည်း သမီးကို ချစ်ပါတယ်။ သမီး ဖီး အပြောင်းအလဲလေးတွေ ခံစား စေချင်လို့ပါ”
“ဟွန့် သူ အပြောတော်တော် ကောင်း၊ အခု တောင် ပြောနေရင်းက လီးတောင် နေပြီ၊ စူပါကပ်ကိုးကြီး”
သူတို့ သားအဖ နှစ်ယောက် တစ်ချီ ထလိုးဖြစ်ကြပြန်လေသည်။
………………………….
နောက်တနေ့ ရုံးဆင်းသည့် အချိန် မှာ ဦးစိုးမိုးအောင် ကို ဓါတ်လှေခါး အနီးမှာ တွေ့ လိုက်ရတော့ သူဇာခင် မျက်နှာလေး ပန်းနုရောင်ပြေးသွား ရသည်။ သူမ ဖခင် အားပေးအားမြှောက်ပြုမှုကြောင့် သူမ ဦးစိုးမိုးအောင် ကို အထာပေးမည်ဟု တွေးထားသော်လည်း လက်တွေ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်တွေ့ တော့ ရှက်သွား သဖြင့် ဖြစ်သည်။ သို့သော် မျက်လုံးချင်း ဆုံ မိသွားတော့ ရှက်ရှက် နှင့် ပြုံးပြလိုက်မိသည်။ ဦးစိုးမိုးအောင် ကလည်း သူမ ကို ပြုံးပြရင်း ခေါင်းညှိမ့်ပြလိုက်သည်။ ခေါင်းညှိမ့် ပြတာ ဘာသဘောလဲ ဟု သူဇာခင် တစ်ယောက် တွေးနေမိ သေးသည်။
ဦးစိုးမိုးအောင် ကတော့ မနေ့ က သူ့ လီးကြီး နှင့် မန်နေဂျာမ ဖင်ကြားကို ထောက်ခဲ့တုန်းက ထန်နေသဖြင့် ဘာဖြစ်ဖြစ် ဟု သဘောထားခဲ့သည်။ ဓါတ်လှေခါးက ထွက်တော့ သူ့ ကို ဘာမှ မပြော လှည့်တောင် မကြည့် သဖြင့် စိတ်ထဲ မှာတော့ မတင်မကျ ဖြစ်နေခဲ့သည်။ ညဘက်တောင် အိပ်မပျော်၊ မန်နေဂျာမလေး က တိုင်တာတောတာ လုပ်ခဲ့ ရင် သူ အလုပ်ပြုတ်မယ် မဟုတ်လား။ ခုမနက် ရုံးလာတော့ သူ့ ကို အလုပ်ထုတ်သည့် စာ များ ပေးမလား။ သူ့ ကို ဒါရိုက်တာကြီး က ခေါ်များ တွေ့ မလားတထင့်ထင့် နှင့် ဖြစ်နေခဲ့ရသည်။ တနေ့ လုံး ဘာမှ မဖြစ်တော့ စိတ်နည်းနည်းလေး ပေါ့ လာခဲ့သည်။ ယခု ဓါတ်လှေခါးနား တွေ့ တော့ မျက်နှာလေး ပန်းနုရောင် သန်းလျက် သူ့ ကို မဝံ့မရဲ ပြုံးပြလိုက်သည့် သူဇာခင့် ကို တွေ့လိုက်ရတော့ ရင်ထဲ က အလုံးကြီး ကျသွားရုံမက လီးက ချက်ခြင်းပင် မာလာခဲ့ရသည်။ သူ့ကို မီးစိမ်းပြသည့် သဘောလား။
ဒီမန်နေဂျာ အပျိုကြီး အကိတ်မလေး ကို သူဖီးလ် လာနေသည်မှာ ကြာလှပြီ။ သို့ သော် မိမိလို ကားဒရိုင်ဘာ၊ လူအို တဦး အနေဖြင့် က လက်လှမ်းမမှီတဲ့ ပန်း မို့ အဝေးကသာ ကြည့်ရင်း စိတ်မှန်းဖြင့် လိုးလာခဲ့သည်။ နောက်တော့ ဓါတ်လှေခါး စီးချိန်ကြုံတော့ သူမ ဆီက သင်းပျံ့ပျံ့ ရေမွှေး နှင့် ကိုယ်နံ့လေး တို့ ရောသည့် အနံ့ ကို အနားကပ် ရူရင်း လီးတောင် နေခဲ့ရသည်။ နောက်တော့ လူကျပ်သည့် အခါ အသားချင်း ထိမိတာတွေ။ သူ့ လီးဖြင့် မတော်တဆ ထိမိတာတွေ မှာ အရသာ ခံနေခဲ့ မိသည်။ မနေ့ ကတော့ သူမ ဖင်ကြီးက ပိုကောက် လာသလိုပင် သူ့ လီးကြီးကို ထိထိမိမိ လာဖိတော့ ဦးစိုးမိုးအောင် အနေဖြင့် စိတ်မထိန်းနိုင်တော့။ အပျိုကြီးမမ ၏ ဖင်လုံးကြီး နှစ်လုံး ကြား သူ့ လီးမာမာ ကြီးကို အမြှောင်းလိုက်မြုတ်ကာ ဇိမ်ခံလိုက်မိတော့ သည်။ ပြီးသွား တော့ မှသာ အလုပ်ပြုတ်မှာ ၊ ရဲတိုင်ခံ ရမှာ ကြောက်လန့် နေခဲ့ရသည်။
ယခု သူ့ ကို ရှက်တက်တက် ပုံစံ လေး မျိုးဖြင့် ပြုံးပြ သွားတာတောင် မှ ပထမဆုံး အကြိမ်မို့ ခွင့်လွှတ်လိုက်တာ၊ နောက်တစ်ခါ ဆို ရဲတိုင်မယ် ဆိုပြီး ဆုံးဖြတ်ထားတာ ဆို ဘယ်လို လုပ်မလဲ ဟု တွေးကာ သိပ်မရဲ ဘူး ဖြစ်နေခဲ့ သည်။ သို့သော်လည်း ဓါတ်လှေခါးတွင်း လူကျပ်လာပြီး သူဇာခင့် ဖင်လုံးကြီးက သူ့ ပေါင်ခဲ့ကို တိုးဝင်လာ ခဲ့ပြန်သည်။ လီးပဲ ဒီအလုပ်ပြုတ်ရင် နောက်အလုပ်တစ်ခု ရှာတော့ မည်ဟု သုတ်သွေးရောက်နေသော ဦးနှောက် က စဥ်းစားရင်း သူ့ လီးကြီးကို သူဇာခင့် ဖင်ကြား ဖိကပ်ထားလိုက်မိလေတော့ သည်။
ဦးစိုးမိုးအောင် လီးတန်ကြီး က အေးစက်စက် တင်သားအိအိ ကြီးတွေကို ဖိကပ် နေရတော့ ပိုပြီး မာတောင် တောင့်တင်းလာခဲ့ ရသည်။ အလုပ်ပြုတ်ရင် တောင် ဒီလောက်နဲ့ တော့ အပြုတ်မခံတော့ ဘူး နည်းနည်းလေး တော့ ဖီးခံလိုက်အုံးမှ ဟုတွေးကာ လူမမြင်နိုင်သော နံရံဘက် အခြမ်းမှ တင်ပါးလုံး တဖက်ကို သူ့ လက်ဖဝါး တဖက်ဖြင့် အုပ်အိုင် ကြည့်လိုက်လေသည်။
……………………………..
“ဝိုး ဒီငတ က သမီး ဖင်တဖက်ကို တောင် အုပ်ကိုင် ပြီး ညှစ်လိုက်တယ် ဆိုတော့ တော်တော် ရဲလာတာပဲ ဟားဟား”
“အင်း ဒီတိုင်း လွှတ်ပေးထားလိုက်ရင် ဓါတ်လှေခါးထဲ လူအများရှေ့ မှာ တခါထည်း တက်လိုးမလားမသိဘူး”
“ဟားဟားဟားဟား သမီး က တော့ ပိုပြီ ၊ အဲလို လိုးရဲတဲ့ သတ္တိ ရှိလို့ ကတော့ အလိုးခံလိုက်စမ်းပါကွာ ဟဟ”
“ဒက်ဒီ ကတော့ နော် ၊ ဘယ်တော့ များ သမီးကို ဖာခံ ခိုင်းမလဲ မသိဘူး ၊ တကယ်ထည်း”
(၄-၈)
ဦးစိုးမိုးအောင် တနေ့တာ အချိန်ကုန်တာ နှေးနေသည်ဟု ခံစားနေရသည်။ ရုံးဆင်းချိန် မြန်မြန်ရောက်ချင်နေပြီ။ မနေ့တုန်းက ကိုင်လိုက်ရသည့် မန်နေဂျာမ အကိတ်ကလေး ၏ ဖင်လုံး အိအိလေး က အရသာရှိလွန်းလှသည်။ သူ့ အိမ်ရောက်တာ နှင့် အိမ်က မိန်းမ ကို အိပ်ခန်းထဲ အတင်းဆွဲခေါ်ကာ နသားပါရား လိုက်မိရုံ မက၊ ဒီနေ့ခင်း ရုံးအိမ်သာတွင်း မှာလည်း ဂွင်းတစ်ခါ ထုပစ်လိုက်ရသေးသည်။ သူ့ လက်ဖဝါးကြီးဖြင့် တင်ပါးတဖက် ကို အုပ်ကိုင် ရင်း တချက် နှစ်ချက် လောက် ဖျစ်ညှစ်ပေးလိုက်တာကို ဒီမန်နေဂျာမလေး မသိပဲ နေမည်မဟုတ် ဆိုတာ သူသိသည်။ သူ့လီးမာမာကြီးဖြင့် လည်း သူမ ဖင်နှစ်လုံးမြှောင်းကြား ဖိကပ်ထားတာလည်း သူမ သိမည် ဆိုတာ သေခြာသည်။ ဓါတ်လှေခါးက ထွက်တော့ သူ့ ကို ပင် လှည့်မကြည့်ပဲ ခပ်သုတ်သုတ်လေး သူမ ကားရှိရာ သို့ ဖင်ကြီးတွေ တစ်လုံး ချင်းခါယမ်းကာ ထွက်သွား သော သူဇာခင်ကို ကြည့်ပြီး ဦးစိုးမိုးအောင် လရည်တွေ ထွက်ကျချင်လောက်အောင် ပင် ဖီးတက်သွားခဲ့ရသည်။ သူ့ စိတ်ထဲ မှာ သေခြာတာက တော့ ဒီမန်နေဂျာမလေး က ထောက်တာ ကိုင်တာလောက်ကို စိတ်ရှိပုံ မရ၊ လိုးရမည့် အဆင့် အထိတော့ သူမသေခြာသေး။ သူ့ လို လယ်ပယ် နှင့် သူမ အဆင့် နှင့် က ဂုဏ်သိက္ခာ တွေ ဘာတွေ ရှိသေးသည်မဟုတ်လား။ သူ့ လို ကုမ္ပဏီကား ဒရိုင်ဘာ အိမ်ထောင်သည်၊ ကလေးအဖေ တစ်ယောက် နှင့် သူမလို့ မန်နေဂျာ လယ်ပယ်၊ အပျိုကြီး၊ မိဘ ကလည်း ချမ်းသာသူ တို့ တကယ်တမ်း ဖြစ်ကြဖို့ ဆိုတာ စိတ်ကူးယဥ်ဝတ္တုတွေ ၊ အောစာပေတွေ မှာသာ ရှိတတ်သည် မဟုတ်လား။ သူက အဲလောက်ထိ မှန်းမထား၊ သူ့ ကို ထောက်ခွင့် ကိုင်ခွင့် ပေးသည်ဆိုလျင် သူ့ အတွက် နိဗ္ဗန်ပင်ဟု တွေးထားသည်။ ဒီနေ့ တော့ ပိုအရသာ ထူးရအောင် ရုံးဆင်းကာနီး အိမ်သာထဲ ဝင်ပြီး အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ ချွတ်ထားလိုက်သည်။ ခါတိုင်း ဆို အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ တထပ်နဲ့ တောင် ဖင်လုံးကြီးရဲ့ အိစက်မှုကို ခံစားရသေးတာ၊ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ မပါပဲ အပြင်က ကုမ္မဏီယူနီဖောင်း ဘောင်းဘီပါးပါး နဲ့ သာဆိုရင် ဘယ်လို နေမလဲ သိချင်လှပြီ။
ရုံးဆင်းတော့ သူဇာခင်က သူ့ဘက်ကို လှည့်မကြည့်၊ သူ့ ကို မမြင်ဘူးလား မသိဟု တွေးပြီး သူမရှေ့ သွားကာ နှုတ်ဆက်ဖို့ ပြင်သော်လည်း လူတွေက များလာသဖြင့် အဆင်မပြေခြေ။ သို့သော်လည်း ဓါတ်လှေခါးထဲ ဝင်တော့ သူမ အနောက် က ရအောင် ဖန်တီးနိုင်ခဲ့သည်။ သူမ ဖင်လုံးကြီး နှင့် မထိခင်က ပင် သူ့လီးကြီး က မာနေလေပြီ။ ဒီတခါက တော့ သူက ဓါတ်လှေခါး ထောင့်စွန်းကို ကျောပေးထားပြီး သူဇာခင်က သူ့ ရှေ့တည့်တည့် မှာ ဆိုတော့ နှစ်ဖက်စလုံး က သူ့ လက်တွေ သူဇာခင့် တင်ပါးတွေ ပေါ် တင်လိုက်တာ ဘယ်သူမှ မမြင်နိုင်။ ဒီတစ်ခါတော့ သူ့ လက်ဖဝါး နှစ်ဖက်က ပွတ်သပ်မနေတော့ တင်ပါးလုံးတွေကို ပင့်ကိုင်ကာ ဆုပ်နှယ် တော့သည်။ သူ့ စိတ်ထဲ မှာ သူဇာခင် က သူမ ဖင်လုံးကြီးကို အနောက်သို့ ကော့ ပေးနေသည်ဟု ပင်ထင်မိသည်။ အတွင်းခံ ဝတ်မထားသော သူ့ လီးမာမာ ကြီးဖြင့်လည်း ဖင်လုံးနှစ်ခုကြား ကို ဖိကာ ဒူးလေး ညွှတ်လိုက် ပြန်ထ လိုက်ဖြင့် ပွတ်ပေးနေမိသည်။ ဓါတ်လှေခါးက မြေညီထပ်ရောက်ပြီး တံခါးပွင့်ကာ လူတွေ ထွက်သွား ကြတော့ ဦးစိုးမိုးအောင် တစ်ယောက် ဒူးတွေ ချောင်ချင်သွားသည်။ ဘောင်းလီထဲ လရည် ထွက် မကျအောင် ခါးလေး ကုံး ပြီး ကားဆီ လျောက်သွား ရသည်။ သူ့ ကားစီးကြမည့် ဝန်ထမ်းတချို့က၊
“ဦးစိုးကြီး ဘာဖြစ်တာလဲ ကိုင်းကိုင်း ကိုင်းကိုင်း နဲ့ ”
ဟု လှမ်းမေး တော့၊
“အား ဗိုက်နည်းနည်း လေအောင့် ချင်နေလို့ ပါ ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး”
ဟု ဆိုတာ ကမန်းကတမ်း ကားပေါ် တက်လိုက်ရလေသည်။
…………………
ဦးမျိုးမင်း တို့ သားအဖ ညစာ စားပြီးတာနှင့် ဦးမျိုးမင်း က သမီးဖြစ်သူ သူဇာခင်ကို လက်ဆွဲကာ သူတို့ အိပ်ခန်းထဲ ခေါ်သွား လေသည်။ ညနေ သမီး ရုံးက ပြန်လာကတည်းက ရုံးကား ဒရိုင်ဘာ နှင့် အဖြစ်အပျက် တို့ ကို သူ မေးမြန်းပြီး နေပြီ။ ကြားကတည်း က လီးတောင် နေသော်လည်း ရေမိုးချိုးထမင်းစား ပြီး မှ ဇိမ်ခံ လိုးမည် ဟု တွေးပြီး အောင့်အီးသည်းခံ ခဲ့သည်။ ယခုတော့ ထမင်းလည်း စားပြီး၊ ဒေါ်မြမြလေး လည်း သူ့ အိမ်လေး ဆီ သူပြန်သွား ပြီမို့ သမီး ဖြစ်သူကို လက်ဆွဲကာ ခေါ်လာခဲ့ ခြင်းဖြစ်သည်။ သူဇာခင်က လည်း သူ့ ဖခင်ဖြစ်နေပုံကို သိသဖြင့် ပြုံးကာနေလိုက်မိသည်။
အိပ်ခန်းထဲရောက်သည်နှင့် ဦးမျိုးမင်း က အိပ်ခန်းနံရံ ကို ကျောမှီရပ်လိုက်ကာ သမီးဖြစ်သူကို သူ့ ရှေ့ တည့်တည့် မှာ သူ့ ကို ကျောပေး၍ ရပ်စေလိုက်သည်။ သူဇာခင့် ဖင်ကြီး နှစ်လုံးကြား မှာ သူ့ လီးကို အမြှောင်း လိုက်ဖိကပ်လိုက်သည်။ သူ့လက်ဖဝါး နှစ်ဖက်ကို သူဇာခင့် ဖင်လုံးကြီး နှစ်လုံးအား တဖက်တချက်အုပ်ကိုင် ညှစ်လိုက်ရင်း။
“ဦးစိုးကြီးက သူ့ မန်နေဂျာမလေးကို အဲလို ထောက်ပွတ်ပြီး အဲလို ညှစ်တာလား”
ဟုမေးလိုက်သည်။ သူဇာခင်က လည်း ဓါတ်လှေခါးထဲ မှာတုန်းက ထက် နည်းနည်းပိုပိုသာသာလေး သရုပ်ဆောင်ပြလိုက်သည်။ သူမ ဖင်ကြီးကို နောက်ပစ်ကာ ကော့ကော့ ပေးသဖြင့် ဦးမျိုးမင်း ပုဆိုးအောက် မှ လီးကြီးကို ဂွင်းတိုက်ပေးသလိုတောင် ဖြစ်နေရသည်။
“အင်းးး ပေါ့,..ဦးစိုးကြီးက တအားညှစ်တာ ၊ ပြီးတော့ သူ့ ဘောင်းဘီအောက် မှာအတွင်းခံ တောင် ပါပုံ မရဘူး၊ လီးဒစ် အမြှောင်းတောင် မီး ဖင်ကြားမှာ သတိထားမိနေတာ”
“ဟုတ်တာပေါ့၊ ဒီငစိုးကြီးက မန်နေဂျာမလေးကို တအားလိုးချင်နေတာကိုး၊ အီးးးးး မန်နေဂျာမလေး လည်း မနက်ဖြန် အတွင်းခံ ချွတ်လာခဲ့ကွာ အားးးးး ရှီးးးးးးးးးးးးးးးဖတ်…အခု ချွတ်ကြည့်ကွာ ဘယ်လိုလဲ သိရအောင်”
“အင်းးးးး”
သူဇာခင် လည်း သူမဖခင် လီးကြီး ဖြင့် ဖင်ကြားကို ပွတ်နေတာ ခံရသဖြင့် ဓါတ်လှေခါးတွင်း မှ အဖြစ်အပျက်ကို ပြန်တွေးကာ ဖီးတက်လာခဲ့သည်။ သူမ ထဘီကို လှန်ကာ အတွင်းခံဘောင်းဘီကို ချွတ်ချလိုက်သည်.။ ထိုအခါ အိတုံနေသော သူမ ဖင်လုံးကြီးများ နှင့် ဦးမျိုးမင်း လီးကြီးမှာ ၊ ပုဆိုးတထပ်၊ ထဘီတထပ် တို့ သာ ခြားသဖြင့် အသားချင်း ထိမိသကဲ့ သို့ ပင်ခံစားနေရလေသည်။
“အာ အရမ်းကောင်းတာပဲ၊ မမသူဇာ ကို အရမ်းလိုးချင်နေပြီ မမရယ်”
“လိုးချင်လည်း လိုးတော့ ဦးစိုးကြီးရယ်၊ သူဇာလည်း ခံချင်လှပြီ”
သူဇာခင် ၏ ညုတုတု ရိုးပလေး ဒဏ်ကို ဦးမျိုးမင်း မခံနိုင်တော့ သူဇာခင့် ကိုယ်လုံးကို တပတ်လှည့်ကာ နံရံကို မျက်နှာမူ လက်ထောက်ကာ ဖင်ကို နောက်ပြစ်ခိုင်းလိုက်သည်။ ပြီးမှ သူမ ထဘီကို ကွင်းလုံး ဆွဲချွတ်ချ လိုက် သည်။ သူလည်း ပုဆိုးကို ကွင်းလုံး ချွတ်ချကာ လီးကို ကိုင်ပြီး စောက်ရည်ကြည်တို့ ရွှဲနေသော သူဇာခင့် စောက်ဖုတ် ထဲ ထိုးထည့်ကာ မော်တော်ဆပ် လေတော့ သည်။
နောက်တော့ ဦးမျိုးမင်း မှာ အကြာကြီး မတ်တပ်ရပ် ဆောင့် မလိုးနိုင်တော့ သဖြင့် အိပ်ယာပေါ် ပြောင်းကာ ဆက်လိုးကြလေသည်။ နှစ်ဦးသား တက်ညီလက်ညီ ဖြင့် အချစ်မုန်တိုင်း ထန်ပြီး ကာမဆန္ဒအထွတ်အထိပ် ကို ရောက်သွား ကြပြီးမှ နှစ်ဦးသား ဖက်ကာ နားနေကြ လေတော့သည်။
“သမီး ကို စိုးကြီးက လိုးချင်တယ်လို့ ပြောလာရင် သမီးက အလိုးခံမှာလား”
“ဟင် ဒက်ဒီ ကလည်း သမီး အဆင့်နဲ့ က ဘယ်လို အလိုး ခံလို့ ရမှာလဲ၊ ဟုတ်ကဲ့ ကျမ အလိုးခံချင်ပါတယ် လို့ ဆိုပြီး သူခေါ်ရာ လိုက်သွားရမှာလား”
“သမီးက ရော အလိုးမခံကြည့်ချင်ဘူးလား”
“အင်း ဘယ်လို ပြောရမလဲ၊ စမ်းတော့ ကြည့်ချင်တာပေါ့ နော် အဟိ”
“အဲဒါဆိုလည်း လမ်းကြောင်းပေးလိုက်ပေါ့ကွယ့် ”
“ဘယ်လို လမ်းကြောင်းပေးမလဲ ဒက်ဒီ ရဲ့ သမီးတော့ မစဥ်းစားတတ်ပါဘူး”
“သမီး ကား မယူသွားရင် ရုံး က ဖယ်ရီကို စီးလို့ ရလား”
“ရတာပေါ့ ဖယ်ရီနဲ့ ပြန်နေကြသူထဲ မှာ သမီးလောက် ရာထူးကြီးတဲ့ သူမှ မပါတာကို”
“အဲဒါဆို မနက်ဖြန် ကားကို ဒက်ဒီ ယူသွားလို့ ဆိုပြီး ရုံးက ဖယ်ရီနဲ့ ပြန်လာခဲ့၊ အကြောင်းတစ်ခုခု ပြပြီး သမီးကို နောက်ဆုံး မှ လိုက်ပို့ခိုင်း၊ အိမ်ပေါ် ခေါ် ပြီး အအေးလေးဘာလေးတိုက်လိုက်၊ ပွဲသိမ်းပြီပဲ၊ ဒက်ဒီ တနေရာ ရှောင်နေပေးမယ်။ ဒေါ်မြမြလေး ကိုလည်း အိမ်မှာ မရှိအောင် လုပ်ထားပေးမယ်”
“ဟွန့် ဒက်ဒီ ကတော့ တကယ့် ပလန်နာပဲ၊ အကြံကတော့ တကယ်ထွက်ပါပေတယ်၊ အာ့ ကြောင့်လည်း ကိုယ့် သမီးကိုယ် ပြန်လိုးလို့ ရနေတာနေမှာ ခစ်ခစ်”
…………………………………..
မနက်ပိုင်း ဦးမျိုးမင်း က ဦးသက်ဦး ကို သူဇာခင့် ရုံးအား ကားမောင်း ပို့ခိုင်းလိုက်သည်။ ဦးသက်ဦး မှာ သူဇာခင့် အား တချိန်လုံး မှန်းကာ သူ့ မိန်းမကို လိုးနေသူမို့ တခါတရံ ကြုံတောင့် ကြုံခဲ ရုံးသို့ ကားမောင်း လိုက်ပို့ ပေးရသည် ဖြစ်ရာ အလွန်ပျော် နေလေသည်။ သူဇာခင့် အလစ်တွင် သူဇာခင့် ဖင်လုံးကြီးများ၊ နို့ကြီးများကို ခိုးခိုးကြည့်ရင်း သူဇာခင့် ထံမှ သင်းပျံ့ပျံ့ ရေမွှေးနံ့လေးကို ရူရင်း လီးတောင် နေလေသည်။
နေ့ခင်း ကျတော့ ဦးမျိုးမင်း က ဒေါ်မြမြလေး သွားချင်နေသော ပဲခူးဖက်မှာ နေသည့် သူမ သမီးအိမ်သို့ ဦးသက်ဦး နှင့် အတူ သွားဖို့ ခွင့် ပေးလိုက်သည်။ သူ့ ကားကိုပါ ဦးသက်ဦး အား မောင်းယူသွားစေပြီး တညအိပ် ပြီး ပြန်လာဖို့ ခွင့်ပြုလိုက်သည်။ ဒေါ်မြမြလေး တို့ တအားပျော်ရွှင်ကာ ထွက်သွားကြတော့ သည်။
ဦးမျိုးမင်း က သူဇာခင် ရုံးဆင်းချိန်မတိုင်ခင် လေးမှာ သူဇာခင့် ကားကို မောင်းလျက် သူတို့ နေအိမ် နှင့် မနီးမဝေး ပန်းခြံ ကားပတ်ကင် တစ်ခု တွင် သွားရပ်ထားလိုက်သည်။ နောက်တော့ လမ်းလျောက်ပြန် လာခဲ့လေသည်။ သူဇာခင် အိမ်ပြန်ရောက်ကာနီး မှ သူတို့ အိမ်က စတိုခန်းလေး ထဲဝင်ကာ ပုန်းနေလိုက်တော့ သည်။ စတိုခန်းလေး ထဲတွင် သူက ဖျာတချပ်၊ ခေါင်းအုံးတစ်လုံး နှင့် ရေသန့်ဗူး သုံးလေးဗူး ကို အရံသင့် ဆောင်ထားပြီး ဖြစ်လေသည်။
…………………………….
ဒီတခါ ဓါတ်လှေခါးနား မှာ ရုံးဆင်းချိန်တွေ့ တော့ သူ့ ကို အပြုံးပန်းတပွင့် နဲ့ နူတ်ဆက်လာသော သူဇာခင်ကို ဦးစိုးမိုးအောင်က၊
“မမလေး ဒီနေ့ ကားမပါလာဘူး ဆို ၊ ဒါရိုက်တာ မနက်ကထည်းက ပြောထားတယ်။ ကျနော့် ဖယ်ရီ ရှေ့ခန်းမှာ ထိုင်နော်၊ ကျနော် စီစဥ်ထားပြီး ပါပြီ”
“ဟုတ်ကဲ့ ကျေးဇူးပါ ဦးကြီးစိုး”
(၄-၉)
ဓါတ်လှေခါး ရောက်လာပြီးအထဲဝင်ကြတော့ ဦးစိုးမိုးအောင် ထုံးစံအတိုင်း သူဇာခင့် နောက်ဖက် မှာ နေရာယူနိုင်ခဲ့ လေသည်။ သူဇာခင် ဖင်ကြီး နှစ်လုံးကြားထဲ ဦးစိုးမိုးအောင် လီးကြီးက အမြှောင်းလိုက် ဖိကပ်မိနေလေပြီ။ ဦးစိုးမိုးအောင် လီးကြီးမှာ ဒီနေ့ အရသာထူးသည်ဟု သတိထားမိသည်။ ဖင်လုံးကြီး မှ အအေးဓါတ်ကို လည်း လီးကြီးမှာ ခံစားနေရသည်။ ဦးစိုးမိုးအောင် လက်ဖဝါး နှစ်ဖက်က ဖင်လုံး ကြီး နှစ်လုံး တဖက်တလုံးဆီ အုပ်ကိုင်ကာ ညှစ်လိုက်တော့ သူဇာခင့် အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ အနားလိုင်း ကို မစမ်းမိ။ ဟင်ဒီနေ့ မန်နေဂျာမမ အတွင်းခံ ဝတ်မလာဘူးလား။ ဦးစိုးမိုးအောင် ဖီးပိုတက်ပြီး လီးကဘောင်းဘီပေါက်ထွက်တော့ မတတ် တင်းမာလာခဲ့ရသည်။ သူလည်း ဒီမလာခင် အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ ချွတ်ခဲ့ သလို မန်နေဂျာမမ လည်း အတွင်းခံ ချွတ်ခဲ့တာလား၊ အိမ်ကတည်းက မဝတ်လာတာလား။ ဘာပဲ ဖြစ်ဖြစ် ပွဲကတော့ ကောင်းနေလေပြီ။ သူ့ လက်နှစ်ဖက်က သူဇာခင့် ဖင်လုံး တွေကို စိတ်ကြိုက်ပွတ်သပ်ဆုပ်နှယ်ပေးရင်း လီးကြီးဖြင့် လွှတိုက် နေလိုက်သည်။
သူဇာခင့် ဖင်လုံးကြီးမှာ လီးကြီး ၏ နွေးထွေး တင်းမာမှုကို တိုက်ရိုက်ကြီး ခံစားနေရသလို ဖြစ်နေသည်။ သူမ ဖခင် ပြောသလို၊ ရုံးမဆင်းခင် အိမ်သာထဲ သွားလို့ အတွင်းခံဘောင်းဘီကို ချွတ်လာခဲ့လိုက်သည်။ သူမ ထဘီ အသား နှင့် ဦးစိုးမိုးအောင် တို့ ဘောင်းဘီ အသား နှစ်ခု သာ ခံနေတော့ သဖြင့် မာတင်းနေသော လီးကြီး မှ အနွေးဓါတ်ကို သူမ ဖင်ကြား မှာ ခံစားနေရသည်။ ဦးစိုးမိုးအောင် လက်ဖဝါး နှစ်ဖက်က သူမ ဖင်သား တွေကို တိုက်ရိုက်ပွတ်သပ် ဆုပ်နှယ်နေသလို ပင်ခံစား နေရသဖြင့် ဖီးလ် တက်လာကာ သူမ စောက်ဖုတ်မှာ စောက်ရည်ကြည်တို့ စိုတိုတို ဖြစ်လာခဲ့ ရသည်။
ဓါတ်လှေခါးပေါ် က ထွက်တော့ ဦးစိုးမိုးအောင် မနေ့ ကလို ပင် ခါးကုံးကုံး ဖြင့် ရုံးကား ရှိရာသို့ အမြန်လျောက် သွား ရပြန်လေသည်။ သူဇာခင်လည်း ဦးစိုးမိုးအောင် နောက်မှ လိုက်သွား လိုက်သည်။ သူဇာခင် က ဘာမှ ပြောစရာ မလို၊ ဦးစိုးမိုးအောင် က ကားပေါ် ထိုင်လိုက်သည်နှင့်။
“မမလေး အိမ်က လမ်းတလျောက် ဒီဝန်ထမ်း တွေ ချပြီးမှ ရောက်မှာ ဖြစ်ပါ့ မလားမသိဘူး၊ ကျနော် အရင်မောင်းသွား ပေးရမလား”
“အာ မလိုဘူး ဦးစိုးကြီး၊ ကျမ အေးဆေး နောက်ဆုံးမှ ဆင်းမယ်၊ အပျင်းပြေ ကား ပတ်စီးရတာပေါ့၊ ကိုယ်ကြီးပဲ ကားကျပ်နေတဲ့ လမ်းပေါ် မောင်းရတာ ပျင်းနေပြီ”
“ဟုတ် အာ့ ဆို မမလေးကို နောက်ဆုံး မှ ပဲ ချပေးတော့ မယ်နော်”
ဦးစိုးမိုးအောင် စကား က နှစ်ခွကြီး၊ ဘာလိုလို ညာလိုလို နဲ့ ရုတ်တရက် ကြားလိုက်ရတော့ သူဇာခင် မျက်နှာလေး ရဲတက်သွားခဲ့သည်။ ဦးစိုးမိုးအောင် လည်း သူ့ စကားမှားမှန်း သိသွား သော်လည်း အတွေး ထဲမှာ ချဆိုတာကို တွေးလိုက်တော့ လီးက ဆတ်ကနဲ တုံသွား ပြန်သည်။
“အော် ကန်တော့ ကန်တော့ နော် မမလေး ကျနော် က မမလေး အိမ်ကို နောက်ဆုံး မှ ပို့ပေးတော့ မယ်လို့ ပြောတာ”
သူ အမှား ပြင်လိုက်မှ ပိုဆိုးသွားသည်။ သူဇာခင် မျက်နာကြီး နီရဲကာ တခြားဖက်ကို လှည့်သွား လိုက်သည်။
“အို သိပါတယ် ဦးစိုးကြီးက လည်း ရှင်းပြနေစရာ မလိုပါဘူး”
သို့ဖြင့် ကားပေါ် လိုက်နေကြ ဝန်ထမ်းများ စုံတာနှင့် ကားစထွက်လာခဲ့တော့ သည်။ လမ်းတစ်လျောက်လုံး မှာ ဝန်ထမ်းများ အချင်းချင်း စကား စမြီပြောကြသံ များသာ ဆူညံနေကြပြီး ဦးစိုးမိုးအောင် မှာ လမ်းကိုသာ ဂရုစိုက် ကြည့်ရင်း မောင်းလာခဲ့လေသည်။ သူဇာခင် မှာလည်း ငြိမ်သက်စွာ လိုက်ပါလာရင်း လမ်းဘေးဝဲယာကို ကြည့်ရူ လာခဲ့သည်။ တချက်တချက်မှ သာ သူမ ကို သိနေသော ဝန်ထမ်း တဦး တလေက စကား လှမ်းပြောလို့ ပြန်ပြော တာသာ ရှိလေသည်။
ဖယ်ရီ အနောက်ဖက် မှာ လိုက်ပါလာကြသည့် ဝန်ထမ်းတွေ ကုန်သွား မှ ဦးစိုးမိုးအောင် က သူဇာခင့် အိမ်ရှိရာ ကို မောင်းလာခဲ့လေသည်။ ဦးစိုးမိုးအောင် မှာ စကား မှား သွား မည် စိုးသဖြင့် ပါးစပ် ကို မဟရဲ၊ သူ့ အိမ်ထဲ မှ ကွမ်းထုတ်လေးကို သာ ဝါးပြီး မြုံ့ ကာ မောင်းလာခဲ့သည်။ သူဇာခင် မှာ ဦးစိုးမိုးအောင် ဓါတ်လှေခါးထဲ ဖင်ကို ဆုပ်နှယ်ပြီး လီးကြီး ဖြင့် ထောက်တာခံခဲ့ ရစဥ် စောက်ရည်ကြည်တို့ စို့ နေခဲ့သည်။ သူမ ဖခင် ပြောထားသလို အိမ်ထဲ ကို ဖိတ်ပြီး အလိုးခံလိုက်ရရင်ဟူသော အတွေး တချက်တချက် ဝင်လာတော့ စောက်ရည်ကြည်တို့ က စောက်ဖုတ်ဝ မှ စိမ့်ကျလာခဲ့သည်။ ထိုအခါကျမှ သူဇာခင် သတိရလိုက်မိသည်မှာ သူမ အတွင်းခံ ချွတ်ထား သည် ဆိုတာပင်။ ဟောတော့ ထဘီတွေတော့ စိုကုန်တော့ မယ် ဒုက္ခ ပါပဲဟု ။ သူမ တို့ အိမ်ရှေ့ ရောက်တော့ ။
“ဦးစိုးကြီး အအေးလေး ဘာလေး ဝင်သောက်ပါအုံးလား”
ဦးစိုးမိုးအောင် ကလည်း ဒီလို အခွင့်အရေး ဘယ်လက်လွှတ်ခံ လိမ့်မလဲ။
“ဟုတ်ကဲ့ မမလေး ရေအေးအေး လေး တခွက်လောက် တော့ သောက်ချင်တယ်၊ ဒီနေ့ နေက လည်း သိပ်ပူတာပဲ”
“ဟုတ်ကဲ့ ကျမ ဂိတ်တံခါး သွား ဖွင့်လိုက်အုံးမယ်၊ ဒီနေ့ အိမ်မှာ ဘယ်သူ မှ မရှိကြလို့ တံခါးဖွင့် ပေးမဲ့ သူ မရှိဘူး”
သူဇာခင် ၏ အိမ်မှာ ဘယ်သူမှ မရှိကြလို့ ဆိုတဲ့ စကားက ဦးစိုးမိုးအောင် နားထဲ ကျယ်လောင် စွာ ဝင်လာခဲ့ သည်။ ဟိုက် ဒီနေ့ မှ ငါ အခွင့် အရေးကို အသုံး မချရင် ဘယ်တော့ မှ ရဖို့ မလွယ်ဘူးပဲ ဟု တွေးလိုက်သည်။
“ကျနော် ပဲ ဖွင့် လိုက်ပါ့ မယ် နေပူတယ်၊ မမလေး သော့ ပေး”
ဦးစိုးမိုးအောင် ခြံဂိတ်တံခါး ဆင်းဖွင့် ပြီး ကားပေါ် ပြန်တက်လာကာ အိမ်ရှေ့ ပေါ်တီဂို အောက် ရပ်ပေးတော့ သူဇာခင် ကားပေါ် က ဆင်းသွား ပြီး သူမ တို့ အိမ်တံခါးမ ကြီး သော့ ကို သွားဖွင့်လေသည်။ သူဇာခင့် ထဘီ နောက်ဖက် ဖင်လုံးကြီး တွေ အောက် မှာ ကျပ်ပြားဝိုင်းခန့် အစိုကွက် ကလေး တွေ့ လိုက်ရသည်။ စော်လေး ဖီးလာနေပြီ ဆိုသည့် အသိက ဦးစိုးမိုးအောင် ဦးနှောက်ထဲ သုတ်ရည်တွေ ထိုးတက် သွားစေလေသည်။
သူဇာခင် တံခါးမကြီး ဆီ သွားကာ သော့ကို ဖွင့်ဖို့ ပြင်နေစဥ် မှာပင် ဦးစိုးမိုးအောင် က အိမ်အဝင် ဂိတ်တံခါးကြီး ကို သွားကာ တွန်းပိတ်ရင်း သော့ ပြန်ခတ် ခဲ့လိုက်လေသည်။ သူဇာခင် က ထိုအခြင်းအရာကို ကြည့်ပြီး ပြုံးလိုက်ကာ အိမ်ထဲ သို့ ဝင်ခဲ့ လိုက်သည်။
အိမ်ဝန်းထဲ မှာ သူမ ဖခင်ကားလည်း မတွေ့ ၊ သူမကားလည်း မတွေ့ သဖြင့် တအိမ်လုံး ဘယ်သူမှ မရှိဘူး ဟု သူမ တွက်လိုက်သည်။ ဦးမိုးမိုးအောင် ကလည်း ဂိတ်တခါးကို သွားပိတ်လိုက်သဖြင့် တအိမ်လုံး မှာ သူမ နှင့် ဦးစိုးမိုးအောင် တို့ နှစ်ယောက်ထည်း ဆိုသည့် အသိက သူမ ကို ရင်တွေ တုံလာပြီး စောက်ဖုတ်လည်း ရွစေ့ ရွစေ့ ဖြစ်လာခဲ့သည်။ ထိုအခါ မှ သူမသတိရပြီး ထဘီ အနောက်ဖက်ကို လက်ဖြင့် စမ်းလိုက်တော့ ချွဲတဲတဲ အရည် စိုကွက် လေးကို စမ်းမိလိုက်သည်။
“ဟဲတော့ ဦးစိုးကြီး မြင်သွား ပြီထင်တယ်”
ဟုတွေးကာ ရှက်သွား သော်လည်း ဖီးက ပိုတက်လာခဲ့သည်။ ထဘီကိုတော့ ကမန်းကတမ်း ပင် ပြန်လှည့် ကာ သေခြာ ခါးမှာ တင်းတင်းလေး စည်းဝတ်လိုက်သည်။ ထိုအချိန် မှာပင် ဦးစိုးမိုးအောင် က အိမ်ထဲ ဝင်လာကာ အဝင်တံခါးမ ကို လည်းပြန်စေ့ ရင်း အတွင်းမှ ဂလန့်ချလိုက်သည်။ သူဇာခင် က မမြင်ချင်ဟန်ဆောင်ကာ ။
“ဦးစိုးကြီး တကယ်ပဲ ရေ အေးအေး ပဲ သောက်မှာလား ကိုကာကိုလာ သောက်မလား”
ဟု မေးလိုက်သည်။ ဦးစိုးမိုးအောင် က ၊
“ရပါတယ် မမလေး ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်”
ဟု ပြန်ပြောလိုက်ရင်း ဧည့်ခန်း ကြီး နှင့် အိမ်အနေအထားကို မျက်လုံးတို့ ဝေ့ဝိုက်ကြည့်လိုက်မိသည်။
“ဟုတ်ခနလေး ကျမ သွားယူလိုက်အုံးမယ်”
သူဇာခင်က ပြောပြောဆိုဆိုနှင့် မီးဖိုဖက်သို့ လျောက်သွား လေသည်။ သူမ ဖင်ကြီး တလုံးချင်း လှုပ်သွားတာကို အနောက်မှ ကြည့်ရင်း၊
“အာ မဟုတ်တာ ကျနော် ကိုယ့်ဘာသာ ယူသောက်ပါ့မယ်၊ အားနာစရာကြီး”
ဟု ပြောကာ ဦးစိုးမိုးအောင် က အနောက် မှ အမြန်လျောက် လိုက်သွား လိုက်သည်။
အနောက်ဖက် ထမင်းစားခန်း ထဲ မှ ရေခဲသေတ္တာကို သူဇာခင်က ဆွဲဖွင့်လိုက်သည်။ ဦးစိုးမိုးအောင် အား ဘာအချိုရည်ဗူးပေးရမလဲ တွေးရင်း အောက်က အဆင့်ကို ငုံ့ကြည့်လိုက်ချိန်မှာ ဦးစိုးမိုးအောင် က သူမ နောက်မှာ လာကပ်ရင်လိုက်သည်။ ဦးစိုးမိုးအောင် လီးကြီးက ဓါတ်လှေခါးထဲ က အတိုင်း သူမ ဖင်လုံး နှစ်လုံးကြားမှာ လာဖိမိသည်။
“အို”
ဒီတခါတော့ ဦးစိုးမိုးအောင် က ဖင်လုံးကို မကိုင်တော့ သူမ ဗိုက်သားလေးကို သူ လက်တဖက် ဖြင့် သိုင်းဖက် ကာ သူ့ ပေါင်ခြံ နှင့် သူမ ဖင်ကြီးတွေကို ဆွဲကပ် ထားလိုက်သည်။ နောက်လက်တဖက်က ပွင့်နေသော ရေခဲသေတ္တာ တံခါးကို တွန်းပိတ်လိုက်သည်။
“လောလောဆယ်တော့ အအေး မလိုသေးပါဘူး မမလေးရယ်”
“အို ဦးစိုးကြီး ဘာလုပ်တာလဲ လွှတ်ပါ”
“မလွှတ်ပါရစေနဲ့ တော့ မမလေးရယ်၊ ဓါတ်လှေခါးထဲ မှာ နေ့တိုင်း လီးတောင် နေခဲ့ ရတာ ဘောတောင် အောင့်နေပါပြီ မမလေးရယ်”
“အိုဒါကတော့ အီးးးးး အို့ မလုပ်နဲ့လေ”
ဦးစိုးမိုးအောင် က သူဇာခင့် နို့ကြီးများကို အင်္ကျီပေါ် မှ ပင် အုပ်ကိုင် ဆုပ်ခြေလိုက်သည်။ သူဇာခင်က နို့တွေကို ရုတ်တရက် အကိုင်ခံ ရတော့ ကိုယ်ကို နောက်ရို့လိုက်ရာ သူမ ဖင်ကြီးကို ကော့ ပေးသလို ဖြစ်သွားခဲ့သည်။ သူမ ဖင်နှစ်လုံးကြား အမြှောင်းလိုက် ဖိကပ်နေသော လီးကြီးကို ပွတ်ဆွဲလိုက်သလို မို့ နှစ်ဦးသား ဓါတ်လိုက်သလိုပင် တုံတက် သွားကြရသည်။ ဦးစိုးမိုးအောင် က သူဇာခင့် နို့ကြီးတွေကို အုပ်ကာ ဆုပ်ကိုင်ထားလျက် ဖြင့် ကိုယ်ကို ဆွဲလှည့်လိုက်ရာ သူဇာခင် မှာ ထမင်းစားပွဲကို မျက်နှာပြုမိသွားသည်။ ဦးစိုးမိုးအောင် က ရှေ့ကို အသာတွန်း၍ လျောက်သွားစေပြီး ကျောလေးကို တွန်းလိုက်ရာ ထမင်းစားပွဲကို လက်ထောက် ကုံးပေးမိသွားတော့ သည်။
(၄-၁၀)
ထိုအခါ ကျမှ ဦးစိုးမိုးအောင် က သူဇာခင့် ဖင်ကြီး နှစ်လုံးကို အားရပါးရ ဆုပ်နှယ်တော့ သည်။ သူဇာခင် မှာ ဘာပြောရမှန်းမသိ ပါးစပ်က တစ်ခုခု ပြောရမလား ဒီအတိုင်း လွှတ်ပေးထားရမှာလား။ တွေးရင်း သူမ လည်း လိုချင်နေသည့် ဖီးဆိုတော့ စကားပြောရမည့် အစား အသံလေးထွက်ကာ ငြီးလိုက်မိသည်။
“ဟင့်..ဟင်းးးဟင်းးးးး”
ဦးစိုးမိုးအောင် လည်း သူဇာခင့် ထဘီ ကို လက်နှစ်ဖက် ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ကာ ဆောင့်ဆွဲ ချွတ်ချလိုက်တော့ သည်။
“အို..ဟင့် ဦးစိုးကြီးးးး ဘာလုပ်..လုပ်….”
အတွင်းခံ လည်း မဝတ်ထားသဖြင့် ဘွားကနဲ ပေါ် လာသော ဖင်လုံး ကြီးများ နှင့် ပေါင်လုံး ကြီးများက ဦးစိုးမိုးအောင် ကို တကိုယ်လုံး သွေးတွေ ဆူပွက် သွား စေလေသည်။
“အားးးး လှလိုက်တာ မမလေး ရာ”
သူဇာခင် မှာလည်း မထူးတော့ ပြီမို့ သူမ လက်နှစ်ဖက် ဖြင့် စားပွဲခုံ အစွန်းကို တင်းတင်းလေး ကိုင်ကာ မျက်လုံး အစုံ မှေးစင်းရင်း ငြိမ်နေလိုက်တော့ သည်။
ဦးစိုးမိုးအောင် က သူဇာခင့် ခြေထောက် နစ်ချောင်း အလည်မှာ ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်ရင်း မော့ ကြည့်လိုက်တော့ ပေါင်ခွဆုံမှာ အမွှေး အမြှင် ပါးပါးလေး သာ ဖုံးနေသည့် စောက်ဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်းကြီးက အကွဲကြောင်းမှာ အရည်ကြည်တို့ စိုရွှဲနေသည် ကိုတွေ့ရသည်။ သူ့ မျက်နှာကို သူဇာခင့် ဖင်ကြား အပ်ကာ လျာဖြင့် စောက်ဖုတ်ကြီးကို လျက်ပေးလိုက်သည်။ သူ့ လက်တဖက်က ဖင်လုံးကြီးတလုံး ကို ဆုပ်နှယ်ပြီး နောက်လက်တဖက်က စောက်စေ့ နေရာကို ဖိပွတ်ခြေပေးနေလိုက်သည်။
“အီးးးးးဟင်းးးးးးးးး ရှီးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးကျွတ်စ်……..”
ဦးစိုးမိုးအောင် ၏ ဘာဂျာ အစွမ်း ဖြင့် သူဇာခင် တယောက် ဖင်ကြီးခါယမ်း နေပြီး ပါးစပ် ကလည်း ငြီးငြူသံ များ ထွက်နေရလေသည်။ စောက်ရည်များက လည်း တောက်တောက် ကျနေသည်မို့ ဦးစိုးမိုးအောင် မှာ ထွက်လာသမျှ ကို မျိုချနေရလေသည်။ စောက်ဖုတ်ကို ဖင်ကြီး နှစ်လုံး ဖြဲကာ လျက်ပေးနေရင်းက အပေါ်ပိုင်း မှာ မြင်နေရသည့် ညိုတိုတို စအိုဝလေးကိုပါ လျက်ပြီး လျာလေး ဖြင့် ထိုးဆွပေးလိုက်တော့ သူဇာခင်ခမြာ အို့ ကနဲ ဖြစ်ကာ ဒူးတွေ ချောင်ပြီး ခွေညွှတ်ကျ လာခဲ့သည်။
ဦးစိုးမိုးအောင် က အောက်မှ ကမန်းကတမ်း လက်ဖြင့် ထိန်းကိုင်ပေးလိုက်သဖြင့် ကြမ်းပေါ် သို့ လဲမကျသွား။ ဦးစိုးမိုးအောင် က မတ်တပ်ထရပ်လိုက်ပြီး သူဇာခင်ကို ပွေ့ချီလိုက်သည်။
“ကဲ မမလေး အခန်းက ဘယ်မှာလဲ ပြော”
သူဇာခင်မှာမျက်နှာချင်း ဆိုင်ရမှာ ရှက်နေသော်လည်း ဒီအခြေအနေ ရောက်မှ တော့ ဘာမှ မထူးဘူး ဆိုတာ လည်း သိသဖြင့် သူမ အခန်းရှိရာကို လက်ညိုးလေး ညွှန်ကာ ပြပေးရှာသည်။ ဦးစိုးမိုးအောင် က သူဇာခင်ကို ပွေ့ချီလျက် ခြေလှမ်းကြဲကြီး များဖြင့် သူမ အခန်းရှိရာ လျောက်သွားသည်။ အခန်းတံခါးမှာ လည်း လော့ ချမထားသဖြင့် ခြေထောက်ဖြင့် တွန်းဖွင့်လိုက်သည်။ နောက်တော့ သူဇာခင်ကို ကုတင်ပေါ် ပက်လက်လေး အသာချလိုက်ပြီး ကုတင်ဘေးမှာ ရပ်ကာ သူ့ အင်္ကျီ ဘောင်းဘီ တို့ ကို ချွတ်ချနေတော့ သည်။
ဦးစိုးမိုးအောင် မှာ အသက် ၅၀ ကျော် ပေမဲ့ ကားမောင်း၊ တခြား ကျဘန်း အလုပ်တွေ လည်း လုပ်ကိုင် နေရသူမို့ ကိုယ်ခန္ဓာက တောင့်တောင့် တင်းတင်း ရှိသော်လည်း အသားအရည်က တော့ ညိုမောင်း နေသည်။ အရက် မကြိုက် ဆေးလိပ်မကြိုက် ကွမ်းစား တာ တစ်ခု ပဲ ရှိသည်။ ဏှာကတော့ ကြီးသည်။ လီးကြီးကလည်း ညိုမောင်း ကာ တုတ်ခိုင် ရှည်လျား လှသည်။
ဦးစိုးမိုးအောင် ကိုယ်လုံးတီးဖြစ်သွားတော့ မာတောင် နေသော လီးတန်ကြီး မှာ ခေါင်းတယမ်းယမ်း နှင့် ဖြစ်နေသည်ကို အိပ်ယာပေါ် မှ လှမ်းကြည့်ရင်း ခံချင်စိတ်တွေ ရွထလာတာကတော့ မန်နေဂျာမလေး သူဇာခင် ပင်။
“အို..ဦးစိုးကြီး ဟာ က ကြီးလိုက်တာ ဖြစ်ပါ့ မလားရှင်”
“ဟဟ မမလေး ရယ် တော်ကြာ ဦးစိုးကြီး ဒီမှာပဲ နေပါတော့ လို့ ဖြစ်သွား မယ် မယုံကြည့်နေ”
“ခစ်ခစ် မဖြစ်ပါဘူး ဒက်ဒီ ပြန်လာလိမ့်မယ် ညကျရင်”
“အင်းပါ မမလေး ဒက်ဒီ ပြန်မလာခင်လေးပေါ့”
ဦးစိုးမိုးအောင် က သူဇာခင် လှဲနေသည့် ကုတင်နားသို့ လျောက်လာခဲ့သည်။ သူဇာခင်ကို သူ့ အဖေ ပြန်မလာခင် အမြန်ဆုံး တက်လိုးပြီး သူ့ အိမ်ပြန်ဖို့ ဖြစ်သည်။ သူဇာခင် မှာ အင်္ကျီ ကတော့ ဝတ်လျက်သား အောက်ပိုင်းက သာ ဗလာကျင်းနေသည်။ ကိုယ်ကို တစောင်းလှည့် ကာ ဦးစိုးမိုးအောင် အဝတ်အစား ချွတ်တာကို ကြည့်နေသည့် မျက်နှာ လှလှလေးကို တွေ့ တော့ စိတ်ကူး ပြောင်းသွားသည်။ လီးမှပဲ စော်လေး က ထန်နေမှ တော့ ဖီး အပြည့် ယူပြစ်လိုက်မယ်ကွာ ဟု တွေးရင်း သူဇာခင့် ခေါင်းရင်း ဘက် လျောက်သွား လိုက်သည်။
သူဇာခင့် ကုတင်ခေါင်းရင်း ဘက် သူမ မျက်နှာ ရှေ့ ကြမ်း ပေါ် မှာ မတ်တပ်ရပ်ကာ သူ့ လီးကြီးကို လက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ပြီး တချက်နှစ်ချက် ဂွင်းတိုက်လိုက်ရင်း။
“မမလေး ကျနော့် လီး ကို ခနလောက် စုပ်ပေးပါလား”
“အာ ဦးကလည်း”
သူ့ လီးကြီးကို မျက်လုံး အရောင် တောက်လျက် သေခြာ စူးစိုက် ကြည့်နေသော သူဇာခင် က ရှက်ငြင်းလေး ငြင်းဖို့ ပြင်လိုက်သည်။ ဦးစိုးမိုးအောင် က ကုတင် နားကို သူ့ ပေါင်နဲ့ ထိလုနီးပါး တိုးကပ်လိုက်တော့ လီးထိပ်ကြီးက သူဇာခင့် မေးစေ့ အောက်နား ထိ ရောက်သွား သည်။ ဦးစိုးမိုးအောင် က သူဇာခင့် ခေါင်းကို ကိုင်ကာ သူ့ ဖက်ကို ဆွဲလိုက်တော့ သူဇာခင်ကလည်း ပါးစပ်လေး အသင့် ဟ ပေးလာသဖြင့် သူမ နှုတ်ခမ်း တွေကို လီးဒစ်ဖူး ကြီးက ပွတ်တိုက် ပြီး အာခံတွင်းထဲ ဝင်သွား တော့ သည်။
“ဖလု ဖု ဝူးး”
သူဇာခင်က သူမ လက်တဖက်ကို တစ်တောင်ဖြင့် ထောက်ကာ နောက်လက်တဖက် ဖြင့် ဦးစိုးမိုးအောင် လီးတန် ကြီးကို လှမ်းဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ နောက် အနေအထား မမှန် သဖြင့် တစောင်းလှဲနေရာမှ ကုံးထလိုက်သည်။ ဒူးပဆစ်တုတ် လျက် ခေါင်းကို ငုံ့ ကာ ဦးစိုးမိုးအောင် လီးကို တပြွတ်ပြွတ် နှင့် စုပ်ပေးနေလေသည်။
“ဟားးးးးး ကောင်းလိုက်တာ မမလေးရာ၊ အပျိုကြီးသာ ဆိုတယ် လီးစုပ်လည်း ကျွမ်းနေတာပဲ ဟား”
ဦးစိုးမိုးအောင် က သူ့ လက်ကို သူဇာခင့် ရင်ဘတ်အောက် လျိုကာ ရင်ဖုံး နှိပ်ကြယ်သီး များကို တဗြုတ်ဗြုတ်နှင့် ဖြုတ်ချ လိုက်သည်။ သူဇာခင့် ရင်ဘတ်ပွင့် သွားတော့ ဘရာဇီယာပေါ် မှ ပင် နို့ကြီး များကို ဆုပ်နှယ်ပေး လေသည်။ သူဇာခင် လီးစုပ်နေရာ မှ ခနရပ်ကာ ကိုယ်ကို မတ်လိုက်ရင်း ဦးစိုးမိုးအောင်ကို မျက်စောင်း လှလှလေး တချက်ထိုးလိုက်ရင်း သူမ ကိုယ်ပေါ် မှ လက်ဇက ရင်ဖုံး အင်္ကျီ ကို ချွတ်ချလိုက်သည်။ ဘရာဇီယာဂျိတ်ကို လည်း လက်နောက်ပြန် ဖြင့် ဖြုတ်လိုက်ကာ ကုတင်ဘေး ပြစ်ချလိုက်သည်။ အခုတော့ သူဇာခင့် တကိုယ်လုံး မှာ အဝတ်အစား တမြှင်မှ မရှိတော့ ပဲ မိမွေးတိုင်း ဖမွေးတိုင်း ဖြစ်သွား လေပြီ။
“အား လှလိုက် တဲ့ နို့ကြီးတွေ ဗျာ၊ ထွားလိုက်တာ အဟီး တင်းနေတာပဲ အပျိုကြီး မို့ ထင်တယ် ရှလွှတ်”
သူဇာခင်က ဦးစိုးမိုးအောင် ကို မျက်စောင်း တချက်ထိုး ပြုံးပြရင်း ခေါင်းပြန်ငုံ့ ကာ လီးကြီးကို ကုံးစုပ် လေသည်။ ဦးစိုးမိုးအောင် ကလည်း သူဖက်နှစ်ဖက် ဖြင့် နို့ကြီးတွေကို ပင့်ကိုင်ကာ အားရပါးရ ဆုပ်နှယ်လေသည်။
“အား မရတော့ ဘူး မမလေး ကျနော့် မမလေး ပါးစပ်ထဲ ထွက်ကုန်လိမ့် မယ် တော် တော့ မစုပ်နဲ့တော့ ”
ဦးစိုးမိုးအောင် က သူဇာခင့် ခေါင်းကို တွန်းပြီး သူ့ လီးကို သူမ ပါးစပ် ထဲ မှ ဆွဲထုတ် လိုက်သည်။ ကုတင်ပေါ် မှာ ပုဆစ်တုတ်ကလေး ထိုင်သလို ဖြစ်နေသော သူဇာခင်ကို အိပ်ယာပေါ် တွန်းလှဲလိုက်ပြီး သူက ကုတင်ပေါ် တက်လိုက် သည်။ သူဇာခင့် ပေါင်လုံးကြီး နှစ်လုံးကို ဖြဲကား စေကာ သူက ပေါင်ကြီး နှစ်လုံး ကြား ဝင် ဒူးထောက် လိုက်သည်။ သူဇာခင်က လည်း သူမ ပေါင်လုံးကြီး များကို ဒူးထောင် ပေါင်ကား ပုံစံ ဖြင့် ဖြဲပေးလိုက်သည်။ ဦးစိုးမိုးအောင် က သူ့ လီးကြီးကို လက်တဖက် ဖြင့် ထိန်းကိုင်ကာ သူဇာခင့် စောက်ဖုတ်ဝ တွင် တေ့လိုက်သည်။ စောက်ဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်းကြီးမှာ အရည်ကြည်တို့ ဖြင့် ရွှဲနေသော်လည်း ဦးစိုးမိုးအောင် လီးတုတ်တုတ်ကြီး မှာ ရှောကနဲ မဝင် စေးစေးလေး နှင့် တစ်နေသည်။ ဦးစိုးမိုးအောင် က ဖိကာ အနည်းငယ် ထိုးသွင်း လိုက်သည်။
“ဖျစ်..စွိ..”
“အ..နာတယ် ဦးးးးး ဖြည်းးးးးဖြည်းးးးး”
ဦးစိုးမိုးအောင် လည်း ကိုယ် လိုးမှာ အပျိုကြီး စောက်ဖုတ် ဆိုတာ သိတာမို့ ဖြည်းဖြည်းချင်း ချော့ ကာ သွင်း လေသည်။ ဦးစိုးမိုးအောင် လီးမှာ ဦးမျိုးမင်း ထက် အနည်းငယ်တုတ်ကာ နည်းနည်း ရှည်တာမို့ စေးနေခြင်း ဖြစ်သော် လည်း ဦးမျိုးမင်း နှင့် နေ့တိုင်း လိုးနေကျ စောက်ဖုတ် ဖြစ်တာမို့ သိပ်မကြာခင် မှာပင် အဆုံးထိ ဝင်သွား ရတော့ သည်။
ဦးစိုးမိုးအောင် က လီးကြီးကို သူဇာခင့် စောက်ဖုတ်ထဲ တွင် အဆုံးထိ စိမ်ထားပြီး သူမ နို့ကြီးတွေကို အားရပါးရ လက်တွေ ဖြင့် ဆုပ်နှယ်သလို ပါးစပ် ကလည်း တပြွတ်ပြွတ် စုပ်လေသည်။
“အားးးး ဟင့်…ဟင့်….ဦးးးးးးရယ်…အိုးးးးးး”
သူဇာခင်က အငြိမ်မနေနိုင်တော့ ကိုယ်လုံး လေး လှုပ်ရွ လူးလွန့် ရင်း ညီးညူလာရတော့ သည်။ ဦးစိုးမိုးအောင် သူလီးကြီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ဆွဲထုတ်ကာ ဖြည်းဖြည်း ချင်း ပြန်ထိုးထည့် လေသည်။ လေးငါးကြိမ် လုပ်ပြီးတာနှင့် အရှိန်ကို မြှင့်လိုက်သည်။ နောက်တော့ သူဇာခင့် ဖင်ကြီးအောက် သူ့ လက်ဖဝါး နှစ်ဖက်ကို ထိုးထည့် ကာ လီးကြီး ဖြင့် ဆောင့်ချလိုက်တိုင်း သူ့ လက်တွေ ဖြင့် ဖင်ကြီးကို ဆွဲမလေသည်။
“ဖွတ်..ဖတ်…ပလွတ်…ဗြွတ်..ဖတ်..ဖတ်..”
“အ…အမေ…အီးးးးး အို့….ရှီးးးးးး ကျွတ်စ်…ကျွတ်စ်…”
(၄-၁၁)
ဦးစိုးမိုးအောင် မှာ အရက်မသောက်၊ ဆေးလိပ်မသောက်၊ အလုပ်ကြမ်းလုပ်နေရသူမို့ သန်စွမ်း ပြီး သက်လုံ က ကောင်းလှသည်။ ဆောင့် လိုးသည့် အခါမှာ လည်း အားပါလှသည်။ လီးကလည်း တုတ်တာမို့ စောက်ခေါင်းထည်းပြည့်ကျပ်ကာ တိုးဝင် နေသည်မှာ သူဇာခင် အတွက် အရသာ အပြည့်အဝ ခံစား နေရသည်။ သူမ ပေါင်လုံး တုတ်တုတ်ကြီးတွေကို နိုင်နိုင်နှင်းနှင်း မကာ လိုးနိုင်ဆောင့် နိုင်သည်။ ဦးမျိုးမင်း လိုးတာနှင့် တော့ မတူ၊ ဦးမျိုးမင်း က ပျော့ သည် သိပ်သက်လုံ မကောင်း၊ လီးက လည်း အနေတော် မို့၊ ဦးမျိုးမင်း လိုးတာသာ ခံဖူး ခဲ့သော သူဇာခင် အနေ အဖြင့် အသစ်အဆန်း ဖြစ်နေရသလို ၊ ကာမ အရသာကို လည်း ပြည့်ဝ စွာ ရတာမို့ မျက်လုံးစုံမှိတ်ကာ သူမ ဖင်ကြီးကို ကော့ကော့ ပေးရင်း အလိုးခံ နေလေသည်။
ဦးစိုးမိုးအောင် သူမ ပေါင်ကြီး နှစ်လုံး ကို မတင်ပြီး တအားဆောင့်လိုးတော့ လီးတန်ရှည်ကြီးက သူမ အတွင်း တနေရာကို သွား ထိနေလို့ အနည်းငယ် တော့ အောင့် သလို ရှိသည်။ သို့သော် စောက်ခေါင်းအတွင်းသား တွေကို အရှိန်ဖြင့် ဖိပွတ်အလိုးခံနေရတာကြောင့် သူဇာခင် တစ်ယောက် မကြာခင် ကာမဆန္ဒအထွတ်အထိပ်သို့ ရောက် သွားရလေသည်။
သူမ ကိုယ်လုံး ကြီး တောင့်တင်း သွားကာ စောက်ခေါင်းအတွင်းသား တွေက လည်း သူ့လီးတန်ကြီးကို ဖျစ်ညှစ် ပေးလာသဖြင့် မန်နေဂျာမလေး ပြီးသွားတာ သိလိုက်ရသည်။ စိတ်ကို ထိန်းကာ တင်းထားသော ဦးစိုးမိုးအောင် ကျေနပ် သွားသည်။ အပျိုကြီးမမ မပြီးသေးပဲ သူပြီးသွားလျင် သိက္ခာကျ မည် ဆိုကာ စိတ်ကို တင်းထားရသည်။ တကယ်တော့ သူ စိတ်ကူး နှင့် လိုးနေပြီး မဖြစ်နိုင်ဟု ထင်ထားသော မိန်းကလေး တစ်ဦး ကို တကယ်လိုးနေရ တာမို့ မပြီးအောင် ထိန်းထားရသည်မှာ သိပ်မလွယ်လှခြေ။ ယခု သူဇာခင် ပြီးသွား မှန်း သိရတော့ သူပျော် သွား ရသည်။
“မမလေး ကျနော် လည်း ပြီးတော့ မယ် အထဲ မှာ ပဲ ပြီးလိုက်ရမလား”
သူဇာခင်က မျက်လုံးလေး မှိတ်ကာ ဖီးကို အပြည့်ခံစား နေရသဖြင့် ခေါင်းလေး သာ ညှိမ့် ပြလိုက်သည်။ ဦးစိုးမိုးအောင် က မကျေနပ် နိုင်သေးသဖြင့်၊
“မမလေး ကျနော် လရည်တွေ မမလေး စောက်ဖုတ်ထဲ ပန်းထည့်လိုက်ရမှာလား၊ တော်ကြာ ဗိုက်တွေ ဘာတွေ ကြီးသွား မှာစိုးလို့”
ထိုသို့ စကားလုံး တစ်တစ်ခွခွ ဖြင့် ပြောလိုက်သော ဦးစိုးမိုးအောင် စကားကြောင့် အနည်းငယ် ရှက်တက်တက် ဖြင့် ဖီးလည်း တက် သွားသော သူဇာခင် မျက်လုံးတွေ ပွင့်လာကာ၊ ဦးစိုးမိုးအောင် ကို မျက်နှာချင်းဆိုင်ကြည့်ကာ အံကလေး ကြိတ်ရင်း၊
“ပန်းသာထည့်လိုက်တော့ ဦးစိုးကြီးး ကျမ ဆေးသောက်ထားတယ်၊ ဗိုက်မကြီးနိုင်ဘူး”
“ကဲဟာ အီးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးအားးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး”
ဦးစိုးမိုးအောင် က သူ့လီးကြီးကို သူဇာခင့် စောက်ဖုတ်ထဲ အဆုံးထိ ဆောင့်ချလိုက်ကာ ဆီးခုံချင်း ကပ်ထားလိုက်သည်။ လီးထိပ်ဖူးမှ လရည်များက သူဇာခင့် စောက်ခေါင်းထဲ တဖြွတ်ဖြွတ် ဖြင့် ပန်းထွက် ကုန်လေသည်။ ဦးစိုးမိုးအောင် က သူဇာခင့် ကိုယ်ပေါ် မှောက်ချလိုက်ကာ သူဇာခင့် နားရွက်နောက်နားလေး ကို နမ်းရင်း နားလေလိုက်သည်။ အရှိန်ပြင်းပြင်း ဖြင့် ဆောင့်လိုးထားတာ ခံခဲ့ရလို့ အနည်းငယ် စပ်ဖြင်းဖြင်း ဖြစ်နေ သည့် သူမ စောက်ခေါင်းအတွင်း ပူနွေးသော လရည်များက အနာသက်သာအောင် ပြုစု ပေးလိုက်သလို ဖြစ်သွား ရသည်။ သူဇာခင် က သူမ လက်နှစ်ဖက် ဖြင့် ဦးစိုးမိုးအောင် ကျောပြင်ကြီးကို အတင်းကုတ်ဖက်ထားလိုက် မိ လေသည်။
သူတို့ နှစ်ယောက် လိုးနေကြသည်ကို ချောင်းကြည့်နေသော ဦးမျိုးမင်းလည်း သူ့လီးကို သူပုဆိုးပေါ်က နေပွတ်သပ်ပေးနေမိသည်။ ဦးစိုးမိုးအောင် မပြီးခင်မှာ သူပြီးသွားကာ ပုဆိုးထဲ လရည်တွေထွက်ကျ ကုန်တော့သည်။ ဦးစိုးမိုးအောင် နှင့် သူဇာခင်တို့ တချီ ပြီးသွား တော့ အပြင်ထွက်လာပါက သူနှင့် မတိုး မိစေရန် လည်း သူပုန်းနေသည့် နေရာကို အမြန် ပြန်သွား ဖို့ အဆင်သင့် ပြင်ထားလေသည်။
ဦးစိုးမိုးအောင် မှာ သူဇာခင့် ကိုယ်ပေါ် မှ ဘေးသို့ လှမ့်ဆင်းလိုက်သည်။ စောက်ရည်များ လရည်များ ဖြင့် ရွှဲနေသော လီးကြီး မှာ ပလွတ်ကနဲ မြည်ကာ ထွက်ကျလာခဲ့သည်။ လီးကြီးက တချီ ပြီးသွား သော်လည်း အရမ်းပျော့ မသွားသေး၊ မာတာတာ ရှိနေသေးသည်။
“မမလေး ဒက်ဒီ က ဘယ်အချိန်ပြန်လာမှာလည်း”
“မသိဘူးလေ ဦးစိုးကြီးရဲ့၊ အိမ် က ထမင်းချက်နဲ့ ဂိတ်စောင့် လင်မယား လည်း မတွေ့ ဘူး၊ အိမ်မှာ ကားနှစ်စီး ရှိတာ နှစ်စီးလုံး မရှိဘူးရယ်၊”
“မမလေး မက်ဆေ့ ဖြင့်ဖြင့် ဖုံးနဲ့ ဖြစ်ဖြစ် လှမ်းမေး ကြည့်ပါလား ၊ အချိန်ရသေးတယ် ဆိုရင် ကျနော် တို့ နောက်တစ်ချီလောက် အဟီးးးးး”
“အမလေး တော် လူကို များ သူ့ မယား များ မှတ်နေတာလား အခုတောင် အတင်းတက်လုပ်ထားတာ ဟွန့်”
“မမလေး က အရမ်းကို ဆက်ဆီ ဖြစ်လွန်းလို့ ပါ မမလေးရယ်၊ တကယ်ပြောတာပါ၊ ဖြစ်နိုင်ရင် မမလေး နဲ့ တညလုံးတောင် အတူအိပ်ချင်တာ”
“အာ မလွယ်ပါလား ဒီလူကြီး၊ သူ့ မှာ မယားကြီးလည်း ရှိရဲ့ သားနဲ့ ၊ ”
သူတို့ စကား ပြောနေကြတာကို ကြားတော့ ဦးမျိုးမင်း အိုင်ဒီယာ ရသွားသည်။ သူ့ဖုံး ကို သူအသံပိတ်ထားတာမို့ အခု မက်ဆက်ပေးလိုက်လည်း ဘာမှ မဖြစ်ဆိုတာ သိသည်။ ထို့ကြောင့် ဖုံးကို ထုတ်ကာ သမီး ဖြစ်သူ ဆီ မက်ဆေ့ အမြန်ရိုက်ပေးလိုက်သည်။
…သမီးရေ ဒက်ဒီ ခရီးလွန်နေလို့ ဒီနေ့ ည တော့ အိမ်ပြန်ရောက်နိုင်မယ်မထင်ဘူး…
“တင်”
ဆိုပြီး သူမ ဖုံးမှ မက်ဆေ့ ဝင်လာသဖြင့် သူဇာခင် ကောက်ကြည့်လိုက်မိသည်။
“ဟင် ဒက်ဒီ က ခရီးလွန်နေလို့ ဒီည ပြန်ရောက်မှာ မဟုတ်ဘူးတဲ့”
သူမ ပါးစပ် မှ ရေရွှတ်မိ လိုက်သည်။ ဦးစိုးမိုးအောင် မှာ အလွန်ပျော်သွား သည်။
“ဟာ ယောက်ခထီးကြီး ဒီည ပြန်မလာဘူးလား အတော် ပဲ ကိုတို့ တညလုံး ချစ်ဖို့ အချိန်ရပြီ”
“ဟာ အိမ်က ဂိတ်စောင့် နဲ့ ထမင်းချက် လင်မယား က ပြန်လာမှာ”
သူဇာခင်က ဦးစိုးမိုးအောင် ကို လှမ်းပြောသံ ကြားလိုက်ရတော့ ဦးမျိုးမင်း က မက်ဆေ့ တစ်ခု ထပ်ပို့ပေးလိုက်သည်။
….ကိုသက်ဦး နဲ့ မမြမြလေး တို့ လည်း သူတို့ သမီး ရှိတဲ့ပဲခူးကို သွားတယ်၊ မနက်ဖြန်ကျမှ ပြန်ရောက်လိမ့်မယ်၊ ဆောရီး သမီး တစ်ယောက်ထဲ အိမ်မှာ ဖြစ်နေပြီ ဖြစ်ရဲ့လား….
သူဇာခင်က ဦးစိုးမိုးအောင် ကို သူမ ဒက်ဒီ မက်ဆေ့ ပြလိုက်တော့ ဦးစိုးမိုးအောင် ထခုန်သွားသည်။
“ဟုတ်ပြီ ကို မိန်းမ ဆီ ဖုံးဆက်လိုက်အုံးမယ် ဒီည ဘောစိ ခေါ် သွားလို့ အိမ်မှာ ညပြန်မအိပ်တော့ ဘူးလို့၊ ”
သူဇာခင် က သူမ တို့ စကားပြောနေတာကို ပြန်ဖြေနေတာနှင့် တူနေသည့် ဦးမျိုးမင်း မက်ဆေ့ တွေကို မသင်္ကာ၊ ဦးမျိုးမင်း စံနစ်တကျ စီစဥ် ပြီး အိမ်တွင်း တနေရာမှာ ပုန်းကာ သူမတို့ ကို ချောင်းနေသည်ဟု အထာပေါက် လိုက် သည်။ သူမ စောက်ဖုတ် ပင် စစ်ကနဲ ဖြစ်သွား ခဲ့သည်။ သူမ ဖခင် ကတော့ သူ့ ကပ်ကိုးဖီးလ် ကို သမီး ဖြစ်သူ နှင့် အသုံးချနေလေပြီ။ သူမ ကလည်း အဖေ ဖြစ်သူ ရှေ့ မှာ ရုံးက ဒရိုင်ဘာနှင့် အလိုးခံ ပြရမှာကို ဖီးတရှိန်ရှိန် တက်လာခဲ့လေသည်။
…..ရတယ် ဒက်ဒီ သမီး အဆင်ပြေပါတယ်၊ ဒက်ဒီသာ အဆင်ပြေအောင် နေပါ….
ဟု အဓိပ္ပါယ် နှစ်ခွ ဖြင့် မက်ဆေ့ ကို ပို့ပေးလိုက်လေသည်။ ဦးစိုးမိုးအောင် ကလည်း သူ့ မိန်းမကို ဖုန်းခေါ်ကာ သူဒီည ပြန်လာနိုင်တော့ မည် မဟုတ်ကြောင်း ဘောစိ နှင့် လိုက်သွား ပြီး မနက်ဖြန် မနက် ရုံး အပို့အကြို ဝန်ထမ်း များကို လုပ်ပေးပြီး မှ ပြန်လာနိုင်တော့ မည် ဖြစ်ကြောင်း ပြောလိုက်လေသည်။ ပြီးတော့ ပြုံးဖြဲဖြဲ ဖြင့်။
“ကဲ မိန်းမရေ ကိုယ်တို့ တော့ ဒီည ဟန်နီးမွန်းပဲ ဟားဟား”
“ဘာမိန်းမ လဲ မဟုတ်ပါဘူးနော် အခု ပဲ သူ့ မိန်းမ နဲ့ ဖုန်းပြောပြီးနေခဲ့တာကြီးကို”
“ဒီက လည်း မိန်းမ ပေါ့ကွာ အခု တင်ပဲ မိန်းမ စောက်ဖုတ်ထဲ ယောက်ျား လီးကြီး ဝင်ပြီးပြီလေ”
“ဒါက ဒီတခါပဲ ရမှာ ဟွန့် အမြဲတမ်း မဟုတ်ပါဘူး”
“ဒီတခါ လည်း တခါ ၊ ဒီတည လိုးရရင် သေပျော်ပါပြီကွာ ”
“ကဲ ပါ အာ့ ဆိုလည်း တကိုယ်လုံး ချွေးစေး တွေ နဲ့ ရေမိုးချိုး လိုက်အုံး မယ်၊ ဦးစိုးကြီးလည်း ချိုးအုံး နံစော် နေတာပဲ။ နောက် ဗိုက်လည်း ဆာပြီး တခုခု စားကြရအောင်”
“အင်းလေ တညလုံး အချိန်ရတာပဲ အေးဆေး ရေမိုးချိုး စားသောက်ပြီး မှ တညလုံး လိုးကြတာပေါ့ အဟိ”
“အင်း လာ ရေချိုးခန်း ပြမယ်၊ ဦးစိုးကြီး အတွက် ဒက်ဒီ ပုဆိုး နဲ့ အင်္ကျီ တစုံ သွား ယူပေးမယ်၊ ရေချိုးပြီး ဝတ်လို့ ရအောင်”
ဦးစိုးမိုးအောင် ရေချိုးခန်းကို ထွက်သွားတော့ သူဇာခင် က သူမ ဖခင်အခန်း သို့ ဝင်သွားသည်။ ဟိုဟိုဒီဒီ ကြည့်လို့ မတွေ့ သဖြင့် အသံတိုးတိုးလေးဖြင့်။
“ဒက်ဒီ ..ဒက်ဒီ အိမ်ထဲ ရှိနေတာ သမီးသိတယ်နော် ”
ဦးမျိုးမင်း လည်း ပုန်းနေရာက ထွက်လာပြီး သမီး ဖြစ်သူကို ဖက်ကာ နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်နမ်းလိုက်လေသည်။
“သမီး ဘယ်လို လဲ စိုးမိုးအောင် လိုးတာ ခံလို့ ကောင်းလား”
(၄-၁၂)
“ဒက်ဒီနော် သမီးကို သူများ နဲ့ လိုးခိုင်းတယ်၊ ဖာသည်မလေး ကျနေတာပဲ”
“ဟုတ်ပါဘူးကွာ၊ သမီးလည်း ကောင်းစေချင်လို့ ပါ၊ ဒက်ဒီလည်း ဖီးရတာ မငြင်းပါဘူး”
“ဟွန်း ဒက်ဒီ့ ကြောင့် သမီး လုပ်ပေးရတာနော် ၊ ဒက်ဒီ လူဆိုးကြီး၊ ကဲ ပုန်းနေအုံး ဒက်ဒီ့ ကလော့ဆက် ထဲ ပုန်းနေလိုက် ဒီအခန်းထဲ ညကျရင် ခေါ်လာခဲ့ မယ်၊ ဒက်ဒီ အနီးကပ် တွေ့ရအောင်”
“အင်း အဲဒါ ပဲ ဒက်ဒီ လည်း ပြောမလို့ ၊ သမီး အလိုက်သိတယ် မွမွ၊ ပြွတ်စ်၊ ကဲသွားသွား ဟိုကောင် လိုက်လာအုံးမယ်”
သူဇာခင်လည်း သူမ ဖခင် အဝတ်ဘီရို ထဲ မှ မျက်နှာသုတ်ပုဝါ၊ ပုဆိုး၊ တီရှပ် တို့ကို ထုတ်လာပြီး ရေချိုးခန်းဘက် ထွက်လာခဲ့လေသည်။
…………………………………..
သူဇာခင်က ရေချိုးခန်း အဝ မှ စောင့်ကာ ရေချိုးပြီး ကိုယ်လုံးတီး နှင့် ထွက်လာမလို့ ပြင်နေသော ဦးစိုးမိုးအောင် အား မျက်နှာသုတ်ပုဝါ လှမ်းပေးလိုက်သည်။ ဦးစိုးမိုးအောင် အားတီရှပ် နှင့် ပုဆိုးအား စင်လေးပေါ် တင်ပေး ထားလိုက်သည်။
“အား ကောင်းလိုက်တာ ရေချိုးလိုက်ရတာ လန်းသွားတာပဲ၊ မမလေး ရော မချိုးသေးဘူးလား”
“ချိုးမယ် ဦးစိုးကြီး၊ အဝတ်အစားလေး ဝတ်ပြီးတော့ စားစရာ တစ်ခုခု သွားဝယ်လိုက်ပါလား၊ ဗိုက်အရမ်းဆာ နေပြီ။ ဒီမှာ ပိုက်ဆံလည်း တင်ထားတယ်၊ ဦးစိုးကြီး သွားဝယ်နေတုန်း ကျမ ရေချိုးထားလိုက်မယ်”
ဦးစိုးမိုးအောင် အပြင်ထွက်သွားကာ စားစရာ သွားဝယ်နေတုန်း သူဇာခင်က သူမ ဖခင်အား အိမ်မှာ ရှိသည့် စားစရာ တို့ကို ပြင်ဆင်ကာ အမြန်ကျွေးလိုက်သည်။ ပြီးမှ ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်ကာ ရေချိုး ခေါင်းလျှော် လိုက်သည်။
……………
ဦးစိုးမိုးအောင် အစား အသောာက်တွေ နှင့် ပြန်ရောက်လာတော့ သူဇာခင် မှာ အောက်က ဘရာ၊ ပင်တီ ဘာမှ မဝတ်ထားပဲ ပေါင်လည်လောက် ရှည်သည့် တီရှပ် ကိုသာ ဝတ်ထားသည်။ ခေါင်းလျှော်ပြီးစ မခြောက် တခြောက် ဆံပင်တွေကို ဖားလျားချထားသည်။ ဦးစိုးမိုးအောင် က သူနှင့် အတူတူ စားသောက်စရာ များကို ထမင်းစားပွဲပေါ် တွင် ပြင်ဆင် နေသည့် သူဇာခင်ကို ငေးကြည့်နေမိသည်။ သူ့ အနေဖြင့် မန်နေဂျာ မလေး ကို ရုံးမှာ ပရော်ဖက်ရှင်နယ် အဝတ်အစား ဖြင့် ဆံပင်ကို သေသပ်စွာ ထုံးဖွဲ့ ထားသည် ကိုသာ မြင်ဖူးခဲ့ သည်။ ယခုလို အပြင်အဆင် မှာ သူ့ အတွက် အမြင်ဆန်းနေလေသည်။ ကျောလည်လောက် ရှည်သည့် ဆံပင်ကို ဖားလျား ချထားပြီး ဘရာမပါပဲ ဝတ်ထားသည့် တီရှပ်ကြောင့် အောက်က နို့ကြီးတွေ က သူမ လှုပ်ရှားလိုက် တိုင်းလှုပ်ခါရမ်း နေသည်။ မိတ်ကပ်တွေ မလိမ်းထားပဲ မျက်နှာစကင်ကဲရား ပါးပါးလေး လူးထားလို့ မျက်နှာ က ရှင်းပြောင် နေပြီး မျက်လုံး ကြီးကြီး များဖြင့် တမျိုးလှနေသည်။ နှုတ်ခမ်းကိုတော့ အနီရဲရဲ ကြီး ဆိုးထားသည်။ တီရှပ်က လည်း ပေါင်ရင်းနားလောက်ထိသာ ရှည်တာမို့ လုံးတုတ် ဖြောင့်စင်း နေသော ပေါင်တန်ကြီးတွေ ကလည်း ဝင်းနေလေသည်။ ကြည့်နေရင်းက ကို လီးတောင် လာသဖြင့် သူဇာခင့် အနားတိုးကပ်ကာ ခါးလေး ကို သိုင်းဖက်လိုက်သည်။
“လှလိုက်တာ မမလေး ရယ်၊ ကျနော် တော့ ကိုယ့်ကိုကိုယ်တောင် မယုံနိုင်တော့ ဘူး”
“ဟင့် ဦးစိုးကြီး ကလည်း ပိုပြီ၊ ကဲပါ နောက်မှ ချွဲတော့ ခု ကျမ အရမ်းဗိုက်ဆာ နေပြီး စားလိုက်ကြရအောင်”
“အင်း ပါ မမလေး ရယ်…ပြွတ်စ်..”
ဦးစိုးမိုးအောင် က သူဇာခင့် ပါးလေးကို ပြွတ်ကနဲ့ နှာခေါင်း ဖြင့် ဖိကပ်ကာ နမ်းလိုက် ပြီးမှ ဖက်ထားသော လက်တွေကို ဖြည်ကာ ကုလားထိုင်မှာ ထိုင်ချလိုက်လေသည်။
နှစ်ဦးစလုံး လည်း ဗိုက်တွေ တကယ်ဆာနေပြီမို့ အစားအသောက် များကို အားရပါးရ စားသောက်ကြ သည်။
နှစ်ဦးသား စားသောက်ပြီး ကတော့ ပုဂံခွက်ယောက် များကို ရေဆေးဇလုံထဲ သို့ ထည့် ကာ သူဇာခင် က ဆေးကြောနေလေသည်။ ဦးစိုးမိုးအောင် က သူမ နောက်မှာ ကပ်ရပ်လျက် သူမ ပုခုံးလေးကို ငုံ့ နမ်း လိုက်ပြီး ခါးလေးကို သိုင်းဖက် ထားလိုက်သည်။ သူ၏ မာတောင် နေသော လီးကြီးက ပုဆိုးအောက် မှ ထိုးထောင်ထကာ သူဇာခင့် ဖင်လုံးကြီး နှစ်လုံးကြား အမြှောင်းလိုက် ကပ်နေလေသည်။
“ဟွန့် သူ့ အကျင့် လားမသိဘူး ၊ ဓါတ်လှေခါးထဲ ရုံးက မိန်းမတွေ အကုန်လုံး ကို အဲလို အထောက်တော် လိုက်လုပ်နေသလား မသိဘူး”
“မလုပ်ပါဘူး မမလေး ရယ် မမလေး တစ်ယောက်ထဲ ကိုပါ၊ ဒါတောင် လုပ်ရဲ တာ မဟုတ်ဘူး လူအရမ်းကျပ်တဲ့ အချိန် မမလေး ဖင်ကြီးက လာဖိတော့ ရှောင်စရာ နေရာ မရှိတာနဲ့ ဟဲဟဲ”
“ရှောင်စရာ က လည်း နေ့ တိုင်း မရှိ တာာလား”
“အဟီး ပထမ တော့ တအားလန့် တာလေ၊ မမလေး များ ဒါရိုက်တာ နဲ့ တိုင်ပြောမလား ဆိုပြီး၊ မမလေး က မတိုင်တော့ လည်း နောက်ပိုင်း တော့ မရှောင်ဖြစ်တော့ ဘူးလေ၊ ဒီလောက် အိစက် နေတဲ့ ဖင်ကြီးဟာကို”
ဦးစိုးမိုးအောင် လက်တွေက သူဇာခင့် ဖင်လုံးကြီးတွေကို တီရှပ်အောက် မှ လျိုဝင်ကာ ပွတ်သတ်ရင်း ဆုပ်ညှစ် ပေးလိုက်သည်။
“မမလေး ကရော ကျနော့် လီးကြီး ကို သတိမထားမိဘူးလား”
“ဟွန်း ဒီလောက် သံချောင်းကြီးလို မာကျော နေတာ သတိမထားမိပဲ နေမလားလို့၊ ဒီက သနားလို့ သူ့ ကို ပြန်မတိုင်တာကို အတင့်ရဲလာတာ”
ဦးစိုးမိုးအောင် က သူ့ ပုဆိုးကို ကွင်းလုံး ချွတ်ချလိုက်သည်။ မာတောင် နေသော လီးချောင်းကြီးက ဖြောင်းကနဲ ထောင်ထွက်လာခဲ့သည်။ ဝတ်ထားသော တီရှပ်က သူ့ လီးကြီးပေါ် လာရှုတ်နေသဖြင့် တီရှပ် ကို ပါ ခေါင်းပေါ် မှ ဆွဲမ ချွတ်လိုက်သည်။ သူဇာခင် က သူ့ ထက် အရပ်နိမ့် သဖြင့် သူ့ ဒူးကို ကွေးကာ သူမ ပေါင် ခွဆုံ ကြားထဲ ထိုးထည့် လိုက်သည်။ သူ့ လက်တဖက် ဖြင့် သူဇာခင့် တီရှပ်ကို ခါးပေါ် မတင်ပေးလိုက်သည်။ သူလီးကြီးက သူဇာခင် ပေါင်ခွဆုံ ကြားမှ တိုးဝင်သွားရာ သူမ စောက်ဖုတ် နှတ်ခမ်းတွေကို ပွတ်တိုက်သွား သဖြင့် သူဇာခင့် ပါးစပ် မှ ရှီးးးး ကနဲ ဖြစ်သွားခဲ့သည်။ သူဇာခင် က ခြေဖျားထောက်ကာ သူမ ဖင်ကြီးကို ကော့ ပေးလိုက်တော့ ဦးစိုးမိုးအောင် လီးထိပ်ဖူး က စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းကို ထိုးပွတ်နေလို့ ရသွားခဲ့သည်။
“အ… ဦးစိုးကြီး ရယ် မီးဖိုကြီးထဲ မှာ”
“မရတော့ ဘူး မမလေး ရယ်၊ မမလေးကို ဓါတ်လှေခါးထဲ မှာ အဲလို လိုးချင်နေတာ ကြာလှပြီဗျာ”
သူဇာခင် က ဆေးနေသော ပုဂံ လုံးကို ဇလုံထဲ ချလိုက်ပြီး သူမ လက်နှစ်ဖက် ဖြင့် ကောင်တာ အစွန်းကို ဆုပ်ကိုင် ရင်း က ဖင်ကြီးကို ကုံးပေးလိုက်သည်။
ဦးစိုးမိုးအောင် က ဖင်ကုံးပေးလိုက်သဖြင့် ပေါင်နှစ်လုံးကြား မှ ပြူးထွက်လာသော သူဇာခင့် စောက်ဖုတ် အကွဲကြောင်း ကြားမှာ လီးကြီးကို တေ့ ကာ ဆောင့် သွင်း ချလိုက်လေသည်။
“အားးးး အမေ့ ရှီးးးးးး ဖြည်းဖြည်း လေ ဦးစိုးကြီးးးးးးးး”
သူဇာခင် က ပုဂံလုံး ကို ဇလုံထဲ တမင် အသံကျယ်ကျယ် မြည်အောင် ပစ်ချလိုက်ပြီး သူမ အသံကို လည်းအကျယ်ကြီး ငြီး ပေးလိုက်သည်။ သူမ ဖခင် ဦးမျိုးမင်း ကြားစေရန် ဖြစ်သည်။ ဦးမျိုးမင်း ကလည်း သူတို့ စားနေကြစဥ် လာချောင်း နေတာမို့ အဖြစ်အပျက် တို့ ကို အစအဆုံး မြင်လေသည်။ မီးဖိုခန်း တံခါးဝ မှ အသာကွယ် လို့ သူ့ လီးကို ပုဆိုးပေါ် မှ ပင် ဆုပ်ကိုင်ကာ ထုနေမိတော့ သည်။
“ဖွတ်…ဖတ်…ဖန်းးးးး ဖတ်..”
“အ..အ…အ…အိ….အမေ့….ရှီးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး”
ဦးစိုးမိုးအောင် မှာ နွားသိုးကြိုးပြတ်ကဲ့ သိ့ ပင် တဖုန်းဖုန်း ကို ဆောင်နေလေသည်။ သူ့ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် သူဇာခင့် ခါးလေး ကို ဆုပ်ကိုင်ကာ ကော့ကော့ ပြီး ဆောင့်လိုးသည်။ သူ့ ပေါင်ခြံနှင့် သူဇာခင့် ဖင်လုံး ကြီး တို့ ရိုက်မိသံ မှာ တဖန်းဖန်း ပင် မြည်နေသည်။ သူဇာခင် မှာလည်း သူမ စောက်ခေါင်းထဲ လီးကြီး တိုးဝင်လာတိုင်း ပါးစပ် မှ တအိအိ အသံထွက် နေမိသည်။ ဦးစိုးမိုးအောင် အဖို့ လည်း သူ့ တသက် တခါမှ မကြုံဖူးသည့် ဖွေးမွတ်နေသော ဖင်လုံး ပေါင်တန် ကြီးများ နှင့် မန်နေဂျာ မမ လေး တစ်ဦး ကို လိုးနေရတော့ စိတ်တွေ က တအားထနေရသည်။ သူ့ လီးညိုညို ကြီး ဝင်ထွက်နေတာကိုလည်း ကြည့်ရင်း က ဖီးက ပိုတက်နေရသဖြင့် အားကို ပြင်းပြင်းထည့် ကာ ဆောင့် လိုးနေမိသည်။
“အာ့ အီးးးးး ရှီးးးးးးးးးးးးးးးးးးးအူးးးးစိုးးးးးးးးးးးးကြီးးးးးးးးးးးးးး အီးး”
သူဇာခင်မှာ ဖင်ကြီးကို ခါရမ်းလျက် ကာမဆန္ဒ အထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်သွား ရသည်။ ကိုယ်လုံးလေး တောင့်တင်း သွား ပြီး မှ ပျော့ ခွေ သွားသည်။ ဦးစိုးမိုးအောင် မှာ အခု မှ အရှိန် ရလာတာဖြစ်ပြီး၊ သူဇာခင်မှာ ပျော့ ခွေ သွား သဖြင့် ခုနလို ဆက်ဆောင့် လို့ မဖြစ်နိုင်တော့၊ သဖြင့် လီးကြီး ကို သူဇာခင့် စောက်ဖုတ်တွင်း မှ ဆွဲချွတ်လိုက်ရသည်။ သူက ခါးကို ကိုင်ထားတာ လွှတ်ပေးလိုက်သူဇာခင့် ကို သူ့ ဖက်ကို ဆွဲလှည့် လိုက်သည်။
သူဇာခင့် ကို ပုခုံး နှစ်ဖက် မှ အသာဖိချလိုက်တော့ သူဇာခင် ကြမ်းပေါ် ကို ထိုင်ချလိုက်ရသည်။ သူဇာခင့် မျက်နှာ ရှေ့ မှာ သူမ စောက်ရည်တွေ ဖြင့် စိုရွှဲနေသော ဦးစိုးမိုးအောင် လီးကြီးက တရမ်းရမ်း ဖြစ်နေ သည်။ သူဇာခင် က ဦးစိုးမိုးအောင် ဘာလုပ်စေချင်မှန်း သိသဖြင့် လီးကြီးကို သူမ လက်ကလေး ဖြင့် ဖမ်းဆုပ်လိုက် သည်။ သူမ ပါးစပ်ထဲ လီးကြီး ထည့် မစုပ်ခင်မှာ ဦးစိုးမိုးအောင် အနောက်ဖက် မီးဖိုအခန်းတံခါးဝ မှာ သူတို့ ကို ချောင်းနေသော ဦးမျိုးမင်း ကို တွေ့ လိုက်ရသည်။ သူမ က ဦးစိုးမိုးအောင် မမြင်အောင် ဖခင်ဖြစ်သူ ကို လက်မ လေး ထောင်ပြလိုက်ပြီးမှ ဦးစိုးမိုးအောင် လီးကြီးကို သူမ ပါးစပ်ထဲ ငုံထည့် ကာ စုပ်ပေးလေတော့ သည်။
ဦးစိုးမိုးအောင် လည်း အရှိန်ရနေပြီ ဖြစ်ရာ၊ သူဇာခင့် ဆံပင်များကို လက်တဖက်ဖြင့် စုကိုင်ထားရင်း နောက်တဖက်က ခေါင်းကို ကိုင်ကာ သူဇာခင့်ပါးစပ် အား လီးကြီး ဖြင့် ညှောင့်လိုးနေပြန်သည်။ သူဇာခင် ကလည်း လီးကြီးကို စုပ်အားပြင်းပြင်း ဖြင့် စုပ်ပေးရာ ဦးစိုးမိုးအောင် လည်း ထိန်းမအားနိုင်တော့ ပဲ လရည် များ ပန်းထွက် ကျကုန်တော့ သည်။ ရုတ်တရက် မို့ သူဇာခင့် လည်ချောင်းထဲ လရည်များ ပန်းဝင်သွား ရာ သူဇာခင် မှာ လရည်သီးသွား အသက်ရူမှား သွား သဖြင့် လီးကြီးကို သူမ ပါးစပ် မှ ဆွဲထုတ်လိုက်မိသည်။ ဦးစိုးမိုးအောင် လီးကြီး မှ လရည်များ က ဆက်ပန်းထွက်နေတာမို့ သူမ မျက်နှာ ပေါ် သို့ လရည် များ တဖတ်ဖတ် ကျကုန်တော့သည်။
(၄-၁၃)
သူဇာခင် မှာသူမ လည်ချောင်း နှင့် အာခံတွင်း တို့ မှ လရည်တို့ ကို မျိုချလိုက်ကာ ချောင်းတစ်ချက် နှစ်ချက် လောက်ဟန့် လိုက်မှ လည်ချောင်း ရှင်း သွား ပြီး အသက် ရူပြန်မှန်သွား ခဲ့ ရသည်။ ဦးစိုးမိုးအောင် ကသူ့ လီးကြီးကို သူ့လက်တဖက် ဖြင့် ကိုင်ကာ သူဇာခင့် ပါးပြင် ကို တဖတ်ဖတ် ဖြင့် တစ်ချက် နှစ်ချက် ရိုက်ကာ နှာခေါင်း နဖူး တို့ ဖြင့် လီးတန်ကြီး မှာ ပေပွနေသော အရည်တို့ ကို သုတ်လိုက်လေသည်။ ပြီး မှ ခြေကို နောက်တလှမ်း ဆုတ်ကာ သူဇာခင့်ကို ငုံ့ကြည့်လိုက်လေသည်။ သူဇာခင်က ဦးစိုးမိုးအောင် ကို မော့ ကြည့် ပြီး။
“ဦးစိုးကြီး ကလည်း အရမ်းပဲ ကျမ မျက်နှာပေါ် မှာ ပေကုန်ပြီ..ဟဲတော့ ဆံပင် တွေ မှာရော၊ ဟွန့် သွား ပါပြီ ရေပြန်ချိုး ရတော့ မယ်”
“ဟား ကောင်းလိုက်တာ မမလေး ရယ်၊ ကျနော့် ဘဝ မှာ တခါမှ မကြုံစဖူး နတ်ပြည် ရောက်နေသလိုပါပဲ အဟီး”
သူဇာခင် က သူမ လက်ကို ဆန့်တန်းပေးလိုက် တော့ ဦးစိုးမိုးအောင် က ဆွဲပြီး ထူမပေးလိုက်သည်။ သူဇာခင် က ဦးစိုးမိုးအောင် ကို ချစ်စဖွယ် မျက်စောင်းလေး တချက်ထိုး ပြီး ရေချိုးခန်း သို့ လျောက်သွား လိုက်လေသည်။ ဦးစိုးမိုးအောင် လည်း တဟဲဟဲ ရီမောရင်း သူဇာခင့် နောက်ပိုင်းကို လိုက်ကြည့်နေလိုက်သည်။ သူဇာခင့် ဖင်လုံးကြီး များ တလုံးချင်း ခါရမ်းနေမှုကြောင့် သူမ ဝတ်ထားသော တီရှပ် အနားက လည်း လှုပ်ခါ နေသည် ကို ကြည့်ပြီး ဖီးခံနေလိုက်မိသည်။ သူ့ ကုမ္ပဏီက မန်နေဂျာ အပျိုကြီးမမ ကို စိတ်ကြိုက်လိုးခွင့် ရရုံ မက ပါးစပ်ကို လဲ ဆံပင် ကိုင်ဆွဲကာ လိုး၊ မျက်နှာပေါ် လည်း လရည် တွေ ဖြန်းခွင့် ရလိမ့် မည်ဟု မည်သူ ထင်မှာလည်း ။ ဒီတည လုံး တော့ တန်အောင် လိုးမှ ရတော့ မည် ၊ အခု မှ သူသတိရသွားသည်။ သူ အစားအစာ ထွက်ဝယ်တုန်း က စပါးကက်ပဆူး တကဒ် လိုရမယ်ရ ဝယ်လာခဲ့သည်။ သူ့လက်ကိုင်ပိုက်ဆံအိပ်လေး ထဲ မှ ဆေးကဒ်ကို ထုတ်ကာ တလုံးကို ဖေါက်ပြီး သောက်လိုက်သည်။
ဦးမျိုးမင်း မှာ မီးဖိုချောင် တံခါးဝ နားက ချောင်းနေရာ၊ သူ့ သမီး မျက်နှာပေါ် သို့ ဦးစိုးမိုးအောင် လရည်များ ပန်းချလိုက်သည်ကို မြင်လိုက်ရပြီး သူလည်း သူ့ ပုဆိုးထဲ လရည်တွေ ထွက်ကျကုန်တော့ သည်။ ထို့ကြောင့် ကမန်းကတန်း ပင် သူ့အခန်းဆီ သို့ ပြန်ပြေးသွား ရလေတော့ သည်။
ဦးစိုးမိုးအောင် လည်း သေးပေါက် ချင်လာလို့ ရေချိုးခန်းဘက်လျောက်လာခဲ့ လိုက်သည်။ အိမ်ထဲ မှာ သူနှင့် သူဇာခင် တို့ နှစ်ယောက်ထဲ မို့ အင်္ကျီ လုံခြည်တွေ ပြန်ဝတ်ဖို့ မစဥ်းစားတော့ ဒီတိုင်း ဂွေးတန်းလန်းဖြင့် လျောက်လာခဲ့လိုက်သည်။ သူဇာခင် တို့ ရေချိုးခန်းက အတွင်းမှာပဲ လက်ဆေးစင်၊ ဘိုထိုင်အိမ်သာ နှင့် ရှာဝါ ရေပန်းတို့ ရှိသည်။ သူရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွားတော့ သူဇာခင်က ခေါင်းလျော်ရည်မြုပ် တွေကို ရေပန်းအောက် မှာ ရပ်လျက် ပြန်ဆေးနေသည်။ ဦးစိုးမိုးအောင် က သူ့ လီးကို ကိုင်ကာ ဘိုထိုင်ထဲ သေးပေါက် ချနေရင်းက သူဇာခင် ကို ကြည့်နေလိုက်သည်။ သူဇာခင်က ဆံပင် မှာ ခေါင်းလျော်ရည်အမြုပ် တွေသန့် သွားတာနှင့် ရေပန်းပိတ် လိုက်သည်။ ဆပ်ပြာရည်ကို လက်ထဲ ထည့်ကာ ကိုယ်ကို တိုက်မလို့ ပြင်ရင်း မှ ဦးစိုးမိုးအောင် သေးပေါက် နေတာကို လှမ်းကြည့် ပြီး ပြုံးပြလိုက်သည်။
“ကြည့် ဦးစိုးကြီး ဆိုးလို့ တကိုယ်လုံး အစအဆုံး ရေပြန်ချိုးနေရတယ်”
ဟု ပြောလိုက်သည်။ ဦးစိုးမိုးအောင် မှာ ရေစက် တွေ ဖြင့် လတ်ဆပ် နေသော ငရံကိုယ်လုံး အကိတ်ကြီးကို ကြည့်ရင်း လီးက ပြန်တောင် လာတော့ သည်။ သူ့ စိတ်ထဲ မတော့ ဟား စပါးကက်ဆူး ဆေးတောာင့် က တကယ်စွမ်းပါလား ဟု ပင် ဖြစ်သွားရသည်။
“ကဲ ပါ ဦး အပြစ် ဆိုတော့ ဦးပဲ ဆပ်ပြာတိုက်ပေးပါ့မယ်”
ဟု ပြောရင်း ရှာဝါရေပန်း အောက်သို့ လျောက်ဝင် သွားလိုက်သည်။ သူဇာခင့် လက်ထဲ မှ ဆပ်ပြာရည်ဗူး ကို လှမ်းယူရင်း သူ့ လက်ဖဝါးပေါ် လောင်းချလိုက်သည်။ ဆပ်ပြာရည်ဗူး ကို စင်ပေါ် ပြန်တင်လိုက်ပြီး သူ့ လက်ဖဝါး နှစ်ဖက်ကို ဆပ်ပြာရည်နှံ့ အောင် ပွတ်လိုက်သည်။
“အမလေး တော် တော်တော် နှစ်နာနေပါအုံးမယ်၊ သူ အပြစ်ခံယူပုံကတော့ ခစ်ခစ်”
ဦးစိုးမိုးအောင် က သူဇာခင့် အနောက်မှ ရပ်လို့ သူမ ပုခုံးနှစ်ဖက် မှ စပြီး ပွတ်တိုက်ပေးလာခဲ့သည်။ လက်မောင်း နှစ်ဖက်၊ ခါး မှ ဗိုက်သားလေး များ ၊ နောက်တော့ အပေါ် တက်လာကာ နို့ အုံကြီးကို ပွတ်ကာ ဖျစ်ညှစ် ပေးလိုက်သည်။ သူဇာခင့် နို့သီးခေါင်း လေးတွေ က မတ်မတ်ထောင် နေလေပြီ။ ဒီကလေး မလေး တော်တော် ထန်တာပါလားဟု ပင် ဦးစိုးမိုးအောင် တွေး လိုက်မိသည်။ သူက ဆပ်ပြာရည်ဖြင့် ချောမွတ်နေသော နို့ကြီး တွေကို ပွတ်နှယ်ပေးနေရင်း လီးကြီးက မာတောင် လာသဖြင့် သူဇာခင့် ဖင်ကြား ကို ထောက်ပွတ်နေလေသည်။ သူဇာခင်က သူမ ဖင်ကြီးကို ကော့ကာ လှုပ်ပေးလိုက်တော့ လီးကြီးကို ဆွပေးသလို ဖြစ်လာရသည်။
“ဟဲ့ ကလေး မှ လာဆွ နေပြန်ပြီနော် နောက် မှ ဦးစိုးကြီး ဆိုးတယ် မပြောနဲ့”
“ခစ်ခစ် ဟုတ်တာပဲဟာ ဦးစိုးကြီးက မဆိုးဘူးလားလို့ ခစ်ခစ်”
ဦးစိုးမိုးအောင် က သူ့ ကိုယ်ကို ဘေးစောင်းလိုက်ပြီး လက်ဖဝါး မှာ ဆပ်ပြာရည် ထပ်ထည့် ပြီး ဘယ်ဖက် လက်ဖဝါးဖြင့် သူဇာခင့် ဗိုက်သား၊ ညာဖက် လက်ဖဝါးဖြင့် သူဇာခင့် ကျောပြင်တို့ ကို ပွတ်ပေးလိုက်သည်။ နောက်တော့ လက်နှစ်ဖက်စလုံး အောက်သို့ လျောဆင်းလာပြီး ဘယ်ဘက် လက်က စောက်စေ့ နေရာကို ကလိနေရင်း ညာဖက် လက်ချောင်း ဖြင့် ဖင်ကြား လေးကို ပွတ်ပေးနေလိုက်သည်။
“ဟင့်…ဦးစိုးးးးးး”
ဦးစိုးမိုးအောင် က ဆပ်ပြာရည်ဗူးကို ယူကာ သူဇာခင့် ဖင်လုံးကြီး နှစ်လုံး အကွဲကြောင်း ကြားကို အပေါ် မှ ညှစ်ကာ လောင်းချလိုက်သည်။ စီးကျလာသော ဆပ်ပြာရည် တို့ ကို သူ့ လက်ခလည်ထိပ်ကလေး ဖြင့် သူဇာခင့် ဖင်ပေါက်လေးထဲ ထိုးထည့် လေသည်။
“အာ့ ဦးစိုးကြီး ဘာလုပ်နေတာလဲလို့ ဟင့်”
ဦးစိုးမိုးအောင် က သူ့ လက်ခလည်ကို ဆပ်ပြာရည်တို့ နှင့် အတူ သူဇာခင့် ဖင်ပေါက်လေး ထဲကို ထိုးထိုးထည့်လေရာ လက်နှစ်ဆစ်စာလောက် ထိ ဝင်လေသည်။ သူက လက်ချောင်းကို ပဲ ဖင်ပေါက် လေးထဲ အဝင်အထွက်လုပ်ပေးလေရာ သူဇာခင် ခင်မြာ မခံဘူး သဖြင့် ဆတ်ဆတ်လူးနေရရှာသည်။ သူမ မှာ ခေတ်ပညာ တတ်တစ်ယောက် လည်း ဖြစ် ၊ အွန်လိုင်း ပွန်တွေ ကိုလည်း ကြည့်ဖူး ထားလေရာ ဖင်လိုးသည် ဆိုတာကို လည်း သိထားမိသည်။ သို့သော် ရွံ့စရာကြီး၊ တော်ရုံ လူ လုပ်မှာမဟုတ်ဘူး ထင်ထားခဲ့သည်။ သူမ ဖခင်က လည်း မတောင်း ဆို ဖူးသဖြင့် သူမ အတွက် က အသစ်အဆန်း ဖြစ်နေခဲ့ရသည်။
“အား ဦးစိုးကြီး နာတယ်၊ တော် ပါတော့ ဖင်ကို မလုပ်ပါနဲ့ တော့၊ ”
“မနာအောင် ဦးလုပ်ပေးမယ်၊ ခု တော့ မဟုတ်ဘူး အိပ်ခန်းထဲ မှာ ဟုတ်ပလား၊ အခု က မမလေး ဖင်ကို ဦး လုပ်ဖို့ သန့်ရှင်း ပေးထားတာ၊ ကဲ ဦးကိုလည်း ဆပ်ပြာပြန်တိုက်ပေးအုံး”
ဦးစိုးမိုးအောင် က သူ့ လက်ခလည်ကို သူမ ဖင်ဝထဲ က ပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်တော့ သူဇာခင် မှာ ဟာတာတာ ဖြစ်ကျန်ခဲ့ ရသည်။ ဦးစိုးမိုးအောင် ဖက်ကို လှည့် ကြည့်လိုက်တော့ လီးကြီးက မာတောင် လို့ ။
“သူ့ ကိုယ်က ရေလည်း မစိုပဲနဲ့ ဘယ်လို ဆပ်ပြာတိုက်မလဲ ခစ်”
နောက်တော့ ရေပန်းဖွင့် ပြီး ရေစိုစေကာ လီးကြီးရော ဂွေးဥ တွေ ရောကို ပါ သန့်စင် သွားအောင် ဆပ်ပြာရည် ဖြင့် သေခြာ စွာ တိုက်ချွတ်ဆေး ပေးလိုက်သည်။ ဦးစိုးမိုးအောင် က ရေချိုးခန်း ထဲ မှာ ပင် လိုးချင်သော်လည်း အိပ်ယာပေါ် မှာ ဇိမ်ခံ လိုးတာ ပိုကောင်းမည်ဟု တွေးကာ ရေချိုးခြင်းကို အမြန်အဆုံးသပ်လိုက်တော့ သည်။
နောက်တော့ မျက်နှာသုပ်ပုဝါ တထည်စီ ကိုယ်မှာပတ်ကာ ရေချိုးခန်း မှ ထွက်လာကြသည်။ ဦးစိုးမိုးအောင် က သူဇာခင့် အခန်းဖက်ကို လျောက်သွားတော့ သူဇာခင်က အသံကျယ်ကျယ်ဖြင့် ၊
“ဦးစိုးကြီး ကျမ အခန်းမသွား ဘူး အခန်းပြောင်းမယ် ဒီဖက်လာ”
ဟု လှမ်းခေါ် လိုက်သည်။ သူမ အဖေ ကြားပြီး ပုန်းလျိုး ဖို့ အချိန်ရအောင် ဖြစ်လေသည်။ ဦးစိုးမိုးအောင် လည်း သူဇာခင် နှင့် လိုက်လာပြီး။
“ဟား အခန်းကြီးက အပျံ စားပါလား မွေ့ယာကြီးကလည်း အကျယ်ကြီး မမလေးကို တညလုံး ဇိမ်ခံ လိုးရတော့ မယ် အဟိ”
သူဇာခင် က အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာတော့ သူမ အဖေ ကို အရိပ်အယောင်မျှ မတွေ့ လိုက်ရသဖြင့် စိတ်ပေါ့ သွား ရသည်။ တချိန်ထည်း မှာပင် သူမ ဖခင် ကလော့ဆက် ထဲ မှ ချောင်းနေလိမ့် မည်ဆိုတာကို လည်း သိနေ သဖြင့် စိတ်တွေ အရမ်းထလာရသည်။ ရေချိုးခန်းထဲ မှာလည်း သူမ နှင့် ဦးစိုးမိုးအောင် တို့ အရှိန်ရလာခဲ့ ကြပြီ မဟုတ်လား။
“ဒါ မမလေး မိဘတွေ အခန်းလား”
“ဟုတ်တယ်၊ အမေက ဆုံး သွား ပြီ ဒက်ဒီ က ခရီးသွားနေတယ်၊ ကဲ ဘာစပ်စု ချင်သေးလဲ”
“အင်း နောက်တစ်ခု စပ်စု ချင်တာကတော့ ရေချိုးခန်းထဲ မှာ ကျနော့် ကို မမလေး က လီးရော ဂွေးဥ တွေရော၊ ဖင်ကြား တွေ ရော သေခြာ ဆပ်ပြာ တိုက်ချွတ် ပြီး သန့်ရှင်းရေး လုပ်ပေးခဲ့ တာ ဘာလုပ်မလို့လဲ ဟားဟား”
“သိချင်ရင် ကုတင်ပေါ် တက် ခစ်ခစ်”
သူဇာခင်က ဦးစိုးမိုးအောင်ကို နောက်က တွန်းလိုက်တော့ အရှိန်လွန်သလို ဟန်ဆောင်ကာ ကုတင်လှဲချလိုက်ပြီး ပက်လက်လှန်လိုက် လေသည်။ ခါးမှာ စည်းထားသော မျက်နှာသုပ်ပုဝါလည်း ပြေကျသွားတော့ ဦးစိုးမိုးအောင် ၏ လီးညိုတုတ်ကြီးက အလံတန်ကြီးအလား မတ်မတ်ထောင်နေလေသည်။ သူဇာခင် ကလည်း တခစ်ခစ် ရီမောရင်း သူမ ကိုယ်မှာ ပတ်ထားသည့် မျက်နှာသုတ်ပုဝါကြီးကို လည်း ကြမ်းပေါ် ဖြည်ချခဲ့ကာ ကုတင်ပေါ် တက်လာခဲ့လေသည်။ ဦးစိုးမိုးအောင် ပေါင်နှစ်လုံး ကားပေးထားသည့် နေရာမှာ ပုဆစ်တုတ် ထိုင်လို့ လီးကြီးကို သူမ လက်ကလေး ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ကာ နှုတ်ခမ်းလေး ဖြင့် ကစ် ပေးလိုက်သည်။
“ဟင်း အခု မှ မွှေးမွှေး သန့်သန့်လေး စုပ်ပေးရတော့ မှာ ခုနက နံနံစော်စော်ကြီး အဟိ”
သူဇာခင် မှာ လီးတန်ကြီးကို အသာမ ကာ အချောင်းကို အောက်မှ လျာဖြင့် ပင့်ကာ လျက်လိုက်သည်။ ဒစ်ဖူးကိုလည်း ဖွဖွလေးငုံကာ တချက် စုပ်လိုက်သည်။ ဦးစိုးမိုးအောင် မှာ အိးအီးအားအား ဖြင့် အရသာ တွေ့ နေကာ သူဇာခင့် ခေါင်းကလေးကို ပွတ်သတ်ပေးနေလိုက်သည်။ သူဇာခင်က ဦးစိုးမိုးအောင် လီးတန်ကြီးကို အပေါ် မတင်ကာ ဂွေးဥကြီးများကို တလုံး ချင်း ငုံကာ တပြွတ်ပြွတ်စုတ်ပေးပြန်သည်။ ဦးစိုးမိုးအောင် ကိုယ်လုံး တွန့်တွန့်လူးရသည်။
“မှောက်ပြီး ဖင်ဘူးတောင်းထောင်လိုက် ဦးစိုးကြီး”
(၄-၁၄)
ဦးစိုးမိုးအောင် က ပက်လက်လှဲနေရာမှ ကုံးထကာ ဖင်ဘူးတောင်းထောင်ပေးလိုက်သည်။ သူဇာခင်က ဦးစိုးမိုးအောင် ဖင်အနောက်မှ နေ၍ တွဲလဲကျနေသော ဂွေးဥကြီးများကို ငုံစုပ်ရင်း လက်ကလေး ဖြင့် လီးကြီးကို ဂွင်းထုပေးလိုက်သည်။ ဦးစိုးမိုးအောင် အတွက် တခါမှ မကြုံဖူးသည့် အတွေ့ အကြုံကြောင့် လီးကြီးက သံချောင်းကြီးလို မာတောင့်တင်းနေလေသည်။
သူဇာခင် ကလည်း သူမ ဖခင်ချောင်းကြည့်နေသည် ဆိုသည့် အသိကြောင့် သူမ ကြည့်ဖူးသည့် အောကား တွေ ထဲက ပုံစံ တွေ ဖြင့် လုပ်ပြချင်နေမိသည်။ သူမ ဖခင် ကို လိုက်ဖ်ရှိုး ပြနေရသည်ဆိုသည့် အသိက သူမ ကာမ ဆန္ဒ တွေကို အဆုံးစွန်ထိ စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် လုပ်ချင်နေမိတော့ သည်။
သူဇာခင်က ဦးစိုးမိုးအောင် ဂွေးဥကြီးတွေကို တလုံးချီ စုပ်ပေးရင်း မှ ဖင်နှစ်လုံး ကို ဖြဲကာ ဖင်ဝလေးကို သူမ လျာဖြင့် ထိုးလိုက် လျက်လိုက် လုပ်ပေးလေသည်။ ဦးစိုးမိုးအောင် တကိုယ်လုံး တွန့်တက်ပြီး ကြက်သည်း မွှေးညှင်း ပင် ထသွားရသည်။ သူ ပိုက်ဆံပေးပြီး ဆက်ဆံဖူးခဲ့သည့် ဖာသည်မ များပင် ဒီလို လုပ်မပေးခဲ့ သဖြင့် သူ့ အတွက် ပထမဆုံး အတွေ့ အကြံ ပင် ဖြစ်လေသည်။ သူဇာခင်က သူ့ ဖင်ပေါက်ကို လျက်ပေးရင်း လက်တဖက်က လည်း လီးကို ဂွင်းထုပေးနေလေရာ ဦးစိုးမိုးအောင် ဆက်ပြီး မခံနိုင်တော့ ခြေ။
“အားးးး ကောင်းလိုက်တာ တော်ပြီ မမလေး ကျနော် လိုးချင်ပြီ လာတော့ ”
ဦးစိုးမိုးအောင် က ကုန်းနေရာမှ ထထိုင်ပြီး သူဇာခင့် ကို ထွေးဖက်လိုက်သည်။ သူဇာခင့် ဆံပင်များကို နောက် ကို သပ်လိုက်ပြီး မျက်နှာလှလှလေးကို သေခြာကြည့်လိုက်သည်။ သူဇာခင် က သူ့ ကို ပြုံးကာ ကြည့်နေသည်။
“အားနာလိုက်တာ မမလေး ရယ် ကျနော့် ဖင်ပေါက်ကို လျက်ပေးတာ ဒီလျာလေးကို ကျနော် ပြန်သန့်စင်ပေးမယ်လာ”
ဟု ပြောကာ သူဇာခင့် နှုတ်ခမ်းအစုံကို ငုံစုပ်လိုက်လေသည်။ သူဇာခင် က သူမ လျာကလေးကို ထုတ်ပေးသဖြင့် ဦးစိုးမိုးအောင် က တပြွတ်ပြွတ်စုပ်ပေးလိုက်သည်။ ဦးစိုးမိုးအောင် ပါးစပ် မှ ကွမ်းနံ့ က သူဇာခင့် ကို တမျိုး ထူးဆန်းသည့် ဖီး တမျိုး ပေးလေသည်။
နောက်တော့ သူဇာခင့် ကို လေးဘက်ထောက်စေ၍ သူ့ကို လုပ်ပေးသည့် အတိုင်း အနောက်မှ စောက်ဖုတ်ကို လျက်ကာ၊ စောက်စေ့ ကို ဖိခြေပေးသည်။ ဖင်လုံးကြီး နှစ်လုံး ကို လည်း ဖြဲကာ ဖင်ပေါက်လေးကို လျာဖြင့် လျက် ရင်း လျာထိပ်ဖြင့် ထိုးပေးသည်။ တံတွေး ထွေးချကာ လက်ခလည်ဖြင့် ပြန်ကရိုင်းလေသည်။
“အားးး နာတယ် ဦးစိုးကြီး၊ ဟိုစားပွဲပေါ် မှာ လိုးရှင်းလေး ရှိတယ် အဲဒါ သုံးပေးပါလား”
ဦးစိုးမိုးအောင် က လေးဘက်ထောက် သွားကာ ကုတင်ဘေး စားပွဲပေါ် ကြည့်တော့ မတွေ့ တာနှင့် အံဆွဲကို ဆွဲကြည့်တော့ သွားတိုက်ဆေးကဲသို့ ချောဆီ အတောင့် လေး နှင့် ကွန်ဒန် အထုပ်ကို တွေ့ သဖြင့် ယူလာခဲ့လိုက်သည်။ ချောဆီကို သူဇာခင့် ဖင်ကြား ညှစ်ထည့်ကာ သူ့ လက်ခလည်ဖြင့် ထိုးထည့် ကာ ကရိုင်းပေးလေသည်။ နောက်တော့ လက်ညိုးလက်ခလည် နှစ်ချောင်း ဖြင့် ကရိုင်းရာ သူဇာခင့် အနေဖြင့် နည်းနည်း အကျင့် ရလာခဲ့သည်။ ထိုအခါ ကျမှ သူ့ လီးကြီးကို ကွန်ဒန်စွတ်ကာ သူဇာခင့် ဖင်ဝတွင် တေ့ ကာ လိုးတော့သည်။
“အာ့ ဖြည်းဖြည်းနော် ဦးစိုးကြီး ကျမ ဖင် တစ်ခါ မှ အလိုးမခံဖူးဘူး”
“အင်း ပါ မမလေး အရမ်းနာရင် ကျနော် ဆက်မလုပ်ပါဘူး”
သူတို့ နှစ်ယောက်ကို ချောင်းကြည့်နေသော ဦးမျိုးမင်း မှာ လရည်တွေ ထွက်ကျကုန်ရတော့ သည်။ သမီးဖြစ်သူ ကို ဖင်လိုးချင်သဖြင့် ချောဆီ တို့ ကွန်ဒန် တို့ ကို သူ့ ကုတင်ဘေး စားပွဲမှာ ဆောင်ထားခဲ့သည်။ သို့သော် သမီး ကို မပြောရက် သဖြင့် ဒီအတိုင်း ဖြစ်နေရတာကို အခုတော့ သမီး ရုံး က ဒရိုင်က အသုံးချ သွား လေပြီ။ သူဇာခင်လည်း မျက်လုံးလေး စင်းလို့ ဖင်အလိုးခံရတာကို ကြိုက်နေပုံရသည်။ နောက်ပိုင်း အရှိန်ရလာတော့ တဖန်းဖန်း ဖြင့် ဆောင့်လိုးနေသည်ကိုတောင် ငြီးငြူရင်း အရသာတွေ့ နေတာ မြင်နေရလေသည်။
ထိုည က စပါးကက်ဆူး အစွမ်းဖြင့် ဦးစိုးမိုးအောင် တစ်ယောက် တရေးအိပ်လိုက် ထဆော်လိုက်၊ တညလုံး နီးပါး လိုးဆော် နေပေရာ၊ သူဇာခင် လည်း အတော် ပြိုင်း သွား ပြီး စောက်ဖုတ်ရော ဖင်ရော ပူထူနေတော့ သည်။ ဦးမျိုးမင်း လည်း သူပုန်းနေသည့် နေရာမှာ ကြာကြာ မနေနိုင်တော့ ၊ သမီး နှင့် ဒရိုင်ဘာ တို့ အိပ်ပျော် နေသည့် အချိန် ခြေဖျားထောက်နင်းကာ အခန်းထဲ မှ ထွက်လာပြီး သူပြင်ဆင်ထားသည့် စတိုခန်း လေးထဲ ဝင်ကာ အိပ်ပျော် သွားရတော့ သည်။
မနက်ကျတော့ ဦးစိုးမိုးအောင် မှာ ဝန်ထမ်းများကို ကြိုရမှာ မို့ အိပ်ယာက အစောကြီး ထပြီး သူဇာခင့် ကို နောက်ဆုံး တချီ လိုးပြီး ထွက်သွား တော့ သည်။ သူဇာခင် က တော့ ဒီနေ့ နေမကောင်း သဖြင့် ရုံး မတက် နိုင်ဟု ဒါရိုက်တာကို မက်ဆေ့ပို့ ခွင့်တိုင်လိုက်ရလေသည်။
…………………………….
ဦးမျိုးမင်း အိပ်ယာက နိုးလာတော့ တအိမ်လုံး တိတ်ဆိတ်နေသည်။ သူ အိပ်ပျော်သွားသည့် စတိုခန်း တံခါးလေး ကို အသာဟ ကြည့်တော့ အပြင်မှာ လင်းထိန်နေပြီ၊ ဟိုက် သမီး ရုံးသွား ရမှာပဲ ဆိုပြီး စိတ်ပူသွား သည်။ အပြင်ထွက် လို့ သမီး တို့ ရုံးက ဒရိုင်ဘာ နဲ့ တွေ့ ရမှာလည်း စိတ်ပူရသေးသည်မို့ အသံကို နားထောင် ရင်း ခြေဖျားထောက်ကာ အိမ်ရှေ့ ပြတင်းပေါက် ကနေ ငုံ့ ကြည့်တော့ သမီးတို့ ရုံးကား မရှိတော့ ၊ သမီးတို့ ရုံးကို ထွက်သွား ကြပြီ ဟု သိလိုက်သည်။ အိမ်သာ သို့ သွား ကာ သေးပေါက် မျက်နှာသစ် လုပ်ပြီး မှ ညက လရည်တွေ ပန်းထုတ် ထားသဖြင့် ပေကျံနေသော ပုဆိုး လဲရန် သူ့ အခန်းထဲ သို့ ဝင်လိုက်သည်။
“ဟင် သမီး အိပ်ပျော် တုန်း ပါလား၊ စိုးမိုးအောင် တော့ ထွက်သွား ပြီ ထင်တယ် ကားတော့ မရှိတော့ ဘူး”
သူ့ ကိုယ်သူ စိတ်ထဲ တွေးကာ အိပ်ပျော် နေသော သမီးလေး ဘေး ကုတင်ပေါ် တစောင်း လေး ထိုင်လိုက်ပြီး သူ့မျက်စေ့ ထဲ မှာ အင်မတန်မှ ပင် ချောမောလှသည့် သမီး မျက်နှာလေးကို ငုံ့ကြည့်လိုက် မိသည်။ အခန်းထဲမှာ အဲယားကွန်းက အေးစိမ့်စိမ့် လေး မို့ စောင်ပါးလေး ခြုံထားသော်လည်း ရင်ညွှန့် ထိကျ နေသော စောင်အနား ကြောင့် သမီး ဖြစ်သူ မှာ စောင်အောက် တွင် ကိုယ်လုံးတီး ဖြစ်ကြောင်း သတိထားမိလိုက်သည်။
အသက်မှန်မှန်လေး ရူကာ အိပ်ပျော် နေသော သမီးလေး ၏ မျက်နှာပေါ် တခြမ်းအုပ်ကျ နေသော ဆံပင်တို့ ကို ဖယ်ကာ နားရွက်နောက်သို့ ပို့ပေးလိုက်ပြီး ပါးလေးကို ရွှတ်ကနဲ နမ်းလိုက်မိသည်။ ထိုအခါ မှ သူဇာခင် တစ်ယောက် နိုးလာကာ မျက်လုံးလေး ပွင့်လာခဲ့သည်။
“ဟော ဒက်ဒီ ဂွတ်မောနင်း၊ ဘယ်အချိန်တောင် ရှိသွား ပြီလဲ”
“၁၀ နာရီတောင် ရှိနေပြီ သမီး ရဲ့ ၊ ဒီနေ့ ရုံးမသွား ဘူးလား”
“သမီး နေမကောင်းလို့ ဆိုပြီး ခွင့်တင်ထားတယ် ဒက်ဒီ ၊ သမီး တကိုယ်လုံးလဲ နွမ်းပြီး ဟိုဟာတွေ လည်းကျိမ်း နေပြီ အဟီး ကန်တော့ နော်”
“အင်း ပေါ့ ဒီ စိုးမိုးအောင် ဆိုတဲ့ ကောင်က လည်း တော်တော် လုပ်နိုင်တာပဲနော် ၊ ငါ့သမီး ရှိသမျှ အပေါက်လည်း ကုန်ရော”
“အဲ့ ဒါ ဒက်ဒီ့ ကြောင့်ပေါ့ လို့ တစ်ခါထည်း ကိုယ့်သမီးကို ဒရိုင်ဘာနဲ့ တောင် လိုးခိုင်းတယ် ဟွန့်”
“သမီး ကလည်း မကြိုက်တာ ကျလို့ ကွယ်၊ ဒက်ဒီ တညလုံး နီးပါး ချောင်းကြည့်နေတာပါနော်၊ သမီး မျက်နှာ က တချိန်လုံး ပြုံးနေ ကျေနပ်နေတဲ့ ပုံပါ ဟင်းဟင်း၊ ဒက်ဒီ တောင် မနာလို ဖြစ်မိတယ်”
ဦးမျိုးမင်း က သူဇာခင် ခြုံထားသော စောင်လေး ကို အသာ ဆွဲချလိုက်တော့ နို့ကြီးတွေ က တောင်းကုန်း မို့မို့ လေးတွေ လို့ ကုန်းရုံး ထ နေသည်။ နို့အုံ ဖွေးဖွေး တွေ ပေါ် မှာ လက်ရာ တချို့ အနီမှတ် လို ကျန်နေခဲ့သည်။ ဦးမျိုးမင်း က နို့လုံးကြီးတွေကို ဖွဖွလေး သူ့လက်ဖဝါး ဖြင့် ပွတ်သပ်ပေးနေတော့ သူဇာခင့် နို့သီးခေါင်းလေး တွေ က မာတင်းထောင်မတ်လာခဲ့သည်။
“သမီး နို့တွေ မှာ တောင် အနီမှတ် တွေ တောင် ကျန်ခဲ့ တယ် ဟိုကောင် သောင်းကျန်းသွား တာ”
“ဟွန့် အဲလောက်က ဘာဟုတ်သေးလို့ တုန်းဒက်ဒီ ရဲ့၊ ဒါနဲ့ ဒက်ဒီ တညလုံး ဒီကလော့ဆက် ထဲ မှာ ရှိနေတာလား”
“ဟင့်အင်း ဘယ်နေနိုင်မလဲ၊ သမီး ကို သူ နောက်ပေါက် ဖွင့် ပြီး တော့ ၊ သမီးတို့ နှစ်ယောက်စလုံး အိပ်မောကျ နေတုန်း ဒက်ဒီ ထွက်သွား ပြီး စတိုခန်း မှာ သွား အိပ်နေတော့ တာ အခုနက မှ နိုးတာလေ”
“အွန်း ဒက်ဒီ့ ကို သနားလိုက်တာ၊ နောက် အဲလို မလုပ်တော့ ဘူးနော် မွမွ”
“ဘာသနားစာ ရှိလို့လဲကွယ်၊ ဒက်ဒီ ကိုယ်တိုင်က ခွင့်ပြုထားတာပဲဟာ၊ ”
“ဒက်ဒီ ပင်ပန်းလို့ ပါ ၊ နောက်တခါ ချောင်းချင်ရင် သမီး ကင်မရာ ဆင်ထားပေးမယ်၊ ဒက်ဒီ့ ကုတင်ပေါ် ကနေ အေးဆေး လက်တော့ နဲ့ ကြည့် ရုံ ပေါ့ မဟုတ်ဘူးလား”
“အဲဒါလည်း ကောင်းတာပဲ၊ ငါ့ သမီး လေး သိပ်လိမ်မာတာပဲ အဖေကို သိတတ်လိုက်တာ၊ စိုးမိုးအောင် ကရော ဘယ်အချိန် ထပြန်သွား တာလဲ”
“အမလေး ရုံးက ဖယ်ရီဆီးမဲ့ ဝန်ထမ်းတွေ ကြိုစရာ ရှိလို့ တဲ့ စောစော ထပြီး မသွား ခင် အမုန်း ဆွဲ သွားသေးတယ်၊ ညကလည်း အိပ်လိုက် တရေးနိုး ထဆော်လိုက် နဲ့ အာ့ ကြောင့် သမီးလည်း ပြိုင်းသွား တယ် ၊ သူထွက် သွား မှ သမီး လည်း ကောင်းကောင်း အိပ်မောကျ သွားတာ၊ ခုဒက်ဒီ လာနိုးမှ နိူးတော့တာ”
ဦးမျိုးမင်းက သူ့ သမီး နှုတ်ခမ်း အစုံ ကို ငုံ့ကာနမ်း လိုက်သည်။ သူဇာခင် ကလည်း ဖခင်ဖြစ်သူ လည်ကုတ်ကို သူမ လက်ကလေး ဖြင့် တွဲခိုကာ ပြန်စုပ်နမ်းလိုက်သည်။ ဦးမျိုးမင်း လက်တွေက သူဇာခင့် နို့ကြီးတွေကို ဆုပ်နှယ်နေရင်း မှ စောင်ကို တွန်းဖယ်လိုက်သည်။ သူဇာခင်က လည်း စောင်ကို သူမ ခြေထောက်တွေ ဖြင့် ကန်ထုတ်လိုက်သည်။
ဦးမျိုးမင်း ကလည်း သူ့ ပုဆိုးကို ကွင်းလုံး ချွတ်ချလိုက်ကာ ကုတင်ပေါ် တက်လာခဲ့သည်။ သူဇာခင်က ဦးမျိုးမင်း တီရှပ်ကို အောက်နားမ မကာ ဆွဲချွတ်တော့ ဦးမျိုးမင်း က လက်မြှောက်ပေးလိုက်သည်။
သူတို့ နှစ်ယောက် နှုတ်ခမ်း ချင်း အငမ်းမရ အတန်ကြာအောင် စုပ်နေကြပြီးမှ ပါးစပ်ချင်းခွာကာ တယောက်ကို တယောက် ချစ်ရည်ရွှမ်းသော မျက်လုံး များဖြင့် ကြည့်လိုက်မိကြသည်။
“ဒက်ဒီ့ သမီး ဖာသည်မလေး ကို ချစ်သေးရဲ့ လားဒက်ဒီရယ်”
“ချစ်တာမှ အသည်းနှစ် အောင် ချစ်တာပေါ့ သမီး ဖာသည်မလေးရယ်”
(၄-၁၅)
ဦးမျိုးမင်း က သူဇာခင့် ကိုယ်ပေါ် လှိမ့်တက် လိုက်တော့ သူဇာခင် က သူမ ပေါင်ကြီး နှစ်လုံး ကို ကားပေးလိုက်သည်။ သူမ က ဒူးထောင် ပေါင်ကား ပုံစံ လုပ်ပြီး ဦးမျိုးမင်း ခါးကို သူမ ပေါင် နှစ်လုံး ဖြင့် ထိန်းထားလိုက်သည်။ သူမ လက်တစ်ဖက် ဖြင့် ဦးမျိုးမင်း လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ကာ သူမ စောက်ဖုတ်ဝ တွင် တေ့ ပေးလိုက်သည်။
“ဒက်ဒီ သမီး ဟိုဟာ မဆေးရသေးဘူးနော်၊ မနက်က ဦးစိုးကြီး လရည်တွေ လည်း ပန်းထည့် သွားတယ်”
“အားးးး”
ဦးမျိုးမင်း ပိုပြီး ဖီးတက် သွားခဲ့ ရသည်။ ကပ်ကိုးသမား ရဲ့ ဖီးလ် က အဲဒါပဲ မဟုတ်လား။ အခု တော့ သူ့ လီးကြီးက မကြာခင် နာရီပိုင်းလောက်က မှ တခြားလူ လရည်တွေ ပန်းထည့် ထားခဲ့တဲ့ သမီးဖြစ်သူ စောက်ခေါင်းထဲ တိုးဝင်နေပြီလေ။ သမီး စောက်ရည်တွေ နဲ့ ဒရိုင်ဘာ သုတ်ရည်တွေ ရောထွေး စိုစွတ် နေတဲ့ စောက်ခေါင်းကြီးထဲ သူ့ လီးကြီးကို ထိုးထည့် လို့ ဆောင့် လိုးနေမိပြီ။
“သမီးဖာသည်မလေး အခု ဒက်ဒီ လိုးပေးတာ အားမရတော့ ဘူး မဟုတ်လား”
“ဟင့် အင်း အရမ်းကောင်းတယ်၊ ဒက်ဒီ၊ သမီးမှာ တစ်ခြား လီးပေါင်း များစွာ နဲ့ အလိုးခံ လို့ ရတယ်။ ဒက်ဒီ့ လီး ဆိုတာက သမီး အတွက် တစ်ချောင်းပဲ ရှိတယ် ဒက်ဒီ၊ချောင်တာ ကျပ်တာ ၊ အားပါတာ မပါတာတွေ ထက် စိတ်ထဲ မှာ ဖီးလာတာက ပိုကောင်းတယ် ဒက်ဒီ”
“အာ့ အားးးးးး ရှီးးး သူများ လိုးသွား တဲ့ ငါ့သမီး စောက်ဖုတ် လိုးလို့ ကောင်းလိုက်တာ အီးးး”
“ကောင်းရင် လိုး သာလိုး ဒက်ဒီ၊ သမီး စောက်ဖုတ် က ဒက်ဒီ့ အပိုင်ပဲ၊ ဒက်ဒီ ခွင့်ပြု မှ သူများကို ပေးလိုးမှာ”
“ဟွန်း ဒါများ ဒရိုင်ဘာကို ဖင်ပါကင် ဖွင့်ခွင့် ပြုလိုက်တယ် ဒက်ဒီ့ ကိုတော့ ပေးမဖွင့်ဘူး၊ ဒီနေ့ တော့ သမီး ဖင်ကို လိုးရမယ်”
“ဖွတ်…ဖတ်…ဖတ်…ပလွတ်….ဖြွတ်..”
“အ..အ..အင့်..အင့်…”
“ဒက်ဒီ က သမီး စောက်ဖုတ်ကို ပါကင် ဖွင့်ထားတာလေ၊ အဲဒါ က ပိုအရေးမကြီးဖူးလားလို့ တခါတည်း ဟင့်၊ နောက်ပြီး ဒက်ဒီ က မှ မတောင်းဆိုတာ ၊ တောင်းရင် သမီးက ပေးပြီးသားပါနော်”
“အင်း ပါကွာ ဖေလိုးမ လေး ကဲကွာ အင်းအင်းးးးးး အီးးးးးးး ထွက်ကုန်ပြီ အားးးးးးးးး”
ထိုနေ့ က သူတို့ သားအဖ နှစ်ယောက် အတွက် ဒုတိယဟန်နီးမွန်း ဟု ခေါ်ရမည်။ ဆာတဲ့ အချိန် အိမ်မှာ ရှိတာလေး ချက်ပြုတ်စားလိုက်၊ ကုတင်ပေါ် ပြန်တက် ပြီး လိုးလိုက်၊ စုပ်လိုက် မှုတ်လိုက်။ ဘာဂျာ ပုလွေ အစုံ အပြင်၊ သူဇာခင့် ဖင်ကို ပါ လိုးဖြစ်လေသည်။ ညနေဖက် ဦးသက်ဦး နှင့် ဒေါ်မြမြလေး တို့ ပြန်လာကာနီး ကျမှ ပဲ ကိုယ့်အခန်း ကိုယ်ပြန်ကာ နစ်နှစ်ချိုက်ချိုက် အိပ်မောကျသွား ကြလေတော့ သည်။
……………………….
ထိုအဖြစ်အပျက် တို့ ကို အစအဆုံး မြင်နေ ကြည့် နေကြသော ဒေါက်တာကျော်စွာ နှင့် ဒေါက်တာသန္တာကိုကို တို့ လင်မယား မှာလည်း ၊ ဗီဒီယို ကလစ်ကို ကြည့်လိုက် ၊ လင်မယား နှစ်ယောက် ထလိုးလိုက်ဖြင့် ကာမတဏှာစိတ် တွေ ထကြွ သောင်းကျန်း နေကြရလေသည်။
“ဟွန့် ခု မှ သိတယ်၊ ယောက်ျား ရဲ့ ကပ်ကိုး ဖီး က ဂျင်နရေးရှင်း နဲ့ ကို လာတာဆိုတာကို ခစ်ခစ်”
“အေးကွာ ကို တောင် မှ အခု မှ သတိထားမိတာ၊ ဒက်ဒီ က သူ့ မိန်းမ နဲ့ တုန်းက မလုပ်လိုက်ရတာကို သမီး ကျတော့ မှ အသုံးချနေတာ ဟဟ”
“အင်း နော်၊ ဒါပေမဲ့ မမသူဇာ ကလည်း ထန် ကို ထန်ပါတယ် ခစ်”
“ငါ့မယား ကမထန်လို့ လား၊ သုခ နဲ့ အရင်တုန်းက လစ်တာနဲ့ လိုးနေကြ တာ ဝက်ဝက်ကွဲ”
“အမယ် အဲဒါကလည်း ယောက်ျား ကခွင့်ပြုလို့ ဟာကြီးကို”
“အခု ယောက်ျားကို ဂတိပေးထားတာရော လုပ်ဖို့ ပြင်ထားနော်”
“ဘယ်ဟာကိုပြောတာလဲ”
“မိန်းမ ရဲ့ အဖေ နဲ့လေ ဟဟ မေ့ချင်ယောင် ဆောင်မနေနဲ့ ခုမှ လာပြီးတော့၊ သူပဲ အရင်က ယောက်ျား လွှတ်ပေးတဲ့ သူနဲ့ ခံပါ့ မယ်ဆိုတာလေ”
“ဟင့် ..ဖေဖေ က သန္တာ့ ပေါ် ဖီးလာပါ့ မလား”
“အမယ် လေး ဗျာ၊ ဇွန်ကြီး လို ဘော်ဒီ နဲ့ ခင်ဗျားလေး အမကြီး ကိုတောင် လိုးနေသေးတာ၊ လုလုအောင် ဘော်ဒီ မျိုး နဲ့ ငါ့မိန်းမ ကို ဖီးမလာဘူး ဆိုရင်၊ ယောက်ျား လည်ပင်းတောင် အဖြတ်ခံ လိုက်မယ် ဟားဟား”
“ပြောမရဘူးလေ၊ မမကြီး က အပျို လေ၊ သန္တာက လင်နဲ့ ကလေး တစ်ယောက် အမေ ဘယ်တူ ပါ့ မလဲ၊ ”
“တချို့ ယောက်ျား တွေ က လင်နဲ့ ဟာမှ ပိုဖီးလာတာ တောင် ရှိသေးတယ်၊ ဘာပဲ ဖြစ်ဖြစ် တချက် နှစ်ချက် လောက် စမ်းကြည့်လိုက်တာ နဲ့အဖြေ ပေါ် မှာပါ”
“ကိုကို က ဘယ်လို စမ်းမှာလဲ ”
“ဘာမှ စိတ်မပူနဲ့ အဲဒါ ကိုကို့ တာဝန်သာထားလိုက် ”
ဒေါက်တာသန္တာကိုကို လည်း တကယ်တော့ ဦးမျိုးမင်း နှင့် မသူဇာခင် တို့ ဗီဒီယို ကလစ် တွေကို ကြည့်နေရင်း မိမိ ကိုယ်ကို လည်း ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးကိုကို နှင့် လိုးတာ တွေးကြည့်ကာ စောက်ရည်တို့ စိုစို လာခဲ့ ရသည် မဟုတ်လား။ ဘဝ တစ်ခု ရဲ့ အတွေ့ အကြုံ အသစ်အဆန်း တစ်ခု ပေါ့လေ ဟု တွေး နေလိုက်မိသည်။
………………
နောက်တစ်နေ့ သူဇာခင် ရုံး ပြန်တက် တော့၊ ရုံးဆင်းချိန် ထုံးစံ အတိုင်း ဦးစိုးမိုးအောင် က ဓါတ်လှေခါးထဲ မှာ ထောက် သည်။ သူမ ဖင်ကြီး တွေကို အုပ်ကိုင် ဆုပ်နှယ်သည်။ သို့သော် ဓါတ်လှေခါး အထွက်ကျတော့ သူဇာခင် က ကိုယ့်ကား ကိုယ်မောင်းပြန်တော့ ဦးစိုးမိုးအောင် အခွင့် မသာတော့၊ ထိုသို့ တပတ်လောက် ကြာပြီးတော့ ဦးစိုးမိုးအောင် က သူဇာခင့် ကို ရုံးချိန်အတွင်း အလုပ်ကိစ္စ ပြောစရာ ရှိသလိုလို နှင့် အနားကပ် ကာ ပူဆာလေ သည်။ သူနှင့် ပြီးခဲ့ တဲ့ အပတ်ကလို အတူနေကြဖို့၊ သူဇာခင် က အိမ် မှာ က အဆင်မပြေသေး။ အပြင်တခြား နေရာ က ဟော်တယ်လို မျိုးလည်း သူမ က မသွားချင်ဟု ဆိုသဖြင့် ဦးစိုးမိုးအောင် ကသိကအောက် ဖြစ်နေခဲ့ ရသည်။
သူဇာခင် ကလည်း သူမ ဖခင် က မှာထားသဖြင့် အပြင်ပေါက်ကရ နေရာများသို့ မသွား ခြင်၊ ဦးစိုးမိုးအောင် နှင့် ကလည်း အလိုးခံချင်သည်။ သို့ နှင့် သူမ ဖခင်ကို ပူဆာတော့ ဦးမျိုးမင်း က ပထမတစ်ခါ တုန်းကလို အခြေအနေ မျိုး ဖန်တီးပေးမည်ဟု ဆိုကာ နောက် သုံးပတ်လောက် အကြာမှာ အရင် က အတိုင်း ပြန်ချိုး ပေးလိုက်သည်။
ထိုအခါလည်း ဦးစိုးမိုးအောင် က သူဇာခင့် ကို အပေါက် မျိုးစုံ တညလုံး ပြိုင်းကျသွား အောင် လိုးပေးထားခဲ့ လိုက် လေသည်။ ထိုနေ့ ကတော့ သောကြာနေ့ မို့ သူဇာခင် နောက်နေ့ မနက် ရုံးသွား ရန် မလို။ ခွင့် တင်စရာ မလို။ ဦးစိုးမိုးအောင် ကတော့ တခြား စနေနေ့ အလုပ်ဆင်းသူတို့ ကို ကြိုရမှာမို့ မနက်ပိုင်း ပြန်ထွက် သွားရလေသည်။
များမကြာမှီ မှာ ဦးစိုးမိုးအောင် မှာ တခြား ဂျွိုင့် ဗန်ခြာ ကုမ္ပဏီ တစ်ခု က လစာ နှင့် အကျိုးခံစား ခွင့် ပိုကောင်း သဖြင့် ပြောင်းသွား လေသည်။ ထိုကုမ္ပဏီ က ရေနံလုပ်ငန်း မို့ နယ်ဖက် ကို ပြောင်းသွား လေသည်။ ဤတွင် သူဇာခင် အတွက် ဦးစိုးမိုးအောင် နှင့် တစ်ခန်း ရပ် သွား သည်ဟု ဆိုရပေတော့ မည်။
…………………….
အဖေ့ လီး အပြင် တခြား လီး စားဖူး သွား ပြီး ကောင်းမှန်းလည်း သိနေပြီ ဖြစ်သည့် သူဇာခင် မှာ ဦးစိုးမိုးအောင် နှင့် နောက်ဆုံး တစ်ခါ ချစ်စခန်းဖွင့် ပြီး တော့ နောက်တကြိမ် အခွင့်အရေး မရတော့ ပဲ ဦးစိုးမိုးအောင် နှင့် တခန်း ရပ်သွားခဲ့ရ သည်။
တလခန့် ကြာတော့ သူမ ရဲ့ တဏှာရမက် စိတ်တွေ က ထကြွ လာပြန်လေသည်။ ဒီတခါ တော့ သူမ ရဲ့ ပစ်မှတ် က အနီးပတ်ဝန်းကျင် က လူ။ သူမ ဖခင် နှင့် အသက်ရွယ်တူ ဦးသက်ဦး။ ဦးသက်ဦးက သူမ ကို ရှိုးရှိုး နေတာ တော့ ကြာပြီ။ သူမ မှာ ဦးစိုးမိုးအောင် နှင့် ဇာတ်လမ်း ဖြစ်နေတာက တစ်ကြောင်း၊ ဦးသက်ဦး မှာ က မယား ဖြစ်သူ ဒေါ်မြမြလေး ရှိနေပြီး။ သူမ တို့ အိမ်မှာ ထမင်းချက် အဝတ်လျော် လုပ်ပေးနေတာ ဆိုတော့ နေ့တဒူဝ တွေ့ နေရသည် မဟုတ်လား။ သူမ အနေဖြင့် ဒေါ်မြမြလေး ကို မျက်နှာပူ အားနာ သလို ဖြစ်နေတာက တစ်ကြောင်း ဖြစ်လေသည်။
ယခုလို ကာမ တဏှာစိတ် ပြင်းပျ လာတော့ လည်း အဲဒါတွေ သိပ်မတွေး မိတော့။ ဦးသက်ဦး ကို ကျော့ကွင်း ဆင် ဖို့ ကြိုးစား တော့ သည်။ အဲဒါက လည်း တအိမ်ဝန်းထဲ နေကြသူတွေ မို့ သူမ အတွက် သိပ်ကြီးတော့ မခက်လှပါ။
စနေ၊ တနင်္ဂနွေ လို ပိတ်ရက် တွေ မှာ သူမ ခြံထဲ ဆင်းပြီး ပန်းပင် များကို နေရာ ပြောင်းစိုက်ခြင်း ပန်းအိုးများ နေရာရွေ့ခြင်း၊ ပန်းပင် ရေလောင်းခြင်း စသည်တို့ ကို လုပ်လေ့ ရှိသည်။ တခါတလေ သူမ ဖခင် ဖြစ်သူ က လိုက်လေ့ ရှိသော်လည်း ယခု တော့ သူမ က မလိုက်ဖို့ ပြောထားသဖြင့် ဦးမျိုးမင်း က အလိုက်တသိ မလိုက် တော့ ပေ။ သို့သော်လည်း အိမ်တွင်း တစ်နေရာ က နေ ချောင်းကြည့်လေသည်။
သူဇာခင် မှာ ဘောင်းဘီ အတို အပေါ် က လက်ပြတ် ဂျိုင်းပေါက် ချောင်ချောင် နှင့် တီရှပ် လိုမျိုး ကို ဝတ်ကာ ဆင်း လေ့ ရှိသည်။ သူမ တီရှပ် ဂျိုင်းပေါက် မှ ကြည့်လျင် အတွင်း မှ သူမ နို့ကြီး များကို လျော့လျော့ လေး စည်းထိန်းထားသည့် ဘရာ ဇီယာ ကို မြင်ရသည်။ အောက်က ဘောင်းဘီ အတို ကလည်း ယောက်ကျားလေး တွေ ဝတ်လေ့ ရှိသည့် ဘတ်စကက်ဘော ဘောင်းဘီလို ပွပွ ကြီး ဖြစ်သည်။ တခါတလေ ပန်းပင် အကိုင်း ဖြတ်ဖို့ ဆောင့်ကြောင့် ထိုင်လိုက်လျင် ပေါင်ရင်း အထိ လျောကျကာ သူမ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ ကို ပင် မြင်ရလေသည်။
ထိုအတွင်း ပစ္စည်း တွေ ကို မပြောနှင့် ၊ သူမ လက်ပြတ် တီရှပ် နှင့် ဘောင်းဘီတို ဝတ်ထားတာ နှင့် ပင် မြင်နေရပြီ ဖြစ်သော လက်မောင်းအိုး ကြီးများ ပေါင်လုံး တုတ်တုတ် ကြီး များက ဦးသက်ဦး ကို တံတွေး မျိုမျို ချနေရစေသည်။ မာတောင် လာသော လီးကြီးကို သူ့ ပုဆိုး အောက် မှ ထိုးထောင် မထွက် စေရန် မနည်းထိန်း ပြီး လမ်းလျောက်တိုင်း ခါးကို ကိုင်း ကာ လျောက် နေရလေသည်။ ထိုကဲ့ သို့ ဦးသက်ဦး အခြေအနေ ကို တွေ့ ရသည်နှင့် သူဇာခင် တစ်ယောက် မကြာခင် သူမ ပစ်မှတ် ကို ထိတော့ မည် ဆိုတာ ကို သိနေခြေပြီလေ။
